Dag Peter, Je hebt een aantal opties. De meest voor de hand liggende is dat de eigenaar van de keuken een nieuwe huurovereenkomst sluit met je zakenpartner voor de duur van de resterende zes maanden. Op deze wijze wordt jij ontslagen van de verplichtingen die voortvloeien uit de huurovereenkomst met de VOF, deze houdt dan immers op te bestaan. En dat is dan ook meteen de reden waarom de eigenaar van de keuken hier vermoedelijk niet aan mee zal werken - hij heeft nu twee partijen waar hij de huurpenningen kan halen en zal deze niet zo snel inruilen voor één partij (zou ik zelf overigens ook niet zo snel doen ;) De tweede optie is dat jij een (al dan niet onderhandse) overeenkomst sluit met je zakenpartner waarin hij jou ontslaat van alle financiële en juridische consequenties die zijn ontstaan na de datum waarop jij de VOF hebt verlaten. De verhuurder heeft op dat moment om jou er aan te houden de huurpenningen te voldoen (jij hebt immers de huurovereenkomst mede ondertekend), maar jij kunt dan de gevolgen verhalen op je huidige zakenpartner (het zogenaamde regresrecht). Ik zou het in ieder geval zeker goed regelen, maar daar ben je al mee bezig door hier je vraag te stellen. Succes!

Een tijd geleden stond ik op het punt om een nieuwe keuken te kopen. Dus toog ik naar de woonboulevard en liet me voorlichten over de verschillende mogelijkheden. Het contact met de keukenverkoper was een ervaring die ik elke dienstverlenende ondernemer kan aanraden. Als je er door een antropologische bril naar kijkt, is het kopen van een keuken een uiterst leerzame ervaring. Je wordt namelijk geconfronteerd met gedrag en technieken waar je als dienstverlener je voordeel mee kunt doen! Ik sluit niet uit dat het mijn preoccupatie met marketing is, maar ik heb genoten van de verkooppsychologie die ik over mij heen gestort kreeg. Ik vertel je het verhaal en de lessen die wij daar als dienstverleners van kunnen leren. De verkoper ging met me in gesprek alsof we goede vrienden waren. *Les 1: Bouw een relatie.* In dit gesprek stelde hij veel vragen om er achter te komen wat ik wel en niet van een keuken verwachtte. *Les 2: Achterhaal wat de klant belangrijk vindt en wat hij wil bereiken.* Hij maakte grapjes en wist feilloos in te spelen op een omgangsvorm die ik prettig vond. *vervolg Les 1: het opbouwen van de relatie.* Zodra ik mijn voorkeur had uitgesproken voor een bepaald type kast deurtjes en de gewenste inbouwapparatuur nodigde hij me uit om plaats te nemen aan tafel. Uiteraard kreeg ik een lekker kopje koffie aangeboden. Met een koekje. *Les 3: Geef om te krijgen.* Waar ik bijzat begon hij met het uittekenen van onze ideale keuken. Tot mijn verbazing deed hij dit met de hand. Al met al kostte het daardoor veel tijd om mij een plaatje te schetsen. *Les 3b: Span je zover in, dat de klant het gevoel krijgt iets terug te moeten doen.* Maar eerlijk is eerlijk, het was een geweldige tekening van een uitermate aantrekkelijke keuken. Dit zag er inderdaad zo uit als ik het graag zouden willen hebben. *Les 4: Schets een beeld van de ideale oplossing.* Uiteraard kwam toen van mijn kant de hamvraag: \"Wat kost dit?\" Ik kreeg een prijs genoemd die ontzettend veel hoger was dan wat ik wilde uitgeven *Les 5: noem een bizar hoge prijs zodat daarna alles een koopje lijkt * / Les 5a: Klanten die dit door hebben voelen zich in de maling genomen.* Zodra ik aangaf dat deze prijs te hoog was, startte onze behulpzame verkoper met een nieuwe tekening. *Vervolg les 3b* Bijna net zo mooi als de eerste tekening, maar met aanzienlijk minder duidelijk beschreven details. Hierdoor was mij eigenlijk niet meer helder of mijn wensen ook met deze tweede tekening zo goed zouden worden ingewilligd als met zijn oorspronkelijke voorstel. Het was ongetwijfeld niet zijn bedoeling, maar ik werd hier onrustig van. *Les 6: Klanten houden niet van onzekerheid – bij twijfel kiezen ze niet* Voor deze aangepaste versie van mijn keuken moest hij met zijn baas overleggen over de prijs. Wij kregen nog een kopje koffie (les 3 continues…). Bij terugkomst vroeg hij mij de prijs te noemen die wij over hadden voor deze keuken *Les 7: Zorg voor commitment* – als de klant heeft aangegeven een bepaald bedrag te willen betalen, zal hij later niet snel zeggen dat het bedrag te hoog is. Vervolgens noemde hij me zijn prijs en liet blijken dat hij er vanuit ging dat wij onmiddellijk een contract zouden tekenen. Toen ik zei dat wij vandaag absoluut geen beslissing gingen nemen, gaf hij aan dat het aanbod slechts tot zaterdag geldig was *Les 8: Stimuleer de klant om de beslissing niet uit te stellen.* De verkoper stelde toen: “Dan zie ik je dus niet meer terug, dat weet ik nu al.” *vervolg les 7: zorg voor commitment* – in dit geval: lok uit dat de klant zich vastlegt op de belofte dat hij wél terugkomt. Ik antwoordde dat de kans groot was dat ik inderdaad niet terug zou komen. *Les 9: Klanten houden er niet van gemanipuleerd te worden.* Maar hoe vertaalt zich dit nu naar jouw praktijk… waarin je authentiek en eerlijk je klanten wilt helpen? (Deze column is eerder gepubliceerd in een marketing E-zine in oktober 2009)

Leuke stelling, ik zie een verband met de theorie over kerncompetenties van Hamel en Prahalad. Hamel en Prahalad zeggen dat de concurrentiestrijd op de lange termijn gewonnen wordt door ondernemingen die in staat zijn sneller en tegen lagere kosten de kerncompetenties op te bouwen waaruit volkomen nieuwe producten ontstaan. Hierbij worden kerncompetenties omschreven als de collectieve kennis, vaardigheden en houdingen binnen de organisatie, die vooral betrekking hebben op het coördineren van uiteenlopende productievaardigheden en het integreren van verschillende technologieën. Daarbij moet een kerncompetentie aan drie voorwaarden voldoen: (1) potentieel toegang verschaffen tot een grote verscheidenheid aan markten; (2) significant bijdragen aan de door de klant waargenomen voordelen van het eindproduct; (3) moet moeilijk te imiteren zijn door concurrenten. Wanneer je deze theorie loslaat op de stelling dan zou je kunnen zeggen dat ingewikkelde dingen wel uitbesteed kunnen worden zolang dat maar niet de kerncompetenties betreft. Die kerncompetenties zou je dan om twee redenen niet uit moeten besteden. Op de eerste plaats geef je namelijk (een deel van) je kroonjuwelen uit handen, en daarmee teken je dan mogelijk het doodvonnis van je eigen organisatie. Op de tweede plaats is het inherent aan kerncompetenties dat ze moeilijk te imiteren zijn dus de kans op falen is bij uitbesteding aanzienlijk.

