Hans van den Bergh

Hallo HL vrienden, Situatie: Ik loop nu al een jaar achter een debiteur aan die mij aanvankelijk een behoorlijk bedrag schuldig was. Keer op keer heeft men met mij regelingen willen treffen en ik ben daar drie keer mee akkoord gegaan. Je raadt het al, na één of twee afbetalingen stopte men weer en uiteindelijk ben ik de hele trits van herinneringen, in gebreke stelling, sommatie afgegaan. Men zocht vervolgens de onderhandeling weer met mij op, wat echter misliep. Uiteindelijk heb ik de gerechtsdeurwaarder erop gezet voor het resterende bedrag van ruim €6300, te vermeerderen met rente en kosten. Uit het inmiddels lijvige dossier blijkt genoegzaam dat men de schuld nimmer heeft betwist, maar nu stuurt men mij ineens een factuur voor teveel betaalde declaraties ad. ca €2.200? Wat kan daar nu de bedoeling van zijn? Succès en groet, Hans

Ik sluit me wel aan bij de opmerking van Sofiak, denk eens terug: "Heb je tijdens het gesprek - wellicht onbewust - ergens blijk van gegeven?" Succès en groet, Hans

De basis wordt gevormd door jouw ambities en de markt. Is er een markt voor jouw vindingen? Wil je investeerders om het groot op te zetten of heb je zelf middelen? Is jouw vinding te beschermen, etc...? Stel een goed businessplan op en dan komen alle vragen plus de antwoorden vanzelf. Succès en groet, Hans

In 'vraag en aanbod' dan. Succès en groet, Hans

De essentie van jouw vraag blijft, nl. dat jij éénzijdig een overeenkomst met het personeel wilt beëindigen en daar hoeft het personeel - ook om de eventuel WW-uitkering niet in gevaar te brengen - niet mee akkoord te gaan. Aangezien het hier om vier personen gaat en dus geen collectief ontslag (vijf personen of meer) om bijvoorbeeld bedrijfseconomische redenen betreft, zul je - met redenen omkleed - vergunning aan moeten vragen via CWI. Dat is een langdurige procedure, waarbij het onzeker is, of de vergunnning wordt verleend op grond van de aangevoerde redenen. Een andere weg is via de kantonrechter, dat gaat sneller, maar kost geld. De beslissing ligt geheel in de risiosfeer van de werkgever, dus dat kan de 'C' in de kantonrechter formule beïnvloeden in het nadeel van de werkgever. Je kunt ook, i.s.m. de vakbond waarbij je personeel is aangesloten, een sociaal plan opstellen. Maar als men geen lid is van een vakbond heeft dat geen zin, ook als men wel lid is, dan nog hoeft een werknemer niet klakkeloos akkoord te gaan. Als het enige vooruitzicht een tijdelijk contract met weer een proeftijd is, is dat een geldig bezwaar van de medewerkers om niet akkoord te gaan. Dit kan nl. ook risico opleveren bij een eventueel later aan te vragen WW-uitkering. Medewerkers nu met zachte dwang duidelijk maken dat ze een andere baan moeten gaan zoeken, kan gemakkelijk ontaarden in een arbeidsconflict met een rechtsgang tot gevolg en dure consequenties. Ik hoop je hiermee een eindje op weg te hebben geholpen bij de afwegingen. Succès en groet, Hans

Mijn kapper (Braun draadloos) staat stand by in de lader ;) Succès en groet, Hans

@Christine: Ik wekte misschien de suggestie dat e.e.a. niet heel bewust is gegaan, maar niets is minder waar. Zo'n besluitvormingsproces gaat niet van de ene dag op de ander. Dat bedoelde ik o.a. met de zinssnede 'waar ik in ieder geval mijn ondernemerschap in kwijt kon'. Ik pas volgens mij dus nog steeds niet in één van de twee hokjes. Trouwens, ik ben erg op mijn vrijheid gesteld, dus als ik mij in een hokje geplaatst voel, zal ik al gauw de wandjes eruit rammen. @ Ewout: Hoe ik mij heb bekwaamd is gegaan door 'stapelen' (een term die iemand mij ooit voorhield), dat betekent zoveel als steeds door nieuwsgierigheid gedreven kennis zoeken bij datgene wat je op dat moment boeit of waar je in deelgebied mee bezig bent. Heel recent en actueel voorbeeld: momenteel ben ik in een afrondende fase van de Post HBO/WO studie specialist Arbeidsrecht. Oorzaak: Bij een opdrachtgever moest ik midden vorig jaar adviseren over de efficiency van zijn organisatie en daarbij moest hier en daar wat worden gedaan met mensen die niet functioneerden en de voortgang belemmerden. Er komen dan op een gegeven moment advocaten aan te pas en een kantonrechter, maar het hele gebeuren hield me zo bezig, dat ik mij daar dan verder in wil bekwamen. Daardoor word ik ook weer een beter adviseur. Dat schijnt 'stapelen'genoemd te worden. Daar heb ik nog vele voorbeelden van, schijnt bij mij te horen. Succès en groet, Hans

