Norbert Bakker

@Jeroen, Goed dat er weer eens aandacht wordt besteed aan de marktrente-problematiek rondom waarde-overdrachten. Begin 2008 was het even een hot item, maar in een hoogconjunctuur interesseerde niemand zich er kennelijk echt voor. Wat bedoel je hier mee? Waarde-overdracht is een wettelijk recht, de markt- en rekenrente staan vast, 4% rekenrente nagenoeg uitgestorven (hooguit nog 10-jarige contracten die zijn aangevangen in 1999 en dit jaar dus expireren worden omgezet op 3%) uitstelfinanciering is verboden, het moment van activeren kosten staat dus ook vast dus welke afspraken met verzekeraar bedoel je hier precies? Of bedoel je alleen de hoogte van de kosten zelf? IMHO valt hier - totdat de wetgever de marktrenteregeling weer aanpast - maar 1 ding aan te doen: [*]toets vooraf (tijdens de soliciatieronde dus al ) wat de geschatte kosten van inkomende waarde-overdracht zullen zijn. Een goede adviseur kan zo'n berekening zelf maken, deze opvragen bij het actuariaat van de eigen verzekeraar, of uiteraard bij een externe actuaris. [*]check ook welke waarde-overdracht een wettelijk recht is en welke niet. Uit eigen ervaring is mij gebleken dat sommige werknemers bij een nieuwe werkgever met een luxere regeling alsnog ook oudere - niet eerder uitgevoerde - waarde-overdrachten proberen uit te laten voeren en dat de meeste fondsen en verzekeraars hier vrij klakkeloos - zonder toestemming te vragen aan werkgever! - gehoor aan lijken te geven. [*]laat de werknemer ook goed informeren of inkomende waarde-overdracht wel zin heeft [*]neem de kosten van inkomende waarde-overdracht mee in het onderhandelingsproces met de toekomstige werknemer: waarde-overdracht is immers een wettelijk recht maar een werknemer mag er wel afstand van doen in ruil voor bijv. een hoger salaris, of een werkgever mag met deze kosten rekening houden bij het bepalen van de arbeidsvoorwaarden. [*]bij een outplacementtraject is het ook verstandig de waarde-overdracht mee te nemen in de onderhandelingen met de oud-werkgever: die krijgt immers een nagenoeg zelfde bedrag terug dat de nieuwe werkgever moet betalen (even sterk versimpeld uiteraard, uitgaande van min of meer gelijkwaardige regelingen, of een BPF) Ben je het hier mee eens? En/of heb je andere suggesties/tips die je met dit forum wilt delen? Tot slot toont het maar weer eens aan dat er ook wel wat te zeggen valt voor defined contribution regelingen (beschikbare premie): daar speelt deze problematiek nagenoeg niet. In Nederland is beschikbare premie ten onrechte besmet , terwijl het in de rest van de wereld gewoon de norm is. Wat zijn jouw gedachten daarover? P.S.: ook leuk: pensioenfondsen die uitgaande waarde-overdracht op dit moment weigeren zolang ze niet voldoen aan de vereiste dekkingsgraad. Wat vind jij daarvan?

