Ron van der Kolk

Dat is allemaal totaal niet te zeggen zonder nadere inzage in de casus en de contracten. Ook ik kan alleen maar herhalen: schakel direct een advocaat in om te beoordelen wat je nu moet doen. Ga niet oneindig zoeken naar de (in jouw ogen) beste of meest geschikte advocaat maar neem maandagochtend die eerste stap. De advocaat kan je altijd nog doorverwijzen. Uiteindelijk is er nadere analyse nodig van de cijfers van de onderneming, maar dat komt daarna wel.

De etikettering kun je alleen wijzigen in uitzonderlijke gevallen. Mogelijk is dat hier verdedigbaar, maar je wilt de auto toch verkopen dus het kan mijns inziens makkelijker. Ja, de zakelijke auto zakelijk verkopen en de privé auto privé kopen. Als je de auto inruilt betekent dat in de praktijk dat de dealer niet een factuur maakt met een inruilbedrag erop maar twee facturen: een inkoopfactuur voor de zakelijke auto en een verkoopfactuur voor de privéauto. Dan is zakelijk en privé duidelijk gescheiden. Die scheiding is echter niet volledig. Ik adviseer ook de privéfactuur goed te bewaren. Achteraf zou de inspecteur wellicht kunnen beweren dat je de inkomsten voor je onderneming hebt gedrukt doordat de inruilwaarde deels als korting in de privéfactuur zat verwerkt, waardoor de bedrijfsinkomsten kunstmatig laag zijn gehouden (en de fiscus belastingcenten misloopt). Voorbeeld: als je de zakelijke auto voor 2.500 euro hebt ingeruild terwijl de gangbare waarde op 10.000 euro lag, en je op je privéaankoop 7.500 euro korting (of gratis opties) gekregen, dan doet dat mogelijk wat wenkbrauwen fronsen.

Ook bij door een bedrijf geleverde tweedehands goederen heeft de consument rechten. Het werkt iets anders dan bij nieuwe goederen, maar een hele andere wereld is het niet. De verkoper heeft meldingsplicht en de verkoper heeft controleplicht, maar de auto moet wel deugen. Het idee van meeneemprijzen zonder garantie gebeurt in de praktijk veel bij auto's, maar dat mag dus niet zomaar. Edit: Norbert was me al uitgebreid voor.

Leasen kan verschillende dingen betekenen, zowel in jouw hoofd als dat van de klant. Over welk soort lease praten we hier? Financial, operational, full operational? Als jij tijdens de leaseperiode ook opdraait voor oplossen van storingen en vervanging van defecte hardware dan krijg je natuurlijk een heel ander risico- en kostenplaatje dan wanneer dat niet zo is. Heel verstandig. Als jij je inkoop van hardware in een keer moet aftikken en de klant wil (effectief) gespreid betalen, dan moet je voor die financiering natuurlijk ook rente betrekken in je berekening. Houd ook rekening met wanbetaling en het op de fles gaan van je klant; voor je dan je spulletjes terug hebt... Je kunt je ook afvragen of je dit wel wilt bieden of dat je het daadwerkelijke leaseverhaal kunt uitbesteden aan een leasemaatschappij waarbij jij uiteraard wel leverancier blijft van de spulletjes. Dan kun je mogelijk wat risico's buiten je organisatie leggen en dat scheelt mogelijk een hoop kopzorgen. Kunnen of willen? Een check op kredietwaardigheid is niet onverstandig. Als het om zo'n relatief laag bedrag gaat voor hardware en software dan vraag ik me daarnaast af of het lonend is om een leaseconstructie op te tuigen.

