Ward van der Put

In het boek Pro Git vind je eigenlijk alles wel. De online versie is gratis: https://git-scm.com/book/en/v2 Ja, er zijn verschillende clients voor verschillende besturingssystemen. Zelf gebruik ik bijvoorbeeld SourceTree van Atlassian, maar er zijn er nog veel meer. Een overzicht van git-clients voor onder andere Windows vind je hier: https://git-scm.com/downloads/guis Aangezien je git-workflows op verschillende manieren kunt organiseren, in lijn met hoe je team graag werkt, is het wel handig/verstandig om deze tutorials ook eens door te nemen: • 5 types of Git workflows that will help you deliver better code • A successful Git branching model • Comparing Workflows

Nee, git werkt op alles clients én servers die je onder controle van git plaatst. Je zou dus git kunnen installeren op je Linux-webserver, van de website vervolgens de remote master maken en tot slot op Windows- en Mac-clients wijzigingen doorvoeren via lokale branches en forks. Ik doe het zelf echter liever met wat extra tussenstappen. De master staat om te beginnen niet live, maar in een openbare of besloten repository op GitHub. Zo kun je er zelf namelijk overal bij en heb je altijd een volwaardige back-up in de cloud. Wijzigingen voeren we vervolgens lokaal door in een aparte branches, waarbij elke developer evenveel branches kan aanhouden als hij denkt nodig te hebben. De code wordt meestal getest op een lokale development server, niet op een externe server en uiteraard helemaal niet op een live productiesite. Werkt dat, dan gaat de code over van de development server naar een testserver — en dat is onder ideale omstandigheden een kloon van een productieserver, maar met een apart subdomein zoals test.example.com op de productieserver kom je er vaak ook. Zijn de tests geslaagd, dan gaat alles met pull requests over naar de master op GitHub, maar nog steeds niet de live server. Pas in laatste instantie gaat de stabiele master over vanuit de GitHub-repo naar de live productieserver. En niet via git, maar gewoon als exacte kopie. Met andere woorden, de master op GitHub staat onder source control en de live site is daarvan een identieke maar volledig onafhankelijke kopie.

Je moet het opsplitsen in twee deelproblemen: (a) je hebt een medische verklaring nodig, bijvoorbeeld van de huisarts, en (b) je bewaart medische persoonsgegevens, omdat alleen al uit het feit dat iemand kaarthouder is, rechtstreeks kan worden afgeleid dat deze een specifieke medische toestand heeft. Voor onder andere abonnementen en klanten/debiteuren is de verwerking van persoonsgegevens weliswaar vrijgesteld, maar ik vermoed dat dit voor deze verwerking te kort door de bocht is. Ik zou de vraag daarom toch schriftelijk voorleggen aan de Autoriteit Persoonsgegevens.

Inzage in een patiëntdossier is ingrijpend en vereist een verregaande bevoegdheid; kun je niet volstaan met een verklaring van de huisarts of behandelend arts? Indirect bewaar je dan uiteindelijk toch medische persoonsgegevens, zelfs al is dat maar een "voldoet aan de voorwaarde": je registreert daarmee immers dat een klant een bepaalde medische toestand heeft.

Laten we echter niet iedereen over één kam scheren. De TS vraagt niet hoe hij kan voorkomen dat hij in De Televaag belandt, maar hoe hij zijn btw-aangiften op orde krijgt als hij iets vanuit China of via Duitsland laat dropshippen.

Black Friday is een merknaam en daarover is gedoe geweest in Duitsland met onder andere de beruchte Abmahnungen en afgesloten Facebook-pagina's.

Het doorslaggevende beslissingscriterium is: zijn ze wel reviewpartner van Google? Google laat al enige tijd geen nieuwe reviewpartners meer toe. Volgens geruchten is dat om het eigen reviewsysteem, bijvoorbeeld in Google Maps, te bevoordelen. Volgens sommigen heeft het ook te maken met de typisch Nederlandse en Duitse wildgroei (kijk maar naar het lijstje in de link). Enkele nieuwe en op zich uitstekende reviewsystemen krijgen daardoor helaas geen kans, maar vallen wat mij betreft desalniettemin af.

