Veeveevee

Ben bang dat ze En-En willen. Ik denk dat we in onze huidige maatschappij met alle sociale vangnetten en beschermingen, meer risicomijders hebben dan risiconemers. Voor burgers is hierin een keuze maken al een risico. Die kunnen geen keuze maken. Waardoor je weer gedrochten van compromissen krijgt. Het bedrijfsmatig afrekenen van de overheid lijkt daar nu ook veel op. Het is nu meer een papieren tijger en een invuloefening van getalletjes. Alleen in bepaalde organisaties brengt het wat meer bewustzijn, maar heb het idee dat dit meer ligt aan een toevallig goede bestuurder. En als je kijkt naar het 'op z'n bek gaan' dan ligt daar ook een probleem. Wie neemt het over? Als een bedrijf failliet gaat, dan neemt iemand anders de klanten via natuurlijke weg over. Een backup overheid creeeren is een beetje veel van het goede. Aan de andere kant maakt dit de overheid een arrogante monopolist. Die onschendbaarheid is in mijn ogen ook op de achtergrond aanwezig bij de voorbeelden in de column. Dit zorgt voor verkeerde prikkels en luiheid. Banken zijn daarvan een goed voorbeeld, maar we gaan dit nog vaker in het nieuws zien bij grote bedrijven in andere sectoren. Let maar op!

Wat trouwens ook sterk meespeelt bij overheidsorganisaties en organisaties die een vergelijkbare rol hebben, is dat ze vooral risico mijdend bezig zijn en soms moeten zijn. Een overheid mag van de burger geen fouten maken, anders wordt alles breed in de media blootgesteld. Dus zijn veel ambtenaren bezig met zichzelf wegmanouvreren uit verantwoordelijkheid en weg van de risico's. Dat staat in mijn ogen haaks op wat een ondernemer doet. Het is wel duidelijk dat dit vooruitgang en verbetering remt of zelfs stopt. Het is daarom terecht dat bestuurders ondernemerschap belangrijk vinden, maar ik geef toe dat er genoeg zijn die dit weer als een leeg woord, zoals duurzaam overigens ook, gebruiken voor zijn/haar eigen marketing. Als we naar de overheid kijken, zijn de burgers soms zelf reden dat overheden zo werken. Sterke prikkels tot presteren, zonder ook voor het risicomijdend karakter van de overheid, kunnen zelfs een tegenovergestelde effect hebben. Sommige grote bedrijven laten eigenlijk dezelfde cultuur zien. Generaliserend: Misschien heeft het te maken met de grootte van de organisatie? Groot zorgt voor een risicomijdende cultuur?

Ik heb dit prive ook al eens meegemaakt. Een vrij standaard tactiek als de verkopende partij kwaad wil: tijd rekken, rekken en nog eens rekken. Pas daar voor op. Dat ze nu ineens geen geld hebben roept bij mij vraagtekens op. Betekent namelijk dat zij ook geen auto meer in kunnen kopen. Ga dus bij jezelf na hoe lang het duurt voordat zij vanaf nu weer een auto verkopen.... dat is namelijk de maximale tijd dat je op die lui moet wachten. Als je ze dit verteld, kunnen ze zo weer met een andere smoes komen. Succes!

Hallo Joop, Ik heb jouw topic af en toe gevolgd vanaf het begin. Had zelf nooit iets te melden, maar erg goed dat je nu resultaten ziet en aandacht krijgt! Erg goed dat je dit topic destijds gestart bent. Denk dat het een beeld geeft van waar je tegenaan kan lopen in het ondernemen en dat er toch hoop blijft. Veel succes met je reis!

Mailen werkt niet. Je zult vast naar een info@...nog wat... gemaild hebben. Bellen werkt beter. Kun je i.i.g. proberen dat jouw boodschap ergens komt.

@ TimK, grappig, dat (over prijsverhoging) is de precies anders dan de CS beweerd. Gekgenoeg geloof ik beide.