Oeps Design engineer, waarom heb je zolang aangemodderd? een half jaar terwijl er direct betaald zou worden. Dat kan 2 dingen betekenen, ofwel ben je opgelicht ofwel ben je veel te soft.. en hoewel veel ondernemers denken dat het het eerste zal zijn is het meestal het tweede.. Mail sturen als herinnering is handig en nuttig voor de klanten die het oprecht vergeten zijn, die zullen na je mail ook wel direct overmaken. 2e reden waarom mail/brief handig is is de dossiervorming voor een eventuele incasso procedure. In dit geval is denk ik de grootste fout dat jij aan de klant vraagt wanneer hij denkt te gaan betalen. Alleen de eerste herinnering kun je hoofdzakelijk richten op klantvriendelijkheid in de trant van "denkt u nog even aan onze factuur die inmiddels vervallen is" maar elke volgende herinnering moeten altijd gesloten deadlines bevatten. Wij hebben gezien dat factuur x nog niet betaald is, wij verzoeken u binnen 7 dagen (datum xx-xx) alsnog te betalen. Je hoeft echt niet steeds 14 dagen de tijd te geven. Als klanten niet kunnen betalen dan moeten ze dat melden dan kun je een regeling overeenkomen. Door ze geen deadline op te leggen schuiven ze je aanmaningen als het ware aan de kant.. in dit geval met "deze week word er echt betaald" Hoe zou ik verder gaan in deze situatie? Tijd om een aangetende brief te gaan sturen. en ik zou geen mail meer sturen, behalve om de aangetekende brief als bijlage mee te sturen. In de aangetekende brief geef je aan dat uitblijven van betaling niet langer acceptabel is, je stelt ze ingebreke vanwege het niet nakomen van de betalingsverplichting en dat je binnen 5 dagen betaling verwacht en dat de volgende stap zal zijn het overdragen van de vordering naar een incassoburo / deurwaarder. De brief moet stevig van toon zijn, niet schelden of persoonlijk worden, maar wel laten blijken dat jij het zat bent dat ze de afspraken niet nakomen. Gezien de ouderdom van de post zou ik direct kiezen voor een deurwaarder, incassoburo's zijn vooral handig als de betaaltermijn nog maar relatief kort is overschreden. Een deurwaarder kan sneller vervolgstappen zetten, wat nodig is/lijkt als men al een half jaar niet betaald. Je moet je ook echt houden aan die termijnen, als je 5 dagen in de brief zet, dan draag je op dag 7 of 8 de vordering over aan de deurwaarder (dag 6 of 7 kan de betaling nog binnenkomen omdat ze op de laatste dag van de deadline betaald hebben) Je kunt nu al wel contact opnemen met een deurwaarder want die heeft ook tijd nodig om een zaak voor te bereiden en vaak leggen ze je ook wel uit hoe de procedure loopt en wat je zelf al precies gedaan moet hebeen om de kans op succes zo groot mogelijk te maken. Er is natuurlijk grote kans dat als jij met de aangetekende brief komt dat ze dan reageren dat ze niet kunnen betalen en een betalingsregeling willen. Dus daar moet je ook over nadenken. Dit is wat ik zou doen. Toen ze bij jou kochten wisten ze dat ze direct moesten betalen, als ze geen geld hebben weten ze dat ook dus hadden ze niet moeten kopen, Als het om een zakelijke klant gaat dan is de betalingsregeling is redelijk kort. Ik zeg 50% direct (ofwel binnen 2-3 dagen) en daarna 2 weektermijnen van elk 25%. Een beetje bedrijf moet in staat zijn om in korte tijd 4.000 euro vrij te maken, als dat niet lukt is dat meer hun probleem als het jouwe.. zo moet het in elk geval overkomen. Als het om een particulier gaat zul je een wat langere betaalregeling moeten treffen want die hebben nu eenmaal vaak een maandelijkse inkomsten stroom en kunnen moeilijker in korte termijn veel geld "ophoesten" Maar dan zou ik nog steeds 40-50% ineens eisen (ook zij wisten waar ze aan begonnen) en daarna een regeling van 10% per 2 weken. Waarom per 2 weken? ze moeten het wel voelen en het moet onder de aandacht brengen.. Mijn ervaring met regelingen per maand is dat mensen het vergeten of met de gedachte "dat zien we dan wel weer" de regeling aangaan. Zorg ook dat in de betaalregeling staat dat als ze een termijn missen dat dan de hele vordering ineens opeisbaar is en de betalingsregeling komt te vervallen. Het word tijd dat je klant zich zorgen gaat maken over hoe hij gaat betalen en incassokosten kan vermijden i.p.v. dat jij je zorgen blijft maken of je wel je geld gaat krijgen. Ik denk dat het hoe dan ook verstandig is om in dit geval de procedure te doorlopen met hulp van een deurwaarder omdat je dan ook gelijk kunt leren hoe je zoiets doet, zie de kosten van de deurwaarder maar als cursusgeld als ze niet verhaald kunnen worden op de klant. Zorg in elk geval dat je na deze zaak snapt wat je fout hebt gedaan in dit geval en hoe jij in de toekomst omgaat met late betalers (om te voorkomen dat het wanbetalers worden) ---- om toch ook een algemene voorzet te geven mijn visie op hoe een goede herinneringsprocedure eruit ziet. Er zijn natuurlijk veel verschillende betaaltermijnen en ook verschillende manieren van aanmanen. In dit voorbeeld geef ik dan ook gewoon een globaal model wat altijd wel werkt op basis van aantal dagen na vervaldatum. - 1 to 3 dagen na vervaldatum een vriendelijke herinnering en verzoek om zo snel mogelijk te betalen. evt al deadline vermelden van ca 7-10 dagen na datum van de herinnering, je moet niet te lange termijnen stellen, dat lijkt vriendelijk, maar zorgt ook gewoon dat men het vergeet. Als je erin zet binnen 7 dagen betalen komt je factuur al (mentaal) op het stapeltje deze week afhandelen en ander komt ie in het bakje "komt wel" (na de volgende aanmaning) - ca 7 dagen na vervaldatum 1 week na vervaldatum of 1-2 dagen na de termijn als gesteld in de herinnering komt de 1e aanmaning hierin geef je aan dat er nog geen betaling ontvangen is een deadline om binnen 7 dagen te betalen. -ca 14 dagen na vervaldatum 2e aanmaning met een iets strengere toon (in elk geval niet dezelfde tekst als de 1e aanmaning) dat de afspraken niet zijn nagekomen en dat je de betaling binnen 5 dagen verwacht. -ca 21 dagen na vervaldatum 3e aanmaning weer een strengere toon en betaaltermijn van 5 dagen met de aankondiging dat indien niet betaald gaat worden er word overgedragen aan een incassobereau/deurwaarder en dat de bijkomende kosten voor rekening zijn van de klant. evt kun je een indicatie geven van die kosten -ca 28 dagen na vervaldatum De laatste aanmaning is een ingebrekestelling waarin je aangeeft dat zij de afspraken in de overeenkomst niet zijn nagekomen dan dat je ze nog 3 dagen geeft om te betalen en dat anders zonder verdere aankondiging de vordering uit handen word gegeven. -ca 31 dagen na vervaldatum De vordering daadwerkelijk overdragen aan een incassobureau. Uit de praktijk blijkt dat bellen iets van 6x effectiever is als een schriftelijke aanmaning. Dus meestal zeg ik doe de herinnering en de 1e aanmaning telefonisch of via een informeel mailtje, dat is goed voor de klant relatie. Daarna kies je voor een wat formelere communicatie en is ook vastlegging belangrijk voor het incassobureau. Je kunt even goed kiezen de 2e aanmaning ook telefonisch te doen, maar zorg dan voor een duidelijke toezegging van de klant met datum (of de toezeggng ik betaal voor a.s. vrijdag) en dat bevestig je dan ook per brief. Verder is het ook handig om over een aantal betalingsregelingen na te denken en de consequenties daarvan in de tijd te zien. Als eerder gezegd, bij bedrijven korte betalingsregeling met klein aantal termijnen kort op elkaar elke week 50-25-25% of 40-20-20-20%. Bij particulieren ben je gebonden aan een vast inkomen maar toch altijd een flinke eerste termijn eisen 20-30% en daarna kleinere bedragen maar liefst wel per week of 2 weken omdat het dan onder de aandacht blijft. Veel mensen zijn best van goede wil om elke maand te betalen maar vergeten het gewoon omdat ze niet zo gediciplineerd zijn in het betalen van rekeningen. Bovenstaande procedure is natuurlijk niet heilig, maar het belangrijkste is dat dat je voor jezelf een degelijk kader hebt. En het geeft je ook een duidelijk beeld wanneer jij uiterlijk je geld krijgt (wilt hebben) voordat je naar een incassoburo stapt. Nu vraag je je steeds weer af wat moet ik nu doen als volgende stap om je geld te krijgen en blijf je een beetje hangen in het sturen van mailtjes. Als je eenmaal duideljik hebt hoe jij je klanten aanmaant als het nodig is dan word het veel makkelijker om te beslissen wat je doet, ga je streng zijn en de procedure exact volgen of geef je die ene klant wat meer tijd omdat je zijn "smoesje" geloofwaardig vind.. Linksom of rechtsom als ondernemer krijg je altijd te maken met late betalers en wanbetalers, dus je kunt er maar beter op voorbereid zijn, dan hoef je niet elke keer te bedenken hoe je ermee omgaat

