Hans v N

Zo te zien is het niet eenvoudig om aangifte te doen bij de lokale autoriteiten. Je zou kunnen beginnen met contact op te nemen met de ambassade. Nederlandse Ambassade Peking Economische afdeling Liangmahe South Road 4 Chaoyang District, Peking Telefoon +86 10 8532 0205 E-mail pek-ea@minbuza.nl Die kunnen je adviseren of een advocaat inschakelen nuttig is of niet. Bij een eventuele aangifte zal men (uiteraard) bewijs van oplichting wensen. Ik kan me zo voorstellen dat hier zou een expert vast kunnen stellen dat de geleverde goederen niet overeenkomstig de afspraken zijn geweest. Maar ook daar kunnen ze vast over adviseren. Je zou op zijn minst een Chinese advocaat een zogenaamde blafbrief kunnen laten opstellen. Als het om seriefraude gaat heeft de "fabrikant" / handelaar mogelijk geen zin in gedoe en gaat liever door met andere gevallen. Hij zal dan wellicht een deel willen terug betalen. Heb je overigens het orderbedrag betaald aan een bedrijf of een privé persoon?

Bedoel je dat de gestolen dozen zijn (TS) eigendom niet zijn omdat er sprake is van een verkeerde levering? Neem aan dat hij ze vooraf heeft moeten betalen. Of bedoel je dat als hij goederen heeft gekregen met een andere (geen) waarde geen aanspraak kan doen gelden op de waarde van (anders) juist geleverde zaken? Heb nu diverse keren zaken in China besteld en gekregen en dat is altijd goed gegaan met bovenstaand angstscenario in het achterhoofd. Dat betekent dat ik ook financieel rekening heb gehouden een slechte afloop. Hoop dat jij dat ook hebt gedaan. Bovendien heb ik geprobeerd te achterhalen of de betreffende partijen bonafide waren. Ten eerste door alle informatie te zoeken via Google (namen telefoonnummers email adressen en website) maar ook door via de Chinese vestiging van de expediteur navraag te laten doen. Die wilde uiteraard geen partij worden mocht het fout gaan maar wilde wel even bellen. En uiteraard is het belangrijk dat er regelmatig Email verkeer was. Meestal liet ik er bewust meerdere weken zitten tussen eerste contact en de order. Maar ook ik was altijd weer blij dat de goederen in de verwachte kwaliteit voor de deur gebracht werden. Als het inderdaad een oplichter betreft weet ik niet wat je zou moeten doen. Ben bang dat je weinig kan doen omdat e.e.a. bewijzen al heel moeilijk wordt. Voorkomen is ook hier beter dan genezen. In theorie kan het natuurlijk ook dat de zending is gesaboteerd in de tussenopslag. Dit zou ik dus in de toekomst voorkomen door bijv de batterijen apart in te kopen of te laten verschepen.

Een student van 18 die een huishoudelijk en educatief product heeft bedacht dat inmiddels voorzien is van een wereldwijd patent wil graag tips over het vermarkten ervan. Studievraag was mijn eerste ingeving want waarom geheimzinnig doen als je al een patent hebt en hoe krijgt iemand van 18 dat zelfstandig voor elkaar? Bovendien als je een patent hebt is het zaak om zo snel mogelijk geld te verdienen om dat patent te kunnen onderhouden en eventueel verdedigen. Maar goed laten we gewoon positief zijn en met de vraag aan de slag gaan. Je hebt gesproken met diverse filiaalmanagers zeg je. Nu kan je pech hebben gehad maar veel van de landelijke ketens werken met franchise ondernemers. Als die een leuk product tegenkomen zullen ze het meteen opnemen omdat ze zelf voor hun winst moeten zorgen en een (klein) deel "vreemd" mogen inkopen. Als je dat voor elkaar hebt en je kan de inkoper confronteren met daadwerkelijke omzet en eventueel een klanttevredenheidonderzoek hoef je geen presentatie op te sturen maar wordt je met open armen ontvangen voor het doen van een presentatie "op kantoor". Wat betreft de webshop zijn verzendkosten natuurlijk geen 8 euro voor een huishoudelijk product. Voor rond de €5,- verstuur je vrijwel alles. En ook al kost één product minder dan €10,- dan nog zijn er genoeg mensen die de verzendkosten willen betalen omdat rijden en parkeren even duur of duurder zijn, nog afgezien van het gemak.

