Cosara

Oeps ... de inleidende informatie niet goed gelezen. De voorraad neem je op in de vlottende activa ... en daar schrijf je niet op af.

Tegen een reeële marktwaarde in de activa inboeken en als privé storting (onderdeel van het eigen vermogen) in de passiva. Vervolgens 20% per jaar afschrijven vanaf het moment van inbreng.

Bij twijfel niet inhalen! U had maanden geleden al een keuze kunnen maken. Misschien is er meer aan de hand dan hier wordt weergegeven.

Alle tekst voor en achter deze informatie is, mijn inziens, niet relevant. Als de onkostenvergoeding die u ontvangt geheel of nagenoeg kostendekkend is, dan is er sprake van een verkapte auto van de zaak. Dat betekent dat u – net als bij een auto van de zaak – een bijtelling voor privégebruik bij het belaste loon van de werknemer moet tellen. De eerste 500 kilometers zijn niet gratis. Als blijkt dat u boven de 500 privé gereden kilometers uitkomt, dan geldt de bijtelling voor de gehele duur van de huurperiode.

Een bank is ook niets anders dan een betaaldienst. Transacties via een betaaldienst behandel je hetzelfde als bij een bankaccount en creditcard. Maak een grootboekrekening "betaaldienst' aan in de Activa / liquide middelen. De kosten die deze betaaldienst in rekening brengt boek je onder bankkosten, al dan niet met een eigen kostenplaats.

Het terugvragen van BTW over oninbare vorderingen was vóór 01-01-2017 een omslachtig (schriftelijk) proces, want je moest ook aangeven dat je de nodige inspanningen had verricht met betrekking tot het incasseren van de openstaande facturen. Het maken van een simpele creditfactuur was daarentegen veel gemakkelijker ... onrechtmatig overigens. Met de nieuwe regelgeving vervalt deze onrechtmatige facturatie. Met een creditfactuur verleent de crediteur namelijk een finale kwijting voor de openstaande vordering aan de debiteur. Daarmee geeft de crediteur in juridische termen aan dat hij/zij niets meer te vorderen heeft. Vanaf dat moment is er geen sprake meer van een oninbare debiteur. Dat heeft nogal wat gevolgen voor de BTW, namelijk dat de debiteur over het kwijtgescholden bedrag geen BTW aan de Belastingdienst verschuldigd is. De crediteur kan overigens ook geen BTW terugvorderen, en wel omdat er geen oninbare vordering meer bestaat. Door de kwijtschelding middels een creditfactuur is de schuld immers teniet gegaan. zie ook: Burgerlijk Wetboek Boek 6, Geldend van 01-09-2017 t/m heden. Afdeling 4. Afstand en vermenging. Artikel 160, 1e lid. Een verbintenis gaat teniet door een overeenkomst van de schuldeiser met de schuldenaar, waarbij hij van zijn vorderingsrecht afstand doet. Het maken van creditfacturen voor oninbare vorderingen is dus 'not done'. Het netto bedrag van de oninbare factuur kon je altijd al middels de grootboekrekening 'Dubieuze debiteuren' afboeken. Voor de BTW moest je wat meer moeite doen.

Is 40% een goede deal? Dat hangt er vanaf wat er uiteindelijk op de factuur komt te staan ... huurkosten, bemiddelingsfee of iets degelijks.

De bedragen koppel je aan de betaaldienst. Automatisch de klantgegevens koppelen is niet gewenst, want zoals je zelf al aangeeft, is koper en betaler niet altijd dezelfde persoon of onderneming ... automatiseren heeft zo z'n beperkingen.

ZIe ook ... https://www.higherlevel.nl/forums/topic/59864-economisch-afgeschreven-producten-verwijderen-van-materiële-activalijst/?tab=comments#comment-594576

De dagopbrengst, weekopbrengst of maandopbrengst mag in de boekhouding verwerkt worden. Verder moet de specificatie van alle transacties wel in de administratie opgenomen worden, maar die informatie krijg je van de betaaldienst. Je moet immers even bewijs van betaling - de pintransactie - kunnen overhandigen als de klant daar om vraagt.