Waar baseer je dat op? Tot nu toe hebben we bijzonder weinig informatie over de klant gekregen van TS. Waar baseer je dat op? TS stelt dat het 3 weken geleden is gekocht, maar wekt de indruk dat er daarna meermalen communicatie is geweest met de klant, dus niet dat het eerste contact pas na 3 weken plaatsvond. Daarnaast weet je niet of het na 1 dag gemeld kon worden, want wie zegt dat de klant vanaf die dag al in de gelegenheid was om het product te proberen? Misschien gingen de klankt op die dag wel twee weken op vakantie. Kortom, allemaal aannames terwijl TS zich niet laat horen. Volgens de Europese richtlijn zijn o.a. uitgezonderd van het herroepingsrecht "de levering van verzegelde goederen die niet geschikt zijn om te worden teruggezonden om redenen van gezondheidsbescherming of hygiëne en waarvan de verzegeling na de levering is verbroken". Kortom, je kunt niet overal zegels opplakken om onder de regels uitkomen. De vraag is of beddengoed hier om wille van "gezondheidsbescherming of hygiëne" onder moet vallen; jou lijkt van wel, maar ik kan er geen jurisprudentie over vinden. Uit het verhaal van TS blijkt daarnaast niet of er sprake was van verzegeling en of de klant op de verzegeling is gewezen.

Beste Admiraal, Welkom op Higherlevel. Is het een dienst en zo ja wat voor soort dienst? Zie de informatie van de Belastingdienst over Btw berekenen bij diensten aan afnemers in andere EU-landen. Meteen een rijtje vragen: Waarom verander je de prijs ex BTW? Is de Luxemburgse klant geen particulier maar een onderneming?

Even voor de vergelijking van de opties: is het de bedoeling dat deze kennis bij aankomst de onderdelen aangeeft bij de douane en de daaruit voortvloeiende kosten door jou of de eindgebruiker worden betaald?

De feitelijke situatie telt. Is het contract daarmee in overeenstemming? Dat ligt eraan op welke consequenties je doelt. Zit er iets als "kosten inhuur derden" in het gebruikte rekeningschema?

Dat is het probleem van de verkoper, niet van de koper. Op basis van dit argument mag de verkoper niet de schade zomaar op 100% stellen. Anders zou de wet op dit vlak nog geen bescherming voor de koper geven... Over het daadwerkelijk gebruik is overigens nog niets met zekerheid bekend. TS is blijkbaar zelf in slaap gevallen... ;D

Beste Patrick, Welkom op Higherlevel. Geen gevoelige informatie? Integendeel! Volgens de wet zijn medische gegevens juist een van de meest gevoelige soorten gegevens die je kunt opslaan. Een privacyverklaring op je website is dan ook bij lange na niet voldoende om te voldoen aan wet- en regelgeving voor het verwerken van dergelijke persoonsgegevens. De huidige (en toekomstige) wet- en regelgeving op dit vlak is behoorlijk veelomvattend. Op dit moment zijn er onder andere de Nederlandse Wet Basis­registratie Personen (Wet BRP), de Wet Bescherming Persoonsgegevens (Wbp) en de Europese richtlijn uit 1995. Deze worden (effectief) vervangen door de in Europees verband vastgestelde Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), die van toepassing is vanaf 25 mei 2018. Een kort, eenduidig antwoord is niet te geven, ook omdat je hierover geen concrete vraag lijkt te stellen. Ik zal proberen het heel kort te houden. Je hebt als onderneming een verzameling aangelegd van (bijzondere) persoonsgegevens. Deze gegevensverzameling moet je (waarschijnlijk) melden aan de Autoriteit Persoonsgegevens. Uiteraard moeten de betrokken personen hun toestemming geven en moeten protocollen voor inzage, correctie en verwijdering bij hun bekend zijn. Je eigen organisatie moet voldoen aan de richtlijnen voor gegevensbescherming (maar het gaat te ver die hier samen te vatten). Met alle partijen die eventueel bij de gegevens kunnen (in Nederland, de VS of waar dan ook) moet je een bewerkersovereenkomst sluiten (art. 14 Wbp) en toezien op hun gegevensbescherming. Het lastige van partijen in (bijvoorbeeld) de VS is dat er doorgaans bijzonder lastig een bewerkersovereenkomst mee te sluiten is, dat het bijzonder lastig is om toe te zien op de uitvoering daarvan en dat (door de Patriot act) ook de Amerikaanse overheid in de gegevens mag snuffelen. Met de die overheid is natuurlijk al helemaal geen overeenkomst te sluiten. Mede daarom mag je persoonsgegevens niet zomaar persoonsgevens doorgeven aan partijen in landen buiten de EU. Dat een aantal Amerikaanse bedrijven nu roept dat ze voldoen aan Europese privacyregels is een wassen neus.

