herman van der helm

Als je het idee tijdens de nationale aanvraag niet openbaar maakt, kun je deze altijd weer intrekken. Het voordeel is dat je hem dan opnieuw kunt indienen met de recentere ontwikkelingen en ervaringen erin meegenomen. Je hebt dan bescherming voor tenminste één jaar. Ik heb dit meerdere keren gedaan. Het enige risico wat je loopt is dat iemand anders het in die tussentijd ook bedenkt, zonder dat je ervan af weet. Ik weet het, het is niet waterdicht, maar het geeft jezelf rust, en het kost weinig als je zelf de beschrijving doet.

Moet je het al bekend maken? Anders zou ik wachten tot je het geheel af hebt. Zodra je namelijk octrooi aanvraagt begint er een teller te lopen. Een heel dure als je er nog niets mee verdient. Wat je wel zou kunnen doen is alvast een vooronderzoek laten doen. Dan heb je een idee of jouw idee nieuwheidswaarde heeft. Dat is namelijk wel erg belangrijk. Misschien kun je naar aanleiding hiervan nog wat aanpassen.

De nachtvracht die bij mij komt werkt altijd zo.

Deze past hier ook wel: http://www.zie.nl/profile/BerryGarcia/overige/Vrouw-gebruikt-hogedrukspuit-op-auto-interieur/lulzygyfzfvi#

Ga je niet voor je rust naar het strand?

Beste mensen. bedankt voor jullie reacties en mails. Ik denk dat we in zo'n warme gemeenschap als hier elkaar goed kunnen helpen. Ik zou andere ondernemers die moeilijke tijden doormaken ook willen oproepen om het hier gewoon te delen. Het geeft lucht. Lucht, dat ik in ieder geval goed heb kunnen gebruiken om met een ontspannen hoofd mijn broer te helpen begeleiden bij zijn overlijden afgelopen maandagnacht. Na volgende week als de begrafenis voorbij is zal ik nog even verder reageren op jullie bijzondere inbreng. groet herman

