Ward van der Put

Een gebruikelijke aanbrengfee is 10% tot 20% van de waarde van de opdracht — dus van de omzet, niet van de winst. Je legt in meerdere opzichten een bom onder de samenwerking als je van de winst uitgaat; ga liever uit van het aan opdrachtgevers geoffreerde/gefactureerde bedrag. Als ik het zo lees, heb je echter meer een partnership waarin je zakenpartner marketing & sales voor zijn rekening neemt en jij productie & operations. Als je daarbij dan ook nog volledig afhankelijk bent van die ene, onvervangbare partner, is er veel voor te zeggen om de samenwerking een vastere vorm te geven waarbij (misschien) twee gelijkwaardige partners 50/50 de winst delen.

Even een plaatje lenen van GoodUI (tip 32), dan is het usabilityprobleem meteen duidelijk. Professionele opinie: er zijn twee design patterns en ik neig naar de tweede. [*] Bijvoorbeeld bij e-mailclients staat de interactie (beantwoorden, doorsturen en dergelijke) inderdaad boven de content. [*] Bijvoorbeeld bij blogs volgt het reageren echter onder en vooral ná de content waarop je kunt reageren. Daar wordt in tijd en ruimte de leesvolgorde gevolgd: van links naar rechts en vervolgens van boven naar onder. Ben je uitgelezen, dan kun je te slot tot actie overgaan. Meer in het algemeen is een scheiding van functionele links en navigatielinks wel gewenst. Reageren is een actie (functioneel), maar Forumregels en Home leiden naar andere bestemmingen (navigatie).

Gelijksoortige functionaliteit hoort in dezelfde context te worden gepresenteerd. Met andere woorden: de knoppen horen naast elkaar. Dan is ook duidelijker dat er twee keuzen zijn. Denk maar aan een knop OK naast een knop Annuleren of een menuopdracht Afdrukvoorbeeld boven/onder een opdracht Afdrukken. De knop Abonneer zou dan eventueel naar rechtsboven kunnen. Dat is immers andere functionaliteit.

Het wettelijk minimum van € 40 is vastgelegd in het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten artikel 2 lid 2. Bij een "handelsovereenkomst" is dit bedrag direct verschuldigd na de vervaldatum, zonder aanmaning.

Nee, dat stond er volgens mij niet. Ergo: de TS ontvangt het voorschot voor een nader te bepalen aantal uren dienstverlening. Niks verlaagd btw-tarief voor koffie ook: die vergelijking trekt de TS zelf, maar het "verschil" is daarbij juist dat het om de uren gaat, niet om de koffie. Het toepasselijk btw-tarief is dus bekend.

Lever je per maand of per kwartaal? Het lijkt me namelijk wel wijs de betalingen en leveringen synchroon te laten lopen. Het heeft uiteraard een zeker risico, maar een dag of drie na elke levering incasseren/factureren lijkt me de klantvriendelijkste oplossing. Verder nog een overweging: laat de klant zelf kiezen of deze per maand, kwartaal of jaar betaalt — en geef eventueel een oplopende korting voor de varianten die gunstiger zijn voor je cashflow.

Hier lijkt het Europese Hof de argumentatie "geen prestatie dus geen btw" inderdaad te volgen. Het ging daarbij zelfs om voorschotten die niet werden terugbetaald. (Misschien kan iemand met meer fingerspitzengefühl voor juridische databanken de oorspronkelijk uitspraak vinden.) Slaan we bijvoorbeeld de bijzondere regeling voor voorschotten van nutsbedrijven (paragraaf 3.3.7.1) erop na, dan lijkt de Nederlandse gedragslijn echter: voorschotten zijn met btw belast en verschillen worden later bij het uitreiken van de factuur verdisconteerd. De topicstarter kan het volgens mij inderdaad het beste zuiver houden — en duidelijk voor klanten — door gewoon twee facturen uit te reiken: een factuur voor het voorschot en later een (credit)factuur voor de eindafrekening.

