Hans van den Bergh

Welkom op HL. Beetje moeilijk je verhaal te ontwarren, het is ook een lastige situatie, dus alle begrip, maar ik waag een poging je te adviseren: Er bestaan 'verkoop- & terug-huur' constructies, daarover zou je bij banken of andere financiers te rade moeten gaan, dus dat is te onderzoeken. Om jezelf los te maken van de vennoot en (inmiddels ex-) partner zullen toch alle schulden en bezittingen op één hoop moeten worden geveegd en dan zou de één de ander wellicht uit kunnen kopen en de VOF te ontbinden zijn, maar dat hangt af van de algehele schuldpositie - en van eventuele schuldeisers - of dat zomaar gaat lukken. (Die schuldpositie is voor mij uit jouw verhaal niet zo 1-2-3 op te maken). Beiden zijn hoofdelijk (ook met privékapitaal en -bezit) aansprakelijk voor 100% van de VOF-schulden. Dus dat zal toch eerst 'gladgestreken' moeten zijn.

Welkom op HL. De kosten die je maakt voor de materialen boek je als inkoop bij je crediteuren en je boekt de BTW hierover als betaalde voorbelasting. Op de factuur voor de klant specificeer je deze kosten plus BTW ook weer (kopie-inkoop bon van de materialen voeg je bij de factuur als bewijs), de teruggaaf voorbelasting en de af te dragen BTW vallen op deze posten weliswaar tegen elkaar weg, maar je hebt e.e.a. wel netjes geboekt staan.

@Tonino doe wat dan?

Nog zo'n punt, politieke partijen! Ieder parlementslid is lid van een politieke partij en via het partijlidmaatschap en via verkiesbare plaats op de kieslijst in het parlement terecht gekomen. Dat wordt voetstoots aanvaard. Dat terwijl het grondwettelijk helemaal niet nodig is lid van een partij te zijn om parlementariër te worden, want elke Nederlander heeft het recht te stemmen en verkozen te worden. Nu moet een parlementariër zonder last of ruggespraak kunnen stemmen: hij/zij mag zich dus niet laten opdragen in een stemming een bepaald standpunt in te nemen; echter, we weten allemaal wel beter: namelijk dat het haast wereldnieuws is als een politicus zich dat stukje soevereiniteit een keertje waagt te veroorloven (nacht van Schmelzer, Wiegel, Duijvestein, etc.). Dus: of je spreekt iets met elkaar af en je houdt je eraan of je moet accepteren dat er mensen zijn die zich openlijk gaan afvragen of dingen wel goed gaan als diezelfde, door ons betaalde parlementariërs die zich niet aan gemaakte afspraken houden, wel gaan beslissen hoe belastingen e.d. worden gespendeerd.

Zelf heb ik het gevoel dat er meer mogelijkheden zouden kunnen zijn, anders begon ik er natuurlijk niet over, maar het kan uiteraard zo zijn dat het voor jou wel voldoet.

Ziehier zo'n beetje de essentie verwoord, reusje!

Da´s mooi. Stel nu eens dat jij de enige bent die zorg nog wil betalen, en de rest van Nederland windmolens wil financieren ipv zorg. Dan ben je wel soeverein, maar bereik je niet je doel. Of denk je dat een soort ´algemeen verantwoordelijkheidsbesef´ die lacune oplost? Je gaat met deze vergezochte hypothese aan zoveel, reeds geopperde dingen voorbij, dat ik haast niet weet waar ik nog op zou kunnen antwoorden. Ten eerste, nogmaals: hoe soeverein je ook wilt zijn of je wilt voelen, je maakt altijd deel uit van een samenleving! De - overigens zeer actuele - kwestie van de windturbines is in deze regio van een heel andere orde dan jij wilt laten stellen, daar kan je gewoon geen hypothese meer op loslaten: De lokale samenleving heeft zich daar namelijk al over uitgesproken: 10% is voor en 80% is tegen, dat betekent dat het - door de minister van EZ zelf vereiste - draagvlak ontbreekt. Voorts zijn gemeenten hier ook niet van plan mee te werken aan de plannen en is de minister inmiddels door een advocaat teruggefloten dat de projecten niet onder zijn rijks coördinatie regeling vallen, die door hem van toepassing was verklaard. Wil hij hierin volharden, dan gaan de lokale gemeenten een civiele procedure tegen hem voeren. Ondertussen zijn er door diverse groepen gerechtelijke procedures in voorbereiding en is het e.e.a. aanhangig gemaakt bij de VN, zoals eerder al gezegd. Dus misschien langs deze omweg terug naar het onderwerp: hoe soeverein de minister hierin denkt te kunnen opereren, want hij lapt diverse afspraken, wetten en regels aan zijn laars, hij heeft er een zware kluif aan om het voor elkaar te krijgen. Misschien is het een idee voor hem om soeverein te worden? ;)

