StevenK

Klopt. Correct en dat betekent overigens ook de verplichting om te gaan procederen over de vordering! Wijze woorden.

Als u met de curator en de bank (want door het faillissement wordt de hypotheek opeisbaar) afspraken kunt maken (lees: salaris curator betalen) dan hebt u kans dat u dit erdoor krijgt, maar u loopt een fors risico. Ik zou eerst - al dan niet via een advocaat - met de verhuurder gaan praten!

Volgens mij klopt het sommetje niet: Als jij een verschil van 4200 hebt in de werkmaatschappij, dan betekent dat na aftrek van die 6000 btw over de managementfee dat je in de werkmaatschappij 1800 terug vraagt en in de holding 6000 afdraagt. Of het moet zou zijn dat van die 6000 in de holding de helft in de werkmaatschappij pas in het volgende aangiftetijdperk in aanmerking wordt genomen (dan klopt het sommetje) maar als dat het geval is, lijkt mij dat er iets goed mis zit. Hoe dan ook zul je per saldo over de werkmaatschappij en de holding samen hetzelfde bedrag moeten terugkrijgen of betalen.

Nee, voor een faillissement is enkel vereist dat je de opeisbare verplichtingen niet kunt voldoen. Overigens snap ik niet dat TS een faillissement aan wil vragen met een eigen huis, want de curator zal dat huis moeten verkopen, omdat het de enige manier is om geld in de boedel te krijgen. Ga gewoon met je verhuurder om tafel, biedt hem een afkoopsom en maak hem duidelijk dat als 'ie niet akkoord gaat, je direct je eigen faillissement aanvraagt.

De wet zegt dat er bij structurele werkzaamheden voor drie maanden het gemiddelde een uitgangspunt is voor het bepalen van de omvang van de arbeidsovereenkomst. In dit geval heeft de werknemer pas twee maanden gewerkt, met ook nog eens sterk wisselende inzet, dus ik zou argumenteren dat de werknemer in het geheel geen salaris toekomt.

Ik wel en ik ben het geheel met je eens. TS moet de overeenkomst gewoon nakomen.

Zie boven: als hij dat werk ook daadwerkelijk gaat doen wel. Wacht nu eerst maar eens af of hij zich formeel 'beschikbaar houdt voor werk'.

Als je in een procedure kunt bewijzen (dus niet alleen vertellen, maar ook bijvoorbeeld een rapport van een onderzoeksbureau kunt overleggen of een verklaring van de nieuwe werkgever of collega bij de nieuwe werkgever waaruit onomstotelijk blijkt dat hij daar werkt) dat hij ander werk heeft, zaag je daarmee goed aan de poten van een procedure tot werkhervatting.

Wat heb je hierover vastgelegd bij de oprichting? Dit soort kwesties worden als het goed is vastgelegd door te bepalen hoeveel er op de aandelen wordt gestort. Als het gestorte kapitaal niet voldoende is, dan vind ik het niet vreemd dat het verdere kapitaal als lening wordt verstrekt. Hoe had je dit anders willen formaliseren? Hem meer aandelen geven?

En nog in aanvulling op het voorgaande: als het zover komt dat ze daadwerkelijk een vordering instellen, dan is het verstandig om een voorwaardelijke ontbinding te vragen bij de rechter, waarbij je er rekening mee moet houden dat van een 'dikke' ontslagvergoeding in ieder geval geen sprake kan zijn, want het gaat hooguit om enkele maandsalarissen, het risico dat je hem over een half jaar ineens een half jaarsalaris + rente + boete moet betalen is iets wat je wel in gedachte moet houden.

Ook in een faillissement kun je een akkoord aanbieden, daar is geen WSNP voor nodig. Het is niet noodzakelijk de curator die bewindvoerder wordt en dat je de lange procedure met de stadsbank voorkomt maakt niet zoveel uit. De enige oplossing is dat iemand het huis van de curator koopt en daarna tegen een lage huur verhuurt.

Wat bedoel je met 'eruit' ? Ontslag nemen als directeur? Dat kan altijd. En als jou over de periode dat je wel bestuurder was geen verwijt gemaakt kan worden is er dan verder niets aan de hand.

1550 hypotheeklast is veel te hoog om toegelaten te worden tot de WSNP. Waarom niet proberen tot een dwangakkoord te komen?

Het mooiste is de brief per exploot aan te laten bieden, met daarbij aan de deurwaarder het verzoek het adres te controleren in de GBA.

Dat is afhankelijk van het plaatje. Bij een hypotheek is dat de cijfers, afgezet tegen de financieringsbehoefte en de vraag hoeveel eigen geld erin gestopt wordt.