Ik heb de bijdragen van Dicko met heel veel belangstelling gelezen maar zie daar geen, althans praktische, manier om aan te tonen dat de geleden schade door Proximedia buitensporig zou zijn. Als een accountantsverklaring aantoont dat de maandelijkse termijnen ook (lees vooral) de kosten dekken die gemoeid zijn met verkrijgen van de contracten zal de hoogte op basis hiervan niet onbillijk zijn. De onbillijkheid zit hem volgens mij in de hoogte van die kosten ten opzichte van de kosten die branchegenoten maken voor het verkrijgen van klanten in relatie tot de klantspecifieke (productie)kosten. Dicko stelt dat dat zou moeten worden aangetoond met statistieken maar ik vraag me af of dat niet zou kunnen door middel van meerdere getuigen deskundigen. Of door het opvragen van offertes bij een aantal bedrijven voor exact dezelfde dienstverlening. Wat ook van belang is bij een eventuele matiging door de rechter van een verbreekvergoeding zijn de omstandigheden waaronder het betreffende beding tot stand is gekomen. Als er sprake is geweest van 2 zeer professionele partijen die onderhandeld hebben over een dergelijk beding is weinig of geen ruimte voor matiging. In de uitspraken die ik tot nog toe heb gezien is geen beroep gedaan op de omstandigheid waaronder het beding tot stand is gekomen. Dat moet mogelijkheden geven voor de gedupeerden, zeg ik als niet jurist. Ten eerste is er een enorm verschil in juridische kennis en kunde. En volgens de verhalen zijn de contracten vrijwel altijd onder druk tot stand gekomen (vandaag tekenen). Ik lees ook nergens dat er sprake zou zijn van onderhandelingen. Sterker, de boete is een standaard beding in alle PM contracten. Combineer je bovenstaande argumenten en bekijk je alle klachten en procedures, dan moet je als verdedigend advocaat m.i. concluderen dat PM een bedrijfsmodel heeft waar ze als relatief grote speler niet als primair doel heeft om de kleine ondernemer een renderende investering te bieden maar hem een contract te laten onderteken waarbij vooral de financiële belangen van PM en haar aandeelhouders centraal staan waarbij gebruik wordt gemaakt van een sterk juridisch overwicht. En dat daarom het beding in artikel 8 van de overeenkomst onredelijk bezwarend is als bedoeld in artikel 6:233 aanhef en onder a BW, en vernietigd dient te worden. Ik wijs er nog maar eens op dat het hier gaat het om het speurwerk en de gedachtegang van een niet jurist. Dus heren juristen, ook niet HL leden, wat vinden jullie er van? Een reactie per mail zou ook kunnen dan kan ik die eventueel anoniem in een vervolg meenemen. In het vervolg van de zaak rond de handtekening heeft de gedupeerde niets meer ingebracht, kennelijk om geen kosten te maken, en is derhalve PM weer op alle punten in het gelijk gesteld.

Zonder flauw te willen doen Peter is het echt zo'n domme vraag? Dat is altijd moeilijk beoordelen zonder meer informatie. Wat als de vragensteller lid is van een bierbrouwclub en van de winnaar (een particulier) van de jaarlijkse brouwwedstrijd 5 kratjes van het winnende bier bestelt. Of hij gaat naast bier ook de inrichting te koop aanbieden die hij in de vakanties op braderieën ed bij elkaar zoekt. Niet ondenkbeeldig want ik heb het al gezien. Vandaar dat ik graag vraag om meer achtergrondinformatie. En komt die niet dan zakt het topic vaak reuzesnel weg in de krochten van de passantenvragen.

