StevenK

Het gaat niet om de vraag of er een onderneming is, maar of ze niet handelen in de uitoefening van beroep of bedrijf. De hobbyist die jij bedoelt verdient bij, is geen ondernemer, maar ook geen consument, want hij oefent wel degelijk het beroep van muzikant uit.

Dat zou ik niet zo stellen. Consument is iemand die niet handelt in de uitoefening van beroep of bedrijf. TS richt zich op muzikanten en dat zijn toch echt mensen die een beroep uitoefenen.

Je hebt een goede verkoper, die niet goed is in aftersales. KLinkt als een uitstekende groeistrategie: aftersales specialist er naast zetten en gaan met die banaan.

Van toepassing verklaren en daarnaast verstrekken. Alleen maar verstrekken zonder ze van toepassing te verklaren gebeurt nog te vaak. Dus in de offerte en overeenkomst benoemen dat de voorwaarden van toepassing zijn. En voor TS: niet afwachten, maar doorpakken.

Die betalingen kunnen op zich middels verrekening gedaan worden, *maar* als er in de tussentijd ergens een faillissement tussendoor komt, zou die verrekening wel eens door een curator aangetast kunnen worden, waar diezelfde betalingen als ze daadwerkelijk hebben plaatsgevonden niet aangetast zouden kunnen worden. Allemaal 'if this, then that', maar het is wel een reden om die betalingen wel feitelijk uit te voeren.

Je moet je inkoop en je verkoop los van elkaar zien. Je inkoop boek je in op basis van wat er op de inkoopfactuur staat. Je verkoop boek je op basis van wat er op je verkoopfactuur staat.

Activeren van je uren zou betekenen dat je de waarde ervan (stel 50k) in dit jaar als resultaat moet boeken om dan over vijf jaar weer af te schrijven. Het enige wat je daar mee opschiet is het financieren van de fiscus ;)

De vraag is allereerst wat er precies in de overeenkomst staat. (en overigens: 'wilt' doet het goed als een beleefde tweede persoon enkel- of meervoud, maar niet als derde persoon enkelvoud; dat doet pijn aan mijn ogen)

De klanten moeten vooraf toestemming geven aan de huidige eigenaar om hun e-mailadres over te laten dragen naar een nieuwe eigenaar in verband met de privacywetgeving. Daarnaast moeten de klanten ook toestemming aan de nieuwe eigenaar geven om ze te mogen mailen volgens de spamwetgeving. Dat maakt het effectief bruikbare klantenbestand waarschijnlijk aanzienlijk kleiner. Dat ben ik niet met je eens, Ron. De gegevens zijn immers niet verstrekt aan de persoon achter de onderneming, maar aan de onderneming. Het concept dat een onderneming, ook zonder rechtspersoonlijkheid, toch een zelfstandige entiteit is en als geheel overgedragen kan worden, is nogal elementair. De kern van de verwerking van de gegevens is dat ze enkel gebruikt mogen worden met het doel waarvoor ze verstrekt zijn. En dat doel is communicatie met de betreffende onderneming. Of het rendabel is om een expert in te huren of iets te verzekeren wordt niet slechts bepaald door de kosten als het goed gaat, maar vooral door de prijs als het onverhoopt niet goed gaat. Welke risico's loop je en wat zou dat kunnen gaan kosten? Kun je je dat permitteren? Het is hoe dan ook heel verstandig een derde te betrekken om te zorgen dat de afspraken die je maakt ook nagekomen kunnen worden (de inhoudelijke toetsing van de overname) en dat de afspraken ook goed vastgelegd worden. Wat dat laatste betreft gaat het ook om het vastleggen van wat er gebeurt als er niet nagekomen wordt. En juist bij mensen die samen afspraken maken, zonder een externe daarbij te betrekken, zie je dat vaak alleen maar vastgelegd wordt wat er afgesproken is, maar niet wat er gebeurt als de afspraken niet nagekomen (kunnen) worden.

Zoals ik al eerder zei: in de overeenkomst. Schakel aub een deskundige in, want als je op dit soort elementaire vragen het antwoord al niet kunt vinden, gaat het je niet lukken het plaatje compleet te krijgen. En hou goed voor ogen: het is heel goed mogelijk dat het faillissement al op de loer ligt en dat betekent niet dat het al te laat is, maar het betekent wel dat *nu* stappen moet zetten en dat je geen tijd hebt om je informatie met de antwoorden die hier gegeven worden bij elkaar te sprokkelen.

