Ward van der Put

Je loopt als frontend developer (of in mijn geval: full-stack developer) vroeg of laat in de 'even'-valkuil. Vandaag: "Kun je even dit." En morgen: "Kun je even dat." Een klant begrijpt niet altijd dat "even" een foto vervangen slechts vijf minuten werk is maar "even de homepage anders indelen" je een hele dag kan kosten. En als zes klanten je "even" bellen, mailen, skypen of appen, ben je zo weer anderhalf uur verder. Daarom registreer ik, zoals Kuifje ook adviseert, werkelijk alles. Tot op de seconde nauwkeurig zelfs dankzij de sneltoets Ctrl+Shift+; van Excel. Klanten ontvangen die op klant- of projectnaam gefilterde timesheet als bijlage bij hun factuur. Zó maak je inzichtelijk wat je allemaal hebt gedaan. En wat alles kost, al is het slechts in uren wanneer je eens wat gratis voor je rekening neemt. Het draait er uiteindelijk om dat je niet slechts verantwoording aflegt over de gefactureerde uren, maar ook begrip kweekt voor het totaalplaatje van je werkzaamheden als professional.

De meeste van je beginnersvragen zijn al eerder beantwoord op Higherlevel: gebruik de zoekfunctie.

Kun je de samenwerking en "investering" toelichten? Bouwen jullie gezamenlijk iets op, bijvoorbeeld intellectuele eigendom op gemeenschappelijk ontwikkelde software? Of moeten we meer denken aan een ruilbeurs waarbij jullie over en weer aan elkaars websites knutselen?

Het gaat niet om de CE-markering voor elektronica van één component, maar vooral om de CE-markering voor speelgoed van het geheel. Die krijg je niet met een eenvoudige checklist, maar dit stappenplan is alvast een goed begin.

Verandert er voor jouw gevoel iets wanneer je nu eens geen korting meer geeft maar de volle mep rekent en van het meerdere vervolgens aandelen koopt?

Hoe kom je op een waardering van € 120.000 voor het geheel? Je moet namelijk voorkomen dat je aan de oppervlakte discussieert over procenten terwijl jullie er onder de oppervlakte geheel andere ideeën op nahouden over de onderliggende waarde.

Je moet een stelselwijziging wel maatschappelijk verkopen en dan is de hinkstapsprong 'via een basisuitkering naar het basisinkomen' typisch een politiek compromis dat op de loer ligt.

Wat is jouw functie? Ben je bijvoorbeeld lid van de Raad van Bestuur?

Andere abonnementen zijn toch meestal ook het eerste jaar goedkoper? ;)

Het lijkt mij dat je de goederen in dit geval niet los kunt zien van de verzendkosten (en andere in rekening gebrachte directe verkoopkosten, bijvoorbeeld voor een iDEAL-betaling). Je kunt anders immers de aftrekbaarheid van de btw willekeurig naar eigen inzicht veranderen door bijvoorbeeld een tientje meer verzendkosten te rekenen en de margegoederen omgekeerd een tientje goedkoper te maken. Ik ben ook geen btw-specialist, maar ik kan me niet voorstellen dat die willekeur is toegestaan.

Is dat een coach of een verkoper?

Een webwinkel die zo hard groeit, gaat vaak twee zaken uitbesteden: de fulfilment (orderverwerking) en een deel van de internetmarketing (SEO en SEA). Ik heb zelf de fulfilment uitbesteed en ik ken meerdere HL-leden die hetzelfde hebben gedaan: onder de streep kost handjes inhuren bij een fulfilmentbedrijf ongeveer even veel als verhuizen naar een groter kantoorpand plus magazijn en zelf personeel aannemen, maar je behoudt de flexibiliteit voor nog meer groei (of eventuele krimp, mocht het ooit weer minder gaan) en kunt je toeleggen op waar je goed in bent (en orders picken en inpakken kan iedereen, dus dat is een kernactiviteit die je prima kunt uitbesteden).

