r.i.p. Ruben van den Oord

Hey Money, Over het zwartwerken is al genoeg gezegd, dat ga ik niet nog eens dunnetjes overdoen. Maar over je eigenlijke vragen heb ik wel wat 'nadenkvoer' voor je. Allereerst: Bedenk goed wat je wilt. Verkopen of sleutelen. Het zijn namelijk twee totaal verschillende vakgebieden. Als je als garagehouder goed kunt sleutelen, run je de werkplaats en heb je verkopers in dienst. Als je goed kunt verkopen, bestier je de showroom en trek je goede technici aan. Allebei gaat niet. Kun je het allebei niet, dan wordt je ondernemer en trek je goede verkopers én goede technici aan. Een managementopleiding is dan meer op zijn plaats. Je probeert nu een rare kruising te maken door aan de ene kant een technische opleiding te doen en aan de andere kant te willen weten hoe je auto's waardeert. Het resultaat is dan dat je te duur inkoopt, omdat je alle mankementen zelf kunt verhelpen óf dat je verkoop niet op gang komt omdat je die klant vertelt dat 'ie helemaal geen nieuwe auto nodig heeft, maar een nieuwe distributieriem en een nieuwe uitlaat. Met andere woorden: Een verkoper moet alles weten over hoe hij een klant moet bewerken zodat 'ie een andere auto wil kopen, en de monteur moet alles weten om de auto zo snel en goed te repareren dat de klant geen nieuwe auto hoeft te kopen. Als je professioneel te werk wilt gaan breng je die scheiding straks in je bedrijf aan, en anders blijf je een scharrelaar. Vergeet Autotelex en het ANWB boekje. Als je die prijzen gaat bieden ben je in no time failliet. Auto's waarderen is helemaal zo moeilijk niet. Je moet het alleen vaak doen. Een hele handige manier om te leren de waarde in te schatten is de volgende: Richt je op één merk en één type auto. Ik noem maar wat: Volvo Estates. Je laat je vriendin achter de computer plaats nemen en Marktplaats opzoeken. Zij leest het type, bouwjaar, kilometerstand en conditie e.d. voor en jij roept wat 'ie moet kosten met een bandbreedte van €500,- - Volvo 850 estate, 1997, diesel automaat, 230.000, topconditie - 3750 tot 4250! - 3995,- GOED! Na een week heb je wel een beetje door waar die dingen voor weggaan. Dit is je vertrekpunt voor andere types van hetzelfde merk. Dan weet je dat en 850 sedan gemiddeld 1250,- minder opbrengt. En dat een V40 uit '98 hetzelfde moet kosten als een even oude 850. Dat heb je na een week of twee ook wel door. Dan is dat weer je vertrekpunt voor andere merken. Een Jap is goedkoper dan een Europeaan, behalve Toyota, want klanten denken dat die betrouwbaarder zijn. Grote auto's zijn net zo duur als kleine auto's omdat het meer kost om ze te laten rijden. Hatchbacks zijn populairder dan sedans, dus duurder. Enzovoort enzovoort. Als dan een klant een auto wil inruilen, hoef jij de auto niet eens meer te zien om te weten voor welk bedrag jij die auto maximaal kan verkopen (zeg 5.000,-). Nee, jij loopt om die auto heen om te zien wat er allemaal mis is met die auto. Dat schrijf je op, en daarvan bepaal je wat het kost om te repareren. Deuk in het portier: 300,- Vier nieuwe banden: 400,- Achterdemper uitlaat: 250,- Grote beurt: 150,- APK: 50,- Marge: 750,- Poetsen: 125,- Totaal: 2025,- Dus je maximale bod voor de inruil wordt: 5.000 minus 2.025 = 2.975,-. Dus doe je de klant een mooie aanbieding, omdat je een goede dag hebt, en de klant zo aardig vind (slijm... slijm... slijm) van tweeëntwintighonderdeuro. Op de nieuwe gebruikte auto waarop de klant inruilt maak je duizend euro marge. Dus als de klant begint te piepen dat ie toch wel wat meer had verwacht ga jij kreunen en steunen en als uiterste bod gooi je er nog vijf meier op. Klant blij, jij blijer. Dit kan iedereen bedenken, dit is een normale 'top-down' calculatie. Waar 'm de echte moeilijkheid zit, zijn de kneepjes van het vak. Hoe kun je zonder enig argwaan te wekken er achter komen of de auto gestolen is? Wat is de truc om te weten te komen of de auto schadevrij, of heel vakkundig gerepareerd is? Klopt het motornummer nog met het chassisnummer? Wat is een typisch 'dingetje' bij een Mercedes C180 als 'ie over de drie ton heeft gelopen? Wat probeert die auto jou te vertellen, en klopt dat met het getal op de kilometerteller? Hoe kun je zien of het een Nederlandse auto is, of een grijze import? Wat wil het zeggen dat een auto in 4 jaar 7 keer van eigenaar is gewisseld? Hoe laat je je collega dealers in de regio weten dat jij de eerste bent geweest die de auto heeft getaxeerd, en dat ze jou moeten bellen als de klant ook bij hen aanklopt voor een taxatie? (Ja, dat verzin ik niet, dat gebeurt vaker dan je denkt ! ) Dat zijn allemaal zaken die je alleen leert door het te doen. Ik ga je ze niet vertellen. Doen. Doen. Doen. Ondernemen dus. Zoek een mentor en ga leren in de praktijk. Die autohandel komt er wel. Ga eerst die munten die je nodig hebt maar verdienen. Dat zijn er namelijk meer dan je denkt. Of dat je familie denkt. En lees dit draadje even door. (Heeft iemand trouwens de laatste tijd iets van Altan gehoord??? ;D ;D ;D ;D ;D) Nee, geen suiker. Ik moet aan mijn lijn denken. Gevulde koek? Ja, lekker.

