Ward van der Put

Zakelijk of privé? Je kunt alles (kapot)redeneren naar een aftrekpost: "Ik moet goed eten anders kan ik niet werken, dus zijn alle maaltijden aftrekbaar." Of: "Als ondernemer kan ik niet presteren als ik niet goed slaap, dus voor mijn mental health zijn de slaapkamer en het slaapkamerinterieur aftrekbaar. Bovendien telt slapen dan logischerwijs mee voor het urencriterium."

Ik heb even in de PHP-code gekeken: Pay after Delivery van MultiSafepay zelf zit er wel in (een beetje verwarrend als "payafter" in de code), maar AfterPay nog niet. Mijn suggestie zou ook zijn om dan een feature request bij MultiSafepay in te dienen voor een update van de OpenCart-plugin, zoals Jeroen net heeft gedaan.

Jawel, die koppeling is er al. PSP pay.nl ondersteunt AfterPay als betaalmethode: http://www.pay.nl/betaalmethoden En er is een OpenCart-extensie voor pay.nl: http://www.pay.nl/webshops/plugin-opencart http://www.opencart.com/index.php?route=extension/extension/info&extension_id=2181 Die laatste belooft ondersteuning van AfterPay:

In een integrale actualisering van het besluit van 21 januari 2015, nr. BLKB2015/0106M komt de Staatssecretaris van Financiën tegemoet aan elektrisch rijden:

Zo te zien hebben ze bij de Algemene Bond Uitzendondernemingen (ABU) best veel branchegegevens; die zou ik eens bellen. Meer in het algemeen denk ik dat je een sterkere business case hebt als je niet uitgaat van gemiddelden, maar juist de grenzen opzoekt. Dan ga je niet uit van de "gemiddelde winst", maar bijvoorbeeld van de kosten die jouw propositie een klant minimaal kan besparen. Gemiddelden leiden tot middelmatigheid. Pas als je idee overeind blijft bij sterke afwijkingen van de middelmaat, heb je een sterk plan.

Wij verzenden ook al jaren tot volle tevredenheid met PostNL. Wel moet ik er kritisch bij zeggen dat PostNL soms een moloch is waar grote zakelijke klanten een streepje voor hebben. Wij mogen een "speciaal telefoonnummer" bellen dat elk oplosbaar probleem ook daadwerkelijk oplost. Door zulke geheimzinnige en selectieve klantenservice krijgt een bedrijf twee gezichten.

De controle van het btw-nummer is onderdeel van een uitgebreidere controle van de bedrijfsgegevens. Een btw-factuur uitreiken aan een Nederlandse onderneming die niet (meer) blijkt te bestaan, is namelijk ook niet zo handig.

Ja, ook niet-declarabele uren, of hoe je ze ook mag noemen, die je aan de onderneming besteedt, tellen mee voor het urencriterium, zolang je die uren maar daadwerkelijk werkt (en bijvoorbeeld niet slechts stand-by op een telefoontje zit te wachten).

Ondernemers die dat onverhoopt overkomt, zijn meestal zo druk met acquireren, netwerken, hun website oppoetsen, vakkennis bijspijkeren, enzovoort dat ze het urencriterium alsnog halen. Als je negen maanden niets onderneemt, ben je ook negen maanden geen ondernemer.

;D Had dat nou niet gedaan, want nu krijg ik deze foutmelding: Dat is waar, maar toch doe ik dat soms óók voor Nederlandse btw-nummers om twee minder fraaie redenen: flessentrekkers geven wel eens uitgeschreven of van derden geleende btw-nummers op. Al een paar keer meegemaakt.

Voor het controleren van btw-nummers gebruiken wij normaal gesproken het Europese Systeem voor de uitwisseling van BTW-informatie (VIES), zoals wordt aanbevolen door de Belastingdienst en Antwoord voor bedrijven. Voor Nederlandse btw-nummers is VIES nu echter al dagen offline en krijg je slechts een foutmelding: Op internet vind ik verschillende sites waar je btw-nummers kunt controleren, maar ik kan de betrouwbaarheid en actualiteit daarvan niet goed beoordelen. Enkele daarvan zijn, net zoals VIES, tijdelijk niet beschikbaar. Kan iemand me een betrouwbaar en werkend alternatief voor VIES aanbevelen? Alvast bedankt!

Houd daar dan inderdaad rekening mee als je naar de "goedkoopste" zoekt: Ik ben er één keer zelf bijna (niet) ingetuind toen mij een onwaarschijnlijk laag verzendtarief werd aangeboden. Pas bij de derde keer doorvragen kwam de aap eindelijk uit de mouw: er werd maar één keer per week verzonden, waarna de ontvangers 3 tot 5 dagen werkdagen op hun pakket moesten wachten. Dat is niet het serviceniveau dat PostNL aanhoudt, maar je mag dus geen appels met peren vergelijken.

Vanaf 50 pakketten per jaar kun je contractklant van PostNL worden. Je krijgt dan een persoonlijke pakketprijs aangeboden die ook bij kleinere aantallen al gauw onder € 5,80 ligt (per pakket binnen Nederland). Bij nog grotere volumes daalt die prijs tot onder € 5 per pakket. Aangezien je maar 1% naar het buitenland verzendt (dus jaarlijks zo'n 10 tot 15 pakketten), zou ik in kostencalculaties de tarieven voor pakketpost aanhouden van: http://www.postnl.nl/tarieven/tarieven-pakketten/ Ook voor buitenlandzendingen speelt volume een grote rol, maar dat haal je nu nog niet. Ik heb zelf bijvoorbeeld een gunstiger tarief voor België, Duitsland en Frankrijk, maar betaal de volle mep van zone "EUR 1" voor de UK. Als je maar één keer per maand een grotere partij verzendt, verwacht ik dat PostNL te duur is en je beter af bent bij DHL of DPD. Je kunt daarnaast eens gaan praten met bedrijven die voor meerdere webwinkels pakketten verzenden; twee bekendere zijn MyParcel en Jet Verzendt.