En dan mijn deel voor koningshuis en zorg liever naar kleedkamerinrichting op het ministerie van Buitenlandse zaken.... Now we're getting somewhere! ;)

Zoiets ja! En dan mijn deel voor het koningshuis liever naar de zorg enz...

Ik lees dat je het nog steeds lijkt te vergelijken met de categorie 'wel de lusten, niet de lasten soevereinen' Ik beweer juist dat het vanuit een principe, een richting, gedacht is, die je stapsgewijs nastreeft, in het volle besef dat je altijd in een samenleving vertoeft. Zoals eerder opgemerkt, lijkt bijvoorbeeld de politiek een geheel eigen koers te varen, die vrijwel los staat van de samenleving en dat is dus het omgekeerde van waar het toe dient: tegenstellingen in de samenleving hanteren.

Dat is een kwestie die al loopt, dus daar is weinig hypothetisch aan om toe te lichten, want - met een groot aantal geestverwanten - vind ik dat die 60 miljard die jij en ik daar de komende jaren voor gaan ophoesten, véél en veel beter besteed kunnen worden. Die kwestie ligt dan ook bijna onder de rechter via verschillende procedures waaraan ik meebetaal en inmiddels ook met medefinanciering van mij bij de VN (Compliance Committee van de 'Aarhus Conventie'). Als die windturbines worden tegengehouden, hebben we dat - spontaan uit jouw creatieve brein ontsproten ??? ;) - posterprobleem ook gelijk opgelost. Ziehier je antwoord...

'Moeten' maar liefst?! ;)

Lees dit topic ook zo nu en dan even terug, anders gaan we misschien in een 'loop' discussiëren... ;D Het gaat inderdaad om keuzemogelijkheden versus dingen almaar opgelegd te krijgen en dat maar voetstoots te accepteren...

Dus heb je het toch nog niet begrepen...

Volgens mij geef je zelf deels het antwoord al, want elke samenleving is ooit ontstaan uit alleen maar soevereine mensen, totdat er keuzes werden gemaakt voor regelgeving.

Appels en peren, de basis is juist niet hetzelfde en daarom niet te vergelijken met het ecosysteem, want het ecosysteem is er omdat het er altijd al was en er ook altijd zal zijn en laat geen keuzemogelijkheid toe. Dat laat zich in de kern niet veranderen, maar past zich intern gewoon aan wanneer omstandigheden dit vereisen, daar liggen geen keuzes aan ten grondslag. De samenleving is een vorm die op keuzes is gebaseerd en je kunt altijd om bepaalde redenen kiezen voor wijzigingen. Bijvoorbeeld: Ooit bestond onze samenleving uit een feodaal systeem met leenherenstelsels e.d., nu zijn we dan een monarchie, omdat daar ooit keuzes voor zijn gemaakt. Waar ik nog even aan toevoeg dat de pestepidemieën ooit het leenherenstelsel behoorlijk op de kop zetten, waardoor de leenheren ervoor moesten kiezen voortaan echt wat democratischer (voor die tijd dan...) met de mensen om te gaan, want de factor arbeid was aardig uitgedund door dit ingrijpen vanuit het ecosysteem. De arbeiders konden wat veranderingen in het systeem eisen en waren pas dan weer bereid aan het werk te gaan. En ja, sorry, inderdaad had ik een ander beeld, want wanneer ondergetekende bij herhaling duidelijk maakt en nuanceert dat zijn vraag op andere motieven berust, had ik niet verwacht dat uitgerekend jij zou volharden in de inmiddels meermalen ontkrachte vergelijking met een andere categorie mensen. Maar goed, het is je goed recht, net zoals ik het recht heb zo'n reactie zonde te vinden... En ik vind dus wel dat we niet zomaar hoeven te berusten dat er subsidie van mijn belastinggeld naar boeren moet, want het enige dat dit tot nu toe oplevert, is o.a. mestoverschotten, melkplassen, boterbergen en vleeshopen en als de prijs van de gewassen of de hoogte van de subsidies de boeren niet aanstaat, kiepen ze de melk in de sloot of over het binnenhof, ze draaien een oogst door of blokkeren de wegen voor vakantiegangers.

