prinsrachid

Ik vind het concept erg sympatiek. Daar kun je volgens mij best wel wat mee. Om wat creatiever om te gaan met het feit dat verzendkosten relatief zwaar drukken op kleine orders, zul je het ook moeten benaderen vanuit de omzetkant. Zorg er bijvoorbeeld voor dat je speciale feest- of gelegenheidspakketten op de website aanbiedt met verschillende verzamelingen van soorten snoep, drank, etc. voor feestjes, verjaardagen, ex-pat-uitzwaai- of nostalgiemomenten, bedrijfsuitjes, speciale gelegenheden, etc. Ik gok dat je op die manier makkelijker bijvoorbeeld 6/12/24 blikjes fris, pakjes snoep, etc tegelijkertijd in één pakket kan verkopen. En die kun je dan zogenaamd ook "zonder" verzendkosten verkopen, want die haal je vervolgens simpelweg uit je marge. En die pakketten hoef je uiteraard pas daadwerkelijk bij elkaar te rapen op het moment dat het daadwerkelijk besteld wordt. In de tussentijd kun je de producten los in voorraad houden. Als kleinere ondernemer moet je sowieso niet proberen het (in eerste instantie) te hebben van de kleine orders, maar zul je je moeten richten op de nét iets grotere pakketten met (veel) toegevoegde waarde. Dat betekent dus dat je je minder moet opstellen als simpele dozenschuiver (inkoop voor 1 euro, verkoop voor 1,10 euro), maar dat je een klein beetje gebakken lucht ("beleving") moet verkopen met een redelijke marge ("Haal nu de Verenigde Staten in huis met dit New York Candy Pakket!", "De verjaardag van uw dochter is niet compleet zonder dit L.A. Sweet Sixteen Soda Pakket!", ik roep maar wat 8)) Voor de kleinere orders zijn er voor wat betreft de verzendkosten ook nog best alternatieven te bedenken: - een goedkopere aanbieder voor pakketten (vanaf 5 euro bij bijv. DHL) - het versturen als 'brievenbuspakje' (nog geen 4 euro met een soort van Track&Trace) - of gewoon in een brievenbusdoosje met met postzegels (minder dan 3,50 euro, maar zonder ontvangstbevestiging) En verder zou ik gewoon één vaste, transparante prijs per verzending hanteren; geen staffels, geen minima. Je hoeft namelijk niet te concurreren met échte dozenschuivers als bol.com of coolblue. Ik denk dat klanten best bereid zijn om bijvoorbeeld 3,95 of 4,95 per verzending te betalen. En als ze een blikje van 1,25 euro niet kopen, omdat ze de verzendkosten te hoog vinden, dan is dat alleen maar goed. De sop is de kool dan sowieso niet waard. En bij de grotere orders wordt die vaste verzendprijs vanzelf relatief minder, zonder dat je een impliciete druk op klanten legt om méér te bestellen om die staffelgrens maar te halen. Zo kun je ook nog redelijk op marge sturen, zonder rekening hoeven te houden met het bestelmaximaliserende (= margeminimaliserend) gedrag dat je met staffels uitlokt.

Deze ondernemer! :-[ Meestal vergeet ik het nooit en doe ik alle aangiftes (en betalingen) religieus op de 21e van de maand. Zo'n vaste dag of datum helpt ook om het niet te vergeten, als je geen kalender gebruikt. Maar eind vorig jaar was het een keer zó druk dat het aangiftemoment me volstrekt was ontgaan en ik vreemd genoeg ook nog in de veronderstelling was dat ik de aangifte wel had verstuurd en betaald. Op de 21e van de maand erop dacht ik opeens "Hey, waar staat de btw schuld nou? En wanneer heb ik die betaald?". Helemaal nergens en helemaal niet dus... Daarnaast heb je in sommige maanden ook nog een samenloop met één of meer andere aangiftes (loonheffingen, inkomstenbelasting, vennootschapsbelasting, opgaaf intracommunautaire prestatie, MOSS-melding EU-btw). Dan kan er nog wel eens eentje tussendoor glippen, vooral als je die aangiftes nog antiek handmatig doet (zoals ik). Wat betreft de btw-app: ik vind het vreemd dat ze het beperken tot de btw. Er zijn namelijk nog wel meer aangiftemomenten die herinnering behoeven. Waarom die niet meteen in de app meenemen? Maar goed, tegenwoordig werkt het instellen in de kalender van de smartphone inderdaad ook perfect. :)