Je bent op zoek naar een leverancier van ongelakt kindermeubilair en als dat lukt ga je die meubeltjes op bestelling beschilderen. In principe vraag je hier in een paar zinnen naar een bedrijfsplan. Een dergelijke vraag is eenvoudig gesteld op een forum maar als je meer input geeft, bijvoorbeeld over je achtergrond en wat je zelf al gedaan hebt, zal je betere antwoorden krijgen. Importeurs en groothandels zullen heel vaak kant en klaar verkoopbaar (door)verkopen. Je moet dus zoeken naar fabrikanten. Er is veel te vinden in China bijvoorbeeld op Alibaba. Je kan contact zoeken met een fabrikant en hem vragen of hij ook ongelakt kan leveren. Of je kan eens wat beurzen bezoeken. Maar dat lijkt me allemaal wat te groot voor je. Of je gaat in je omgeving op zoek naar een meubelmaker. Dan kan je ook eenvoudiger klein beginnen en start je met de opbouw van een netwerk. Bekendheid krijg je inderdaad door te laten zien wat je kan. Dat kan via social media maar ook via bladen, beurzen of braderieën. En uiteraard een goede website. Maar, nogmaals, als je meer details geeft kunnen we je beter helpen.

Je zou naar mijn oordeel, de jurisprudentie lezende, goed in kaart moeten brengen hoe de markt in elkaar zit. Als het niet gaat om parallelimport zijn de horloges met toestemming van de merkhouder op de Europese markt gebracht. Vraag om bewijs daarvan. Vervolgens is het van belang of de aanbieder zelf zijn/haar contract schendt door de horloges door te verkopen? Als dat namelijk niet het geval is wordt het moeilijker voor de merkhouder om jou aan te pakken. Blijkbaar heeft hijzelf zijn zaakjes niet op orde. Vervolgens is het zaak om de eventuele schade die de merkhouder en/of de merkdealers zou kunnen leiden te minimaliseren. Dat zou bijvoorbeeld kunnen door niet voor dumpprijzen te verkopen en het vanuit een verzorgde website te doen zodat er ook weinig of geen imagoschade kan optreden. Maar als je mij vraagt of ik persoonlijk een dergelijk geminimaliseerd risico zou willen aangaan is het antwoord volmondig nee. Wellicht is een gesprek met een gespecialiseerd jurist nog een eyeopener. Al zullen die al snel voor de veilige weg kiezen en niet de risicovolle.

Ook niet als bewezen kan worden dat de derde partij wist of had moeten weten dat hij zijn producten eigenlijk niet van die partij had moeten kunnen kopen? Overeenkomsten zijn privaatrecht, geen strafrecht. Ik doel niet op strafrecht. Heb even gezocht en deze link lijkt me relevant. Ook Steven heeft dit volgens mij al eens in een eerdere discussie ingebracht.

Ook niet als bewezen kan worden dat de derde partij wist of had moeten weten dat hij zijn producten eigenlijk niet van die partij had moeten kunnen kopen? Nogmaals, de vraag stellen is hem gedeeltelijk beantwoorden. Lijkt mij dat dit in principe toch onrechtmatig zal zijn tov de merkhouder. En ook al zou daar twijfel over zijn zijn, dan nog lijkt me een brief op hoge poten van een leger aan advocaten van een groot merk geen prettig vooruitzicht. En dat die brief komt is vrijwel zeker. Bovendien kan dat "adresje" de producten uit parallelimport hebben. Ook dan komt er snel een brief.

Voor bepaalde horloge's is geldt een selectief distributie systeem en dat mag (als aan criteria is voldaan) volgens Europees recht. Je moet dus nagaan of dat voor de aangeboden horloges geldt. Goedkoop inkopen van echte horloges is natuurlijk niet vreemd omdat een hoge marge nodig is omdat aan verkopers, die met toestemming verkopen, hoge eisen worden gesteld. Dus niet zomaar gaan verkopen maar je heel goed laten informeren. Dat je de vraag stelt is natuurlijk al een teken aan de wand.

