r.i.p. Ruben van den Oord

Wellicht kan het toevoegen van een artikel 2b uitkomst bieden: Huurder is bekend met het feit dat de woning tevens actief te koop wordt aangeboden. In die omstandigheid dat de woning tijdens de huurperiode verkocht wordt, heeft verhuurder het recht de overeenkomst tussentijds te beëindigen, zulks met een opzegtermijn van twee maanden. In dat geval ontvangt huurder van verhuurder een bedrag van van EUR ..... zegge.... ter compensatie van de verhuis- dan wel opslagkosten. Verhuurder is, buiten voornoemde vergoeding, verder niet gehouden aan het voldoen van enige compensatie. Of zoiets...

Interessante case! Wordt er in het advies van de advocaat-generaal nog een onderscheid gemaakt tussen partner- en kinderalimentatie?

Het is een wijd verbreid misverstand dat het gerechtvaardigd is als een startende onderneming in de eerste drie jaar geen zwarte cijfers laat zien. Het is wel de praktijk, maar je mag er niet van uitgaan. Het duurt jaren voordat je dat hebt terugverdiend. Stel dat je in jaar één 30K operationeel verlies begroot, in jaar twee 20K en in jaar drie 10K. Maakt bij elkaar Eur 60.000. Dat zijn een hoop Raket-ijsjes, vinden mijn kinderen.... Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik heb het niet in mijn kontzak zitten. Als je in de winstgevende jaren een winst weet te boeken van 5% na belastingen, moet je dus 1,2 Mio omzet draaien om het verlies van de eerste drie jaar goed te maken. Er zit natuurlijk nog wel een fiscale verrekening van verliezen in, maar ik hou het eenvoudig. Het gaat om het principe. Gewoon even wat fictieve, maar geen ondenkbare, getallen op een rij: Begroot: Omzet jaar 4: 300 K Omzet jaar 5: 350 K Omzet jaar 6: 400 K (Stom toevallig is dat bij elkaar 1,2 Mio.... toevallig he?) Dit houdt in dat er de eerste zes jaren geen eurocent verdiend wordt ! Na zes jaar staat de teller nog steeds op NUL. Wat is nu het scenario uit de praktijk? De echte groei blijft uit, want er is geen geld om dat te financieren. De maximale financieringscapaciteit is al in de eerste drie jaren uitgegeven, en is na jaar drie nog niet afbetaald. De ondernemer vindt dat hij na drie jaar op een houtje bijten (want in jaar vier gaan we tenslotte winst maken) nu ook eens beloond mag worden voor zijn harde werk. De omzet in jaar 4 valt een beetje tegen: -20K. Dat is niet ondenkbaar, want wie kan er zover in de toekomst kijken? Omzet jaar 5 wordt dus automatisch (want de groeicurve blijft verder constant - aanname) 330K en jaar zes is de omzet 380K. Totaal wordt er dus in de jaren 4 t/m zes 60K minder omzet gemaakt. En laat dat nou precies de verliespost van jaar 1 t/m drie zijn... En dan hebben we het nog niet eens over de mogelijkheid dat de groeicurve niet zo steil is dan gedacht. Dan is het probleem vele malen groter! Zonder verdere kostenstijging is het operationeel verlies nog steeds cumulatief 60K. Maar de kosten gaan wel omhoog. Ietsje meer salaris voor de ondernemer (zijn vrouw wil nu echt weer eens nieuwe schoenen), er komt toch een lease auto, de rentekosten gaan omhoog omdat er toch geïnvesteerd wordt in groei... Er hoeft nog maar een briesje tegenwind te komen (die grote klant die niet betaalt... werk dat over gedaan moet worden omdat je eerste personeelslid heeft geblunderd...) en de tent valt om. De bank wil in jaar 7 toch echt zijn geld terug zien, dat ben je overeengekomen. Voel je 'm aankomen? De cijfers in het voorbeeld komen natuurlijk wel 'toevallig' mooi uit, maar het is een scenario dat keer op keer in de praktijk voorkomt. Iedere accountant kan je dat vertellen. Vanaf jaar 4 kom je in de eerste liquiditeitsproblemen, in jaar 5 wordt het toch wel heel erg moeilijk en in jaar zes is het over en uit. En het was zo en veelbelovend bedrijf... Je hebt zo hard gewerkt... Een bank zal in eerste instantie kijken naar cashflow. Je hoeft niet in jaar één een balanswinst te laten zien, maar verlies op de exploitatierekening is een gebied waar de bank ver vandaan wil blijven. Een klein exploitatieverlies van een één of twee procent zou nog mogen, maar als je een exploitatieverlies van 20% in je eerste jaar begroot, moet je terug naar de tekentafel.