Hoewel bovenstaande reacties volgens mij redelijk antwoord geven op hoe te handelen in jouw specifieke situatie, wilde ik eigenlijk nog wel antwoorden op je wat meer algemene vraag in de onderwerpregel, namelijk hoe een gift te boeken vanuit je eenmanszaak. De ene gift is namelijk de andere niet. Allereerst wil ik de kanttekening maken dat ik van mening ben dat sowieso alle giften die je doet aantoonbaar moeten zijn, voordat ze überhaubt ergens als aftrekpost opgevoerd kunnen worden. Hoe de gift verder binnen de zaak geboekt moet worden ligt eigenlijk hoofdzakelijk aan de zakelijkheid van de gift. Dient de gift een (duidelijk) zakelijk doel, dan boek je de gift in de kosten en is daarmee dus aftrekbaar van de winst. Als de gift onzakelijk is, dan boek je de gift binnen de zaak als privé-opname. Of een gift zakelijk of onzakelijk is, is niet meteen duidelijk. Als een gift het doel heeft om je omzet te verbeteren (bijvoorbeeld door je naamsbekendheid te vergroten of om goodwill bij potentiële klanten te kweken), dan is er al snel sprake van een zakelijk belang. Nu zou je kunnen denken om een catamaran weg te geven aan een goede zakenrelatie, die misschien toevallig ook nog je oom is. Zo'n actie zal zeker goodwill bij deze 'klant' kweken en misschien levert het ook nog naamsbekendheid op, maar ik gok dat de fiscus zo'n actie als 'onzakelijk' zal bestempelen. 8) De (waarde van de) gift moet wel in enigszins redelijke verhouding staan tot het mogelijk omzetbelang dat ermee gemoeid is. Als je het vooraf zeker wilt weten, kun je het natuurlijk altijd eerst even voorleggen aan de (belasting)inspecteur. Overigens is het niet zo dat een onzakelijke gift ook meteen niet meer aftrekbaar is. Zeker bij een eenmanszaak kan het zijn dat bepaalde giften privé nog wel als aftrekpost voor de inkomstenbelasting opgevoerd mogen worden. Binnen de vennootschapsbelasting is er een soortgelijke regeling. Let er overigens op dat niet-aftrekbare, onzakelijke giften boven een bepaald bedrag belast zijn met schenkbelasting. Ik heb een plaatje gemaakt met een aantal scenario's met betrekking tot het doen van giften vanuit je eenmanszaak.

Ja, dat die electrische auto van de zaak er blijkbaar móet en zál komen. Het maakt niet uit dat je daarbij je hele startkapitaal er doorheen draait. Dat betekent dat je óf gewoon onverantwoordelijk bezig bent óf dat deze auto - en dan specifiek een electrische - van absoluut levensbelang is voor je onderneming. Laten we van het laatste uit gaan. Verder kunnen we op basis van (het gebrek aan) je respons op de aangedragen ideeën van alle bovenstaande actieve forumbezoekers ook niet vaststellen of de aanschaf zakelijk (minimaal 10% zakelijk?) is en of het wel nodig of aanbevelenswaardig is voor je bedrijfsvoering. De grote potten met gouden subsidiemunten aan weerszijden van de regenboog kun je toch zeker niet laten staan? Laten we uit gaan van de situatie dat je 100% zakelijk rijdt voor Milieudefensie Apeldoorn ofzo. Ik moet opmerken dat een (grote) aanschaf nooit alleen komt. Je hebt nu misschien net genoeg liquide middelen om de aankoopprijs inclusief btw te voldoen, maar vervolgens heb je te maken met elk jaar terugkomende kosten. Allereerst krijg je te maken met de btw. Je krijgt weliswaar 7.000 euro btw terug op de aanschaf van een auto van 40.000 euro, maar daar staat tegenover dat je elk jaar ook een btw-bijtelling krijgt van 1.080 euro (2,7% x 40.000 euro). Vanaf het 6e jaar wordt dat 600 euro per jaar (1,5% x 40.000 euro). Na 7 jaar is dit