Ron van der Kolk

Bij mijn derde optie had ik achter winst toe moeten voegen "voor de ondernemers", dat was duidelijker geweest. Sorry! Uiteraard kan een stichting ondernemen om zo inkomsten te genereren voor haar doelstellingen. Het is dan echter de stichting die onderneemt, niet de ondernemers die de stichting hebben opgericht. Een stichting is namelijk van niemand. De winst van de onderneming moet worden besteed aan het doel van de stichting en mag niet als winst worden uitgekeerd aan oprichters of bestuurders. Een coöperatie mag wel een winstuitkering aan haar leden doen. De stichting betaalt vennootschapsbelasting, de bestuurders en medewerkers inkomstenbelasting. Als ik je tweede reactie lees, dan is het doel blijkbaar "een samenlevingsplek voor anderen creëren (ideëel)" en het middel "een stichting, die een onderneming drijft gericht op winst en continuïteit, om die samenlevingsplek te bekostigen". Omdat jij ook belang hebt bij de plek, is een bijkomend privévoordeel "een samenlevingsplek voor jezelf". In die volgorde, toch? Als je doel werkelijk ideëel is, dan lijkt me een stichting meer voor de hand liggen dan een coöperatie. Ik begrijp dat je de stichting wilt oprichten, jezelf als bestuurder wilt neerzetten en dan de stichting jou wilt laten betalen. Zolang de stichting geen ANBI status heeft mag dat ook. Bestuurders en oprichters van de stichting zijn in principe niet in loondienst en vallen niet onder werknemersverzekeringen, maar ik vraag me hier wel af waar de grens ligt tussen bestuurder en medewerker en of er geen sprake is van een verkapt loondienstverband. Wie gaat die maaltijden bereiden en coachingsconsulten geven? [moralistisch]Ook is het wat mij betreft zaak te letten op belangenverstrengeling: het doel van de stichting zou niet moeten worden om daar via een omweg als oprichter een inkomen aan te ontlenen en ondernemersrisico's te ontlopen. Dat is immers niet ideëel. Zoals een wijze TWaBla ooit schreef: "Stichtingsbestuurders die voor (een deel van) hun inkomen afhankelijk zijn van de stichting, zijn door het inherente belangenconflict niet goed in staat het doel van de stichting te dienen, wat uiteindelijk tot wanbestuur kan leiden." Een scheiding tussen bestuur, directie en medewerkers zou wat dat betreft in mijn ogen beter zijn.[/moralistisch]

De Rijksdienst voor ondernemend Nederland heeft een overzicht van producteisen voor textielproducten en verwijst ook naar de EU verordening 1007/2011. Uit de FAQ behorende bij de richtlijn: Die grens is dus niet gedefinieerd. Net als de term customised. "De wetgeving" is wat breed, maar deze specifieke verordening over de etiketteringseisen voor textielvezelbenamingen geldt dus niet voor zelfstandige kleermakers. Deze richtlijn gaat alleen nog maar over de etikettering. Bij ondernemen en importeren komt natuurlijk nog veel meer kijken!

Beste Boekieholder, Welkom op Higherlevel. Uit de forumregels: en

Beste Kondora, Welkom om Higherlevel. Bij voorbaat excuus voor mijn ongevraagde advies, maar mijn intentie is om je te helpen. Als ik je verhaal lees dan lopen er drie dingen door elkaar. Misschien kun je beginnen om daar een prioriteit in aan te brengen of zelfs eentje uitsluitend van te kiezen: - een samenlevingsplek voor jezelf creëren (hobby) - een samenlevingsplek voor anderen creëren (ideëel) - een onderneming opzetten gericht op winst en continuïteit Bij elk besluit dat je in de exploitatie van de camping zult nemen zul je naar verwachting tegen die prioritering aan gaan lopen. Want is het belangrijkst? De gekozen prioriteit zegt ook iets over de vorm waarin je het kunt gieten. Natuurlijk is het handig als alle deelnemers dezelfde prioriteiten hebben en dat ergens vastligt.

Beste Albert, Welkom op Higherlevel. Ik snap het niet. Hoeveel BTW zet je op de factuur voor die klant in de VS, is dat 0%? Van wie zou je nu waarom 21% terug moeten krijgen? Dat zijn geen kosten, je schiet de voorbelasting voor en vraagt die dan weer terug van de Belastingdienst, toch? Het is het idee van BTW dat dat voor jou als ondernemer neutraal is; het kost niks maar levert ook niks op. De manier waarop de rest van je bericht in elkaar zit is voor mij niet heel duidelijk, zie mijn eerste opmerking. Waarom zou je dat willen doen?

