UwJurist

Vernietiging van een overeenkomst kan: 1. als er bedrog in het spel was, of 2. als de overeenkomst is gesloten onder bedreiging, of 3. er misbruik van omstandigheden is gemaakt 4. of wanneer er sprake was van dwaling waardoor één of beide partijen van de verkeerde veronderstellingen uitging(-en). O.a dwaling lijkt mij wel een optie. Immers, even simpel uitgelegd: als men meer/beter was geïnformeerd, zou men de overeenkomst met Streya niet zijn aangegaan. Bedrog e.d. kan wellicht ook, maar daar gelden nog zwaardere eisen voor.

Is er in dit topic of elders al opgeroepen om rechtszaken te laten voegen?* Of samen in actie te komen (groepsactie of algemeen belangactie, zie o.a artikel 3:305a BW)? * Een partij heeft voldoende belang bij voeging (art. 217 Rv) als zij nadelige gevolgen kan ondervinden van de uitspraak in het geding waarin zij zich wil voegen. Aan toewijzing van een vordering tot voeging kunnen wel eisen van een goede procesorde in de weg staan. Bijvoorbeeld als toewijzing van de vordering tot onredelijke vertraging van de hoofdzaak zou leiden (art. 20 Rv).

Er ging iets mis. Hierbij alsnog de tweede bijlage met afbeelding van een geretourneerde brief.

Het maakt niet of de post geweigerd wordt of tevergeefs wordt aangeboden en vervolgens niet wordt opgehaald. In beide gevallen zijn er genoeg bewijzen, zowel aangebracht op de envelop zelf als in het volgsysteem van de brief op internet. Zie voorbeelden van een online status en (edit: in een later bericht) een voorbeeld van een retour gekomen brief in de bijlage. Ik kan niet alles laten zien uit privacy overwegingen, dus ik heb onder andere de adressen en barcodes etc. weggelaten/doorgestreept. In combinatie met de verzendbewijzen en alle bewijzen die op de envelop zitten is e.e.a. voldoende bewijs.

Dat was niet een andere, maar enkel een extra suggestie (voor de paranoïden onder ons, die het standpunt van de rechtspraak - en mij - niet betrouwbaar genoeg vinden, en blijkbaar soms zelfs niet relevant aldus Wouter ;D) naast alle middelen die ik al aangaf. En bewijs dat je een mail (of wat dan ook) hebt verzonden, is absoluut geen bewijs van ontvangst, tenzij je daarvan een ontvangst-/leesbevestiging of reactie kunt overleggen. Zoals ik hierboven al aangaf. En daarom is het het beste om zulke berichten op diverse manieren te verzenden zoals aangegeven. De (on-)redelijkheid van de door een partij geëiste wijze van opzegging is een heel andere discussie dan die over bewijsrecht. Ik beperk me nu even tot dat bewijsrecht.

Geen grond?? Ten eerste: waarom zou je naar een wederpartij - als je een overeenkomst wil opzeggen, ontbinden, vernietigen o.i.d. - een open envelop versturen met geen of een andere inhoud!? De rechter in de door mij aangehaalde uitspraak geeft niet voor niets bij r.o. (rechtsoverweging) 3.5 het volgende aan: 3.5 Uit de door [gedaagde] overgelegde en door Streya in zoverre niet betwiste stukken blijkt dat hij op 7 oktober 2017 een aangetekend stuk aan het adres van Streya heeft gezonden en dat dit een aantal weken nadien aan hem is geretourneerd omdat het aangetekend stuk niet door Streya was afgehaald. De kantonrechter heeft voorts geen (enkele) aanleiding om aan te nemen dat het aangetekende stuk, naar Streya heeft gesuggereerd, iets anders bevatte dan de door [gedaagde] overgelegde opzegbrief van 6 oktober 2017. Dat betekent dat thans vaststaat dat [gedaagde] de opzegbrief aangetekend en naar het juiste adres van Streya heeft verzonden. Ten tweede: je kunt - als je het ergste vreest ... - zelfs nog bij het postagentschap filmen dat je daar een brief (inhoud film je natuurlijk ook) in de envelop doet, de envelop dichtplakt en laat voorzien van een aangetekende-verzending-etiket, met inzoomen op het tracktrace nummer etc. etc. Als niets je te dol is film je natuurlijk ook het in de postzak gooien door de medewerker, het afrekenen enz. ;)