tijdelijke liquiditeitsvoordeel dus verdampt en slaat het om in een oplopend nadeel voor privé. Ook heb je met een electrische auto met ongebruikelijke bijkomende kosten te maken, die je niet gewend bent bij een 'gewone' auto. Zo heb je vervangend vervoer (OV / leenauto) nodig voor de langere afstanden. En wat te denken van een oplaadpas? Het opladen is niet overal meer gratis beschikbaar en in de meeste gevallen duurder dan thuis aan het stopcontact. En helemaal vervelend wordt het als de oplaadpalen al bezet zijn, als je ze al gevonden hebt in je plaats van bestemming. En dan moet je nog denken aan een speciale laadpaal bij je thuis of op de zaak. Zit dat in de aanschafprijs? Realiseer je ook dat na een aantal jaar de accu's van electrische auto's wel op beginnen te raken (zeker bij veel oplaadcycli) en dus (duur!) vervangen moeten worden. De brandstofprijs van een electrische auto bestaat namelijk niet alleen uit de kWh-prijs, maar ook uit het moeten vervangen van alle accu's om de zoveel jaar. Het voordeel van een benzineauto is dat je niet elke 8 jaar de volledige brandstoftank à 8.000 euro hoeft te vervangen. Ik heb het ooit eens uitgerekend voor m'n eigen auto, maar tot zo'n 15.000 km per jaar was de 'brandstof'prijs per kilometer van een electrische auto (en dan vergeleek ik nog met een goedkope Nissan LEAF) hoger dan die van een benzineauto! Dan de effecten op de winst van je bedrijf. De aanschaf van een auto van 33.000 ex. btw zorgt er niet voor dat je winst dat jaar opeens met 33.000 euro wordt verlaagd. De auto moet namelijk worden geactiveerd. Vervolgens kun je de winst alleen verlagen met de afschrijving. Hiervoor mag je niet meer willekeurig afschrijven (VAMIL), maar moet je 'gewoon' maximaal 20% per jaar afschrijven, rekening houdend met een restwaarde van bijvoorbeeld 10%. In de praktijk kun je dus je winst de komende 5 jaar met maar 6.000 euro (= afschrijving) per jaar drukken. Dat is dus een afschrijving van zo'n 500 euro per maand! Vergeet ook niet dat je met andere kosten te maken krijgt, zoals all-risk bedrijfsverzekering (premie afhankelijk van de bestuurder en schadevrije jaren, maar meestal duurder dan een WA-verzekering voor een auto van 15 jaar oud). En niet te vergeten de bijtelling van 1.600 euro (4% x 40.000 euro), élk jaar. Dan heb je nog wel de onzekere factor 'overheid'. Na 5 jaar all bets are off met betrekking tot autobelastingen. Tot slot heb je inderdaad alleen nog de milieuinvesteringsaftrek (MIA). Het voordeel van deze regeling scheelt je in het jaar van aanschaf zo'n 4.350 tot 6.150 euro in privé, afhankelijk van de belastingschijf waar je uiteindelijk in blijkt te vallen. Dan moet je overigens wél volledig in zo'n schijf vallen! Als je inkomen door de MIA namelijk te laag wordt, krijg je te maken met verzilveringsproblematiek. Let er overigens ook op dat deze milieuinvesteringsaftrek omslaat in een milieuinvesteringsbijtelling als je de auto weer binnen 5 jaar verpatst. Plus dat je op dat moment btw moet afdragen over de opbrengst. Als je deze aankoop al zou doen, zou ik persoonlijk dit bedrag (het voordeel van de MIA) terug laten vloeien in de eenmanszaak via een privéstorting, net als het belastingvoordeel ten gevolge van je zelfstandigenaftrek (zo'n 2.650 tot 3.750 euro). Op die manier laat je 'ongemerkt' het belastingvoordeel ten goede komen aan de uitgaven aan de dingen waarvoor je het voordeel hebt ontvangen. Dan kom je niet in rare liquiditeitsproblemen door de subsidies (bedoeld voor de auto) privé te verbrassen.

