StevenK

Als de inbrenger ondernemer is, zal hij wel degelijk btw af moeten dragen. Is de inbrenger dat niet, dan zou ik dat als een marge-inkoop beschouwen.

Omdat het de bedoeling is dat je BTW afdraagt over het verschil.

Een tracking pixel werkt nog beter. Dan hoeft er nergens op geklikt te worden, maar is het weergeven van het bericht al voldoende.

Allerlei providers (iig Maxitel en Vodafone waar ik het van weet) bieden een dienst waarbij je naast je mobiele nummer ook een vast nummer krijgt, dat ook gewoon op je mobiel binnenkomt.

En voor de goede orde: het zijn twee vragen. 1. Welk recht is van toepassing 2. Welke rechter is bevoegd Je wilt dus niet alleen afspreken dat het Nederlands recht van toepassing is, maar ook dat de Nederlandse rechter, bijvoorbeeld één bij jou in de buurt, bevoegd is.

Als die auto nog voor 14k op de balans staat, dan kan het goed zijn dat er nog een post 'afschrijvingen' op de balans staat, die dan ook in de verdeling aan hem toebedeeld moet worden. Kijk eens in de jaarrekeningen terug hoe de afschrijving op die bus is verwerkt.

De juridische wereld bestaat niet alleen uit strafrecht. Er zijn genoeg onrechtmatige situaties die niet strafbaar zijn. IP adres uit de headers halen en dan bij de provider opvragen; als de provider weigert, eenvoudig kort geding tegen de provider, en daarna doorpakken tegen de pleger van de onrechtmatige daad. Blijkt het één provider te zijn, dan kun je ook nog ervoor kiezen de provider aan te spreken en daarvan, desnoods in rechte, te eisen dat íe de betreffende berichten blokkeert.

Ik denk dat jullie te afwachtend naar andere organisaties kijken. Als je er een eind aan wil maken, moet je actie ondernemen. Achterhalen wie ze stuurt en via de rechter een verbod vragen. Want ofwel er sprake van een systematische en waarschijnlijk commerciële achtergrond ofwel het is een zonderling, maar in beide gevallen geldt dat het kennelijk meer dan één ondernemer telkens weer tijd kost.

Zijn er nog oplossingen die geen auditfile uit kunnen spugen? Ik dacht dat dat de afgelopen jaren toch wel overal geregeld was, niet in de laatste plaats omdat de belastinginspecteur dat wel heel erg op prijs stelt bij een digitale administratie.

Andersom gedacht: voor de investeerder is er een waarde, mede gebaseerd op de technische kennis c.q. ervaring die TS bezit. Dat betekent dat het reëel is jou een pakket aandelen te leveren in ruil voor jouw ervaring en kennis.

Het is helemaal niet verwarrend. Alleen als er expliciet een btw bedrag genoemd is en duidelijk in welk land die btw betaald is, is er wellicht een mogelijkheid die btw in dat land terug te vragen. Alleen als je bij voorbaat zekerheid hebt dat je die btw terug zult krijgen, is het verantwoord de inkoop exclusief het btw bedrag als inkoopwaarde aan houden. In alle andere gevallen is het verstandig de totale factuur waarde als inkoopwaarde aan te houden. In alle genoemde gevallen zul je bij verkoop over het bedrag btw af moeten dragen, als je dat ook zou moeten doen als je bij een NL groothandel had gekocht. De marge regering is niet van toepassing.

Het zijn antwoorden die juist verduidelijken wat de situatie is. De bijverdienende hobbymuzikant door bij TS een website afneemt handelt in de uitoefening van beroep en hem komt dus geen consumentenbescherming toe.

Het gaat niet om de vraag of er een onderneming is, maar of ze niet handelen in de uitoefening van beroep of bedrijf. De hobbyist die jij bedoelt verdient bij, is geen ondernemer, maar ook geen consument, want hij oefent wel degelijk het beroep van muzikant uit.

Dat zou ik niet zo stellen. Consument is iemand die niet handelt in de uitoefening van beroep of bedrijf. TS richt zich op muzikanten en dat zijn toch echt mensen die een beroep uitoefenen.

Je hebt een goede verkoper, die niet goed is in aftersales. KLinkt als een uitstekende groeistrategie: aftersales specialist er naast zetten en gaan met die banaan.

Van toepassing verklaren en daarnaast verstrekken. Alleen maar verstrekken zonder ze van toepassing te verklaren gebeurt nog te vaak. Dus in de offerte en overeenkomst benoemen dat de voorwaarden van toepassing zijn. En voor TS: niet afwachten, maar doorpakken.

Die betalingen kunnen op zich middels verrekening gedaan worden, *maar* als er in de tussentijd ergens een faillissement tussendoor komt, zou die verrekening wel eens door een curator aangetast kunnen worden, waar diezelfde betalingen als ze daadwerkelijk hebben plaatsgevonden niet aangetast zouden kunnen worden. Allemaal 'if this, then that', maar het is wel een reden om die betalingen wel feitelijk uit te voeren.

Je moet je inkoop en je verkoop los van elkaar zien. Je inkoop boek je in op basis van wat er op de inkoopfactuur staat. Je verkoop boek je op basis van wat er op je verkoopfactuur staat.