Met ontslag via CWI is er van ontslagvergoeding geen sprake. Dit duurt wel langer dan via de kantonrechter. Succès en groet, Hans

Blij dat wij het eens zijn. Reus! Succès en groet, Hans

Mooi voorbeeld: Toen begin deze eeuw de internet'bubble' klapte en de economische neergang snel merkbaar was door stijgende werkloosheid en minder beschikbare banen, heeft Randstad anti-cyclisch de vestigingen op sterkte gehouden. Bij de minste opleving van de economie en dus de arbeidsmarkt, kon Randstad direct - zonder eerst te investeren - erop inspelen, met positief resultaat. Dus met langere termijn visie is anti-cyclisch denken en handelen soms aan te raden. Succès en groet, Hans

Klopt, voor alle duidelijkheid: het gaat hier om het vaststellen van het recht op een WW-uitkering, dus of iemand verwijtbaar werkloos is geraakt, dat toont een werknmer aan door inhoudelijk verweer te voeren tegen ontslag. In geval van ontslag tijdens proeftijd na vrijwillige baanverandering brengt het risico met zich mee dat iemand tot verwijtbaar werkloos kan worden bestempeld. Ik heb het ook niet verzonnen... Succès en groet, Hans

Graag gedaan. In sommige gevallen is versoepeling mijns inziens zeker te verdedigen. In het geval van deze topic heeft de werknemer echter ook het volste recht voor zichzelf op te komen. Dat het slechter gaat met het bedrijf, valt binnen de risicosfeer van de werkgever, dus dan ben je gehouden zorgvuldigheid te betrachten bij het afscheid (moeten) nemen van je werknemer. Succès en groet, Hans

Hoe ziet de belastingdienst dat aan een uitgeprinte PDF? Succès en groet, Hans

Neen, hij gaat vrijwillig akkoord met het verlies van zekerheid van de vaste baan door deze in te ruilen voor een baan met een tijdelijk contract. Op die grond (vrijwillig inleveren van die zekerheid) kan de UWV een WW uitkering weigeren of een strafkorting toepassen. De medewerker zal daarom bezwaar moeten maken om zijn (toekomstige) uitkering zeker te stellen. Succès en groet, Hans

Ik kan begrijpen dat je je wat te snel negatief beoordeeld voelt, maar dat terzijde. Een factuur moet aan een aantal eisen voldoen (BTW nummer, inschrijvingsnummer Kvk, afijn, dat is bekend of te vinden op de site van de belastingdienst). Verder is een factuur niets anders dan een bevestiging van de tegenprestatie voor een overeengekomen en geleverde prestatie. Of je die nu persoonlijk langsbrengt, in een evelopje of via e-mail verstuurt, doet niets terzake. In die andere topic dwaalde die discussie op dit punt ook al af. Het gaat erom dat e.e.a. verifieerbaar is in de wederzijdse administraties: de een wil op basis van wat is overeengekomen betaald worden een de ander moet betalen, punt! Succès en groet, Hans

Heb je het bericht van Hans gelezen? Dat lijkt me genoeg reden om in ieder geval formeel aan te geven dat je het niet eens bent met je ontslag. Reusje verdiend. Soms vraag ik mij af hoe duidelijk je nog moet / kan zijn. Succès en groet, Hans

Nogmaals: vraag vergunning aan bij CWI. Als je redenen - zoals in jouw quote - aanvoert, zul je niet sterk staan. Op aantoonbaar bedrijfseconomische gronden heb je wellicht kans, maar ontslaat jou niet van je verplichtingen als werkgever. Succès en groet, Hans