Dat is Mincome met, inderdaad, interessante uitkomsten.

Volgens mij is dat niet idealistisch maar vanzelfsprekend (en anders ben ik graag een idealist): een sociale maatschappij voorziet in de primaire levensbehoeften van iedereen. De vraag is meer of dat structureel beter kan met een basisinkomen. Ik denk niet dat het veel beter wordt als je een universeel ruilmiddel (geld) verruild voor voedselbonnen, waterrantsoenen en nieuwerwetse tegenhangers zoals van overheidswege verstrekte databundels.

En dan krijgt een arts vervolgens hetzelfde inkomen als een buschauffeur. Dat klinkt in meerdere opzichten ethisch verleidelijk redelijk. De busschauffeur kan gratis naar de dokter en de dokter kan gratis met de bus. Beide doen naar eer en geweten hun best, geheel in de geest van het bijbelverhaal van de talenten, dus het past zelfs in een Westerse christelijke cultuur. De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten, dus het wijkt niet eens heel veel af van wat we nu al hebben en kan zó worden ingevoerd. Alleen … dat hebben oosterburen een paar landen verderop al geprobeerd: volgens sommigen is dat communisme 2.0.

Ja precies: laat niet zien wat er in de envelop zit. En dat geldt eigenlijk ook voor pakketpost, want daarop moet je ook niet "Gefeliciteerd met uw nieuwe iPhone 7" zetten. ;)

Ze calculeren dat ondernemersrisico doorgaans gewoon in en verwerken het in de verkoopprijs: een bepaald percentage gaat verloren en moet je hetzij nog een keer verzenden, hetzij restitueren. Na verloop van tijd zie je vanzelf hoe dat uitvalpercentage bij jouw assortiment en klanten uitpakt: kwestie van ervaring opdoen. Wees er vooral niet rouwig of gefrustreerd om, maar calculeer het nuchter in als een voldongen feit. Dat is overigens niet uniek voor eBay, maar geldt voor alle brievenbuspost. Het zijn ook niet altijd oneerlijke klanten, maar soms de postbezorgers of postsorteerders en soms onaardige huisgenoten of slechte buren. Laat bijvoorbeeld niet "jewelry" of iets dergelijks op je enveloppen drukken, want dan gaat het percentage gegarandeerd omhoog. En zet iets dergelijk herkenbaars dus ook wijselijk niet in bijvoorbeeld je bedrijfsnaam in het afzenderadres.

Ik denk dat je het voor de lange termijn beter kunt omkeren: eerst een 'huismerk' uitwerken dat past bij jullie formule en doelgroepen, en daarna pas leveranciers zoeken die daarbij passen. Als je vooral inzet op leveranciers vinden, verkoop je toch vooral wat een ander heeft bedacht. Niet dat dat zo erg is, want dat doen heel veel startende webwinkels, maar het geeft je daarom ook weinig onderscheidend vermogen en een flinterdun concurrentieel voordeel.

Je mag aannemen (hopen) dat er statutair wel een en ander is bepaald over de uitgifte, overdracht en erkenning/betekening van nieuwe (letter)aandelen wanneer die het huidige stemrecht van zittende bestuurder-aandeelhouders ernstig beperken. Bijvoorbeeld een verbod. Voor de vasthoudenden... ;)

Daarom hangt je vraag "Hoe stop ik het 'graaien' van mijn mededirecteur" nauw samen met twee andere vragen: (a) is het 'graaien' überhaupt te stoppen en (b) zo ja, ben jij de aangewezen persoon die dat voor elkaar kan krijgen? Is het antwoord op één van beide een duidelijk "Nee", dan zit jouw tijd als financieel bestuurder erop. Je kunt beter proberen om niet om te vallen, als bestuurder én als mens, dan gaan zoeken naar een juridisch vangnet om de pijnlijke landing te verzachten. Wij vergeten de menselijk maat niet, maar dat privéplaatje wordt er toch nooit fraaier op als er advocaten en een Ondernemingskamer in stelling moeten worden gebracht.