Zonde, zo'n reactie (en verbaasd dat iemand als jij die geeft), waarmee toch weer een vergelijking wordt getrokken met een andere categorie mensen, terwijl ik eerder en bij herhaling al aangaf dat de motivatie van mijn vraag een andere is...

Waarbij ik meteen even aanteken: behalve die waar ik er direct mee word vergeleken, ben ik het met elke reactie eens die gaat over de figuren die echt overal maar tegenaan schoppen, dus zichzelf met name wat betreft 'wel de lusten, niet de lasten' buiten de samenleving plaatsen. Hopelijk hebben eerdere reacties van mijn kant al duidelijk gemaakt dat mijn motivatie echt een andere is dan die categorie, dus als we die dan even kunnen / willen loslaten, want die mensen vind je ook veelvuldig binnen het huidige 'systeem', ik vermoed nog wel meer dan de 'soevereinen'. Het gaat mij inderdaad om hetgeen jij hieronder goed verwoordt: Ik zou - om allerlei redenen - de keuzevrijheid willen hebben om een koning(in) niet te erkennen als mijn staatshoofd, alleen omdat dat nu eenmaal velen in dit land dit vanuit een soort vanzelfsprekendheid zijn gaan accepteren, want meer dan dat is het niet. Ooit (1795) hebben onze voorouders de Oranje-Nassaus dit land uitgeschopt en zijn ze later met een trucje tussen Napoleon en een Engelse minister op een door Napoleon (voor zijn broer) verzonnen troon gezet. Maar goed, ik dwaal af... ;) Ik zou graag zelf actief mee willen beslissen waaraan mijn afdrachten aan belastingen worden besteed, denk bijvoorbeeld aan een verzekeraar die mogelijkheden biedt zelf je dekking modulair aan te passen. Het huidige politieke systeem (@ Mathias@Evelo wat overigens letterlijk 'het hanteren van tegenstellingen in een samenleving' betekent) dat inderdaad volledig los van de samenleving schijnt te opereren, zou ik minder willen financieren en - het onderzoek naar - betere opties wel. Zomaar een paar voorbeelden, die misschien utopisch lijken, maar ooit was bijvoorbeeld een telefoon, automobiel of gloeilamp dat ook en het zal stap voor stap moeten, dat besef ik uiteraard. Ik herhaal - en nuanceer - nog maar even mijn oorspronkelijke vraag: Het principe 'individuele soevereiniteit' spreekt mij aan, bestaat zoiets, of zou zoiets werkelijk mogelijk zijn en zou dat voor je zelfstandig(!) ondernemerschap nog wat kunnen betekenen?

Voor politiek mis ik het geduld...

Ik bedoel het toch echt precies omgekeerd dan jij nu schetst. Deel uitmaken van een samenleving betekent juist helemaal mee willen doen, je bent alleen kritisch op keuzes die zogenaamd 'democratisch gekozen leiders' maken die van invloed zijn op die algehele samenleving en die wil je niet maar als vanzelfsprekend aanvaarden, die wil je op basis van gelijkwaardigheid aankaarten. In mijn visie wil je dan wel - zelfs meer dan helemaal - meedoen!

Welkom op HL, Ik zou zo even niet kunnen verzinnen wat een huurbaas voor zeggenschap kan claimen bij het bepalen van de rechtsvorm van jouw onderneming. Kun je er iets meer over zeggen?