Als Apple-adept kan ik niet om de iPhone heen. Ik moet 'm hebben... het is bijna dwangmatig... Ik heb serieus gekeken naar andere modellen, met name de Blackberry. Maar het is het toch net niet, qua look and feel. En als het typen van een mailtje dan wat langzamer gaat, het zij zo. Dan kunnen we alleen maar hopen dat dit accessoire snel in productie wordt genomen.

Ik denk dat het voor iedere ondernemer goed is om een klankbord te hebben. Je opereert toch op een eiland. Jij ben degene met de visie, jij bent de expert. En dan kan je klankbord (ik heb er ook zo één thuis) met een simpele opmerking of vraag je ineens doen inzien dat je op de goede dan wel op de verkeerde weg zit. Ik heb met de column vooral een paar handreikingen willen geven om het onderbuikgevoel wat fundament te geven. De deadlines - of wellicht beter gezegd 'meetmomenten' - zijn een goed instrument om je te dwingen zo objectief mogelijk te kijken naar de ontwikkeling van je bedrijf. Belangrijk is daarin om niet in de valkuil te stappen die "jamaaralsdan" heet. Neem de beslissingen op basis van wat NU bekend is, niet op basis wat misschien nog gaat komen. Goede aanvulling zrski, reusje waard!

Als je denkt dat het gen zuivere koffie is, dan kun je altijd nog in appel gaan bij de rechter-commissaris. 7K voor een half jaar=14K voor een jaar en dan komt de jaarafsluiting en jaarverslag er ook nog bij.... 21K voor een ZZP'er? Dit heb ik zelfs nog nooit betaald met een Holding, 2 werkmaatschappijen en 45 man in dienst.

