realist

Soms geloof je even niet wat je leest. (ik heb dat nogal vaak want ik zit in het onderwijs :P) Maar als je schrijft 1.45 % marge, bedoel je dan ook echt net iets minder dan anderhalf procent ?

Er is maar één ratio: die van de btw. Voor de privé kilometers breng je 19 ct/km in rekening, en je doet dat op de dag dat je rijdt. Je mag immers aannemen, dat je die kosten daarvoor privé al eerder hebt gehad. Die brandstofpas zal dan ook een persoonlijke pas zijn, en geen zakelijke. De btw wordt aan jou pas in januari in rekening gebracht, dus die kun je ook pas in 2016 terugvragen. Je doet dat naar rato van de in 2016 gemaakte kms. Waarbij dat laatste in ieder geval voor de kms-btw weinig uitmaakt: het komt altijd erop neer dat je toch gewoon de btw over de zakelijke kms terugkrijgt. Heel anders kan het liggen voor de btw op onderhoud. Stel je hebt in 2015 veel prive en weinig zakelijk, ik zeg maar wat omdat je pas begon in november. Dan is het verstandig onderhoud uit te stellen tot die jaren waarin je veel zakelijk rijdt. Maar dat is maar eenmalig: in een ongoing concern zal schuiven je niks opleveren.

Er ontstaat een leuke discussie hier, waarin (zoals wel vaker bij discussies) het gezichtspunt totaal anders is. Hans bekijkt het vanuit zijn bedrijf met (dacht ik ) apps ontwikkelen, of in ieder geval technische apparaten maar meer nog diensten leveren, bijna zonder startkapitaal. Om jaren of toch in ieder geval een aantal maanden research mogelijk te maken heb je aan de andere kant wél kapitaal nodig. Ben het met Hans eens dat ook nog heel veel andere dingen zonder startkapitaal kunnen: je kunt huren ipv kopen, lease je apparatuur, schaf zelfs tweedehands aan, etc. Maar het valt toch niet te ontkennen dat sommige industrieën en ideeën eerst uitontwikkeld moeten worden. Daar is geld voor nodig. Het klopt, als je geheel met lege handen aanklopt bij een investeerder, dat die dan ook een groot deel van de aandelen wil hebben. Ben het daarom niet met founder eens dat 50% van de aandelen belachelijk is: Bij een programma als dragons denn zag je haast niet anders. Tenzij....het een pitch was van iemand die zelf al veel had te bieden. Als banken daar niet in willen stappen, zie ik wel een rol voor de overheid. Ik stelde al eerder, dat die in mag stappen als er een maatschappelijk belang gediend is. Dat kan zijn werkgelegenheid, maar ook bijv volksgezondheid bij medische apparatuur.

Als ik, en ik denk velen hier met mij, niet meer kan werken zal dat komen door geestelijke/mentale gesteldheid, niet door fysieke ongemakken. Die laatste kan men nu al niet eensluidend vaststellen, laten we over die eerste maar niet beginnen. Als ik het niet meer aan kan, zal ik minder scherp worden, en slechtere resultaten leveren. Klanten blijven dan weg. ik kan mij met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat ik dan naar een verzekering kan lopen met dit verhaal.

De AOW wordt gefinancierd m.b.v. een omslagstelsel. Dat wil zeggen dat jij tussen je 16e en je 66e niet hebt gespaard voor je eigen pensioen, maar hebt meebetaald aan de AOW's van de mensen die toen pensioengerechtigd waren. De suggestie dat jij recht hebt op AOW, omdat je er in het verleden aan hebt meebetaald, klopt niet. En het gaat daarbij niet om TS en zijn recht op aow, maar om zijn vrouw. Die niet werkte, en om die reden een aow-aanvulling kreeg. Waar ze niet voor betaald heeft. Nu heeft ze een klein bedrijfje, maar de verdiensten worden overgeheveld om voor de vorm arm te blijven.

