Ward van der Put

Norbert, we kennen je als een weldenkend man en iemand die nooit ondoordacht zomaar iets doet. Laten we dat vooropstellen. Maar dan wil ik je, desalniettemin, een overweging meegeven: wát betekent privé volgens de meesten van ons? Ik denk dat ik hier even een stapje terug moet zetten om je de kans te gunnen de betekenis van privé met de andere mods in te vullen. Het betekent in mijn woordenboek en dat van enkele andere mods namelijk niet openbaar.

Omdat dit ook een topic voor ideeën en suggesties is: Dat doen HL-mods wel vaker: fragmenten uit privéberichten delen. Meestal doen ze dat erg goed (in mijn twee gevallen had ik er geen enkel probleem mee), maar desalniettemin: Privé is privé ?!

Verdiep je in de (on)mogelijkheden van de Instagram API. Beantwoord ondertussen de vragen die je gebruikers zullen stellen: • Wáárom wil jij toegang tot mijn Instagram-foto's? • Wát ga jij daarmee doen? • Wil ik dat wel? • Enne: What's in it for me?

Klopt, dynamic pricing is een vorm van time-based pricing die rekening houdt met vraag en aanbod. De term wordt echter ook gebruikt in de betekenis individual pricing oftewel indivuele prijsdiscriminatie. (Dat bezoekers met een Mac meer betalen bijvoorbeeld.) Het lijkt er een beetje van af te hangen wat je onder "dynamiek" verstaat en ik kan mij voorstellen dat die dynamiek regelbaar is bij een slimme app. Dat mis ik vooral in de propositie: wat meet/weet de app en wat kun je zoal zelf instellen aan beslissingsregels?

Je kunt eens kijken naar de opbouw van de Feedspecificatie voor producten van Google — ook omdat veel grotere online adverteerders precies diezelfde data nodig hebben om via Google te adverteren. Een productfeed heeft voor fabrikanten, importeurs en merken een groot voordeel: alle wederverkopers gebruiken dezelfde actuele en nauwkeurige productspecificaties die door de leverancier zelf worden bepaald. Maar daarmee heeft het juist online ook een even groot nadeel: iedereen gebruikt dezelfde duplicate content in de vorm van dezelfde teksten en dezelfde foto's. Een productfeed alleen is ontoereikend om merkbeleving te borgen, omdat een merk méér is dan de optelsom van productdata. Je zult ook verschillende do's en don'ts moeten vastleggen, bijvoorbeeld in een style guide. Daarin leg je zaken vast als het correcte gebruik van een logo, van de merknaam, enzovoort. Een productfeed kan niet voorkomen dat iemand een professionele foto reduceert tot een belabberd kleine en korrelige thumbnail omdat hij zonodig een snelle site wil hebben. Een stijlboek dat duidelijk een "dit is ons merk" in kaart brengt, kan dat wel. Zelfs dan zijn er altijd grenzen aan wat je kunt bereiken in je verkoopnetwerk. Bij een bol.com en een Coolblue staat nu eenmaal de beleving van bol.com en Coolblue voorop, niet die van de duizenden merken die ze voeren.

Vanochtend blogde ICT-jurist Arnoud Engelfriet over een "creatieve oplossing": Ik moet tekenen voor aansprakelijkheid voor datalekken bij ons bedrijf! Zoals wel vaker bij nieuwe wet- en regelgeving leidt onzekerheid tot minder elegante kunstgrepen.

Je zit op het goede spoor hoor, maar je mist twee dingen: productfeeds in XML of CSV en API's in whatever je opdrachtgever verzint of afstemt met zijn verkoopkanalen.

Het Handboek Ondernemen 2015 noemt in paragraaf 9.4, 'Vrijstelling van btw', op pagina 79 redelijk duidelijk wat de gevolgen van hun vrijstelling voor je klanten zijn: Het staat er niet letterlijk, maar de laatste zin kun je toch wel ongeveer lezen als: leveranciers brengen btw in rekening en die mag je niet aftrekken als voorbelasting. (En wie het dan nog niet gelooft, kan zich op de rest van hoofdstuk 9 storten.)

Dat zelfverwijt heeft er héél véél mee te maken, misschien wel alles. Een groot verlies kan leiden tot doodsangst voor verliezen. Er is geen groter verlies dan het verliezen van een kind. Op zo'n keerpunt in je leven kijk je de duivel in de ogen. Uit die hel kun je niet terugkeren zonder littekens op je ziel. Dat is geen relativering, want er valt niets te relativeren. Je kunt hooguit zeggen: What doesn't kill you, makes you stronger. (Eigenlijk zou ik hier de Götterdämmerung van Nietzsche moeten citeren, maar in het Engels klinkt het beter.)