Weet je nog? Het moment dat het kwartje viel en je besloot om een bedrijf te starten? De hemel zou je bestormen, de wereld zou aan je voeten liggen. Werelddominantie zou slechts een kwestie van tijd zijn. Champagne bij de beslissing, champagne na de KvK inschrijving, champagne bij het tekenen van de huurovereenkomst, champagne bij het tekenen van de financiering, champagne bij de eerste klant, champagne bij de eerste binnengekomen betaling. Iedereen die niet onder een rots lag te slapen, zou van je horen. Jij had het gat in de markt gevonden. Maar helaas was vooral jij die mening toegedaan. Klanten waren toch lastiger te vinden dan je dacht. De wereld was toch iets minder afhankelijk van jouw product of dienst. De champagnebubbels knapten een voor een en bij het laatste belletje spatte ook jouw droom uiteen. Jouw introductie op de markt bleek weinig opzienbarend. De honden blaften en de karavaan trok voorbij… Je moet stoppen. Of niet? Als die ene offerte nou doorgaat… Ik ben een doorzetter, ik geef niet zo snel op. Afhaken is voor mietjes. Wat zal mijn omgeving wel niet denken? Ik kan toch niet zo snel opgeven? Ofwel: wanneer neem je die stap? Wanneer geef je aan jezelf toe dat doorgaan geen optie meer is? Is dat wanneer je die korte droge tik hoort wanneer die de meneer in een zwarte jurk die ze Edelachtbare noemen met zijn hamertje op het bureau slaat? Lijkt me rijkelijk laat… Is dat dan wanneer je een betalingsherinnering van een leverancier krijgt en je hebt even het geld niet op je rekening staan? Hmmmm…. Dat is nou net weer even te vroeg. Maar wanneer dan? Het gekke is: Niemand kan je dat zeggen. Ja, achteraf. Dan zijn er tientallen die je precies weten te vertellen, op de minuut af, wanneer je beter had kunnen stoppen. Maar tot die tijd ben jij degene die met een handdoek in de hand staat te twijfelen of je al moet gooien of niet. Ik heb het vaker gezegd: zorg dat je de cijfers in je vingers krijgt. En rap ook. Wie zijn administratie goed op orde heeft, kan daar veel informatie uithalen. Maar ja, we zijn zo druk met ondernemen, dat het er nog wel eens bij inschiet. Wie denkt dat ik mijn administratie punctueel op orde heb, heeft het gevloek van mijn boekhouder nog nooit gehoord wanneer ik weer eens drie dagen voor de BTW-aangifte met een vergeten stapel bonnetjes aankom… Maar die cijfers zijn zo verdomd belangrijk dat het de moeite waard loont om jezelf maar te blijven schoppen en je iedere keer maar weer voor te nemen opnieuw je leven te beteren. Wat zijn nou zo maar een paar dagelijkse vragen die de cijfers je kunnen vertellen? Kan ik mijn rekeningen op dit moment betalen? Voor het antwoord op deze vraag heb je de volgende gegevens nodig: [*]De aankoopwaarde van alle bedrijfsbezittingen die voor een periode van minder dan een jaar zijn vastgelegd. Bijvoorbeeld grondstoffen, halffabrikaten. [*]De waarde van de voorraden [*]Liquiditeitspositie (banksaldo, kasgeld) [*]Debiteurenstand tot 60 dagen oud Neem de waarde van de vlottende activa, minus de voorraden. Hierbij tel je de debiteurenstand en de liquide middelen bij op. Dit geheel deel je door de kortlopende schulden. Ligt de uitkomst tussen de 0,5 en 1, dan kun je rustig gaan slapen. Is de uitkomst lager dan 0,5 dan gaat het niet goed. Deze waarde wordt de Quick Ratio genoemd. De reden dat de voorraden niet meedoen in de berekening is om te voorkomen dat een grote incourante voorraad (die dus nooit meer het inkoopbedrag zal goedmaken) voor een hogere ratio zou zorgen. Hoeveel geld is er nu eigenlijk beschikbaar? Voor het antwoord op deze vraag heb je de volgende gegevens nodig: [*]De aankoopwaarde van alle bedrijfsbezittingen die voor een periode van minder dan een jaar zijn vastgelegd. Bijvoorbeeld grondstoffen, halffabrikaten. [*]De waarde van de voorraden [*]Liquiditeitspositie (banksaldo, kasgeld) [*]Debiteurenstand tot 60 dagen oud [*]Crediteurenstand [*]Stand rekening courant Deze is heel simpel: Trek het totaal van de crediteuren en rekening courant af van het totaal van de vlottende activa (aankoopwaarde bedrijfsbezittingen < 1 jaar vast + voorraden + liquiditeitspositie + debiteuren tot 60 dagen). De uitkomst is het netto werkkapitaal. Als dat positief is dan gaat het goed, negatief is niet goed. Als het fout gaat, kan ik dan ingeval van een faillissement mijn schulden betalen? Hier gaat het om solvabiliteit. Kredietwaardigheid. De debt-ratio is de verhouding tussen het vreemd vermogen op het totaal vermogen. Is dat kleiner dan 0,5, dan gaat het goed. Je kunt ook de het vreemd vermogen delen door het eigen vermogen. Dan dient de uitkomst maximaal 1 te zijn. Kan ik met mijn bedrijf voldoende weerstand bieden bij economische tegenwind? Deel je bedrijfsresultaat door je rentekosten. Dan krijg je je rentedekkingsfactor Als je dit ieder kwartaal doet zie je het getal groter of kleiner worden. Loopt dit getal op, dan gaat het steeds beter, anders gaat het steeds een beetje minder goed. Het is afhankelijk van je branche rond welk getal je hoort uit te komen. Iedereen kan in excel een template maken waar de W&V rekening en tussenbalans snel ingevuld kan worden. De formules om tot de ratio’s te komen staan hierboven. Hou deze gegevens ieder kwartaal (of beter nog iedere maand) netjes bij en je weet precies of je bergopwaarts gaat, of hard achteruit holt. Verder is het goed om te weten dat winst maar beperkt belangrijk is voor de beslissing of je door moet gaan of niet. Cashflow is king, profit comes next. Als je na twee jaar ploeteren nog geen positieve cashflow kunt genereren, wordt het misschien tijd om eens flink achter de oren te krabben. En dat geldt dan voor de gemiddelde MKB starter. Er zijn natuurlijk altijd bedrijven, concepten of branches waar langere periodes verdedigbaar zijn. Zoveel is duidelijk: als je pas aan stoppen denkt op het moment dat de deurwaardersexploiten en dwangbevelen als kogels om je oren vliegen ben je eigenlijk al te laat voor een kleerscheurloze aftocht...