Het vonnis betreffende het uitspreken van de Noodregeling: http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=ljn&ljn=BJ9939&u_ljn=BJ9939 Het tussenvonnis waarin DSB uitstel wordt verleend: http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=ljn&ljn=BK0284&u_ljn=BK0284 Het vonnis waarin het faillissement wordt uitgesproken over DSB Bank: http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=ljn&ljn=BK0570&u_ljn=BK0570 Het vonnis waarin het faillissement wordt uitgesproken over DSB Beheer: http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=ljn&ljn=BK0893&u_ljn=BK0893

Het eigen vermogen van DSB Bank was op 31-12-2008 €242 Mio. De bedrijfslasten per jaar bedroegen €174Mio. Laten we nu eens aannemen dat het eigen vermogen met de € 87Mio was gedaald (de helft van de jaarlijke kosten. Hee... hebben we Scheringa niet horen spreken over €85Mio?). Dan zou het eigen vermogen van DSB bank €155 Mio bedragen op het moment van overname. Dan waarderen we nog wat af (badwill, nog te nemen verliezen etc), pak 'm beet €55Mio. Voor een overnamesom van €100Mio was er een hoop leed bespaard. Ja, Scheringa was een boef, maar dat was Gerrit vd Valk ook. Net als Joep vd Nieuwenhuijzen en vele anderen. Neemt niet weg dat Scheringa er hard voor gewerkt geeft de afgelopen 35 jaar. Van mij had hij die €100 Mio mogen hebben, en ik denk van Bos ook wel. Het was alleen Lakeman die daar een stokje voor stak. ABNAMRO hoeft voor €100Mio geen rondje tweedekamer te doen. De investering van €100Mio levert een verhoging van het eigen vermogen op de balans op van €155Mio, en €200Mio aan kasgeld.

DNB en AFM hebben als toezichthouders maar een beperkte taak. Een beetje zoals op het MKB toezicht wordt gehouden door de banken. Je doet een aanvraag, en als je aan de voorwaarden voldoet, mag je naar binnen. Zolang je netjes je rente betaalt, en geen overstand op je rekening courant hebt, zal het de bank worst zijn op welke manier jij je bedrijfsvoering hebt georganiseerd. Pas als je termijnen gaat missen komt de bank in actie, meestal met de afdeling "Bijzonder Beheer". Als BB de cijfers heeft onderzocht en ze zien er geen heil meer in, dan gaat je dossier naar "Recovery Services". - zie je de overeenkomsten? DNB was al maanden in overleg met DSB om Scheringa als bestuurder te ontslaan. In het weekend van 3 oktober was daar overeenstemming over bereikt. Scheringa's aftreden zou 12 oktober bekend worden gemaakt. De oproep van Lakeman op 1 oktober heeft die plannen doorkruist. Op 12 oktober kon Scheringa niet meer aftreden als bestuurder, omdat precies op die dag DSB onder beheer van DNB was geplaatst. [mijn theorie, geen feiten:] Die timing is mij iets te goed gekozen door Lakeman. Pieter Lakeman heeft in de media veelvuldig 'op de man' gespeeld. Scherings, Wellink en Bos werden veelvuldig op persoonlijke titel op de korrel genomen. Hij komt daardoor bij mij over als een rancuneus man. Als Lakeman zijn oproep niet had gedaan, was Scheringa afgetreden en zou DNB Joost Kuipers naar voren schuiven als nieuwe CEO. Scheringa zou zijn aandelen DSB Bank via DSB Beheer hebben verkocht. Wellicht dat Lakeman niet kon verkroppen dat de 'Grote Boze' Scheringa met de buit er vandoor zou gaan. Maar Pieter heeft geen machtsmiddel tot zijn beschikking om dit te voorkomen. Of toch? Lakeman is heel goed bekend in het bankwezen. Lakeman weet ook uit eigen ervaring hoe snel een bank kan omvallen bij een bankrun. Zijn opa Wander Lakenman was oprichter van de Enkhuizer bank die in 1936 als Wed. S. Lakenman & Zoons NV failliet ging. De hele familie Lakenman bankierde natuurlijk bij Lakenman & Zoons. Door een familieruzie heeft een neef uit kwaadheid toen al zijn geld van de bank opgenomen en ergens anders geparkeerd. Dit resulteerde in een bankrun in de kleine gemeenschap waardoor de bank failliet ging. Saillant detail is het feit dat destijds Wander Lakenman dezelfde reputatie had als Dirk Scheringa nu. Woekerrentes en een keihard executiebeleid hadden Wander Lakenman een rijk man gemaakt. (Ik heb nog geen bewijs gezien dat Pieter Lakeman werkelijk de kleinzoon is van Wander Lakenman. In de cache van Wikipedia is het bovenstaande nog wel terug te vinden, maar de op actuele pagina is het verwijderd.) [einde mijn theorie, geen feiten] Dus DNB heeft wel degelijk achter de schermen een belangrijke rol gespeeld, maar werd in de wielen gereden door de oproep van Lakeman. De AFM heeft een aantal jaren geleden op de woekerpraktijken gereageerd door verplicht te stellen dat alle adviseurs AssurantieA en -B moeten hebben voordat ze de consument mogen adviseren. Maar daar kan Norbert meer over vertellen. Uiteindelijk is alles terug te voeren op de kredietcrisis. Maar in dit geval zie ik nog geen direct causaal verband tussen de gedragsverandering en het faillissement. Als Lakeman zijn oproep niet had gedaan, was DSB in handen gekomen van DNB en in stukken verdeeld over ABN AMRO / FORTIS en ING.