Hier in Engeland trillen ze helemaal als het gaat om bankbeveiliging. In Nederland heb ik mij nooit echt bezig gehouden met identitietsfraude en mijn kredietgeschiedenis, maar hier...... lijkt het bijna wel het enige te zijn wat belangrijk is. Ze hebben hier dan ook meer een leencultuur en meer mensen met een lager inkomen. Ik opende een 'internetrekening'. Dan krijg je dus een rekening waarmee je jouw saldo kunt checken, niet meer. Moet je een apart kastje bestellen om echt te kunnen bankieren. Krijg je bij het openen van de rekening, allemaal over de post op verschillende dagen; een security code, bankrekening, sortcode, wachtwoord, pincode. Volgens mij ben ik nog iets vergeten. Het grappige is wel, dat je uiteraard ook bankzaken kunt doen bij de bank zelf of per telefoon, maar dan heb je weer een apart wachtwoord nodig. Dan zeggen ze doodleuk, aahhh ach, je kunt gewoon de naam van je moeder doen ofzo. Ja ja. En als zij jouw bellen dan willen ze verifieren dat jij jij bent en stellen ze allerlei beveiligingsvragen, maar uuhh hoe weet ik dat jij de bank bent dan? Tja, verbeteringen zijn vooral verbeteringen en leuk in het begin, totdat het schorem z'n stempel erop drukt.

Die indruk kreeg ik zojuist bij de nieuwe column. Viel me al op dat ik moeilijker de link kon leggen tussen de CS en de inhoud van het bedrijf. Is in mijn ogen toch een verschil! Netjes!

Vond het wel interessant, omdat ik altijd van jongs af aan iets met hergebruik heb gehad en ben nu toevallig een product aan het ontwikkelen die dat in zich heeft..

Ik zat een tijd geleden met dezelfde vraag en ben inmiddels aan een lang, ...pfff veel geduld & discipline nodig, traject bezig om een product te ontwikkelen. Mijn ervaring: - Astron heeft 100% gelijk; HET idee komt niet. Heb ik een tijd op gewacht terwijl ik mijn loontje aan het consumeren was. Werkt niet. Heb alle semi-HET-ideeen opgeschreven en regelmatig bekeken. Geen van de ideeen waren echt van: JA, dat ga ik doen. - Wat beter is, is om gewoon te beginnen...., maar niet als een dolle alle kanten op. Dan moet je vooral beginnen door naar jezelf te kijken. Zie reactie Hans! Ik heb gekeken en opgeschreven en naar alles waar ik - gemotiveerd door werd - waar ik enthousiast over was - wat ik leuk vind om te doen Lijken dezelfde vragen, maar door ze zo op te splitsen mis je minder en zie je misschien meer de rode draad. Mijn conclusie: - Ik moet of een probleem oplossen of ik moet creeeren. En bedacht dat het laatste op de lange termijn het meeste plezier gaf. - Dat ik graag iets tastbaars creeer. Als je jezelf al een beetje kent en al een paar jaar nagedacht hebt, dan ben je in dit stadium vrij snel. Het heeft mij nog echter wel een paar maanden geduurd voordat mijn beeld concreet genoeg was om de eerste stap te zetten. Uiteindelijk ook iets waar ik geen ervaring in had. Vandaar het voor mij lange traject.... heb er dus maar een parttime baan bij genomen. Ik ben dus op een gegeven moment gewoon begonnen, omdat ik het getreuzel zat was. In mijn omgeving keken mensen me raar aan, ze zeiden niets, maar toch. Ik had namelijk toen nog geen idee waar ik op uit zou komen. Nu heb ik daar een beter beeld van en kan ik het uitleggen. Als je een richting kiest die bij jou past, dan gaan langzaam de puzzelstukjes op zijn plaats vallen. Blijf open daarvoor, maar blijf ook doorgaan. Stilstaan is niets! En om op jouw laatste vraag terug te komen: Die mensen zijn er vast wel, maar dat zijn vermoedelijk de mensen waarvoor ondernemen op zichzelf een passie is. Als ik jouw onderwerp zo lees, moet je dat vooral niet doen. Kies iets dat bij jou past en zoek daarin naar mogelijkheden om geld te verdienen. Succes!

