Branko Collin

Als een vraag zo oud is, kan het nuttiger zijn je eigen vraag in een eigen draad te stellen.

Bij een overeenkomst gaan twee partijen wederzijdse verbintenissen aan. Een koop/verkoop is ook een overeenkomst. De verbintenissen zijn daarbij dat de klant een bedrag betaalt en dat de leverancier een product afgeeft. De klant mag hierbij uitgaan van alle uitspraken die een leverancier over het product doet, ook in advertenties, ook op de verpakking. Als jij jullie meest luxueuze product op de verpakking plaatst en je stopt het instapmodel in de verpakking, heb je mogelijk een probleem. (Andersom ook, maar wie gaat dan klagen?) Er zijn vast opties om hier omheen te werken, bijvoorbeeld met verduidelijkende teksten ("product kan afwijken van afbeelding"), stickers op verpakkingen of (bij dure producten of zakelijke klanten) contractuele bepalingen, maar dat laat ik aan anderen die er wel verstand van hebben over om iets van te zeggen. :-)

Wetboek van Koophandel, artikel 16: "De vennootschap onder eene firma is de maatschap, tot de uitoefening van een bedrijf onder eenen gemeenschappelijken naam aangegaan." Een maatschap? Wat is dat voor iets? BW 7a, artikel 1655: "Maatschap is eene overeenkomst, waarbij twee of meerdere personen zich verbinden om iets in gemeenschap te brengen, met het oogmerk om het daaruit ontstaande voordeel met elkander te deelen." Gemeenschap? Heb ik dat woord niet eerder gehoord? BW 3, artikel 166: "Gemeenschap is aanwezig, wanneer een of meer goederen toebehoren aan twee of meer deelgenoten gezamenlijk." Dit zijn volgens mij de drie wetboeken waar je naar moet kijken. Of je vertrouwt een jurist die hierover online artikelen publiceert, zoals: "Uitkoop Vennootschap Onder Firma (VOF)" [IANAL. TINLA.]

Waarom denk je dat makelaars dat kunnen?

Goed punt. Als de wetgever het IP-adres als afdoende bewijs zit, is het weinig zinvol roomser dan de paus te willen zijn.

Wat privacy betreft, een wettelijke verplichting is een geldige bewaargrond. Maar omdat privacy een grondrecht is, zal het er al gauw op neer komen dat je een afweging moet maken. Als het mogelijk is om met een gegeven de locatie van de koper vast te stellen, lijkt me niet dat je het recht hebt nog andere gegevens te bewaren. (Al zal je natuurlijk goed moeten bepalen of dat ene gegeven echt afdoende is.) Je zult die gegevens goed moeten beveiligen, zeker bij gevoelig liggende producten. En ten slotte ben je niet verplicht met iedereen zaken te doen. Als jij niet aan je wettelijke verplichtingen kunt voldoen, omdat iemand al zijn aankopen vanaf een TOR-netwerk doet, mag je vermoedelijk gewoon die aankoop weigeren. Net zomin als je verplicht bent tandenborstels aan terroristen te verkopen of rookworst aan de maffia.

Ook zonder concurrentiebeding kan het onrechtmatig zijn met je oude baas te concurreren. Maar dat hangt van zoveel omstandigheden af, dat er hier weinig nuttigs over te zeggen valt. Als je hoofdtaak sales was en je gaat nu voornamelijk aftersales doen, zou dat voldoende kunnen zijn om te maken dat je niet oneerlijk concurreert.

Zodra iets op de markt is gebracht, zijn bepaalde rechten erop uitgeput. Een sportschoen die op legale wijze op de markt is gebracht, mag door iedereen worden doorverkocht, en die persoon mag daar ook reclame voor maken. Wel moet je er heel goed op letten niet de indruk te wekken dat jij de merkhouder bent. Zodra een gemiddeld geïnformeerd persoon de indruk zou kunnen krijgen dat jij het merk vertegenwoordigt, hang je. Auteursrechten die in loondienst zijn gemaakt, behoren toe aan de werkgever. Daar zit zelfs nog een extra addertje onder het gras, want ook foto's gemaakt in de vrije tijd die in het verlengde van het werk liggen, zijn eigendom van de werkgever. En dan heb je specifiek bij productfoto's een derde punt: die dragen vaak niet voldoende het stempel van de maker om met een auteursrecht belast te zijn. Die kun je dus gewoon gebruiken, ook al heb je de rechten niet. Dat is de theorie, dan heb je de praktijk, die er enerzijds uit bestaat dat je klaarblijkelijk zo weinig van het bovenstaande afweet, dat ik denk dat je eerst een zelf moet gaan uitzoeken hoe en wat zit, en anderzijds dat ook al heeft een grote partij geen gelijk, dat weerhoudt ze er niet per se van juridische stappen te nemen. Hoe dat in jouw markt zit, is voor ons uiteraard lastig in te schatten.

De suggestie is dat het niveau hier niet hoger is dan op Facebook, maar het was een bizarre vraag en dan kun je lastig uit de reacties daarop het gemiddelde niveau van het forum afleiden. Wat wel een goede indicator van het niveau van het forum is, is dat iemand heel veel tijd en moeite stopt in het onthullen van het feit dat de sokpop een van de favoriete werktuigen van het Invorderingsbedrijf is.

