Wout Tankink

'four more days'

let bij potentiele partners niet alleen op competenties, maar ook of het persoonlijk klikt

Dat zou ik niet zonder meer stellen. Ik zou mij zo kunnen voorstellen dat degene die de markering op het produkt aanbrengt (tussen van (onverpakt) produkt zonder sticker naar produkt met sticker), verantwoordelijk gehouden kan worden voor deze conformiteitsverklaring. Met andere woorden: aansprakelijk gehouden kan worden, indien bijvoorbeeld achteraf blijkt, dat een produkt niet aan de produktveiligheidseisen blijkt te voldoen. Als je te achteloos CE-stickers plakt, zou wel eens sprake kunnen zijn van persoonlijke aansprakelijkheid (dus ook in het gevallen van ondernemen vanuit een vennootschap met rechtspersoonlijkheid). Nogmaals: ik ben geen deskundige op dit gebied en heb geen ervaring met CE-markering. Verifieer bovenstaande informatie voordat je overeenkomstig handelt.

volgens mij (geen expert, noch ervaring in deze) hoef je geen CE-markering aan te vragen, maar kun je die er gewoon opplakken, mits je aan de voorwaarden voldoet (van produktveiligheid en dergelijke). De vaststelling is je eigen verantwoordelijkheid en is geen centrale bureaucraat die je ervoor in MOET schakelen. Wel zijn er natuurlijk tal van commerciele bureaus die jij VRIJWILLIG in kunt schakelen om te beoordelen of het produkt aan de CE-eisen voldoet en ik denk dat het raadzaam is zo te doen. In ieder geval moet je aan de produkt conform de CE-eisen zijn en daarvan moet je blijk geven door de markering te voeren.

dit klinkt mij als helpdeskretoriek: geen verantwoordelijkheid (voor de behoefte van de klant) durven nemen, maar afschuiven - hetgeen er vaak op neerkomt dat het beloofde "u hoort van ons" ("komt het u gelegen als ik u morgen om 12:00 uur hierover terugbel" zou al veel beter zijn) niet nagekomen wordt, omdat een nieuwe prospect sneller tot scoren zou leiden. Jawel, het is mijn mening dat de primaire focus van de verkoper op de deal moet liggen, maar ook dat het in het belang van de onderneming (en daarmee van de verkoper) voor de lange termijn is dat de verkoper verantwoordelijkheid neemt voor de tevredenheid van de klant. De verkoper moet meer zijn dan een aansmeermachine. Hij is het contact met de klant! Bedrijven die nalaten een potentiele klant te vragen waarom zij een aanbod niet interessant vinden (hetgeen usance is bij 'snelle' verkoop) laten volgens mij dan ook een kans liggen. Hoe deze uitgangspunten in de praktijk toegepast moeten worden, is natuurlijk afhankelijk van criteria als de complexiteit van het produkt, COTS vs. maaatwerk, de omvang van de deal, B2B of B2C.

'k weet nog een andere reden om het gerust wat hoog in te schatten: als het rendement op je aandelen wat tegenvalt, dan krijg je het verschil tussen de 'voorbelasting' en de aanslag met rente; dat verzacht de pijn ;-)

bedoel je dat knaagdier in de marge van je bericht ;) ?

misschien mag ik ook wel ...eindelijk

het urencriterium is geen voorwaarde voor IB-ondernemerschap, maar bepaalt alleen of zelfstandigenaftrek (een faciliteit voor IB-ondernemers) toegepast mag worden

mijn tip: plaats een oproep in de rubriek 'vraag en aanbod' (hier hoort je oproep niet thuis)

(oude) bedrijfshal met bijbehorende woning? bestemmingsplan is ook issue, zo gaat het er bij de produktie van grote installaties nogal anders aan toe dan bij kantklossen.

[rode hoed] en zo moet het ook zijn... [/rode hoed] verkopen zijn de brandstof voor de onderneming. Dat een verkoper gefocused is op het closen van de deal mag je hem daarom niet kwalijk nemen. Het is in essentie zijn taak. Hij gelooft in het kunnen en de flexibiliteit van de onderneming om naar tevredenheid van de klant uitvoering te geven aan de deal. Van der Valk is groot geworden met deze focus op de 'sale'. Het tegenovergestelde heet bureaucratie. Het knelpunt tussen ondernemer en marketeer bestaat er volgens mij in, dat de marketeer te veel gefocust is op de korte termijn. Hij luistert niet goed naar de wensen van de klant, communiceert niet over de klant met de rest van de onderneming en heeft geen oog voor de klanttevredenheid tijdens de uitvoering van de deal. Uiteindelijk is het resultaat voor de ondernemer wat omzet, een morrerende klant en beledigde werknemers. Vervolgverkopen aan deze klant zijn dan niet waarschijnlijk.

sneu succes defineer je zelf, maar 'leuk' (in mijn intepretatie: voor de lol) blijkt in het algemeen een te beperkte definitie van succes te zijn om duurzaam, zonder teleurgesteld te raken, een onderneming te drijven

maar zijn het dan ook geslaagde ondernemers? en dit de kritische succesfactoren? Ik bestrijdt overigens ook de stelling dat er een positieve correlatie bestaat tussen het gewicht van het papier waarvan de visitekaartjes geschept zijn en het succes van de onderneming, hetgeen veel te veel startende ondernemers wel blijken te denken.