Wat een vreselijk nieuws. Heb Marcel niet persoonlijk ontmoet maar las graag zijn bijdragen ook al had ik minder met het betreffende onderwerp. Ik zie het nu pas omdat ik destijds in Australië was, heb het even teruggekeken, in Byron Bay. En dan zie je op de FB pagina van Marcel dat daar een vriend post die hij ooit ontmoette in Byron Bay. Gewoon toeval natuurlijk maar wel leuk toeval. Ik dronk daar een overheerlijk lokaal gebrouwen bier "stone and wood" wat Marcel destijds zeker ook gedronken heeft. Dus: Cheers, met terugwerkende kracht Marcel. Uiteraard wens ik familie en vrienden alle sterkte toe.

Beste MKB clickservice webcare mevrouw/mijnheer leg mij dan eens uit hoe dit kan. In het besproken verslag van de rechtbank is sprake van: dan vervolgens: Dan gaat MKB clickservice de schade berekenen niet met de maandelijkse bijdragen maar met het eerder uitgesloten SEA maandbudget: Volgens dit specifieke contract, indien dit juist is aangehaald, zou de forfaitaire schadevergoeding 40% van 20 x de maandelijkse bijdrage moeten zijn van €45,- = €720,- En als ik u goed begrijp moeten de eerste termijnen ook gecorrigeerd worden voor niet uitgegeven SEA kosten.

Heel vreemd inderdaad dat men in het ene proces 36% claimt (exclusief variabele kosten en winstopslag) en de rechtbank derhalve 40% redelijk acht, en in het andere proces (van de handtekening) opeens SEA maandbudget uitsluit in artikel 8.1.2 van de overeenkomst maar die vervolgens weer wel gebruikt bij de berekening van de "schadevergoeding". Deze 8.1.2 stond overigens niet in het Proximedia contract wat ik eerder vond en aanhaalde in deze draad. De forfaitaire schade zou dan 360 (20 x 45) euro zijn en ook de niet uitgegeven SEA bedragen van de eerste termijnen zouden moeten vervallen. Heeft MKB clickservice zich hier verslikt in het eigen contract? Of maakt het betreffende deurwaarderskantoor hier een uitglijder? Jammer dat we het hele contract niet kennen maar het moeten doen met enkele quotes, waarvan je overigens mag verwachten dat ze relevant zijn. Of zien we wat over het hoofd?

Inmiddels is er nieuwe jurisprudentie waarin Proximedia met succes de hoogte van de verbreekvergoeding heeft verdedigd. Of te wel: Als je helemaal niets voor iemand hebt gedaan anders dan hem een handtekening te hebben laten zetten, mag je volgens deze uitspraak, "in alle redelijkheid", alle algemene bedrijfskosten zijnde de gemiddelde vaste kosten gedeeld door het aantal klanten, hoe hoog ook, aan de contractant in rekening brengen. Wat opvalt is de terugkerende term "onbetwist". Hier had, m.i. (niet jurist) een betoog gepast waarin als eerste de scheve verhouding tussen de bedrijven aan de orde kwam. Een grote professional met een zekere zorgplicht tegenover een kleine, vaak startende en onervaren, ondernemer. Ik zou de kostenstructuur van Proximedia inbrengen en die vergelijken met branchegenoten met een soortgelijke dienstverlening. Ook de grote reeks klachten en rechtszaken zouden de rechtbank toch moeten kunnen overtuigen dat de overeenkomst kennelijk niet als hoofddoel heeft om tot een degelijke dienstverlening te komen, een goede investering, maar vooral om de torenhoge algemene, vooral verkoop gerelateerd en juridische, kosten te dekken. Maar ja, ik ben geen jurist en ik sta deze ondernemers niet bij. Ben wel benieuwd hoe juristen die meelezen hier naar kijken en of die kansen zien voor toekomstige zaken. Tot die tijd hoop ik dat ondernemers vooral gezond verstand gebruiken en eerst heel goed nadenken voor ze iets ondertekenen. Ook een recente zaak overigens waar de ondernemer stelt te worden gehouden aan een contract wat hij niet zou hebben getekend. Laat zien dat men gewoon doorgaat met de juridische strijd tegen haar klanten.