Over de kosten die de partner jullie in rekening brengt, moet hij uiteindelijk overigens wel btw in rekening brengen (alleen nog niet bij de berekening van de winstverdeling).

Zegt de CAO hier iets over?

Algemene voorwaarden die onderhandelbaar zijn, zijn geen algemene voorwaarden. Dat worden dan kernbedingen. Dat kernbedingen onderhandelbaar zijn voor een bedrijf met een omzet van honderden miljoenen, geloof ik best.

Zoals in de allereerste zin van het allereerste bericht stond: lees de algemene voorwaarden. Daarop wil ik aanvullen: vergelijk ze met die van andere incassobureaus.

Stel je bent een bakker en je koopt graan onder deze licentie. Je mag dan niet het graan onverwerkt doorverkopen. Ook mag je niet iemand anders iets met dat graan laten doen. Wel mag je zelf een brood bakken en dat brood mag je doorverkopen. Dit is een vrij gebruikelijke licentie voor 'grondstoffen'. Wat ze willen voorkomen is dat jij je eigen samplewinkel begint met hun samples. Zodra de sample in je liedje zit, mag je (vrijwel) alles met dat liedje doen wat je wil. Inkomsten uit dat liedje zijn geheel voor jou (en de eventuele andere componisten/tekstschrijvers). (Ik zeg 'vrijwel', omdat je niet de samples uit je liedje mag rippen om door te verkopen.)

Een particulier kan je ook een factuur sturen. Het zal alleen geen factuur voor de omzetbelasting zijn.

Je had het over aansprakelijkheid en podiumbouw. Dan moet ik al snel denken aan de befaamde rider van de rockband Van Halen (een rider is een bijlage bij een contract). Hier hadden zij als eis opgenomen dat er in de kleedkamer van de band een schaal met M&M's klaar moest staan waaruit alle bruine M&M's waren verwijderd. De rest van de rider stond vol met technische eisen en veiligheidseisen. Stond er een schaal met M&M's in de kleedkamer waaruit de bruine waren verwijderd, dan wist het management van Van Halen dat de veiligheidseisen in elk geval waren gelezen.

Voor het zoeken naar klanten/leveranciers/partners et cetera, is Vraag en Aanbod de geschikte rubriek. Het bespreken van je idee of van vragen die je hebt, zit je hier wel goed.

Ben jij in staat desgevraagd een schaal M&M's te leveren waar alle blauwe M&M's uit zijn verwijderd?

Stel dat het wel zou kunnen, lijkt het me dat de ex-werknemers een joekel van een schadevergoeding van bedrijf A kunnen eisen, want dit komt voor hen neer op een gedwongen en oneindig concurrentiebeding. Een analoge situatie die ik wel eens genoemd heb zien worden (al weet ik niet hoe wijdverbreid het fenomeen is): een recruiter gaat een opdracht aan om freelancers voor een bedrijf te vinden. In zijn AV stelt de recruiter dat de opdrachtgever de freelancers na aanbieding niet rechtstreeks een opdracht mag verstrekken. De recruiter googlet 10 freelancers bij elkaar en stuurt dat lijstje naar de opdrachtgever, die dan al dan niet er eentje uitkiest (dat vertelt de geschiedenis verder niet). Een van de aangeboden maar niet geaccepteerde freelancers ziet een jaar later een advertentie voor een opdracht bij de opdrachtgever en reageert daarop. De opdrachtgever wijst hem af, omdat hij inclusief de fee van de recruiter te duur zou zijn. Mag dit? Ondernemers mogen onderling van alles afspreken. En als het antwoord 'ja' is, mag het ook als de recruiter 10.000 mensen aanbiedt? 17 miljoen?

Wat is de rechtsvorm? De aanname lijkt te zijn dat dit een BV is, maar ik zie dat niet terug in het openingsbericht.

Ook een slecht opgestelde factuur is nog steeds een factuur.

Dat er onderaan een factuur in kleine lettertjes staat dat de factuur geen factuur is, maakt het nog niet tot geen factuur. Het lijkt mij juridische te zien wél oplichting. Zie de bijlage voor hoe deze scam eruitziet (ik heb hem ook ontvangen). Factuur 57124.pdf

Je zegt eerst dat je vrije dagen opneemt en vervolgens dat je vrije dagen inkoopt. Welke is het? In principe kun je wel zaken bij je werkgever kopen die je vervolgens voor je eigen onderneming inzet en als zakelijke kosten opvoert. Stel je werkt voor een fabrikant van nietmachines en je koopt als werknemer met zakelijk doel zo'n nietmachine, dan kun je dat bedrijfsmiddel als zakelijke kosten opvoeren en aftrekken. Maar of dat met vrije dagen ook kan?

Je kunt video's ook tot gigabytes beperken, dan heb je niets met minuten of aantallen video's te maken, en het is aan de uploader om voor de juiste compressie te zorgen.

Normaal gesproken mee eens, maar in dit concrete geval is niet eens duidelijk of er wel sprake is van een overeenkomst en is er tevens minstens één voorbeeld gegeven waarin er niet "ja" is gezegd.