Ik denk dat het een verkeerde vooronderstelling is dat een parttime ondernemer het slechts halfjes hoeft te doen; juist door hun 'zaakjes' perfect te regelen, creëren* ondernemers de gelegenheid hun tijd en aandacht ook aan andere dingen te besteden. * within OS X the diaeresis is produced with the keystroke Option+U, followed by the character to receive the diaeresis

Is er een voorkeur? 1. link met IpowerHL.gif-je 2. link met tekst "HigherLevel" en ondertitel 3. alleen linkje met tekst "HigherLevel" Antwoord Webwolff : Graag link met tekst Higherlevel en ondertitel, bedankt ! :D

reactie van een onnozele: - bij relatief klein aantal: vormfouten negeren; - bij groter aantal en bij duidelijk bedrijfskarakter: incl. BTW als kosten/investering boeken - anders: voortaan beter opletten (voor nu prive nemen)

Bij het openen van een zakelijke rekening maak je in ieder geval kennis met een account manager van de bank. Die is verantwoordelijk voor de beoordeling of jij bij de bank een zakelijke bankrekening mag openen. Inschrijving bij de Kamer van Koophandel lijkt me in het geval van een eenmanszaak geen voorwaarde. Niet alle ondernemers hebben inschrijvingsplicht en je bent toch persoonlijk aansprakelijk. En anders toon je je toch bereid dat binnen enkele weken in orde te maken. De bank kan dan voor jou een bankrekeningnummer reserveren (en jou dat mededelen). De bankrekening wordt dan eerst actief als jij aan alle voorwaarden voldoet (i.c. de inschrijving bij de KvK).

De gedachte van open source is dat je de eigen aanpassingen aanbiedt om opgenomen te worden in een volgende release. Zo wordt de functionaliteit van de software steeds groter en de kwaliteit steeds beter. Het is prima dat je anders kiest, maar dan moet je wel de consequenties van die keuze aanvaarden en niet mopperen. algemeen: sommige OS programma's maken het mogelijk eigen aanpassingen te behouden door de veranderde files op te slaan in een aparte directory of onder speciale, afwijkende filenamen. Deze aanpassingen blijven dan bewaard bij een update, maar werken mogelijk niet goed meer vanwege incompatibilteit met de nieuwe code. Ik weet niet hoe het wat dit betreft met SugarCRM gesteld is.

Je bankrekeningnummer aan de Kamer van Koophandel geven? Dat zou ik alleen doen als je hen een factuur stuurt (en dat is voor de meeste startende ondernemers niet weggelegd) ;-) Die jongens van de KvK runnen een adressenwinkeltje. Als je hen jouw bankrekeningnummer geeft, zijn een volgende keer de acceptgiro's van de internet registratiebureau's ermee voorgedrukt en incassseren de Nigeriaanse prinsen hun kostenvergoeding alvast automatisch. De kosten van een bankrekening zijn erg afhankelijk van de faciliteiten die je wilt hebben en de hoeveelheid betalingen. De kosten zijn in het geval van een typische B2B startende ondernemer met een beperkte hoeveelheid betalingen beperkt. Als je een priverekening voor je zaak wilt gebruiken, 1. zal de rekening op je eigen naam staatn, hetgeen een weinig professionele indruk maakt. 2. zal de bank je niet erg aardig gaan vinden en ook niet erg serieus. Ook zal de Belastingdienst het als een minpuntje beschouwen, wanner ze moeten beoordelen of jij een ondernemer bent (voor BTW, voor IB of bij het afgeven van een VAR). Het gebruik van een priverekening voor een onderneming lijkt me in weinig situaties raadzaam. Wat nu goedkoop is, kan later wel eens duurkoop blijken.

1. misschien zijn daar wel hele goede redenen voor (zoals breekbaarheid, bederfelijk, verzendkosten, transportduur) - het is een valkuil snel te denken dat je een gat in de markt ontdekt hebt, ook al 2. vanwege het effect van potentiele toetreders Omdat het alleen gaat om een nieuw kanaal voor je bestaande winkel, zou je - volgens mij - gewoon eenvoudig moeten beginnen door een shop te openen binnen1 van de genoemde kant en klaar concepten. Als je je shop bereikbaar maakt onder een eigen domeinnaam, dan verlies je geen klanten, wanneer je later een op maat gemaakte internetwinkel inricht. In de tussentijd heb je dan veel beter een indruk gekregen of jouw produkten wel via internet gekocht worden en welke eisen je (naast de layout) stelt aan je online winkel. Wout, doet zijn was nog steeds niet online en belt de Chinees in geval van trek

Ik denk dat je je punt wat dit betreft afdoende hebt kunnen maken. Het lijkt me niet zinvol deze discussie voort te zetten. Ik stel voor dat we terugkeren naar het onderwerp van dit draadje: de vordering van Intrum Justitia op DeDirk in verband met een onbetaald gebleven rekening van Tele2, omdat

Het lijkt mij niet slim zelf visitekaartjes te gaan printen, voor betrekkelijk weinig geld doen printshops dat veel beter (dikker papier, satinering e.d.). Tip: leer de zoekfunctie van dit forum kennen

dus jij bent importeur? dus jij koopt produkten van een leverancier? wat moet dan de leverancier met marktinformatie? ...of gaat het om consignatiebasis (agentschap) of leverancierskrediet? dan verstrek je hem toch gewoon globaal de marktinformatie die je al hebt ;-) jouw meerwaarde? kennis van de markt, selling power!

Een klant wil een probleem opgelost hebben (geen doos, laat staan een 'applicaation framework' kopen). Positionering is dan de wijze waarop je de toegevoegde waarde van je aanbod voor een specifieke doelgroep presenteert.