Branko Collin

Is deze vraag niet van het niveau, ik run een bloemenwinkel, wie kan me iets over bloemen vertellen?

Als jij in het Engels aan Polen verkoopt, mag je ervan uitgaan dat die Polen goed Engels spreken. Je hoeft dan niet nog eens je AV in het Pools aan te bieden. (IANL. TINLA.) Daar staat dan weer tegenover dat dezelfde regels voor vrijwel alle andere aanbieders op dat platform gelden. Het mag vanuit juridisch oogpunt oneerlijk zijn dat de regels van het platform boven de wet gaan, maar dat is een probleem voor de wetgever, niet voor jou. (Het wordt pas een probleem als het platform de regels oneerlijk gaat uitleggen: jij wordt wel bestraft, maar je concurrent niet, dat soort werk.)

Als ik zo gauw even kijk, moet je de overeenkomst (inclusief de T&C) in begrijpelijke taal opstellen en mag je het recht op juridische actie niet inperken. Een voorbeeld van dat laatste dat wordt gegeven, is zeggen dat de klant alleen in een bepaald land een rechtszaak tegen de leverancier mag beginnen. Wat eventueel zou kunnen, is dat je de T&C in een enkele taal als de bindende tekst aanwijst en dat je bij de vertalingen aangeeft dat deze slechts als hulpmiddel worden meegeleverd. Ook zou je er voor kunnen kiezen de wet van een enkel land als leidend vast te leggen. (Of een rechter in een ander land daar boodschap aan heeft, is een tweede.)

Facebook en Google zijn niet alleen doorgeefluiken, maar ook nutsbedrijven. Daar mag wat mij betreft wat extra bescherming tegenoverstaan (je kunt de Nuon lastig kwalijk nemen dat ze niet zomaar de stroom van een verdachte fietsendief afsluiten), maar daar moeten dan ook allerlei verplichtingen tegenoverstaan.

Dat iets duurder is, wil natuurlijk niet zeggen dat je het niet hoeft te implementeren. Als Facebook niet kan werken zonder de wet te breken, moet Facebook lekker wat anders gaan doen. IJslollies verkopen op het strand of zo, daar is het het weer voor.

Wat een krakkemikkig Engels, ik begin me serieus af te vragen of dat wel een advocaat was. Misschien iemand van binnen het bedrijf zelf of een vriend van je die een geintje met je wil uithalen. In elk geval lijkt het gevaar zijn te geweken.

Zij-aan-zij: je werkt samen in een team. Bijvoorbeeld: de fotograaf levert de foto's bij het artikel dat door de journalist is geschreven en waarvoor door de hoofdredacteur opdracht is gegeven. De ZZP (bijvoorbeeld de fotograaf) is te onderscheiden doordat hij naar eigen inzicht, met zijn eigen apparatuur en volgens zijn eigen uren werkt, en vervangen kan worden door een andere ZZP. De journalist die in loondienst is, werkt ook naar eigen inzicht, mogelijk op haar eigen apparatuur en volgens haar eigen uren, maar heeft een arbeidscontract met de uitgever.

Oh, ik bedenk me trouwens: als jij een website hebt gekopieerd, en je hebt daarna inbreukmakende teksten en plaatjes verwijderd, dan ben je daarmee niet per se opgehouden inbreuk te maken. Op code kan ook een auteursrecht zitten. En als jij verder niet-technisch bent (op het gebied van websites althans), dan kun je ook gemakkelijk afbeeldingen en teksten over het hoofd gezien hebben die weliswaar voor de gewone bezoeker onzichtbaar zijn, maar voor iemand met verstand van zaken niet.

Ik zou met een advocaat gaan praten en dan meteen alle kaarten op tafel leggen. Des te eerlijker jij bent, des te beter hij of zij je kan helpen. Zoals je het nu vertelt, was er een inbreuk van website-elementen, en een niet-inbreuk van aquariumdecoratie (die je zelf hebt ontworpen). De klager lijkt dit op een hoop te vegen en concludeert uit het feit dat je de website hebt gekopieerd, je de producten ook wel zult hebben gekopieerd. Of de klager ziet een buitenkansje om een concurrent van de markt te vegen en gebruikt die ene inbreuk in de hoop dat jij niet genoeg van het auteursrecht weet om te zien dat hij daarmee niet de verkoop van de producten kan stoppen. Op een stijl kun je geen auteursrecht krijgen. Dat jij dezelfde kleuren gebruikt en daar abstracte aquariumelementen mee bouwt, zal niet voldoende zijn om tot auteursrechtinbreuk te leiden. (Al is dit wel een grijs gebied - in Nederland ging een rechtszaak hierover laatst tot aan de hoge raad.) De advocaat heeft het over statutory damages van 150.000 dollar. Dat is een wettelijk bepaald maximum op schadevergoedingen in gevallen waar de schade niet goed is te bepalen. Dat is een beetje blaffen, want als hij claimt dat jij zijn producten verkoopt, dan lijkt de schade me maximaal jouw omzet. De schade is dan goed te bepalen. Inbreuk op een website is daarentegen dan wel weer een inkoppertje wat statutory damages betreft.