Daarover vond ik deze al wat oudere maar interessante casus, waar aan kraanwater koolzuur werd toegevoegd om te verkopen als bruisend mineraalwater.

Waarom? (Dat kan van belang voor de antwoorden, omdat er nogal wat fiscale gevolgen zijn zoals je al opmerkt. Het is vanuit die gevolgen dan ook de vraag of het wel verstandig om een bedrijfspand te kopen in plaats van te huren.)

Vrijgesteld en 0% geven rekenkundig weliswaar 0 euro, maar als je de BTW aangifte wil berekenen zijn dat soort verschillen wel degelijk belangrijk. Niet voor het BTW bedrag, maar wel voor de bijbehorende omzetbedragen. Graag gedaan. Ik heb het niet hoeven bedenken, ik heb het zelf ondervonden. Zowel aan de kosten- als aan de batenkant komen BTW vrijgestelde zaken regelmatig voor in mijn administratie. Ik heb de boekhoudeninexcel-fase al jaren geleden verlaten en dat bevalt me prima.

Ik voel een topic aankomen: "mag je flesjes bier van de Aldi overgieten in fusten en doorverkopen?" ;D

Opmerking 1: Er is natuurlijk nog een vierde variant: vrijgesteld van BTW. Da's niet hetzelfde als "0%". Opmerking 2: BTW verwerken met labels in plaats van het daadwerkelijke percentage kan onhandig zijn omdat die percentages kunnen wijzigen in de toekomst (denk aan de overgangsperiode van 19% naar 21% destijds). Daarnaast kun je met alleen deze labels geen historische 19% facturen meer inboeken. Opmerking 3: Een enkele factuur kan meerdere BTW tarieven bevatten. Ga je in je tool facturen opnemen of factuurregels?

Omdat het land geld nodig heeft ;) In de Middeleeuwen dronk iedereen nog dagelijks bier, kinderen ook.... Alle gezondheidsrages sindsdien mochten natuurlijk niet ten koste van de schatkist gaan... ;D De verbruiksbelasting op vruchtensap, groentesap, mineraalwater, mengsels van vruchtensap en groentesap, limonade en bier (<7%) is zo te zien allemaal hetzelfde sinds 1 januari 2016: EUR 8,32 per hl.

Ik wilde hem in mijn vorige reactie niet direct noemen, maar het "glaasje water in de horeca" komt weer boven. Mensen betalen graag 2,50 voor een glaasje tapcola van 0,50. Toch betalen dezelfde mensen niet graag 2,00 voor een glaasje kraanwater van (afgerond) 0,00. Alles eromheen is hetzelfde, daar betaalt hij dan effectief evenveel voor, maar toch voelt het voor de meeste consumenten niet goed. Om die marge niet mis te lopen krijgt de klant het water daarom maar in een flesje, voor 2,50. Dan voelt het toch nog een beetje speciaal en exclusief. Meer te betalen voor iets waar je een stukje extra glas bij mag lenen is natuurlijk weinig rationeel. Maar dat is consumentengedrag ook helemaal niet. Gelukkig maar. Het is de kunst om te ontdekken waar mensen meer voor willen betalen dan het jou als ondernemer kost.

Standaardpils verkopen in dezelfde flesjes als in de supermarkt heeft als groot nadeel de prijstransparantie. De consument wordt dan wel heel direct geconfronteerd met het prijsverschil tussen precies hetzelfde flesje dat nu in de bonus is bij de Appie en waar hij out-of-home ineens 2,50 voor moet lappen. Een tapbiertje voegt dan een "stukje beleving" toe waardoor de consument eerder geneigd is meer te betalen en marge te realiseren. Met cola werkt het precies andersom, dat komt thuis uit een grote plastic fles maar in de horeca krijg je dan weer een eigen glazen flesje wat ook een "stukje beleving" is waarvoor men weer grif betaald. Bij speciaalbieren is het vooral het assortiment en de glazen die men thuis niet allemaal heeft wat voor de beleving en dus de betalingsbereidheid zorgt. Los van de locatie zelf, die ook bijdraagt aan de beleving. De vraag is: welke waarde creëer je voor de klant waarvoor hij bereid is te betalen? Zoals: wat bied je de klant om tegenover zichzelf en anderen te verantwoorden dat hij er (veel) meer voor betaalt dan bij de supermarkt?

