willemj

'view states' zoals ik ze ken bepalen op welke manier je een pagina wilt zien. Voorbeeld: een pagina met een lijst met wijn. Die kun je sorteren op kleur en jaar. De url is site.nl/wijn/, wil je hem gesorteerd zien op kleur dan is de url site.nl/wijn/?sorteer=kleur. De pagina verandert dus inhoudelijk niet alleen de manier waarop je de pagina ziet. Tot voor kort had je dus misschien wel 30 pagina's met dezelfde inhoud (combinaties van sorteren op rood, rose, wit, 3 jaar en jonger etc) Google heeft onlangs een aanpassing gedaan waardoor dit geen probleem meer hoeft te zijn. Op de twee sites in je profiel zie ik trouwens geen url's met dit 'probleem'. Kun je een voorbeeld geven?

Marcel als ik het eerste punt 'de code is beter dan het ontwerp' zou moeten uitschrijven zonder technische termen dan krijg je een verhaal wat mijn moeder van 65 wellicht begrijpt maar waar ze nog steeds niets mee kan. Wel een leuk uitdaging maar weinig zinvol. Om kennis over te dragen heeft de ontvanger gewoonweg wat basiskennis nodig. Wat veel interessanter zou zijn is als Peter een praktische methode zou aanreiken waarmee je als leek de gestelde criteria zelf kunt toetsen. Om bij het eerste punt te blijven: kopieer het adres van de webpagina in het formulier op de website w3c. Deze pagina geeft fouten en waarschuwingen. Als er 0 fouten zijn is de site helemaal top. Zijn er erg veel (>100) dan is de kans groot dat door een (mogelijk beperkte) fout van de programmeur de testen van de site niet goed werken. Laat in dit geval de resultaten beoordelen door een expert. Tussen de 0 en 100 fouten geeft het aantal unieke fouten een indicatie van de kwaliteit van de website. Om uitsluitsel te krijgen raadpleeg een expert.

Of een andere Wessel heeft toevallig de zaak geopend....

De definitie van een captcha is dat je de bezoeker een stuk informatie geeft, hij daarover nadenkt en een response moet geven. Op basis van de response bepaal je of het een mens is of niet. Hoe je het ook draait de bezoeker moet dus en nadenken en een extra aktie uitvoeren. Binnen die context kun je alleen nog over de gebruiksvriendelijkheid van de geboden informatie discussieren ('klik op het plaatje van de hond', 'laaste drie letters van het woord' etc) Maar dat is, voor mij althans, al aardig technisch. Alternatief is om de bezoeker niet te belasten met extra werk en een wel technische oplossing te zoeken. Twee ideeen: hussel alle veldnamen helemaal door elkaar (zie postbank inlogformulier, daar zijn de veldnamen 'random' teksten), gebruik aan de ontvangende kant een Bayes filter en anti-spam dienst (meestal op basis van IP) Maar goed we gingen het niet over techniek hebben ;-) Groetjes, Een 37-jarige nerd / tweakert ;D

Lijkt me meer een vraag voor technischforum. Sterker nog; hij is al heel vaak gesteld op tweakers.net.

Dat verandert de zaak. En kan me helemaal voorstellen dat je iemand die dat jaren doet vertrouwt (en dus niet verwacht dat zij zich onrechtmatig verrijkt) Controle is ook niet het eerste waar ik aan zou denken in zo'n situatie. Mijn scherpe reactie baseerde ik op iemand die niet "z'n eigen salaris bepaald" Dus als je het kritiek opvat: excuus. Probleem blijft natuurlijk weer de bewijslast bij mondelinge afspraken (waar ook ik nu weer de gevolgen van ervaar....)

Als het al zo erg is misschien is het dan een idee om gewoonweg altijd zelf een bevestiging op te stellen. Dus als je een aanbieding krijgt voor plaatsing van een advertentie dan schrijf je even een briefje "Geachte heer of mevrouw, naar aanleiding van uw verzoek mijn adresgegevens te controleren laat ik u weten dat de door u vermeldde gegevens correct zijn. Ik zie de kostenloze plaatsing op uw website graag tegemoet" Kost ook tien minuten en een postzegel maar je hoeft minder hard na te denken :D