Een aantal ondernemers die heel actief waren in het mensen helpen op dit forum hebben hun eigen zakelijke of geestelijke problemen niet of nauwelijks gedeeld. Totdat we geconfronteerd werden met hun plotselinge vertrek van deze wereld. Er heerst dus inderdaad een taboe op het delen van falen en de gevolgen daarvan terwijl successen graag gedeeld worden. Volgens mij is het voor iedereen een grote stap om niet gelukte plannen of haperende bedrijfsvoeringen aan de buitenwereld te vertellen terwijl mislukte plannen veel vaker voorkomen dan succesvolle. Omdat ik de laatste jaren ook aan het worstelen ben met mijn bedrijfsvoering wil ik dit met jullie delen, misschien wel om een depressie te voorkomen. Een tiental jaar geleden ben ik gestart met een product te ontwikkelen om mijn eigen rugklachten te verhelpen. Het bleek ook geschikt voor anderen en op advies van de Novu, Syntens en enkele andere zelfstandig adviseurs zou ik dit groots moeten gaan aanpakken. Wereldwijd patent aanvragen en een goede producent en distributeur zoeken werd streng geadviseerd. “Dit is een wereldvinding” is me een aantal malen letterlijk verteld. Op de eerste beurs waar we het product lieten zien werden we overvallen door de reacties van bezoekers waaronder ook vele grote bedrijven. Een goede producent/distributeur met een wereldwijd netwerk van 2600 dealers was binnen een half jaar gevonden en de wereld lag voor ons open. Veel tijd gestoken in dealerinstructies en duizenden demonstraties gedaan bij bedrijven. Veel publiciteit gehad, tv radio en honderden publicaties in vakbladen en tijdschriften. Een 60 tal beurzen gedaan waarvan de helft internationaal. Veel lovende woorden en een twaalftal nationale en enkele internationale awards en prijzen gewonnen. Kortom het kan niet stuk zou je zeggen. De werkelijke verkopen kwamen maar mondjesmaat. De dealers kregen de producten niet verkocht. Zelf deed ik ook als dealer mee en verkocht zo af en toe wel wat. Niemand kon me vertellen wat er aan schortte. Het was een mooi product maar als het puntje bij het paaltje kwam haakte bijna iedereen af. Ik heb daarop opeenvolgend een aantal commercieel adviseurs aangetrokken waaronder enkelen die grote bekende bedrijven hebben opgezet en tot een succes hebben gemaakt. Mijn spaargeld (circa 700k) dat ik met 30 jaar ondernemen heb opgebouwd heb ik volledig gestopt in het tot een succes maken van het bedrijf. Grofweg een derde in patentkosten, een derde in beurzen en promotie, en een derde in ontwikkeling en eigen kosten om alles voor elkaar te krijgen, zoals het salaris van mijn steun en toeverlaat mijn dochter en reis en verblijfkosten. Toch leidde het niet tot een toename van de verkopen. Het bleef kabbelen. Veel aandrang uitgeoefend op de distributeur en de dealers om meer te verkopen, maar zonder resultaat. Twee jaar geleden begon ik behoorlijk ongerust te worden en kreeg zelf allerlei spanningen. De kosten bleven maar doorgaan en stonden in geen verhouding met de opbrengsten. De maat voor mij was vol. Om er niet aan onderdoor te gaan heb ik de adviseurs gevraagd op te stappen. De distributeur heb ik uitgelegd dat het zo niet langer kon en heb het contract opgezegd. Deze ervaarde het als een bevrijding. Ik ging het vanaf nu gewoon helemaal zelf doen. Wel heb ik een paar aandeelhouders gevonden die wilde participeren en aangaven goed te zijn in bedrijven te helpen met het opzetten van de marketing en bedrijfsvoering. Ik ben zelf onderzoek gaan doen bij potentiele kopers waar het probleem nu eigenlijk zou kunnen zitten. Dit bleek niet eenvoudig te vinden want men gaf wel smoezen maar niemand gaf de werkelijke reden aan waarom een bedrijf aanvankelijk heel enthousiast was over het product, maar later niet geïnteresseerd meer was. Lang doorzeuren bij deze potentiele afnemers en niet tevreden zijn met een simpele afwijzing heeft mijn ogen geopend. Je kunt het ook met de hand dus is een machine overbodig. Een mens is vervangbaar en daardoor goedkoper. De trieste conclusie is dat men niet of nauwelijks op mijn oplossing zit te wachten. Het tillen lijkt wel een probleem voor bedrijven, maar is het eigenlijk nauwelijks. Waarom leg ik uit op www.fysiekebelasting.nl Een veelbelovend product, waar ik zeker van ben dat men dat hier op HL ook heeft gedacht, lijkt niet veel meer te worden dan een product in de marge als er niet iets grondig gaat veranderen in de houding van de maatschappij ten opzichte van het gezond houden van mensen. Dat deze constatering mij heel veel pijn doet moge duidelijk zijn. Het laatste halfjaar ben ik daardoor behoorlijk prikkelbaar voor mijn directe omgeving. Ik heb een aantal keren op het punt gestaan om de strijd voor dit in mijn ogen nog steeds mooie product op te geven. De gedachte echter dat er een aantal mensen uit mijn directe omgeving hun energie er in blijven steken houdt me nog steeds overeind. Omdat ik er nu van overtuigd ben dat zo’n product nooit geaccepteerd zal worden door allerlei niet zichtbare redenen ben ik gestopt als directeur van het bedrijf en heb de leiding overgedragen aan mijn dochter en een commercieel directeur. Ik kan niet overtuigend meer verkopen als ik de achterliggende onwil van de meeste van mijn potentiele klanten bezie. En de maatschappelijke weerstand tegen het oplossen van de fysieke problemen ondervonden heb. Ik ben een illusie armer. Wel heb ik besloten om deze maatschappelijke onwil zichtbaar te gaan maken door middel van het voeren van acties. Hiervoor heb ik met een aantal medestanders de Stichting Gezond belast opgericht. Hier ga ik de komende jaren mijn energie in steken omdat ik niet kan verkroppen dat we met zijn allen zo’n houding ten opzichte van de gezondheid van onze medemens kunnen aannemen. Ik voel me er in ieder geval stukken beter bij. Ook het schrijven van dit stuk lucht mij aanmerkelijk op. Denk toch ook dat het anderen die in dezelfde situatie kunnen verkeren een hart onder de riem kan steken. We hoeven onze eigen problemen volgens mij niet te verstoppen. Ondernemen is ook onder ogen zien dat iets niet of bijna niet lukt.

Was pas bij een bedrijf die zo'n veertig van deze dingen hebben staan. Slaan er kisten met testapparatuur die gebruikt wordt bij het ontwikkelen en productie van elektronica in op. Deze kisten (tot 60kg) worden er nu nog handmatig ingezet.