Correct. “Goed weekend alvast,” Dat wordt een druk weekend ... het is BTW-maand ... maar toch bedankt.

Nee, een activum behoort op de inventarislijst te blijven staan zolang deze in bezit van de onderneming blijft ... weliswaar met een waarde van nul (0) Euro. Het is onjuist om te veronderstellen dat een activum van de inventarislijst verwijderd mag worden als deze volledig is afgeschreven. Pas na (gratis) weggeven of (tegen betaling overdragen aan een afvalverwerkingsbedrijf, is het item niet meer in bezit en mag van de lijst worden geschrapt. Het is echter ook mogelijk dat nog goed werkende onderdelen verkocht kunnen worden, maar daarmee is de restwaarde niet nul (0) euro.

Nee dat mag niet (meer). Vanaf 01-01-2009 geldt voor jaaroverschrijvend onderhanden werk de percentage-of-completion-methode, waarbij, in verhouding tot de voortgang van de werkzaamheden, de omzet in het desbetreffende jaar moet worden toegerekend. De tot dan toe gebruikte completed-contract-methode, waarbij omzet pas bij oplevering in de boekhouding wordt opgenomen, is niet meer toegestaan.

Zou ik maar wel doen. Een balans behoort namelijk de actuele stand van bezittingen en schulden weer te geven. Als de laptop op 17 januari 2019 van de klokkentoren valt, en daardoor niet meer doet wat een laptop behoort te doen, dan schrijf je deze af op 17 januari 2019. Wanneer je de laptop op 17 januari verkoopt dan wacht je toch ook niet met afboeken?

Zowel het een als het andere mag. Wel altijd een toelichting in de administratie opnemen. Geef het maar een naam ... Afschrijvingskosten activa (w/v) Bijzondere lasten activa (w/v) Boekresultaten activa (w/v) Niet vergeten ... ook de restwaarde (if any) wordt afgeschreven.

Je kunt ook overwegen om een debiteurenverzekering af te sluiten.

Dat klinkt als een excuus. Onterecht, want mislukte projecten gebeuren vaker dan u waarschijnlijk denkt. “Degene die iets onderneemt en daarin faalt, is nog altijd beter dan degene die niets onderneemt en daarin slaagt.” Inzake uw oorspronkelijke vraag ... De makkelijkste mogelijkheid is om er vanuit te gaan dat er sprake is geweest van een eenmanszaak en niet van een VOF. De ene firmant neemt alle bezittingen en schulden van de vof over en de ander wil niets. Ik heb, nog niet zo lang geleden, van een VOF met twee firmanten op deze wijze de aangiften inkomstenbelasting ingediend (met korte uitleg) ... en dat werd geaccepteerd.

De makkelijkste mogelijkheid is om er vanuit te gaan dat er sprake is geweest van een eenmanszaak en niet van een VOF. De ene firmant neemt alle bezittingen en schulden van de vof over en de ander wil niets ... de belastingdienst gaat immers echt niet procederen over een paar honderd euro winst meer bij de een of de ander...

Heeft de VOF geen voorraad kleding (vlottende activa) ? Geen tussentijdse privé opnamen? Nee, dat kan niet. De Belastingdienst zal slechts een winstverdeling tussen u en uw partner op zakelijke gronden accepteren. U moet bij de winstverdeling rekening houden met hetgeen u beiden inbrengt en uitvoert, zoals: 1. De hoeveelheid kapitaal die u en uw partner inbrengen. 2. De kennis en kunde die u en uw partner hebben, en die van belang voor de onderneming zijn. 3. De hoeveelheid tijd die u en uw partner aan de onderneming spenderen. Als het voorgaande niet aan de orde is, dan is de VOF niets anders dan een eenmanszaak, en zij verliest daarmee haar bestaansrecht. Vergeet de “gift” maar ... dat maakt het verhaal alleen maar warreliger. Lijkt mij ook wel (te) simplistisch, maar misschien is er niets meer. Ik zou de eindbalans in ieder geval niet op deze manier presenteren.

