Crowdfunding moeheid

 

Korte samenvatting:

Interessant artikel van Boris Veldhuijzen Van Zanten over crowdfunding moeheid

 

Citaat:

 

In the past, people would work hard on something and there would be a bunch of hoops to jump through to get to market. These hoops didn’t just serve as obstacles, but also as subtle refining moments in the development cycle of a new product.

 

Every time you talk to a potential investor and pitch your product, you’ll get feedback, which makes the product better. When you talk to a manufacturer and learn what’s technically possible, and impossible, that helps you shape the product as well. If you have a shitty idea, a few conversations with potential investors, partners and customers will make that painfully clear.

 

The campaigns I now receive seem to miss all of that. The new strategy seems to be “don’t even bother really thinking your product through, just focus on a crowdfunding campaign.” It’s a “throw it against the wall and see if it sticks” approach.

 

Waarom vind je dit interessant of wil je dit delen?:

Crowdfunding is hip, maar veel recente initiatieven lijken weinig doordacht. Steeds meer wordt CF als last resort gebruikt voor redelijk kansloze missies die steeds minder met ondernemerschap te maken hebben.

 

Of... wordt CF kennelijk gebruikt (of misbruikt?) als proeftuin om de haalbaarheid van bepaalde producten of diensten te polsen. Geen voorafgaand onderzoek naar haalbaarheid en markt meer dus maar CF als marktonderzoek. Op zich een interessante ontwikkeling; maar is het voor CF ook een goede?

 

Edit: op een ander forum zojuist een vraag over het starten van een CF-campagne voor de operatie van een zieke kat..

I rest my case ::)

 

Ik voel helemaal met Boris mee.

http://www.theverge.com/2014/3/28/5557120/what-if-oculus-rift-kickstarter-backers-had-gotten-equity

mwoah, vroeger vroeg je het aan een stuk of drie zogenaamd oude wijze mannen wat ze van je nieuwe idee vonden.

Nu vraag je het aan een paar miljoen mensen tegelijk. Vinden ze het niets? Dan stapt niemand in.

 

Banken hebben denk ik wel hun tijd gehad. Vroeger brachten die spaargeld van spaarders bij elkaar om leningen aan bedrijven bijv. mogelijk te maken. Nu met internet hebben we banken niet meer nodig. Die 1% rente maakt niet uit, je kan beter via CF ergens instappen als je ergens in geloofd.

 

Desalniettemin zal CF wel nog wat moeten groeien, de puberjarendagen zijn over en het moet wat meer volwassen worden.

The campaigns I now receive seem to miss all of that. The new strategy seems to be “don’t even bother really thinking your product through, just focus on a crowdfunding campaign.” It’s a “throw it against the wall and see if it sticks” approach.

 

Waarom vind je dit interessant of wil je dit delen?:

Crowdfunding is hip, maar veel recente initiatieven lijken weinig doordacht. Steeds meer wordt CF als last resort gebruikt voor redelijk kansloze missies die steeds minder met ondernemerschap te maken hebben.

Het alternatief heb ik gezien bij Philips.

Schitterende uitvinding, met lading potentieel. Jarenlange perfectionering, met onderzoek, prototypes, verfijningen, customer reviews en ontwikkelslagen. En daarna een flop op de markt... waarom:

 

Concurrent had dezelfde uitvinding, zwaar inferieur meteen op de markt gezet, na 2 verbeterslagen was het product ondertussen 'aardig' en had een mooi marktaandeel, de prijs was erg scherp, want de verbeteringen konden direct bekostigd worden uit de verkopen.

 

Moraal van het verhaal: 'soms is het niet verkeerd om maar gewoon te kijken of het plakt'.

Ondernemerschap is ook een vorm van 'lef' hebben om jezelf voor de leeuwen te gooien, wordt je weggehoond met je CF-actie heb je het net zo goed geprobeerd. En uiteindelijk draait het in onze maatschappij steeds meer om Marketing en minder om goede producten. Een goede CF is daarmee bijna belangrijker dan een werkend prototype. (Misschien wel helaas).

Crowdfunding heeft zeker potentie en toekomst, zeker nu sparen bij een bank geen zoden aan de dijk zet. Denk wel dat het aan het platform is om de kwaliteit te bewaken. Dus kritisch kijken naar haalbaarheid, originaliteit en zekerheden die al dan niet geboden kunnen worden. En zeker geen sponsoracties opnemen voor Marietje of Pietje om geld in te zamelen voor hobby of sport.

 

Het heeft in ieder geval wel mijn interesse om geld te parkeren en dan een beter rendement te maken. Buffers zet ik niet meer op een spaarrekening maar gebruik ik om rekeningen sneller te betalen of schulden versneld af te lossen. :)

 

Bij mij heeft de moeheid nog niet toegeslagen.

