renep

Ja. Dit is namelijk geen leverancier die iets terugbetaalt, maar een klant waaraan je iets verkocht hebt (advertentieruimte). Zo'n creditfactuur van Google Adsense is fiscaal gezien een form van 'self billing' (de klant stuurt de factuur naar de leverancier i.p.v. omgekeerd). Jij moet die creditfacturen inboeken als verkoopfacturen.

Aanvulling: dit simpele geval kun je ook al enige tijd oplossen in de Google Webmaster Tools.

Het is andersom: in zijn algemeenheid gaat het wel op, maar er staan een paar uitzonderingen in de wet op de omzetbelasting (waaronder inderdaad taxivervoer).

Als dat zo in de voorwaarden staat, dan kan dat. En als dat er niet in staat, dan kun je eenvoudigweg het nieuwe abonnement niet aangaan. De provider moet dan kiezen tussen voor jou de hotspotservice in de lucht houden, een wanprestatie plegen (geen hotspots meer bieden) of zelf de overeenkomst opzeggen.

Dat verandert niks aan de antwoorden, want de fiscus kan bij een controle achteraf niet zien welke facturen wel en niet verstuurd zijn. Bovendien zul je ook in andere gevallen wel eens een creditfactuur moeten sturen, waardoor ordernummer en factuurnummer niet gelijk blijven. Laat dat idee gewoon los en doe wat vrijwel iedereen doet: aparte nummering voor orders en facturen, geannuleerde orders crediteren.

Misschien heeft Karen gelijk :) "Er hoeven geen separate nummeringen te worden gehanteerd om de enkele factuur die wel is voorbereid maar in laatste instantie niet wordt uitgereikt, buiten de reeks te kunnen houden. Wel moet de beslissing om uiteindelijk de factuur niet uit te reiken, kunnen blijven worden gevolgd, met andere woorden de “audit trail” moet niet doorbroken worden." (besluit van de directeur-generaal Belastingdienst d.d. 12 augustus 2004, nr. CPP2004/1537M) Dat roept nog wel de vragen op wat precies met "de enkele" bedoeld wordt en of in jouw geval het niet-uitreiken kan worden gevolgd. De tekst die jij van de site van de belastingdienst citeert gaat over kassasystemen en niet over het uitreiken van facturen, lijkt me.

Oh, de gegevens zijn al gestructureerd. Dan is het voor een programmeur een vrij triviale klus.

Dat lijkt me niet. Je wordt geacht de facturen die je uitreikt doorlopend te nummeren (dat staat los van orders doorlopend nummeren), en facturen waarvan de order wordt geannuleerd te crediteren (dat wil zeggen: een extra factuur uitreiken met negatief bedrag). Zodoende kunnen factuurnummers en ordernummers nu eenaal niet synchroon blijven lopen, daar moet je je administratie gewoon op inrichten.

Dat is onjuist. Of jij btw moet heffen hangt ervan af of jij btw-plichtig bent en wat voor dienst je hebt geleverd. Het hangt niet af van de btw-status van de opdrachtgever. Nee. Inderdaad. Je brengt dus 29,75 in rekening en draagt daarvan 4,75 af aan de belastingdienst.

Als je mechanische regels kunt formuleren op basis van tekstkenmerken voor wat de koppen zijn, waar de alineascheidingen komen etc. dan is dat voor een programmeur een fluitje van een cent.

Welk positief effect verwacht je daarvan? Google negeert de keywords metatag en gebruikt de description alleen om de 'snippets' te verbeteren.

Dit soort dingen zijn altijd gebaseerd op specifieke regels. Wetsartikelen, besluiten van de minister of staatssecretaris, uitspraken van rechters etc. Vraag je accountant en boekhouder even op welke regels ze zich precies baseren en waarschijnlijk wordt het dan vanzelf duidelijk.

Bij een webwinkel zou ik vooral letten op de koppelmogelijkheden met internetbetalingen (zoals iDeal). Verder hangt het af van welke bankdiensten je wilt gebruiken en wat je keuzecriteria zijn.

Ook dat is een goeie. Als je bijvoorbeeld op de facturen aflever- en ophaaltijden vermeldt, eventueel met een tarief voor verblijfuren van de hond (met bijvoorbeeld 4 uur inclusief bij een behandeling), dan vormen je facturen mooie dossierstukken die onderbouwen dat je gedurende bepaalde openingstijden op honden past.