Ik zou dat lekker door de curator laten uitvechten, je bent tenslotte handelingsonbekwaam betreffende de boedel. Je hebt alleen toestemming van de curator om geld te verdienen, de rest van de boedel blijft zijn verantwoordelijkheid. Op zich heeft de boekhouder het recht op retentie, echter als de vordering betwist wordt (en dat wordt 'ie lijkt me) dan zal de boekhouding zelf uitsluitsel moeten geven of de de vordering al dan niet terecht is. Als advocaat weet jouw curator daar toch wel raad mee?

Bitaktus, je hebt helemaal gelijk. Het was een wat drukke dag gisteren.... De scherpte was er wat af... Er had moeten staan: "Kijk eens de statuten na, of de aandeelhoudersovereenkomst...."

Wel g*dv*r de g*dv*r !!! Wil diegene die de volgende kneus heeft uitgedeeld even contact opnemen? Dan zal ik 'm persoonlijk even haarfijn uitleggen dat ik benaderd wordt. En dan mag hij mij vertellen waar ik ergens op dit forum aan het klanten werven ben geweest. En het tweede deel van de kneus mag hij mij gaan uitleggen. Daar ben ik wel heel erg nieuwsgierig naar. Ben je nou helemaal besodemieterd!

Als ik curator was zou ik ook wel eens die boekhouding willen zien! EUR 7.000,- voor een half jaar ZZP-administratie??? Maar goed, terug naar de casus: De inkomsten uit de ZZP activiteiten vallen onder de boedel. Hiermee wil de curator uiteindelijk toch de boedelrekening mee vullen zodat de schuldeisers ieder hun deel krijgen. De kosten voor de boekhouder worden hiermee automatisch boedelschuld. Als failliet ben je handelingsonbekwaam betreffende de boedel. Dus de curator (die ook de baten ontvangt op de boedelrekening) dient de kosten te betalen van diezelfde boedelrekening.