Ik denk persoonlijk dat die ongeveer hier liggen: College bescherming persoonsgegevens (CBP): Richtsnoeren voor beveiliging van persoonsgegevens Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC): Richtlijnen voor webapplicaties, deel 1 & 2

Ik proef uit de vraag en het onderwerp dat TS een beetje worstelt met de vraag wanneer je de omzet als opbrengst voor inkomstenbelasting boekt en wanneer als omzet voor de omzetbelasting. Ik kan me zo voorstellen dat hij in november een ski-arrangement in de Alpen verkoopt aan iemand die daar de februari erop heen gaat. Hij kan vanaf dat moment (november) besluiten de factuur te sturen (en vervolgens omzetbelasting af te dragen volgens de toepasselijke regeling), maar de opbrengst van deze factuur reserveren op "Vooruit betaalde omzet" en pas in februari in de winst laten vallen.

Family Guy is fantastisch maar het is zo jammer om te zeggen dat iets 'zotternij' is, om vervolgens te verwijzen naar een filmpje alsof daarmee je punt gemaakt is. En dat is ook inderdaad zo; de filmpjes maken mijn punt. De filmpjes maken duidelijk - uiteraard op een vermakelijke wijze - wat de consequenties zijn van de idiote notie van het afschaffen van de collectiviteit. De zelf verklaarde soevereiniteit ziet er blijkbaar vooral heel interessant uit als je de uiteindelijke consequenties negeert of als je stopt met filosoferen tot aan het moment waarop die consequenties niet meer in je voordeel zijn. Ik probeerde verder eerder een beetje luchtigheid in de discussie te brengen, al werd ik inderdaad wat gaar van de nogal platte karakterisering in een verder platgetrapte discussie over dat belasting diefstal is én alles wat op democratische wijze maar enigszins wordt herverdeeld. Belasting is geen diefstal. Het is hooguit gedwongen winkelnering en met een goede reden. Er zijn nu eenmaal collectieve diensten waaraan je je niet kunt onttrekken. Als ze er eenmaal zijn, moet je ze noodgedwongen consumeren. En helaas betekent dat dus ook verplicht meebetalen. Klinkt allemaal heel vervelend en dictatoriaal, behalve dan als je met het alternatief wordt geconfronteerd in the real world. Een voorbeeld. Zo vind ik het best fijn dat er wat dijken liggen. Echter, nu die dingen er liggen, ben ik redelijk beschermd tegen overstromingen. Of ik nu wil of niet. Die dijken zijn alleen niet gratis, dus wordt er verwacht dat ik daar een prijs voor betaal. Ik heb daar eerlijk gezegd niet zo'n probleem mee. Nu kan ik natuurlijk heel soeverein zijn en zeggen dat ik allemaal niet meer wil meebetalen aan die waterbeschermingsonzin. Ik heb daar immers allemaal niet voor gekozen! Ik maak zelf wel uit of ik dijken wil! Ik verklaar me soeverein en betaal niet meer mee aan de dijken. Dan kom ik toch voor praktisch probleem te staan, want wat is de ultieme consequentie die ik dan moeten trekken? Moet ik me dan ook verplicht onttrekken aan de bescherming die die dijken bieden? Ik wil er immers niet voor betalen. Dus bij een beetje hoog water moeten de dijkbetalers eigenlijk mijn stukje grond volledig inunderen, want anders zou je niets meer zijn dan een hypocriete free-rider. Hetzelfde vrijbuitersprobleem geldt natuurlijk voor dingen als defensie, justitie, infrastructuur, scholing, schone lucht, schoon water, etc. Ik moet nu iets uitleggen over een kwalificatie die geen onderdeel was van de discussie? Dat lijkt me wat vreemd. De discussie was dat er lieden zijn die 'soeverein' willen zijn. Het ging dus niet over een beetje meer of minder belasting betalen. Het kwam kortweg neer op géén belasting betalen, als principe. En áls er al belasting wordt betaald, dan zou dat op basis van individueel nut moeten. En de besteding moet dan ook nog op individueel niveau worden getoetst op zinnigheid. Vanuit praktisch oogpunt is dat behoorlijk onwerkbaar. Maar áls het al kan, is het ongelooflijk duur. Dit hele gedachtegoed impliceert namelijk atomistische contractverplichtingen en kost dus ontzettend veel tijd (= geld). De consequentie van volstrekt soevereine mensen is namelijk dat iedereen met iedereen (individueel!) een contract moet afsluiten over hoe men met elkaar omgaat en wat men voor prijs vraagt voor het gebruik van elkaars schaarse middelen (grond, lucht, goederen, weg, stroom). En wie gaat al die individuele, soevereine afspraken handhaven? Oh ja, helegaar niemand, behalve dan jij zelf! Een soeverein persoon is soeverein! En ik blijf er bij: de aangedragen filmpjes waren een zeer inhoudelijke reactie. Kijken! 8)

Na het lezen van zo veel zotternij, ben ik er van overgetuigd geraakt dat Family Guy een verplicht onderdeel moet worden van het onderwijscurriculum. Les 1: Tea Peter (S10E21) Les 2: E. Peterbus Unum (S02E18)

De oplossing van Joost is eigenlijk wel de meest gangbare (gewoon die boete als kosten boeken en vervolgens bij de aangifte corrigeren als niet-aftrekbare kosten). Mijn oplossing werkt ook wel, maar dan voornamelijk bij eenmanszaken, zoals je al had opgemerkt (omdat je het direct via privé laat lopen). De boete direct op het eigen vermogen boeken werkt ook wel, maar ook dán moet je nog steeds corrigeren (anders klopt het eigen vermogen niet meer in je aangifte, dus eigenlijk is dat ook geen ideale oplossing). Ik kreeg echter de indruk dat je juist een zodanige boekhouding wilt maken dat je eigenlijk helemaal niets meer hoeft te corrigeren bij het invullen van je aangifte. De meeste bedrijven stellen hun jaarstukken op commerciële grondslag op, maar voor de belastingen moet je er eentje opgeven op fiscale grondslag. Nu mag je tegenwoordig ook je eigen boekhouding op fiscale grondslag opstellen (en dat doe ik persoonlijk dan ook), maar dan loop je dus wel tegen bovenstaande dingen aan, zodra de commerciële en fiscale grondslag van elkaar verschillen. Persoonlijk denk ik dat (gegeven bovenstaande wens voor een boekhouding op uitsluitend fiscale grondslag) de handigste oplossing voor het boeken van boetes of niet-aftrekbare kosten, terwijl je tegelijkertijd niet wilt hoeven te corrigeren voor de aangifte, waarschijnlijk is door die betalingen direct via de R/C van de eigenaar te boeken als "onvrijwillige onttrekking". In feite schiet de zaak de boetes dan alleen voor en wordt nog wel verwacht dat de eigenaar dat een keer terugstort. Door de eigenaar de niet-aftrekbare kosten te laten voldoen (al dan niet via zijn of haar R/C) gaat het in feite ook van diens "eigen vermogen", maar hoef je geen correcties toe te passen bij het overzetten van de boekhouding naar de aangifte. Tot slot nog een ander aandachtspuntje met betrekking tot boetes. Voor zover ik weet zijn sommige boetes namelijk wél aftrekbaar. Parkeerboetes via Centraal Justitieel Incassobureau zijn niet aftrekbaar. Gemeentelijke parkeerboetes (= gemeentelijke naheffing) zijn wel weer aftrekbaar, maar de kosten voor het opleggen ervan weer niet. Belasting- en snelheidsboetes zijn niet aftrekbaar, maar de belasting- en invorderingsrente weer wel (tenzij het betrekking heeft op de inkomstenbelasting). Algemene tip: gewoon altijd per geval eerst even controleren! ;D

