Branko Collin

Ik wou alleen maar even volledig onbehulpzaam inhaken op de oorspronkelijke vraag door aan te geven dat ik dit razend interessante materie vind waar ik helemaal niets van afweet. :) Maar wat observaties: Stel, je hebt een kunstschilder met een geheel eigenzinnige stijl die zijn werken aan de straatstenen niet kwijtkan, die waardeert zijn werken dan terecht op 0 euro. Op een dag wordt hij 'ontdekt' en is een enkel schilderij van hem opeens 25.000 euro waard, dat is dan hoe het werkt. Wat je hier ook regelmatig voorbij ziet komen zijn groepjes IT-studenten die een bedrijfje willen beginnen, hoe moeten ze dat opzetten? Het advies is vaak om niet meteen een BV te beginnen, maar dat heeft ook zijn nadelen. Als je na twee jaar de ontwikkelde software in een alsnog op te richten BV wil inbrengen, wat is die software dan waard? Software die voor de handel is bestemd en die op een CD-tje staat, daar is nog wel een prijskaartje aan te plakken, maar bits en bytes zelf zijn niets waard. Is het product af en te verkopen? Dan kun je het nog wel waarderen. Is het product alleen door de vier ontwikkelaars te snappen? Dan is het op de vrije markt niets waard. (Ik geloof dat je bij software ook moet kijken naar of iets een bedrijfsmiddel of voorraad is?) Hoe gevoelig zijn de prijzen van curiosa voor trends? Ik kan me voorstellen dat er altijd wel een markt is voor curiosa in het algemeen, maar dat een specifieke categorie voor lange tijd aan de straatstenen niet kwijt is te raken. Heb je collega's gevraagd hoe zij waarderen? Is je voorraad verzekerd, en zo ja voor welk bedrag? Je gaat ervan uit dat je verzameling wat waard is, anders zou je geen bedrijf beginnen om hem te verkopen. Wat had je zelf in gedachten?

Dit is wat ik krijg als ik regiobedrijvengids.nl probeer te bekijken. Screenshot gemaakt op 2017-01-12, om 19:32:02. De tekst zegt "The connection has timed out. The server at regiobedrijvengids.nl is taking too long to respond." Dat is gewoon doodordinaire wanprestatie. ;D

Dit klinkt als een leaseconstructie? Of is het proberen, dan kopen? (Lijkt me overigens verder niet relevant, anders dan om aan te geven dat er niets vreemds is aan de methode.)

Snel en goedkoop en toch goed (maar uiteindelijk ook weer niet, althans op een van die assen), het triggerde een herinnering. Oh ja, het verhaal van . Lopen leuren bij verschillende fabrikanten, die het product allemaal interessant, maar te duur vonden. Toen bij een speelgoedfabrikant aangeklopt die het wel tegen een royalty wou kopen, maar dan moest het in twee maanden af zijn. Want: speelgoedfabrikanten hebben vaste data waarop iets in de markt moet staan, anders is het te laat. Ze had zelf ingeschat dat ze 6 maanden nodig had, dus was twee maanden wel wat krap. Toch gedaan. Alle kwaliteitscontrole overgeslagen. Nauwelijks prototyping. Last-minute-aanpassingen van de chipdesigns. Toen het bericht uit Hong Kong: ze hadden 250.000 chips geprint, 'maar hij doet het niet'. Zij pakt het vliegtuig, blijkt dat de fabrikant zelfstandig aanpassingen had zitten maken om de kostprijs te drukken. Uiteindelijk toch een goed product verscheept dat als warme broodjes over de toonbank ging. De eerste vijftig minuten van die video gaan niet over het product, maar over de 25 jaar ervaring die ze nodig had om in 2 maanden te doen wat ieder ander 6 maanden had gekost. Wat ik maar wil zeggen: als je net begint, dan gaan goed en snel niet lukken. Je mag al blij zijn als snel lukt. En wat ik ook wil zeggen: er zijn bedrijfstakken waar snel inderdaad een pre is voor productontwerp. En een derde ding: als je een complex product ontwerpt, is het handig als je het al een aantal keer eerder hebt ontworpen (zie de video), zodat je dezelfde fouten niet hoeft blijven te maken.