Niemand zei dat je altijd een factuur moet uitreiken. En soms volstaat een vereenvoudigde factuur. Mijn antwoord ging in op de vraag over de nummering. Als je webshop automatisch facturen aan kan maken zou ik overigens altijd een complete factuur laten maken; soms niet, soms vereenvoudigd en soms compleet (afhankelijk van besteller en bedrag) is niet heel overzichtelijk.

Graag gedaan. Artikel 35a begint met "Op de factuur zijn de volgende vermeldingen verplicht", dus goed om daar alsnog even te kijken ;D De informatie die de Belastingdienst geeft in de link van Ward is daar ook op gebaseerd.

De factuurnummering moet opeenvolgend zijn binnen een reeks, maar je mag meerdere reeksen hebben. Verschillende activiteiten binnen je onderneming kunnen hun eigen reeks hebben, dus dat hoeft niet synchroon te lopen. Er mag veel, zolang het maar duidelijk en overzichtelijk is voor jou en de Belastingdienst bij eventuele controle. Zie: Wet op de Omzetbelasting 1968, art. 35a lid 1b:

Weet je al welke vrijwilligster je gaat aanwijzen, Nedzhibe? :)

Tot nu toe had ik geen ideeën Hans, maar er schiet me nog eentje te binnen. Mogelijk voor jou lastig toepasbaar, omdat je de meeste mailtjes al hebt verwijderd. Als je alle mailadressen verzamelt waarvan dit soort dingen komen, kun je ze eens op een aparte mailinglist zetten bij Mailchimp en in een klap een eenvoudig nieuwsbriefje sturen vanaf een speciaal afzendadres. In de reports van Mailchimp kun je zien wie de nieuwsbrief heeft geopend, met welke mailclient en op welke locatie (voor zover dat klopt natuurlijk). Dit werkt allemaal met de gratis versie van Mailchimp, zolang het minder dan 2.000 adressen zijn. Als onderwerp van de mail kun je natuurlijk iets kiezen wat ze mogelijk graag willen lezen, zoals "automatisch bericht bij afwezigheid" of zo.

Daar heb je gelijk in. Ben ondertussen ook wel nieuwsgierig... Helaas is TS op pagina 1 van dit draadje al afgehaakt. Candy novelties zijn niet zomaar een voorbeeld van de Belastingdienst, maar bij met name genoemd in dit besluit over Tabel I bij de Wet op de omzetbelasting 1968:

Beste Timo, Welkom op Higherlevel. Niet automatisch, de beoordeling van de Belastingdienst staat los van de CAO. De Belastingdienst beoordeelt op basis van de inschrijving bij de KvK in welke sectorindeling je valt vanwege premieberekening en dergelijke. De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid kan een CAO "algemeen verbindend" verklaren voor een bedrijfstak. Sector 44 is Zakelijke Dienstverlening II en ik kan daarvoor geen CAO vinden met soort=bedrijfstak. Je kunt het beste even contact opnemen met SZW voor informatie over CAO's. Een juiste sectorindeling is wel belangrijk om problemen te voorkomen. Kortom, zijn de werkelijke activiteiten van je onderneming zodanig dat deze overeenkomen met de gegevens bij de KvK en Belastingdienst? Als je bedrijfsactiviteiten veranderen is dat altijd goed om even op te letten.