Ik gebruik LinkedIn actief, hoewel ik de huidige versie minder bruikbaar vind dan zoals het tot een jaar geleden was. Ik gebruik het om met mensen in contact te blijven met wie ik in contact wil blijven, ik zie de wijzigingen in hun profiel en zo, dat is altijd nuttig, zeker als ze van job wisselen. ik trek wel 's mensen na op LI, ik heb in het verleden de beste sollicitanten voor commerciele functies via LI gekregen, en ik participeer in een aantal groups, hoewel ik slechts een klein deel van de groups nuttig vind. Sommige mensen vinden het een status om veel contacten te hebben, maar zelf vind ik dat ik iedereen in mijn contacten goed genoeg moet kennen, of dat het een zo belangrijk iemand is dat ik ze daarvoor in mijn contacten wil. Daarom probeer ik minder contacten te hebben, niet meer. De vierhonderd die ik nu heb vind ik eigenlijk te veel, maar ik weet niet wie ik dan moet disconnecten. Een probleem van contacten die je helemaal niet kent is dat het aantal contacten in de tweede of derde hand niet meer realistiscch is. Dan vraag je een van je contacten of ze je in contact kunnen brengen met iemand in hun lijst, en dat gaat dan niet omdat ze zo iemand helemaal niet echt kennen en de referentie dus geen waarde heeft.

Ik denk dat je jezelf best een doel mag stellen. Als 1% je doel is voor 1,5 jaar, dan is dat een prima doel. Op basis van dat doel ga je namelijk handelen en keuzes maken. Of je je doelen ook daadwerkelijk behaald is een tweede, maar zonder doelen valt er niks te beginnen. Je hebt inderdaad een slow moving (figuurlijk) consumer good in handen. Ik weet niet hoe jullie je verkoop in gedachten hadden, maar als dat via het normale retail kanaal gaat (de fietsenmakers), moet je die lekker maken (en dus nog niet zozeer je eind-gebruikers). Zorg voor dealerships, goede marges voor de fietsenmaker, goede garantieregelingen, enz. Als jullie fietsen inderdaad qua prijs aantrekkelijk zijn kun je denk via die weg het meeste voor elkaar krijgen. Zorg dus dat je al potentiële afnemers hebt. Je zult je denk ik beter moeten verdiepen in de markt. Hoeveel fietsen worden er per jaar verkocht hier (of in jullie afzetgebied)? Hoeveel marktaandeel hebben je concurrenten ieder? Van welke concurrenten zou jij die 1% willen afsnoepen? Welke concurrent zou jij graag willen zijn, en waarom (omzet, afzet, winst, product, etc)? Op basis van die cijfers (die ik neem ik aan toch wel moeten zijn) kun jij weer jouw plan baseren.

Dag, ik weet niet of ik het hier kan posten of in b.v. "herrie in de zaak", maar vandaag kreeg ik een dagvaarding van het incassobureau van abn amro voor een rechtzitting op 11 augustus. Er staat in dat ik niet zelf mag komen maar een procesadvocaat moet sturen. Dat is een probleem, want met alle aflossingen en schulden heb ik ternauwernood geld voor de huur en de supermarkt. Wat is de beste manier om aan een betaalbare advocaat te komen voor zoiets? Of kosten ze allemaal 200 euro per uur? En als ik een advocaat moet sturen, mag ik dan zelf ook komen, en mag ik zelf het woord voeren? Ik weet dat ik het beter kan verwoorden dan een advocaat, die het allemaal maar uit de tweede hand heeft. Iig zal ik een goed dossier maken.

Goedenmiddag. Heb even een vraagje of eigenlijk 2 welke ik niet zo snel via de search kon vinden, maar de kenners hier vast wel raad mee weten. Ik heb een hele simpele eenmanszaak voor een uit de hand gelopen hobby waar ik sinds een jaar wat geld mee verdien buiten me normale werk om. Ik doe alles zelf, zo ook de administratie ed. Ik zit in de Kleine Ondernemers Regeling dus zoveel stelt het allemaal niet voor. Sinds het begin heb ik buiten mijn prive rekening om een tweede rekening geopend waar alle inkomsten binnen komen, en alle uitgaven van betaald worden welke te maken hebben met mijn bedrijf. Gezien ik zelden grote zakelijke uitgaven doe, komt er voornamelijk meer geld binnen dan dat er uitgaat. Ik ben echt nooit happig geweest om met een pinpas rond te lopen waar veel geld opstaat, ik boek dan ook regelmatig middels overschrijving de inkomsten door naar mijn priverekening waar ook een spaarrekening aan vast zit, om wat minder risico te lopen mocht mijn zakelijke pas ooit ten prooi vallen aan skimmers en alle ellende en dat ik dan veel geld kwijt ben. Een enkele keer moet ik dat geld weer van de prive naar de zakelijke rekening terugboeken, omdat ik op dat moment niet genoeg saldo heb staan op de zakelijke rekening, omdat ik bijvoorbeeld iets wil kopen. -Nu is mijn eerste vraag of dit overschrijven naar en van prive rekening uberhaubt wel mag van de Belastingdienst, en er later geen problemen ontstaan? -Mijn tweede vraag is als ik binnenkort eens een vrij grote uitgave wil doen, waarvoor ik sinds de start van mijn bedrijf niet genoeg geld voor heb verdient om dit van te kunnen financieren, mag ik dan vanuit mijn prive gespaarde geld een deel inleggen om dit wel 100% te kunnen financieren? En zoja, zitten hier nog regeltjes en belangrijke weetjes aan verbonden? Alvast bedankt voor de antwoorden.

Hallo iedereen, Vorige keer vroeg ik informatie over het beginnen van een makelaardij , maar naar veel onderzoek en nagedacht te hebben . Ben ik van het idee afgestapt om een makelaardij te beginnen. Ik doe veel aan mountainbike en zelf onderhouden ervan. Nu was ik aan denken om een eigen fietsenzaak te beginnen , maar dan misschien gespecialiseerd in verkoop van Mountainbikes , maar ook wel gewoon onderhoud en reparatie van alle soorten fietsen. Mijn vraag is nu : wij hebben thuis achterom een redelijk grootte schuur en ik kan daar makkelijk alles ombouwen en kwijt om een redelijk leuk fiets-reparatie en onderhoud winkel te beginnen.Maar trekt dat ook wel klanten zo,en ik heb ook geen (ruimte) etalage om fietsen die ik verkoop , tentoon te stellen?. En ik weet niet hoe ik aan nieuwe klanten kom , want ik heb een niet al te hoog starters kapitaal voor uitgebreide reclame. En kan ik zomaar achterom thuis starten, ik heb opzicht niet veel nodig om te beginnen, gereedschap heb ik allemaal. En zijn hier diploma's voor nodig om als fietsenmaker en verkoper ?? En als ik tweede hands fietsen opknap en weer verkoop hier zit dat met belastingen betalen ?? Loont het zich ook wel om als alleen en zelfstandig fietsen te gaan maken en verkopen ??