Een advocaat die je voor 400 euro best wil vertellen dat je geen kans hebt, kun je overal wel vinden. En dat zo iemand dan blijkbaar geen beunhaas is, is een eigenaardige eigenschap van het recht. Je hebt met de exploitant afgesproken, dat als aan voorwaarde A wordt voldaan, jij betaald krijgt. Aan voorwaarde A is niet betaald. Parallel daaraan heeft de exploitant wel van moedertje staat een zak vol centen gekregen, je vraagt je dus terecht af: waarom zij wel en ik niet? Dan is mijn eerste vraag: had je zelf niet aanspraken kunnen maken op zo'n regeling? En mijn tweede vraag, want een miljoen is een stevig bedrag, was dat geld alleen bedoeld voor de exploitant of moest deze dat ook delen? Jij bent op dit moment de expert op dat gebied. Je zou de bedrijfstakvereniging kunnen bellen voor advies. Veel advocaten hebben ook een gratis intakegesprek.

Ik snap het niet. Bestaat die nieuwe BV nu al wel of nog niet? Als die BV nog niet bestaat, wat moet er dan worden uitgekocht?

De Kamer van Koophandel kan geen uitspraken doen over of je ondernemer voor de belastingdienst. De belastingdienst kan dat wel. Die hebben een telefoonnumer. Dat staat op hun website. De vraag meer filosofisch bekeken ('zal de belastingdienst dit zien als'), over het algemeen zal een vage norm als 'is het je doel winst te maken?' of 'neem je stelselmatig aan het handelsverkeer deel?' de grondslag voor de beslissing zijn. Ten slotte nog een aanvulling: er zijn veel regels voor ondernemers, en wanneer je ondernemer bent verschilt per regeling. Je kunt ondernemer zijn voor de btw, maar niet voor de inkomstenbelasting. Ondernemer voor de Wet Verkoop op Afstand ben je als snel als je online verkoopt. Ondernemers moeten zich bij de KvK inschrijven, maar de KvK schrijft niet iedereen in die zichzelf ondernemer noemt.

De meeste overeenkomsten zijn vormvrij. Of je nu een SMS-je stuurt of bij de notaris gaat zitten of 'ja' zegt aan de telefoon, het mag allemaal. De vraag bij dit soort dingen is natuurlijk wel wat die overeenkomst dan was. Dat is waar een schriftelijke overeenkomst helpt, omdat dan op papier (of in de e-mail) staat wat je bent overeengekomen en het dan voor beide partijen (hopelijk) duidelijk is. Terwijl als je in de drukte de telefoon aanneemt, weet je een half uur later al niet meer wat er precies is gezegd. De modus operandi van dit soort bedrijven is dat ze telefoongesprekken opnemen en dat ze aan het eind heel snel even herhalen wat er is 'afgesproken' en jou vragen dat te bevestigen. De meeste mensen zullen, als die herhaling klinkt als wat er eerder was besproken en ze het dáár mee eens waren, gewoon ja zeggen, en dan heb je opeens een overeenkomst. Wat je zou kunnen doen is melden dat je geen overeenkomst met ze hebt, en als zij denken van wel, dat ze dan het bewijsmateriaal maar eens moeten overleggen. Dan weet je in elk geval wat er is afgesproken.

Ik gok dat dit nog moet worden aangepast? In de handelingen zie je dat het belastingplan 2017 vrijwel unaniem is aangenomen. Over de inwerkingtreding staat in de wetstekst: Art. XVI, lid3: Artikel I, onderdelen D, F, G en O, en artikel XIV werken terug tot en met 20 september 2016, 15:15 uur.

Ik vind die discussie over wat juristen, incassobureaus, deurwaarders, advocaten en gerechtsdeurwaarders nou eigenlijk kunnen best interessant, maar misschien hoort dat in zijn eigen draadje thuis. Nog beter zou zijn als Lucien en Monique samen eens een column over het onderwerp schrijven. Uit het gekissebis van beiden trek ik de opmerkelijke conclusie dat hun toegevoegde waarde in het incassotraject blijkbaar maar beperkt is. Ik vraag me af of ze dat zelf ook zo zien.