Maar DNB zegt ook dat je juist voor het overmaken van geld geen gebruik kunt maken van een vrijstelling van de vergunningplicht voor betaaldienstverleners: Ik denk dat je voor de details het beste even met DNB contact kunt opnemen. DNB moet een eventuele vrijstelling uiteindelijk ook registreren namelijk.

Als betaaldienstverlener heb je voor consumentenbetalingen conform de Richtlijn betaaldiensten of Payment Services Directive (PSD) een bankvergunning van de Nederlandsche Bank (DNB) nodig óf een geregistreerde vrijstelling.

Je begrijpt hoe zo'n opgehouden hand kan overkomen, hè? Een vergoeding van de directe kosten is redelijk: de oorspronkelijke domeinnaamregistratie, de verlengingen plus de verhuiskosten. Het is ook niet ongebruikelijk dat de partij die een domeinnaamconflict aankaart, zelf aanbiedt de verhuiskosten te vergoeden. Al het meerdere is dubieus.

Het draait om het aannemelijk maken. En aannemelijk maken hangt nauw samen met geloofwaardigheid: die is fors hoger als je datums en tijden uit de urenregistratie kunt staven met datums en tijden van andere bronnen. Anders gezegd: je maakt het vooral jezelf gemakkelijker. Ik druk op een paar sneltoetsen en dan komt mijn Excel-spreadsheet exact overeen met al het andere (tot aan git-commits toe, voor de kenners). Dat vind ik handiger en zuiverder dan globaal noteren dat ik vandaag bij benadering 1½ uur aan e-mail heb besteed. Kwestie van smaak.

Dan heb je wel een zaak, lijkt me, want een nieuwe eigenaar die handelt onder de persoonsnaam van de (failliete) vorige eigenaar kan een vorm van ongewenste identiteitsverwarring zijn. Misschien kun je de vraag voorleggen aan een specialist bij de Kamer van Koophandel: de KvK is als toezichthouder belast met de handhaving van de Handelsnaamwet. Een persoonsnaam beschermen als Benelux-woordmerk zal een langere juridische weg met meer hobbels worden (en heeft misschien niet het gewenste effect).

Elke natuurlijke persoon mag onder zijn eigennaam deelnemen aan het handelsverkeer. Dat geldt voor de meer dan 200 ondernemers Jan de Jong in het handelsregister en ook voor iedereen die toevallig Alfons Pieters of Michael Jackson heet.

Misschien even KPN Zakelijk bellen? De moedermaatschappij van Telfort levert namelijk zelf ADSL over ISDN. Als ze daarmee ook stoppen, heb ik zelf binnenkort een probleem... ;D

Ja, bij betalingen uit privé verandert het eigen vermogen. Bij een eenmanszaak is er geen afgescheiden vermogen. Je kunt geen vordering op jezelf hebben. Je kunt het sluitend maken door het eigen vermogen te corrigeren voor privé-stortingen (en eventuele privé-opnamen): Eigen vermogen eindbalans = beginbalans + privé-stortingen - privé-opnamen + winst Je kunt dat eventueel als volgt beredeneren. Als je 100 contant betaalt uit privémiddelen, stort je eigenlijk (denkbeeldig) 100 in de bedrijfskas: kas (activa) en eigen vermogen (passiva) nemen op dat moment beide met 100 toe. Vervolgens leidt de betaling -100 uit de kas hetzij tot een toename van +100 van andere activa (bijvoorbeeld voorraden), hetzij tot een toename van +100 in kosten. Kosten verlagen uiteindelijk de winst en daarmee per saldo het eigen vermogen.

Onder "Vreemd vermogen" heb je nu een "Ingebracht van privé" staan: een dergelijk privé-storting hoort echter bij de mutaties van het eigen vermogen.

