Branko Collin

In het voorbeeld zie je dan ook dat de webmaster de teksten nog eens heeft overgetypt.

Ik denk dat de vraagsteller een punt heeft waar het een geoormerkt bedrag betreft; servicekosten horen ook echt servicekosten te zijn. De eerste stap zou dan zijn een specificatie van die servicekosten te vragen, want als je gas betaalt voor een kachel die het niet doet, dan hoor je lijkt me korting te krijgen. Of je met de hoge servicekosten in de hand kunt beweren dat er sprake is van verkapte huur, durf ik niet te zeggen, dat hangt van heel veel zaken af. Als je het precies wil weten, zou je met je contract naar een advocaat kunnen gaan. Veel advocaten bieden een gratis intakegesprek (maar niet allemaal). De stelling "€225 per maand voor een ruimte die stervenskoud en onbruikbaar is voor het doel waarvoor je hem gehuurd hebt" volg ik niet helemaal, want je hebt de ruimte niet gehuurd, de uitlener heeft niets met jouw doel te maken, en 225 euro per maand kan ook veel te goedkoop zijn voor een verwarmde ruimte van 45 vierkante meter (zou de uitlener kunnen stellen). Hier in Amsterdam krijg je voor dat bedrag in veel wijken niet eens een onverwarmde garagebox.

Dit zullen in het algemeen twee bedrijfsmiddelen zijn. Het tijdstip van ingebruikname geldt als het tijdstip waarom je het bedrijfsmiddel gaat afschrijven. Als ik in juli een computer koop, maar ik begin hem pas in januari te gebruiken, dan schrijf ik vanaf januari af. De hamvraag, zowel bij die twee computers als bij die ene + monitor, is: kun je ze afzonderlijk gebruiken? Gebruik je ze ook afzonderlijk? Als jij een PC pas kunt gebruiken als je er een monitor bij hebt gekocht, telt die PC+monitor als één bedrijfsmiddel. Een tweede monitor die je een jaar later koopt, zal een apart bedrijfsmiddel zijn.

Vergeet niet de komende dagen je spambox te checken.

Als de verwarming het niet doet, waar betaal je dan 225 euro servicekosten voor? Wat staat er precies in de overeenkomst? Wat zijn de wederzijdse verbintenissen?

Of handgeschreven briefjes van tevreden klanten. (Bied een gratis keuring een maand na aanschaf aan en misschien dat zij zo'n briefje voor je willen invullen.) Ik weet overigens niet of alle starters van de topics die je aan het opgraven bent, je reacties nog lezen, Edwin.

Wie neemt de dienst van Smartcat af? Is die dienst gratis? Ik zit bijvoorbeeld bij Knab; overschrijvingen zijn daar (tot een bepaald volume) gratis, dus als een klant me via Knab betaalt, heeft dat verder geen gevolgen voor mijn btw-administratie. Elke maand rekent Knab me 5 euro voor zijn diensten; omdat daar geen btw over wordt geheven, heeft dat ook geen gevolgen voor mijn btw-administratie. Die kosten neem ik wel op in mijn administratie. Ik zit ook bij Mollie; elke transactie daar wordt apart in rekening gebracht en daar wordt btw over geheven. Daar krijg je een factuur voor en die btw kun je als voorbelasting aftrekken. Ten slotte heb je situaties, denk aan winkels als Google Play, waarbij de winkel namens jou de transactie verricht en daar tegelijkertijd per transactie kosten voor rekent. Dan wordt het wat ingewikkelder, afhankelijk van wie hoe de facturering doet. Soms krijg je dan als leverancier een factuur van de winkel waar beide transacties (jouw verkoop aan de klant en de dienst van de winkel aan jou) op één factuur staan. Je moet dan wat de tussenpersoon heeft gerekend (voorbelasting die je kunt terugvragen) en wat jij hebt gerekend (btw die je moet afdragen) opsplitsen. Dat is iets ingewikkelder, maar als je het eenmaal een paar keer hebt gedaan, dan volgt het allemaal vanzelf.

Verzekeren en/of een BV oprichten.

Penny Blossom assembly process Verder snap ik niet zo goed wat een miniatuur productielijn is. Van cacao naar chocolaatje? De productielijnen die ik via Youtube en vakantiebaantjes ken, gaan allemaal van halffabrikaat naar eindproduct, niet van grondstof naar eindproduct.

Kun je het deel dat in de vrije ruimte valt niet alsnog in de WKR laten vallen? Dat je privé alleen het overige vergoed?

Als de hoofdmoot van je verkoop door B2B wordt gevormd, zou je erover kunnen denken de prijzen in je winkel omhoog te gooien, zodat je met de marge wel uitkomt. Je geeft dan ook een sterk signaal aan je zakelijke afnemers dat je niet onder hun prijzen gaat zitten.

