Ward van der Put

En dan krijgt een arts vervolgens hetzelfde inkomen als een buschauffeur. Dat klinkt in meerdere opzichten ethisch verleidelijk redelijk. De busschauffeur kan gratis naar de dokter en de dokter kan gratis met de bus. Beide doen naar eer en geweten hun best, geheel in de geest van het bijbelverhaal van de talenten, dus het past zelfs in een Westerse christelijke cultuur. De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten, dus het wijkt niet eens heel veel af van wat we nu al hebben en kan zó worden ingevoerd. Alleen … dat hebben oosterburen een paar landen verderop al geprobeerd: volgens sommigen is dat communisme 2.0.

Ja precies: laat niet zien wat er in de envelop zit. En dat geldt eigenlijk ook voor pakketpost, want daarop moet je ook niet "Gefeliciteerd met uw nieuwe iPhone 7" zetten. ;)

Ze calculeren dat ondernemersrisico doorgaans gewoon in en verwerken het in de verkoopprijs: een bepaald percentage gaat verloren en moet je hetzij nog een keer verzenden, hetzij restitueren. Na verloop van tijd zie je vanzelf hoe dat uitvalpercentage bij jouw assortiment en klanten uitpakt: kwestie van ervaring opdoen. Wees er vooral niet rouwig of gefrustreerd om, maar calculeer het nuchter in als een voldongen feit. Dat is overigens niet uniek voor eBay, maar geldt voor alle brievenbuspost. Het zijn ook niet altijd oneerlijke klanten, maar soms de postbezorgers of postsorteerders en soms onaardige huisgenoten of slechte buren. Laat bijvoorbeeld niet "jewelry" of iets dergelijks op je enveloppen drukken, want dan gaat het percentage gegarandeerd omhoog. En zet iets dergelijk herkenbaars dus ook wijselijk niet in bijvoorbeeld je bedrijfsnaam in het afzenderadres.

Ik denk dat je het voor de lange termijn beter kunt omkeren: eerst een 'huismerk' uitwerken dat past bij jullie formule en doelgroepen, en daarna pas leveranciers zoeken die daarbij passen. Als je vooral inzet op leveranciers vinden, verkoop je toch vooral wat een ander heeft bedacht. Niet dat dat zo erg is, want dat doen heel veel startende webwinkels, maar het geeft je daarom ook weinig onderscheidend vermogen en een flinterdun concurrentieel voordeel.

Je mag aannemen (hopen) dat er statutair wel een en ander is bepaald over de uitgifte, overdracht en erkenning/betekening van nieuwe (letter)aandelen wanneer die het huidige stemrecht van zittende bestuurder-aandeelhouders ernstig beperken. Bijvoorbeeld een verbod. Voor de vasthoudenden... ;)

Daarom hangt je vraag "Hoe stop ik het 'graaien' van mijn mededirecteur" nauw samen met twee andere vragen: (a) is het 'graaien' überhaupt te stoppen en (b) zo ja, ben jij de aangewezen persoon die dat voor elkaar kan krijgen? Is het antwoord op één van beide een duidelijk "Nee", dan zit jouw tijd als financieel bestuurder erop. Je kunt beter proberen om niet om te vallen, als bestuurder én als mens, dan gaan zoeken naar een juridisch vangnet om de pijnlijke landing te verzachten. Wij vergeten de menselijk maat niet, maar dat privéplaatje wordt er toch nooit fraaier op als er advocaten en een Ondernemingskamer in stelling moeten worden gebracht.

Laten we het probleem niet overautomatiseren. De vraagsteller heeft een reparatieservice voor pc's van particulieren en werkt zelfstandig. Dan kun je planning, urendeclaraties, inkoop/verkoop en facturering plus btw inderdaad gemakkelijk en overzichtelijk bijhouden in één Excel-bestand. Als zelfstandige moet je in de regel toch al je uren bijhouden. Gebruik daarvoor om te beginnen een apart werkblad met wat extra kolommen voor de klantnaam en bijvoorbeeld het afgesproken uurtarief. Voor de inkoop en verkoop van onderdelen en software kun je een tweede werkblad toevoegen, ook met een extra kolom voor de klantnaam. Rond de 1e van de maand hoef je dan weinig meer te doen dan wat selectiefilters toepassen op de klantnaam en je ziet precies wat je per klant moet factureren voor de voorbije maand; de gefilterde weergave kun je zelfs printen voor de klant, bijvoorbeeld voor bijlagen bij facturen. Ook voor het relatiebeheer kun je hetzelfde Excel-bestand gebruiken: gewoon nog een werkblad erbij met kolommen voor de NAW- en contactgegevens. Als je handig bent met computers, moet het niet zo moeilijk zijn om in een weekendje iets op te zetten waar je jaren plezier van hebt.