Laten we het probleem niet overautomatiseren. De vraagsteller heeft een reparatieservice voor pc's van particulieren en werkt zelfstandig. Dan kun je planning, urendeclaraties, inkoop/verkoop en facturering plus btw inderdaad gemakkelijk en overzichtelijk bijhouden in één Excel-bestand. Als zelfstandige moet je in de regel toch al je uren bijhouden. Gebruik daarvoor om te beginnen een apart werkblad met wat extra kolommen voor de klantnaam en bijvoorbeeld het afgesproken uurtarief. Voor de inkoop en verkoop van onderdelen en software kun je een tweede werkblad toevoegen, ook met een extra kolom voor de klantnaam. Rond de 1e van de maand hoef je dan weinig meer te doen dan wat selectiefilters toepassen op de klantnaam en je ziet precies wat je per klant moet factureren voor de voorbije maand; de gefilterde weergave kun je zelfs printen voor de klant, bijvoorbeeld voor bijlagen bij facturen. Ook voor het relatiebeheer kun je hetzelfde Excel-bestand gebruiken: gewoon nog een werkblad erbij met kolommen voor de NAW- en contactgegevens. Als je handig bent met computers, moet het niet zo moeilijk zijn om in een weekendje iets op te zetten waar je jaren plezier van hebt.

Waarom zijn de jaarstukken al 3 jaar op rij niet goedgekeurd door de bestuurder die nota bene zelf het financieel beheer in zijn portefeuille heeft? Was dat enkel om de hoogte van de managementvergoedingen of speelt er meer? Een CFO stapt op als zijn financieel beleid jaren aaneen niet wordt gesteund door het voltallige bestuur (en dat waarschijnlijk ook niet jaren lijdzaam aanzien). Een 'bescheiden' verlies van € 50.000 leidt al tot een halvering van het eigen vermogen; tel daar 4 of 5 jaar aanhoudende omzetdalingen en kostenstijgingen bij op en de conclusie is dan dat je minderheidsbelang waarschijnlijk weinig waard is. Als je bovendien maar € 1.000 ontvangt voor slechts enkele uren werk per maand, dan zou ik het wel weten: tijd om afscheid te nemen. Je kunt daarmee nog een laatste reddingspoging proberen te forceren: óf we gaan het nu echt anders doen, zoals ik al jaren bepleit, of je mag het verder zelf uitzoeken.

In haar eigen ontwerprichtlijnen voor Android geeft Google aan dat een vingerafdruk minder veilig is dan een sterk wachtwoord: Technisch is dat ook wel logisch: de kwaliteit van de vingerafdruk is sterk afhankelijk van de kwaliteit van de vingerafdrukscanner en die zal bij goedkopere toestellen niet denderend zijn.

Als vertaler heb ik wel aan proefvertalingen gedaan. Zo vroeg een vertaalbureau mij een hoofdstuk van een boek te vertalen. Best veel, een heel hoofdstuk, maar op zich wel logisch voor een boekvertaling: een goed geschreven hoofdstuk is één geheel, dus een goede vertaling daarvan ook. Een paar jaar later hoorde ik van een collega-vertaler dat twintig vertalers toen een gratis proefvertaling hebben ingeleverd bij dit vertaalbureau: ieder een ander hoofdstuk en de vertaling was af… Heel goed dat Gerda deze kwalijke praktijk eens aankaart, want die komt kennelijk voor in meer beroepen en juist (startende) zelfstandigen op zoek naar opdrachtgevers zijn er gevoelig voor.

Maar wat omvat die "webshop" dan? Als dat alleen een gebruikersnaam + wachtwoord is waarmee je inlogt op een CMS dat niet van jou wordt, is het toch vooral goodwill en het auteursrecht op tekst en beeld (als dat al bij de huidige eigenaar ligt).