Een hele hoop dingen ineens..... mijn schoonvader ligt al een week of 4-5 te vechten voor zijn leven (3 hartoperatie's intussen ) , en mijn schoonmoeder verblijft bijna dagelijks bij ons. Gisteravond was het even een stukje ontspanning met mijn vrouw, schoonmoeder, de kaarsjes op tafel, de vuurkorf, een flesje witte wijn en ondergetekende.....en ineens zie ik het bericht van Herman voorbij komen. Die kwam heftig aan bij mij, omdat wij ook onze eerste zijn verloren bij de geboorte, en in dezelfde week allebei mijn opa's. Ik weet nu 7 jaar later nog de volgorde van het overlijden niet. Dit terzijde. Mijn vrouw en familie weet wel dat ik met HL te maken heb, maar heeft verder geen idee hoe of wat. Ook niet hoe HL mij geholpen heeft er boven op te komen. Deze "Down" persoonlijkheid is een privé stukje in mijn leven. Gisteren was ineens het moment om de column te laten lezen. De tekst van CS ligt al weken uitgeprint op kantoor (waarvoor dank voor het mailen !), maar het moment was er niet om dit iemand te laten lezen. De tekst is ook zwaar confronterend namelijk. Maar door de ontspannen sfeer, en het praten over hetgeen we mee hadden gemaakt de laatste paar weken, was het moment ineens daar... En heb ik de column laten lezen. Mijn vrouw is na 3 kwart gestopt met lezen omdat het té herkenbaar werd, en bij schoonmoeder vielen er ineens vele puzzelstukjes op hun plaats. Eindelijk zag ik wat begrip in de ogen verschijnen. Niet alleen richting mij, maar ook richting mijn vrouw, haar dochter, die alles heeft moeten doorstaan. Dit heeft mij gesterkt om (delen van) je tekst de komende periode aan anderen te laten lezen. Waaronder ouders, broers, schoonzussen en andere familieleden. Ten eerste, en belangrijkste, dat mijn omgeving begrip krijgt voor mijn echtgenote, en wat zij heeft moeten doorstaan, en ten tweede : Mijn omgeving heeft mij altijd gekend als een vriendelijke vent, waarmee je altijd kon buurten, je verhaal bij kwijt kon enzovoorts. Die man is even weggeweest en er is een lul (excuus) voor in de plaats gekomen. Geen leuke "buurt" meer, geen gezellig biertje pakken enzo. Ik was te zwaar op de hand geworden en daar kunnen de meeste mensen niet tegen. Wanneer mijn omgeving meer weet van wat er gespeeld heeft, kan men ook beter uitleggen, dat ook die "lul" (wederom excuus) weer out-off-the-picture is, en dat Marcel weer terug is, maar met wat meer bagage in zijn rugzak. Mede door je column heb ik geleerd wat opener te zijn, meer te vertellen wat er van binnen speelt, en de schone schijn niet op te houden. "Down" hou ik vooralsnog voor mezelf. Wie weet laat ik het mijn kinderen ooit nog eens met hem kennis maken... :-) Ik moest het effe kwijt....

mischien een idee om dit via internet te doen zodat je veel mensen kan bereiken en jezelf geen shop hoeft te openen maar gewoon vanuit huis kan werken. en dan mensen hun psp toesturen en door jou laten reparen en je tweede hands psp kan je ook zo verkopen via een webshop bijvoorbeeld? voor vragen of opmerkingen pm me maar

Dag allemaal,, ik ben nieuw op dit forum. Wel haal ik al jaren mijn antwoorden op vragen van dit forum af. En raadpleeg ik altijd dit forum als ik ergens over twijfel. Ik heb nu een stelling waar ik nergens direct antwoord op kan vinden. Ik heb een éénmanszaak in de bouw. Ik heb prive een bestelbus met dubbele cabine op naam staan. Deze gebruik ik natuurlijk zakelijk, daarbij schrijf ik de gebruikelijke 0,19ct p/km en de 75% regeling voor de btw. Deze constructie was voor mij de voordeligste gezien de bus 2e hands is aangeschaft. Nu wil ik er een tweede kleine (zeer zuinige) personenauto bij kopen. Deze wil ik nieuw en geheel zakelijk aanschaffen, dus op de balans zetten. Deze wordt ook prive gebruikt. Hiervoor geld de 14% bijtelling (zeer zuinige auto) Eerlijk gezegd zal ik er zakelijk niet mega veel inrijden gezien ik de bestelbus heb. Hier en daar een offerte ritje. Ik wil hem wel laten bedrukken met bedrijfstekst en logo. En mijn vrouw zal hem regelmatig gebruiken voor de boodschappen etc. Doordat hij bedrukt zal worden is hij tevens bedoeld als reclame object voor bekendheid bij mij in het dorp. 1: Ik vraag mij af of de belastingdienst hier moeilijk over zal doen. En tuurlijk zegt mijn boeren verstand dat ik het de belastingdienst "aannemelijk" moet maken waarom ik 2 auto's nodig hebt. maar de bus is eigenlijk privé,, en de nieuwe wordt netjes bedrukt met bedrijfslogo's. is dat aannemelijk genoeg? 2: Weet iemand of er een minimale aantal km's is voorgeschreven om een auto zakelijk weg te kunnen zetten. Ik hoor graag of iemand hier meer over weet. Alvast bedankt mvg winfred

Beste Marc, Je vraag klinkt simpel, het eerste antwoord in principe ook... "wat de gek er voor geeft"... Er zijn een hoop modellen om te berekenen wat de waarde zou kunnen zijn en welke aandelen verhoudingen dan redelijk zou mogen zijn. In de praktijk komt het er altijd op neer wat het jou waard is om "de volgende stap" in je bedrijfsvoering te maken en aan de andere kant wat de investeerder terug wil hebben voor zijn investering. Puur en simpel handje klap... Ik had vroeger een zakelijke mentor en die heeft mij ooit het gezegde geleerd: "beter de helft van veel, dan alles van niets" En als we dan toch met mooie spreuken bezig zijn; als je niet leert delen, zal je nooit vermenigvuldigen... Persoonlijk zou ik altijd vast houden aan een meerderheidsbelang (tenminste 51% voor jou). Dit betekend dat jij uiteindelijk de baas blijft binnen je bedrijf, al ligt het voor de hand dat de investeerder veto recht zal willen hebben op een aantal (financieel gerelateerde) zaken. Een hoop investeerders zijn op zoek naar het volgende facebook ;) Ik hoop voor je dat de door jouw ontwikkelde software dit gaat worden haha. Maar om je een indruk te geven: De eerste serieuze investeerder in facebook kocht voor US$ 250k 5% van de aandelen. Wat ook een door mij veel gebruikte variant is, is om een model te bedenken waar een investeerder relatief hoog instapt (+25%) en zijn aandeel in tranches van 2 of 3 jaar afgebouwd wordt naar bijvoorbeeld 10%. Jij koopt dan jaarlijks een gedeelte van zijn aandelen terug met jouw gedeelte van de winst. Je moet in ieder geval zorgen dat je het eerste recht op de koop van zijn aandeel hebt. (niet dat je na een half jaar ineens met iemand anders aan tafel zit) Je zou tevens nog wat kunnen stoeien met het intellectuele eigendom van de software. Het gebeurd nog wel eens dat dit in een BV gestopt word waar de bedenker, in dit geval, jij de 100% eigenaar van blijft. Deze BV verstrekt dan de gebruiksrechten voor een langere periode (5, 10, 15 jaar) aan een tweede BV waar de investeerder in gaat stappen. E.e.a. zal ook afhangen van de verdere ondersteuning van de investeerder. Stopt hij er puur geld in om dit te laten renderen, zal zijn aandeel gewoonlijk minder groot zijn. Als er hier sprake is van een echte "partner" en gaat hij echt helpen het bedrijf op te bouwen dan ligt het aandeel toch al snel wat hoger. Persoonlijk vraag ik mij wel af, of je voor een bedrag van € 70k niet beter naar een lokale bank kan stappen. Het bedrag is niet wereldschokkend en met een goed verhaal zeker te verkopen aan een ABN, ING of Rabo lijkt me. Als de door jouw gestelde prognoses uit komen is het bedrijf over vijf jaar een aantal miljoen waard... Verkoop je huid dus duur zou ik zeggen, maar zorg er wel voor dat je links of rechtsom de volgende stap zal moeten maken. Het is geen schande om te zeggen: Ik denk er de vakantie even over na, om in de tussentijd een aantal andere mogelijkheden te onderzoeken zoals de bank of een andere investeerder. Het belangrijkst is in ieder geval dat je jezelf er prettig bij voelt. Veel succes in ieder geval! Gr. Steven