"thuis blijven" is natuurlijk geen zakelijke activiteit. Je kunt alleen de uren meetellen die op de een of andere manier aan de zaak worden besteed. Die uren moet hij goed kunnen onderbouwen met een geloofwaardige urenadministratie. Nogmaals, het draait niet om de aanwezigheid van klanten, laat staan honden, maar om het werk dat de ondernemer uitvoert ten behoeve van de onderneming. Als het in de branche gebruikelijk is dat de ondernemer (of zijn personeel) de aanwezige honden verzorgt, toezicht houdt e.d. en/of als hij ondertussen andere zakelijke werkzaamheden verricht dan mogen die uren worden meegeteld. Maar als hij het eten gaat staan koken of de krant lezen, dan tellen die uren niet mee alleen omdat er ergens een hond aanwezig is die in andere uren werd behandeld. Ik denk dat jullie zelf zaak en privé wat meer moeten scheiden, je werkzaamheden expliciteren, een urenadministratie voeren, activiteiten waar mogelijk onderbouwen etc.

Het urencriterium betreft niet de openingstijden of klantaanwezigheid, maar door de ondernemer gewerkte uren. Als de ondernemer gedurende die uren in of aan de zaak werkt, en dat met een urenadministratie aannemelijk kan maken, dan mogen ze worden meegeteld.

Als je al je omzet uitgeeft aan kosten dan betaal je inderdaad geen belasting, maar je houdt ook geen nettto winst over. Daar word je dus niet wijzer van. Je onderneemt om winst te maken en over winst betaal je belasting, c'est la vie. Er is niks speciaals aan jouw geval en je hebt nog niets specifieks verteld waar we een advies op zouden kunnen baseren. Ik kan wel zeggen "koop die camera", maar dat zou nergens op slaan.

Dan snap ik niet waarom de helft van je inkomen naar de belastingdienst zou gaan. Kosten bedenk je niet vanuit de belasting, dat heeft geen zin. Meer kosten betekent minder belasting, maar ook minder netto inkomen. Het is slim om de kosten die je voor je bedrijf maakt als zakelijke kosten in te boeken, het is niet slim om meer kosten te maken dan nodig is.

Als je met je inkomen in de 52% schijf komt, dan verdwijnt van elke extra euro winst uit onderneming inderdaad 52% naar de overheid. Dat is normaal. Wat belast wordt is de winst, niet de omzet. Winst = omzet - kosten. Alle kosten die je maakt ten behoeve van je bedrijf drukken dus de winst, en daarmee de te betalen belasting. Kijk daarom goed of je al je zakelijke kosten in je boekhouding hebt opgenomen.

Op een voorlopige aanslag kun je altijd bezwaar indienen, met jouw schatting van je winst uit onderneming. En voor 2009 krijg je waarschijnlijk een schattingsformulier. Zo niet, dan kun je op een voorlopige aanslag voor 2009 opnieuw bezwaar indienen. Zo'n bezwaar is een routineprocedure en is niet zo zwaar als het misschien klinkt. Het heeft een opschortende werking, wat betekent dat je de voorlopige aanslag nog niet hoeft te betalen (daarvan krijg je na het indienen een bevestiging).

Probleem is alleen dat jij de bewaarplicht hebt, niet Google.

Het is een schande! In 2009 al je belasting over 2001 betalen, ronduit belachelijk. Hebben die ambtenaren bij de belastingdienst soms niks beters te doen? Ik zou meteen bezwaar aantekenen en nog eens 4 jaar bedenktijd vragen, plus 4 jaar omdat je nog een keer vergeet te betalen. In 2017 registreer je dan een nieuw account op higherlevel met een nog schrijnender verhaal en dan helpen we je weer verder tot 2025.

Een online systeem dat een knip voor zijn neus waard is biedt een backup/dump van de hele administratie om te archiveren. Anders zou ik nooit aan het systeem beginnen.

Dus wat is het punt ??? Wat had je gedaan als de afnemers geen bedrijven waren geweest?

Dat hoeft helemaal niet. Het gaat hier niet om een patent, ontwerp o.i.d. maar om auteursrecht op de uitgewerkte programmatuur. Het ontwerp of de functionaliteit kan nagebouwd worden, maar de concrete code zal niet bij toeval door iemand anders worden 'nagebouwd'. Dat houdt het helemaal niet in, tenzij hij een dienstverband is aangegaan of een contract heeft getekend waarin hij het auteursrecht overdraagt. Voor de verandering helemaal mee eens :)