Nee, nee! De vervangende premie van die ene persoon wordt in zijn eigen pot gestopt. En aanspraken gaan alleen uit die eigen pot! Als die pot leeg is, heeft de gemoedsbezwaarde vervolgens dus 'pech' (lees: Gods voorzienigheid). Het is dus bidden dat je niet al te ziek wordt, voordat je zorgpotje leeg is. Of binnen dat je niet zó oud als Methusalem wordt, omdat anders je AOW-potje leeg is tegen het eind van je leven. Ach, je kunt vervolgens natuurlijk altijd nog je omgeving vragen om liefdadigheid. Oh, maar wacht: is dat wel soeverein?

Op het gebied van verzekeren hebben we eigenlijk al een hele groep mensen die zich op godsdienstige gronden 'soeverein' verklaren, en dat zijn de gemoedsbezwaarden. Het schijnt dat alleen Nederland, Canada en de VS een regeling hebben om dit soort mensen te accommoderen. Je hoeft dan geen verzekeringspremies meer te betalen. Sterker nog: je mág dan vervolgens zelfs niets meer verzekeren, want er wordt blijkbaar wel verwacht dat een gemoedsbezwaarde consequent en consistent handelt. Meestal moet je dan wel een 'vervangende bijdrage' betalen. Je zorgkosten worden dan betaald uit je eigen spaarpotje bij het Zorginstituut Nederland en je staatpensioen wordt betaald uit je eigen AOW-spaarpotje bij het SVB. Nadeel is dan natuurlijk wel: op = op. Maar dat is de prijs die je betaalt voor het feit dat je risico's niet wilt delen met anderen.

Ja, persoonlijk doe ik dat wel. Je kunt bijvoorbeeld een balanspost "0790 Boetes" binnen het eigen vermogen opnemen. Boetes tikken dus best hard aan, wat ook een beetje de bedoeling is van de fiscus. :) Overigens heb je soms ook boetes die je wel aan iemand kunt toerekenen. Bijvoorbeeld een verkeersboete van één van de eigenaren. In dat geval boek ik de boete op de rekening-courant (R/C) van die persoon.

Waar heb je het over? Kun je mij misschien uitleggen hoe jij in hemelsnaam in de huidige situatie op enige wijze bijdraagt aan wat voor windpark dan ook, als je volledig in je eigen energiebehoefte voorziet door middel van zonnepanelen? Dat kan namelijk niet eens, zelfs niet in theorie. Als je volledig overstapt op electriciteit via zonnepanelen (en je jezelf laat afsluiten van gas en waarbij je evenveel stroom opwekt als je verbruikt), dan is je energierekening zelfs minder dan NIHIL. Zelfs als je zonnepanelen 600 kWh/jaar mínder opwekken dan je verbruikt, kun je nog een energierekening hebben die lager dan nul is. Dus sorry, maar dat gebrek aan soevereiniteit zit op dit punt voornamelijk in je hoofd, terwijl je dit nu juist als examplarisch ervaart voor het gebrek eraan. Wellicht was dit gewoon een wat ongelukkig voorbeeld?

Ja, dat is één van de methodes die op zich goed kan werken. Je moet je hierbij wel realiseren dat de waardering van die USD-Paypal-rekening in de tussentijd eigenlijk nooit helemaal correct is (je rekent immers met een vaste koers, terwijl de koers fluctueert), maar op de balansdata die relevant zijn voor de fiscus klopt het dan precies. Ja, dat zou ook kunnen, al is die laatste koerswinst/-verlies-boeking (nog) niet nodig. Die boek je aan het eind van het jaar op basis van het dán resterende USD-saldo. Als je een tussentijdse opname doet, kun je namelijk al precies zien wat de exacte tegenwaarde in euro's is, dus in dat geval kun je domweg euro's boeken. Al moet je hierbij nog wel even kijken of PayPal misschien nog conversie- en/of overmaakkosten in rekening brengt. Deze kosten moet je namelijk wel weer apart boeken. Het overblijvende bedrag is het daadwerkelijk eurobedrag dat is overgemaakt.

