Ron van der Kolk

Voer voor fiscalisten, maar ik doe een vrijblijvende poging. Heb me namelijk met wat in stamrecht verdiept, al is het geen makkelijke materie. En ik ben bij lange na geen expert. Ja, de Stamrecht BV kan een hypotheek verstrekken aan de DGA. Wel met dezelfde regels als wanneer je dit bij een bank zou doen. En die hypotheekregels zijn nu net aan het veranderen, o.a. voor aflossingsvrije constructies. Sowieso een akte aanmaken en een zakelijke rente hanteren inderdaad (maximaal 0,5% onder de gangbare rente bij vergelijkbare aanbieders). Voor zover ik weet hoef je geen toestemming te vragen aan de fiscus, als je aan voorgaande voldoet. Ik heb gelezen dat het ook fiscaal voordelig is, omdat je als stamrecht BV-houder de rente via de winst weer terugontvangt, maar dat ondertussen de hypotheekrente ook aftrekbaar blijft voor de inkomstenbelasting. Die aftrek van de IB is natuurlijk vooral gunstig wanneer er voldoende andere inkomsten zijn, waardoor je in een hoger belastingtarief zit. Aangezien je al begonnen bent met uitkeren is dat wellicht niet zo. Geld dat je uitgeleend hebt aan jezelf via de hypotheekroute kun je natuurlijk even niet meer aan jezelf uitkeren in periodieke betalingen. Als je dus nog langere tijd uitkeringen nodig hebt of verwacht nodig te hebben, is het wellicht handig om door te rekenen of je daarvoor voldoende overhoud. Anders ben je straks schuldeiser bij je eigen BV ;-)

Je mag er alles kopen wat je wilt, als je privé aankopen maar niet opvoert als zakelijke kosten in je administratie. 95% van wat ik koop bij Makro en Sligro zijn levensmiddelen voor privégebruik. Overigens krijg ik nog regelmatig de vraag of ik even iets mee wil nemen van de Makro, omdat men denkt dat ik daar echt belastingvrij kan winkelen voor ze. Ook leuk zijn de mensen met geleende pasjes, die zich in de winkel luidkeels rijk rekenen en vrolijk hun karretje vullen. En die dan ruzie gaan maken bij de kassa omdat volgens hun de caissière het niet snapt en 21% te veel aanslaat... De Makro is in de loop de jaren wel veranderd. Vroeger strikte scheiding tussen food en non food, identiteitscontrole bij de ingang... Nu wandel je zo door de hele winkel heen. Zelf pasje scannen bij de ingang of gewoon met iemand meelopen. Pas bij de kassa heb je echt je pasje nodig. Bij de Sligro is ook geen controle meer bij de ingang, maar daar kennen ze me wel, is wat kleinschaliger hier.

Joost, ik maak toch ook het onderscheid tussen IB en VAR? De naam is trouwens Ron (een veel gemaakte misvatting Joost, komt ook voor de veel meer voorkomende naam Rob, hehehe ;-) ) Een webcare medewerkster van de belastingdienst stelt op het KvK forum dat je voor beide activiteiten dan toch als ondernemer gezien moet worden voor de inkomstenbelasting, wil je het kunnen optellen. Hier gaat het om "een van de klanten", maar is het ook echt dezelfde activiteit, Bart? En Bart: die bijzondere opdrachtgever, is daar dan sprake van een (verkapt) dienstverband met inhoudingen of zo? Bij een parttime dienstverband lijkt het me dan geen uren die je toe kunt rekenen aan de eenmanszaak. (Ik durf geenszins een expert als Joost tegen te spreken, probeer het slechts scherp te krijgen, te begrijpen en te leren)

Ik ben ook benieuwd naar wie ik ben. Daarom ga ik even wakker liggen en daar over nadenken vannacht ;D