Bij wijze van uitzondering wil ik als introvert eens heel openhartig zijn... :'( Een PTSS (post-traumatisch stress-syndroom) krijg je niet bij het mislukken van een miljoenendeal. En ook niet als je dat drie jaar werk kost. En zelfs niet bij een familiebedrijf. Je krijgt het wél bij direct levensgevaar, bijvoorbeeld gevaar voor eigen leven wanneer iemand een mes op je keel zet (seen it – been there – done that). Je kunt het ook krijgen bij direct levensgevaar voor je naasten. Bijvoorbeeld als een maat zijn leven verliest tijdens een missie voor Hare Majesteit (seen it – been there – done that). Of als je kind acute leukemie heeft en binnen zes weken een gruwelijke dood sterft (seen it – been there – done that). Als de TS oprecht denkt dat hij/zij "getraumatiseerd" is, wil ik de TS vooral op het hart drukken om éérst de eigen huisarts te raadplegen. Anders is het eigenlijk alleen maar aanstelleritis. (Enne: dat T-shirt hoef ik niet.)

Wat ik ervan weet (en dat is niet bijster veel) is dat sommige landen een bijzonder fiscaal regime kennen voor verschillende vormen van intellectuele eigendom. Dat geldt bijvoorbeeld voor de Ierland-route: Ierland schijnt bijzonder weinig belasting te heffen op opbrengsten uit auteursrecht. En omdat auteursrecht ook geldt voor software, zitten de Europese dochters van opvallend veel softwaregiganten in Ierland. Zo schijnt belastingontwijking in hoofdlijnen ongeveer te werken, maar een fiscalist kan dat vast véél beter uitleggen.

Welnee joh! In de topictitel schreeuwde je om "HULP!" vanwege je "150.000 kliks en ruim 2500 reacties". Ik kan mij dan zo voorstellen dat je juist in deze tijd ineens zonder voorraad zit, je handen te kort komt om bestellingen te verwerken en je veel te weinig tijd overhoudt voor het beheren van je social media. Toen ik daarom (gelijk) ging kijken, zag ik de orde van grootte van het probleem echter niet zo: 274 likes en een inhaker op de zwartepietendiscussie met 72 vind-ik-leuks. Het was dus vooral bedoeld als vraag: wat is nu concreet je probleem?

Wel logistiek en Salesupply maar geen fulfilment? Misschien kun je iets gedetailleerder uitleggen maar welke vormen van dienstverlening of "handjes" je op zoek bent.

Een vriend van me onderhoudt drie Startpagina-dochters, waarop hij naast veel actuele en relevante links over zijn vak een handvol links heeft naar zijn eigen bedrijf en zijn webwinkel. Volgens hem werkt dat nog steeds erg goed. Ik heb zelf voor € 250 een jaar lang op een andere Startpagina-dochter gestaan. Dat leverde 9.000 bezoekers op (wat tegen 2,8 cent per bezoeker goedkoper is dan Google AdWords). Daarmee ben ik opgehouden toen de bezoekersaantallen zienderogen begonnen te dalen — dóórdat de beheerder geld rook en alleen nog betaalde links ging plaatsen. Kortom: voor mij werkt het niet meer, voor mijn vriend nog wel.

Feature request. Voor topics die ik graag op de voet volg, gebruik ik de abonneer-knop, zodat ik daarvan keurig een mailtje ontvang. Juist deze topics lees ik echter vaker op mobiel. Is het mogelijk om de notificatiemail uit te breiden met een link naar de mobiele versie (m.hl.nl)?

Je hoeft niet per se kosten direct bij de VoF te "claimen", want het ook kan met een correctie van de eerdere aangifte inkomstenbelasting.

Moeten het gevleugelde uitspraken zijn? Als het namelijk ook meer praktische tips mogen zijn, dan zou ik zeggen: Niet mailen maar bellen! Of in afgezwakte vorm: Minder e-mailen en vaker bellen.

Dit argument en enkele van je andere argumenten zijn beruchte auteursrechtsmoesjes. Er is inderdaad een beter argument: bij vrijstaande beelden van producten of verpakkingen is een foto meestal niet auteursrechtelijk beschermd. Verder is de opeenvolging van feiten misschien nog een aanknopingspunt: als de eiser éérst onder dreiging van een dwangsom heeft gevorderd dat je de foto offline haalt en je daaraan hebt voldaan, is het niet redelijk die dwangsom alsnog te eisen. Hoe ging dat precies?