Ad blockers voor de tv is natuurlijk het feit dat mensen wegzappen in reclameblokken van zeven minuten. En laten we wel wezen: er zijn nog steeds hele volksstammen die niet door hebben dat de programma's waarover wij hier praten, eigenlijk verlengde commercials zijn. mag ik dat zeggen, ja dat mag ik zeggen, in de eerder aangehaalde uitzending van Rambam over harry Mens' praatprogramma ging men ook de straat op om de man in de straat hiernaar te vragen.

Klinkt vrij simpel: een deel van de omzet, waarom niet een deel van de winst, en geen (vast) loon in enige vorm: dan is de persoon dus gewoon ondernemer, en dan richt je dus gewoon een vof op.

he, jammer, of je houdt het contact nog even warm en probeert een indicatie van de kosten te krijgen...

Ik denk dat Roel niet meteen vanuit de heup moet schieten na elven 's avonds ;) Maar dit was nu juist een waardevolle toevoeging aan de discussie vond ik. Hmmm, kennelijk roep ik dat toch wat af met mijn scherpe stellingname, want dit is nu de tweede keer in 48uur dat ik onterecht aangevallen word. Bovendien stel ik zelf ook al Basel even ter vergelijking, mijn punt ging meer in op hoe er vervolgens met een garantstelling gewerkt wordt, dat ook dat niet gratis is. Ik merk überhaupt in het maatschappelijk debat dat banken nu als de grote boosdoener worden aangemerkt wanneer zij geen lening willen verschaffen. Daarbij wordt teveel uit het oog verloren dat die lening dan misschien ook wel erg risicovol is, met lage rendementskansen. Alternatieven als crowdfunding of een overheid die dan maar moet lenen (of garant staan) bieden wat mij betreft dan ook slechts om twee redenen een uitkomst. 1. De overheid mag inspringen als de investering ook een publiek belang dient. Een niet-gemeentelijk maar particulier zwembad bijvoorbeeld, dat zijn investering niet rond krijgt 2. Zaken waar de belangen/voorkeuren van particulieren anders liggen dan door een bank ingeschat (kunnen) worden: kunst, cultuur en sport waarbij veel mensen dit toch graag zien verwezenlijkt: die lenen zich dan ook voor crowdfunding. Een puur commercieel project heeft dat niet, en als een bank er dan geen heil in ziet, zie ik crowdfunding of overheid niet als partij die dan maar bankje moet spelen.

Ja, dat was laatst bij Rambam. je moest ongeveer € 10-15000 betalen om bij Harry Mens zo'n voorgebakken interviewtje te doen van 8 minuten. Deze prijzen waren daar redelijk vast. Mens zit daarbij op de zondagochtend dus zal niet heel goed bekeken zijn. heeft wel om de onbegrijpelijke reden een hoge publiekswaardering, dus dat zal meespelen in de prijs. Die woonprogramma's, kookprogramma's zijn ook volledig zichzelf bedruipende programma's. Dus ik denk in ieder geval in duizenden en niet in honderden. Je ziet ook altijd in de reclameblokken die producten terugkomen, dus dat zit er bij in. Walter heeft natuurlijk gelijk, dit is ook een markt geworden en dus doen ze ook aan acquisitie. Dat gaat dan niet via de billboardtechniek "hier had u kunnen staan", maar met het warme benaderen, hoe goed je past en zo, waarbij nog maar eens de schijn wordt opgehouden dat we hier naar een gewoon programma zitten te kijken ipv één grote commercial. Ben wel benieuwd naar het vervolg...

zit ik me hier in te lezen in een topic van ee jaar oud. had wel naar datum gekeken maar precies een jaartje oud. Wil ik nog wel even dit aan toevoegen: Vanwege Basel-akkoorden mogen banken nou eenmaal niet teveel risico nemen. Projecten van een bepaalde grote en een groot risico mogen dan niet gefinancierd worden. Om dat dan toch mogelijk te maken, kan de overheid besluiten garant te staan. Ik ken de casus niet, maar daar zou hier ook sprake van kunnen zijn. ik denk het niet, want dat gaat over grote projecten, maar ik denk dat de bij termen waaronder dergelijke garnatstellingen gaan twee belangrijke onderliggende zaken ongetwijfeld dezelfde rol spelen - de bank betaalt een fee voor deze garantstelling. Dit komt gewoon bij het rentepercentage dat het bedrijf moet betalen op. - de bank loopt wel degelijk een risico: bij wanbetaling loopt ook zij rente mis. Zij vangen wel de eerste klappen op. Men loopt echter wel minder risico op de hoofdsom : daar is die garantie voor Maar je blijft een speelbal van de bank. Wilden je tien jaar terug heel graag financieringen aansmeren, net als dat men prive hypotheken wilde verstrekken of PL'tjes "geven". het is goed dat we hier dit soort verhalen lezen.