Is dit 300 euro per jaar, maand, week, dag? Omzet of winst? Over het algemeen meld je je aan bij de KvK. Die nodigen je uit voor een gesprek. Als zij vinden dat je in het handelsregister thuis hoort, schrijven ze je in en sturen ze meteen een melding naar de belastingdienst, die vervolgens bepaalt of je wel of niet een ondernemer voor de omzetbelasting bent. Soms weigert de KvK je in te schrijven. Als je toch meent een ondernemer voor de omzetbelasting te zijn, kun je apart inschrijving bij de belastingdienst aanvragen. De belastingdienst geeft een dubbel advies: als je wil weten of je ondernemer voor de btw bent, bel je de belastingtelefoon, en als je je wil inschrijven, ga je naar de KvK. Bij weinig omzet kun je worden vrijgesteld van het betalen van btw, dat heet de kleineondernemersregeling. Je bent dan wel ondernemer voor de btw, hebt administratieve verplichtingen en brengt btw in rekening, maar je hoeft die vervolgens niet af te dragen.

Het eerste wat ik me afvraag is of je tarieven niet te laag zijn als je je kosten zo graag wil drukken. (Niet dat er iets mis is met kosten willen drukken, maar ik ga ervan uit dat de meeste trainers en sprekers de kosten van de overnachting, kantooruur en avondmaal in het tarief verwerken.)

Ah, ik ziet het. Mijn excuses.

De laatste keer dat ik bij een huis-aan-huis-blad advertenties kocht was 30 jaar geleden, dus alles kan inmiddels anders zijn, maar bij dát blad was destijds de regel: per pagina advertenties kreeg je anderhalve pagina pseudo-journalistieke inhoud. Je zou bijvoorbeeld kunnen voorstellen een wekelijkse rubriek over veel voorkomende computerproblemen te schrijven of laten ghostwriten. Uiteraard komt de naam van jouw winkel onder die stukjes te staan.

Zoals je aan de scrollbalk kunt zien, ontbreekt er nogal wat aan dit screenshot. Ik heb zelf de site bezocht en wat er aan de schermafdruk ontbreekt is dat de huidige optie enkele honderden euro's kost, waarvan je de eerste maand gratis krijgt. Dat is nogal iets om weg te laten.

Lastig. Ik ken een PHP-programmeur die het precies zo doet: sommige klanten betalen 60 euro per uur, draagkrachtige klaten betalen 90 euro per uur. Hij probeert een beetje in te schatten wat een klant kan betalen en past zijn tarief daarop aan. Wel een beetje lullig als klanten met elkaar gaan praten, maar het legt hem verder geen windeieren. Al vraag ik me dan meteen af, als je 90-euro-per-uur-klanten kunt krijgen, waarom focus je dan niet alleen op hen? (Ik kan me daar overigens wel goede antwoorden bij voorstellen.) M.a.w. je zou de kant van het luxe-merk op kunnen gaan. Een DJ die ik ken zet basistarieven op zijn site, maar alles wat je extra wil is "prijs op aanvraag". Hij heeft ook basispakketten waar alles in zit, zodat je meteen beeld hebt: zoveel kost het. Ik kan me voorstellen dat zijn marges in de extra's zitten. Zelf vind ik dat een "prijs op aanvraag" wel een hoger tarief suggereert, maar dat hoeft niet per se een probleem te zijn. Hangt er ook een beetje vanaf wat je koopt. In het verkennend stadium ben ik ook nog niet op zoek naar offertes, maar naar schattingen en naar een beeld van wat ik daarvoor krijg. Als iemand zegt "prijs op aanvraag", dan ga ik ervan uit dat als ik hem bel, ik een goed gesprek krijg over wat er mogelijk is en wat dat zo ongeveer gaat kosten. Maar het is nu eenmaal zo, dat een prijs een uitstekend signaal is.

Goeie vragen en op de meeste daarvan zal ik je het antwoord schuldig moeten blijven, hetzij omdat ik het simpelweg niet weet, hetzij omdat ik het wel denk te weten, maar het toch liever een specialist hoor zeggen. Vraag b durf ik nog wel aan: "b) is het gebuik van een prive bankrekening voor de huur een probleem?" Als je bedoelt: mag dit? Als je een eenmanszaak bent en geen rechtspersoon, dan is het antwoord, "ja, dat mag". Er is bij een eenmanszaak geen juridisch verschil tussen de ondernemer en de onderneming. Het ontslaat je echter niet van het bijhouden van een deugdelijke administratie, dus dat betekent al gauw dat de afschriften van je privérekening tot je zakelijke administratie gaan horen (voor zover het zakelijke uitgaven betreft).

