Dennis_van_Dijk

En terecht dat die sociale fraude harder wordt aangepakt. En dat vraag ik mij dus af. Yup, kan inderdaad niet maar gebeurt wel. Moet dus aangepakt worden. Maar moet dat harder aangepakt worden dan ondernemersfraude? Natuurijk mag dat wel. Maar ik vraag mij dus af of het rechtvaardig is om te denken dat dit harder aantikt dan een deel van de omzet niet opgeven. Ik vind het beiden in ieder geval even verwerpelijk.

En hij baalt ervan dat de uitkeringstrekker recht heeft om zoveel toeslagen, zijn kinderen naar de kinderopvang brengt omdat hij te weinig tijd heeft door het vele bijklussen. Dat laatste zal wel meevallen met de huidige regels om in aanmerking te komen voor KOT. Verder heb ik het vermoeden dat iets als uitkeringsfraude of sociale fraude veel harder wordt aangepakt dan het frauduleus handelen van ondernemers. Als een ondernemer 10% van zijn omzet niet aangeeft kan de maatschappelijke schade in geld groter zijn dan de sociale fraude - het is alleen moeilijker te ontdekken en te bewijzen dus richten we ons maar op de sukkelaars die niet goed weten hoe de wet- en regelgeving in elkaar steekt. Moeilijk hoor... Je kunt je afvragen of wij als privé personen de afweging moeten maken of iets oké is of niet, daar hebben we instanties voor die dat veel beter zouden moeten kunnen. Trek een parallel met kindermishandeling. Tot voor kort dacht men dat bepaalde specialisten, zoals een huisarts die het gezin kent, moest beoordelen od hij een melding zou doen of niet - alsof een huisarts genoeg kennis heeft om de hele situatie adequaat in te schatten, die verantwoording menselijk gezien moet dragen en de morele afweging te maken. Dat mag dus niet meer, iedereen moet altijd melden aan het Adivies- en meldpunt kindermishandeling die de situatie wel kunnen inschatten en oppakken. Zo'n meldpunt zou voor fiscale en sociale.fraude misschien ook een goed idee zijn. Het maakt de drempel om te melden heel wat kleiner dan de stop naar de SIOD of de FIOD. Als er een punt is kan dat meldpunt de melding uiteindelijk bij de opsporingsinstanties doen.

Ik ga even advocaat van de duivel spelen. Ik begrijp van TS dat de vierde aandeelhouder niet werkzaam is bij het bedrijf en dus per definitie geen dga is: Zou je dan niet kunnen stellen dat alle dga's een gelijk of nagenoeg gelijk aantal stemmen kunnen uitbrengen en dus nevengeschikt zijn?

Niet of... het is mijn vaste overtuiging dat dan de belastingdruk daalt. De overheid is geen commerciële instelling die streeft naar zoveel mogelijk winst, de overheid wil net zoveel geld uit de samenleving trekken als nodig om haar taken uit te kunnen voeren. Iedere euro meer ontwricht de economie en zou alleen maar averechts werken. De Belastingdienst heeft ook niet als opdracht om zoveel geld als mogelijk binnen te harken, ze heeft als opdracht om "haar deel" binnen te halen en niets meer dan dat. Het deel van de Belastingdienst wordt gewoon kleiner als iedereen zou betalen wat ze zouden moeten betalen. In mijn ogen is het ook de maatschappelijke taak van fiscalisten om er voor te zorgen dat hun cliënten afdragen aan de fiscus wat ze moeten afdragen maar geen stuiver meer dan dat. Het zoeken naar "voordelen" en het bedenken en implementeren van legale constructies helpt om dit doel te realiseren. Hierdoor is er meer consumptie mogelijk en wordt de economie gestimuleerd.

Dat klopt niet. Ten eerste zal een persoon nooit een VAR-WUO krijgen als er slechts één opdrachtgever is. Als er toch een VAR-WUO wordt overlegd waarvan je als opdrachtgever had kunnen weten dat dese op valse gronden is verstrekt geldt ee vrijwarende werking van de VAR niet. Pas dus op met deze manier van handelen...

Dat kan dus alleen maar als zij meerdere klanten heeft, houd daar rekening mee. Anders kan er alsnog sprake zijn van een verkapt dienstverband, met alle gevolgen van dien.

Ik kreeg zojuist een mailtje met de bijgevoegde header. Moest even twee keer kijken totdat ik mij realiseerde dat het niet van HigherLevel afkomstig was. Bij jullie bekend?