Dag Bart, Volgens de belastingdienst mag je alle uren waarvoor je volgens de inkomstenbelasting wordt aangemerkt als ondernemer bij elkaar optellen om te voldoen aan het urencriterium van 1225 uur per jaar. De inkomsten die je ontvangt die je moet vermelden als resultaat uit overige werkzaamheden vallen hier niet onder. Het antwoord is dus nee. Het urencriterium staat overigens los van de VAR verklaring(en) die je hebt, maar in dit geval komt het er in de praktijk wel mee overeen. Het gaat erom hoe je uiteindelijk de inkomsten moet verantwoorden voor de inkomstenbelasting. Aan de andere kant, het urencriterium geldt niet alleen voor declarabele uren. Steek je niet zoveel tijd in de administratie, acquisitie enzovoorts dat je alsnog aan het urencriterium komt?

Je mag ook binnen één handelsnaam meerdere reeksen hebben, als het maar logisch en overzichtelijk is. Binnen een reeks moet de nummering aaneengesloten zijn. Welke reeksen mogen staat niet in de wet, wel dat er reeksen mogen zijn. Om precies te zijn in de Wet op de omzetbelasting 1968, art. 35a: "Op de factuur zijn de volgende vermeldingen verplicht: (...) b. een opeenvolgend nummer, met één of meer reeksen, waardoor de factuur eenduidig wordt geïdentificeerd;". In de praktijk is een reeks per boekjaar, per product of dienst, of per handelsnaam, begrijpelijk. Een reeks per klant is in theorie mogelijk, maar maakt je totale administratie er niet overzichtelijker op. Het wordt dan te makkelijk om bepaalde klanten buiten de administratie te houden, en bij veel klanten wordt controle een hoop werk. De belastingcontroleur zal er vast niet blij van worden, maar het is niet verboden. Als je het maar goed kunt uitleggen. Teveel reeksen levert jezelf natuurlijk ook veel werk op, tenzij je alles goed heb geautomatiseerd. Hou het simpel.

Fijn dat het met goede intenties gebeurd! Hopelijk snap je dat je oorspronkelijke vraag bij mij een andere indruk wekt. En excuus dat ik twee ongerelateerde vragen met elkaar in verband heb gebracht. Nu ja, jij richt het in de praktijk wel op, maar je bedoeling is dat anderen eigenaar worden. Tenminste, dat schrijf je.

Edit: Norbert was me voor, dus laat maar ;-)

Zie ook het eerdere draadje over het vermelden van het BTW nummer op je website.

Dag Sander, Erg vervelend dat je failliet bent gegaan. Vergeef me mijn kritische vraag, maar... Voor de schuldeisers heb je maar 8 euro per maand, maar je hebt wel geld om een BV structuur op te zetten? Die ene euro kapitaal lukt wel voor een flex BV, maar de notaris werkt niet gratis. Daarnaast: je wilt eigenlijk anderen een BV laten oprichten en daar bestuurder zijn. Hebben deze anderen zoveel vertrouwen in je ondernemerschap dat ze dat willen? Vind je het zelf verstandig? En wat is je doel met ondernemen, als bestuurder zo veel mogelijk geld verdienen voor je schuldeisers, of zie je het als een manier om je inkomsten juist aan hun gezichtsveld te onttrekken? Dat je in een andere post vraagt om tips om anoniem te kunnen ondernemen, maakt het er niet beter op. Ik wens je alle wijsheid om goed met deze lastige situatie om te gaan.

Daar heeft Teamviewer juist perfect iets voor. Als je remote inlogt krijg je boven in beeld zo'n tabje. Daarin zit een menu. Hier kun je de resolutie van de remote computer tijdelijk aanpassen aan de computer waar je op werkt. En als je dan scaling ook even uitzet heb je een perfect beeld, volledig scherm enzovoorts. Je kunt deze instellingen ook vastleggen zodat het de volgende keer automatisch gaat. Rechtsboven heb je ook een knop om te wisselen van monitor, als je remote computer meerdere beeldschermen heeft. Ik log met mijn minilaptop regelmatig in op mijn thuispc, die over twee grote breedbeeldschermen beschikt, en dat werkt erg goed.