Ja, heerlijk. Met uitzondering van de verkopende partij dus: die mag (behoudens reparatie/modificatie) de consument doorverwijzen naar de fabrikant zonder eigen bemoeienis. In de praktijk (imago!) doet de verkopende partij er IMHO wel verstandig aan de zaken wel te begeleiden. Formeel geen verleggen: de fabrikant moet de schadelijdende schadeloos stellen. Dat die de uitvoering door een ander laat doen is zijn/haar pakkie aan, maar de schadelijdende mag daarvan geen hinder ondervinden. Na uitkering van de schade vindt er dan mogelijk regres plaats op de uiteindelijke (bron)veroorzaker, zoals de ontwerper. Dit staat volledig los van de schadelijdende partij. Medicijnen, farmacie, cosmetica, voedingsmiddelen, elektronica inderdaad. Zeg maar grofweg de zelfde categorieën waarvoor een CE-markering nodig is. Dit zegt overigens verder nog niets over de verzekerbaarheid en tarifering daarvan: dat hangt ook vooral af van wie de fabrikant is, schadehistorie, ervaringscijfers, documentatie et cetera. Wat je afdekt met een productenaansprakelijkheidsverzekering is de zaakschade (materiële schade aan eigendommen van derden) en letselschade (schade aan personen zelf) als gevolg van een ondeugdelijke product, alsmede de gevolgschade daarvan ("consequential financial loss" bijv verlies inkomsten als gevolg van letselschade of loonschade werkgever bij doorbetaling bij ziekte) Wat je met zo'n verzekering standaard NIET afdekt is het volgende: [*]de kosten voor vervanging/reparatie van het ondeugdelijke product zelf . Dat is ondernemersrisico, vroeger wel verzekerbaar als "productiefout" op luxe transport(!)polissen, maar doorgaans is het middel (premie) erger dan de kwaal (opnieuw uitleveren) [*]de kosten van het preventief terughalen/vervangen van andere producten waarin mogelijk een productiefout zit die tot schade kan leiden. Deze z.g.n. Recallkosten vallen buiten de dekking van een standaard productenaansprakelijksheidsverzekering terwijl je - zodra je weet van een mogelijk fout - wel de plicht hebt direct tot recall over te gaan: doe je dat niet binnen een redelijk termijn dan is verdere schade als gevolg van productenaansprakelijkheid van dekking uitgesloten. Recall is sinds 2 jaar took voor het MKB tegen acceptabele tarieven verzekerbaar. Soms als extra op de productenaansprakelijkheidsverzekering, soms als losse recall-dekking. [*]financieel nadeel zonder zaak- of letselschade (pure financial loss) Denk hierbij aan een niet-functionerend product waardoor iemand meent inkomensverlies opgelopen te hebben. Omdat er geen sprake is van zaak- of letselschade is dit een contractueel aansprakelijkheidsrisico, geen productenaansprakelijkheid

Om te beginnen: wat een uitstekende samenvatting, van het onderwerp productenaansprakelijkheid! Reuswaardig! En (ongetwijfeld mede daardoor) ook erg duidelijke vragen. De partij die zich naar de consument/eindgebruiker toe identificeert/voordoet als producent is de verantwoordelijke partij Dit verklaart ook waarom een private label het productenaansprakelijkheidrisico vaak verlegt: iemand anders doet zich dan voor als fabrikant. In de aansprakelijkheidsketen onderling wel, maar niet naar de eindgebruiker/schadelijdende toe. De wettelijke aansprakelijkheid ten opzichte van derden kan (in de EU althans) niet weerlegd noch beperkt worden. Wel kun je in de keten ontwerper - importeur - fabrikant afspraken maken over verlegging of beperking van verhaalsmogelijkheden, verzekering (bijv vendors liability: verzekering via de fabrikant t.b.v. importeurs), claimshandling en recall-kosten. Het is dus wel mogelijk om de afhandeling van schade - en wie de kosten uiteindelijk draagt - door middel van afspraken onderling te regelen. Maar daar heeft de eindgebruiker/schadelijdende partij in principe verder geen boodschap aan: die spreekt de fabrikant - of de partij die zich voor heeft gedaan als fabrikant (in geval van private label) aan voor de schade. Ad a) Ja, ontwerper (feitelijke producent) Ad b) ja, idem ontwerper (feitelijke producent) Ad c) ja, fabrikant. Afhankelijk van overeenkomst tussen ontwerper en fabrikant meestal wel regres van fabrikant op onwerper mogelijk (volledige vrijwaring wordt zelden of nooit overeengekomen) ad d) ja, idem fabrikant ad e) ja, opdrachtgever. Ook hier mogelijk wel regres op ontwerper mogelijk Ad f) IMHO het private label bedrijf (merknaam), met regres op opdrachtgever (en die mogelijk weer op ontwerper). Als schadelijdende zou ik in ieder geval altijd het merk aanspreken: die is het meest gevoelig voor imagoschade.

Uitschrijven in NL, een postadres in België en in Nederland blijven wonen? Dat lijkt mij een typisch gevalletje Guus Hiddink.