Jazeker, alleen gaat de vergelijking niet helemaal op omdat alledrie out of the box te gebruiken zijn, terwijl het verdienmodel van de TS vooral steunt op het programmeren van uniek maatwerk per individuele klant. Daar lijkt de schoen 'm ook te wringen voor de TS: hij wil best wel het individuele maatwerk aan de opdrachtgever afstaan, maar niet het closed-source framework waarop het maatwerk draait. (Vergelijk het in lekentermen met een besturingssysteem en een applicatie: een Windows-programma werkt niet zonder Windows.)

Dat is typisch een vendor lock-in en veel producenten van closed-source software streven doelgericht naar die klantenbinding middels gedwongen winkelnering en koppelverkoop. Je zorg lijkt me terecht, want links en rechts om me heen zie ik dat bedrijven en ondernemers vendor lock-ins spuugzat zijn. Dat is een van de redenen waarom open-source software geliefd is. In bepaalde categorieën software ben je met closed-source code zelfs compleet kansloos. Er zijn toch aardig wat compromissen te bedenken. Ik neem om te beginnen aan dat je de closed-source software niet per klant herschrijft, maar er maatwerk aan toevoegt. Dan kun je de software bijvoorbeeld deels encrypten of (pre)compilen, zodat je klant wel de leesbare code van zijn maatwerk ontvangt, maar de closed-source onderlaag onleesbaar is. Als je je interfaces en API's op orde hebt, zou je het closed-source gedeelte ook kunnen aanbieden als webservices. Opnieuw kun je de klant dan gewoon zijn eigen maatwerk geven, maar beperk je het recht op het gebruik van het closed-source gedeelte tot een abonnement. Wordt het abonnement niet meer betaald, dan worden er geen services meer geleverd. Klaar. Aangezien je software te hosten is, zou ik ten slotte eens kritisch kijken of alles wel zó uniek is dat het hoognodig beschermd moet worden. Waarschijnlijk wordt zo'n 80 procent al op vergelijkbare wijze gedaan in een of andere open-source vorm. En dan hoef je niet 100 procent closed-source te maken, maar slechts de 20 procent die echt uniek is en kun je klanten met de resterende 80 procent tegemoet komen.

Kijk ook naar het einde van de rit, want een zakelijk fiscaal voordeel nu kan later in privé uitpakken als een nadeel. Bij verkoop is de verkoopopbrengst omzet; het verschil tussen de verkoopopbrengst en de boekwaarde na afschrijvingen minus de restschuld van het zakelijke gedeelte van de hypotheek is winst. Reken de twee scenario's zakelijk versus privé daarom goed door of laat dat doen door een fiscalist.

Voor selectief onwelgevallige informatie achterhouden kunnen we hier wel een vormvariant invoeren: Als je één middelvinger naar collega-ondernemers opsteekt, wijzen er vier terug.

Begin anders eens met het Geldboek voor ondernemers (PDF) van de Kamer van Koophandel. Dat gaat ruimer in op onderwerpen zoals financiering en ondernemersinkomen. Het is ook praktischer opgezet dan het Handboek ondernemen 2016 (PDF) van de Belastingdienst. Het beste advies heb je eerder al gekregen en sluit aan op je eigen twijfel: zoek een boekhouder die je niet verkeerd informeert en die de tijd neemt om belangrijke zaken met je door te spreken. Vraag vooral ook eens aan collega-hoveniers of zij je iemand kunnen aanbevelen.