Misschien is dit handig? https://www.logistiekprofs.nl/nieuws/neemt-dit-robotduo-het-magazijn-over?utm_campaign=edm_LogistiekProfs&utm_id=883&utm_medium=email&utm_source=nieuwsbrief_mei%20editie%202 'Grappig detail vanuit mijn optiek: Als de goederen te zwaar zijn kunnen magazijnmedewerkers het van de robot overnemen.' Lijkt wel de omgekeerde wereld vanuit oogpunt van de fysieke belasting.

Het laatste. Jammer, maar op deze manier wordt het kleinere bedrijf de nek omgedraaid.

"Naast het risico op technische problemen, is het voor overheden en banken op die manier nog makkelijker om grip te krijgen op de financiële zijde van een persoon of onderneming en willen we dat?" Voor de kleine ondernemers wel ja, maar de grote krijgen ze juist minder grip op. Als je belasting ontwijking met contant geld zou moeten doen en met een koffer met miljarden naar de kaaimaneilanden moet reizen, weer terug en dan via vele landen naar NL heb je grote kans dat dat wat moeilijker gemaakt wordt.

Google heeft voor al mijn sites netjes waarschuwingen gegeven dat hij mobiel niet voldoet. Dus ben al een tijdje bezig met omvormen.

Er zijn hier geregeld mensen die er problemen mee hebben dat op HL voor eigen parochie gepreekt wordt, ofwel reclame voor de eigen producten of diensten gemaakt wordt. Zogenaamde zelfpromotie. Om te beginnen is er volgens mij vrijwel niemand die belangeloos dit forum bezoekt. Is het niet om wat te halen, of wat te brengen, dan toch minimaal met de hoop dat de eigen bijdragen opvallen en de eigen dienst of het eigen product een push krijgt. Hoe slimmer je het verpakt, hoe minder dat dit opvalt. Voor de een is dit moeilijker dan voor de ander, en dat ligt niet alleen aan de slimheid van de persoon, maar ook aan wat voor soort product of dienst er in het eigen bedrijf verkocht wordt of geleverd. Jullie zult allemaal begrijpen dat, als een belastingdeskundige hier een goed uitgewerkt belastingadvies geeft, er niemand zal denken dat de man zijn eigen diensten aan het verkopen is. Dit geldt ook voor een verzekeringsman die een goed verzekeringsadvies geeft. Voor een advocaat of octrooideskundige geldt hetzelfde. Het is ook geen probleem als er in de bijdrage dringend verzocht wordt een deskundige te raadplegen. Het wordt al ingewikkelder als een naamdeskundige een advies geeft hoe te komen tot een goede naam en soms daarbij het advies moet geven om een professional in te schakelen. Snel lijkt het om zelfpromotie te gaan. Voor meer van dit soort specifieke dienstverleners is dit het geval. Nog moeilijker wordt het als het inkomen door fysieke producten te verkopen behaald wordt. Je kunt dan maar moeilijk of soms helemaal niet over de eigen producten praten. Je moet het dan voornamelijk hebben over van alles waar je niet je brood mee verdient en waar je toevallig wel iets van afweet, en moet maar hopen dat het antwoord zo interessant gevonden wordt, dat je profiel bekeken wordt. Ik ben benieuwd hoe anderen hier tegenaan kijken. Ikzelf red me we meestal wel, want het balanceren zit mij in het bloed, maar ik kan me voorstellen dat voor heel veel ondernemers, die fysieke producten verkopen, dit wel een lastig fenomeen is.

Misschien is het beter om als staat iedereen basisbehoeften in natura te leveren in plaats van het geld dat daarvoor staat. Uiteindelijk gaat het erom dat er niemand in een samenleving voor zijn eerste levensbehoefte zou moeten vechten. Als je geboren wordt heb je daar m.i. recht op. De discussie wordt dan wel eenvoudiger.

Juist een hele sterke naam als je hem nu nog weet. Hij had alleen iets meer aan marketing moeten doen.

Ik heb natuurlijk alles fout gedaan, maar ja.

die 155 miljard kosten komt wel in de economie terecht Christine. Een mooie stimulans. Ook mensen die nu geen inkomen hebben, zoals twee van mijn werkloze volwassen zoons gaan bij een basisinkomen geld uitgeven. En even ter correctie: De 10 kneuzen die ik aan Nico wilde geven moeten natuurlijk reuzen zijn.