Onderling afspreken heeft geen enkele zin: het moet geregeld worden met de verstrekker van de lening, en met niemand anders, anders behoudt iedere deelnemer aan de VOF,jij incluis, gewoon zijn volledige hoofdelijke aansprakelijkheid voor deze lening EDIT: off topic commentaar verwijderd

In mijn werkzame leven tot nu toe 4 x gesolliciteerd, 4 x aangenomen, 2 x assesment maar nog nooit is mij gevraagd naar mijn originele diploma's! Alleen bij mijn laatste werkgever wilden ze wel kopietjes hebben. (...m.i. hebben ze die ook wel gecheckt op echtheid bij de uitgevende instantie overigens. Dat lijkt mij ook beter dan alleen af te gaan op een "zogenaamd" origineel. ) De betreffende werknemer is volledig aansprakelijk te houden, maar van een kale kip valt niet veel te plukken. Dan heb jij als werkgever een HEEL groot probleem! Jij bent als bedrijf aansprakelijk naar schadelijdenden toe. (of de WAM verzekeraar van de auto zal/moet de schadelijdenden schadeloos stellen en voert vervolgens verhaal uit op de werkgever).

@Hans: ik waardeer de openheid en directheid van dit advies. Geen stiekem gedoe, duidelijkheid. Vertrouwensbasis was toch al weggeslagen, dus dit zet de verhouding werkgever-werknemer direct goed op scherp. Toch zal niet iedereen dit aandurven. De meeste onderzoeken vinden eerst in stilte plaats (door gespecialiseerde bedrijfsrecherchebureau's als Hoffman, 4itrust en CSA) en pas bij een eerste concreet resultaat wordt de werknemer geïnformeerd, hoor en wederhoor toegepast en naar aanleiding daarvan mogelijk geschorst hangende de rest van het onderzoek. Misschien wat stiekem, maar stel dat uit onderzoek blijkt dat er met het CV zelf niets mis is: dan heb je een werknemer geschorst op basis van alleen een vermoeden. Mogelijk zet dat de werkgever op achterstand in de verdere ontbindingsprocedure van de arbeidsovereenkomst. Een rechter zou kunnen oordelen dat het vooral de onbezonnen actie van de werkgever was die tot de breuk heeft geleid, vooral als er verder nniet of nauwelijks dossiervorming zoals functionerings- en beooordelingsgesprekken heeft plaatsgevonden. Een "stiekem" onderzoek heeft dan als voordeel dat - zolang er niets mis blijkt te zijn met het CV - je geen slapende honden wakker maakt en in alle stilte aan dossiervorming kan werken. Nogmaals: ik hou enorm van directheid en duidelijkheid, maar ik vraag me in dit geval wel af of je als werkgever daarmee niet een te grote kans loopt om je zelf in de vingers te snijden.

@Frelo & Asteriskfreak: dank voor de aanvullingen. Zo wordt het een mooi compleet verhaal dat als opmaat kan dienen voor een "zieke werknemer"-FAQ. Nog een paar overige aanvullingen die dan (t.z.t. voor een FAQ) wenselijk zijn en nu het vermelden waard: [*]Een goed Poortwachterschema met acties en termijnen. De Wiki-omschrijving is IMHO te summier en bevat geen schema. Veruit de meeste schema's die je nu via google vindt zijn achterhaald: gaan vrijwel allemaal nog uit van Ziekmelding UWV in week 13, terwijl dat tegenwoordig week 42 is geworden [*]Beschrijving WIA (35%-80% arbeidsongeschiktheid of 80%-100% maar niet duurzaam), IVA (80%-100% duurzame arbeidsongeschiktheid) en wat te doen bij minder dan 35% arbeidsongeschiktheid [*]Beschrijving van het afwijkende stappenplan voor duurzaam en volledig arbeidsongeschikte werknemers: die kunnen eerder in de IVA instromen: de eerste IVA toets is al na 6 maanden mogelijk. Als werkgever houdt je dan wel de loondoorbetalingsplicht voor het meerdere boven de 75% IVA uitkering en voor het salaris boven de WIA-loongrens. Er kleven echter ook nadelen aan een te vroeg toegepaste IVA toets: eenmaal afgewezen na 6 maandne moet je de volle anderhalf jaar wachten voor een nieuwe toetsing. Nota bene: een van de Experts van het forum Administratie & Verzekeringen heeft al eens een WIA-FAQ geschreven. Die moet wellicht ook worden aangepast : stamt uit 2006, waardoor bijvoorbeeld ook de IVA uitkering niet meer klopt (was 70%, is 75% geworden).