Ok, maar bang geworden voor de machtige en niet te weerspreken arm der wet heb ik dat toch maar wat strenger geïnterpreteerd. En daarom mijn interesse om te kijken hoe de BD daarmee omgaat. want om het nog sterker te maken: in hun modelovereenkomst zit wel de volgende bepaling: Ik heb daar aan toegevoegd een regeltje dat daarmee (ook) bedoeld wordt het zelfstandig overnemen van de klanten. In mijn ogen zelfs een overbodige extra regel, want tja, wat zijn strijdige activiteiten nietwaar? Maar om naar de opdrachtgever meteen duidelijk te maken heb ik het iets geconcretiseerd.

Hallo Jeroen, het bovenstaande antwoord is wel erg vanuit financieringshoek geschreven. 'Een hoger rendement' gaat volstrekt voorbij aan waarden als zekerheid en risico's. Natuurlijk is het zo, dat wanneer je ged kunt maken met 'other peoples money', dat dat dan lucratief klinkt. je leent voor 4%, je maakt zelf 5%, da's kassa. Een van de vervelende dingen van ondernemen is echter dat het altijd onzeker is. Behalve als je geld leent, dat is vrijwel altijd tegen een vaste rentevoet, dus die kosten zijn alvast zeker. Bedenk daarbij ook, dat het zeker als kleine ondernemer uberhaupt al niet meevalt een lening los te krijgen, dus je zal er erg veel geld en tijd in moeten steken, en afsluitkosten. Dan is het nog zo, wat je wilt met je onderneming. Als je nu in kleine stapjes groeit, maar wel zonder veel onzekerheden, is dat toch ook wat waard? je slaapt een stuk lekkerder. De meesten móeten wel lenen, om uberhaupt iets van de grond te krijgen, maar als jij niet hoeft, hoef je niet met de kudde mee te lopen. De meest stabiele en financieel gezonde bedrijven, zeker in de afgelopen crisisjaren, waren de familiebedrijven, die van oudsher alles zelf hadden opgebouwd, eigen panden hadden (en vrij) en geen of weinig schulden. Die hadden wel wat spek om de botten en konden tegen een tegenslag. De mogelijkheden tot crowdfunding worden mi (en volgens wel meer zie dit forum) zwaar overschat. Als ik daar eens dieper induik, zie ik toch ook altijd weer cost of capital van gemakkelijk 6 of 7%. Met ook nog eens flinke vaste provisies (relatief dan, want het gaat om kleinere bedragen). Fiscaal gezien is volgens mij niks zo aantrekkelijk dan de hypotheekrenteaftrek. Je leent als particulier vaak tegen een geringe rente vergeleken met een bedrijf, want je hebt een onderpand (je huis) en bij een bedrijf staat er niets achter. Bovendien wordt 30-40-50% van de rente vergoed, afhankelijk van je schaal. Dit privegeld, wat je dus niet gebruikt om je huis af te lossen, kun je in de zaak laten. hebben we het in dat geval alleen nog over het risico van 'all your eggs in one basket'. Als je een maximale hypotheek opneemt op je huis vanwege bovenstaande reden om daarmee je berijf extra te financieren, moge het duidelijk zijn dat je ook daarmee een risico loopt. Dan kijk ik tenslotte nog naar de markt waarop je opereert, je vermeldde daarvan nog niets behalve dan, en daar ging het mij wel om, dat je alle tijd hebt. Er zijn namelijk markten waarbij je snel moet groeien, omdat je concurrentie dat ook doet. Grow or die. Word je concurrent te groot, dan is dat straks de standaard en kun jij wel inpakken. Er zijn echter ook markten waarbij dat niet hoeft. En er zijn markten, waarbij het aantal kopers beperkt is, en zij kopen slechts eenmalig. Dan kun je zelfs zoiets hebben van 'als ik dit jaar nog wat vraag niet bedien, blijft die vraag wel in de markt zitten, en komen ze volgend jaar wel bij mij.