300 euro voor de cursus "hoe word ik zo slim om niet zomaar op spamacties te reageren?" lijkt me een koopje. Waar schrijf ik me in?

Ik zie niet zo gauw wat je verkeerd zou doen. Maar inderdaad, iemand moet maar net een kapotte PC hebben; PC's gaan niet stuk doordat jij adverteert. :) Ouderen gaan in mijn ervaring zelf niet op zoek naar oplossingen op het internet (en die dat wel doen, zullen je minder snel nodig hebben), dus adverteren in een huis-aan-huisblad is zo'n gek idee niet, lijkt me. Om in te haken op wat er over bewoording is gezegd, in mijn ervaring weet een digibeet met een virus niet dat 'ie een virus heeft. Wat 'ie weet, is dat de computer trager is. Benoem het probleem, zou ik zeggen. Last van toolbars in de browser, de wifi werkt niet overal, de computer is traag, bestanden zijn kwijt, wachtwoorden niet meer kunnen herinneren, dat zijn mogelijke omschrijvingen van de problemen die je klanten herkennen.

Wat maakt het dat de yoga zoveel extra werk kost? Als ik op je website kijk, heb je veel en veel verschillende therapeuten. Die veroorzaken blijkbaar nauwelijks extra kosten?

Escape rooms lijken op het moment populair te zijn. Ik kan me voorstellen dat dat publiek ook in een haunted house geïnteresseerd zouden zijn.

Ik vond zelf de ING pijnvrij om mee te werken - binnen 20 dagen tijdens de kerstperiode een hypotheek gekregen. Maar daar zal hebben meegespeeld dat ik zelf het grootste deel van de koopsom uit spaargeld betaalde en dat mijn situatie heel simpel is. Waar ik aan zat te denken met mijn commentaar was Florius, wat van de ABN Amro is en dat in tegenstelling tot het ouderbedrijf helemaal op ondernemers is gericht. Maar ja, dat is kennis die ik enkele jaren geleden had en die is mogelijk verouderd. De TS en eventuele toekomstige lezers zullen toch echt zelf op onderzoek moeten uitgaan. Het roepen van een naam heeft weinig zin. Wat je trouwens ook wel ziet is dat ondernemers meer betalen, maar daar had ik bij ING geen last van. (Wel bij de hypotheekadviseur die bijna 2x zo duur was en all the way to the bank zal hebben gelachen.)

Ik zie geen probleem met het verrekenen van creditbedragen. Je belastingen betaal je op basis van de facturen. Wel zou ik daar aantekeningen van bijhouden, zodat je bij een controle kunt uitleggen waarom er schijnbaar geen betalingen tegenover bepaalde facturen hebben gestaan. Het is ook prettig voor alle partijen dat je wegstrepen ergens vermeldt: dat kan zelfs op de facturen. De enige problemen die ik me kan voorstellen met de samenwerkingsconstructie liggen bij de partner (bijvoorbeeld, is hij/zij zelfstandig of werknemer? spelen er concurrentiebedingen?) en het klinkt alsof jij, doordat jullie op commissie te werken, voldoende afstand houdt. Wat zijn de problemen die je zelf ziet?

Zoek ook een bank die ervaring heeft met ondernemers. Het staat er helaas niet altijd aan de buitenkant op (en als het erop staat, klopt het niet altijd), dus het kan even zoeken zijn. Soms heb je een bank waarvan het ene label huiverig is voor alles wat niet een werknemer is, terwijl het andere label juist heel makkelijk met zelfstandigen omgaat. (Dat is dan vaak historisch zo gegroeid - het ondernemersvriendelijke label of het ondernemershuiverige label zijn dan via fusies bij die bank terecht gekomen.) En inderdaad, de juiste adviseur weet dit al van tevoren. Al heb ik ook meegemaakt dat een adviseur van tevoren aangaf dat alles mogelijk was, maar in de praktijk maar met drie hypotheekverstrekkers banden heeft.

Twee zingende advocaten uit Texas die uitleggen waarom je nooit zelf met de verzekeraar moet gaan praten. De wetten zijn daar wel anders, maar de basis is hetzelfde: uit alles wat je de verzekeraar zegt, zal deze alleen gebruiken wat hem uitkomt. Het voorbeeld dat ze geven zal in NL niet zo werken, maar ik vond het te grappig om het hier niet even te herhalen: