herman van der helm

Ik merk dat ik het makkelijkste netwerk door een vraag te stellen en daarna goed te luisteren. Dit doe ik ook op beurzen en conferenties. In een mum van tijd begint iemand zijn corebusiness uit te leggen en kan ik inhaken als het iets is wat mijn interesse heeft. In origine ben ik behoorlijk verlegen, maar op deze manier heb ik er zelf geen last van en misschien help ik iemand anders ook over de schroom heen.

Dan zal ik wel advertenties voor badkleding gaan ontvangen. :)

Het was in één woord, nou ja twee dan, gewel___dig.

Als je echt niets te verbergen hebt, zoals ik, kun je gewoon meedoen aan zo'n televisieprogramma als Metropolis van de VPRO dat vanavond is uitgezonden op Nederland 3 http://www.metropolistv.nl/nl/nieuws/jezelf-blootgeven-hoe-ver-ga-je Het ultieme privacy inleveren.

Voor meer informatie over het door mij genoemde project: www.buitenleeft.nl

Een groots plan. Is het misschien zinnig om met een plan op kleinere schaal te beginnen? Ik weet mensen die iets dergelijks gaan opstarten komend voorjaar en misschien is het slim om daar in mee te draaien om ervaring op te doen. Als je wilt kan ik je met hen in contact brengen. PM mij maar.

Ik ben 'ervaringsdeskundige' op het gebied van een website hebben om kennis te delen. zie: www.burgernetwerk.org Ik ben een jaar bezig geweest om het platform op te starten te vullen met de eerste informatie en het daarna in zekere mate betaald te exploiteren. Daarna verwachtte ik dat ik informatie van anderen zou krijgen (tegen vergoeding) om erop te zetten en ook dat mensen er voor wilde betalen om de informatie te krijgen. Dit was in een tijdperk dat google nog één van de zoekmachines was. Helaas is dit ondanks dat ik er twee jaar voor aan het lobbyen en aan het werken was niet gelukt. Als je wilt kan ik je wel meer ervaringsinformatie geven, bijvoorbeeld op de nieuwjaarsbijeenkomst van HL as vrijdag. Misschien heb jij wel de oplossing en kun je mijn ervaring gebruiken om niet dezelfde fouten te maken. In ieder geval succes ermee.

Ik ga toch ook mijn best doen om er te zijn.

En als ik nou ook zou komen?

Mensen, allemaal een voorspoedig 2014 gewenst.

Je zou een specialist in meubeltransport kunnen vragen? http://www.vsw.nl/

Zo rond deze dagen zakt het zakelijke altijd een beetje op de achtergrond en komt er een echter gevoel bij mij boven drijven. Ik denk dan aan mensen die de afgelopen periode van deze aardbodem vertrokken zijn en hun heil elders hebben gezocht. Uit eigen wil of gedwongen. Het verdriet van de mensen die achter blijven is enorm en juist in deze periode rond de feestdagen is voor hen een hel. Het gemis is dan allesoverheersend. Juist daarom wil ik deze mensen een hart onder de riem steken, omdat het lijkt of er niemand is die meer aan hen denkt. De familie en vrienden van Fred Wiersma, Ruben van den Oord, Stefan Bos, Maikel de Bolster en vele anderen, veel sterkte gewenst in deze moeilijke periode. We zijn jullie niet vergeten. Samen komen we er wel.

Ja, ik ben wel eens bij een groot transportbedrijf gevraagd om te komen demonstreren. Eerst had een manager gebeld voor een demo en na een paar dagen stuurde een ander een mail met dezelfde vraag. Ze wisten het niet van elkaar. Dus ik dacht dat daar wel noodzaak was voor mijn product. Ik een afspraak gemaakt en kwam binnen. Er moesten koffiemachines uit de auto en bij de klant op een tafel/aanrecht geplaatst worden. Tot nu toe deden ze dit met twee man met de hand. Ik geef een demo en de heren waren enthousiast. "We gaan even de baas erbij halen, dan kan die het ook even zien" De baas komt en ik wil een demo gaan doen, waarop hij een aantal vloeken liet horen en sommeerde mij om "op te rotten met dat klote ding". Hij verdwijnt weer, z'n ondergeschikten verbijsterend achterlatend. Die wisten niet hoe ze het hadden. Ik ben maar weer naar huis gegaan en weet niet of ik daar ooit nog naar terug ga. Bij collega's werken ze er wel mee naar volle tevredenheid. Misschien weet jij een oplossing hoe ik dit zou moeten aanpakken Milton?

Als iemand in de schuld terecht komt door een factor van buitenaf, of doordat hij het zelf verkeerd heeft gedaan maakt geen verschil. Iedereen wenst er weer uit te komen. Of dit nu een natuurlijk persoon, rechtspersoon of overheid is. Meestal is de gedwongen remedie: saneren, bezuinigen en nog eens bezuinigen. Totdat je alles hebt gedaan wat je kon, en dan is er alleen nog een vangnet. Om echter te voorkomen dat de mensen of overheden in de schulden en uiteindelijk in een vangnet terecht komen is er maar één remedie. Weer kansen krijgen om inkomsten te creëren, waarmee je de schulden kunt saneren. En dit is nu juist wat er in de maatschappij mis is. Niemand denkt hieraan. Een overheid denkt alleen via snijden tot een oplossing te komen, en de mensen om iemand heen denken alleen maar in termen van kosten beperken en saneren in de uitgaven,. Dat dit een zeer ongewenst effect heeft zal inmiddels wel duidelijk zijn. Laten we iedereen die in de schuld dreigt te komen de mogelijkheid bieden om weer inkomen, omzet of inkomsten te genereren. Als ze dit zelf niet zien moeten we ze die kant opsturen. Dat is de enige manier om dit varkentje te wassen en de economie weer gezond te maken.

De beherend vennoot is dan in haar eentje volledig aansprakelijk zonder mogelijkheid van regres op de stille vennoot? De stille alleen over het ingebrachte deel.

En het antwoord hierop is??

Ik ben als ondernemer zelfs drie maal een aantal weken en zelfs één keer een paar maanden uit de roulatie geweest toen drie van mijn zeven kinderen zijn geboren. Helaas was het toen geen feest. Gun iedereen het ontdekken van het vaderschap. Geniet ervan en geniet als baas lekker mee. Het kan zomaar in duigen vallen.

En toch wordt dit zo'n beetje het belangrijkste onderwerp in het komende decennium. Iedereen krijgt ermee te maken, zelfs als hij/zij zelf niet digitaal actief is. Klopt, en daarom is het verstandig om nu de wapens te trekken. Daarom nogmaals deze laatste alinea uit mijn openingspost: Hoe meer je alles in het openbaar laat zien, hoe meer er is te vinden over je op internet, hoe minder je de bemoeizucht van de omgeving jouw leven laat bepalen, hoe minder effect dit op jouw gaat hebben en daardoor heeft het ook steeds minder effect voor anderen. Als iedereen alles van elkaar weet is het niet bijzonder meer en is er niets meer aan. De hoeveelheid informatie maakt het dan oninteressant. Privacy ontstaat dan vanzelf weer. Maar dan een natuurlijke, zoals die er vroeger was.

Paul Stuyver: "En het lijkt bijna wel alof dit volgens een plan wordt uitgevoerd." George Orwell 1984 http://nl.wikipedia.org/wiki/1984_(boek)

Leuk idee, waarschijnlijk wel de toekomst. Wat mij op valt is dat er erg ouderwets omgegaan wordt met het handelen van het pakket. Ten eerste wordt in de fabriek handmatig ingepakt. Vervolgens vliegt het ding met slechts één pakket een enorme afstand en vliegt zonder emballage of retourvracht terug. Dan wordt het pakket niet op werkhoogte op bijvoorbeeld een tafel of afleverplateau neergezet, maar op de grond. De ontvanger moet dan bukken om het pakket mee te nemen. Dit kost ruggen. Vervolgens heeft de man zo te zien geen tilinstructie gehad, omdat dat je altijd met twee handen een pakket moet dragen als je het al zou moeten willen dragen. Kortom er valt nog heel wat te verbeteren voor Amazon. Als we tenminste allemaal gezond ouder willen worden en blijven. En daar willen wij als Nederlandse ondernemers ons steentje wel aan bijdragen. PS overigens valt de persoon die trappen loopt ook nog wel wat te vertellen over gezond met je lichaam omgaan maar dat is een ander verhaal.

Ik denk dat HL ook een 'kroeg' is met een camera met openbare internetaansluiting: http://www.nrc.nl/nieuws/2013/11/30/aivd-hackt-internetfora-tegen-wet-in/ Ikzelf vind het geen probleem dat de NSA alles wat ik hier heb verteld aan mijn buren of vrienden doorgeeft. Ik vind het zelfs wel prettig, dan hoef ik het zelf niet te doen. Het enige waar ik me zorgen over maak is HOE ze het vertellen. Ik weet uit ervaring dat ik hetzelfde verhaal dat ik aan de een vertel, tegen iemand anders een beetje anders vertel. Afhankelijk van het begripsvermogen van mijn luisteraar en hun ervaringen/trauma's uit het verleden. Ik weet dat als ik daar geen rekening mee houd, dat alles uit de hand kan lopen. Voor mijn toehoorder en voor mij. Ik denk niet dat zo'n organisatie als de NSA zich gaat afvragen op welke manier ik iets bedoeld heb of wil laten overkomen. Dit is vaak al lastig als je iets per brief of e mail bediscussieert. De misverstanden zijn dan vaak niet van de lucht. Maar goed, als we denken dat iets volkomen verkeerd geïnterpreteerd zal kunnen worden, kun je het beter niet per modern medium verzenden, maar face to face. Is trouwens gezelliger ook.