Ik denk dat je heel goed een timeline op moet stellen, te koppelen aan je medische gegevens, om te beoordelen of je hard kunt maken dat die schulden in de BV, die bij faillissement tot mogelijke bestuurdersaansprakelijkheid leiden, allemaal veroorzaakt zijn door je toenmalige kwalen en dat die kwalen inmiddels genezen zijn. Daarmee kun je onderbouwen dat je weliswaar niet te goeder trouw bent geweest bij het ontstaan of onbetaald laten van de schulden, maar dat je inmiddels de oorzaak daarvan onder controle hebt en dat je daarom in aanmerking komt voor toelating op grond van de hardheidsclausule. Overigens is daarvoor wel van belang dat de BV daadwerkelijk gefailleerd is en dat de curator een definitief standpunt heeft ingenomen ten aanzien van de vraag of je persoonlijk aansprakelijk wordt gesteld en wat de omvang van deze aansprakelijkheid is.

Door de rechtbank afgewezen? Wanneer? Faillissement aanvraag gebeurt met een speciaal formulier, aan te vragen vanaf www.rechtspraak.nl. Het is echter wel zaak te beoordelen of er niet ook sprake is van bestuurdersaansprakelijkheid, want ook dat staat aan een toelating WSNP in de weg.

'Assumption is the mother of all fuckups'. Waarom zou het onrechtmatig zijn? Omdat in de relatie werkgever-werknemer de concepten 'goed werknemerschap' en 'goed werkgeverschap' in de wet zijn opgenomen? Veel maatschappen zijn er juist ook op gericht dat de leden, zoals TS, hun zelfstandigheid behouden. Het zijn de klanten van de maten, niet van de maatschap en de leden zijn vrij deze klanten weer zelf te gaan bedienen, maar veelal doen ze dat niet omdat de schaalvoordelen van de maatschap interessant zijn. Er zijn ongetwijfeld situaties waar het concurreren met de maatschap die verlaten hebt onrechtmatig is, maar om daar een regel van te maken, daar zie ik niet voldoende basis voor.

Zo gek is dat niet: een beding in een zakelijke relatie is makkelijker te handhaven dan met een werknemerachtige. Jazeker Jij wel, maar de klant krijgt mogelijk problemen.

Nee, naar alle waarschijnlijkheid hoor je hier nooit meer iets van. Bij Intrum is het doorgaans een hoop bluf en intimidatie, maar als het er op aankomt, dan beseft men al gauw genoeg dat men dikwijls geen poot heeft om op te staan mocht het tot een rechtzaak komen. Omdat er in jouw situatie al sprake is van een geschil tussen jou en je provider zullen ze het risico denk ik niet willen lopen om door een rechter in het ongelijk te worden gesteld en opgezadeld te worden met hoge gerechtelijke kosten (advocaat, griffierecht e.d.). Ik heb zelf meerdere malen post van Intrum mogen ontvangen, altijd netjes schriftelijk gereageerd en gemeld dat ik de vordering betwist en waarom. Vervolgens nooit meer iets van gehoord. Intrum heeft er trouwens ook een handje van om allerlei onzinkosten in rekening te brengen naast de al maximale incassokosten. Ik heb vorig jaar na zo'n zaak (ingebrekestelling en daarna ontbinding, provider factureert door en vordert betaling) door Intrum voor de rechter gebracht zien worden. Zelden heb ik een deurwaarderskantoormedewerker zo rood aan zien lopen van schaamte...

Ja. Het beding is een beding dat zoals het geformuleerd is bedoeld is om door te werken na beëindiging van het dienstverband en dat is ook niet onredelijk, omdat anders een heel goed idee, opgedaan en onderzocht als werknemer, binnenskamers gehouden zou kunnen worden en direct na beëindiging van het dienstverband ontwikkeld zou kunnen worden.

De algemene verjaringstermijn voor betaling van een geldsom is vijf jaar. Krijg je - binnen die verjaringstermijn of later, indien je tijdig de verjaring hebt gestuit - een vonnis, dan kan dat gedurende 20 jaar ten uitvoer worden gelegd. Voor een vonnis ga je naar de rechter, heb je meer dan 5000 euro te vorderen, dan heb je daarvoor een advocaat nodig.

Voor een 'gewone' schuld hoeft de echtgeno(o)t(e)/geregistreerd partner niet mee te tekenen, maar wel voor een borgstelling of voor leningen waarvoor de echtelijke woning als onderpand wordt gebruikt. Echter, het niet meetekenen maakt niet dat goederen die in de huwelijksgoederengemeenschap vallen niet uitgewonnen kunnen worden voor de schulden.

Eventuele aansprakelijkheid zal op bestuurdersaansprakelijkheid gebaseerd moeten zijn. Het lijkt me verstandig dat je zowel je eigen als zijn positie, nu en bij een eventueel faillissement, laat beoordelen door een deskundige.

om je vraag te kunnen beantwoorden, moet er gekeken worden naar de exacte bewoording van het beding en de feitelijke omstandigheden. Daarbij wil ik je meteen al meegeven dat wanneer het werk wat je nu doet tot gevolg heeft dat je daarmee klanten van je oud werkgever naar een andere opdrachtnemer 'stuurt', dat dit naar mijn mening zelfs zonder relatie- of concurrentiebeding onder omstandigheden onrechtmatig kan zijn, Maar kun je de situatie niet omdraaien en het zo maken dat je voormalige werkgever juist baat heeft bij jouw nieuwe werkzaamheden?