Bedankt Branko, het stond er toch echt ! Hoe kom je daar nu bij? Juridisch is het in ieder geval zo dat waar het om werknemers gaat een concurrentie- of relatiebeding vaak aantastbaar is, maar waar het om b2b gaat, houdt het in regel onverkort stand. Ik kwam dit toch echt tegen op site BD. Enige punt is dat BD dit puntje wat afzwakte, en het geen voldoende reden an sich lijkt. (dit was precies het puntje wat ik ter toetsing dus opgestuurd heb) Inderdaad vind ik het ook (and I quote RT) nogal stug, maar het stond er toch echt. Vreemd, want dan kun je dus nooit meer een opdracht voor iemand uitvoeren. Want ofwel is er eigenlijk een dienstverband, ofwel loopt de opdrachtnemer er zo met de klant vandoor. Overigens dwalen we wat af, want TS had het over 'in loondienst gaan bij een cursist" (wat op zich vreemd is maar OK het kan), daar waar het conc beding het verbied zelf te gaan ronselen onder de cursisten. Bij het conc. beding 'cursisten" denk ik aan een rij-instructeur, die een cursist leert autorijden, maar hem op eigen houtje motorrijles cq de vrachtwagen er achteraan geeft. Bij 'in loondienst gaan bij een cursist', denk ik aan een toevallig tegenkomen van iemand die een vacature heeft.

Het contract beschrijft de situatie. De BD keurt in eerste instantie die beschrijving, dus dat contract goed. (of niet) Vervolgens moet er nog wel toetsing plaatsvinden of er werkelijk gewerkt wordt zoals in het contract omschreven wordt. dat wilden we toch met zijn allen zo graag? dat er in de VAR A gezegd werd, maar b gedaan werd? En dat er daar geen toetsing, cq handhaving plaats vond, waardoor er schijnzelfstandigheid ontstond? OK, ik omschreef het wel goed, maar de pointe van de kopie van de kopie was even fout: het contract kan idd een op een gekopieerd worden, maar omdat de situatie vaak toch weer net even anders is, kan er toch wel een verschil ontstaan. Als die situatie echt niet anders is, is dat verschil er ook niet en zou je dus kunnen volstaan met een goedgekeurde overeenkomst. @ 2e vraag: Ik heb de mail naar BD dacht ik een week of twee geleden verstuurd.

Aha! Maar dát is nu juist mijn punt, Norbert. Ik denk dat TS ons niet helemaal het echte verhaal beschrijft. Maar zo te zien ben ik de enige die dat denkt, dus zal ik er wel naast zitten. nou nee hoor, het hele verhaal volgend was ik ook steeds van mening 'wat is het probleem?" tenzij er toch nog niet helemaal betaald is, dan zit je met een groter probleem. En tenzij nr 2 is, als stalling echt nijpend wordt. In dat geval maak je de stallingskosten per dag op, en laat dat in een (aangetekend) schrijven weten aan de klant. En dan verder zorgeloos achteroverleunen, stallingskosten innend. Als ondernemer probeer ik toch wat proactiever te zijn als ik er zelf voordeel bij heb. Dus ging ik toch eens langs, bellen, mailen. Iig contact blijven zoeken.

