Ward van der Put

Dat was me al eerder opgevallen: je weet eigenlijk al precies wie je achter jullie (!) geld moet aansturen. Nu alleen nog even de knop omzetten van zakelijk naar privé. Jij wilt het te zakelijk, rationeel en formeel correct houden; misschien krijgt zij het in twee telefoontjes of één verjaardag voor elkaar.

Dat is nogal een punt wanneer je aangifte gaat doen (heb ik zelf gemerkt in een ander geval): het is pas oplichting als je concreet schade hebt geleden. Heb je niet betaald, dan ben je niet opgelicht. Betwist je de vordering en laat de bedrijvengids het er daarop bij zitten, dan heb je geen schuld en ben je opnieuw niet opgelicht. Het is cru, maar je hebt zeer waarschijnlijk een paar aangiften nodig van mensen die daadwerkelijk het schip ingegaan zijn, anders kan|wil|doet justitie er weinig mee.

Bij sterk wisselende inkomens kun je ook nog inkomstenbelasting middelen over drie aaneengesloten kalenderjaren.

Pieter, welkom op Higherlevel. Zie je de twee cirkelredeneringen in je vraagstelling ook? Met dat inzicht kun je namelijk uit die cirkel ontsnappen. Het is vrijdag; denk er maar eens een weekend rustig over na.

Hebben de registeraccountants zich uitsluitend over de "eigen input" gebogen of ook over iets waarin je een meer objectieve gemeenschappelijke basis zou kunnen terugvinden, zoals jaarrekeningen, aangiften omzetbelasting of orderportefeuille? Als je het gemiddelde van de twee waarderingen neemt, is dat dan voor jou bespreekbaar en betaalbaar of zit je er dan nog mijlenver naast?

Dat mag wel, maar dit "ongebruikelijk samenwerkingsverband" is vooral gericht op tegengaan van misbruik van fiscale ondernemersfasciliteiten. Je kunt niet "effe gauw" je vrouw medevennoot maken om bijvoorbeeld twee keer te profiteren van zelfstandigenaftrek. In de VoF-samenwerking die jij voor ogen hebt, is dat niet het geval: er zijn vele duizenden vergelijkbare detailhandelsbedrijven die worden gedreven door een echtpaar. En anders kun je deze zekerheidshalve altijd nog schriftelijk voorleggen aan je favoriete Inspecteur.

Aangezien een schriftelijke akte ontbreekt, kun je je mogelijk op het standpunt stellen dat het auteursrecht op alle software hierdoor bij jou ligt. De VoF had weliswaar tot doel het voor gemeenschappelijke rekening en risico exploiteren van de software, maar daarmee ligt de eigendom van de software nog niet automatisch bij de VoF.

Van 2.3 raad ik, want dat is de eeuwige stijfkop die desalniettemin rationeel en redelijk wil lijken. Dat leidt bijvoorbeeld tot de waanidee dat je risicoloos kunt ondernemen door, ongeacht wat er gebeurt, tweemaal modaal plus vakantiegeld te eisen voor alles dat je doet.

Enkele van mijn leveranciers verhogen hun prijzen jaarlijks per 1 januari. Dat kondigen ze in de regel eind november of begin december al aan. Ik overweeg daarom hetzelfde te doen met een deel van mijn eigen tarieven (en dan met name natuurlijk de tarieven die sterk afhankelijk zijn van inkoopprijzen). Echter, ik zie dat begin januari 2017 de dienstenprijsindex (DPI) van 2016 nog niet bekend is: het 4e kwartaal 2016 is namelijk nog niet bekend en van het 3e kwartaal 2016 zijn de cijfers nog slechts voorlopig. Hoe kun je daarmee toch een sluitende prijsverhoging vaststellen, die je liefst in december al aankondigt? Kan dat bijvoorbeeld door dan in december 2016 uit te gaan van een "gebroken jaar" bestaande uit Q3 2015 + Q4 2015 + Q1 2016 + Q2 2016?

Een tijdelijke slogan is soms ook erg handig. Bijvoorbeeld als je server er even uit ligt:

Wat heb je dan afgesproken met de financier? Als die namelijk al voor vrijwel alle investeringen garant staat maar het niets wordt zonder 3 tot 5 maanden jouw fulltime inzet, dan ligt het voor de hand dat de investeerder ook even voorziet in een overbruggingskrediet van € 1.500 tot € 2.500.

Dat "ik doe de boekhouding" versus "zij doet de boekhouding (soms niet en meestal te laat)" lijkt me de kern van het probleem. Als de uitgaven aan kerstpakketten voor het personeel te hoog gegrepen zijn voor een boekhouder met een boekhoudachterstand, wordt het tijd om afscheid te nemen.