Ja, ontslag op staande voet zelfs. Erg duidelijke jurisprudentie Citaat van Briskmagazine:

Ik ben ook geen jurist, maar ik ben geneigd om te beweren dat zo'n bepaling vernietigbaar is. Doel van een overeenkomst is juist om zaken in aanvulling op en in afwijking van algemene voorwaarden te regelen, dus een bepaling in de "kleine lettertjes" die dat weer ongedaan maakt lijkt mij per definitie onredelijk. Het enige waar ik aan kan denken is dat bij een contractuele bepaling waarvan het aannemelijk is dat die berust op een (schrijf)fout, alsnog het gestelde in de algemene voorwaarden geldt. Ik ben dat o.a. wel eens tegengekomen bij een kilometervergoeding die in het contract op 0,25 cent/km stond in plaats van € 0,25 of 25 cent/km. In dat geval gold de standaard bepaling in de leveringsvoorwaarden. Aan de andere kant: ik komt in contracten ook wel tegen dat uitdrukkelijk wordt vermeld dat iets in afwijking van het gestelde in de algemene voorwaarden wordt overeengekomen. In dat geval is het zonneklaar dat er van beide partijen een duidelijke intentie is geweest om iets afwijkends overeen te komen. Dat schept in ieder geval duidelijkheid! Voor verzekeringsovereenkomsten (uiteindelijk ook een overeenkomst tussen 2 partijen , maar eentje waar ik wel heel wat kennis van en ervaring mee heb, ook bij conflicten tussen algemene en bijzondere voorwaarden) is het erg duidelijk: de polistekst gaat voor de clausules, de clausules gaan voor de bijzondere voorwaarden, de bijzondere voorwaarden gaan voor de algemene voorwaarden en de algemene voorwaarden gaan voor regelend recht

IMHO nee hoor, een getekend contract gaat voor algemene voorwaarden en algemene voorwaarden gaan - mits op juiste wijze ter hand/beschikbaar gesteld gesteld - voor regelend recht. Bepalingen in een contract kunnen doelbewust afwijken van de algemene voorwaarden maar ook als het niet bewust is, geldt de bepaling in het contract zelf.

@Rabarbara: uitstekend artikel, reus meer dan verdiend Shocking om te lezen dat Biz al tig keer veroordeeld is door de RCC maar desalniettemin toch door kan gaan omdat het OM onvoldoende aanleiding ziet om tot vervolging over te gaan. Bij deze een oproep aan mede-HL-ers die zich - net als ik - ook erg storen aan deze oplichters die tot nu toe hun gang kunnen blijven gaan: doe aangifte/melding van fraude!. Waar en hoe lees je in het artikel van Rabarbara.

Dat is de eigen risico termijn van de verzekering. Een verzekering is vooral bedoeld voor langdurig verzuim en kent daarom een wachttijd van - tegenwoordig (*)- minimaal 10 werkdagen per verzuimgeval (waarbij 2e ziekte van zelfde personeelslids binnen 4 weken geacht wordt tot 1e verzuimgeval te behoren: dan geldt dus niet 2 x de wachttijd). ((*)=Er zijn overigens nog wel verzekeraars te vinden die kortere wachtijden hanteren (vroeger was 2 of 5 werkdagen ook niet ongebruikelijk), maar die zijn erg kostbaar en IMHO onnodig: je moet immers alleen verzekeren wat je zelf niet kan dragen. De eerste 2 weken verzuim is vervelend maar geen calamiteit) Nee, je mag binnen 4 weken geen wijziging in wachtdagen doorbrengen: dat wordt geacht één verzuimgeval te zijn. Je mag wel vanaf het 2e en volgende verzuimgeval (na 4 weken) 1 of 2 wachtdagen hanteren. Er zijn o.a. werkgevers die bij eerste verzuimgeval geen wachtdag hanteren, bij 2e 1 en vervolgens 2 (allemaal dus met tussenpozen van minstens 4 weken) . Wachtdagcompensatie is IMHO vooral iets voor de uitzendbranche: uitzendkrachten krijgen op grond van de CAO een kleine toeslag op hun bruto salaris als er geen wachtdag is gebruikt. Ik kom dit bij andere bedrijven/sectoren niet tegen