Yup. En dat in de vingers snijden doen de leveranciers niet zelf. Zij leveren deze producten in principe aan systeembouwers. Maar omdat zo'n beetje iedere computerzaak daar onder valt (en het distributiekanaal dus ook zover reikt) zijn die OEM versies wel erg dicht bij de consument en worden ze daar dus ook rechtstreeks aan verkocht (lang niet altijd met vermelding dat het om een OEM product gaat) Het zijn dus de winkels die 'de markt verzieken'. Microsoft is overigens nu bezig om deze verkoop van OEM producten nog verder in te perken. Tot voor kort mocht je dat als systeembouwer nog bij een harddisk of moederbord leveren (en kon je het in de praktijk ook gewoon los kopen) Nu mag dat volgens de leveringsvoorwaarden uberhaupt niet meer. Klopt helemaal. Maar je recht hebben of krijgen is een verschil zoals je ongetwijfeld weet ;) Ik heb de nodige defecte harddisk gehad in de afgelopen jaren. Voor de retailversie: type serienummer in op website van de fabrikant, ontvang RMA, stuur op naar Ierland en binnen twee weken heb je een nieuwe. Oem versie: type het serienummer in en je krijg de tekst "neem contact op met uw leverancier" waar je je recht mag gaan halen (waar de fabrikant dus inderdaad niets mee van doen heeft)

In de computerbranche worden ook veel OEM producten wel onder de originele merknaam verkocht (aan systeembouwers in beginsel maar je kunt ze gewoon als consument krijgen bij iedere (web)winkel) maar met beperktere specificaties/verpakking/voorwaarden. Denk aan een TV-kaart van Hauppauge met merknaam op het kaartje etc maar minder software. Harddisk van Seagate; 'exact' hetzelfde als de retailversie maar zonder de accesoires en met één jaar garantie in plaats vijf. Videokaarten met hetzelfde modelnummer maar die iets langzamer is dan de retailversie.

Naast een handtekening op papier bestaan meer manieren om een overeenkomst te sluiten. Het aanmelden via een website kan dat ook zijn. Dat is dus geen selectiecriterium om iets te negeren. Negeren is daarnaast sowieso niet de beste weg. Een brief met iets als "Op heeft u mij een factuur gestuurd voor dienst . Ik heb deze dienst echter niet bij u afgenomen. " kost tien minuten en een postzegel en heeft nut. In de diverse draadjes over de bijdrage voor de naburige rechten van de Sena heb ik al diverse mensen voorbij zien komen die met deurwaarders te maken hadden. Ik heb bij de eerste brief (gewoon) een net mailtje terug gestuurd met een beschrijving van mijn situatie en de vraag of ik moest betalen. De reactie? Een net briefje terug met uitleg en melding dat ik niet hoef te betalen. Nu is dat een net bedrijf. Maar ook in draadjes over dit soort minder nette advertentie bedrijven lees ik dat mensen zelfs bij de rechter veroordeeld zijn tot betalen. Een brief met een vordering niet negeren dus. Bij de eerste een korte reactie per aangetekende post of fax. Bij herhaalde brieven eventuele reactie met verwijzing naar de eerste reactie.

Aanvulling wat betreft de 'toevoeging' / 'gesubsidieerde rechtsbijstand' Bron: van Stiphout advocaten Als ik je verhaal lees zou dit een mogelijkheid kunnen zijn.

Ik neem aan dat je bedoelt dat haar brutosalaris gelijk is gebleven. Als personeel zichzelf salaris kan toebedelen doe je iets echt fout ;) Daarnaast spreek je een bruto loon af met personeel. Hoe dat netto voor die persoon uitpakt maakt natuurlijk niets uit. Je maakt bijvoorbeeld ook geen onderscheid tussen een persoon met een huurwoning en iemand met een koopwoning die wellicht bij gelijke lasten meer overhoudt vanwege hypotheekrente-aftrek. Deze volg ik ook niet helemaal. Jij cq. je bedrijf betaalt die overuren uit. De medewerker heeft hier blijkbaar om gevraagd en jij of de salarisadministratie heeft gehoor gegeven aan dit verzoek. (Tenzij zij de salarisadministratie doet natuurlijk) Verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij jou. Daarnaast zie ik niet hoe dit in verband zou staan met het ontslag. Het is zondermeer een vervelend verhaal en wens je alle succes. Ik zou het inschakelen van juridische hulp wel heroverwegen. Als je 50% kans loopt om voor 10k het schip in te gaan dan is 1k uitgeven aan advies en geen kosten hebben een besparing van 4k. Kijk ook naar de mogelijkheden om dat advies/bijstand op basis van een toevoeging te krijgen (dat kan sowieso voor particulieren maar heb het ook hier in zakelijke context voorbij zien komen)