Ik schreef al eerder dat de kosten die Proximedia maakt vooral zitten in het verkooptraject. Voor zover ik destijds heb kunnen vinden gaan rechters nogal snel mee in de redenering dat ook zogenaamde aanwervingskosten door de klanten moeten worden betaald. Aan de andere kant zijn er de klantspecifieke kosten die in het geval van MKB Clickservice of Proximedia op enkele honderden euro's worden begroot. Persoonlijk, maar ik ben geen jurist, zou ik de wanverhouding tussen wervings- en klantspecifieke kosten inbrengen waar het redelijkheid betreft. Echter het allersterkste argument voor onredelijkheid volgens mij wordt door Proximedia zelf aangegeven. Ze stellen namelijk dat de verbreekvergoeding misgelopen inkomsten vergoed voor de rest van de looptijd terwijl ze zelf aangeven dat de grootste kosten al gemaakt zijn voor er sprake kon zijn van een overeenkomst. Maar een goede advocaat zal kansen en de nodige motivatie beter in kunnen bepalen.

Bij het bestuderen van de jaarcijfers is vrij snel duidelijk dat iedereen precies weet hoe er geld wordt verdiend. Er lijkt een dienst te worden aangeboden, internetdiensten en SEA/SEO, maar als je naar de kostenstructuur kijkt is meer dan 50% van de kosten verkoopgerelateerd en als je de administrate, debiteurenbeheer en juridische kosten die allemaal in dienst staan van de directe verkoop van contracten er bij optelt kom je nog veel hoger uit . Dat is waarschijnlijk de investering waar met het over heeft in zowel het jaarverslag als de jurisprudentie (€4000,-). Het hele bedrijfsmodel leunt dus op de directe verkoop van een heel duur contract door "slimme" verkooptechnieken. Dat er daardoor heel veel leed wordt berokkend lijkt men als collatoral damage te aanvaarden. Het schuurt waarschijnlijk ook behoorlijk bij de verkopers (en andere medewerkers) omdat er heel veel slechts heel kort bij het bedrijf werken. Wat mij heel erg verbaasd is dat rechters zich niet achter de gedupeerden scharen maar achter Proximedia, ten minste tot nog toe. In de post op 26 mei in deze draad zie je dat een van de advocaten nu (eindelijk) een vinger achter de kosten opbouw en werkelijk geleden schade heeft gekregen. Afwachten wat er van komt. Als niet jurist kan ik weinig vinden over werkelijke schade die vooral bestaat uit goed te maken verkoopkosten. Als je naar het contract kijkt en dat is de juridische overeenkomst gaat het om de levering van bepaalde diensten. De schade zou dus gerelateerd moeten zijn aan die afspraken, ten miste het afzien daarvan. In eerdere posts lijkt die werkelijke schade met het betalen van enkele termijnen goed te zijn gemaakt. Het is allemaal legaal en als het om bedrijven gaat met een behoorlijke omzet en winst is er niet echt een heel groot probleem. Ze kopen duur in en daar blijft het bij. Maar bij de kleine ondernemer die moet blijven betalen en achterna gezeten wordt tot en met de Hoge Raad zou men heel coulant moeten zijn. Deze manier van zaken doen, en dan met name de agressie richting kleine ondernemers, gaat uiteindelijk tegen MKB clickservice werken. Er zijn heel veel bedrijven die dezelfde werkwijze hanteren maar je ziet daar nauwelijks klachten over.