Beste Mensen, Ik ben zzp schilder en wil een andre bus, De vraag prijs is 10000 Euro ex btw dubbele cabine. 2 hands Ik wil er niet prive mee rijden heb geen tweede auto ik gebruik de fiets of een leen auto. Maar hoe kan ik dit nu aan pakken. ik vind het lastig bijteling etc als de bus prive staat kost het aan wegenbelasting 320 euro per kwartaal en zaklijk 100 scheelt nog wel. Wat adviseren julie al vast bedankt. Groetjes de Meester Schilder

Structureel Komt er volgens de boekhouding 140.000 euro(af en toe wat lager of hoger) per maand binnen, en die worden ook elke week in partjes gestort met de legale weekopbrengst van de week erbij. Het gebeurt alleen bij voedsel, en niet bij dranken(waarschijnlijk komt dit omdat voedsel veel bij makro, hanos en bij de lokale boer wordt gekocht, en die hebben geen administratie op dat gebied) We hebben iets van 20 leveranciers en bij alle facturen is er gesjoemeld Behalve bij de drank(ik vermoed dat de brouwerij heel precies bij houdt wat er weg gaat), Althans dat wil zeggen ik heb de echte factuur van de andere leveranciers niet in handen, maar ik kan mij niet voorstellen dat ik per week voor 20 duizend euro inkoop voor nog geen honderd klanten per maand. Daarnaast is het ook raar dat ik dus een echte factuur heb gevonden van het vlees(die verbrand je toch ofzo)En dat er altijd op dinsdag Vlak na elkaar een echte factuur word ingeboekt, die echt betaald wordt en waar echt geleverd wordt, en een minuut later wordt een tweede factuur ingevoerd van de zelfde leverancier, zelfde vlees, zelfde datum als de eerste, en soms zelfs dezelfde tijd als de eerste factuur(tijd van bestelling) maar dan met een skyhigh hoog bedrag. Zoals ik al zei is er een zeer hoge dividend uitgekeerd en was mijn salaris hoger dan toen ik nog alleen in de zaak zat(ik heb 80% verkocht)Ik heb hier echter niks meegedaan en ben akkoord gegaan met de uitleg dat het wel redelijk ging en dat een mens zich mag verwennen na hard werken, vandaar het hoge dividend aldus mijn partner. Waarom ik en waarom ik er niet in wordt betrokken lijkt me duidelijk Ik ben iemand die naast zijn andere bedrijf, kookt en ik was alleen geïnteresseerd in de potten, pannen, en gerechten en cijfers hebben mij nooit kunnen bemoeien, en ik heb me er nooit mee bezig gehouden en altijd heeft iemand anders het gedaan, en nu dus mijn partner. Bij mijn beveiligingsbedrijf houd ik me af en toe bezig met de cijfers maar dan is het omdat mijn broer(die financieel directeur is bij mij) figuurlijk met een pistool achter me staat maar anders vind je met niet in de cijfers. Overgins is 4 jaar geleden zijn bedrijf failliet gegaan, was een miljoenenbedrijf volgens een ex-medewerker iets in de ict. Ik ben trouwens geen bestuurder, slechts werknemer en aandeelhouder.

Bedankt, eerst even wat reacties op jullie vragen: Ten eerste, vanaf het begin heb ik rekening mee gehouden met deze afloop, maar zeker als het project goed lijkt te gaan (van beiden kanten was alles koek en ei) houd je er minder rekening mee. Ik heb 80% af, voor de laatste 20% had ik informatie (technische specificaties) van de klant nodig. Alle "deliverables" zijn nog volledig in mijn handen, ook het eigendomsrecht. Juridisch zal mijn contract niet waterdicht zijn; er heeft geen advocaat naar gekeken. Bovendien ben ik vergeten een zgn. fatale termijn te koppelen aan een tussen-evaluatie door de klant (dus ze kunnen hier "oneindig" lang over doen). Ik heb er natuurlijk verlies op geleden, ik moest mijn collega-ZZP-ers betalen. Zij gingen voor 50% mee in het risico. Bovendien enkele maanden mee bezig geweest. Ik heb tijdens de telefonische gesprekken gemerkt dat er inderdaad heel erg op gevoel wordt gespeeld. Er is voorgesteld om ergens te ontmoeten, allemaal buiten werktijd (in het weekend), maar aangezien de baas er niet bij is, verwacht ik daar weinig van. Ze willen de relatie redden aangezien ze "nog andere projecten hebben" en zeer tevreden waren. Tja... "Best-case" willen ze het project zo draaien dat hun baas er wel mee akkoord gaat en dat ik alsnog iets kan factureren, maar ook dat is erg positief gedacht. "Worst-case" ben ik wat reiskosten kwijt (en/of lig ik volgende week tussen het beton :) ). Ik wil er weinig negatieve energie meer in steken, en geen geld en nauwelijks tijd, inderdaad weer gewoon richten op de toekomst. Die ontmoeting wil ik wel doen, maar nog niet op korte termijn; even wat dingen op een rij krijgen :-) Misschien kan ik ze overhalen om de tweede 25% te betalen als kostendekking, en dat ik de resterende 50% kwijtscheld mits ik de eigendomsrechten behoud. Alternatief is dat ik een advocaat inschakel, op no-cure-no-pay commissie basis. Dan besteed ik de negatieve energie wel uit, in de hoop dat een advocaat dat met positieve energie tot een positief resultaat kan brengen. Wat is jullie idee? Nog een damage control bezoek poging? Een keer slikken, en doorgaan? Ik heb er in ieder geval weer veel van geleerd :)

Dag John, Ik verwoord enkel mijn mening. Als iemand die zich voordoet als ondernemer mij een factuur stuurt en er staat geen BTW nummer op, dan is dat zeker aanleiding voor vragen. Ik zou dan niet betalen omdat ik niets kan met zijn factuur qua BTW. Na wat opheldering betaal ik wellicht het deel zonder de BTW zodat ik het geld achter de hand heb als de fiscus iets controleert. Het was dus geen formeel standpunt, vandaar . Je tweede deel van je reactie begrijp ik niet. Sinds wanneer kan een opdrachtgever een factuur met BTW sturen? Alex levert de dienst, niet zijn klant. groet Joost