Dat een webdesigner veel zou moeten programmeren, is helaas een veeg teken: een webdesigner kan in de regel niet zo heel goed programmeren en, omgekeerd, iemand die wel goed kan programmeren, noemt zich in de regel geen webdesigner. De webdesigner is echter pas in gebreke als (a) de website niet doet wat je vooraf met de webdesigner bent overeengekomen en (b) je de webdesigner in de gelegenheid hebt gesteld de geconstateerde fouten te verbeteren. Daarvoor zou ik eerst een functionele of technische specificatie willen zien. Of iets dat daarop lijkt. Bijvoorbeeld een offerte. Of eventueel alleen maar een mailcorrespondentie over de gevraagde "ik wil" gevolgd door een beloofde "ik ga".

Wacht even. Dan hoef je niet normaal af te ronden, want afronden in je voordeel mag ook. Dus: a. 0,1 km = 1 km b. € 0,19 = € 1 Uit a + b volgt dat je per 0,1 km een vergoeding van € 1 van de winst mag aftrekken, dus € 10 per km. Afgerond dan. ;D

Je moet er dan natuurlijk wel de voorpagina van een bekend landelijk dagblad in beeld naast houden, anders is het geen overtuigend bewijs. O nee, wacht, je zou zo'n foto dan ook nog kunnen nemen in een andere auto van hetzelfde type... Zonder gekheid: die kilometerstanden worden op verschillende momenten geregistreerd door derden, bijvoorbeeld de garage bij een beurt, een APK-keuring of een wissel van je (winter)banden.

Je verkoopt niet rechtstreeks (dat doet de tussenhandel) en je levert ook niet rechtstreeks (dat doet de tussenhandel)? Dan verschilt jouw situatie daarin, denk ik, niet wezenlijk van andere vormen van tussenhandel: jij bent een fabrikant die levert aan een Amerikaanse groot- en detailhandel die op hun beurt wereldwijd leveren aan voor jou onbekende derden.

Van elk digitaal origineel (inkoopfactuur of verkoopfactuur) is een papieren kopie inderdaad overbodig. De Belastingdienst is bepaald geen voorstander van het printen van PDF's: Bron: Uw facturen bewaren

Dan zoeken we die even op. Volgens het CBS is er een dalende trend in het aantal faillissementen (ook goed zichtbaar in de bijgevoegde grafiek), maar was het op 7 december 2015 nog te vroeg om iets te zeggen over recente veranderingen van die trend: Je zou statistisch wel eens gelijk kunnen krijgen: misschien is er inderdaad een trendbreuk. We zouden eigenlijk nog het aantal doorstarts aan het grafiekje moeten toevoegen en dan uitrekenen wat de correlatiecoëfficiënt is.

Google toetst of AdWords-campagnes voldoen aan de Google AdWords-richtlijnen, maar als er helemaal niet wordt geadverteerd, valt er niets te toetsen. Google toetst ook niet of AdWords-campagnes succesvol zijn. Ze meten het uiteraard wel, want Google meet alles, maar onsuccesvolle advertentiecampagnes worden de campagneleiders niet zwaar aangerekend. Shit happens. Wel ben ik het met je eens dat Google zorgvuldiger zou kunnen omgaan met de "accreditatie" van "partners", alleen moeten we de morele lat voor 's werelds grootste reclamebedrijf misschien niet te hoog leggen.

Ik zou dat wel onder zes ogen uitspreken en vervolgens duidelijk op papier zetten: bij deze schenkt ... etc. Je krijgt daar anders gedoe over als de start-up een dotcom wordt waarin dat 1/6e belang nooit netjes is afgehandeld. Volgens mij valt een schenking van circa € 500 trouwens onder de algemene vrijstelling van € 2.111.

Ja: het is en blijft winst uit onderneming waarover jullie inkomstenbelasting moeten betalen. Dat je met die winst vervolgens iets doet voor/in de VoF, is niet relevant.

Dat kan, maar hij heeft recht op € 2.000, dus als hij genoegen neemt met maar € 1.000, dan schenkt hij de twee andere vennoten ieder € 500 (precies zoals Peter al zei). Begrijpt jullie collega-vennoot dat hij € 1.000 weggeeft? Of is het inderdaad zo'n goede vriend dat het hem niets kan schelen? Je kunt dat eleganter oplossen. "Stel de winst is 2000 euro", zeg je. Dat komt dan mooi uit: precies genoeg om de vennoot voor zijn volle € 2.000 uit te kopen. Kun je toch niet meer opbrengen dan € 1.000, dan kun je van de andere € 1.000 nog een lening maken. Het eigen vermogen van de vennoot wordt dan vreemd vermogen in de vorm van een tegoed van een voormalig vennoot.

Nee hoor, we dwalen niet af, maar zoeken graag de grenzen op. :) Twan heeft namelijk ook een sterk punt: dat er een "Stichting Fans van Marco Borsato" bestaat (die onder de Italiaanse vorm van die naam en de domeinnaam borsato.nl deelneemt aan het handelsverkeer) sluit namelijk niet uit dat andere fans een "Vereniging Klompendansen op Marco Borsato" op borsato.net beginnen. Ik betwijfel alleen of dit soort internetprojecten wel zo a-commercieel zijn als ze graag doen geloven. Voordat je het weet staan er betaalde Google-banners en affiliate-links voor de kickback-commissie op zo'n not-for-profit-ding en wordt het wél de vruchten plukken van andermans naam.