StevenK

Als u conform de bepalingen uit het contract hebt opgezegd, dan denk ik dat gerede kans maakt een beroep te kunnen doen op de wettelijke opzegtermijn, omdat de stilzwijgende verlenging niet conform huurcontract is *en* de verhuurder eraan debet is dat er geen verkoop heeft plaatsgevonden; Is er echter sprake van 7:290 ruimte, dan zou u wel eens vast kunnen lopen op de verplichte minimale duur van de huur, maar ook dan lijkt mij gezien hetgeen u presenteert dat de verhuurder niets hard kan maken.

Geen geld voor een advocaat hoeft geen probleem te zijn ;) ; je loopt wel tegen het probleem van griffierechten aan.

Aangezien voor transacties tussen DGA en BV toch een schriftelijke overeenkomst vereist is, is er niets aan de hand: dat geld komt aan de boedel toe.

Een faillissement wordt uitgesproken wanneer er meer dan één opeisbare schuld onbetaald blijft. Een niet door de schuldeiser geaccepteerde afbetalingsregeling doet daar niets aan af.

Ja (enigszins afhankelijk van wat er in de statuten staat), via de gewone rechter of via ondernemingskamer (en dus via een advocaat). Als je er zelf niet uitkomt, dan zal een door de rechtbank benoemde deskundige de waarde moeten bepalen. Maar is het niet beter dit in termen van de managementfees te regelen?

Dan moet er wel sprake zijn van overmacht. En aangezien het een consumentenkoop betreft, wordt dit een zware dobber. Goed advies! Maar er is natuurlijk het risico dat er sprake is van een klant voor wie die trouwerij, waar ze al anderhalf jaar naar toe leeft en ze anderhalf jaarsalaris aan uitgeeft, van het hysterische type is ;)

Jazeker. Juist bij zoiets als bruidsmode is het voor u als verkoper evident hoe groot het belang is van een juiste levering en het is eveneens evident dat de levertijd een fatale is, waarmee onherstelbare schade ontstaat wanneer deze levertijd niet wordt gehaald. Enige uitweg is wanneer het late moment van levering (in mijn beleving is het niet ongebruikelijk dat zo'n jurk één à twee maanden voor de 'grote dag' wordt geleverd) veroorzaakt is door de koper.

Niet noodzakelijk. Als er in de BV niets gebeurd is, zoals u schrijft, dan is het niet zoveel werk om daar een paar journaalposten van te maken. Ik kan me niet voorstellen dat dat meer dan een uurtje werk zal zijn. Contractueel eventuele bestuurdersaansprakelijkheid dichttimmeren zal behoorlijk meer werk zijn, waarbij u er ook rekening mee moet houden dat u als oprichter/bestuurder mogelijk aansprakelijk bent, wanneer de BV op korte termijn zou failleren.

Voor het overdragen van de BV is een aandelenoverdracht - via de notaris - nodig, met - mogelijk - voorafgaand een AVA waarin besloten wordt tot overdracht van die aandelen. Veelal zal de koper een balans verwachten en zal in de koopovereenkomst een balansgarantie opgenomen zijn.

Ik denk over een eenmanszaak

Dit is onjuist. Het auteursrecht zit op de foto op grond van de wet, zonder dat er verdere enige vermelding noodzakelijk is. Of er direct door het gebruik een vergoedingsplicht ontstaat, is afhankelijk van allerlei omstandigheden. Heb je bijvoorbeeld met een Belgische rechthebbende te maken, dan heeft die een stevige wet in zijn of haar voordeel achter zich staan. Een Nederlandse rechthebbende heeft nog de uitdaging dat hij moet bewijzen dat de gebruiker wist of had moeten weten dat er rechten geschonden werden. Nu is dat bewijs redelijk makkelijk te leveren, omdat de wet het auteursrecht vestigt.

Dit klinkt als een stevige faillissementsfraude: de saniet werkt door als ondernemer en mogelijk blijft daardoor geld dat aan de boedel toekomt in de stichting of komt dit bij de partner van saniet terecht. Ik zit net nog weer een annotatie te lezen waar derden die hier bewust aan meewerken, door de curator, met succes, aangesproken zijn. Anderzijds zou u misschien met uw ex, onder dreiging van een full disclosure naar de bewindvoerder, met een faillissement tot gevolg, tot een oplossing kunnen komen. Kortom: deskundige bijstand van een goede jurist - met kennis van het insolventierecht - lijkt mij geraden.

Artikel heb ik niet gelezen, ik heb wel naar de scriptie gekeken. En eerlijk gezegd zie ik daar in de conclusie dingen voorbij komen die mij vreemd voorkomen en die ook in de scriptie zelf niet onderbouwd worden, zoals dat stukje dat een werkgever onrechtmatig zou handelen wanneer hij google gebruikt om informatie over een werknemer/sollicitant te vinden. Het onderwerp zelf heb ik regelmatig mee te maken, hoewel het onderscheid tussen de werknemer 1.0 en 2.0 mij wat gekunsteld voorkomt. De vraag in hoeverre een werkgever te maken heeft met de privéactiviteiten van een werknemer, vooral wanneer dit gepubliceerd wordt, is er één van alle tijden. Overigens laat de feitelijke onjuistheid aan het begin van het artikel en mijn reactie daarop weer feilloos zien dat de opening van een tekst ontzettend belangrijk is. Door deze onjuistheid wordt de lezer die zich hiervan bewust is, direct afgeleid van de inhoud van het artikel en - mogelijk - voorzien van enige vooringenomenheid ten aanzien van de geloofwaardigheid van de rest van het artikel.