Veel HL’ers weten inmiddels dat ik twee verschillende dingen doe - hoewel mijn tweede activiteit (nog steeds) niet in mijn signature staat - en ik heb een poging gedaan de vragen voor beide takken van sport een beetje overzichtelijk te beantwoorden. Wat doe je of doet je bedrijf precies? Na 30 jaar dirigent te zijn geweest van diverse verenigingen, waarbij ik ruime ervaring had opgedaan met het maken van bewerkingen, ben ik eind 2006 - naast mijn baan in loondienst - uitgeverij Music4voices gestart. In deze onderneming houd ik me bezig met het arrangeren en uitgeven van bladmuziek voor koren. In 2009 ben ik daarnaast met Afspraak-is-Afspraak voor mezelf begonnen met de werkzaamheden die ik voorheen in loondienst deed, namelijk ondersteuning bieden bij de professionalisering van bedrijfsprocessen en het oplossen van knelpunten daarin. Wat betekent innovatief zijn voor je, en waar onderscheid je je in van anderen? Wat mijn uitgeverij betreft zoek ik naar gaten in het bestaande aanbod, zowel qua titels als qua soort koor (gemengd koor, mannenkoor, vrouwenkoor) en moeilijkheidsgraad (“zingbaarheid”). Verder heb ik waar van toepassing alles netjes met de rechthebbenden geregeld, wat in deze wereld niet vanzelfsprekend is. Op het gebied van procesverbetering denk ik mij te onderscheiden door pragmatisme. Geen dikke rapporten, maar samen met de opdrachtgever ontdekken welke verbeteringen mogelijk zijn, welke daarvan prioriteit hebben, en op welke manier, door wie en in welk tempo deze het beste kunnen worden gerealiseerd. En ik ben bij voorkeur ook betrokken bij de implementatie en niet te beroerd om daarbij mijn handen uit de mouwen te steken. Welke CD's (of MP3's, of internetstreams) draai je de laatste tijd veel? Voor het maken van arrangementen luister ik veel naar muziek en dat loopt erg breed van klassiek en volksmuziek tot musical en popsongs. Als ik (voornamelijk in de auto) naar de radio luister is het meestal Radio 2. “Tijd voor Twee” vind ik leuk om naar te luisteren (heb inmiddels 7 tweespraak-bordjes in mijn bezit). Welke film of welk televisieprogramma kun je iedereen aanraden? Laat ik dan maar een paar mooie films noemen waar koormuziek een belangrijke rol in speelt: “ ” (met het schitterende " ") en “ ”. Hoe ben je zo enthousiast betrokken geraakt bij Higher Level? Volgens mij kan ik daar Frans Sijtsma de schuld van geven. Ik was al een tijdje actief op het forum van de KvK en op de vraag “Welke ondernemers-websites staan in jouw bookmarks?” reageerde Frans door HL te noemen. Ik vind het leuk om de discussies hier te lezen en af en toe mijn bijdrage te leveren. Ik geef ook regelmatig feedback op websites, waarbij ik natuurlijk nooit het achterste van mijn tong laat zien (het moet immers niet op werken gaan lijken :P). Ik zie HL niet als een bron voor werk, hoewel ik het soms moeilijk vind om me in te houden als ik bepaalde websites zie of verhalen lees over worstelingen met structuur en efficiency. Extra vraag van Sandra: beschrijf een van je leukste ervaringen van je werk, bijvoorbeeld wat je tegen bent gekomen of hoe het positief heeft uitgepakt dankzij je advies. Er valt in beide ondernemingen genoeg te genieten. Bijvoorbeeld na een mailtje van de uitgever van Andrew Lloyd Webber met “your choral arrangement has been reviewed and approved by our music executive”, dan loop ik toch wel een tijdje rond met een big smile. Maar ook als ik te horen krijg dat mijn bewerking van Shaffy’s “Zing, vecht, huil …” uitgevoerd wordt tijdens de Prinsjesdagviering in de Grote Kerk in Den Haag, of als een uitvoering van een van mijn bewerkingen op Youtube verschijnt. De allerleukste ervaring op het gebied van procesverbetering dateert nog uit de laatste periode in loondienst, toen ik een enorme verbetering van de klanttevredenheid wist te realiseren, terwijl iedereen om mij heen riep dat dat geen zin had omdat alles al geprobeerd was. De leukste ervaring sinds ik zelfstandig ben is misschien wel toen de directeur van een zorgbureau na de eerste paar stappen in het traject tegen mij zei dat ze in plaats van ’s nachts om één uur nu elke avond om tien uur klaar was met werken. Ik geef het stokje graag door aan Micha van Veen. Mijn extra vraag: zie jij je eigen website alleen als verkoopkanaal of als onderdeel van je portfolio? En wat betekent dat voor de keuzes die je hebt gemaakt (of nog maakt) voor die eigen website?

Beste P.J. Odems bedankt voor het meedenken. Voor de douane ben ik inderdaad de koper van de producten. Dit is geen probleem. Het is gewoon toegestaan om een cosmetisch product uit China te kopen en naar Nederland te vervoeren. Pas bij de verkoop van cosmetica bestaan er regels met betrekking tot bijvoorbeeld productveiligheid e.d.. Ik verkoop de producten niet, ik ontvang enkel geld voor mijn vertaal-/betaal-/verzendservice. Wanneer we dus binnen de landsgrenzen kijken ben ik geen verkoper. De feitelijke verkoper is de Chinese fabrikant, de koper mijn klant in Nederland. Mijn tweede vraag in het oorspronkelijke topic was dan ook: Als ik het product eerst zelf ontvang en dan doorstuur binnen Nederland, ben ik dan officieel importeur (aangezien dit het eerste adres is waar het product binnen de EU grenzen aankomt)? Dit zou betekenen dat TNT Post ook importeur is voor alle pakketten die zij ontvangen en doorsturen, zijn zij dan ook verantwoordelijk voor alle regels omtrend alle product dit zij vervoeren? De invoerrechten en BTW betaal ik uiteraard gewoon aan de douane. Hier is niets omslachtigs aan zolang ik het product maar vervolgens niet in Nederland verkoop. De douane vind hier niets van, ik koop gewoon 'legale' spullen uit China. Zolang ik belasting en invoerrechten betaal is er voor hun niets aan de hand. Het is pas een probleem als ik de producten in Nederland vervolgens verkoop. Andere instanties, nouja, dat is dus mijn vraag. Ik zie niet zo snel in waarom instanties er iets anders van kunnen vinden? Ik zorg voor informatievoorziening via één website en geef daarbij tips over hoe men het product kan bestellen. Hierbij geef ik opties: [Optie 1] Zelf in China via de leverancier bestellen. Hierbij is uiteraard de bedrijfsinfo vermeld. [Optie 2] ... [Optie 3] ... [Optie 4] Voor de mensen die geen Mandarijn spreken biedt bedrijf-x een Nederlandstalige service aan waarbij zij de communicatie, betaling en verzending uit handen nemen. Zij vragen daarvoor een (kleine) service fee. Via een tweede website, namelijk die van bedrijf-x, kan men vervolgens de service 'inkopen'. Nu begrijp ik dat het moeilijk te verkopen is (aan de overheid/rechter) dat één website puur informatie biedt terwijl de ander jouw inkomstenbron is. In principe vind ik dit zelf niet zo'n probleem - wij van wc eend adviseren immers wc eend - maar ik vind het ook geen probleem om de informatieve website uit handen te geven en op naam van iemand anders te zetten. Dan betaal ik die link onder het motto 'reclame/marketing'. Wat betreft het risico: Ja, ik begrijp wat je zegt. Voor eigen gebruik is het toegestaan om ongekeurde cosmetische producten te gebruiken. Dit product wordt sinds 2004 in China door gigantisch veel mensen zonder enige bijwerking gebruikt. Er is weleens een enkeling geweest met een plantallergie die zo dom is om de verpakking niet te lezen en dit natuurlijke product heeft gebruikt maar dat heeft verder niets met bijwerkingen van het product te maken. Daarnaast onderdrukt het een vervelende huidziekte, het alternatief is een zeer sterk medicijn welke een hoog risico op ernstige bijwerkingen met zich meebrengt. Indien mensen dus zelf de keuze maken om 'het risico van het onwetende' te aanvaarden dan is dat toch iemands eigen keus? Zelf heb ik ook dit product gebruikt, daarbij aanvaarde ik het 'in mijn ogen nihile' risico. Dit is mijn eigen keus net zoals het voor andere mensen hun keus is. Zolang men maar heel goed het besef heeft dat zij het product op eigen risico bestellen, en ik alleen de communicatie etc. uit handen neem. Het informeren van de klant hierover staat nadrukkelijk op de website van bedrijf-x en wordt daarnaast ook in de 'algemene voorwaarden' vermeld. Mocht ik tussendoor de resultaten van een toxicologisch rapport krijgen dan zal ik deze resultaten ook gewoon publiceren. Mijn doel is immers de productveiligheid aan te tonen zodat ik uiteindelijk (na een aantal jaar) het product in Nederland kan en mag verkopen. :) @beiden: zie mijn reactie a.u.b. niet zozeer als een verdediging van mijn hachje, ik stel het enorm op prijs dat jullie je mening delen en zie dit dan ook als een leerzame discussie.