Even in het algemeen over de juridische ontvangsttheorie: als men bewijs wil van - bijvoorbeeld - tijdige opzegging, is een fax of aangetekende brief naar de wederpartij de beste weg, tenzij u altijd ontvangst-/leesbevestigingen van uw mails aan wederpartij ontvangt. . Een brief als bijlage via mms / whatsapp / messenger etc. versturen werkt ook goed, als die contactgegevens bekend zijn. Van de leesvinkjes etc. zijn screenshots te maken. Vermeld in de brief ook de diverse gehanteerde verzendmethoden. Bijvoorbeeld door een zin als: Om er zeker van te zijn dat deze brief u bereikt, zend ik u deze zowel per gewone als per aangetekende post, alsmede per e-mail en whatsapp. Soms is een aangetekende brief overigens verplicht volgens de overeenkomst die u met wederpartij heeft. Wat de status is van een aangetekende brief kan men volgen via internet. Bewaar het verzendbewijs en check de status van de brief, zo nodig regelmatig. Print de resultaten van bezorgpoging/geslaagde bezorging/weigering/niet-afhalen etc. uit en bewaar deze goed!). In principe komt het risico van weigeren/niet aannemen/ophalen voor rekening van de geadresseerde, mits u deze bewijsstukken heeft. En let op: Als een aangetekende brief retour komt (na een aantal weken) moet u deze bewaren, maar niet openmaken! Deze moet u dicht laten zodat de rechter de brief eventueel zelf kan openen. Dan kan worden aangetoond dat de inhoud inderdaad - bijvoorbeeld - een opzegging bevat. En op de envelop zelf zitten ook allerlei bewijzen van bezorgpogingen etc.

Deze uitspraak in het nadeel van Streya al gezien? [verandering: doorlink aangepast]

Er is een verschil tussen 'in beginsel' en 'wel/niet zomaar'. Maar goed, het sop is de kool niet waard.

Ik gaf niet aan dat het in beginsel niet opzegbaar was. Ik gaf aan dat het niet zomaar kan. Ter onderbouwing: De Hoge Raad wees op 11 oktober 2011 een belangrijk arrest over de opzegging van duurovereenkomsten die voor onbepaalde tijd zijn aangegaan (HR 28 oktober 2011, LJN BQ9854, Stedin/Ronde Venen). Volgens de Hoge Raad kan een (onbenoemde) duurovereenkomst die voor onbepaalde tijd is aangegaan in beginsel kan worden opgezegd, als partijen over de wijze van opzegging verder niets zijn overeengekomen. Wel kunnen de redelijkheid en billijkheid met zich brengen dat voor de opzegging een voldoende zwaarwegende opzeggingsgrond vereist is, er een opzegtermijn in acht moet worden genomen of er een schadevergoeding moet worden betaald aan de opgezegde partij. Een recenter arrest van de Hoge Raad met dezelfde lijn is dat van 14 juni 2013, LJN: BZ4163, Auping/Beverslaap)

Zoals ik hierboven al aangaf, kun je niet zomaar opzeggen als het een duurovereenkomst betreft.

Ik lees heel veel onjuiste aannames. Het is en blijft een zakelijk geschil, omdat je zakelijk handelt. De rechtsvorm (b.v., eenmanszaak of wat dan ook) is niet relevant. Een mondelinge overeenkomst is gewoon een geldige overeenkomst. Je zit alleen met de bewijslast. Maar e.e.a. blijkt uit onder andere de mailwisselingen en betaling(en). Dus er kan wel degelijk sprake zijn van verplichtingen voor jou.

Ik moet uw hoop (of de zijne?) de bodem inslaan. Het is een zakelijk geschil en valt dus niet onder een particuliere rechtsbijstandverzekering. Voor wat betreft de rest valt er moeilijk advies te geven omdat de inhoud van wat er dan wel aan dossier is, niet bekend is, noch de aard van en hoeveelheid werk die er verricht is en hoeveel daarvoor betaald is enz. enz. De vraag is hoe de situatie juridisch te kwalificeren is. Feitelijk als een v.o.f., of een andersoortige samenwerking, of als een verhouding opdrachtgever-opdrachtnemer? Het lijkt in ieder geval wel op een duurovereenkomst, die in de regel niet zomaar te beëindigen is.

Op rechtenforum.nl is al een arbeidsrechtrubriek: https://rechtenforum.nl/forum/platform/title/Arbeidsrecht+%26+Sociale+zekerheidsrecht Naast vele andere juridische rubrieken.