Ik zat nog even te dubben over de werkelijke kosten die een verbreekvergoeding zou moeten dekken. Recente cijfers heb ik niet kunnen vinden maar uitgaand dat het bedrijfsmodel nog vrijwel identiek is als een tijd geleden kwam ik hier op. De jaarcijfers Proximedia 2008. Eerst de principiële vraag welke schade Proximedia leidt door opzegging van een contract? Dan zou mijn simpele antwoord zijn: de kosten die specifiek voor de klant zijn gemaakt met daarop een redelijke winstmarge. Toevallig stuitte ik op een contract van Proximedia. Dat biedt mooie aanknopingspunten. De klant betaalt in dit geval voor een laptop, en een aantal internetdiensten. Laten we de laptop even buiten beschouwing laten omdat die bij recente gevallen niet speelt. De internetdiensten laten zich verdelen in beginkosten zoals het maken van een website of het opzetten van een campagne en beheerskosten. Bij elkaar zou de € 500,- van Peter een heel eind in de goede richting zijn. In het bedrijfsmodel worden dus in enkele maanden deze kosten goedgemaakt en zijn de rest van de inkomsten vooral voor het dekken van verkoop. Maar een klant kan je niet verantwoordelijk maken voor de kosten van je verkoop. Dat is namelijk een ondernemerskeuze. Tenminste dat vind ik. Nu de rechter nog. ;)

Niet zo lang geleden opperde ik hier dat Proximedia (MKB clickservice) een verbreekvergoeding mag rekenen die gelijk is aan de geleden schade. Tot dan toe hadden meerderen de vergoeding an sich bestreden maar niemand voor zover ik weet die de hoogte onredelijk vond. En daar bewijs voor zocht. In zeer recente uitspraken 1 en 2 wordt de hoogte wel ter discussie gesteld en moet Proximedia met begroting van de werkelijke schade op de proppen komen. en Is er een websitebouwer die eens kan kijken wat het bouwen van de landingspagina's als die van Jamali zou mogen kosten? Dat mag dan best aan de (heel) hoge kant worden begroot. Er kan volgens mij nooit een bedrag uitkomen wat maar in de buurt ligt van de verbreekvergoeding die door de vrij standaard bedragen 150-240 Euro per maand voor 24 maanden al snel enkele duizenden euro's is. Hopelijk lezen de betreffende advocaten mee op het forum. De gedupeerden kunnen namelijk nog reageren op de kosten waar Proximedia mee komt. Deze ontwikkeling geeft in ieder geval weer wat hoop voor de mensen die nu op willen zeggen maar dat vanwege de rechtspraak tot nog toe niet aan durven.

Sorry, ik had het over Nederland als klein exportland. Maar dat maakt niet heel veel uit. Je niet aansluiten is natuurlijk heel wat anders dan uitstappen. Om even in de Markthal analogize te blijven ben je niet slim om als je een heel goed lopende kraam buiten de hal hebt te gaan verhuizen naar de markthal met hogere kosten ed. Tenzij je voordelen ziet voor meer groei of betere klanten. De keuzes die je als land maakt lijken heel veel op de keuzes die een ondernemer zou (moeten) maken.

Tenenkrommend weer. Niet alleen de torenhoge prijs of de verbreekvergoeding steekt hier maar ook de dienstverlening. Als relatieve leek zie ik meteen dat de landingspagina's op geen enkele manier aansluiten bij de, met alle respect, zeer matige webshop. Het doel was meer bezoekers en meer conversie maar dit lijkt mij eerder een conversiekiller. MKB clickservice had in dit geval geen landingspagina's moeten voorstellen maar een upgrade van de shop zelf. Dat zien ze zelf in tweede instantie ook in. En dan hoor je als fatsoenlijk bedrijf je zaken te corrigeren in plaats van een kleine ondernemer uit te knijpen. Jamali doet er goed aan om hier op Higherlevel eens tips te vragen over zijn webshop. Ik zou in ieder geval beginnen met "Empathie voor u keuze" weg te halen. Dit lijkt een vertaling uit Google translate.