@Nali, volgens mij heeft TS al iets gevonden of is de impuls al weer gedoofd: TS heeft niet meer gereageerd op haar topic.

Een jaar geleden was ik ambtenaar! ;D Denk overigens niet dat de gemiddelde ambtenaren het in zijn bol krijgt om ondernemerschap te overwegen. Ik denk dat we iedere ambtenaar in het ondernemerschap moeten toejuichen, want als hij/zij op z'n bek gaat en weer terugkruipt naar zijn/haar ambtenarenbestaan, dan kan ie mooi aan zijn collega's het goede voorbeeld geven en uitleggen wat werken is.

Naast de dingen die genoemd zijn: Als er te weinig aanbod is van kwalitatieve columns dan kun je twee dingen doen: meer columns van minder kwaliteit leveren of gewoon minder columns --> de verversfrequentie kan ook iedere week zijn of iedere twee weken. Dus schapruimte aanpassen aan de omloopsnelheid. Omloopsnelheid omhoog, schapruimte groter. Maar dan ruimte en tijd omdraaien.

Misschien was het mijn generatie, maar zijn er ook niet ontzettend veel lui die hun scooter zelf repareren/opvoeren/pimpen etc.? En dat misschien ook nog even voor de buurjongen doen. Als dat zo is, misschien eerder richten op een online bestelservice + afhaal service voor onderdelen? Komen mensen ook meteen vaker in contact met jouw winkel en kopen ze misschien eerder nog iets extra's. Of zelfs een reparatie omdat ze ergens niet zeker van zijn. succes!

Precies en dat is dus juist een goede reden om met Sven mee te leven. Wij snappen dat beter. Wanneer iemand na 4 jaar hard knokken failliet gaat en ik zou reageren met: 'Ach, is maar ondernemen volgende keer beter' Dan zou het rode vlakje bovenaan mijn bericht dubbele cijfers aangeven. En het is ook allemaal de emotie van het moment!

Ik weet niet precies hoe het werk van websitebouwers gefactureerd wordt, maar dat zal neem ik aan een optelsom van uren zijn maal het tarief. M.a.w. in de vergelijking met concurrenten moet je ook kijken naar de uiteindelijke prijs. Ik neem aan dat jouw klanten ook vragen naar de uiteindelijke prijs. - Doe jij langer over een website of juist korter? - Of bouw jij meer lastige dingen in een site of juist niet (ik ga hier uit dat er toch een beetje vrijheid is tussen bouwer en klant)? - Zoals eerder genoemd. Welke klanten spreek jij aan? Zijn dat de klanten voor simpele websites (lage totale website prijs) of complexe sites? Los hiervan weet ik uit ervaring dat je voor een uitzendkracht, grofweg op het niveau van een website bouwer, begint bij 25 euro. Dat wat het bedrijf aan het uitzendbureau moet betalen. Het is eerder een hoger tarief dan lager. Vergeet niet dat iemand een veel hogere prijs kan vragen alleen al omdat hij/zij het vraagt met meer overtuiging.

Klopt. Ik noteerde ooit "taken" in een schrijfblok. Alle taken die gedaan waren streepte ik door en eens in de zoveel tijd noteerde ik de overblijfselen op een vers blad. Veel van die restzaken gebeurden uiteindelijk nooit. Toen dat inzicht er was ben ik er ook snel weer mee opgehouden, want al dat geschrijf kostte ook nogal wat tijd. Heel herkenbaar! Ik werd zelfs wat gefrustreerd door iedere keer die taken te zien die niet af kwamen. Heb toen inderdaad ook lijstjes geschrapt. Tot nu toe is alles nog overzichtelijk genoeg om zonder lijstjes te werken.

