Ward van der Put

Nee hoor, we dwalen niet af, maar zoeken graag de grenzen op. :) Twan heeft namelijk ook een sterk punt: dat er een "Stichting Fans van Marco Borsato" bestaat (die onder de Italiaanse vorm van die naam en de domeinnaam borsato.nl deelneemt aan het handelsverkeer) sluit namelijk niet uit dat andere fans een "Vereniging Klompendansen op Marco Borsato" op borsato.net beginnen. Ik betwijfel alleen of dit soort internetprojecten wel zo a-commercieel zijn als ze graag doen geloven. Voordat je het weet staan er betaalde Google-banners en affiliate-links voor de kickback-commissie op zo'n not-for-profit-ding en wordt het wél de vruchten plukken van andermans naam.

Tenzij de Stichting Tifosi Di Marco Borsato of vertaald Fans van Marco Borsato dat geen fijn plan vindt...

Het komt ook voor dat je voor een arbeidsovereenkomst € 800 besteedt aan een voortreffelijke advocaat met een blinde vlek voor auto's leasen — die vervolgens geheel belangeloos en vakkundig wordt weggepoetst door een vooraanstaand lid en scheidend (da's wel jammer :() moderator van Higherlevel.

of een modekoninginmaxima website. Over domeinnamen, handelsnamen én woordmerken die zijn afgeleid van prinses Máxima en koningin Máxima heeft de rechtbank zich ook al eens gebogen.

Het tijdvak waarvoor je de rente ontvangt of betaalt is bedrijfseconomisch en fiscaal belangrijker. (En daarbij: je hebt het bankafschrift al in 2015 ontvangen, want het is nog geen 2016.) Dat de bank pas in 2016 de rente voor 2015 bijschrijft of afboekt is van ondergeschikt belang: je sluit 2015 dan af met een overlopende post nog te ontvangen rente (een vordering op de bank voor 2015) of nog te betalen rente (een schuld aan de bank voor 2015).

Kandidaten van de talentenjacht Idols werden door de voorzieningenrechter in het gelijk gesteld toen hun namen als domeinnamen waren geregistreerd om daar fansites mee op te zetten. Deze uitspraak ligt niet alleen dicht bij wat de TS wil doen, maar is ook interessant omdat de woordmerken van de 'idolen in spe' later werden geregistreerd dan de domeinnamen. Met andere woorden: de TS kan zich kennelijk ook nog later met terugwerkende kracht problemen op de hals halen. Mod edit: na PM-contact verplaatst uit ander draadje

De TS doet er dan ook verstandig aan een investeringsbegroting plus een cashflowanalyse met omloopsnelheden te maken. Er is maar € 4.000 tot € 6.000 eigen vermogen beschikbaar; daarnaast is er € 6.000 tot € 11.000 aan (achtergesteld) vreemd vermogen of inbreng van de stille vennoten beschikbaar. Dat is te/erg weinig voor huur + winkelinrichting + voorraden van een fysieke winkel + webshop. De verhuurder van het winkelpand wordt in deze situatie vermoedelijk een van de belangrijkste schuldeisers. En dan is het maar de vraag of deze bij een BV niet toch de twee bestuurders in privé laat meetekenen voor eventuele huurschulden.

Ethisch is het een grijs gebied, dat *dus* niet door iedereen hetzelfde wordt ingekleurd. Professionele reviewers retourneren de artikelen die ze recenseren — vooral omdat ze zo hun reputatie als volledig onafhankelijk recensent niet verliezen. Anderen houden de artikelen voor eigen gebruik (wat bijvoorbeeld niet ongebruikelijk is bij "beoordelingsexemplaren" van educatieve boeken voor docenten). Ga je recensie-exemplaren verkopen, dan denk ik dat je als recensent vanwege de commerciële belangenverstrengeling afglijdt naar de zwarter gekleurde onderste regionen van het grijze gebied. Is het je primair te doen om het opbouwen van een sterke reputatie als reviewer, dan zou ik daarom éérst proberen gratis recensie- of beoordelingsexemplaren aan te vragen bij de fabrikant, de importeur of een wederverkoper en die na de review retourneren, tenzij de leverancier toestaat dat je het artikel houdt of verkoopt.

Je kunt posten 'overhevelen' naar een ander boekjaar (of een andere boekingsperiode) via overlopende activa en overlopende passiva. Deze bestaan onder andere uit de volgende (sub)grootboekrekeningen: Overlopende activa: • Vooruitbetaalde facturen • Vooruitverzonden op bestellingen • Nog te factureren of nog te verzenden facturen • Te ontvangen rente • Vooruitbetaalde rente • Overige overlopende activa Overlopende passiva: • Nog te ontvangen facturen • Nog te betalen kosten • Te betalen rente • Vooruitontvangen rente • Overige overlopende passiva

De € 100.000 goodwill wordt gefinancierd met een achtergestelde lening. Aangezien dat ook nog gepaard gaat met een "voorstel", zou dat een achtergestelde lening van de verkoper kunnen zijn: € 100.000 goodwill = € 100.000 achtergestelde lening € 200.000 voorraad + € 5.000 vaste activa = € 205.000 banklening Klinkt bijna als een huiswerkopgave.