Wat mij de laatste jaren opvalt, is dat er een onvoorstelbare hoeveelheid werk is die niet ingevuld wordt. Ik zie met lede ogen dat er bijna geen vrijwilligers te vinden zijn voor allerlei sociale clubs, ik zie dat er in veel bedrijven werk blijft liggen omdat ze te weinig mensen hebben, ik zie dat de mensen, die werken, overladen worden met werk waardoor er velen een burn-out krijgen, ik zie dat honderdduizenden mensen zich een hoedje solliciteren, maar geen werk vinden, enzovoort. Wordt het niet eens tijd dat we dit probleempje oplossen met innovatieve ideeën. Zo'n idee zou best weleens het basisinkomen kunnen zijn.

Je wordt vanzelf oud en star ;)

Basisinkomen of niet, robotisering geeft niet minder maar juist veel meer werk. De samenleving gaat meer wensen krijgen, doordat er meer vrije tijd is. De consumptie zal toenemen, de transporten gaan toenemen, het reizen gaat toenemen. Kortom het is alleen maar angst die er heerst voor de robotisering, maar uit de recente geschiedenis blijkt nu ook al dat er veel meer werk is gekomen, ondanks de robotisering. Dit werk kan dan op zijn beurt ook weer gerobotiseerd worden, en daar is weer veel arbeid voor nodig. Kortom het is een soort piramidespel, dat slechts doorbroken kan worden als we met zijn allen tevreden gaan zitten zijn. En dat lijkt me een redelijk utopische gedachte.

Daarom moeten kleine stichtingen of verenigingen deze principiële processen voeren. Dan is er weinig of niets te halen als ze verliezen.

Ja dat komt volledig voor degene die het proces is begonnen.

Het lijkt erop dat Getty alle eigen proceskosten moet betalen. Dit is dus ook de standaard procedurekosten die ze bij aanvang hebben moeten betalen. Dus niet 466 euro, maar het dubbele. En ook de eigen advocaatkosten.

"Het enige echte pijnpunt waar je tegen aan kunt lopen zijn punitieve schadeclaims. Maar over het algemeen wordt dit risico - wat mij betreft - zwaar overschat. De gemiddelde Punitieve schadeclaim in de VS ligt erg laag. Extreem hoge claims komen alleen voor als je als fabrikant willens en wetens een onveilig product op de markt brengt en/of houdt, en daarbij dus alle signalen bewust negeert. In dat geval doet de verzekeringslimiet er ook niet meer toe: op grond van opzet of bewuste roekeloosheid (zware schuld) kan een verzekeraar dan toch uitkering weigeren" Zoals dit Norbert? http://www.volkskrant.nl/economie/chrysler-moet-138-miljoen-betalen-na-fataal-ongeluk~a3943978/

Als uitvinder heb je ruimte en gereedschap nodig. Het voornaamste is ruimte in je hoofd. Een beetje ruimte om je ideeën uit te voeren op bijvoorbeeld een zolderkamer is ook handig. Gereedschap daarentegen is bijna altijd noodzakelijk. Eén van de gereedschappen is soms geld. En daar kan de overheid in sommige situaties een beetje bij helpen. Soms echter zit het geld danig in de weg. De creativiteit stroomt dan de kant van het geld op. En dat zie je bij veel bedrijven die gebruik maken van overheidssteun ook ontstaan. We ontwikkelen zaken die de overheid als speerpunt, als oplossing heeft genomen. Alles wat daar buiten valt is geldloos, terwijl dit ook heel goede initiatieven zouden kunnen zijn. De overheid lijkt de grootste uitvinder te zijn, maar hoeveel uitvindingen wachten nog op het goede moment om in de overheidspot te passen? Nee, een beter plan zou zijn als de overheid slechts richting gaf aan ontwikkelingen door eenvoudig ongewenste maatschappelijke ontwikkelingen resoluut te verbieden met daaraan gekoppeld een vaste termijn van realisatie. Bijvoorbeeld kinderarbeid, kernenergie (zoals in Duitsland), luchtvervuiling, fysieke belasting, enzovoort. Uitvinders, bedrijfsleven EN overheid kunnen dan gezamenlijk werken aan de oplossing ervan. Een beetje geld als gereedschap helpt dan echt.