Beste iedereen, ik heb misschien een wat vreemde vraag. Mijn situatie is als volgt: Sinds enige tijd koop ik in China een huidverzorgingsproduct voor extern gebruik en verkoop deze door aan mijn vrienden en kennissen in Nederland. Zij zijn dusdanig enthousiast geraakt over het product dat door mond-tot-mond reclame een continue stroom aan geintresseerde mensen (voor mij vreemden) het product willen afnemen. Omdat de verpakking en gebruiksaanwijzing bij het product in het Mandarijn zijn geschreven heb ik een Nederlandstalige website gemaakt om ook deze mensen goed te kunnen informeren over het product (achtergrond- en gebruiksinformatie). Daarnaast staat op de website een e-mailadres waar mensen met vragen of zij die willen bestellen contact mee kunnen opnemen (dit e-mailadres is onder mijn beheer). Mensen die tot bestelling overgaan lever ik uit beperkte voorraad aangezien de verzendduur en individuele verzendkosten respectievelijk te lang en te hoog zouden zijn. Het product is in China door de overheid goedgekeurd en wordt daar al sinds 2004, zonder bijwerkingen, door enkele honderdduizenden mensen gebruikt. Feitelijk ben ik momenteel ‘de importeur’ en daarmee rechterlijk aansprakelijk. Mocht er bijvoorbeeld een zwangere vrouw zijn die het product gebruikt en onverhoopt een miskraam krijgt en vervolgens besluit de schuld bij het product te leggen dan ben ik aansprakelijk (mogelijk voor dood met schuld). Mocht ik besluiten om dit product op de markt te brengen dan zal ik veel onderzoeken e.d. moeten laten verrichten en de nodige vergunningen aanvragen welk veel tijd in beslag zullen nemen (naar horen zeggen gemiddeld zo’n drie jaar). Aangezien het product een zeer vervelend huidprobleem helpt te verminderen en er geen goede alternatieven zijn in Nederland zijn er veel mensen die het product al afnemen en nog véél meer mensen die interesse hebben in het product. Als ik nu voor drie jaar moet stoppen om al het papierwerk te regelen dan moet ik veel mensen teleurstellen en zal bij deze mensen het huidprobleem terugkeren. Mijn eerste vraag is daarom als volgt: Wat nu volgt klinkt misschien erg omslachtig en raar maar probeer er door een juridische bril naar te kijken... Stel ik maak een puur informatieve website over dit product met daarbij op een sub-pagina een instructie hoe men het product zelf in China kan bestellen. Aangezien veel mensen dit niet willen of te moeilijk vinden biedt de website daarnaast een doorverwijzing naar een ‘agency’ in Nederland via wie men het product kan bestellen. Het idee hier achter is dat mensen IN NAAM VAN ZICHZELF de bestelling IN CHINAverrichten. Het voordeel hiervan is dat zij nu officieel zelf de importeur zijn. De agency neemt verzorgt enkel een service en neemt daarbij het communicatieprobleem uit handen door te bestellen NAMENS de klant, verzorgt de betaling NAMENS de klant en verzorgt de verzending NAMENS de klant. Aangezien de klant nu zelf de importeur is vervalt daarmee mijn rechtsaansprakelijkheid. De aansprakelijkheid ligt nu bij de fabrikant in China en mocht de klant het product doorverkopen dan ligt de aansprakelijkheid in eerste instantie bij hem/haar als importeur. Mijn tweede vraag is: Aangezien de agency mogelijk enkele tientallen bestellingen per maand zal afhandelen kan deze dan ook de producten als bulk naar het adres van de agency laten verzenden om vanuit daar de producten naar de klanten in Nederland te versturen? Krijgt de agent hierdoor de importeur-status terug aangezien zij het ‘adres eerste invoer van cosmetica binnen de Europese Unie’ zijn? Klopt dit agency-verhaal juridisch een beetje? Nogmaals, ik ben absoluut niet bang dat het gebruik van dit product negatieve bijwerkingen zal hebben maar ik wil natuurlijk niet persoonlijk aansprakelijk zijn voor een drama zoals zojuist hierboven beschreven. Tot de tijd dat ik het papierwerk op orde heb wil ik best de klant helpen met bestellen alleen dan wel op 'eigen (gezondheids-)risico van de klant'. Bij voorbaat enorm bedankt voor de hulp!

Op de voorlaatste offline Higherlevel.nl-bijeenkomst moest ik tijdens een van de vele leuke gesprekken toegeven dat ik eigenlijk geen echte ondernemer was. Of wellicht was ik dat wel, maar wel dan bij mezelf in dienst. Snap je het nog? Ik wil wel de lusten van het ondernemerschap maar niet de lasten. Zo wil ik niet te veel risico en geen personeel, maar wel veel vrijheid, een beetje lol in mijn werk en liefst ook een redelijk inkomen. Inkomen overigens bewust op de laatste plaats. Ik heb namelijk een vrouw met een mooie baan. Daardoor is de druk duidelijk minder. Hoewel, ik las laast dat degene met de hoogste bijdrage ook het meest te vertellen heeft in huis. Dus toch een beetje druk. Maar een tweede huis met zwembad of een Ferrari boeien me in het geheel niet. Sterker, ik vind de mensen die echt fortuin najagen een tikje zielig. Want als je die Ferrari hebt, ben je nog steeds een zielenpoot voor de toppertjes met een privé-jet. Echter als je klein bent en dat ook uitstraalt, willen anderen je op een of andere manier graag aan het handje nemen. In eerste instantie voelt dat wel goed zo’n grote warme hand. Maar al snel wordt duidelijk dat die toch echt niet gratis is. Vóór ik met mijn huidige groothandel tot een vruchtbare samenwerking kwam heb ik eerst bij drie andere groothandels aan het handje gelopen. Het kwam er al snel op neer dat ik weliswaar ondernemer was, maar wel precies moest doen wat de groothandel dicteerde. Wel exclusiviteit, maar geen verplichtingen van hun kant. De prijs bepaalden zij en daarmee ook mijn marge. Ook de grote klanten die ik met veel moeite binnen sleepte, moest ik overdragen. Gelukkig krijg je het spel op een gegeven moment door. Net als elke kleuter die op een gegeven moment niet meer aan het handje wil lopen. Ook de grotere klanten voor mijn andere activiteiten proberen me als 50plus-jarige Calimero nog weleens aan het handje te nemen. Maar ik hou tegenwoordig mijn handen stijf in mijn zakken.