Van 'in dienst nemen' kan hier geen sprake zijn, het ontbreekt hier aan alle elementen die het tot een dienstverband maken, eerder geldt hier het principe van 'de vrije werker', google daar maar eens op. Succès en groet, Hans Dat er geen sprake kan zijn van een dienstverband vind ik te kort door de bocht, de situatie moet gewoon goed beoordeled worden. Het kan zijn dat de medewerkster valt onder 15.3 van het handboek loonheffingen (Agenten en subagenten). Ook kan het zijn dat de verkoopster valt onder 15.8 van datzelfde handboek (gelijkgestelde). Maar de vrije werker zou ook een mogelijkheid kunnen zijn. Zoals ik al eerder aangaf: afwijkend, niet standaard en dus lastig ;)

Als je dat allemaal kan bieden voor een redelijke prijs heb je imho gegarandeerd succes!

Dit is een ondernemersforum en dit is een werknemersvraag - de mods zullen hier snel een slotje op gooien. Jouw vraag is onmogelijk te beantwoorden zonder inzage in de verlies- en winstrekening en de gemaakte afspraken m.b.t. De winstdeling. Het is heel goed mogelijk dat de uiteindelijke winst op de balans een totaal andere winst is dan de winst die de grondslag is voor de winstdeling. Alleen een boekenonderzoek kan daar uitsluitsel over geven. Eventueel zou je de directie kunnen vragen de accountant een verklaring omtrent de winstdeling af te laten geven.

Ze is toch een aantal uren aan het verkopen? Dat is je norm.

Zo zie je maar hoe afhankelijk het is van de controleur.

Je kunt op basis van provisie belonen, maar er is altijd de wet op het minimum loon als ondergrens. Dus als de provisie onder het WML daalt heeft de verkoopster altijd recht op het wettelijk mnimum loon. Als de werkneemster onder een CAO valt dan is het, veelal hogere, CAO-loon de ondergrens. Wijkt af, is lastig, niet standaard, slechts één werknemer te payrollen dus niet interessant. Ik denk dat dat de reden is waarom je bot vangt. Probeer het eens bij een kleinere speler (lokale uitzender), die staan vaak veel meer open voor afwijkende vragen van kleine klanten - iedere euro die verdiend kan worden tikt daar veel harder aan. Let wel op het NEN4400-keurmerk ter voorkoming van inlenersaansprakelijkheid. Succes!

1 oktober, maar doet niets af aan de strekking ;) Ehm, dat weet ik zo net nog niet. Jij hebt nu een schuld aan de stamrecht BV met een bijbehorende zakelijke rentevoet. Bij een FlexBV, die volgens mij uitstekend geschikt is voor stamrecht- en holdingvennootschappen, had je die schuld niet gehad. Maar, eh, wat heeft deze vraag te maken met ondernemen?

De wet stelt dat je een factuur op naam moet hebben, in het geval van een VoF op naam van die VoF. Dat betekent dat je de kassajuf moet vragen om een bonnetje met BTW te schrijven dat op naam staat. Ik weet niet wat de kostprijs is van 100 inpakdozen, masr bij kleine aanschaffen schiet dat er vaak bij in. Die bon voldot dan nit maar eordt 99 van dev100 keer bij een controle gewoon geaccepteerd. Wat ik altijd aanraad is de aanschaf te pinnen van de zakelijke rekening, dan is de verwerving terug te leiden tot de VoF - nog steeds niet naar de letter van de wet maar wel heel acceptabel en bovendien boekhoudkundig veel eenvoudiger te verwerken. In jouw geval is hier niets meer aan te doen, tenzij je alsnog terug gaat en een handgeschreven rekening op naam vraagt. Ik zou het gewoon in je administratie douwen en meenemen in de aangifte omzetbelasting. Ik heb nog niet meegemaakt dat, zeker in de opstartfase van een bedrijf, de factuur verworpen wordt.

Ik denk, en ik vermoed met mij de inspecteur, dat je de causaliteit omdraait. Je bent daar niet ook omdat je daar toevallig een loondienstverband hebt, je bent daar ómdat je een loondienstverband hebt. Dat je toevallig nog een uurtje overblijft omdat je aan je eigen onderneming werkt doet daar niets aan af. Tenzij je een oeverloze discussie met de Belastingdienst hoog op je lijstje van leuke dingen of je bucketlist hebt staan zou ik er gewoon niet aan beginnen.