Voordat er (zoals weleens eerder gebeurd is) onterecht woorden in de mond van een TS worden gelegd: Nergens lees ik terug dat ik geschreven zou hebben heb dat ik met zonnepanelen minder afhankelijk ben van het stroomnet. 'Ik wil graag in mijn eigen energiebehoefte voorzien', dat is wat ik daarover beweer, zie het als een wens. Dat er (nog steeds) een elektriciteitsnet nodig is om het teveel aan terug te leveren en het tekort uit aan te vullen, is een gegeven. Het gaat om de richting die je kiest en de eerste stap(pen) die je daartoe zet. Om dan ook maar even bij het zonnepanelen voorbeeld te blijven: over een paar jaar - zo is de verwachting - zal de saldering van zelf opgewekte energie minder aantrekkelijk gemaakt worden en zal het interessanter worden om accu's aan te schaffen die het teveel aan opgewekte energie voor je bewaren, totdat je dat nodig hebt. Ik ben in principe ook tegen subsidies, die vind ik in heel veel gevallen helemaal niet nodig en ze roepen m.i. verkeerde prikkels op. Mijn zonnepanelen worden misschien ook gesubsidieerd, maar op een andere manier, namelijk door middel van een fiscale regeling, maar ik moest die panelen wel eerst zelf aanschaffen en het volle pond ervoor betalen. Iedere ondernemer wil toch heel graag onderaan de streep wat overhouden, helemaal als het gaat om belasting betalen en rendement behalen. Nou, achteraf behaal ik dat rendement (binnen vijf jaar de panelen terugverdiend) en mag ik mijn winst d.m.v. afschrijvingsregelingen drukken, waardoor ik minder belasting verschuldigd ben. Meer on-topic nu: Vanuit mijn levensvisie (zie mijn eerste post) wil ik zo vrij mogelijk zijn in mijn keuzes, zonder anderen daarmee in hun vrijheden te beletten. Omgekeerd zou ik het bijvoorbeeld netjes vinden dat ik meer inspraak zou hebben over bepaalde keuzes die - jouw en ook mijn - vertegenwoordigers in regering, parlement, e.d. maken. Het is in mijn beleving een omgekeerde wereld dat iemand, eenmaal op het pluche maar beslist dat bijvoorbeeld een belasting maar extra moet worden verhoogd of een bepaald - inmiddels als verloren beschouwd - project wordt door-gefinancierd met vele miljarden van jouw en mijn geld. Dat soort beslissingen zijn in mijn beleving eerder regel dan uitzondering geworden, waarvan ik vind dat daar paal en perk aan moet worden gesteld. En, voor de goede orde, heb ik in ieder geval ook niet beweerd dat ik niets te maken wil hebben met een maatschappij, juist beweer ik het tegengestelde, zie mijn eerdere opmerking: 'je blijft wel deel uitmaken van een samenleving'

Even een snelle reactie op wat - terecht - kritische opmerkingen hierboven: in mijn openingspost meld ik het volgende: "Bewust hanteer ik het begrip ‘schijnen’, want er zijn natuurlijk ook tegengeluiden", dus @Joost, wees niet bang, alle draadjes zitten nog vast. :) En @prinsrachid: iedereen die een energierekening ontvangt, betaalt een jaarlijks stijgende toeslag op deze rekening om de subsidie op windturbines te betalen. Misschien een slecht voorbeeld, maar dat was even het enige dat in mij opkwam. Verder blij dat het wel wat los lijkt te maken, goed voor de beeldvorming, thnx!

Misschien komt het op hetzelfde neer, dat kan ik (nu nog) niet zo goed beoordelen. Overigens kan ik voor het Libertarische gedachtengoed inderdaad ook wel sympathie opbrengen.

Ik heb vele jaren bij freelance.nl met pro-abonnement ingeschreven gestaan en heb er welgeteld tweemaal rechtstreeks een losse opdracht binnengehaald. Verder betroffen mijn ervaringen veelal tussenpersonen en nietsbetekenende franchise-aanbieders, die gewoon slinks 'er tussen proberen te zitten' en dus jouw tarief fors willen afromen of op voorhand een entree-fee voor hun fantastische formule willen toucheren. Bij die laatstgenoemden heb ik weleens doorgevraagd wie zij dan helemaal wel waren en waarom ik met deze onbekende partij in zee moest gaan, vooraf een fee moest neertellen en vervolgens toch helemaal mijn eigen acquisitie moest verzorgen. Nu de economie iets aantrekt en de arbeidsmarkt flexibiliseert, ruiken veel 'aspirant'-tussenpersonen en fake franchise-aanbieders hun kans, vermoed ik... Er zijn gerenommeerdere partijen, maar die vind je volgens mij zelden op freelance.nl, maar rechtstreekse opdrachten komen daar wel op te staan, waar dan massaal op wordt gereageerd, wat de spoeling voor de freelancer dun maakt en de opdrachtgever ruime keus biedt.