Bedankt voor beide reacties, die zeer reëel leken. Eerst die van Roel lezende dacht ik meteen, ja, natuurlijk je hebt gelijk. Dat ik daar nou niet zelf opgekomen was, geeft al aan dat ik het eigenlijk meer als 'onderzoek' opstuurde dan voor mezelf. (want ik kan altijd nog met de standaard uit de voeten) Maar als het wél goedgekeurd wordt, en die kans zit er dik in want ik heb nauwelijks iets aangepast, en dan nog ten faveure van zelfstandigheid, dan is dat natuurlijk meteen geldig. In die zin is het direct gekoppeld aan mij. en ook vooralsnog alleen aan mij. Wat Hans schreef klopt in principe dan ook wel, maar toch zal je zien dat bijna iedere situatie dan toch weer anders is. Kopiëren mag, maar de BD gaat daar geen garanties meer over geven dan. want anders krijg je straks ook de gekopieerde gekopieerde kopie van wat ooit eens voor iemand goedgekeurd was.

....en vooral onze eigen portemonnee, denk ik er dan maar bij. Die aflevering van tegenlicht liet niets te wensen over wat dat betreft: kwamen bij de mensen thuis, als je dan even achter de persoon zelf kijkt, en dat bedoel ik letterlijk dus je kijkt even de woonkamer of keuken in, niet zelden een en hetzelfde vertrek, dan zie je wel dat het grote geld bij de uitgevers terecht komt en niet bij de schrijvers. En al helemaal niet bij die 'onbekende schrijvers'. het hangt er natuurlijk ook van af of je een dertien in een dozijn boekje schrijft, dat moet je echt via de winkel verkopen. Heb je echt iets, dan kan dat ook via internet of een blog o.i.d. Vervelende van content is wel dat je het moet lezen voordat je kunt oordelen of het goed is. Reviews en het prijsgeven van kleine stukjes, bijv op een blog, kunnen dit een beetje verhelpen.

Sterker nog: ik kwam het concurrentiebeding tegen in de polemiek rond de BDA's. Als je een conc. beding hebt ben je helemaal geen zzp'er meer, maar is dat genoeg om van (verkapt) dienstverband te spreken. Dergelijke bedingen worden ook altijd graag opgenomen door werk- en opdrachtgevers, maar rechters doen daar toch wat gemakkelijker over. Die beseffen ook wel, dat als de ene werk (opdracht-)gever je eruit kickt, dat jou dan toch niet verboden moet worden om je vak uit te oefenen. Ik heb het zelf ooit al eens als bepaling uit mijn contract laten halen. Kreeg ik voor een dag in de week en aanstelling (bij een HBO), wilde men mij verbieden les te geven bij een andere school. Na mijn protest snapte men ook wel dat daar de kachel natuurlijk niet van kan branden

Er komen ook vrij veel simpele vragen binnen bij de BD, het is natuurlijk lonend die te laten afhandelen door starters. Maar ik ben het inmiddels wel eens dat men een beetje moeilijk doet je door te verbinden. Misschien een goede tip van Marcel even een paar moeilijke woorden te droppen de volgende keer. Laatste gesprek dat ik had vroeg ik meteen om een expert. Die kreeg ik niet. Hele verhaal gedaan, tja meneer, dan moet ik u toch even doorverbinden. Maar goed, dat was nog voor marcels tip.

OK, dank voor het linkje ook naar de woorden van Wiebes himself. Als je je dus gewoon aan de modelovereenkomst houd, is er niks aan de hand. Je hoeft daarvoor zelfs niet meer vooraf die overeen te komen, die toetsing is er ook achteraf. En ook is die toetsing er achteraf als je hem wel contractueel bent overeengekomen, met nu dit verschil, dat nog steeds achteraf ook de opdrachtgever aansprakelijk kan worden gesteld als je niet conform die overeenkomst hebt gehandeld. Ik vind dit goed: eindelijk kan er meer gehandhaafd worden. Even op je vraag; ja ik heb het verstuurd naar alternatiefvar@belastingdienst.nl Over de snelheid: reeds de volgende dag kreeg ik antwoord! Nou ja, men vroeg me mijn BSN. Op zich is dat opvallend, waarom zou de vraag niet generiek zijn, maar ik heb het maar gegeven, en ook kvk-nr toegevoegd.