Waarom zijn de jaarstukken al 3 jaar op rij niet goedgekeurd door de bestuurder die nota bene zelf het financieel beheer in zijn portefeuille heeft? Was dat enkel om de hoogte van de managementvergoedingen of speelt er meer? Een CFO stapt op als zijn financieel beleid jaren aaneen niet wordt gesteund door het voltallige bestuur (en dat waarschijnlijk ook niet jaren lijdzaam aanzien). Een 'bescheiden' verlies van € 50.000 leidt al tot een halvering van het eigen vermogen; tel daar 4 of 5 jaar aanhoudende omzetdalingen en kostenstijgingen bij op en de conclusie is dan dat je minderheidsbelang waarschijnlijk weinig waard is. Als je bovendien maar € 1.000 ontvangt voor slechts enkele uren werk per maand, dan zou ik het wel weten: tijd om afscheid te nemen. Je kunt daarmee nog een laatste reddingspoging proberen te forceren: óf we gaan het nu echt anders doen, zoals ik al jaren bepleit, of je mag het verder zelf uitzoeken.

In haar eigen ontwerprichtlijnen voor Android geeft Google aan dat een vingerafdruk minder veilig is dan een sterk wachtwoord: Technisch is dat ook wel logisch: de kwaliteit van de vingerafdruk is sterk afhankelijk van de kwaliteit van de vingerafdrukscanner en die zal bij goedkopere toestellen niet denderend zijn.

Als vertaler heb ik wel aan proefvertalingen gedaan. Zo vroeg een vertaalbureau mij een hoofdstuk van een boek te vertalen. Best veel, een heel hoofdstuk, maar op zich wel logisch voor een boekvertaling: een goed geschreven hoofdstuk is één geheel, dus een goede vertaling daarvan ook. Een paar jaar later hoorde ik van een collega-vertaler dat twintig vertalers toen een gratis proefvertaling hebben ingeleverd bij dit vertaalbureau: ieder een ander hoofdstuk en de vertaling was af… Heel goed dat Gerda deze kwalijke praktijk eens aankaart, want die komt kennelijk voor in meer beroepen en juist (startende) zelfstandigen op zoek naar opdrachtgevers zijn er gevoelig voor.

Maar wat omvat die "webshop" dan? Als dat alleen een gebruikersnaam + wachtwoord is waarmee je inlogt op een CMS dat niet van jou wordt, is het toch vooral goodwill en het auteursrecht op tekst en beeld (als dat al bij de huidige eigenaar ligt).

Dus je koopt een zwarte doos waar "webshop" op staat, maar wat zit er nou in de doos? Niet uniek voor een webshop hoor, want als er "kledingzaak" of "restaurant" op de doos staat, wil je ook weten wat erin zit. Niet als het bijvoorbeeld overwegend goodwill is. En misschien ook niet als je als starter bijvoorbeeld nog willekeurig mag afschrijven.

Een webshop is meer dan alleen een website. De eerste vraag zou daarom moeten zijn: wat neem je allemaal over? Uit een van je topics op het webwinkelforum blijkt dat je geen software overneemt: het huidige CMS is en blijft van een webbureau en je gaat over op gehuurde software zoals Lightspeed. Je gaat dus niet afschrijven op software of een softwarelicentie, maar waarop dan wel? Goodwill bijvoorbeeld?

Als twee exen in een vechtscheiding al twee keer voor de rechter zijn beland, is daar veel meer voorgevallen dan wij willen weten. Ja, je maakt nog eens wat mee in een bedrijfsverzamelgebouw. ;D Daarom zou ik de ruime vraag van de topicstarter vooral zakelijk houden: houd die domeinnaam vast als je er wat groots mee kunt ondernemen of hij 4 of 5 cijfers voor de komma waard is. Anders inderdaad uitstijgen boven de frustraties van gedane zaken (nemen geen keer) en ook het gebruiksrecht* op de domeinnaam overdragen. * Je kunt geen eigenaar van een domeinnaam zijn namelijk.

Overdracht van het exploitatierecht vereist een 'akte'. Daar zou ik beginnen: wáár heb je de schriftelijke/elektronische akte van de auteursrechthebbende gelaten?

Nee, je voelt het niet. Je ruikt het. Het stinkt namelijk.

Dan moet de topicstarter toch nog wat aan zijn privacyverklaring doen. Om te beginnen … er eentje toevoegen.

Réunion is inderdaad een niet-EU-gebied van een EU-land dat valt onder de Territories of EU countries excluded from the application of VAT. Als iemand zegt dat hij geen btw hoeft te betalen omdat hij geen btw-nummer heeft, zou ik daar voorzichtig mee omgaan. Réunion kent wel VAT namelijk. Gebruik voor de zekerheid de rekenhulp Diensten in en uit het buitenland om te controleren of-en-zo-ja-waar je btw-plichtig bent.