Ook iedereen die een studie nieuwe stijl (BaMa) heeft gevolgd en daarbij het 'civiel effect' heeft verkregen, mag nog steeds, in plaats van de LLM titel, de meesterstitel voeren.

Wanneer je je auto alleen zakelijk gebruikt, kun je van de douane een ontheffing krijgen om als Nederlands ingezetene met een buitenlands kenteken te rijden.

Die garagehouder zal over het algemeen liever een BTW-auto dan een marge-auto inruilen.

In dat geval is mijn dringende advies direct naar één van mijn beroepsgenoten te stappen. Deze kan ervoor zorgen dat er beslag wordt gelegd bij de klant(en) en vaak is dat wel genoeg om te zorgen dat je betaald krijgt! En is dat niet genoeg, dan zal snel genoeg de dagvaarding volgen.

Kijk, dat wist ik dan weer niet - ik dacht dat bij arbeidscontracten anders zat. Gelukkig had ik er een voorbehoud bij gezet. ;) Voor een aantal aspecten geldt wel dat de wet eist dat die schriftelijk worden vastgelegd. Denk daarbij aan bijvoorbeeld een proeftijd of een afwijkende opzegtermijn.

Net zoals de meeste overeenkomsten, is een arbeidsovereenkomst vormvrij. Dus ook zonder een schriftelijk stuk, is de ontslagbescherming van toepassing. TS wil ik daarom adviseren één van mijn beroepsgenoten of een andere kundige jurist in te schakelen.

Ja, dan geldt dat ook. Je moet je aan je overeenkomst houden, tot er in onderling overleg of door een rechter besloten wordt dat het beding gewijzigd wordt. In tegenstelling tot een concurrentiebeding zal een relatiebeding echter niet snel gematigd of vernietigd worden door een rechter.

Aangezien de overeenkomst nog steeds vormvrij is, is een niet-getekende order net zo rechtsgeldig als een getekende. Er zou echter wel een bewijsprobleem kunnen ontstaan. Als er geleverd wordt met een handtekening voor ontvangst, is dit probleem al ondervangen. Verder zou u kunnen overwegen orderbevestigingen per fax te verzenden.

Ik vind dit een goede stap. Zou er niet zijn ingegegrepen, dan zou het consumentenvertrouwen een enorme duw hebben gekregen. Daarnaast zou er een grote kapitaalmarktverstoring zijn gekomen, omdat heel veel mensen hun geld bij Fortis, maar ook bij ABN, weggehaald zouden hebben. Nu is met - relatief weinig - overheidsgeld aangetoond dat naast de garantie van DNB ook nog eens de staat niet werkeloos toeziet wanneer het spaargeld van veel mensen gevaar lijkt te lopen, maar pragmatisch ingrijpt.

Ik kwam dit bericht tegen en eerlijk gezegd schrik ik wel wat van de aantallen. 2 Miljoen mensen die geen premies afdragen? Dat is een kwart van de beroepsbevolking. Maar volgens mij probeert Hermans vooral te zeggen dat het heel jammer is dat de mensen die over het algemeen een zeer laag ziekteverzuim kennen geen premies betalen, want daarmee zouden de premies voor de werknemers laag gehouden kunnen worden. Ik vind het niet terecht wanneer ondernemers premies moeten betalen voor (volks)verzekeringen waar ze geen aanspraken op kunnen maken.

Dit soort situaties zijn zo frusterend en het enige wat je kunt doen om een oplossing, die eigenlijk geen oplossing is, maar alleen een einde maakt aan de situatie van onzekerheid, is een faillissement forceren door een te proberen surseance van betaling aan te vragen. Ik zeg 'proberen' omdat een surseance bij een natuurlijke personen eigenlijk nooit wordt toegewezen. Maar de aanvraag zorgt er wel voor dat de bank het pandrecht opeist en een verkoop afdwingt en dat er daarmee een einde aan de onderneming komt. Andere mogelijk is betalingsonmacht te melden bij de fiscus en daarbij te melden dat er stille verpanding is. Daarmee zal de fiscus over het algemeen - mits er belastingschulden zijn - heel snel zijn met het bodembeslag met uiteindelijk hetzelfde resultaat.

Of in deze situatie het beding van toepassing is, moet beoordeeld worden aan de hand van de tekst van het beding. Als het beding van toepassing is op de persoon, dan kan de BV onrechtmatig handelen verweten worden, vanwege de wetenschap bij het bestuur van de BV dat er in strijd met het concurrentiebeding wordt gehandeld.