Dag Janson, In je uurtarief zitten ook de werkgeverslasten, persioenpremie, arbeidsongeschiktheidsverzekering, eigen computer, eigen administratie, werkplek, risico van geen werk, uren dat je ziek bent, verlof, vervanging vakantiegeld, vervanging eindejaarsuitkering, opleidingskosten enzovoorts. Dat betaald hij dan niet meer. Voordeel voor jou als fulltime ZZP'er is dat je het urencriterium kunt halen en dat levert je extra aftrekposten op. Maar je kunt heel lang rekenen, als je je huidige baas een tarief biedt dat voldoende concurrerend met vergelijkbare kandidaten, dan moet hij dat toch willen. Als anderen 85 euro vragen is 65 netjes. Voor de goede relatie, en als hij je een behoorlijk zeker aantal uren kan geven, is een beetje extra korting wel op zijn plaats. Zekerheid is veel waard. En een goede referentie ook. Let wel op dat je goede afspraken maakt over de samenwerking, je moet wel voldoende zelfstandig opereren. Anders kan het door de belasting toch weer gezien worden als fictief dienstverband, met alle gedoe van dien. En die rekensom van de KvK is niet gek, al ligt het aan het bedrijf en de voorwaarden. Maar tel er eens 8% vakantiegeld bij, 5% eindejaarsuitkering, over dat totaal 36% werkgeverslasten... En dat is nog minimaal, want er zijn natuurlijk nog allerlei regelingen die geld kosten. En dat is dan alleen nog maar het salaris, niet je werkplek, computer, gebruik van secretariaat, personeelszaken, administratie, enz enz.

Hallo, Niet om je voor de schenen te schoppen hoor, maar.... als je advertising wilt verkopen en je weet niet hoe je jezelf moet advertisen omdat je geen ervaring hebt... dan vraag ik me af of je de juiste business hebt gekozen. Dapper dat je meteen voor de "grotere jongens" gaat, maar die verwachten denk ik toch ietsje meer. Maar om toch een inhoudelijk antwoord te geven: de juiste vorm lijkt me voor de hand liggen, namelijk de vorm die je ook wilt aanbieden aan de klant. Als je social media campagnes verkoopt, waarom zou je dan laten zien dat je mooie Powerpoints kunt maken? Practice as you preach enzo.

Wie van jullie kan ik er donderdagmiddag tegenkomen?

Dit topic is bedoeld voor discussie over bovenstaand(e) evenement(en).

Schuif die opdrachten maar naar mij door dan, want mijn doel voor 31 december 2012 is om declarabel werk in mijn agenda te hebben voor januari 2013. Als alles goed gaat ben ik vanaf 1 januari namelijk fulltime zelfstandig adviseur. Dat komt steeds dichterbij en de agenda is nog leeg. Dat maakt me wel heel erg zenuwachtig