Of... wordt CF kennelijk gebruikt (of misbruikt?) als proeftuin om de haalbaarheid van bepaalde producten of diensten te polsen. Geen voorafgaand onderzoek naar haalbaarheid en markt meer dus maar CF als marktonderzoek. Op zich een interessante ontwikkeling; maar is het voor CF ook een goede?

 

Ik denk dat daarvan wel sprake is, en het is ook best een goede methode van marktonderzoek: Backers gaan daadwerkelijk betalen voor het product als er genoeg zijn. Een financiele verplichting aan gaan (ook al is het maar voor $1) is heel wat meer dan "ja" antwoorden op "lijkt je dat een goed product?" in een enquete.

 

Of het goed is voor crowdfunding an sich? Mogelijk niet, als blijkt dat veel projecten wel het geld binnenhalen maar vervolgens nooit met een goed product komen - dat zou het vertrouwen in het systeem als geheel schaden. Anderzijds kan het ook goed aflopen en kunnen we producten krijgen die er zonder crowdfunding nooit gekomen zouden zijn. Ik vrees dat dit een antwoord is dat ooit in 20/20 hindsight te geven is, maar vooruitzien hierin is moeilijk.

 

De Kickstart funders van Oculus betaalden geld en kregen een nu verouderde headset. Nu Oculus is verkocht voor 2 miljard, worden de oprichters van Oculus bedreigd:

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2694/Tech-Media/article/detail/3625566/2014/03/31/Oprichters-Oculus-Rift-bedreigd-na-verkoop-aan-Facebook.dhtml

 

Ik kan me daar iets bij voorstellen. Je stort $300 op de rekening van Oculus, je krijgt na lang wachten een device dat al snel verouderd is, en dan worden de oprichters van Oculus obsceen rijk en jij krijgt niks. Ik vind dat crowdfunding met aandelen moet gaan, dat is veel eerlijker.

Ik vind dat crowdfunding met aandelen moet gaan, dat is veel eerlijker.

 

Klinkt ook als eerlijker alleen is dat lastig te regelen aangezien aandelen geregistreerd moeten zijn.

 

Aan de andere kant wel interessant om hierover na te denken, bijvoorbeeld dat op een moment een clausule in het CF contract in te roepen is die CF deelnemers laat deelnemen in het succes.

 

Als ze bij Oculus slim zijn hadden ze snel naar buiten gebracht dat funders van het eerste uur gratis een nieuwe set krijgen.

BEn je wel geen aandeelhouder die flink cashed maar heb je toch het gevoel dat er aan je gedacht word.

 

Zelf heb ik dat al eens met een product meegemaakt dat ik als een van de mensen van het eerste uur ook zonder dat ik daarom vroeg een gratis update kreeg. Dan snap je het helemaal!

Ik kan me daar iets bij voorstellen. Je stort $300 op de rekening van Oculus, je krijgt na lang wachten een device dat al snel verouderd is, en dan worden de oprichters van Oculus obsceen rijk en jij krijgt niks. Ik vind dat crowdfunding met aandelen moet gaan, dat is veel eerlijker.

Precies, vanuit de ondernemer gedacht is crowdfunding a la Kickstarter erg interessant, je noemt het crowdfunding (klinkt heel sympathiek), maar eigenlijk is het gewoon verkoop. En heel platte verkoop: je hebt nog niets, en wil toch eerst het geld op je rekening hebben, en daarna ga je het pas maken :).

Als 'funder' is het veel interessanter (en eigenlijk ook eerlijker want je loopt risico) om aandelen te krijgen. Maar goed, als ondernemer is het natuurlijk interessanter om het risico zoveel mogelijk bij andere neer te leggen.

 

Lijkt me dat dit een mooi voorbeeld dat crowdfunding nu echt op het hoogtepunt van de hype zit, je krijgt nu langzaam kritiek, dan even een dip, en over een paar jaar snapt iedereen (ondernemer en funder) beter hoe het echt werkt en wat er werkt.

Crowdfunding heeft zeker potentie en toekomst, zeker nu sparen bij een bank geen zoden aan de dijk zet. Denk wel dat het aan het platform is om de kwaliteit te bewaken. Dus kritisch kijken naar haalbaarheid, originaliteit en zekerheden die al dan niet geboden kunnen worden.

 

Daar zit een zekere tegenspraak in. Crowdfunding komt voort uit The Wisdom of Crowds, dus dan moet je het ook aan die crowd durven overlaten om z'n eigen fouten te maken. Al lijkt me een minimale toetsing wel gewenst. Maar hoe meer je de massa gaat beschermen door voorselectie en andere toetsen, hoe minder de massa zijn werk kan doen.