Nee, er is nog een optie: stop met die smoezen en doe wat met de gegeven adviezen! Zoek als de sodemieter een boekhouder/administratiekantoor en dan moet die 1 september geen enkel probleem zijn*. Als je enerzijds meent dat de administratie te klein is om uit te besteden maar anderzijds de aangifte te ingewikkeld om zelf te doen, dan wordt het toch dringend tijd om een knoop door te hakken, lijkt me. Wanneer je na vier jaar nog het excuus "startup fase" gebruikt om je administratie niet op orde te hebben is er toch wat verkeerd gegaan. Beperkte middelen mag ook geen excuus zijn, want als je onderneming na vier jaar nog voldoende opbrengt om de administratie op orde te hebben dan moet je jezelf wellicht afvragen of je door wilt gaan. Afhankelijk van die ene accountant ben je ook niet en als je onderneming echt zo klein is dan heb je geen accountant nodig maar zou een boekhouder voldoende moeten zijn; keus genoeg. * Als de administratie zo simpel is als je steeds hebt beweerd tenminste, en als er niet teveel herstelwerk zit in het doe-het-zelven van de afgelopen vier jaar. Volgens mij wijst Rive je op hele waardevolle bijdragen die je al gehad hebt maar tot op heden blijft negeren. Rive heeft niet alleen de begin post gelezen, maar ook je vorige draadjes. Als je wat met de adviezen zou hebben gedaan zat je nu niet met dit probleem. Dat is allemaal ongevraagd advies, maar dat hoort er ook bij op een forum dat doe ik nu eenmaal liever dan meegaan in het verzinnen van manieren om onder de deadline van 1 september uit te komen. Gewoon even doorpakken.

Als het hier niet gaat om actief ondernemerschap met een commercieel belang hoort je vraag volgens de forumregels niet tot de doelgroep van Higherlevel. Maar misschien ben je een ondernemer die ook een goed doel wil dienen? Advertenties verkopen is best lastig. Mogelijk kun je meer opbrengsten realiseren als je het uitbesteed. Daarom werken goede doelen ook steeds meer met commerciële fondsenwervers; onder de streep levert dat soms toch meer op dan werken met vrijwilligers. Maar dat verschilt van geval tot geval, uiteraard.

Beste 50plus, Welkom op Higherlevel. Waarom wil je dat boekje uitgeven? Is de uitgave bedoeld als onderneming, ideëel of als hobby? Dat is het doel van commerciële advertentieverkopers. Wat is jouw doel met het boekje? Het verkopen van advertenties is werk en daar willen zij uiteraard voor betaald worden. Reken het deel dat zij willen nemen eens om naar de uren die ze er naar verwachting mee kwijt zijn. Of die je er zelf mogelijk mee kwijt zou zijn. Veel uitgevers hebben advertentietarieven op hun site staan. Dat is een goed startpunt voor oriëntatie. Je kunt kijken naar vergelijkbare uitgaven voor vergelijkbare doelgroep in vergelijkbare oplagen. Kijk bijvoorbeeld eens naar de advertentietarieven van Plus magazine en reken de oplage terug. En houd dan rekening met de kosten die je moet maken om de advertenties te verkopen en verwerken. Dat zal bij een onbekend tijdschrift ongetwijfeld een stuk moeilijker zijn. Omdat de adverteerder geen beeld heeft of het boekje daadwerkelijk gelezen zal worden (zoals bij een bekend tijdschrift), zullen de tarieven ook lager liggen.

Beste Sylvia, Welkom op Higherlevel. Aanvullend op Lex: je kunt net zoveel handelsnamen toevoegen als je wilt, dat kost niets bij de KvK.

Je levert dus de applicaties maar niet de hostingdienst? Dan lijkt het me zaak om heel scherp te stellen waardoor die storing doorgaans optreed en dat in je contacten proberen te scheiden van het functioneren van jouw applicatie. Als dit een bekend probleem is, is het wel iets waar je klanten vooraf duidelijk over moet informeren lijkt me. Als je een auto verkoopt waarvan je weet dat de motor soms afslaat boven 100km/u kun je dat ook niet onvermeld laten. Ze kunnen het proberen, maar met goede voorwaarden, goede contracten, verwachtingsmanagement en een rechtsbijstandsverzekering kom je ook een heel eind. Als iemand een auto koopt en niet weet dat hij soms afslaat kan hij de koop ongedaan maken, maar wordt het claimen van gemiste inkomsten omdat hij te laat op een sollicitatiegesprek kwam als een stuk lastiger. Aansprakelijkheid voor gevolgschade kun je grotendeels uitsluiten door niet alleen je voorwaarden daar op aan te passen maar de klant vooraf ook duidelijk te maken wat je levert en wat hij kan verwachten van het eindproduct. Over schade en gevolgschade is best veel te vinden, ook op het gebied van software en hosting. Kortom, mijn advies is om een en ander beter scherp te stellen. Wel goed dat je aan verzekeren denkt, trouwens. Praat eens met een verzekeringsadviseur welke risico's je loopt in jouw eenmanszaak en welke daarvan zinvol verzekerbaar zijn. Kun je het meteen hebben over een beroeps- en bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering in het algemeen.