Ik neem aan dat je IB-ondernemer bent (eenmanszaak)? In dat geval zijn alle zakelijke facturen die op jouw naam staan of op naam van de zaak gewoonnzakelijk en is de betaalde BTW gewoon terug te vorderen als voorbelasting. Hoe je die facturen betaalt (contant, met een zakelijke rekening, een privé rekening of met de rekening van jouw buurvrouw is niet relevant.

Ik denk dat dit niet te verzekeren is. (??) Het grootste risico is dat we de producten voor een langere periode kwijt zijn. Dan kunnen wij ook niet aan onze verplichtingen voldoen, met alle gevolgen van dien... In principe is alles wat een risico draagt te verzekeren, of de premie op te brengen is is een tweede. Heb je deze vraag al neergelegd bij de fulfilment provider? Het kan namelijk heel goed zijn dat deze een constructie heeft die dit risico minimaliseert, zoals bijvoorbeeld een notaris een soortgelijk risico minimaliseert met een stichting derdengelden en een bijbehorende bankrekening.

Waarvoor leg je die 25km af, om in loondienst te kunnen werken of om aan je eigen zaak te bouwen? Ik neem aan het eerste en zie dan geen mogelijkheid om de kilometers zakelijk op te voeren. Als jij de tweede reden ziet ben ik benieuwd naar jouw motivatie. Succes!

In de huidige markt (daling van woningprijzen) zou die keuze wel eens anders kunnen uitpakken. Bovendien spelen andere overwegingen mee zoals aftrek kosten energie, telefoonabonnement (wat voor een prive woning niet is toegestaan), inrichting, alsmede kosten van verbouwingen, BTW etc. Je hebt gelijk dat er meer factoren spelen dan alleen rentekosten ;)

Het lijkt mij (imho) een logisch gevolg van de etiketteringsregels. Als het huurrecht geactiveerd kan worden, moeten ook de regels inzake splitsing bij onroerende zaken gevolgd worden. Koop of huur speelt dan geen rol. Maar het hele punt van de geldende jurisprudentie is toch dat er juist geen onderscheid gemaakt wordt? Regels met betrekking tot zelfstandige werkruimte in de eigen woning zijn helder, dat deel van de woning wordt zakelijk vermogen en de eventuele rente over de eigenwoningschuld wordt een zakelijke last. Regels zijn gelijk voor zelfstandige werkruimte in een huurwoning, namelijk splitsen in een zakelijk huurrecht en een privé huurrecht. Het crux zit hem in de niet-zelfstandige werkruimte. De jurisprudentie stelt dat indien meer dan 10% van de huurwoning zakelijk gebruikt wordt de hele woning geëtiketteerd kan worden als een zelfstandige werkruimte en het hele huurrecht dus zakelijke keuzevermogen kan zijn. Als je dat doortrekt zou je dus kunnen stellen dat je er als woningbezitter ook voor zou kunnen kiezen om de hele woning zakelijk keuzevermogen te laten zijn. Daar is voor de woningeigenaar nauwelijks voordeel en alleen maar nadeel te behalen (boekwinst bij verkoop is winst bij onderneming, rente is wel geheel aftrekbaar maar wordt ook gecorrigeerd door het woningforfait. Dit is een keuze die ik zelf niet zo snel zou maken. De jurisprudentie gaat dus niet over splitsing maar over het gehele pand. Ik denk dus niet dat hier sprake is van een gelijkschakeling. Just my 2cts ;)

En wie zegt dat deze melding van TS gaat over dergelijke zaken?

Sterker, het is van ons allemaal ;D

Ik heb met TS afgesproken dat ik daar volgende week geheel vrijblijvend langs ga om de kwestie in kaart te brengen en om te onderzoeken wat de meest verstandige volgende stappen zijn. Op basis van wat ik hier lees zou het zonde zijn om dit te laten glippen. Ik houd jullie op de hoogte.

Janpan, Hoe meer ik naar deze casus kijk hoe meer licht ik zie. Ik zou dus voorlopig nog niet bij de pakken neer gaan zitten maar onderzoeken wat er mogelijk is. Kort gezegd: er is vermogen en dat vermogen is voldoende om je schulden te dekken. Alleen is het even niet liquide. Daar moet naar gekeken worden. Ik zal even een PM naar je sturen. Dennis