Wat is "weinig"? (Enne, heb je je eigen IP-adressen al uitgesloten in Google Analytics?) Mijn ervaring is dat je met een nieuwe webshop twee horden moet overwinnen. De eerste mijlpaal ligt bij ongeveer 200 bezoekers per dag. Dan telt de webshop pas echt mee. Vroeger kon je dat autonoom met SEO alleen in drie maanden bereiken, maar nu gaat er al gauw een halfjaar overheen. De tweede mijlpaal is een verdubbeling richting 400 bezoekers per dag. Daarmee kom je op bepaalde relevante zoekwoorden in de hogere regionen bij Google en heb je dagelijks voldoende bestellingen voor een redelijk marketingbudget (bijvoorbeeld voor SEA).

De TS heeft de schijn tegen omdat hij een gouden idee lijkt te willen verzilveren (pun intended), maar dat patent zal reële verwervingskosten met zich mee hebben gebracht. Voor de software geldt hetzelfde als die niet slechts bestaat uit zelf ingeklopte code maar bijvoorbeeld uit bij derden ingekochte componenten of aan derden uitbesteed werk. Iets soortgelijks hebben we op HL bijvoorbeeld al eerder gezien bij het inbrengen van een website die door derden is gebouwd. Hoe dat dan kan en mag worden gewaardeerd, lijkt me een kwestie van alle facturen in een ordner doen en daarmee op de koffie gaan bij een accountant.

Dat gaat over de inbreng van materiële activa, zoals een bureau of pc. Leg eens uit welke immateriële activa je wilt inbrengen?

€ 100 inclusief 21% btw = € 100 ÷ 1,21 ≈ € 82,65 exclusief btw Bij € 80 inkoop zonder btw is je marge dus toch nog met € 2,65 bescheiden positief.

Voordat ik iemand een pc toevertrouw, zou ik juist bij een pc-specialist even poolshoogte willen nemen op zijn website: vermeld niet alleen een telefoonnummer maar ook je site. Verder wordt je waarschijnlijk vaker gebeld als je een vast lokaal nummer in plaats van een 06-nummer gebruikt, want dat wekt meer vertrouwen. Mijn ervaring is dat een gratis bedrijfsvermelding in Google inmiddels meer lokale telefoontjes oplevert dan lokaal adverteren. Alleen al op die vermelding word ik enkele keren per dag gebeld (ook door telemarketeers helaas, maar dat mag de pret niet drukken).

De margeregeling definieert margegoederen met een verwijzing naar de Wet op de Omzetbelasting 1968: En de Wet op de Omzetbelasting 1968 beperkt goederen in het aangehaalde artikel tot roerende lichamelijke zaken, dus geen virtuele, niet-lichamelijke zaken: Toch is de vraag inderdaad interessant, want waarom zouden bijvoorbeeld tweedehands e-books niet hetzelfde behandeld kunnen/moeten worden als gebruikte boeken?

Dan vind ik de hack om met 100% korting te factureren veel slimmer. Je zit anders met de btw op een aan jezelf uitgereikte btw-factuur plus een factuur die als betaald is weggeboekt zonder dat daar een betaling tegenover is ingeboekt.

Dat kan met een impeachment, maar technisch wordt dat nogal een moeizaam instrument wanneer de republikeinen een meerderheid hebben in het Huis van Afgevaardigden (de openbaar aanklager) en de Senaat (de rechtbank). Nixon liet het er niet op aankomen: hij stapte voortijdig op.

Wat voor immateriële activa?

Die "soort check" noemen we een vermogensvergelijking en die is verre van nieuw, niet heel ingewikkeld, een van de eerste dingen die iemand controleert die cijfers van een onderneming (door)licht en algemeen bekend bij iedereen die iets van jaarrekeningen begrijpt.

Wikipedia heeft een net lijstje met de namen, afkortingen en opbouw van internationale btw-nummers.

Het is een hippe mode, die lijkt ingegeven door verregaande digitalisering: een verschuiving van betalen voor de mogelijkheid of het recht om iets te gebruiken (bijvoorbeeld een abonnement) naar betalen voor het feitelijke gebruik. Ik vraag me daarmee alleen meteen wel af: waarom moet ik betalen voor het hebben van een zakelijke bankrekening* als ik vervolgens nog moet bijbetalen voor het gebruiken van diezelfde bankrekening? Prima als directe, variabele kosten direct in rekening worden gebracht, daar kan ik nog wel in meegaan, maar dan verwacht ik ter compensatie wel een verlaging van de indirecte of vaste kosten. * Ik heb twee zakelijke bankrekeningen, beide bij ING.

Dat komt mede doordat winst verdelen heel iets anders is dan winst uitkeren. Het gaat er vooral om wat jullie hebben afgesproken, niet wat toevallig per boekjaar goed uitkomt. Winst 50/50 verdelen maar niet uitkeren is een andere afspraak dan winst verdelen naar rato van het aantal gemaakte uren.