Bedoel je die 274 likes en die 72 shares van een inhakertje op de Zwarte Pieten-discussie?

Je vraagt naar het bezit van een rijbewijs, omdat dat soms handig kan zijn, maar je vraagt niet naar het bezit van een auto, wat waarschijnlijk veelal minstens even handig is (want wat moet je met alleen een rijbewijs). Ik kan me voorstellen dat het ook heel handig kan zijn om bij sommige evenementen vrijwilligers aanwezig te hebben met een EHBO-diploma, een diploma Reddend Zwemmen, een diploma Sociale Hygiëne, enzovoort. Ik denk dat je dergelijke wensen beter kunt faciliteren door organisatoren zelf vragen te laten toevoegen.

Dank voor de toelichting Hans en welkom op Higherlevel!

Dan kijken we in de tussentijd even in het archief… De twee passages die Jochem citeert, stonden al online op 6 februari 2011, enkele jaren vóór de wetswijziging. In het consumentenrecht ligt het precies andersom: Nederlandse consumenten worden beschermd door Nederlands recht en Duitse consumenten door Duits recht — en als het een beetje meezit, vindt daarin tussen samenwerkende landen, bijvoorbeeld op Europees niveau, enige harmonisatie plaats.

Uit het hoofd met afgeronde bedragen: ons systeem van 18 panelen à 4.500 Wp kostte circa € 7.000 exclusief btw, waarvan omstreeks € 1.000 voor de omvormer. Ik heb de omvormer met broertjes en zusjes ook even gegoogeld en de familie kost inderdaad nog steeds ergens tussen € 800 en € 1.200 afhankelijk van vooral het vermogen. Tegen die verhoudingen kun je op verschillende manieren aankijken. Enerzijds is de omvormer maar 1/7e of minder dan 15% van de investering. Maar anderzijds moet je wel 2 x € 1.000 in omvormers investeren om maximaal rendement uit de totale investering te halen. De omvormer kost inderdaad niet extreem veel, maar toch ook weer niet verwaarloosbaar weinig. Technisch zou je wel kunnen zeggen dat je niets aan het gehele systeem hebt zonder de zwakste schakel: als de omvormer het na 10 jaar begeeft, is het gedaan. Vergelijkingen met computers of auto’s gaan hier echter niet op, want na 10 jaar stop je gewoon een nieuwe omvormer in het systeem en het geheel werkt gegarandeerd nog eens minimaal 10 jaar. De technische en economische levensduren heb ik ondertussen ook nog even opgezocht. De technische levensduur van onze panelen is inderdaad méér dan 30 jaar, maar de gegarandeerde productie is 25 jaar. Voor de omvormer geldt iets vergelijkbaars: de verwachte technische levensduur is 12 tot 13 jaar, maar de gegarandeerde levensduur is 10 jaar. Ik denk dat je die garanties mag meewegen: een levensduur van 25 jaar voor de panelen gecompenseerd voor een levensduur van 2 × circa 10 jaar voor de twee omvormers is per saldo een economische levensduur van ongeveer 20 jaar.

Jochem, volgens mij is die informatie verouderd en bestaat er nu geen onderscheid meer tussen herroepingsrecht en retourneringsrecht. De Europese Richtlijn kent dat onderscheid in elk geval niet. (Je kunt dat ook afleiden uit andere informatie. Die pagina zegt bijvoorbeeld nog dat de afkoelperiode 7 werkdagen is in Nederland, maar dat is de oude wetgeving; de nieuwe gaat uit van 14 kalenderdagen.)

De drempelbedragen voor afstandsverkopen zijn € 100.000 voor Duitsland en € 35.000 voor België. Het Duitse Widerrufsrecht im Fernabsatzrecht volgt (net zoals het Nederlands recht) de nieuwe Europese Richtlijn Consumentenrechten 2011/83/EU en kent daarom sinds juni 2014 onder andere een mildere regeling voor Rücksendekosten. (Zonde trouwens dat je daar pas na meer dan een jaar achter komt. Het is immers een Europese richtlijn en die is in e-commerce zacht gezegd nu niet bepaald onopgemerkt gebleven. Niet om zout in wonden te strooien hoor, maar wel om je aan te sporen even te controleren of je niet ook nog op andere punten moet ingrijpen.)