Nuance (als ik e.e.a. goed lees): Vertrekpunt is hier dat jullie éénzijdig de arbeidsovereenkomst willen wijzigen. Voor de werknemer betekent dat verlies van een vaste baan met slechts een jaarcontract in het vooruitzicht. Als hij daarmee akkoord gaat, brengt hij (nu of over een jaar wellicht) zijn WW uitkering in gevaar. Dus hij zal er nooit mee akkoord dienen te gaan voor zijn eigen bescherming. Ontslagaanvraag via CWI op bedrijfeconomische gronden lijkt mij voor jullie het meest wenselijke. Dat hij dan toch weer een jaar aan de slag kan, brengt dan zijn uitkering niet in gevaar (over een jaar). Bezwaar maken tegen ontslag moet hij nu eenmaal om recht op uitkering zeker te stellen. Succès en groet, Hans

Zal mij er eens in verdiepen. Toevallig kreeg ik vandaag bericht via de post dat mij octrooi is verleend op een concept. Misschien is dat in te dienen. Dank, succès en groet, Hans

Lachuh! Dank, Reusje, succès en groet, Hans

Nou, Oké dan, mijn eerste input. Eerst even richting Christine: ik ben lang met mijn toenmalige werkgever in gesprek geweest over mijn toekomst toen uit een diepgaand loopbaanonderzoek bleek dat ik nogal overgekwalificeerd was voor de functie die ik vervulde (ik was bedrijfsleider op vestigingsniveau, maar zou op bovengemiddeld universitair niveau - = directie /bestuur - echt tot mijn recht komen). Dat is natuurlijk geen baantje wat direct invulbaar was, dus moet er over alternatieven worden gesproken. Eerder was ik al ondernemer en die richting zat ik nu weer te denken, of tenminste in een omgeving waar ik mijn ondernemerschap in kwijt kon. Het is dus Creanize geworden en als consultant ondersteun ik dan - o.a. op interim basis - opdrachtgevers. Dat kan als adviseur zijn, trainer -coach of als interim/manager. Dus a: ik ben niet alleen maar op interim basis bezig, b: ik behoor derhalve niet tot één van de twee categorieën die Christine zijn voorgehouden en c: wellicht zijn er meer categorieën interim-managers. Ik laat het aan de lezers over wat wel of geen onzin is en of iemand uit 'arren moede' wel of geen succesvol interimmer kan zijn. Alles lijkt me hierbij mogelijk. Dan naar de vraag van Ewout: Marketing heeft (volgens mijn samenraapsel van de tig definities die er bestaan van marketing) alles te maken met planmatig zoeken en vinden van jouw markt, deze met jouw propositie te bereiken en die vervolgens winstgevend te bedienen. De propositie moet mijns inziens altijd bestaan uit oplossingen voor vraagstukken en problemen, dus redenerend vanuit behoefte, vanuit de vraag of vanuit de ondersteuning bij het vooraf het stellen van de juiste vragen. Bekend marketingvoorbeeld: 'Iemand wil gaten in muren en plafonds maken, pas dan kun jij degene een boormachine verkopen, maar je verkoopt in principe de oplossing om gaten te maken!' Zo ook het werk van interim-manager, er is soms behoefte aan ondersteuning, maar de (potentiële) opdrachtgever heeft zich daar een beeld bij gevormd. Wellicht stelt de opdrachtgever zichzelf de verkeerde vragen en komt dan ook op de verkeerde oplossingen uit. Dus zie ik het als mijn belangrijkste taak (gratis) tot de juiste vraag te komen en daarmee de werkelijke behoefte achter de wensvraag te vinden, daarop (betaald) te adviseren en te ondersteunen. En dat is altijd maatwerk. Zo eerst maar even, later misschien meer... Succès en groet, Hans

Same here, heb het inderdaad nogal druk momenteel. Maar over marketing (o.a. mijn vak) heb ik natuurlijk wel een mening. Zal erover 'brainen'. Succès en groet, Hans

Inderdaad is gratis de moeilijkste weg, als er dan ineens geld voor gevraagd wordt, loopt het niet. Simpelweg doordat de brug van gratis naar een bepaalde prijs oneindig groot is. Door er (al is het maar iets ter kennismaking) voor te laten betalen, krijgt het meteen een zekere waarde, zo ook de feedback die je erop krijgt. Succès en groet, Hans

Je stelt typische marketingvragen en mijn advies zou zijn om daar onderzoek naar te doen om ze beantwoord te krijgen. Dus peil c.q. creëer de behoefte in demarkt en probeer deze producten daar te slijten. En wellicht moet je daar ook snel in zijn, want het herfstweer heb je al mee, maar ook het idee heb je hier al uitgestald, dus straks is iemand je misschien voor. Succès en groet, Hans

Welke regio praat je over? Ik ken wel een goede mogelijkheid voor het Noorden des lands. Succès en groet, Hans