Topics gaan hier uitsluitend dicht omdat een discussie uit de hand loopt. En van topics verwijderen krijgt Jeroen een hele nare jeukende uitslag in zijn nek... zo zielig... dan wil niemand meer in zijn buurt komen. Dus dat hebben ze maar afgeschaft. ;D

Persoonlijk zou ik wachten met het verlenen van finale kwijting tot de hele zaak afgedaan is. Gewoon om discussie te voorkomen. Décharge is niet van toepassing, want de aandeelhouder was geen bestuurder in 2007. Blijft over de vraag of je 'm moet uitnodigen voor de AvA. Zolang hij aandeelhouder is moet je hem uitnodigen. Zeker met zo'n substantieel aandelen pakket. Echter, je kunt vraagtekens stellen bij het volgende: Is een aandeelhouder die, zodra het weer een beetje tegenzit, vertrekt naar het buitenland en na een jaar terugkomt om een zak geld op te eisen - en dat tot aan de ondernemingskamer wil uitvechten - voldoende betrokken bij de onderneming? Ergo: De tegenpartij kan er een andere agenda op nahouden inzake het bijwonen van de AvA. Kijk eens de statuten na van je aandeelhoudersovereenkomst. Als er beslissingen moeten worden afgehamerd, is daar dan een absolute meerderheid voor nodig, of een tweederde meerderheid? In het eerste geval kan hij met zijn 45% geen beslissingen blokkeren. Tenzij een veto-recht heeft natuurlijk. In het tweede geval zal hij in zijn uppie de hele bedrijfsvoering stil kunnen leggen / saboteren. Hij kan zelf geen beslissingen nemen, maar kan wel iedere beslissing torpederen. In dat geval zou ik eens goed gaan kijken of er een mogelijkheid bestaat om, gezien het verleden en de schijn van tegengestelde belangen, zijn stemrecht te ontnemen zolang de onderhandelingen duren. Ik weet dat er aandeelhoudersovereenkomsten zijn die daarin voorzien. Dat de scheidende partij geen stemrecht heeft zolang de procedure van het overnemen van de aandelen voortduurt. Zoiets. Het kan maar een heeeeeeeeeeeeeeel klein regeltje zijn, maar het kan o zo belangrijk zijn voor de voortgang van je bedrijf.

Iedere keer, maar dan ook echt iedere keer dat ik dat gekke, rare, gevoel had dat er iets niet in de haak is willens en wetens negeerde, brak achteraf de pleuris uit. En toch stink ik er iedere keer weer bijna in. Bijna. Want Ruben is wel goed, maar niet gek. *** Als het loopt als een eend en kwaakt als een eend.... ***

Vorige week zaterdag in het FD: Een artikel over de Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen met ondergetekende als ervaringsdeskundige. Het hele gesprek van 2,5 uur had wel stof genoeg om de hele FD te vullen... Wie weet komt er nog een vervolg, maar dan liever iets meer over mijn werkzaamheden en minder over mijn eigen ervaringen.... FD_14-2-09.pdf

Binnen 5 seconden.... Google http://www.pendragonmanagement.com Maar waarom?????

Goed ventileren en een Breeze AmbiPur in het stopcontact doet wonderen...

Ik heb welgeteld 1 klant die niet rookt, en laat dat nou ook de enige klant zijn die niet in een kritieke fase zit met zijn onderneming... Tot nu toe zie ik bij iedere nieuwe klanten een zucht van opluchting verschijnen als ze zien dat er gewoon een asbak op mijn bureau staat....