Nee, dat klopt niet. Ten eerste wordt er niets betaald door "sociale fondsen""en ten tweede ben je als werkgever niet aansprakelijk. Dat laatste klinkt als een flauwe opmerking maar zo bedoel ik het niet: er is geen sprake van (werkgevers)aansprakelijkheid maar van een wettelijke verplichting om het loon door te betalen. (Dat verschil verklaart bijvoorbeeld ook waarom loondoorbetaling niet gedekt is op een aansprakelijkheidsverzekering) Je hebt als werkgever een wettelijke loondoorbetalingsplicht van maximaal 104 weken (of tot einde tijdelijk contract), waarbij je in het eerste jaar minimaal 70% van het salaris door moet betalen, maar nooit minder dan het wettelijk minimum loon. In het tweede jaar moet je ook 70% doorbetalen, maar dan vervalt de eis van nooit minder dan het minimum loon. Afhankelijk van branche/ sector kan er een CAO van toepassing zijn waarin de loondoorbetalingsplicht verder wordt opgehoogd, tot maximaal 100% in het eerste jaar of 170% over 2 jaar (in sommige sectoren wordt zelfs boven de 170% uitgekeerd.) Je kunt arbeidsvoorwaardelijk met het personeel 1 of 2 wachtdagen per verzuimgeval overeenkomen. Die wachtdagen zijn dan voor eigen rekening van het personeel. Als er arbeidsvoorwaardelijk niets is vastgelegd is het hanteren van wachtdagen bij ziekte af te raden. EDIT: niet toegestaan! Let ook op dit: Tot slot (voor de volledigheid:) Vooral voor kleine werkgevers kan de loondoorbetalingsplicht van langdurig ziek personeel een (te) zware wissel trekken op het bedrijf, en zelfs de continuïteit daarvan in gevaar brengen. Je kunt je (uiteraard...) verzekeren tegen de gevolgen van langdurig verzuim. Of en inhoeverre dat noodzakelijk, nuttig, of overbodig is kun je aflezen uit deze tabel

Bij iedere ter zake kundige onafhankelijke verzekeringsadviseur die, in tegenstelling tot direct writers of banken, meerdere smaken kan aanbieden; dus ook van verzekeraars die (voornamelijk) zakelijk gebruik van een privé-auto gewoon toestaan. Dat jouw lading (honden) op een reguliere bedrijfaansprakelijkheidsverzekering gedekt zou zijn klopt inderdaad niet. Schade op/aan/met motorrijtuigen - en schade aan lading - is uitdrukkelijk van dekking van een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering uitgesloten, ook op de polissen van Centraal Beheer Achmea. Voor zover mij bekend is het bij CB niet mogelijk deze uitsluiting te laten vervallen. [*]auto privé verzekeren bij een maatschappij waar (voornamelijk) zakelijk gebruik is toegestaan [*]lading verzekeren via eigen vervoer / levende have-verzekering [*]bedrijfsaansprakelijkheid sowieso verzekeren: er kan immers niet alleen wat met de honden gebeuren tijdens vervoer, maar ook tijdens uitlaten. Bovendien kunnen de honden ook schade aan derden veroorzaken tijdens dat uitlaten en ook daar ben jij als bedrijf verantwoordelijk voor.