Iets soortgelijks geldt voor Ron van der Kolk: Ron beantwoordt verhoudingsgewijs veel startersvragen heel uitgebreid en snel, maar noobs mogen nu eenmaal geen reuzen uitdelen. Mijn persoonlijke top 3 bestaat uit 6 Higherlevel-leden die mij hebben geholpen of waarvan ik iets belangrijks heb geleerd. Daar zou ik geen volgorde in kunnen aanbrengen. En dat wil ik eigenlijk niet eens; diversiteit maakt een gemêleerd gezelschap juist sterk en boeiend.

Als je een top 10 maakt van de karma per dag (K/d links) en de karma per bericht (K/b rechts), is @prinsrachid de enige die twee keer in de top 3 voorkomt. Hij oogst dus zowel gecorrigeerd voor anciënniteit als per individuele bijdrage de hoogste waardering. Maar … hij staat wel twee keer op de 3e plaats. :P Disclaimer: dit is een steekproef en Marcel heb ik bewust buiten (boven) mededinging geplaatst.

Nou nou, waarom gelijk de mentale gesteldheid en zelfs de geestelijke gezondheid van Frits in twijfel trekken? Het kan ook zijn dat Frits de verkeerde targets krijgt opgelegd. (Het woord alleen al.) En belangrijker nog: als Frits klanten iets belooft dat de organisatie niet kan waarmaken, dan is er een mismatch tussen wat klanten eigenlijk willen en wat het bedrijf daadwerkelijk doet. Dan moet je zo'n 'gek' als Frits juist koesteren, want die maakt je zwakten zichtbaar en draagt dagelijks verbeterpunten en leermomenten aan.

Welkom Pieter. Vervelend. Om te voorkomen dat je straks eventueel maar een halve oplossing hebt: bij een eenmanszaak aan huis is je adres ook terug te vinden via je btw-nummer.

NS Stations Retailbedrijf B.V. t.h.o.d.n. Starbucks is een franchise. ;)

Een samenwerking van twee ondernemers die erg veel op elkaar lijken in persoonlijkheid en professionele vaardigheden, loopt op den duur (bijna) altijd spaak. Je hebt meer aan een samenwerking waarin je elkaar completeert. Dat vereist zelfkennis en een gezonde dosis zelfkritiek: je moet weten wanneer je het voortouw moet nemen, maar je moet ook weten wat je zwakten zijn en wanneer je, soms bijna blind, op de ander moet kunnen vertrouwen. Je hebt alleen wat aan een stagair(e) als die op eigen kracht veel werk kan verzetten. Ik vermoed dat in jouw geval echter de tijd die je kwijt bent aan inwerken, opleiden en coachen niet wordt goedgemaakt door de verhoudingsgewijs lagere omzet die een stagiair kan binnenbrengen.

Heb je destijds ook gekeken naar landen met een fiscaal gunstig regime voor auteursrecht en andere vormen van (technische) intellectuele eigendom? Ierland bijvoorbeeld?

NOS: Koningin Máxima mag niet, wat VN-adviseur Máxima wel mag

De KOR is niet bedoeld om een probleem van cultuurondernemers te compenseren. Als er die sector een probleem is en we vinden dat dat aangepakt moet worden, zou dat gerichter en doelmatiger kunnen dan met de KOR. Die compensatie is er al — en niet alleen voor cultuurondernemers: als je tegen 6% btw verkoopt maar grotendeels tegen 21% inkoopt, blijft de netto af te dragen btw bescheiden. Persoonlijk ben ik voor een afschaffing van de KOR om een reden die zijdelings wordt genoemd in de (uitstekende) column. Starters laten zich nogal eens te veel leiden door het btw-voordeel, het "toetje" uit de column, bijvoorbeeld omdat ze aan het einde van het jaar zijn begonnen of omdat ze in het aanloopjaar relatief hoge kosten maken, onder andere voor investeringen in vaste activa en voorraden. Gevolg daarvan is dat ze soms bewust omzet laten liggen of nog een schepje bovenop de toch al hoge kosten doen. En kleine ondernemers klein houden kan nooit de bedoeling zijn van een kleine-ondernemersregeling…