Het verleggen van BTW is gebruikelijk in de bouwsector. Waar het om gaat is om in de keten van aannemers en onder- onder- onderaannemers de onderlinge aansprakelijkheid te beperken. De Wet Ketenaansprakelijkheid zorgt er voor dat als een onderaannemer zijn verplichtingen inzake loonheffingen en BTW niet nakomt, de aannemer die daarboven staat aansprakelijk is voor de nakoming daarvan. Hierdoor is uiteindelijk de hoofdaannemer (en dat kan een behoorlijk lange keten zijn bij grote bouwprojecten) verantwoordelijk voor het nakomen van de loonheffings- en BTW verplichtingen van de hele keten. Achterliggende gedachte is dat hierdoor het zwartwerken en witwassen beperkt wordt. Een gemeenschappelijke hobby van de bouwcombinaties in de jaren '80. Het verleggen van de BTW en het gebruik van een G-rekening kan niet door de fiscus verplicht worden gesteld, volgens mij. Maar verstandig om te doen is het zeker. Het is een algemeen gebruik in de sector, en wie daarvan afwijkt maakt het zichzelf niet makkelijk. Hetzelfde geldt voor het gebruik van VAR-verklaringen. Het is dusdanig gemeengoed dat iedereen die daar vanaf wijkt stuit op een berg van onbegrip. Het gaat dan niet meer om logisch nadenken, maar een typische variant van xenofobie maakt zich dan van de ketenpartners meester. Wie anders is, maakt zich verdacht. Waarom zou je anders niet gewoon meedoen met de rest van de kudde? Het gebruik van BTW-verlegging en G-rekeningen is in de eerste plaats een zaak tussen opdrachtgever en -nemer. Praat eens met badkamerspecialist en vraag hoe hij 'er in staat'. Het brengt jou geen enkel nadeel. BTW betalen moet je toch en op deze manier krijg je alleen maar je betaalde voorbelasting BTW ieder kwartaal terug. Belassting betalen moet je uiteindelijk ook, dus op middels de G-rekening spaar je daar dan automatisch voor. Alle teveel gestorte loonheffingen op de G-rekening kun je eens per kwartaal/half jaar/jaar, naar gelang jouw behoefte gewoon terugvragen. Er is een wetswijziging rondom de G-rekening in de maak. Het gebruik van de G-rekening maakt plaats voor een depotstorting op de rekening van de Belastingdienst. Ik heb momenteel niet zoveel te maken met G-rekeningen, dus wellicht dat iemand anders een update kan geven rondom deze materie? Hoever staat de Belastingdienst hiermee? Of is dit nu net zo'n gebed zonder eind als de persoonsvennootschappen en de vereenvoudiging rondom het oprichten van een BV?

Over het aannemen van deskundig personeel: Een advocatenkantoor heeft een nieuwe telefoniste/receptioniste. Ze had niet zo heel veel ervaring met het juridisch jargon getuige de volgende bloemlezing van gespreksfragmenten: "En heeft mevrouw Prudentie nog andere voornamen dan alleen Juris? " "U zegt insolventie? Nou daar hebben ze bij het Kruidvat een geweldig middeltje voor. Als je twee pilletjes neemt, ben je zo van dat opgeblazen gevoel en winderigheid af hoor!" " U gaat in cassatie? Zieluuuuuuuuuuuug! En wat vindt uw vrouw daar nou van dat ze ze uw zaakje afknijpen?" "Hoger beroep? Nou nee hoor, we hebben op dit moment geen vacatures!" "Nee, wij hebben geen lijst van separatisten. De oorlog is allang afgelopen meneer!" "Een akte van cessie.... nee we printen alles gewoon op A4-tjes...." "Ik moet zeggen dat ik ijs bij de Italiaan een stuk lekkerder vind dan eis in reconventie" "Vindt u het niet wat voorbarig om nu al conclusies te trekken uit mijn antwoord?" "Pauliana... wel een moeilijke naam voor zo'n klein kind he?" "Civiel? Civiel? Ik laat me niet uitschelden!!!"

De wet is daar heel helder over. Er zijn 2 voorwaarden waar een faillissement aan moet voldoen: 1. De schuldenaar is in de toestand te zijn opgehouden te betalen. 2. Er is sprake van pluraliteit van schuldeisers, waarvan er minimaal 1 direct opeisbaar is. That's it. Als je onvoorbereid en in je eentje naar de zitting gaat met de gedachte dat je de rechter wel even zult overtuigen van de onredelijkheid van het faillissementsverzoek, dan wordt je de oren gewassen. Mijn ervaring is dat faillissementszittingen de kortstdurende binnen het hele rechtsysteem zijn. Gemiddeld duurt een faillissementszitting een minuut of twee. En dat is dan inclusief "goedemorgen" en "dank u voor uw komst". En daarvoor rij je dan naar Zwolle, Alkmaar of Breda...