@Frans, ik dacht meer aan deze link ;)

Brr.... als ik zo die programmapunten lees. Protectionisme, net waar de hele wereld op zit te wachten, NOT >:( Jammer... :'(

Check ook even deze draad "Welke verzekeringen bij een evenementen stichting?" Citaat daaruit (gaat in oorspronkelijke draad over een aanzienlijk groter evenement, maar desalniettemin wel relevant):

Die ziekmelding is nog zo'n puntje wat vrij snel doorgeprikt kan worden. Leuk dat dat in een schrijven van zijn advocaat staat. Wellicht kan de werknemer even de gegevens van diens vaste en/of mobiele telefoon overhandigen waaruit blijkt dat hij op 22 juni inderdaad telefonisch contact met jullie heeft opgenomen om zich ziek te melden? Niet dat dit nu per se zo'n halszaak is (zoals reeds vermeld: de "vermeende" ziekmelding zelf heeft geen enkele invloed op al dan niet einde arbeidsovereenkomst), maar zijn zaak wordt er bepaald niet sterker op als hij schriftelijk beweringen doet die niet waar blijken te zijn of niet aannemelijk te maken zijn.

In aanvullig op Joosts' vragen: op welk tijdvak heeft jouw "vermeende" fraude betrekking? Het probleem van de zelfstandigenaftrek-urencriteria versus UWV uitkering- en urencriteria is sinds januari 2007 algemeen bekend. Toen kondigde de belastingdienst de extra controles aan en werd tevens benadrukt dat bij het UWV alle gewerkte uren - dus niet alleen de declarabele - opgegeven moesten worden. Ik ben dus erg benieuwd of die "duizenden" vermeende fraudegevallen betrekking hebben op de periode tot 26-01-2007, of ook daarna.

Ziet er uit als een Speedmeet-kopie, maar dan met fake testimonials quotes van diverse gebruikers die - bij stom toeval - allemaal dezelfde sitebouwer en domeinhost hebben ;D.

Nee, de bestaande aandeelhouders hebben (door de aanbodverplichting) het eerste recht van koop, maar geen plicht (tenzij uitdrukkelijk iets anders is overeengekomen in bijv. aandeelhoudersovereenkomst, wat te doen bij langdurige arbeidsongeschiktheid) Waarom gebakken peren? De aandelen van een gezond bedrijf behouden toch hun waarde en genereren divideninkomsten? Vraag op de man af: willen de bestaande aandeelhouders niet kopen tegen iedere prijs, of vinden ze jouw vraagprijs te duur? Of kunnen ze niet ineens betalen (financiering is lastig heden ten dage) en is een afbetalingsregeling voor jou onbespreekbaar? En die (2-3) overige personeelsleden willen die ook niet participeren? Reden waarom ik dit vraag is om dat ik als zittende aandeelhouder graag voor een redelijke prijs de resterende aandelen zou wilen overkopen, desnoods via een afbetalingsregeling. Alles beter dan een een sleepanker van een niet-actieve aandeelhouder of - nog erger - een concurrent of derde als aandeelhouder. Kortom: ik vermoed dat er hier toch nog iets anders moet spelen??? Want eerlijk gezegd snap ik niet dat je zelf uberhaupt de optie van faillissement hebt overwogen.

Poeh.. zolangzamerhand heb ik moeite om dit offtopic onderwerp in een enigszins ontspoorde off topic draad op juiste waarde te kunnen blijven schatten: wat is ironie en wat is serieus bedoeld? Ik kan er eerlijk gezegd geen touw meer aan vast knopen en onthoud mij daarom van verder commentaar...

Zie burgerlijk wetboek: overmacht = "abnormale en onvoorziene omstandigheden die onafhankelijk zijn van de wil van degene die zich erop beroept en waarvan de gevolgen ondanks alle voorzorgsmaatregelen niet konden worden vermeden.” De hamvraag bij eventuele nalatigheid danwel aansprakelijkheid is de causaliteit (oorzakelijk verband): in hoeverre heeft jouw nalatigheid invloed gehad op het niet / niet tijdig of niet naar behoren kunnen uitvoeren van een overeengekomen opdracht? Naar mate de maatschappelijke impact van de calamiteit ernstiger is zal de impact van eventuele nalatigheid van personen of bedrijven steeds minder zijn: de aansprakelijkheid "verwatert" als het ware.