Ik heb me zelf ook wel eens verdiept in NCNP, maar wat ik van klanten vooral tegenkom is dat ze enerzijds wel de flexibiliteit eisen van de NCNP, en bij "niet cure" dus goedkoop uit zijn, maar dat ze anderzijds niet bereid zijn bij "wel cure" ook maar een euro meer te betalen. Onzekerheid afkopen kost nou eenmaal geld

ik reageerde op het artikel, waar werd gesteld Ik was het daar juist niet mee eens, maar vind wel, zoals Hans ook aangeeft, dat het ene vinkje toch wat belangrijker gevonden wordt dan het andere.

dat is dan niet geheel verwonderlijk, want ik heb ook wel eens iets gedaan op dat vlak. En mij verbaasd en geërgerd aan de wildgroei op dat vlak. De 10% is toch echt de uitgangswaarde waarbij van de verkoopprijs uitgegaan wordt. Heb nog eens een uitzending van de rekenmeester gezien met ik dacht Leon de Winter, en die kwam op hetzelfde. "wat kost een boek" heette de uitzending, en die stond heel lang stil bij papierprijs, drukken etc. Kwam toen uit op centenwerk, de auteur werd nog even meegenomen, maar de echte harde euro's, de verdeling tussen de winkel en de uitgeverij, daar kregen ze geen vinger tussen. Bij Voetbal International hoorde ik precies dezelfde bedragen bij het boek van van der Gijp. Meer dan 500.000 van verkocht. Zat ie toch een beetje op te scheppen over hoeveel hij daarmee verdiend heeft, 500.000 x € 19.95 / 1.06 (btw) * 10% = 9 ton. Een leuk bedragje natuurlijk, maar de boekhandel verdiende meer dan het vijfvoudige. Gijp zelf moest de 9 ton nog even delen met schrijver van Egmond natuurlijk ( en delen met de staat er Nederlanden) ik heb ook onlangs eens meegewerkt aan uitgaven waarbij de klant het boek modulair kon opbouwen. (studieboeken). Ook daar weer 10%. Wat bleek: als jouw deel dus niet verkocht werd, had je ook geen marge. Men deed voorkomen alsof dat de gewoonste zaak van de wereld was, en dat lijkt het wellicht ook, maar het komt er wel op neer dat er van jouw deel dan heel weinig verkocht kunnen worden. Waar je bij uitgevers ook nog erg mee op moet passen is dit. Omdat ik dus in het wereldje (zijdelings) zit, hoor ik ook wel eens verhalen. Zo was er een schrijver die zelf een boek had geschreven. Soms heb je de keuze uit een vast bedrag krijgen of royalty's. Hij koos voor royalty's. na dik een jaar komt de uitgever naar hem toe, met een verhaal dat zijn boek slecht verkocht, en of ze het maar af konden kopen, het ging om zulke kleine bedragen. Begon nadat ij daarop ingegaan was, of juist niet dat weet ik niet meer, de verkoop toch aan te trekken. Wie zal ook precies controleren hoeveel er verkocht worden? Er liggen exemplaren bij de boekhandels, zeer decentraal, en soms nog bij magazijnen (niet zelden het centraal boekhuis Culemborg). En dan nog bij de uitgever zelf. Het is dus op enig moment niet zeker hoeveel er precies verkocht zijn aan een consument, of hoeveel er nog ergens in de pijplijn zitten.

dat is misschien best wel een goede tip. Ik herkende me al erg in een van de overeenkomsten, heb die dus gekopieerd en kon er zelfs nog wat dingen uitweg strepen die alleen nog maar meer zelfstandigheid betekenden. Toch een keer lekker bezig geweest heb ik de bepaling '....opdrachtnemer doet niets wat opdrachtgever schade kan berokkenen' gespecificeerd. Uiteindelijk zoveel veranderd dat ik toch even bang werd, en ik heb de zaak opgestuurd naar de inspecteur. Niet dat ik er bang voor was, want bij een negatief advies pak ik gewoon alsnog de standaardovereenkomst. Maar een van de redenen om op te sturen was ook dat ik het wel eens van dichtbij wilde zien (en voor dit forum om aan jullie te delen)