Alle vindingen die goed zijn worden uiteindelijk nagemaakt. Een tijdje kun je dat rekken met een octrooi maar er komt een tijd dat het nagemaakt wordt. De kunst is dat je het dan zo ver hebt "gebracht" in de markt dat jouw gevestigde merk die exclusiviteitstaak overneemt. Je energie stoppen in het doen van nieuwe vindingen in plaats van je erg druk te maken over copycats is het kenmerk van een uitvinder. Uitvinden is een mooi vak dat zich kenmerkt tot het kijken naar dingen die er nog niet zijn, m.a.w. het kijken naar de toekomst. De uitvinder die zich alleen maar bezig houdt met het verdedigen van zijn vroegere werk degradeert zichzelf van uitvinder naar uitvonder.

Vroeger, als je in een dorp woonde wist iedereen alles van je. Of je zwanger was, wist de drogist eerder dan je vriend. Je buurman zag aan jouw komende en vertrekkende vriendjes op wie je verliefd was. Als je het met de buurvouw deed wist iedereen het. De tamtam deed zijn werk goed. Veel mensen zijn in de stad gaan wonen. De anonimiteit was daar verzekerd. Je kon tien jaar lang dood in je huis liggen zonder dat iemand dit wist. Je zag elkaar alleen als je een afspraak maakte. De keuze om anoniem te blijven was verzekerd, zeker als je in een vreemd land in een vreemde stad ging wonen. Een stad in het ene land was volkomen geïsoleerd van een stad in het andere land. Mensen kenden elkaar niet, en er was geen enkele mogelijkheid om iets meer te weten te komen dan dat reizigers vertelden. Wat familie je per brief meldde. Later, wat de televisie erover bracht. De hunkering van vele mensen naar meer sociaal contact zorgde ervoor dat er communicatiemiddelen zoals telefoons ontwikkeld werden, later gevolgd door internet en de sociale media. Deze hunkering pikken de bedrijven op met mooie applicaties. Dit doen die bedrijven niet gratis, daar willen ze wat voor terug. Net zo goed als de postbode wilde verdienen aan het rondbrengen van jouw brieven willen die bedrijven ook winst maken. Omdat mensen niet willen betalen en toch met elkaar willen communiceren zijn er vele technieken uitgedacht waardoor je jouw gewenste dienst krijgt tegen inlevering van je gegevens en dus jouw privacy. In het geglobailiseerde dorp 'de wereld', weet iedereen alles van iedereen. Net als in het vroegere dorp weet je nooit wie wat aan wie heeft verteld, maar iedereen weet het. Het enige wat je kon doen is je er niets van aantrekken. Gewoon doen wat je wilde doen en laat de mensen maar 'lullen' over je. Wilde je graag bloot in de rivier zwemmen, dan ging je gewoon bloot in de rivier zwemmen. De praatjes zijn dan niet van de lucht, maar dit had je ingecalculeerd. Je wist als je iets stiekems wilde doen exact met wie je dit kon bepraten en met wie niet. Je was gewoon op je hoede en leefde ermee. In de nieuwe wereld moet je ook dezelfde instelling hebben om niet verpulverd te worden door de gemeenschap. Gewoon alles wat je doet, doen in het openbaar. Gewoon naakt gaan recreëren als je dit fijn vindt en je, van foto's die men van je maakt, van de roddel in de kerk, de praatjes van de buurman, gemekker en publicatie op internet, niets aantrekken. Hoe meer je alles in het openbaar laat zien, hoe meer er is te vinden over je op internet, hoe minder je de bemoeizucht van de omgeving jouw leven laat bepalen, hoe minder effect dit op jouw gaat hebben en daardoor heeft het ook steeds minder effect voor anderen. Als iedereen alles van elkaar weet is het niet bijzonder meer en is er niets meer aan. De hoeveelheid informatie maakt het dan oninteressant. Privacy ontstaat dan vanzelf weer. Maar dan een natuurlijke, zoals die er vroeger was.

Als je aangeeft in welke omgeving je zit, kan iedereen hier je wel iemand aanbevelen denk ik.

Mensen hebben grote behoefte aan contact met elkaar, daar willen ze voor betalen. Ze willen geen telefoon of bereikbaarheid leasen of kopen. Dat is alleen maar een hulpmiddel. Als mensen zouden ontdekken dat contact gewoon zo op straat ligt, door bijvoorbeeld elkaar eens vriendelijk aan te spreken zouden ze al die "ondingen" zoals mobieltjes en smartphones nauwelijks meer nodig hebben.