Als je de opnamen, zoals Marcel schetst, beschouwt als een halffabrikaat voor een ander eindproduct, kun je ze ook activeren als "Onderhanden werk" (of een vormvariant daarvan: "Onderhanden projecten"). Een complicatie is dat composities en uitvoeringen auteursrechtelijk beschermde werken zijn. Je zou ze daarom ook kunnen beschouwen als gemeenschappelijke intellectuele eigendom van de band, dus de VoF. Dan zouden het "Immateriële vaste activa" zijn. Misschien kan een van de andere forumleden daarover zijn of haar licht laten schijnen?

De tweede vorm van tijdschrijven verdient de voorkeur. De urenregistratie kan dan gemakkelijk worden gecontroleerd (en onderbouwd) met datums en tijden van e-mailberichten, documenten, logbestanden, enzovoort. Veel extra werk is het ook niet. In Microsoft Excel en veel andere spreadsheetprogramma's kun je met Ctrl+; de huidige datum invoegen en met Ctrl+Shift+; de huidige tijd.

Nee, helaas niet: de datum van de factuur bepaalt in welk tijdvak u de btw moet aangeven. Je bent dus voor een deel aan het voorfinancieren op nog te ontvangen betalingen: als je per 01-01 factureert voor een jaarabonnement, draag je de volledige btw af voor Q1 (01 t/m 03), ook al ontvang je later nog betalingen gespreid per kwartaal (Q2 t/m Q4) of per maand (04 t/m 12). Dáár heb je dus een reden om toch frequenter dan één keer per jaar te factureren.

Deze vraag is toch wel iets meer waard (sorry Hans!) dan een verwijzing naar de BD-site. Stefan vraagt namelijk of zijn bescheiden tarief van € 10 achteraf moet worden gezien als een prijs inclusief of exclusief btw. Voor consumenten geldt dan in twijfelgevallen altijd inclusief btw, maar hoe zit dat met prijzen die ondernemers B2B overeenkomen?

Als je bij BeUP op het "Google Partner"-logo klikt, kom je uit op deze pagina van Google over Proximedia.

Je bent het wel op één punt heel erg eens met je compagnon: het is niets, slechts gebakken lucht, en alleen de naam is wat waard. Misschien moet je dat omdenken. Of ontdenken zelfs: vergeten dus. Als die dienst anderen namelijk werkelijk een dienst bewijst, mag het niet heel veel uitmaken of het ding nu Foo, Bar, Baz of Qux heet.

Dat iemand twee e-mailadressen heeft, wil echter ook niet zeggen dat hij alles op één adres wil ontvangen. De forward betekent vooral: stuur de e-mail die ik oorspronkelijk ontving op adres x vanaf nu maar door naar adres y. Dat kan ook met de reguliere post en een krantenabonnement: stuur maar even door naar mijn vakantie-adres. Over de voorafgaande periode zegt de opdracht tot het instellen van een forward eigenlijk niets. De post werd foutloos bezorgd in de postbus (POP-box), alleen heeft de eigenaar zijn postbus niet geleegd en zit hij nu met een stapel ongeopende enveloppen. Daarvan wil hij tot slot niet de directe schade maar vooral de vervolgschade verhalen voor eventuele opdrachten die hij had kunnen hebben als hij zijn e-mail eerder had gelezen.

Mijn ervaring is: iemand die niet van plan is € 100 te betalen, zal ook geen € 50 aanbetalen. Met vragen om een aanbetaling van hooguit de helft houd je flessentrekkers en dubieuze debiteuren redelijk effectief op afstand. Laat je die 50% aanbetalen met iDEAL of een bankoverschrijving, dan beschik je bovendien over door een Nederlandse bank geverifieerde klantgegevens voor een eventueel verhaal van het restantbedrag.

Maar alleen de directe kosten, geen indirecte kosten zoals een abonnement. Je kunt bijvoorbeeld niet het uurtarief van een boekhouder delen door het aantal acceptgirobetalingen dat hij per uur verwerkt en dat vervolgens opvoeren als "administratiekosten" voor de "afhandeling van een acceptgirobetaling".