Als je denkt dat de wanbetaler wel kan, maar niet wil betalen, zou je ook nog even kunnen kijken naar de Europese Procedure voor Geringe Vorderingen. Het is even een stukje lezen en schrijven, maar ik gok dat je hier een betere kans mee hebt dan je met een vordering in je eigen land zou hebben (waar de wanbetalers de regels en de trucjes kennen, bij de rechter opdagen, en alles wat jij beweert tegenspreken).

Misschien is dit een nuttig vergelijkbaar topic: De situatie was niet helemaal hetzelfde, want daar strooide het bestemmingsplan roet in het eten, maar er zijn ook overeenkomsten: bij de onderhandeling vooraf aangegeven dat ze van plan waren bepaalde activiteiten te ontplooien en achteraf formeel juridisch horen dat het niet mocht. Wat zijn trouwens de consequenties als je gewoon die broodjes blijft verkopen?

Volgens mij leven we nog niet een dusdanige bananenrepubliek dat je de voorwaarden van derden kunt schenden. Als ik de posts van MrHTTP en Jajajeroen goed begrijp, zijn het de klanten van de vraagsteller die die voorwaarden schenden. Dat jullie het handelen van de vraagsteller immoreel of onethisch vinden is tot daar aan toe, maar stuur die vermeende jonge ondernemer, als je hem al wil sturen, dan niet de verkeerde weg op.

Mocht Wix niet reageren via hun supportadres, dan zijn er vast social media via welke je ze kunt bereiken. Dat ziet meteen ieder ander, dus dan moeten ze wel reageren.

Als álle factuurgegevens in het Excelbestand zitten én het distributiesysteem is al de basis voor je boekhouding, kun je dan niet een simpele Mail Merge-functie in je tekstverwerker gebruiken?

Het idee van Yann om het uit de eigen webwinkel te kopen begint zo wel steeds aantrekkelijker te klinken.

Misschien vragen op Wordpress Help Nederland?

OK, duidelijk. Ik vroeg het, omdat er soms vraagstellers zijn die iets aan de voorraad willen onttrekken om vervolgens als bedrijfsmiddel in de zaak in te zetten, en dat is weer een ander verhaal.

De mentale sprong die je moet maken als je weet dat iets er staat aan te komen, en je wil (om de lift meteen maar als metafoor te gebruiken) op de begane grond instappen; maar je weet nog niet hoe het eruit gaat zien.

"Privé gebruik van de zaak" of "kopen ... van de zaak"?

Dat is wel heel kort door de bocht. Over de meeste investeringen binnen je bedrijf betaal je geen belasting. Belasting betaal je over de winst.

Wat zou een goed tarief zijn voor het vertonen van een foto als ondersteuning bij een vraag gedurende pak hem beet 60 seconden? Pictoright rekent 47 euro, maar die gaan uit van een vertoning van (maximaal) een maand en een (mogelijk) onbeperkt publiek. Dat tarief is niet echt goed toegespitst op de pubkwis. Je moet dan in die 60 seconden heel wat biertjes verkopen. De hoeveelheid omzet die je moet draaien lijkt me dan in sterk contrast te staan met de voorwaarden uit de SVH Verklaring Sociale Hygiëne, tenzij je 100 euro per pilsje rekent.

Momenten waarop bedrijven in mijn ervaring hun huisstijl aangepast of zelfs helemaal vernieuwd willen hebben: - Als ze een ander bedrijf hebben overgenomen. - Als ze door een ander bedrijf zijn overgenomen. - Als ze andere markten gaan aanboren. Daarnaast hebben grote bedrijven niet één logo, maar een hele vracht (voor elk apart merk één). Of ze willen juist alles weer onder het paraplumerk consolideren en daarvoor moet de huisstijl worden aangepast. Als er al een reden is dat grote bedrijven lastig zijn binnen te halen, is dat omdat a) er heel veel concurrentie voor die prospects is, b) het officiële inkoopkanaal hoge drempels opwerpt, en c) het grote bedrijf meer wil kopen dan jij in je eentje kunt leveren. B en c kun je als uitdaging zien, maar je kunt er ook voor kiezen om binnen die bedrijven de afdelingen afzonderlijk te benaderen - die hebben vaak een eigen budget.

Dit sluit overigens niet uit dat twee sierradenmakers onafhankelijk van elkaar op hetzelfde, extreem voor de hand liggende idee kunnen komen. Beide hebben dan een auteursrecht. Daarnaast maakt niet elke kopie inbreuk. Denk bijvoorbeeld aan supermarkten die hun huismerkproducten zoveel mogelijk op de producten van merkfabrikanten laten lijken. Dat zijn altijd kopieën van oorspronkelijke werken, maar ze maken lang niet altijd inbreuk. (Al vraag ik me af hoe deze zaak zou zijn verlopen als hij over het auteursrecht in plaats van het merkrecht was gespeeld.)