Had ik al geschreven dat ik het helemaal heb gehad met het containerbegrip duurzaam dat te pas en te onpas overal lijkt op de te duiken. Iedereen heeft het erover maar zodra je mensen vraagt om het begrip duurzaam te definiëren dan blijft het erg stil. Met de nieuwe verkiezing voor de 2e kamer in het vooruitzicht zal het woord vast nog veel vaker over tafel gaan brrr. Uh ja. Duurzaam lijkt nu te staan voor een niet waardeloos product. M.a.w. als iets langer dan 1 keer consumeren meegaat dan is het al duurzaam. Overigens is in Engeland de term 'award winning.....' erg populair. Tegenwoordig heeft ieder product/bedrijf/persoon wel een keer een prijs gewonnen wat reden zou moeten zijn om 't product te kopen.

Ik heb die matrix onbewust op mijn werk destijds toegepast. Om gevoel te krijgen in welke kwart het werk zat. Liet ik gewoon van de twijfelklusjes de boel liggen en deed ik niets mee. Om vervolgens de gevolgen te bekijken. Er is veel wat je dan uiteindelijk zo de prullebak in kan gooien.

Wat we zeggen verschilt niet zoveel van elkaar, het ligt er alleen aan vanuit welk perspectief er wordt geklaagd; klagen om een issue voor het voetlicht te brengen of klagen om 't klagen. Wat tijd betreft; dat is wel een interessante. Jouw kwart is precies het linkerbovenste vak van de "time management matrix". Juist de kritische ondernemer stelt prioriteiten en focust op dat deel. Dat wil niet zeggen dat andere zaken niet van belang zijn, maar je handelt die af naar prioriteit. Ja, die matrix ken ik, maar dat is toeval. Ja, als ondernemer moet je daar je tijd aan besteden. Ik heb trouwens ook het idee dat mensen meer klagen als ze vaker in groepen verkeren. Het is heel grappig om te zien hoe werknemers elkaars klaaggedrag overnemen als het management iets verandert of juist niet. Lijkt wel een soort groepbindings ding te zijn, een soort identiteit verschaffer. Maar nu ga ik een beetje of topic...

Klagen in de zin van zeiken heeft vaak met frustratie te maken. Frustraties komen voort uit ontstane problemen die in het oog van klager niet op een goede manier (kunnen) worden opgelost. Klagen werknemers of ondernemers meer? Ik vind dat het niet "des ondernemers" is om op deze manier te klagen. Het is niet productief, hooguit geeft het enige opluchting dat je de frustratie kunt uiten, maar die opluchting is maar van korte duur en als je het probleem niet oplost schiet je er geen zier mee op. Dat je je problemen bespreekt is een ander verhaal, maar dat doe je dan bij voorkeur vanuit een oplossingsgerichte instelling. Als ondernemer kies je er voor (zelfs als je dat van te voren niet eens weet) dat je problemen op je pad krijgt, dat is simpelweg niet anders, daarbij, een goede ondernemer ziet een "probleem" eigenlijk als een "uitdaging". Als ondernemer los je het op, al moet je "tot het gaatje" gaan. Doe je dat niet, dan ben je simpelweg geen ondernemer. Ik bedoel dat overigens niet slecht, niet iedereen is ondernemer en daar is niets mis mee. Klagende werknemers is een ander verhaal. Een werknemer die bij jou als manager/chef/baas klaagt (zeurt) is net zo goed een uitdaging. De vraag is namelijk waarom dat gebeurt. Als je met mensen werkt is het part of the deal dat je daar op een goede manier mee omgaat. Als je werknemer klaagt moet je daar actie op ondernemen, doe je dat niet, dan gaat het "zieken". Op zich heel simpel, als je lichamelijk iets mankeert ga je naar een dokter, niemand vindt dat raar en je doet dat om een probleem op te lossen. Zo kan je ook het probleem van de klagende werknemer zien; je doet onderzoek naar de reden en lost 't op. Wat de kritische en eigenwijze ondernemer betreft; ik denk dat juist deze minder klagen. Met name eigenwijs houdt in dat je geen genoegen neemt met een oplossing die naar jouw idee niet voldoet. Je gaat dan creatief naar wegen zoeken om die oplossing te vinden. Met name dat creatieve is wezenlijk om problemen op te lossen, dan zie je het probleem namelijk als een uitdaging. Ben het op zich met jou eens, maar denk dat dit toch een iets te romantisch beeld schept van de ondernemer. Om twee alinea's van jouw te koppelen: er zijn natuurlijk genoeg eigenwijze ondernemers die uit frustratie een onderneming zijn begonnen. Frustratie over iets wat niet goed loopt zijn een van de redenen om een onderneming te beginnen. Als frustratie uitten gelijk is aan klagen, dan klagen zij. Vervolgens probeert de ondernemer wat met dat gevoel/frustratie te doen. Eigenlijk zoals Pawelotti aangeeft. Om even kort door de bocht te zijn: Mensen die klagen maar relatief weinig daar aan doen: geen ondernemer. Mensen die klagen maar relatief veel daar aan doen: wel ondernemer. Het feit dat iemand klaagt zegt mij niets. Dat is gewoon een emotie. Je hoeft van mij dan niet je kaken op elkaar te houden. Klagen is dan vrij natuurlijk. De vraag is alleen wat doe je er vervolgens mee. En als je er niets mee doet... gewoon weer ophouden met klagen. En ik denk juist dat eigenwijze kritische ondernemers echt niet de tijd hebben om alles in hun omgeving wat in hun kritische blik niet klopt om te zetten in een oplossing. Ik ben ook kritisch, maar ik kan bij wijze van spreken, een kwart beinvloedden van wat ik zie.