Aandacht maakt alles mooier. Vooral aandacht krijgen.

Dat heeft vermoedelijk veel te maken met een "rags to riches"-belofte: wat zij kunnen, kan jij ook. Verder denk ik dat mensen minder honkvast aan één medium hechten: mijn tieners kijken ook naar Lübach op zondag, maar dan maandag op YouTube.

Nee. In Google PageSpeed Insights wil je twee groene scores zien. Er treedt soms zelfs een time-out op. (Dat is best knap, want na honderden tests ben jij de eerste waarbij ik dat zie gebeuren.) Voer eens een load test uit: controleer of de site niet plat gaat bij tien of meer gelijktijdige bezoekers.

Welkom Jos, voor je openhartigheid en kritische observaties verdien je sowieso een reus (en die houd je van me tegoed). Je kunt inderdaad vraagtekens zetten bij de reikwijdte van zo'n onderzoek, maar we moeten Willem de Groot niet guilty by association maken. Een beveiligingsspecialist beperkt zich nu eenmaal tot de beveiligingsproblematiek waarin hij is gespecialiseerd, dus dat dit van/voor/vanuit de Magento-hosting van een Magento-hostingspecialist komt, is heel logisch. Ik zou me eerder zorgen gaan maken wanneer iemand die niets van Magento weet er grote beveiligingsfouten in vindt. Dat de problemen in werkelijkheid veel groter zijn, geloof ik graag, maar je kunt iemand niet verwijten dat hij slechts waarschuwend naar het topje van een ijsberg wijst wanneer de overgrote massa nog onder water verborgen is. Dat is een lastig dilemma. Een ethische hacker waarschuwt getroffenen eerst in stilte, om ze in de gelegenheid te stellen passende maatregelen te treffen. De vraag is of dat praktisch nog wel haalbaar is wanneer het er vele duizenden zijn. En of dat niet te lang gaat duren, waardoor kwaadwillenden te lang onheil kunnen aanrichten. Dat je dan de prioriteit legt bij getroffenen die je kent en snel kunt bereiken of helpen, je eigen klanten, lijkt me vanzelfsprekend. De revisies van de lijst zijn overigens gewoon openbaar.

Als je veel verkoopt omdat je iets verkoopt dat anderen niet verkopen, dan zou ik toch eens achter mijn oor krabben. Als je veel verkoopt doordat je veel goedkoper bent dan andere verkopers, dan zou ik nog eens achter mijn andere oor krabben, want dan is er misschien een goede reden waarom je concurrenten meer kosten maken.

Dus als deze malware een geheel formulier verzendt naar een onbevoegde derde (feit) doordat het denkt in een geboortedatum of bankrekeningnummer iets van een creditcardnummer te herkennen (hypothese), dan is het een datalek. Dan zou je eigenlijk de hypothese moeten toetsen door de code te ontleden om na te gaan of je een datalek hebt. Dan lijkt software tijdig updaten me voor 5.899 van die 5.900 getroffen webshops toch makkelijker. ;D Complicatie is dat je het werkelijke dataverkeer nooit kunt aantonen: via AJAX lekt de client rechtstreeks naar de server van een derde. Je kunt daarom omgekeerd ook niet aantonen dat er niet is gelekt, tenzij uit het ontleden van de code blijkt dat het technisch uitgesloten is. Dat klinkt wel bijna als: "onrechtmatige verwerking redelijkerwijs niet kan worden uitgesloten".

De 'naming & shaming'-lijst komt echter niet zomaar uit de lucht vallen. Het is een herhaling van een eerder onderzoek uit maart 2016 naar vulnarabilities die al sinds november 2015 bekend zijn. Nou weet ik niet welke formele termijnen je zou kunnen eisen voor het dichten van een datalek (misschien weet Norbert dat?), maar ik zeg altijd maar: op internet duurt een jaar drie maanden. Het gaat nu nog om creditcards, maar technisch zijn varianten van het lek veel gevaarlijker: JavaScript in de header of footer post complete formulieren met AJAX naar een derde. Dat script filtert nu nog op patronen die op een creditcardnummer lijken, maar de codebasis laat zich muteren tot iets dat filtert op iets anders. De varianten die nu opduiken, zijn vooral bedoeld om het script onherkenbaar te maken, maar je kunt evengoed varianten kweken die anders werken. Volgens mij heb je al een datalek wanneer je zulke naar derden lekkende malware aan boord hebt, zelfs als die nog niet daadwerkelijk creditcardgegevens heeft gelekt. Het gaat erom dat je ongemerkt data had kúnnen lekken, niet slechts dat je daadwerkelijk data hebt gelekt. Een kwijtgeraakte USB-stick of gestolen laptop is ook al een datalek als daarop persoonsgegevens staan; het datalek ontstaat niet pas later in tweede instantie bij onbevoegd gebruik door een derde.