Een faillissement kan door 1 partij worden aangevraagd, mits men summierlijk aannemelijk maakt dat er sprake is van plurialiteit van schuldeisers (dat er meer dan 1 schuldeiser is). Zodra je een akkoord wilt aanbieden, geef je daarmee zelf aan dat er meerdere schuldeisers zijn. Daarmee is de weg vrij voor crediteuren om zonder steunvordering een faillissement aan te vragen. Dit is nou één van de redenen waarom je nooit, never, nimmer, jamais op eigen houtje moet proberen tot een akkoord te komen met schuldeisers. Een goede advocaat sloopt via de achterdeur de hele constructie die je aan de voorkant probeert op te bouwen. En daar kom je pas achter op het moment dat je met je hoofd een paar keer flink staat te schudden en je afvraagt waar die klap nou vandaan kwam....

Sofiac, Sommige vragen kunnen maar beter niet via een Google geïndexeerd forum beantwoord worden... Om in algemene termen te blijven: Er zijn (met name grote) ondernemingen die een script afdraaien bij wanbetaling. Niemand die nadenkt of het wel de beste oplossing is, iedereen die gewoon het protocol volgt. Er zijn ook bedrijven zoals kredietverzekeraars, die een rechterlijke uitspraak nodig hebben om de vordering te claimen bij hun verzekeraar. (Verzekeraars zijn in NL verplicht om 80% van de afgegeven dekking te herverzekeren). Daarnaast zijn er ook ondernemers die vanuit een gevoel van "belazerd worden" redeneren: "Ik niet betaald krijgen, dan jij ook naar de kloten." Dit zijn over het algemeen de ondernemers die zelf op omvallen staan. Ruben

Na de GroteYess, de Kleine Yes en de Aaaaarch!!! - rubrieken, is het tijd voor een nieuw centraal topic: Oef!!! Dat ging maar net goed. Bijna dagelijk kom je als ondernemer in situaties terecht die -als het verkeerd uitpakt- misschien wel het einde van je bedrijf, de relatie met je klant of het vertrek van je beste werknemer zou kunnen betekenen. Op zijn minst zou het een bak geld gaan kosten. Dit zijn de situaties waar het op een knap staatle ondernemerskwaliteiten aankomt. Of misschien heb je met een gezonde portie bluf je er doorheen geslagen. En misschien had je gewoon scheitmazzel. Hoe dan ook, dit is de plek waar het oog van de naald zich in alle glorie kan presenteren. Om dan maar meteen de aftrap te geven: Ik neem aan dat iedereen gisteren het nieuws wel heeft gevolgd. In Alphen aan den Rijn is een matrassenfabriek tot aan de grond toe uitgebrand. Naast die matrassenfabriek is een febrikant van smeermiddelen, industriële reinigers en andere licht ontvlambare stoffen gevestigd. En wie is de overbuurman van deze hemische fabriek? Yours truely. En Joost Schravendeel. Joost was al eerder op de avond naar kantoor gereden om de backups veilig te stellen, maar ik moest van verder komen. Eenmaal ter plaatse bleek dat alles in een straal van 1500m was afgezet. No Way José! Jij gaat helemaal geen backups en dossiers halen. Gelukkig waren er nog mensen in het pand die met telefonische instructie mijnerzijds mijn dossiers en backups konden meenemen. De brand was snel onder controle, dus achteraf viel het wel mee. Maar ik moet er niet aan denken als de chemische opslag de lucht in was gegaan. Herinnert u zich Enschede nog? Zoiets dus....

In het verlengde van de vraag van de TS: Wat nu als een advocaat en niet-advocaat een BV oprichten? Jansen is jurist, Pietersen is advocaat. Kan er dan een kantoor ontstaan als JansenPietersen BV - advocaten en juristen?