Misschien ligt het aan mij, maar waar komt het woord 'Flanders' ineens vandaan? Ik zie in de tekst overal alleen 'Forex' en in de logo's ook 'Flanders'. Ik vroeg me namelijk af tijdens het bekijken, of het nu 'Flanders Forex' was of 'Forex Flanders'. Voor mij: logo 4. Dat ronde logo met groene en gele kleuren geeft mij een jaren '80 gevoel. Dat in combinatie met een bedrijf in geld gaf mij meteen weer allerlei beelden van oude films over wall street, witte kragen etc. ;D

Ik weet niet wie meer of minder klaagt. Maar zou niet raar opkijken wanneer een ondernemer die 80 uur in de week werkt meer klaagt dan een werknemer met 40 uur in de week. Dan heeft de ondernemer 2 keer zoveel om over te klagen? Denk trouwens wel dat ondernemers kritischer en eigenwijzer zijn dan gemiddeld. Zou kunnen resulteren in meer klagen.

Voor een forum met strakke regels en een hoop, van nature, eigenwijze kritische leden vind ik dat er weinig dicussie is over de regels. Denk dat dit een teken is dat het wel goed zit. Blijft natuurlijk wel jammer dat je geen thuis kan zijn voor iedereen.

Dat mag inderdaad gewoon. Volgens mij normaal gesproken liever zonder aarde ivm beestjes en schimmels, maar dat zou ik even moeten nakijken. Wel moeten de planten in Nederland geïnspecteerd worden. Planten met of zonder grond buiten de EU moeten altijd aangegeven worden voor inspectie. Met of zonder grond. Met grond loop je alleen verhoogd risico dat ze een zogenaamd quarantaine organisme vinden. Vraag me af of het voor de gezondheid van de bomen verstandig is om ze zonder grond te verzenden. Het is niet gebruikelijk om planten met wortels zonder enig grond te transporteren. Dat is vragen om problemen in Nederland wanneer je de bomen weer in de groei wil krijgen. Verstandig om de boel via een extra kanaal te laten lopen, want de lokatie voor inspectie door de Plantenziektenkundige Dienst moet aan bepaalde eisen voldoen. Hoef je de zooi ook niet daarheen te slepen, dat doet de expediteur wel. Heb jij je al wel verdiept in de eisen die ivoor nvoer van levend plantmateriaal gelden? http://www.minlnv.nl/portal/page?_pageid=142,2268017&_dad=portal&_schema=PORTAL Of even checken bij jouw expediteur.