Voor zover mijn kennis reikt betekent OEM niets meer of minder dan dat de fabrikant een aantal voorwaarden stelt aan de wijze waarop je het product verkoopt en/of dat er andere licentie voorwaarden gelden. Zo lang je aan daar aan voldoet en je klant de (eventueel andere) voorwaarden kent is er niets aan de hand. Voorbeeld: een OEM versie van Windows Vista mag niet als losstaand product verkocht worden, microsoft levert geen service (die lever je als leverancier) en licentievoorwaarden zijn verschillend. Geen idee hoe grotere bedrijven er tegenaan kijken. Maar ik als fysiek klein bedrijf heb niets tegen OEM producten zolang ik weet dat het OEM is en weet wat het verschil is met het 'reguliere' product. Bij een product met vijf jaar fabrieksgarantie die te claimen is bij de fabrikant of hetzelfde product in OEM vorm waar de leverancier de garantie moet verzorgen (en één jaar geeft) kan ik kiezen. Heb ooit eens een product gekocht waar achteraf van bleek dat het om een OEM versie ging zonder dat dat kenbaar was gemaakt en die is linea recta retour gegaan onder het mom van dwaling.

Als je een diploma hebt in bruggen bouwen waarom ga je dan een eind van een brug verkopen en niet tussen de aanbieder en vrager van die brug zitten? Verder lees ik dat je een "hosting bedrijfje" op aan het zetten bent zodat partijen "samen kunnen werken in de enterprise markt". Een idee om het Calimero marketing boek te lezen? Als rastechneut ben ik me bewust van de kloof tussen mijn gedachtengang en die van minder technisch onderlegde mensen. Waar ik echter jeuk van krijg zijn mensen die pretenderen die kloof even op te lossen. Mijn "jeukradar" slaat vooral uit bij het horen of lezen van blaattermen en anglicismen (na een snelle scan van jouw bericht "in zee gaan", "ruis", "algemeen management", "bruggenbouwer", "enterprise markt", "hands-on ervaring") Zomaar wat gedachten op de late vrijdagavond ;D

Ik heb de theorie meer dan tien jaar geleden geleerd en heb daar in de praktijk m'n eigen mix van gemaakt. Daarom moet ik je de exacte 'vaktermen' schuldig blijven. Wat termen: Textual Analysis (ooit geintroduceerd door Abbott en/of Booch) Grofweg: je leest een tekst en bepaalt wat het onderwerp, de aktie en eventuele participanten zijn. Je stelt je daarbij continue de vragen wie, wanneer, wat, waarom, hoe. Je ontdekt hiermee eenvoudig vragen die niet beantwoord zijn door een interview met je klant. CRC cards. Class-responsibility-collaboration cards. Zit in dezelfde hoek als textual analysis. De links op de wikipedia pagina geven een aardig idee. Als nodig kun je een stap verder gaan en wat technischer modelleren. Ik gebruik hiervoor UML diagrammen. Dat is de tool. Naam van mijn techniek bestaat niet ;) Het boek 'The object primer' van Scott Ambler geeft een aardige introductie in analyse en software design.

En voor het gemak een link naar Bepalen (basis)verdienmodel voor nieuw product ;) @Bianca: met [ url = ] tekst [ /url ] kun je linkjes opnemen in je tekst. Wel de spatie tussen het vierkante haakje en url en /url weghalen.

Maar hier in Delft krijg je geen gratis ruimte. In Den Haag verdwijnen meer boeken dan je lief is. In Rotterdam is 5% van je personeel ziek. En in Groningen brand je opslag (die je wel in bruikleen had maar zonder goede overeenkomst) af. Ik vind je idee absoluut goed! Maar hoe je het ook bekijkt alles kost geld en al de partijen waarmee je zaken doet doen dat om geld te verdienen (is het niet nu dan is het wel later) Geld is toch echt iets om rekening mee te houden ook als je zelf niet (gelijk) voor de dollars gaat.

Ben ik met je eens. Sowieso wat is 'het leveren van dienst of product'? Als ik in maart ga bouwen en in juli klaar ben is pas in juli de dienst (op)geleverd. De regel van de belastingdienst is, volgens mij (als niet jurist), bedoeld om het schuiven van inkomsten (met als gevolg belastingvoordeel) te voorkomen. En heeft geen enkele invloed op het ontstaan van een vordering die een partij krijgt door het volgens overeenkomst leveren dan producten of diensten. In dit draadje staat informatie over de verjaringstermijn van facturen. Het lijkt me dat de rechten bij een vordering en de betaling van een factuur niet heel ver uit elkaar liggen. Met andere woorden: volgens mij maakt het (binnen grenzen) weinig uit wanneer jij de factuur ontvangt. Zolang die terecht is natuurlijk. Ik zou wel de contracten eens goed uitpluizen want acht maanden later een factuur voor meerwerk sturen is natuurlijk op z'n minst vreemd.