Daar zal de curator achteraan gaan Dat ligt aan de overeenkomst met de bank. Vaak staat daar een hoofdelijkheid in. Het is het bedrijf van je vader. Gaat 'ie failliet, dan heb jij het sociale vangnet. Dus met je vader in gesprek en samen de schouders eronder lijkt me meer oplossing dan weglopen. De bank zal toch altijd zijn geld terug willen hebben en daardoor innen ? Waar/bij wie gaat hij dit innen ? En is/kan hij privé aansprakelijk worden gesteld ? Nogmaals, dat ligt aan wat er in de overeenkomst met de bank staat. Ik kom genoeg zaken tegen waar iedereen en alles mede-aansprakelijk is, maar ik kom ook torenhoge financieringen tegen waar geen enkele zekerheid buiten de BV zelf verstrekt is. Dan heeft dat gesprek niet tot resultaat geleid. Of is er soms sprake van een 'handige' boekhouder die het salaris in RCD boekt om zo de loonheffing uit te stellen? Assumption is the mother of all fuckups. Een faillissement komt er wanneer het vertrouwen echt weg is. Er zijn genoeg bedrijven die op deze manier jaren kunnen doorgaan, omdat uiteindelijk iedereen wel betaald krijgt of zelfs omdat het in de branche gebruikelijk is. Maar ik ken ook situaties waar dit na drie maanden al fout gaat. Mijn advies? Vertel je vader dat je de situatie juridisch wil laten beoordelen, laat die beoordeling doen en ga dan met de jurist en je vader om tafel om een doel te bepalen en een plan te maken hoe je dat gaat bereiken.

Als schuldenaar heb je vooral plichten, geen rechten, dat klopt. De curator heeft als taak zo veel mogelijk geld te krijgen voor wat er nog is en daarbij moet de failliet (of bestuurder bij een rechtspersoon) helpen door informatie te verschaffen.

Daar zal de curator achteraan gaan Dat ligt aan de overeenkomst met de bank. Vaak staat daar een hoofdelijkheid in. Het is het bedrijf van je vader. Gaat 'ie failliet, dan heb jij het sociale vangnet. Dus met je vader in gesprek en samen de schouders eronder lijkt me meer oplossing dan weglopen.

Als je advocaat het niet weet, ga je naar een andere adviseur. En als je advocaat het met de kennis van de stukken al niet weet, kunnen wij al helemaal niets zinnigs zeggen.

Aan vernietiging kom je pas toe als de AV van toepassing zijn verklaard. Als in de overeenkomst de AV niet genoemd zijn, zijn ze niet van toepassing en kom je aan vernietiging niet eens toe.

Het is een kwestie van kijken wat er precies in de overeenkomst staat. Mijn ervaring is dat eigenlijk alle hosters wel algemene voorwaarden van toepassing verklaren in het bestelproces.

Met payrolling kom je er niet, want dan heb je geen zekerheid. En voor de WSNP wil je juist een vast dienstverband hebben. En dat betekent dat je dus wel iemand nodig hebt die jou die zekerheid wil en kan bieden.

Dat die auto verkocht is (of althans op andere naam staat) moet jij je niet druk om maken.

Ondernemen is altijd risico nemen en dat mag je niet in de WSNP, tenzij de R-C toestemming geeft, maar dat is echt heel zeldzaam. Dan moet er sprake zijn van substatiële verdiensten met een grote mate van zekerheid en zeer kleine risico's. Een alternatief is dat je je onderneming aan een derde verkoopt (koopsom nog niet laten betalen, zodat die in de boedel vloeit) en jij bij die derde in loondienst gaat, tegen een vast salaris. Dan kun je een situatie creëren waarin je je onderneming min of meer voort kunt zetten, als werknemer en kun je in de WSNP je schulden afwikkelen.

Dan hoop ik voor de verkoper dat hij de auto niet gebruikt heeft in zijn onderneming, anders had hij hem als BTW auto moeten verkopen.

Jullie moeten niet in termen van ingelegde bedragen rekenen, maar beginnen met een balans te maken. Want dat is het vertrekpunt bij het afrekenen.

Er staat dat de bank pas een beroep mag doen op de achterstelling op het moment dat *alle* overeenkomsten met de bank opgezegd zijn of *alle* verplichtingen jegens de bank opeisbaar zijn geworden.

Dan is er iets heel erg mis met je insteek. Want die rijke vrienden kennen ongetwijfeld ook mensen met geld en dat is je belangrijkste ingang. En op het moment dat je echt succes behaalt moet je anders aan hen uitleggen waarom je bij vreemden aangeklopt hebt ipv bij je vrienden.

Als je niet wil pitchen voor onbekenden, zul je moeten netwerken. En dat lukt in de regel niet in 2 weken en de mensen die de contacten hebben zullen ook niet blind contact gaan leggen, maar ook eerst iets van vertrouwen willen hebben voor ze dat doen.

Wellicht dat StevenK mijn lezing nog kan bevestigen (of corrigeren). Het is de vraag wat er in de statuten staat. Er bestaat niet zoiets als 'standaard statuten'. Een statutair bestuurder is vaak zelfs bevoegd alleen te besluiten of alleen de BV te vertegenwoordigen.