Zullen we dan eerst maar even wachten op reactie van TS voor verdere aannames te doen?

Waar lees je dat?

Het daadwerkelijk (meer dan noodzakelijk) gebruiken van het product leidt inderdaad niet tot het vervallen van het retourrecht, maar zorgt slechts voor waardevermindering die de verkoper in mindering mag brengen op het terug te betalen bedrag aan de koper (art. 6:230s BW). Als de verkoper de koper onvoldoende heeft geïnformeerd over het retourrecht is hij de pineut, want dan krijgt de koper zoals gezegd 12 maanden retourrecht en mag de verkoper ook geen waardevermindering in rekening brengen.

Als er redelijkerwijs voldaan wordt aan de eisen voor retourrecht, dan moet TS het product terugnemen. Het maakt dan niet uit of de klant een onjuiste reden zoals garantie aanvoert. Verdere beoordeling of dit onder garantie valt is in dat geval ook niet relevant. Als er niet redelijkerwijs voldaan wordt aan de eisen voor retourrecht, dan wordt het interessant of TS onjuiste verwachtingen bij de klant heeft gewekt of dat er anderszins een ondeugdelijk product is geleverd. Maar ik wil niet op de zaken vooruit lopen zonder meer informatie van TS.

Waar blijkt dat uit? Het openen van de verpakking is vaak onontkoombaar om de aard, kenmerken en werking van het product te kunnen beoordelen. Schoenen en bovenkleding mag je ook passen. Sommige verpakkingen zijn niet te openen zonder deze te beschadigen. De term "onnodig" is daarnaast uiterst rekbaar, net als de grens tussen "beoordelen" en "gebruiken". Uit het verhaal van TS blijkt niet of de klant op het dekbed heeft proefgelegen of er al twee weken onder slaapt.

In aanvulling op alle andere correcties: ook dit is niet juist; je mag niet zelf een BTW nummer verzinnen door B01 achter je BSN te plakken. Een BTW nummer wordt verstrekt door de Belastingdienst. Die verstrekking wordt gestart door inschrijving bij de KvK of door directe aanvraag bij de Belastingdienst. Voor een eenmanszaak die nog geen BTW nummer heeft zal dat in de praktijk inderdaad meestal BSN met de toevoeging B01 zijn. Door de juiste aanmeldingsprocedure bij de Belastingdienst te volgen krijg je ook een login voor ondernemers en de mogelijkheid je BTW aangifte te doen.

Het lijkt hier niet te gaan om garantie, maar: Ook als een klant een onjuiste reden opgeeft (garantie) heeft de klant het recht om bij een webwinkel gekochte spullen terug te sturen op basis van het retourrecht. Ook als de sets zijn geopend en zelfs geprobeerd. Eventuele slijtage of schade kan in mindering worden gebracht op het terug te betalen bedrag, maar een geopende of zelfs ontbrekende verpakking niet. De klant kan normaliter tot uiterlijk 14 dagen na ontvangst van het retourrecht gebruik maken. Dat recht moet door de verkoper duidelijk en volledig zijn aangegeven, anders krijgt de klant zelfs 12 maanden retourrecht. Dat levert de volgende vragen: Is er hier sprake van online verkoop? Is de informatie over het retourrecht duidelijk en volledig aan de klant gemeld? Hoeveel dagen na ontvangst heeft de klant verzocht om het retour sturen?