Het maakt m.i. juridisch niet veel uit of je het particulier of zakelijk verkoopt. Het product moet voldoen aan het conformiteitsvereiste, dus zijn waarvoor het is verkocht (zie BW 7:1) Dus het afgesproken product met de afgesproken kwaliteit. Dit geldt voor zowel nieuwe als gebruikte producten en zowel voor zakelijke als particuliere verkopers. De verkoper heeft een mededelings- en informatieplicht om de staat van het product eerlijk te melden. Dan de praktijk. Als je afspreekt dat het een gebruikt product is, mag de koper logischerwijs iets minder verwachten als bij een nieuw product, maar als beloofd is dat het goed werkt, dan moet het ook goed werken. Ook bij een bijzonder lage prijs mag te koper minder verwachten. En inderdaad mag de koper bij een particuliere verkoper iets minder verwachten, maar het moet nog steeds redelijkerwijs voldoen aan de koopovereenkomst. De koper heeft wel een onderzoeksplicht en heeft bij tweedehands producten een iets minder sterke positie. De koper moet bij problemen aantonen dat het product het gebrek al bij aankoop had of redelijkerwijs niet kon onderzoeken dat het product dit gebrek had. Speciale beloftes, zoals "waterdicht tot 100m diepte" hoeven niet door de koper getest te worden. Als tweedehands verkoper zou ik die beloftes trouwens niet maken. Om in een tweedehands advertentie de volledige productspecificaties te knippen en plakken is dus niet verstandig. Kortom, je verkoopt het niet als nieuw en zonder verdere garantie anders dan wat de wet je hoe dan ook verplicht. Maar los daarvan, als je het privé onttrekt en dan aantoonbaar tegen een vergelijkbare prijs particulier doorverkoopt ontstaat er er verder geen privé voordeel, dus ik zie niet in waarom de belastingdienst er moeite mee zou hebben. Ik zou de correspondentie met de koper dan wel bewaren zodat je kunt aantonen dat er geen verschil is tussen onttrekking en verkoopprijs. Dat je eenmalig iets een beetje onder de marktprijs verkoopt is dan ook niet verdacht. Let wel, zakelijke afnemers zullen hem natuurlijk liever zakelijk van je kopen ivm de BTW.

Dag Marcel, Je zit in een vervelende situatie, dat is duidelijk. Het is vervelend dat de voorspellingen voor het restaurant niet zijn uitgekomen. Dank voor je openheid om dit te delen. Blijf wel reëel de feiten onder ogen zien. Niet klagen over de bank, die willen geld terug dat ze in vertrouwen aan jou hebben uitgeleend. Als het goed is heb je maar 1 eenmanszaak, waarschijnlijk met twee handelsnamen en twee activiteiten. Klopt dat? Feit is dat je geen risico's hebt afgedekt via de rechtsvorm of huwelijkse voorwaarden. Privébezit van jou, privébezit van je partner, restaurant, bouwbedrijf, schulden bij de bank: het is allemaal samen een financiële eenheid. Als de optelsom van die zaken onder de nul uitkomt (lees: als je de verliezen van het restaurant niet meer kunt compenseren) ben je failliet, simpel gezegd. Als het al zover is, heeft het weinig zin om ander privébezit zoals het bouwbedrijf snel op afstand te parkeren. Dat houdt geen stand, zoals hierboven al genoemd. Het zoeken naar een constructie heeft dus niet zoveel zin. Ethisch ook niet, trouwens. Ik kan alleen maar adviseren zo snel mogelijk een financieel adviseur te raadplegen die verstand heeft van schuldenproblematiek. Door de financiën (privé, restaurant, bouwbedrijf, verplichtingen, alles) helemaal in kaart te laten brengen weet je waar je aan toe bent. Als een faillissement onontkoombaar lijkt, laat het dan ook snel gebeuren, anders blijf je tegen beter weten in alleen maar doormodderen en loopt de schuld alleen maar verder op. Wat dat betreft stelt Happy Feet mijns inziens terecht een kritische vraag. Moedwillig schuldeisers benadelen is niet echt netjes. Als het betekent dat je bouwbedrijf wordt meegezogen is dat uitermate vervelend, maar het is niet anders. Dat is een gevolg van iets dat je eerder had moeten regelen. Maar met een goede adviseur is er misschien nog een afbetalingsregeling met de bank te treffen en een faillissement te voorkomen. Moet je ondertussen wel zsm stoppen met dat restaurant, als het echt een zinloze onderneming is. Een adviseur kan je helpen om op een goede manier contracten met pandeigenaar, personeel etc. te eindigen.

Dag Mullvad, Geen ervaringsdeskundige, maar ik denk graag mee. Een nieuw op te richten BV die al wel verplichtingen aangaat richting bank en verbouwer; kun je het je voorstellen dat de vastgoedeigenaar toch wat meer zekerheden wil? En wat vindt de verbouwer ervan? Kun je jouw deel van de investering niet vooruit betalen aan de verbouwer via een tussenrekening bij de notaris?