Mocht dat in de weg staan: de bonusvraag hoef je uiteraard niet te beantwoorden. Bij het doorlezen van dit topic viel me op dat iedereen een persoonlijke invulling geeft aan het antwoorden; de variëteit van kippen van ander pluimage in één kippenhok maakt dit topic juist zo interessant.

[offtopic] Yep, the Force is strong with this one. [/offtopic] Dat is keurig volgens het boekje hoor. Als een veranderende gebruikscontext meer rechten vereist (zoals hier van read-only naar read + write), moet je de gebruiker opnieuw laten inloggen. Eigenlijk zou je minimaal 2FA moeten gebruiken bij het wijzigen van gebruikersaccounts, maar dan krijg je nog veel meer gedoe met e-mail, sms, enzovoort. Gewoon houden zo.

(Er staan er nog meer op YouTube, maar deze had het meest toepasselijke liftmuziekje.)

De uitspraak van de Hoge Raad dateert van 2012, vóór de afschaffing van de geschriftenbescherming in de wetswijziging van 5 november 2014. De vergelijking met vrijstaande productfoto's gaat volgens mij wél op. Een foto van 1.600 x 1.200 pixels telt al bijna 2 miljoen pixels. Die kun je alle 2 miljoen veranderen door iets met de helderheid of het contrast te doen. Toch zegt dat helemaal niets over het al of niet bestaan van auteursrecht op een foto: het gaat vooral om het type foto. Daar zie ik een parallel met teksten. Met het verdwijnen van de geschriftenbescherming zijn bepaalde typen teksten niet langer beschermd. De vraag is alleen: welke? Het aantal woorden, het aantal zinnen of het aantal alinea's is geen criterium voor oorspronkelijkheid, net zoals het aantal pixels geen criterium is. Door het schrappen van "alle" uit "alle andere geschriften" zijn vooral bepaalde typen geschriften niet langer beschermd. De auteurswet noemt wel enkele typen, maar algemene voorwaarden vallen in de typologie onder de "andere geschriften" die nu mogelijk niet langer beschermd zijn. Het ziet ernaar uit dat we jurisprudentie nodig hebben die invult wat nu precies wordt verstaan onder "oorspronkelijk karakter" en "persoonlijk stempel" in de wetswijziging. (En in afwachting daarvan zou ik er voorzichtigheidshalve van uitgaan dat algemene voorwaarden toch auteursrechtelijk beschermd zijn.) Hoewel de wetswijziging vooral was gericht op programmagegevens, noemt Kamerstuk 33 800 ook een ander type tekst dat door de wijziging niet langer beschermd is: Als dat inderdaad opgaat voor bepaalde technische teksten, zou het ook wel eens kunnen gelden voor juridische teksten. Specifiek voor algemene voorwaarden kun je daaraan nog een argument toevoegen: ze moeten openbaar worden gemaakt en ze moeten naar hun aard gemakkelijk te vermenigvuldigen zijn. Bijvoorbeeld de bezoekers van een website moeten de algemene voorwaarden op eenvoudig kunnen downloaden of anderszins opslaan en bewaren; die wettelijke verplichting schoffelt een wezenlijk deel van auteursrechtelijke bescherming onderuit. Je kunt daarmee stellen dat het algemeen belang van algemene voorwaarden zwaarder weegt dan de auteursrechtelijke bescherming. Die is namelijk gericht op bescherming van het exploitatierecht en het vermogensrecht van de auteursrechthebbende, maar het is niet de bedoeling dat je algemene voorwaarden gaat zitten exploiteren: die moet je gratis openbaar maken. Ik ben ondertussen heel benieuwd hoe echte juristen tegen deze materie aankijken. Iemand?

Voor de Twitter-vrijen: https://twitter.com/hashtag/tegendebakker?src=tren https://twitter.com/search?q=%23tegendebakker

In theorie lijkt het wel te mogen sinds de afschaffing van de geschriftenbescherming. Het auteursrecht beschermt creatieve werken; de geschriftenbescherming breidde dat uit tot niet-creatieve werken (waaronder doorgaans erg onpersoonlijk en algemeen geformuleerde juridische en technische teksten). Vraag is of het wel altijd nodig is en of je het wel moet willen. Op internet vind je veel gratis algemene voorwaarden en voorbeelden van algemene voorwaarden waarbij expliciet wordt gezegd dat je ze mag overnemen. Nog belangrijker: veel beroeps- en brancheverenigingen bieden modelvoorwaarden of standaardvoorwaarden aan die zijn toegespitst op specifieke producten of diensten.