Activeren van je uren zou betekenen dat je de waarde ervan (stel 50k) in dit jaar als resultaat moet boeken om dan over vijf jaar weer af te schrijven. Het enige wat je daar mee opschiet is het financieren van de fiscus ;)

De vraag is allereerst wat er precies in de overeenkomst staat. (en overigens: 'wilt' doet het goed als een beleefde tweede persoon enkel- of meervoud, maar niet als derde persoon enkelvoud; dat doet pijn aan mijn ogen)

De klanten moeten vooraf toestemming geven aan de huidige eigenaar om hun e-mailadres over te laten dragen naar een nieuwe eigenaar in verband met de privacywetgeving. Daarnaast moeten de klanten ook toestemming aan de nieuwe eigenaar geven om ze te mogen mailen volgens de spamwetgeving. Dat maakt het effectief bruikbare klantenbestand waarschijnlijk aanzienlijk kleiner. Dat ben ik niet met je eens, Ron. De gegevens zijn immers niet verstrekt aan de persoon achter de onderneming, maar aan de onderneming. Het concept dat een onderneming, ook zonder rechtspersoonlijkheid, toch een zelfstandige entiteit is en als geheel overgedragen kan worden, is nogal elementair. De kern van de verwerking van de gegevens is dat ze enkel gebruikt mogen worden met het doel waarvoor ze verstrekt zijn. En dat doel is communicatie met de betreffende onderneming. Of het rendabel is om een expert in te huren of iets te verzekeren wordt niet slechts bepaald door de kosten als het goed gaat, maar vooral door de prijs als het onverhoopt niet goed gaat. Welke risico's loop je en wat zou dat kunnen gaan kosten? Kun je je dat permitteren? Het is hoe dan ook heel verstandig een derde te betrekken om te zorgen dat de afspraken die je maakt ook nagekomen kunnen worden (de inhoudelijke toetsing van de overname) en dat de afspraken ook goed vastgelegd worden. Wat dat laatste betreft gaat het ook om het vastleggen van wat er gebeurt als er niet nagekomen wordt. En juist bij mensen die samen afspraken maken, zonder een externe daarbij te betrekken, zie je dat vaak alleen maar vastgelegd wordt wat er afgesproken is, maar niet wat er gebeurt als de afspraken niet nagekomen (kunnen) worden.

Zoals ik al eerder zei: in de overeenkomst. Schakel aub een deskundige in, want als je op dit soort elementaire vragen het antwoord al niet kunt vinden, gaat het je niet lukken het plaatje compleet te krijgen. En hou goed voor ogen: het is heel goed mogelijk dat het faillissement al op de loer ligt en dat betekent niet dat het al te laat is, maar het betekent wel dat *nu* stappen moet zetten en dat je geen tijd hebt om je informatie met de antwoorden die hier gegeven worden bij elkaar te sprokkelen.

Daar zal de curator achteraan gaan Dat ligt aan de overeenkomst met de bank. Vaak staat daar een hoofdelijkheid in. Het is het bedrijf van je vader. Gaat 'ie failliet, dan heb jij het sociale vangnet. Dus met je vader in gesprek en samen de schouders eronder lijkt me meer oplossing dan weglopen. De bank zal toch altijd zijn geld terug willen hebben en daardoor innen ? Waar/bij wie gaat hij dit innen ? En is/kan hij privé aansprakelijk worden gesteld ? Nogmaals, dat ligt aan wat er in de overeenkomst met de bank staat. Ik kom genoeg zaken tegen waar iedereen en alles mede-aansprakelijk is, maar ik kom ook torenhoge financieringen tegen waar geen enkele zekerheid buiten de BV zelf verstrekt is. Dan heeft dat gesprek niet tot resultaat geleid. Of is er soms sprake van een 'handige' boekhouder die het salaris in RCD boekt om zo de loonheffing uit te stellen? Assumption is the mother of all fuckups. Een faillissement komt er wanneer het vertrouwen echt weg is. Er zijn genoeg bedrijven die op deze manier jaren kunnen doorgaan, omdat uiteindelijk iedereen wel betaald krijgt of zelfs omdat het in de branche gebruikelijk is. Maar ik ken ook situaties waar dit na drie maanden al fout gaat. Mijn advies? Vertel je vader dat je de situatie juridisch wil laten beoordelen, laat die beoordeling doen en ga dan met de jurist en je vader om tafel om een doel te bepalen en een plan te maken hoe je dat gaat bereiken.

Als schuldenaar heb je vooral plichten, geen rechten, dat klopt. De curator heeft als taak zo veel mogelijk geld te krijgen voor wat er nog is en daarbij moet de failliet (of bestuurder bij een rechtspersoon) helpen door informatie te verschaffen.

Daar zal de curator achteraan gaan Dat ligt aan de overeenkomst met de bank. Vaak staat daar een hoofdelijkheid in. Het is het bedrijf van je vader. Gaat 'ie failliet, dan heb jij het sociale vangnet. Dus met je vader in gesprek en samen de schouders eronder lijkt me meer oplossing dan weglopen.