Ik gaf niet aan dat de wet aanpassing arbeidsduur van toepassing was, maar dat vermindering van uren mogelijk is (binnen een bestaand contract) en dat dat op verzoek van werknemer zou moeten gebeuren (om zich in te dekken). Maar dat terzijde. Het is ook niet meer van belang / niet mogelijk want de arbeidsovereenkomst is blijkbaar al geëindigd. Op welke wijze is overigens onduidelijk omdat vraagsteller de ene keer spreekt van ontbinden en dan van stoppen en niet (duidelijk) reageert op mijn vragen over opzeggen, met/zonder wederzijds goedvinden etc. Nu zou er dus een nieuw contract moeten komen voor dezelfde arbeid en dat via een zuster b.v. regelen biedt geen soulaas zoals ik al aangaf. Het is hoe dan ook opnieuw een overeenkomst voor onbepaalde tijd en binnen de kortste keren waarschijnlijk ook voor een x aantal uren (ook al noem je het een nulurencontract). Zelfs het tegelijk met de overeenkomst werknemer weer een opzegging laten schrijven kan tegen de werkgever gebruikt worden. Dit is helaas een typisch voorbeeld uit de praktijk van te laat advies inwinnen :-\

Arbeidsrechtelijke kwesties zijn m.i. wel interessant, namelijk voor ondernemers met personeel.

Hoezo wil u eigenlijk dat hij gaat studeren? Wat is uw belang dan? En waar gaat deze werknemer van leven? Studiefinanciering? Als hij heeft opgezegd krijgt hij in ieder geval geen WW. Bovendien is een eis voor de WW dat hij fulltime (net zoveel uren) beschikbaar is voor werk en gaat solliciteren.

De werknemer heeft dus opgezegd? Enfin. De werknemer gaat het zelfde werk doen voor het zelfde bedrijf, alleen via de financiële omweg van een aan u gelieerd bedrijf. Dat betekent dat hij gewoon in vaste dienst is en in principe recht heeft op hetzelfde aantal uren. Dit soort constructies houdt in de regel geen stand voor de rechter. U loopt dus een risico. Ik raad u dit dan ook af, dan wel raad ik u aan om e.e.a. dan tenminste goed vast te leggen, zodat o.a. de opzegging van werknemer / de gewenste vermindering van uren door werknemer aantoonbaar is, net als de als gevolg daarvan later gemaakte afspraken.

Werknemer onderbrengen in een zuster B.V. is geen oplossing. En wat bedoelt u met akkoord gegaan zonder wederzijds goedvinden? Bedoelt u met wederzijds goedvinden? Of dat werknemer heeft opgezegd?

Ik adviseer werkgevers om totaal net onder de twee jaar te blijven. Dan hoeft men geen transitievergoeding te betalen bij een onverhoopt afscheid. Dus bijv. 12 maanden en 11(,5) maanden. Of 6, 6 en 7(,5) maanden.

Naast bovenstaande beperking: dan moet je natuurlijk wel een onderneming hebben ... En dit lijkt op een vraag die een adviseur voor een klant stelt (gezien o.a.'.... mijn vraag heeft geen betrekking tot mij, maar van iemand die dit aan mij vroeg. Ik heb zelf niet overal een antwoord op, vandaar ...'). En dat mag niet volgens de spelregels hier...

Zoals hierboven door anderen al aangegeven, is die kans zo goed als nihil. En wat voor reden heeft u hiervoor?

De huidige wettelijke ketenregeling maakt maximaal 3 overeenkomsten mogelijk over een periode van totaal vierentwintig maanden. Maar er kan een cao van toepassing zijn die meer dan drie / langer dan twee jaar tijdelijke arbeidscontracten toestaat. Dus hoe lang duren de twee overeenkomsten en is er een cao van toepassing die afwijkt van de wet?

Goede aanvulling. Maar volgens mij gaan ze niet het salaris verlagen, maar iets extra's aanbieden. Men schrijft: of dat geld als brutoloon extra (optie 2)

U denkt te moeilijk. Neem in de arbeidsovereenkomst de wijzigingsoptie op (met bijv. de voorwaarde dat dit pas na x tijd kan). Ik neem aan dat u niet een jaarkaart verstrekt. En pas op met contracten die u van anderen krijgt. Dat wil namelijk niet zeggen dat de kwaliteit goed is. En let u wel op dat u met de drie arbeidsovereenkomsten totaal onder de 2 jaar blijft? Anders moet u een transitievergoeding betalen.