Dit wordt gedetailleerd beschreven in de Aanvullende toelichting Studiekosten of andere scholingsuitgaven (PDF) bij de voorlopige aanslag inkomstenbelasting 2014.

Goed plan. Het gecombineerde hosts-bestand van Steven Black bevat bijna 30.000 hostnamen, ook van advertentieservers en sites met malware. Het gebruikt het non-routable meta-adres 0.0.0.0 in plaats van het loopbackadres 127.0.0.1, wat het marginaal sneller maakt.

Ik denk dat je gelijk hebt, maar dan is het nog steeds wanprestatie. Om precies te zien: van dat bedrijf door toedoen van een werknemer. Ik zou dan verwachten dat dit bedrijf dat nu eens eindelijk oplost. Op eigen kosten. Daarom kunnen zaken zoals de overeenkomst met een handelsnaam en mediation rondom een domeinnaamconflict in tweede instantie misschien wel helpen, maar leiden ze ook af van wat het is: wanprestatie.

Tja, dat heb je soms. ;D

Die overeenkomst tussen handelsnaam en domeinnaam is een secundair argument. Je kunt dat er wel bijslepen, maar een belangrijker argument is dat de webbouwer wanprestatie heeft gepleegd. De opdrachtgever had in eerste instantie al houder moeten zijn, tenzij de webbouwer als bemiddelaar dat uitsluit bij overeenkomt of in algemene voorwaarden (dus lees dat even na). Als het trekken aan een dood paard blijft, vraag dan om de EPP-code, zodat je het domein zelf kunt verhuizen. Houd de boel in het vervolg strikt gescheiden om soortgelijk gedoe te voorkomen: • domeinnamen bij X • hosting bij Y • webdesign of webdevelopment bij Z

Dat is erg stellig, maar weet je dat wel zo zeker? HobbyKing.com is onderdeel van een Limited in Hongkong (HK) en heeft minstens één eigen fabriek in China. Als ze vervolgens nog alle tussenhandel omzeilen door direct-to-consumer te leveren vanuit hun eigen warehouses, zijn ze al gauw goedkoper dan een distributieketen waarin importeur en groothandel ook nog een boterham willen verdienen.

Als je een plaatje ziet van een AddThis-server, komt die van een AddThis-server. (Er staat wat er staat: zo heel ingewikkeld is het nu ook weer niet.) Die hits op de server registreert AddThis. Dat je daarnaast een tracking cookie van AddThis blokkeert, is niet voldoende, want je bent al gespot. Meer technisch: daarvoor gebruiken ze ook die fingerprint-techniek. Jij vraagt een uniek plaatje op van de AddThis-servers. Aan die request van je vingerafdruk ben jij te herkennen, ook zonder cookie.

Eens, maar het gemak waarmee je een AddThis-scriptje kunt copypasten is een wezenlijk onderdeel van de verleiding — én misleiding. A fool with a tool is still a fool. Maar ach, zelfs het Witte Huis wist niet hoe canvas fingerprinting werkt. Het esthetische argument hoor ik wel vaker voor met name Google Analytics pleiten, maar uit een minder gelikte open-source oplossing die je zelf host (bijvoorbeeld Piwik, Open Web Analytics en eAnalytics), haal je evenveel nuttige statistieken. (Als je adverteert via Google AdWords of voor advertentie-inkomsten afhankelijk bent van Google AdSense, dan zou ik Google Analytics aanbevelen, maar dat lijkt me voor Higherlevel niet aan de orde.)

Dat is zo. Een pageview op HL verzendt meerdere GET-requests naar: • m·addthis·com en s7·addthis·com van AddThis (voor de "share"-widget onder elke post); • fonts·googleapis·com van Google (voor lettertypen); • www·google-analytics·com van Google (voor statistieken). Vooral de Google Fonts zijn een "briljante" vondst: zelfs als je Google buiten de deur houdt (door vooral Google Analytics niet te gebruiken), kan Google zo via de achterdeur meekijken. Technisch is er voor HL geen reden om dit te doen: • knoppen voor delen op social media kun je zelf bouwen; • webfonts kun je zelf hosten; • site- en serverstatistieken kun je zelf bijhouden. Met andere woorden: nut en noodzaak om het zo te doen ontbreken. Daar wordt in discussies over privacy te makkelijk aan voorbij gegaan. Op een Duitse site heb ik wel eens een compromis für mehr Datenschutz gezien: daar moet je éérst op een plaatje klikken voordat de AddThis-widget wordt geladen. Zo laat je de keuze over aan de bezoeker.