Wat je wilt is blijkbaar profiteren van andermans bedrijfsnaam. Arnoud Engelfriet citeert een uitspraak van het Hof: Er zitten dus wat haken en ogen aan. Zeker wel. En vergelijkend ook. Uit de Richtlijn misleidende en vergelijkende reclame: Of samengevat in art. 6:194a BW: In dat artikel lees je ook wanneer het is toegestaan:

Er is nog een derde pakket bij een externe partij? Hoe zorg je dat alles aangesloten blijft tussen die drie pakketten? Andere suggestie: gewoon elk kwartaal alles naar die externe partij sturen voor de kwartaalaangifte.

Dat zal de Belastingdienst bij een controle van harte met je eens zijn, vrees ik. Het zijn twee activiteiten, maar het is een eenmanszaak met (naar ik aanneem) een BTW nummer. Je moet daar aantoonbaar een deugelijke, samenhangende en inzichtelijke administratie voor voeren. Dat lijkt me ook voor iedereen makkelijker. Een factuur naar jezelf sturen kan niet. Om dat als lapmiddel te gebruiken tussen twee halve administraties lijkt me daarnaast de zaak alleen maar ingewikkelder maken. Beide administraties kloppen dan eigenlijk niet meer. Zoals Anouk al aangeeft ben ik benieuwd naar de inhoud van je administratie. Er is veel meer dan verzonden facturen bijhouden. Denk aan inkoop, BTW op buitenlandse aankopen, afschrijvingen, privécorrecties en wat al niet. Mijn advies: kies een goed boekhoudpakket. Als je facturen en ledenadministratie vanuit een aparte applicatie wilt doen is dat prima, maar zorg dan dat je voor elke met die aparte applicatie verzonden factuur een boeking maakt in je boekhoudpakket (handmatig of met een softwarekoppeling). Zo is er een volledige administratie in een pakket en hebben jij, je boekhouder en de Belastingdienst goed inzicht en overzicht.

Even een paar dagen zonder HL en bij terugkomst is dit het eerste bericht dat ik lees. Ben er stil van. Ontregelt. Ik wens iedereen die het nodig heeft veel sterkte met dit verschrikkelijke nieuws.

Je mag ook geen tassen met Gucci logo doorverkopen als die niet echt van Gucci zijn.

Wat denk je zelf? Het maakt niet uit of het een apparaat is of software of een folder of website of wat dan ook. Als het logo bescherming geniet, mag je het niet zomaar gebruiken. Dat je in Nederland nog niet op de vingers bent getikt en dat "iedereen het doet" is geen argument.

Je rekent jezelf wel heel rijk: met dat 1e huis al 10% winst maken in 6 weken. Als het te mooi lijkt om waar te zijn, dan is het dat meestal ook. Je lijkt voor het gemak de kosten koper te vergeten. Een plan om huizen te kopen, op te knappen en te verkopen is natuurlijk niet nieuw; er zijn al veel mensen die dit doen. En als het zo makkelijk zou zijn als jij voorrekent, zouden nog veel meer mensen dat doen. Als je investeerders wilt aantrekken zou ik adviseren je plan verder te doordenken en een realistischer (geloofwaardiger) beeld te schetsen.

Ja, eigenlijk wel. Het soort opdrachten dat ik doe gaat ook via aanbesteding. Als inzichtelijk zou zijn welke kwalificaties en welk tarief de winner heeft, dan zou ik mijn kwalificaties gericht kunnen verbeteren en mijn tarief zonodig bijstellen om bij een volgende aanbesteding meer kans te maken. Ik denk dat dat voor de aanbestedende partij ook zal leiden tot hogere kwaliteit en lagere prijzen. Daarnaast vind ik transparantie over inhuurtarieven geen gek idee vanuit maatschappelijke governance; nog steeds gebeurt het dat inhuuropdrachten weliswaar formeel worden aanbesteed, maar alsnog gegund worden aan vriendjes met absurd hoge tarieven. De gemeente Deventer publiceerde bij inhuuropdrachten voorheen aan welk bedrijf de opdracht was gegund en tegen welk tarief, maar nu doen ze dat helaas niet meer.