Die Edo met z'n ingewikkelde uitspraken... ;D

Voor zover ik het allemaal begrepen heb, (en ik heb ook niet alle informatie, laat staan dat ik weet hoe het bankwezen precies werkt) is het volgende gebeurd: Even wat informatie vooraf: Of een bedrijf aan haar lange termijn verplichtingen kan voldoen, hangt af van wat met een mooi woord solvabiliteit heet. Solvabiliteit is de verhouding tussen het eigen vermogen en het vreemd vermogen. Voor gewone stervelingen zoals jij en ik moet die verhouding minimaal 1 zijn. Met andere woorden: Er moet net zoveel contant geld en bezittingen zijn, als dat we aan geld geleend hebben bij de bank. Bij banken werkt dat iets anders. Alle banken dienen aan de Basel II norm te voldoen. Die norm schrijft voor dat de bank een solvabiliteit dient te hebben van 8%. Ergo: Voor iedere euro aan eigen vermogen mag de bank er 11 bijlenen bij de Nederlandse Bank en collega banken. Door dit hefboomeffect kun je als bank meer omzet (cashflow) maken dan op basis van het eigen vermogen alleen mogelijk is. Omdat het risico over heel veel klanten wordt verdeeld, is zo’n afwijkende solvabiliteitseis mogelijk. Daarnaast is een hoge omzetsnelheid bij banken goed voor de Nederlandse economie. Over de eerste euro maak je als bank de volledige rente als marge. Over de andere 11 euro maak je een marge die zo groot is als het verschil tussen de ontvangen rente en de betaalde rente. Doorgaans een procentpunt of 2½ - 3. Het DSB jaarverslag 2008 laat een solvabiliteit zien van ruim 11%, terwijl de norm op 8% ligt. Met DSB gaat het dus erg goed. Denk je. DSB Bank was een organisatie die sterk groeide, mede door de aggresieve assertieve verkoopmethoden. Zodra je harder groeit dan je werkkapitaal, dan kom je vanzelf in de problemen. Versterking van het eigen vermogen is dan essentieel. Vanaf 2001 is er gebeurd wat ik in deze column heb beschreven. De oplossing voor het probleem (we hebben eigen vermogen nodig) werd gezocht in het probleem zelf (we trekken geld aan). Er zijn achtergestelde deposito's uitgegeven, met een looptijd van 5 tot 15 jaar. Dit ter versterking van het eigen vermogen, en dus ter versterking van de solvabiliteit. Probleem opgelost? Nou, nee. De deposito's maakten voor 36% deel uit van het eigen vermogen. Als de deposito's niet waren uitgegeven was de solvabiliteit geen 11%, maar slechts 7,4%. Geen Basel II dus. De verleende kredieten aan consumenten waren langlopende kredieten. Hypotheken, doorlopende kredieten, dat werk. Dus met looptijden van 15 tot 30 jaar. En daar gaat het fout. Je kunt niet met korte termijn geld, lange termijn investeringen doen. De deposito's vielen vrij, terwijl de investeringen nog niet terugkwamen. Maar dat was de situatie 10 maanden geleden. De inkomstenbron van DSB was inmiddels helemaal opgedroogd. De consument is voorzichtiger geworden met het doen van grote uitgaven, waardoor de spaartegoeden oplopen. Mensen sloten geen kredieten meer af, enerzijds omdat de grote uitgaven niet gedaan worden en anderzijds dat de middelgrote uitgaven nu van het spaargeld betaald kunnen worden. Maar de kosten van het verkoopapparaat bleven hoog, met een operationeel verlies als gevolg. Verlies is nu eenmaal een aanslag op je eigen vermogen, en dan gaat je solvabiliteit onderuit. Als die solvabiliteit inmiddels tot -stel- 5% zou zijn gedaald, dan had DSB 20x zoveel kredieten verleend als ze aan eigen vermogen in huis heeft. Dan had DSB dus 8x het eigen vermogen teveel aan leningen uitstaan. Die waarde moest dus naar beneden, maar DSB had geen inkomsten meer uit nieuwe verkopen, terwijl de kosten nog steeds doorliepen. Dit was voor Lakeman het signaal dat zijn stichting (die de belangen behartigt van de DSB klanten die een claim wilden indienen tegen DSB) wel eens helemaal niet aan de inhoudelijke behandeling van de claim bij de rechtbank toe zouden kunnen komen. Een bodemprocedure duurt zo maar een jaar of drie, zeker als er hoger beroep en cassatie wordt ingesteld tegen de uitspraak. En dan zou, volgens Lakeman, DSB allang failliet kunnen zijn. Door DSB even een zetje over het randje te geven, kan Lakeman