De Ierse belastingdienst heeft liever helemaal geen e-mail over aangiften en teruggaven (net zoals de Nederlandse) en heeft andere systemen voor elektronische communicatie (net zoals de Nederlandse): http://www.revenue.ie/en/contact/index.html Hier vind je een handleiding … en een e-mailadres voor als je er niet uit komt: http://www.revenue.ie/en/customs/businesses/vies-intrastat.html Zijn dat geen reguliere intracommunautaire leveringen? Als je dit jaarlijks met meerdere EU-landen hebt, gaat daar misschien iets niet helemaal goed?

Het lijkt mij zowel het duidelijkst als het gemakkelijkst als je één standaardfactuur gebruikt. Heeft de verkoper alleen contante betalingen, dan factureer je de commissie plus btw over de commissie; in alle overige gevallen, bijvoorbeeld bij gemengde betalingen, trek je daarvan vervolgens het namens de koper geïnde bedrag af, waarna je het saldo onder de streep overmaakt naar de verkoper. Verder zou ik aansluiting zoeken bij wat onder Nederlandse PSP's (payment service providers) gebruikelijk is. Bijvoorbeeld niet maandelijks maar wekelijks automatisch factureren en uitbetalen, anders trek je mogelijk een te grote wissel op de cashflow van sommige verkopers. Enkele PSP's kennen daarvoor een drempelbedrag (onder de drempel gaat het tegoed mee naar volgende week) en andere PSP's laten je zelf kiezen wanneer je laat uitbetalen, maar rekenen daarvoor dan administratiekosten.

Ja en nee. Ja, als je dat stelselmatig doet, wordt het een automatisme. Maar nee, ik vergeet dat ook wel eens. Ctrl+S is bij mij een sterker ontwikkeld automatisme: vooral aan het einde van de werkdag vergeet ik nog wel eens uit te klokken, dus dan kijk ik de ochtend erop even wanneer ik gisteren mijn werk had opgeslagen.

Twee dingen gaan in Excel semi-automatisch: [*] Als je op een kolomkop klikt (A, B, C, enzovoort), selecteer je de gehele kolom. Pas je daarna een bepaalde notatie of opmaak toe (met Ctrl+1 bijvoorbeeld), dan geldt die voor alle cellen in die kolom. Zo kun je een datum-, tijd- of valutanotatie toepassen op een kolom — inclusief alle nieuwe rijen die je later toevoegt. [*] Dankzij AutoAanvullen c.q. AutoComplete worden nieuwe waarden automatisch aangevuld tot bestaande waarden in dezelfde kolom. Dat is vooral handig voor veelvoorkomende standaardwerkzaamheden in een kolom voor de omschrijving en voor de naam van klant/project in een andere kolom. Twee of drie letters typen is vaak voldoende. Mijn timesheet is als volgt opgebouwd in kolommen: [*] A: ISO-weeknummer automatisch afgeleid van kolom B met =WEEKNUMMER(B#;2) [*] B: huidige datum ingevuld met Ctrl+; [*] C: begintijd ingevuld met Ctrl+Shift+; [*] D: eindtijd ingevuld met Ctrl+Shift+; [*] E: duur automatisch berekend als =D#-C# [*] F: omschrijving werkzaamheden [*] G: eventueel bedrag exclusief btw automatisch berekend [*] H: naam klant en/of project Het opstarten is eigenlijk nauwelijks een probleem. Vroeger zette ik 's ochtends éérst mijn pc aan, ging ik daarna een pot koffie zetten en waren Windows en de koffie een paar minuten later ongeveer tegelijk klaar. Zo'n spreadsheet start ik tegenwoordig in drie tellen op en dat staat de rest van de dag gewoon open. Ik heb ook apps geprobeerd, maar daarmee ben je aan handelingen evenveel tijd kwijt.