Niet helemaal on-topic maar misschien ter inspiratie. Ik heb, als techneut, al geruime tijd een abonnement op Safari. Ik huur een 'boekenplank' waar ik (afhankelijk van het abonnement) vijf boeken tegelijk kan neerzetten. Ieder boek staat er tenminste één maand voor ik het kan verwijderen / vervangen. Naast het online inzien kan ik beperkt hoofdstukken downloaden als PDF en krijg ik korting op de papierenversie.

Wat voor techniek / methode gebruik je voor dit vooronderzoek? Met wat formele ontwerptechnieken (klinkt fancy, valt erg mee) moet je echt een héél stuk verder kunnen komen dan 'vier wielen en een kofferbak'. Als de oorzaak van de extra tijd voornamelijk zit in foute uitgangspunten qua ontwerp bij het begin van de ontwikkeling zou ik me daar eens in verdiepen. (In tegenstelling tot keuzes als verkeerd platform, database, hardware etc. Die zijn vast ook te modelleren maar daar heb ik geen ervaring mee)

Linkje door mij toegevoegd ;D

En ik lees nog negen keer het woordje 'gratis'. Begin even te twijfelen of ik op een ondernemersforum zit of op één of andere hobby site. Heb net 750 euro uitgegeven aan een CASE tool die het beste aansluit bij mijn eisen, wensen en budget (open source versies waren niet stabiel / te beperkt, IBM's Rational is beter maar de prijs minder ;) ) Levert me nu al tijdwinst op en de kosten heb ik er in 2-3 project uit (geinvesteerde tijd in een jaar) Houd ook in je achterhoofd dat migreren zeker niet gratis is. Overstappen naar andere software kan zelfs best een kostbare aangelegenheid zijn.

Dat ('canonical url's) zou dus een antwoord kunnen zijn als jij de vraag stelt wat de problemen van dubbele inhoud zijn ;D Grinnik. Zorg dan wel dat je een bouwer neemt met twee ogen. Immers in het land der blinden ;) Serieuzer: ik denk dat het weinig zinvol is. Het lijstje wat ik gaf is een aardige basis en ik kan een site in 10 minuten beoordelen op die punten. Maar ieder punt heeft z'n kanttekeningen. Wil je al die fijne details kennen dan ben je al 'expert'.

Tuurlijk zijn er technisch 'best practices', een (vast niet volledig) lijstje: - correct gebruik van elementen (tags) als h1, h2, em, strong etc - correcte (X)HTML syntax - link elementen als normale a-elementen (geen javascript links dus) - site functioneel wanneer javascript uitgeschakeld staat - site functioneel op browser A, B en C (inclusief versies) - vermijden dubbele content of dat probleem oplossen met canonical url's - bij voorkeur (fysiek) eerst de content op een pagina dan de navigatie (kan onafhankelijk van de layout) - zoekmachine vriendelijke url's (eigenlijk al achterhaald maar ze zijn meestal ook beter leesbaar voor bezoekers, zie ook 'canonical url's)) Allemaal eisen die eenvoudig toetsbaar zijn. Ga je dingen als gebruiksvriendelijkheid specificeren dan is het een stuk lastiger natuurlijk. Al kun je met 'story boards' een heel eind komen. Maar dat was je vraag niet ;)

Als ik bij een garage sta kunnen ze me ook alles wijs maken. De enige manier om in een gesprek te achterhalen of iemand ook daadwerkelijk zijn woorden waar kan maken is door slimme vragen te stellen. En daarvoor heb je kennis van het onderwerp nodig. Heb je die niet dan houdt het snel op. Een strategie die ik wel eens toepas is om me in te lezen op een klein deel van een gebied. Daar een leuke vraag over verzinnen en het antwoord dus al weten. Vervolgens stel ik deze vraag als eerste aan een aanbieder. Op basis van het antwoord kan ik aardig inschatten wat de kennis van die partij is. Als de eigenaar / bouwer trots is op zijn werk zal hij met alle plezier een rapport in Analytics uitdraaien. Ook kun je zelf een lijstje met 10 trefwoorden voor een site verzinnen en kijken wat de positie in Google is. Al zegt de bouw van de website maar een deel over de vindbaarheid (denk aan inkomende links e.d.)