Niet alleen op dit forum ... ik kan er een dik boek mee volschrijven.

Een HQ verplaatsen heeft alleen en fiscale en/of juridische oorzaak. De productie verplaatsen is meer een zaak van investeringskosten, arbeidskosten en gemotiveerd (on)geschoold personeel. De Britse auto-industrie - om maar en voorbeeld te noemen - heeft zijn bestaansrecht alleen nog maar te danken aan de gedane investeringen in het EU-verleden ... niet aan arbeidskosten en gemotiveerd (on)geschoold personeel. Mij lijkt het onzinnig om alle onderdelen naar Engeland te transporteren, aldaar de auto te assembleren en deze vervolgens weer te exporteren naar die landen waar de onderdelen vandaan komen. Wat betreft dat gemotiveerd (on)geschoold personeel ... de Britse aardbeien industrie heeft nu al grote problemen met de rekruteren van (seizoen)arbeiders uit Polen, Roemenië en Bulgarije, omdat de eigen Britse bevolking dat werk niet wil doen, en dat terwijl het werkloosheidscijfer (het percentage werklozen van de totale beroepsbevolking die actief werkzoekend en bereid is tot werken) uitkomt op 4,0%. Je ziet nu al dat de aardbeienteelt zich steeds verplaatst naar landen als Spanje (25%), Polen (17%), Duitsland (14%), Italië (11%) terwijl het aandeel van het Verenigd Koninkrijk naar een schamele 9% zakt. Zo zijn er nog vel meer voorbeelden te noemen ...

De ondernemer en de onderneming zijn, bij een eenmanszaak, juridisch dezelfde persoon. Factureren vanuit de eenmanszaak aan privé (of van privé naar eenmanszaak) is juridisch niet toegestaan. Niet aan de eenmanszaak, maar aan de ondernemer persoonlijk, worden namelijk alle rechten en plichten - ook de fiscale - toegerekend. Het kan en mag, maar het lijkt mij omslachtig ... 100% inboeken en aan het einde van het jaar corrigeren. Menig bezoek aan een groothandel, supermarkt of benzinepomp zal uit gemengde aankopen - zakelijk en privé - bestaan. Als bij de aankoop reeds bekend is welke goederen je privé gaat gebruiken, dan kan je bij het inboeken direct al een splitsing maken, en dat ook voor de btw doen. Alleen van zaken waarvan je het privé-gebruik nog niet weet of kunt inschatten, is een correctie aan het einde van het jaar een optie.

Het (regionale) hoofdkantoor voor consumentenelektronica is slecht één van de vele kantoren, waarvan het merendeel overigens al in de Europese Unie staan. Een kwestie van tijd en dan zal de vraag naar boven komen borrelen of het niet beter is om de personeelsactiviteiten ook over te hevelen.

Wellicht dat de bestelauto door deze dealer minder makkelijk is te verkopen, maar ... een autohandelaar kan en mag een marge-auto altijd als btw-auto verkopen ... tenminste als hij dat wil.

In de fiscale jaarrekening is uw bedrijf inderdaad minder waard geworden, maar geen paniek ... Er zijn namelijk twee soorten jaarrekeningen, de fiscale en de bedrijfseconomische jaarrekening. De fiscale jaarrekening wordt gebruikt voor de berekening van de fiscale winst van uw onderneming. Op basis van deze fiscale winst wordt de belastingheffing van de inkomsten- of vennootschapsbelasting vastgesteld. De bedrijfseconomische jaarrekening geeft een correcter financieel beeld van uw onderneming weer, waarbij geen rekening met fiscale normen wordt gehouden. De bedrijfseconomische jaarrekening kan o.a. gebruikt worden bij financiering van nieuwe bedrijfsmiddelen. Het verschil tussen de fiscale en de bedrijfseconomische jaarrekening is de stille reserve.