Ik heb op dit moment niet de exacte data's bij de hand maar hier het volgende verhaal. Op 24?? november 2010 kreeg ik een telefoontje van Alle Bedrijven in Sittard gevestigd in Gouda met de vraag hoe de proefplaatsing op hun site mij was bevallen en of ik een betaalde advertentie wilde? Ik antwoordde dat ik niet eens wist dat ik op hun site stond en zei dat ik geen betaalde advertentie wilde. Ok, de dame had goed nieuws voor mij en kon mij nog 1 maand extra proefplaatsing geven. Als ik geen betaald abonnement wilde hebben dan moest ik voor 24 december opbellen, ik vroeg nog naar de naam van de dame maar die zei dat ik het gewoon kon doorgeven aan de telefoniste. Ik wilde dit nog wel een keer proberen en na mijn goedkeuring hebben ze e.e.a. opgenomen en mocht ik op de gestelde vragen alleen ja of nee antwoorden, de vragen herinner ik mij niet meer maar was wel op mijn hoede toen dit gesprek werd opgenomen. Na dit gesprek kreeg ik binnen 1 week al een rekening toegezonden dat vond ik vreemd en dacht, goh als ik op tijd opzeg dan zal deze wel worden gecrediteerd. Op 20 december heb ik geprobeerd te bellen met Gouda maar daar werd niet opgenomen. Ik ben geboren in Gouda en mijn familie woont daar en een kennis kent het bedrijf Alle Bedrijven in Nederland op de Peperstraat en die heeft mij gewaarschuwd voor dit bedrijf. Na deze mededeling heb ik 2 emails gestuurd en deze werden ook niet beantwoord. Omdat ik in buitenland woon heb ik 22 december een fax verstuurd met de mededeling geen gebruik te willen maken van een betaald abonnement. Ik heb een copie van de fax bewaard en ook het verzendbericht. Hierna kreeg ik een schrijven dat ik had moeten reageren voor 24 november, dus ik moet reageren op iets waar ik het bestaan niet afweet. Hoe kan ik nu iets opzeggen als ik niet weet dat ik iets heb afgesloten. Een hele vreemde situatie en ben toen gaan zoeken op internet en zag op dit formum al 500 klachten en ook op andere sites nog meer ellende. Na bijna 6 maanden kreeg ik opeens afgelopen week een brief van Credifin en na een paar dagen zelfs een email van het incassobureau. Ik heb de mail beantwoord en geschreven dat ik op tijd heb opgezegd en dat ze mij niet verder moeten lastigvallen en dat de heer Stuivenberg van Credifin maar eens op Higher Level moet kijken zodat hij zelf kan lezen hoeveel mensen er zijn opgelicht door Alle Bedrijven in Nederland. Ik kreeg vervolgens de volgende email van hem. Geachte mevrouw, Naar aanleiding van u emailbericht doen we namens client u dit bericht toekomen. Client heeft nimmer dergelijk broodje aap-verhaal gehoord dan door u verkondigd. Op de aantijgingen en uitlatingen betreffende higherlevel, gaan we niet op in. We zien de relevantie hier niet van in. Ten tweede bent u de overeenkomst aangegaan en als u zegt dat u niet bevoegd was had u er ook niet mee accoord moeten gaan. Tot slote een overeenkomst komt - kort gezegd - tot stand door aanbod en aanvaarding van dat aanbod, ook indien dit telefonisch geschiedt. Allebedrijvenin legt al haar overeenkomsten vast door een zogeheten voicelog. Eenvoudig gezegd, betekent dit dat de klant vooraf toestemming wordt gevraagd voor het opnemen van onderdelen van het telefoongesprek. Zo die toestemming wordt verkregen en de voicelog bevestigend wordt ingesproken, komt de overeenkomst tot stand. Deze wordt vervolgens digitaal opgeslagen. Later kan dit als bewijs worden gebruikt, zodat beide partijen weten wat ze van elkaar mogen verwachten. Ik verwijs naar de definities van "Publicatieopdracht" en "Voicelog" in de toepasselijke algemene voorwaarden. Het telefoongesprek heeft plaatsgevonden en hiervan is destijds een Voicelog gemaakt. Misverstanden, zoals twijfel over het bestaan van de overeenkomst en dwaling, kunnen hierover dan ook niet bestaan. Niet alle en feitelijk maar ook bewijsrechtelijk staat daarom vast dat een overeenkomst van opdracht is gesloten tussen Partijen. U hebt in de toepasselijke algemene voorwaarden kunnen lezen, en u is telefonisch meegedeeld, dat de overeenkomst de eerste maand kosteloos schriftelijk kan worden opgezegd. Cliënt heeft echter geen juiste of tijdige opzegging noch bewijs ontvangen, zodat de overeenkomst automatisch is verlengd voor een jaar. Voor alle duidelijkheid merk ik op dat de bewijslast - dat een vermeende opzegging mijn cliënt heeft bereikt - op u rust. U had zich er bovendien ook van kunnen vergewissen of uw opzegging wel was ontvangen. Een fax of een aangetekende brief was bewijsrechtelijk wellicht verstandiger geweest, maar die keuze hebt u gemaakt. Met betrekking tot uw zogeheten opzegging, herhaal ik dat de wijze van opzegging uw keuze is. Daardoor ligt het op uw weg te bewijzen dat deze mededeling Allebedrijvenin heeft bereik t, wat ik nog altijd uitdrukkelijk betwist en waarvan u nog steeds geen bewijs heeft overgelegd. De verplichting om aangetekend op te zeggen staat niet vermeld in onze algemene voorwaarden. Allebedrijvenin wil de zaken niet moeilijker maken dan noodzakelijk. Evenwel heeft zij weldegelijk het recht te verlangen dat schriftelijk wordt opgezegd in verband met duidelijkheid omtrent wederzijdse rechten en plichten. De wijze van opzegging is niet voor niets in het telefoongesprek duidelijk aan bod gekomen en dit is verder duidelijk vastgelegd in de algemene voorwaarden. Inmiddels heeft cliente opdracht gegeven rechtsmaatregelen te nemen. Factuurnummer Datum Vervaldatum Bedrag Rente Totaal 29788 02-12-2010 16-12-2010 € 343,91 € 15,15 € 359,06 Hoofdsom € 359,06 Incassokosten Dossierkosten € € 75,00 20,00 BTW 19% € 18,05 Totaal € 472,11 Te voldoen € 472,11 Om dit te voorkomen, sommeren wij u binnen 3 dagen na heden te hebben zorggedragen voor betaling van € 472,11 onder vermelding van uw dossiernummer. Bij ingebreke blijven, zien wij ons genoodzaakt terstond de nodige rechtsmaatregelen tegen u te nemen, met alle daaraan verbonden kosten en narigheden. In afwachting, onder reserve van alle rechten. Hoogachtend, Credifin Nederland B.V. Geachte mevrouw...... Naar aanleiding van u emailbericht doen we u dit bericht toekomen. Graag zien we u bewijzen tegemoet evenals het bewijs dat de fax/brief door client is ontvangen. Naar wij aannemen neemt u advocaat contact met ons op gezien wij geen contactgegevens van deze hebben en geen officieel schrijven dat deze u belangenbehartigd. Inmiddels heeft cliente opdracht gegeven rechtsmaatregelen te nemen. Factuurnummer Datum Vervaldatum Bedrag Rente Totaal 29788 02-12-2010 16-12-2010 € 343,91 € 15,15 € 359,06 Hoofdsom € 359,06 Incassokosten Dossierkosten € € 75,00 20,00 BTW 19% € 18,05 Totaal € 472,11 Te voldoen € 472,11 Om dit te voorkomen, sommeren wij u binnen 3 dagen na heden te hebben zorggedragen voor betaling van € 472,11 op Abn Amro rekening 50.27.67.545 , Rabobank rekening 11.53.42.206 of ING rekening 2907280 ten name van Credifin Nederland te Amstelveen onder vermelding van uw dossiernummer. Kunt u dit bedrag niet in zijn geheel voldoen? Wellicht komt u in aanmerking voor een betalingsregeling. Neem hiervoor contact op met een van onze medewerkers. Bij ingebreke blijven, zien wij ons genoodzaakt terstond de nodige rechtsmaatregelen tegen u te nemen, met alle daaraan verbonden kosten en narigheden. In afwachting, onder reserve van alle rechten. Hoogachtend, Credifin Nederland B.V. De afloop van deze is nog niet bekend maar ga zeker niet betalen. Indien zij dit wel verlangen dan zal ik toch een dagje naar Gouda moeten en mijn vrienden moeten opzoeken in Gouda die mij zeker gaan helpen en die weten allemaal de Peperstraat wel te vinden en Moordrecht lukt ook nog wel..... [Edit : adres- en bankgegevens verwijderd]

@ Peter Ik begrijp uit meneer zijn verhaal dat het gaat om een tweede hands auto (want BTW, geen marge-auto) en nu hebben we het ook over een kleine auto. Dan denk ik al snel aan een auto van maximaal 8000 euro. Is de bijtelling dan op korte termijn al niet meer in kosten (want die gaat over de catalogus-waarde) dan de BTW die hierbij wordt bespaart? Zeker omdat er aanpassingen gedaan moeten worden ga ik er vanuit dat het geen auto is die over een jaar weer de deur uit gaat. Ik weet niet, maar mijn gevoel zegt dat privé kopen in dit geval beter is.

Plat gezegd; Jij biedt een technische mogelijkheid (platform) voor iemand met een website om jouw banner op hun site te plaatsen en de websites hier voor te belonen. Jouw systeem houdt de clicks en orders bij die van elke site vandaan komen. Aan de hand daarvan weet je wat voor bedrag je af moet staan aan de websites die jouw banners laten zien. In feite doet jouw platform hetzelfde als wat een Daisycon of Zanox doet. Het nadeel is dat je ten eerste dit platform moet maken of aanschaffen. Ten tweede moet je zelf een netwerk van sites vergaren, waar Daisycon en Zanox al heel veel sites in hun portfolio hebben. Het voordeel is dat je het zelf allemaal beter kan controleren en dat je de fee die Daisycon en Zanox rekenen niet hoeft te betalen. Dat scheelt veel geld.

Mee eens, Ik ben inderdaad wel benieuwd of er veel mensen gebruik maken van de rapporten van Dun & Bradstreet of Graydon in het dagelijks leven en welke waarde er aan gehecht wordt. In principe versturen wij niets naar Dun & bradstreet, noch naar Graydon dus de informatie die ze over ons hebben is uit tweede hand wat per definitie een onbetrouwbaarheidsfactor met zich meebrengt.