Ik denk dat het hier mis gaat. Vpb is namelijk geen kost (4-groep). Het valt min of meer in de categorie "boete" (ook niet aftrekbaar van de winst), dus het gaat direct ten laste van het eigen vermogen (0-groep). Persoonlijk heb ik binnen het eigen vermogen daarom een opsplitsing gemaakt tussen aandelenkapitaal, winstreserve en vpb. Een super versimpeld voorbeeld: 0700 Aandelen | 18.000 0750 Winst | 50.000 0800 Vpb 10.000 | Zo kun je toch in één oogopslag zien wat je 'echte' winst was (dus zonder belasting, en dat is wat je in je aangifte moet aangeven), maar kun je ook zien hoeveel Vpb er gemoeid was met die winst, zonder dat het je verlies- en winstrekening in de war gooit, omdat je je aanslag direct op de post Vpb boekt. Je kunt dan dus ook in je aangifte heel makkelijk corrigeren voor de betaalde Vpb door het bedrag van deze post over te namen (hier 0800).

Hmm...ik heb het gevoel dat de verwarring vooral ontstaat door het moment waarop wordt afgerond. Normaal vul je de loonaangiftes gewoon op centen nauwkeurig in (dus alle velden!). Pas bij het opmaken van de jaaropgave rond je de cumulatieve bedragen normaal gesproken af, dus niet al vooraf per maand. Persoonlijk rond ik daarbij alles af in het voordeel van de werknemer, dus loon voor loonheffing naar beneden en loonbelasting naar boven. Echter, het verschil met de vooringevulde aangifte zou dan bij ieder van de velden niet meer dan 1 euro moeten bedragen in het voordeel van de werknemer.

Weet je zeker dat de fiscus deze maandelijkse afronding doet en niet de aangiftesoftware die je gebruikt? Wat gebruik je om de maandelijkse loonaangiftes in te dienen?

Voor zover ik weet, is het zo dat de grens niet bij het aantal ligt, maar bij het al dan niet "op meer dan normale wijze beheren" van dergelijke vakantiewoningen. Als er sprake is van "meer dan normaal beheer", dan kan de Belastingdienst vinden dat je ondernemer voor de inkomstenbelasting bent. Je betaalt overigens altijd inkomstenbelasting. Als je "op meer dan normale wijze beheert", betaal je belasting over je daadwerkelijke winst in box 1. Blijf je onder die grens, dan betaal je ook inkomstenbelasting, maar dan 30% over een fictieve winst van 4% van de WOZ-waarde in box 3 (ook als je feitelijk verlies draait!). Het "op meer dan normale wijze beheren" van je chalet wil zeggen dat je méér doet dan de simpele dingen die niet zo arbeidsintensief zijn (zoals het innen van huur en het afdragen van toeristenbelasting). Hiervan zal dus niet snel sprake zijn als de exploitatie van de chalets of vakantiehuisjes grotendeels wordt uitbesteed. Bij 1 chalet kan ik me sowieso moeilijk voorstellen dat hier snel sprake van zou zijn. Als je dus niet enkel huur int, maar (bijvoorbeeld) bij het wisselen van je huurders de chalets moet schoonmaken, beddengoed moet wassen, reparaties moet uitvoeren, vegen, opruimen, rondleidinkjes geven, sleutels moet afgeven, etc dan ben je al behoorlijk ondernemend bezig. Er is overigens ook nog de omzetbelasting. Voor zover ik weet, kun je onder het ondernemerschap voor de omzetbelasting uitkomen, als je de vakantiewoning minder dan 20 weken per jaar verhuurt. De rechtspraak lijkt deze grens echter niet te volgen, in het geval de vakantiewoning(en) wordt/en aanschaft met uitsluitend als doel om ze te verhuren. In zo'n geval kun je meteen als ondernemer voor de omzetbelasting worden aangemerkt.

Waar moeten we dan aan denken? Is dat 50% omzetgroei? 50% kostengroei? 50% winstgroei? Of een willekeurige combinatie? En 50% ten opzichte waarvan? Welke periode wordt vergeleken met welke andere periode? Aangezien we nu al weten dat het om 5 cijfers per jaar gaat, is de cat out of the bag. Ik ben eerlijk gezegd wel benieuwd naar bijvoorbeeld de balans en geprognotiseerde verlies- en winstrekening voor 2015 t/m 2019 die je bij je BBZ-aanvraag hebt bijgevoegd. Met een inkomstenstroom voor de komende 5 jaar zou ik verwachten dat je momenteel enorme overlopende activa op je balans hebt staan. Met getekende contracten zou je zelfs al voor 5 jaar in je V&W-prognoses kunnen aangeven welke omzet nu al contractueel vast ligt. Als we verder geen objectieve afwijzingsgronden te horen krijgen, dan kunnen we hier ook niets zinnigs over zeggen. We horen alleen de uitslag en maar één kant van het verhaal, en niet de argumentatie van de ontvangen afwijzing. Je kunt uiteraard altijd in beroep gaan en eventueel de presentatie van je prognoses verbeteren (als dat al van toepassing is). We weten natuurlijk ook niet om wat voor bedrag het gaat en of er verder nog dingen spelen waarop de aanvraag is afgeketst. Is er voldoende aflossingscapaciteit? Heb je nog andere financieringsopties overwogen, zoals Qredits, e.d.?