Het is nu toch wel duidelijk dat de Brexit de Britten heel veel gaat kosten. Op de korte termijn zeker en op de lange termijn heel waarschijnlijk. Dat kan mee vallen maar het kan ook zomaar zorgen voor een lange recessie met oplopende werkeloosheid en dalende huizenprijzen. Dat de EU nodig hervormd moet worden is vrijwel iedereen het over eens. Maar uitstappen en als klein exportland (ik heb het over Nederland) en alles zelf gaan doen lijkt mij de meest domme stap die je maar kan bedenken. Als je een goedlopende kraam hebt in de markthal in Rotterdam dan kan je chagrijnig worden als de directeur van de hal een oen is en zelf zijn salaris verhoogt, andere kramen minder huur hoeven te betalen en er kramen met producten bijkomen waar jij niet op zit te wachten. Maar ga je dan je goedlopende kraam opzeggen en een kraam buiten de markthal beginnen? Het kan maar slim is het niet. Je kan beter zitting nemen in de marktraad en zaken proberen te veranderen. En Dicko, waarom post je zelf niet onder je eigen naam en erger je jezelf aan anonimiteit van anderen? Waar ben je bang voor? (edit spel- en tikfout)

Bier wat een horecagelegenheid inkoopt heeft een andere marge dan bier uit de supermarkt omdat er ook andere kosten zijn, er sprake is van een andere relatie en er dus sprake is van een andere markt. Maar inderdaad, goed tapbier smaakt gewoon beter omdat het doorgaans verser is en een betere schuimstructuur heeft. Maar het allerbelangrijkste is de beleving. Onderstaande quote dekt wat mij betreft volledig de lading: bron

Het is vrij eenvoudig om een zogenaamde Email spoofing scam op te zetten. De betreffende mails bevatten dan een lokaas in de vorm van een link of lijken te komen van een relatie. In dit geval zou het dan om spear phishing gaan. Vreemde is natuurlijk dat er geen lokaas is aangetroffen. En volgens Bartje is het alleen openen van Emails om ze te lezen onvoldoende om de ontvanger aan te vallen. Tenzij zij wat weten wat wij (nog) niet weten. Of ze zoeken een targetgroep waarvan bekend is dat ze (erg) verouderde of specifieke email software gebruiken.

De meelezende crimineel weet nu dus dat hij een hondje kan verwachten en een goede vermomming moet kiezen. Dus stukje worst met slaapmiddel of als je er een met geduld hebt een die in zijn Batmanpak dagelijks een stukje worst komt brengen zodat de hond al staat te kwispelen als hij over het hek klimt. ;D

Er lijkt inderdaad sprake te zijn van responsmeting in een onderzoeksopzet waar bij de vraag wordt gesteld hoe lang mensen netjes blijven antwoorden als ze op zich plausibele vragen krijgen maar het nooit tot echte communicatie komt en de bron volstrekt anoniem blijft. Op zich ook een mogelijk onderzoek: Lukt het om in heel Nederland mails met aanvragen te sturen om zo een buzz te creëren en zelf anoniem te blijven? Maar is dat niet naïef? In eerste instantie denk je snel aan een scam, hier ook, maar wat voor een dan? Als er sprake zou zijn van een dergelijke actie lijkt die gericht op de mailbox van accommodaties. Je kan je voorstellen dat bij een mogelijke gehackte mailbox criminelen aanvragen onderscheppen en een aanbetaling vragen of, wat bij een AirB&B scam gaande is, het hele bedrag met een heel mooie korting. En als ik dan nog verder doordenk met de hele werkwijze in het hoofd, heeft men een aantal replies nodig om de mailbox te kunnen hacken of om een geheel nieuwe op te zetten in een soort tussengebied. De hacker kan dan selecteren welke mails interessant genoeg zijn om een scam mee op te zetten. Een scam in ontwikkeling?