Zo werkt het auteursrecht niet. Als jij volledig onafhankelijk tot dezelfde vorm komt, ontstaan er twee auteursrechten op hetzelfde ding: dat van jou en dat van hen. (Overigens komt dit heel weinig voor - in een klein wereldje als dat van aquariumdecoratie heeft iedereen dezelfde inspiratiebronnen.) Waarom beweren zij dan dat de (afkorting van) hun naam op jouw website voorkomt?

BTW volgt de factuur, inkomstenbelasting volgt de ingebruikname. Voor een apparaat van boven de 450 euro heb je te maken met afschrijving. De BTW moet je volgens mij ook direct betalen, maar hoe dat precies zit, kan iemand die er verstand van heeft hopelijk beter uitleggen.

Als je hun producten niet hebt nagemaakt, waarom zou je ze dan uberhaupt verwijderen? Wat is jouw relatie met Oceanbox Design?

Ik zou ook eens goed kijken naar wat er allemaal komt kijken bij crowdfunding. Fulfilment is iets waar veel mensen zich op verkijken en is als het misgaat achteraf lastig vlot te trekken. (Voorbeeld: https://youtu.be/wCx32lrBSNQ?t=1555 vanaf 25:55. Dit was een kickstarter waarbij een retrovideogame op diskette werd verzonden.)

Ben je een eenmanszaak of heb je iets als een BV?

Jullie hebben geen bedrijfsnaam, geen website, geen domeinnaam, geen visitekaartjes, geen kantoor, geen apparatuur, geen verzekeringen, geen abonnementen enzovoort? Wat is de VOF dan nog?

Het gaat neem ik aan over een eenmanszaak?

Facebook is begonnen met de vrienden van Mark Zuckerberg, Livejournal is begonnen met de vrienden van Brad Fitzpatrick, Youtube is begonnen met een privéfilmpje van Jawed Karim (zij het na twee investeringsronden van 20 miljoen dollar). Waarom zou jij het anders doen? Eerst zeg je dat je de doelgroep kent, nu wil je het opeens 'groot' aanpakken. Begin nou eens eerst met aanpakken, het piekeren kan altijd nog.

Wat heb je gevraagd en wat was hun antwoord?

Ik zit natuurlijk een beetje te dollen - het maakt niet uit of er bestaande apps zijn of niet als de doelgroep ze niet weet te vinden. Dan heb je een gat in de markt (dat bij bestaande apps eventueel is op te lossen door te rebranden) en daar kun je op inspelen. Bij innovatie gaat het 10% om het idee en 90% om de uitvoering. Kun je in je eigen tijd niet een MVP maken, een basisapp?

Ik weet niet hoe dat met andere merken zit, maar op Android zit standaard een app die je daarvoor kunt gebruiken. Ik weet niet goed hoe het te omschrijven, maar het pictogram ziet er uit als een banaan met bultige uiteinden, of als een kromgebogen dumbbell. Groene of blauwe achtergrond. Heet Dialer.

Volgens mij valt SMS onder elektronische spam, en niet onder telefoonspam, maar ik ben even te lui om het op te zoeken. Je kunt SMS-spam bij Spamklacht aanmelden, waarbij twee aantekeningen: 1) het proces lijkt geoptimaliseerd voor e-mail, en 2) bij mijn weten deelt ACM ongeveer eens per 5 jaar een boete uit aan een spammer.

Succes met het vervolg.

In de VS zijn business models inderdaad een tijd octrooieerbaar geweest (en misschien zijn ze dat nog), in Nederland heb ik daar nog nooit van gehoord. In Nederland kun je een rechter nog wel eens zo gek krijg om iets 'onrechtmatig handelen' te vinden, maar in tegenstelling tot een octrooi of een auteursrecht is dat niet iets waar je makkelijk mee kunt dreigen - je zult echt naar de rechter moeten stappen. Het klinkt alsof je heel veel moeite wil stoppen in het belemmeren van de concurrentie, en in sommige branches waar iedereen naar elkaar kijkt en meteen alles pikt wat glimt is dat ook begrijpelijk, maar als potentiële klant komt dat op mij over alsof je daarmee minder moeite wil stoppen in het maken van een goed product of het leveren van een goede dienst.

Het is alsof ik naar Theo Hiddema zelf zit te luisteren. Nederland op zijn smalst, de walm van 1880 op een forum van 2019.

Dat geldt ook voor een geschreven overeenkomst. Die geeft hooguit de intentie aan. Het is de praktijk die bepaalt of er sprake is van een OvO of van een dienstbetrekking.