Hmm... Raad je nu TS aan om het hotel ongevraagd klant te maken? Aangezien TS ook aangaf dat deze 0% btw wilde hanteren, vraag ik me af welk Frans btw-nummer je dan zou hanteren om dat te bewerkstelligen. Ook die van dat hotel? Het lijkt mij eerder dat deze klant in Frankrijk gewoon moet worden behandeld als een niet-ondernemer in Frankrijk. Afhankelijk van hoe TS het geregeld heeft, lijkt me dan de Franse of Nederlandse btw van toepassing. Het kan overigens zijn dat deze aankoop dan bij de grens wordt gezien als het "shoppen" binnen de EU door een niet-EU-burger. Bij het oversteken van de EU-grens zou deze persoon dan weer de btw kunnen terugvragen. Maar ik voorzie daarbij wel vragen van de Douane vanwege de gekozen methode ("U heeft tijdens uw verblijf in de EU een afstandaankoop in Frankrijk gedaan via een Nederlandse webshop?". Nou ja, good luck with that!). Via een heeeeeel lange omweg heb je dan exact hetzelfde bereikt als wanneer je deze bestelling gewoon direct had geëxporteerd met factuur zonder btw.

Ik heb deze draad al een aantal weken aan me voorbij laten gaan. Aangezien het maar doormodderen blijft, voel ik wel een beetje de party pooper in me opkomen. Na enige omzwervingen in de discussie kwam naar voren dat het 'enige echte' probleem het overbruggen van de betalingstermijn zou zijn. Als dat echt zo is, dan zou je nog héél misschien factoring kunnen overwegen. Maar ik denk eigenlijk dat het uitgangspunt van TS wat onwerkbaar is. Ongeacht wát je ook bedenkt. Allereerst viel me in het taalgebruik van TS op, waarbij bepaalde uitkomsten als feiten worden gepresenteerd: "Ik neem een onderneming over". Ehm, ok dan?! "Ik moet 7,5 duizend euro investeren". Ehm, van wie móet dat? Alleen poepen en piesen móet je, anders krijg je krampjes. Als je al wilt inversteren en daar geld voor leent, zul je toch echt enige vorm van onderpand moeten bieden. Wat dan ook! Er is 1 klant van 1000 euro omzet (?) per maand (en hoe zeker is die naar de toekomst toe?). 1000 euro omzet is nog geen 1000 euro winst. En 1000 euro winst is eigenlijk net zo veel als géén winst, want een prudent geldschieter zal begrijpen dat je ook nog ergens van moet leven. Die zal lopende winst/omzet/inkomen onder (grofweg) het sociaal minimum sowieso niet meetellen als 'onderpand' voor toekomstige rente- en aflossingsbetalingen. Dan nog de stelling dat een Qredits-aanvraag van 6 weken te lang zou duren. Dit is mijns inziens nogal een problematische stelling, want 6 weken helemaal niet lang. Althans niet in de real world. TS zal toch echt moeten wennen aan doorlooptijden van ten minsten 3 maanden, anders zal hij nog wel meer teleurstellingen te verwerken krijgen. En 6 weken is zo voorbij, zoals Norbert al zei. Sterker nog, als de aanvraag nou gewoon in gang was gezet op het moment dat TS zijn vraag hier stelde, dan waren die 6 weken nu dus al voorbij geweest. Tot slot de inzet van 2,5 duizend euro 'eigen middelen'. Als dit de eigen buffer is, dan is dit dus eigenlijk geld dat je sowieso eigenlijk niet zou moeten inzetten voor een risicovolle investering. Als je al een geldschieter zou vinden, betekent dit dus dat je van meet af aan helemaal door je reserves heen bent én je je hoofd nog eens voor het dubbele bedrag bij een ander in een strop hebt gelegd. Het viel me ook op dat bij de laatste door TS aangedragen 'oplossing' omzet en winst door elkaar worden gehaald, zoals Highio al terecht opmerkte. Dit voelt als een Griekse oplossing. Het ene (huidige investerings)gat met het andere (toekomstige kosten)gat vullen. Dat belooft dus sowieso niet veel goed.

Heel recent was hier een soortgelijke vraag over. Ik gok dat meer mensen hiermee worstelen. Het vorige bericht kun je hier nalezen. Een alternatief kan zijn - als je relatief weinig transacties hebt - om gewoon elke USD-boeking op het moment van boeking om te rekenen naar EUR. In dat geval zul je nog steeds de USD-waarde op het eind van het jaar even moeten omrekenen naar EUR tegen de laatste koers van het jaar, maar dat zal dan op zich geen grote koerswinsten of -verliezen moeten opleveren.