Als er konijntjes op het menu staan sla ik even over!

Dag Sander, Leuk dat je gaat ondernemen! Over je plan: juist van de grote merken weten gebruikers goed wat ze kosten in de winkel. En dat weet de fabrikant ook, die de prijs (jouw inkoopprijs) opduwt en jou met een erg kleiner marge opzadelt. Zo gaat het overal, dus ongetwijfeld in de golfballenbranche ook. Dus, zoals Jamie als zegt, is dit het goede product en business model om een gezonde marge mee te halen? Een private label (huismerk) kent vaak grotere marges. En misschien kun je de ballen in abonnementsvorm aanbieden. Wees innovatief en lever toegevoegde waarde! Maar goed, allemaal ongevraagd advies, ik heb geen idee waar je goedkoop golfballen kunt kopen.

Er staan genoeg adressen en telefoonnummers, bel ze gewoon even om dit te vragen. Misschien mag je wel langskomen. Daar leer je waarschijnlijk meer van als een avond Google'n.

De producten van Makro en Sligro zijn niet geschikt om in te kopen en 1-op-1 te verkopen, want dan ligt je inkoopsprijs vaak boven je verkoopprijs. Je moet het zien als grondstoffen, waaraan jezelf waarde moet toevoegen om het met winst te kunnen verkopen. Als het specifiek gaat om groente en fruit, zoals ik vermoed op basis van je andere post , dan kan ik zeggen dat de Makro zelfs veel duurder is dan in de supermarkt. Die afdeling mikt echt op horeca, door het grote assortiment, de constante aanvoer en de mijns inziens goede kwaliteit. En daar betaal je dan voor. Bij een supermarkt is het vaak afwachten wat er is en of het kwaliteit heeft. Een restaurant met vaste kaart kan zich die onzekerheid niet permitteren. Wil je goedkoper, dan kun je zelf naar de veiling of gespecialiseerde groothandel. Of op zoek naar een marktkoopman of groenteboer die ook wel voor jou wil inkopen.

Ik kan me echt niet voorstellen dat je zonder verdere kosten langzaamaan vanzelf eigenaar wordt. Wil je aandelen afbetalen uit dividend kan dat jaren duren. Maar voor je kan afbetalen zal je waarschijnlijk eerst eigenaar worden van die aandelen, met een schuld richting vorige eigenaar. Die daar natuurlijk rente voor wil hebben, waardoor het nog langer duurt. En ondertussen ben jij eigenaar van een onderneming, met alle risico's van dien, die nog niet eens is afbetaald... En als je die aandelen op jouw naam krijgt, veranderd dat belastingtechnisch je persoonlijke situatie nogal. Als DGA werkt het anders dan als loondienstmedewerker. Het is maar de vraag of dat financieel wel zo voordelig voor je is. Misschien is een tussenholding ook wel een beter idee, om maar iets te noemen. Allemaal redenen om een financieel adviseur in te schakelen. Natuurlijk heb ik alle vertrouwen in je, maar wat als het bedrijf iets gebeurt en jij wordt hoofdelijk aansprakelijk gesteld? Eerst goed (laten) kijken wat de risico's zijn die in het bedrijf zitten. Het hebben van een onderneming kent ook veel verplichtingen. En bij zwaar weer kun je misschien dat salaris aan jezelf ook niet meer betalen. Wat dan?

De folders van Makro en Sligro kun je online bekijken. Gemiddeld zijn ze zelfs iets duurder dan de gemiddelde supermarkt naar mijn mening. Ik kom bij allebei wel regelmatig, maar dan niet voor de dagelijkse boodschappen maar voor food producten die ik elders niet kan krijgen of voor bepaalde aanbiedingen. En ze zitten lekker in de buurt voor mij.