Ik vind dat crowdfunding met aandelen moet gaan, dat is veel eerlijker.

Klinkt ook als eerlijker alleen is dat lastig te regelen aangezien aandelen geregistreerd moeten zijn.

 

Dat ligt natuurlijk helemaal aan de rechtsvorm die gekozen wordt. Bij een naamloze vennootschap is er geen aandeelhoudersregister en zijn de aandelen aan toonder.

Symbid heeft dit wel mooi geregeld dmv een aandeelhouderscoorporatie welke dan namens de crowd optreed om de aandelen te kopen in het bedrijf.

 

De coorporatie houd op zijn beurt weer een ledenregister bij en daarmee is er ook maar 1 aandeelhouder waarmee de ondernemer uiteindelijk communiceert (ipv honderden / duizenden kleine aandeelhouders)

Ik denk dat het een fase is die bij het begin van CF hoort. Veel ondernemers hebben geen ervaring met CF en worden verleid. Ze krijgen immers de kans om hun idee niet voor te leggen aan de investeerder of aan de technische man, maar aan de eindgebruiker. Daarin zien ze een kans om 'believers' te vinden en om een community rond hun product te creeren. Dat kan daarna immers helpen om sterker te staan bij het beschermen van een concept dat niet te patenteren valt zoals een idee. Hoewel ik het helemaal eens ben met Boris, gaat hij in zijn betoog voorbij aan de verleiding die CF biedt. Toch is de verleiding gevaarlijk, want je moet op CF wel true zijn aan je crowd...

In een andere discussie hier over crowdfunding op dit forum, Een bank houdt je scherp, crowdfunding niet, worden ook meer kritische geluiden genoemd over CF.

Ik ben zelf echter nog steeds erg positief over CF als alternatief voor ondernemers om geld op te halen en een markt check te doen. Ook bij gewone financieringsronden ging en gaat er van alles mis. We kennen allemaal de verhalen van de start-ups met mooie businessplannen en geld van een VC of bank waar niets van terecht kwam, toch bestaat deze methode al jaren en heeft zowel de starters, VC's als de banken veel geld gekost.

 

Drie punten waar we volgens mij rekening mee moeten houden::

1. Een ondernemer, startend of niet, zal altijd slim kijken naar welke methode van financiering voor hem geschikt is. CF of meer klassiek.

2. De 'crowd' is zeker niet dom en heeft veel macht zoals de makers van de Oculus Rift momenteel ervaren. Een waarschuwing wellicht voor andere CF initiatieven denk ik om de 'crowd' niet te onderschatten.

3. De 'crowdfunding sites' zijn slim genoeg om hun eisen en voorwaarden telkens aan te passen en aan te scherpen als er ongewenste zaken gebeuren. Dat is een evolutionaire ontwikkeling die dus nog pas begonnen is.

 

Groet

Gerard

 

Goed artikel! Dank voor het delen. Ik kan me er goed in vinden. Er zit enorm veel kaf tussen het koren. Dat gevoel had ik al. En Boris geeft inzicht hoe dat komt. Daar had ik nog niet aan gedacht. En zo wordt een mens toch weer iets wijzer... ;)

Tja, als je onderhand dit soort sites tegen komt kan ik me wel voorstellen dat sommige mensen er moe van worden.

 

Investeren in dikke tetten

Moe worden van sites te bekijken is hetzelfde als moe worden om telkens over een rekstok te kijken. Dat doe je jezelf aan.

Buiten dat gun ik ieder zijn passie in ondernemen. ;)

 

Ik kan me herinneren dat we een vergelijkbaar effect hebben gezien aan het eind van de vorige eeuw bij de introductie van Twinning en vergelijkbare fondsen op regionaal gebied. Ondernemers werden door reguliere investeerder teruggestuurd als ze nog niet "ready for equity" waren. Twinning en een aantal regionale fondsen deden niet zo moeilijk en stapten gewoon in. Dat werkte natuurlijk niet, de faillure rate van die fondsen was dramatisch. Uiteindelijk vlakte dat weer uit. Iedereen leert en wordt meer "ervaren". Het kost investeerders, fondsbeheerders, incubatormanagers en CF platform operators drie tot vijf jaar om door te krijgen hoe de hazen lopen. Voor investeerders is dat heel duur. Voor mensen die leren met andermans geld is dat wel te doen.

 

Anyway, Boris heeft helemaal gelijk, maar ik maak me geen zorgen. CF verkeert nog in de kleuter fase. De sector groeit vanzelf op en omdat het risico over zoveel partijen verspreid wordt is het de moeite van het proberen waard. Ik ben voor doorgaan met experimenteren, als er maar wel van fouten geleerd kan worden (dat vereist transparantie, die ik wel ervaar).

 

Groeten,

Nils