direct met de curatoren onderhandelen over de claims, zonder de tussenkomst van een rechter. Tijdwinst dus. Doordat consumenten massaal hun spaartegoeden incasseerden, kreeg DSB er twee problemen bij. Het eerste is verminderde liquiditeit. Ofwel: de hoeveelheid geld die je tot je beschikking hebt om je korte termijn verplichtingen te kunnen voldoen. Het tweede probleem was dat met de bankrun de spaartegoeden met miljoenen per uur daalden. Hierdoor kwam DSB definitief in de gevarenzone terecht. Je kunt als crediteur geen faillissement aanvragen van een bank of verzekeringsmaatschappij. Dat is in de wet zo geregeld, omdat de maatschappelijke gevolgen zo groot zijn. Als een pensioenverzekeraar onder dezelfde voorwaarden als het bedrijfsleven failliet verklaard kan worden, zadel je miljoenen mensen op met een levensgroot probleem. Daar is het volgende op bedacht: Als een bank of verzekeraar in problemen komt, komt de toezichthouder (De Nederlandse Bank) in actie. In dit geval wordt DSB onder een noodmaatregel geplaatst, in feite een surceance van betaling. Dat is een vaste procedure. De bewindvoerders gaan vervolgens kijken wat er nodig is om de bank weer uit het slob te trekken. De bewindvoerders treffen vervolgens tot hun schrik een rampzalige toestand aan. Basel II wordt niet gehaald, lange termijn investeringen zijn gefinancierd met kort vreemd vermogen, de liquiditeit is te laag om het personeel te kunnen betalen. De bewindvoerders beseffen dat dit trekken aan een dood paard is, en kunnen niet anders doen dan de rechtbank verzoeken het faillissement uit te spreken. Dat de rechter tot 3 maal toe DSB de kans heeft gegeven met een koper te komen, laat zien dat de rechter wel degelijk de gevolgen van een faillissement voor ogen had. Als jij en ik voor de insolventierechter komen te staan, krijgen we die kans niet. Wouter Bos kon niet ingrijpen. DSB was een verliesgevende organisatie geworden. ABN AMRO en ING waren gezonde ondernemingen die wel een operationele winst boekten. Hun probleem was slechts beperkt tot de waardevermindering van uitstaande kredieten, waardoor de Basel II norm dreigde te worden overschreden. Het geld dat in ABN AMRO en ING werd gestoken, kon Bos dus ook binnen afzienbare tijd terug zien omdat er geld werd verdient. DSB kon niet aannemelijk maken dat het geld dat Bos er in zou pompen, ook terugbetaald kon worden. Nu het faillissement is uitgesproken dient de activa geliquideerd te worden, waaronder het kredietportfolio. Maar dat portfolio is 'besmet', vergelijkbaar met de sub-prime hypotheken in de VS. De lasten voor de consumenten zijn te hoog, waardoor het voor de koper niet zeker is dat hij die kredieten volledig kan innen, met een lagere waarde tot gevolg. Als die kredieten verkocht worden, zal dat tegen 25-35% van de waarde gebeuren. Een groot deel van het eigen vermogen is dan verdampt, terwijl de verplichtingen aan de Nederlandse Bank en de collega banken wel overeind blijven (in ieder geval tot de verificatievergadering). De DNB en andere banken zullen wel enige zekerheid hebben bedongen. Op het grootste deel van de activa zal dus een pandrecht rusten. Pandhouders zullen aandringen op snelle liquidatie, waardoor de opbrengst lager zal uitvallen. Een liquidatie levert over het algemeen niet meer op dan zo’n 40-50% van de waarde in de boeken. De rekeninghouders krijgen vanuit de depositogarantieregeling maximaal €100.000,- vergoed. Dit geld wordt door de gezamenlijke banken opgehoest. Dit is overigens geen extra uitgave, dit geld is al gereserveerd in de boeken. De rest sluit achteraan in de rij. In hoeverre de claim van Lakeman door de curatoren erkend zal worden, en of ze dan ook voorrang krijgen ten opzichte van de pandhouders is nog maar de vraag. Dit is mijn interpretatie van de gebeurtenissen van de afgelopen weken/maanden, gebaseerd op kleine stukjes informatie. Het kan dus zijn dat ik er helemaal naast zit. Wat er werkelijk gebeurd is, zullen we pas weten als er een parlementaire enquete komt. Maar die kans acht ik niet zo groot. Kan iemand dan ondertussen die Jura Z5 even op mijn infuus aansluiten?

@Hans: Ik ben een fijn stukje aan het schrijven over het verloop naar het faillissement toe. Maar dat zijn wel een paar letters op een rij ;-)

Shoot? Okee... (en pakt zijn Businessplan-Kalashnikov tevoorschijn...) Ik snap niet waarom je zo geprezen wordt voor de vormgeving. Niet dat die niet goed is, integendeel. Maar het is volkomen misplaatst. Je bent starter, gedraag je er dan naar. Dit is geen businessplan, dit is de PR-versie van een jaarverslag van een beursgenoteerde onderneming. Hou goed je doelstelling voor ogen. Wat wil je met dit businessplan bereiken? Je wilt geld van de bank! De bank moet het vertrouwen krijgen dat het dure geld bij jou in goede handen is. Ik krijg het gevoel dat jullie je prioriteiten niet goed hebben gesteld. Het maakt geen fluit uit of je dit zelf hebt ontworpen, of dit hebt laten doen, maar het eerste dat me te binnenschoot was: "Dit heeft goed geld gekost." En dan heb je meteen een punt achterstand. Je moet geld verdienen, niet uitgeven aan gefröbel. Vergeet niet dat het klassieke businessplan-stramien er met een reden is. Bankmannen en -vrouwen, investeerders, VC's... ze krijgen tientallen businessplannen per week binnen. Daar moet je snel een oordeel over kunnen vormen. Dan wil je niet tussen de 19 pagina's marketingcrap moeten zoeken naar de onderbouwing van de kerncijfers. Je dealt met de bank over geld. Dan moet het ook over geld gaan, niet over de beleving, niet dat een dag op jouw schuit je een zieleknijper scheelt. Dat is belangrijk voor jou. Dat is belangrijk voor je klant. Voor de bank is maar 1 vraag belangrijk: KRIJG IK MIJN CENTEN TERUG? Over kerncijfers gesproken: Ik mis een heel essentieel onderdeel in je businessplan: De cashflow. Winstgevendheid geloof ik wel, het gaat er om op welk moment de munten binnenkomen, en op welk moment de munten weer het nest verlaten. Cashflow is king, profit comes next. Je hebt afgelopen zomer een beter resultaat geboekt dan je had begroot. Pas dat dan ook aan in je businessplan. Je schrijft er wel over, maar ik zie het niet terug in de begroting. Heel slordig. Dus wat mij betreft deze vorm bewaren voor je verkoopbrochure, en terug naar de tekstverwerker. Wat zou ik willen zien: ====================================================================== Times New Roman, 11 punten, regelafstand anderhalf. Marges rondom minimaal 2 cm. Maximaal 10 pagina's. 1. Beknopte samenvatting - Wat ga je doen? - Welk probleem los je op? - Wat is je toegevoegde waarde? - Wat is de achtergrond van het team? - Hoe ga je geld verdienen? - Hoe ga je nog meer geld verdienen? - Hoeveel geld is er in gegaan? - Hoeveel heb je nodig? - Wanneer en hoe krijgt de bank haar geld terug? - Omvang: 1 A4 2. Wat is je product? - Uit welke onderdelen bestaat je productportfolio? - Waarom is jouw product beter dan andere producten? - Welke producten heb je voor welke markten en doelgroepen? - Wat is er nou zo bijzonder aan jouw product? - Omvang: 1 A4 3. Het team - Wie zijn de oprichters? - Met wie ga je deze kar trekken? - Wat is de verdeling van de verantwoordelijkheden? - En waarom is juist die persoon daar de juiste persoon voor? - Omvang: 1 A4 4. Marketing - Hoe groot is je markt? - Wie zijn je klanten? - Hoe verhoudt jouw groei zich ten opzichte van de groei van de markt? - Op welke manier benader je de markt? - Waar zijn je prijzen op gebaseerd? - Wat zijn is de kostprijs van je product? - Wie of wat zijn je primaire concurrenten? - Wie of wat zijn je secundaire concurrenten? - Hoe verhouden jouw prijzen zich to die van de concurrentie? - Wat verhoudt zich jouw kwaliteit zich ten opzichte van de concurrentie? - Uit welke hoek komt de dreiging dat 'de markt' jouw soort product niet meer zou willen hebben? - Omvang: 2 A4 5. Organisatie - Wat is je business systeem? - Wie zijn je leveranciers en strategische partners? - Wat zijn de locaties waar vanuit je opereert? - Hoe ziet je 'hiring schedule' er uit? - Omvang: 1 A4 6. Planning - Wat is je groeistrategie? - Wat is de tijdplanning en welke mijlpalen horen daarbij? - Omvang: 1/2 A4 7. Risico's - Hoe zijn de interne risico's als ziekte afgedekt? - Hoe zijn de externe risico's als het inzakken van de vraag afgedekt? - Hoe zijn de technische risico's afgedekt? - Welke risico's heb je op juridisch gebied zoals milieu en vergunningen? - Omvang: 1/2 A4 8. Financiën - Hoe winstgevend ben je? - Welke aannames heb je met betrekking tot de omzet gemaakt? - Wat zijn de hoogste kostensoorten? - Hoe is de zaak tot nu toe gefinancierd? - Op welke manieren wil je de plannen gaan financieren? - Hoeveel kort vreemd vermogen heb je nodig? - Hoeveel lang vreemd vermogen heb je nodig? - Hoe kom je aan de noodzakelijke versterking van het eigen vermogen? - Welke zekerheden biedt je? - Kun je aanspraak maken op subsidies? - En dan alle vragen van dit hoofdstuk nog een keer in een worst case scenario. - Wat is de strategie om het ook allemaal te bereiken? - Omvang: 3 A4 Bijlage: - Winst en verliesoverzicht per jaar x 3 jaar - Cashflowoverzicht, per maand x 36 maanden - Balans per jaar x 3 jaar. ====================================================================== (En stopt de gloeiende loop even in het zand om af te laten koelen.) En nu koffie... een dubbele espresso alstublieft. OBER!

LOL het e-book omvat ook niet veel meer dan de basis informatie die ook op de sites van de KvK en de belastingdienst terug te vinden is. Hoe zat het ook al weer als je geld wilt verdienen via internet? Regel 1: Bied originele content aan! Wat nu in de 15 pagina's wordt aangeboden zou pre-selling moeten zijn voor de videocursus. Ik heb de cursus maar even aan mij voorbij laten gaan.

De schade is veel groter. De banken draaien op voor 3,5 miljard. Maar dat zijn nog maar de kosten voor het garantiestelsel. Er komen bijna 2500 personeelsleden op straat te staan. Afgaande op wat de reïntegratie kost van langdurig werklozen, schrijf ik voor de DSB-WW'ers maar eens 750 miljoen op. Dan hebben we nog de spaartegoeden die niet binnen het garantiestelsel vallen en de achtergestelde deposito's van respectievelijk 110 en 140 miljoen euro. Uit het jaarverslag 2008 kunnen we een aantal kerngegevens 'vertalen' naar de huidige situatie. De crediteuren, fiscus en overige kortlopende schulen bedroegen 77 miljoen euro. Als je de trent van de afgelopen jaren vertaalt naar de huidige situatie, is een bedrag van 100 miljoen een safe bet. Als we dan nog eens een 'post onvoorzien' van 250 miljoen toevoegen kruipen we angstvallig dicht tegen de 5 miljard euro aan. En 5 miljard is de economische schade die is opgelopen in heel 2006. Het DSB faillissement zal straks voor 25-30% uitmaken van het totale schadebedrag 2009... OEF!

@John Kode Waarom jammer? Dat is mijn observatie en het gevoel wat ik bij het werknemerschap heb. Ik ben in mijn hele leven drie keer werknemer geweest, en dat was drie maal kennismaken met collega's die zich door de werkweek trekken met het weekend als lichtpuntje in het bestaan. Professionals die hun mening hebben opgeofferd aan het collectief, om maar niet ten prooi te vallen aan kantoorpolitiek. Het waren mooie functies met dito salaris en arbeidsvoorwaarden, maar ik hou het daar niet uit. Doe mij maar het leven van een cowboy.

Zelfstandig ondernemers heb je in alle soorten en maten. Van wereldveroverende hemelbestormers tot tijdelijke, part-time zelfstandigen. Maar wie is wat? Ik worstel ook met de diverse kwalificaties. Ondernemen staat voor 'doen'. Doen is actief werkwoord, het suggereert een voorwaartse beweging, vooruitgang. Een zelfstandige is iemand die het allemaal zelf doet, beslist. Iemand die zelfstandig in zijn inkomen voorziet, zonder daarbij afhankelijk te zijn van een werkgever. Er zijn ondernemers die helemaal niet zelfstandig zijn. Die nog niet durven te beslissen of ze nu wel of geen suiker in hun koffie willen. Die laten alles over aan managers, consultants en waarzeggers. Maar er zijn ook zelfstandigen die wel degelijk ondernemend handelen, innoveren en groeien, al was het maar op het persoonlijk vlak. Is een interim-manager die zich af en toe voor 6 maanden verhuurt een ondernemer? Sommigen wel, de meesten zijn zelfstandig beroepsoefenaars. Is iemand die zich als schoonmaker uit de bijstands-val werkt geen ondernemer omdat 'ie voor de helft van het gangbare tarief offreert? Dat is niet zomaar een ondernemer, dat is een held. En de winkelier waarvan zijn winkel er nog steeds zo uitziet bij de opening, 20 jaar geleden dan? Nee, niet in mijn definitie. Maar dan krijg ik ruzie met Karen Romme, want die denkt daar weer anders over. Maar hoe je het ook wendt of keert, het zijn allemaal mannen en vrouwen die niet afhankelijk willen zijn van derden als het om hun inkomen gaat. Die het heft in eigen hand nemen en een belangrijke bijdrage leveren aan de Nederlandse economie. Eigenwijze geesten die zich niet tussen 9 en 5 willen laten opsluiten om gelaten langs te lopen, bang om hun zekerheden kwijt te raken. Nep-ondernemers zijn er ook. Sujetten die nep-facturen sturen voor niet geleverde nep-diensten, vaak gevestigd op een nep-adres, met een nep-KvK nummer voor een nep-BV'tje. Maar dat zijn neppers, boeven, oplichters. Maar toch, sommige van die nep-organisaties worden beter en strakker bestuurd dan menig ondernemer zijn bedrijf in de hand heeft. Zijn dat dan toch ondernemers? In zekere zin wel, ze staan voor een actief, vooruitstrevend beleid. Innovatie is hun niet vreemd, en ze zorgen voor werkgelegenheid. Binnen en buiten hun eigen organisatie. Een organisatie die in grote mate zelfvoorzienend is. Ze hebben oog voor de markt, en als er geen markt is, creëren ze er één. Een fijne neus voor vraag en aanbod, en de hand op de knip. Een branche die iedere recessie steeds weer weet te overleven. Zijn er dan helemaal geen nep-ondernemers? Jawel. Dat zijn dromers die vallen onder de noemer 'veel geschreeuw en weinig wol'. Ze roepen van alles, maar presteren niets. Dus daar hoef je als 'echte' ondernemer ook geen last van te hebben. Ze snoepen geen marktaandeel af, ze pikken geen klanten in. Ze proberen op een netwerkborrel alleen maar hun visitekaartje aan je op te dringen. Laat ze. Geen punt. Dan kunnen zij weer verder dromen. En kunnen wij weer verder 'doen'. Voorwaarts. Ondernemen.

Helemaal eens met Jeroen. Probeer je probleem zo goed mogelijk te definiëren, je vraag zo concreet mogelijk te maken. Er zijn hier zat ondernemers wiens dagelijks werk het is bedrijven weer uit het slob te trekken. Even rondzoeken, je vind ze zo. Maar besef je wel dat dat geld kost, soms erg veel geld. Hoe specifieker de vragen zijn die je stelt op het forum, des te bruikbaarder zijn de antwoorden. Kom je er daarna nog niet helemaal uit, dan is een interim-directeur of coach de enige oplossing. Die dan overigens vaak al iets minder kost, omdat je zelf al zoveel voorwerk hebt gedaan. Laat maar komen die vragen!

WHOEHAAA LOL! Je zou toch denken dat juist EZ daar dubbel over zou nadenken. Misschien hadden ze beter een oproepje in het topic "bedrijfsnamen" kunnen plaatsen. Niet handig, dit...

Ik ook, in de Randstad dan. :P

Het is eigenlijk heel eenvoudig. Als je wilt dat de 'reclameboodschap' in je signature of je profiel gelezen wordt, zul je een inhoudelijke bijdrage moeten plaatsen. De kwaliteit van die inhoudelijke bijdrage straalt volledig af op de 'reclameboodschap' in je signature. Dus iedereen die zijn linkje wil dumpen op Higherlevel zal een inhoudelijk kwalitatieve bijdrage moeten leveren aan de discussies. Voor wat hoort wat. (als ex-mod) ;)

***zucht*** Waarom denken zoveel ondernemers dat een faillissement, of toelating tot de Wsnp for that matter de oplossing is voor al hun problemen? Waarom beseffen sommige ondernemers niet dat tijdens een faillissement de problemen alleen maar groter worden? Faillissement is een naam voor de staat waarin je verkeert waarbij je het beheer van je vermogen kwijtraakt, en je iedere cent die je de komende anderhalf tot twee jaar verdient aan de curator kunt afstaan, zonder dat je schulden kleiner worden. Faillissement is geen naam van een schattig plaatsje in de Dordogne! Kom op Fred72! Dit is g@#$%^mme waar het om draait! Dit is ondernemen! Trek jezelf omhoog en ga aan de slag. Bellen! Lullen als brugman! Verkoop je tent leeg voor iedere cent dat het waard is, voor alles dat jij waard bent. Probeer het op een akkoordje te gooien met je huurbaas. Praat met partijhandelboeren, laat ze je in consignatie leveren, verdien daar je eerste munten weer mee! Niet veel, maar wel snel. Flikker die hut vol met zooi die je opkoopt bij faillissementsveilingen. Duizend bussen haarspray: In de winkel voor 6,95/stuk. Jij koopt ze voor 500,- / 1000 en verkoopt ze voor een knaak. Bij de Wibra, Lidl en Aldi krijgen zie bende niet aangesleept. Zet voor mijn part je schoonmoeder in de etalage! Maar áls je failliet gaat, ga dan op zijn minst strijdend ten onder, zodat je met opgeheven hoofd door Surkuttehuizerveen kunt lopen. Maar kap alsjeblieft met mauwen. Ik heb mannen en vrouwen gezien die er 100x slechter dan jij voor stonden, en die hebben het ook gered. Ze hebben het niet gered omdat er ineens geld beschikbaar was., ze hebben het niet gered omdat hun huurbaas de kastanjes wel uit het vuur haalden, ze hebben het niet gered door op hun rug te gaan liggen met hun pootjes omhoog. Ze hebben het puur en alleen gered op karakter, doorzettingsvermogen en het heilig vuur in hun donder in de overtuiging dat ze dit niet lieten gebeuren. Dát is ondernemen, Fred72. Dát is ondernemen.

Aangedikt? Mwoa... voor mij was het wel een feest der herkenning. De eerste 'echte' onderneming in '92... Ik heb toen voor zeker 500,- gulden aan markers, plakband, lettertang, post-its en paperclips gekocht. En de periodes dat je blij bent dat je nog BTW terug krijgt omdat je anders niet te eten hebt (hoe krom die redenering ook moge zijn) komen ook na de start nog wel een paar keer voorbij.... Goed werk Ron!

Ik heb eens twee columns geschreven over dit onderwerp. Je kunt ze hier en hier terug vinden. En zo kom ik er achter dat het derde artikel in de reeks, geschreven samen met Ties van der Laan, nog steeds niet af is. Mooi klusje voor komende week.

Eén advies van een ouwe rot die het allemaal heeft meegemaakt: Niets aan het toeval overlaten en meteen een advocaat inschakelen. StevenK bijvoorbeeld.

Hoewel geen commercieel succes, toch wel een ontwikkeling waar ik erg blij van werd: Ik heb een probleem met de gemeente van mijn woonplaats. Nou ja, probleem... het is eigenlijk een probleempje, maar als je anderhalf jaar aan het soebatten bent zonder enig resultaat wordt het vanzelf een probleem. Nu mocht ik gisteren even kennis mogen maken met weer een nieuwe 'klantmanager' (zo noemen ze een ambtenaar daar.... **zucht**). Vol vooroordelen ging ik dus naar het gemeentehuis, en toen mijn klantmanager kwam aanlopen had ik meteen een gevoel van: "Daar gaan we weer... op naar de volgende anderhalf jaar". De hand die ze me gaf had meer weg van een stronkje gekookte worteltjes. Slap en nat. Kopje koffie? Nou... nee... bleh... Maar toen nam ze het woord. "Meneer van den Oord, als u mij nou eens verteld wat u van de gemeente nodig heeft om dit probleem op te lossen, vertel ik wat ik van u nodig heb om dat mogelijk te maken." Mijn bek viel open alsof mijn onderkaak een verdieping lager slapende collega-klantmanager moest wakker maken. ***KLABENG!*** - "Nou, eigenlijk niet meer dan zus en zo." - "Nou dan heb ik dit en dat van u nodig." - "En hoe lang heeft u dan nog nodig voor de ambtelijke procedures?" - "Officieel dertien weken, maar dit lijkt me duidelijk. Ik zal vanmiddag nog de verantwoordelijke raadsleden informeren, kan het meteen de volgende raadsvergadering op de agenda." Binnen twintig minuten stond ik weer buiten, en stak ik met trillende handen een sigaretje op...

Dank je, ouwe! ;-) Dit vind ik nou leuk. Geen vraag, geen propbleem, maar gewoon iemand die moeite stopt in het schrijven van een stukje tekst om een blijk van waardering af te geven. Spontaan begint in mijn kantoor het zonnetje te schijnen. (Ja, echt! Net was het nog bewolkt....). Ik ben blij dat je nu vooraf al je realitycheck hebt gehad, en niet dat je een aantal maanden na je droomstart er achter moet komen dat het inderdaad nog harder bikkelen is dan toen je nog lekker bij je baas zat. Goed om te lezen dat je er ook al achter bent gekomen dat ondernemen vooral "doen" is. Dat je inderdaad met je toges van die stoel af moet. Dat je de barricaden op moet om jouw evangelie te gehoord te krijgen... Eén dingetje wil ik nog even aanscherpen: Ondernemen begint niet met een idee. Ideeën zijn er zat. Ondernemen begint met de krankzinnige wil om iets op te lossen. Ondernemen begint met passie. Ondernemen is een heilig vuur dat je in je sodemieter moet voelen branden. Dan, en alleen dan, kun je boven alles en iedereen uitstijgen. Voor middelmatigheid is geen plaats. Als je iets wil doen wat al bestaat moet je het sneller, beter en/of goedkoper kunnen doen. Ondernemen is de ultieme vorm van vooruitgang. Als ondernemen "doen" is, dan is niet ondernemen "laten doen". Laten doen is bij uitstek een non-activiteit, en stilstand is achteruitgang. Je hoeft niet rustig na te denken, als je maar goed nadenkt. Maar besef wel dat de keuze die je straks gaat maken geen keuze is over wat je met de rest van je leven gaat doen. De meeste ondernemers hebben hun eerste onderneming nodig gehad om er achter te komen wat hun werkelijk drijft, en zijn daarna heeeeeeeel iets anders gaan opzetten. Succes met je eerste bedrijf! Ruben

Ik zou het topic nog wel even open willen zien. Ik heb nog wel een paar vragen aan meneer LAVDM. Maar het zou zijn credibility goed doen om wel alvast antwoord te geven op de vragen die eerder gesteld zijn.

Ik heb in de afgelopen jaren verschillende topics voorbij zien komen waarbij - naar mijn verbazing - een online dienst als Google Analytics of een online office-achtig pakket angstvallig wordt vermeden. "Omdat dat "ze" dan meer over mij te weten komen", "vanwege de privacy" of woorden van gelijke strekking worden dan gebruikt als argument. Maar de gedachte die bij mij meteen opkomt is: Maar waarvoor precies ben je dan bang? Of ben je juist niet bang dat jouw informatie "gebruikt" wordt door anderen? En wat denk je dan dat "ze" er mee kunnen? En wie zijn "ze"dan wel? Wat sla je wel online op, en wat is voor jou absoluut onbespreekbaar? En vooral waarom? Wat zou voor jou die ene randvoorwaarde moeten zijn waardoor je dan eventueel toch overstag gaat? Ik heb maar eens een rijtje gemaakt met soorten data die momenteel online is op te slaan. Het rijtje is genummerd van 1 tot 7, waarbij 2 inclusief de datasoort van 1 is, 7 ook 1 t/m 6 bevat enzovoorts. 1. Ik wil niets, maar dan ook helemaal niets opgeslagen hebben. 2. Email - Services als Hotmail en Gmail 3. Bedrijfsdocumenten zoals correspondentie - Google Docs en Office Live 4. Bedrijfsdocumenten zoals contracten en klantendata - Google Docs en Office Live 5. Privéfinanciën - Yunoo en Mintz 6. Zakelijke boekhouding - Exact Online en ReelEeZee 7. Resultaten van de zakelijke boekhouding zoals jaarverslagen, winst en verliesrekeningen - KvK Ik zie namelijk twee ontwikkelingen die haaks op elkaar staan. Enerzijds de innovatie op het gebied van online gegevensverwerking, anderzijds de soms wat vage argumenten om dat vooral niet te doen. Ik hoop op een leuke discussie!

Wow Hans! Die zag ik (en velen met mij ben ik bang) niet aankomen. Je bijdragen hebben bij mij altijd de indruk gewekt dat we te maken hebben met een rustige, gebalanceerde en geduldige ondernemer die dit niet zal overkomen. Zo zie je maar... We kunnen niet anders dan diep respect hebben voor deze moedige beslissing. Alles wat je tenslotte hebt opgebouwd, moet je nu plots laten voor wat het is. Luisteren naar de signalen die je lichaam afgeeft en durven zeggen 'genoeg is genoeg', bevestigen mij in ieder geval dat het beeld dat ik hierboven schetste eigenlijk niet zo heel erg bezijden de waarheid is. Hans, veel sterkte met de (hopenlijk vloeiende) overgang naar een heel ander leven. Maar blijf alsjeblieft terugkomen op het forum. Blijf je kennis delen. Je kunt er nog een hoop andere ondernemers mee de goede kant op sturen. "Being an entrepreneur is a lifetime position". Succès en groet, ;) Ruben