Nou, zo te lezen heb je het al helemaal figured out! En dat ook nog helemaal zonder advies van buitenaf. Lekker outside-of-the-box, hoor. Ik zou zeggen, gaan met die banaan! In de tussentijd is dit misschien wel interessante lectuur voor je.

Mijn ervaring is dat bij het terugvragen van btw (en dan vooral als het bedrag aanzienlijk is) er bij de Belastingdienst een belletje gaat rinkelen. Het is niet ongebruikelijk dat ze dan vervolgens naar een aantal van de grootste facturen vragen. Aan de hand hiervan kunnen ze namelijk kijken of het aangegeven bedrag een beetje overeenkomt met die facturen (of andersom). Bedrijven die opeens binnen een aangiftetijdvak grote uitgaves hebben gedaan of veel hebben geinvesteerd, lopen de kans om hiermee te maken krijgen. Zo'n verzoek is op zich niet ongewoon. Ik denk ook dat je misschien al iets te veel 'aannames' doet over waarom ze naar die facturen vragen. Persoonlijk lijkt me namelijk dat de Belastingdienst nog helemaal niets vindt. Ze vragen alleen maar naar de grote facturen en verder niets. Ze willen simpelweg weten waar het (grote) btw-bedrag uit bestaat dat je terugvraagt. En dat is simpel: voornamelijk uit btw over een auto die je voor de omzetbelasting als zakelijk hebt aangemerkt. Het kan zijn dat je het misschien iets anders schreef dan je bedoelde, maar je zegt dat de fiscus met name (dus heel specifiek) naar de factuur vraagt van die auto. Is het echt zo dat ze een brief stuurden met daarin de tekst: "Stuur ons die factuur van die auto eens" of heb je alleen hun algemene vraag naar de 10 hoogste facturen impliciet opgevat als een vraag naar die specifieke autofactuur?

In jouw geval zou dat inderdaad kunnen, omdat je een eenmanszaak bent. In z'n algemeenheid gaat dit volgens mij echter niet op (bijvoorbeeld bij een bus op naam van een bv), omdat de algemene voorwaarden van Snappcar lijken uit te gaan van uitsluitend natuurlijke personen als contractpartijen. Let overigens op bij het verhuren van je bus, als je alleen het economisch eigendom hebt en níet het juridisch eigendom (bijvoorbeeld bij lease). In dat geval mag je de bus niet zonder meer aanbieden via Snappcar, maar zul je uitdrukkelijke toestemming moeten hebben van de leasemaatschappij. Tot slot is er misschien nog iets met de btw over de omzet en kosten. Ik kreeg bij het aanmelden bij Snappcar de indruk dat ze de verhuurinkomsten (in feite jouw omzet dus) onder aftrek van hun eigen fee (in feite jouw kosten) uitkeren via een soort van self-billing zonder btw. Het hele businessmodel van Snappcar is immers gericht op het uitbuiten van dit grijze belastinggebied. Het probleem kan echter zijn dat je weliswaar een natuurlijk persoon bent, maar níet een niet-zakelijke 'consument'. En hier wordt het dus een beetje troebel. Als 'natuurlijk persoon/consument' ben je geen btw verschuldigd over het af en toe 'uitlenen' van je eigen spullen, maar als 'natuurlijk persoon/eenmanszaak' kan er volgens mij gewoon 21% btw van toepassing zijn, zoals bij autoverhuurbedrijven. Misschien dat het één en ander afhankelijk kan zijn van het feit of de busverhuur een meer dan incidenteel en/of zakelijk karakter heeft, maar ik zou dit aspect nog even goed checken. Snappcar is overigens zelf een BV, dus je zou verwachten dat ze bij het in rekening brengen of verrekenen van hun eigen fee daarover wél btw in rekening (zouden moeten) brengen. Geen idee of dat daadwerkelijk gebeurt en of dat ergens wordt gespecificeerd, maar ik zou hier zeker even naar vragen hoe ze dat doen. Ik ben daar wel benieuwd naar eigenlijk. Verder had ik zelf nog een vreemd akkefietje met Snappcar met betrekking tot de privacy en de verwerking van persoonsgegevens. Je moet namelijk een kopie van (bijvoorbeeld) je paspoort uploaden naar Snappcar. In de privacy voorwaarden van Snappcar staat dat je daarbij je burgerservicenummer (BSN) en foto mag afschermen (artikel 3c), net zoals 's Rijks Overheid zelf adviseert om identiteitsfraude te voorkomen. Echter, toen ik dat opvolgde, werd m'n aanmelding niet geaccepteerd, omdat het BSN en de foto onherkenbaar waren gemaakt...