Hans v N

Als je Apple registreert als merk in klasse 3 en dat heeft nog niemand gedaan, dan mag dat best. Maar je hebt er niets aan als je computers of telefoons wil maken/verkopen. Met andere woorden: Er is zo niets over te zeggen.

Dat moet je even uitleggen. Waarom laat hij de databank ongemoeid? Ik heb zelf geen specifieke kennis over databanken maar mij lijkt toch dat TS data uit de databank van de datingsites haalt om die vervolgens (gratis) ter beschikking te stellen. Hoe hij dat doet is me een raadsel maar het zou zomaar kunnen zijn dat hij met zijn eigen profiel een index maakt. Er zijn vast mensen die een idee hebben hoe dat gaat. Wat je beschrijft bij auteursrecht is wellicht eerder een inbreuk op de privacy. Waar deelnemers de indruk hebben dat ze zich onder lotgenoten bevinden die een zeker financieel offer hebben gebracht en dus serieus op zoek zijn naar een date/partner, kan nu iedereen gratis "over de muur" kijken.

Eens dat het niet gaat om strafrecht. Dat formuleerde ik wat onhandig. Bij het databankrecht is belangrijk dat de maker een substantiele inspanning heeft gedaan en daar lijkt me toch sprake van en dat de "gebruiker" ongerechtvaardigde schade leidt. Dat mensen gratis gebruik kunnen maken van een dienst waar ze anders voor zouden moeten betalen veroorzaakt schade. Bij andere databankdiensten die gratis zijn speelt dat niet. De merken noemen lijkt me bij nader inzien ansich niet onrechtmatig. Je ziet dat (heb er nu even een paar gezocht) veel vaker.

Waarom nu beginnen met "Flauwekul" als je het gewoon niet eens bent met mijn mening? En dan betogen dat het geen vergelijkende reclame is terwijl ik daar mee begin. Bovendien hou ik een aantal slagen om de arm. Maar goed. Laten we zeggen dat het de discussie wat opvrolijkt. :) Eens met Starterscoach dat de vergelijking met telefoonmaatschapijen mank gaat. Het is inderdaad grotendeels gebruik maken van de inspanning van een ander (mogelijk dus ongerechtvaardigde verijking) en het gebruiken van de merknamen voor SEO doeleinden en gebruikmakend van de goede naam van anderen met als enige doel daar zelf rijker van te worden. Of het in dit specifieke geval ook strafbaar is kan ik moeilijk inschatten. Persoonlijk zou ik er mijn handen niet aan branden zonder gedegen advies. Zit nog even te denken of ik wat vergelijkbaars kan verzinnen waar jurisprudentie over is. Mogelijk is er ook sprake van inbreuk op het databankrecht.

De blafbrief komt wellicht pas als ze denken aantoonbaar schade te ondervinden van het gebruik van het merk door jou/jullie. Vooropgesteld dat ik geen merkenjurist ben maar me wel in de materie heb verdiept denk ik dat hier geen sprake van vergelijkende reclame maar mogelijk wel van het meeliften op de goede (merk)naam van anderen. En dat is verboden. Naast inbreuk kan er ook sprake zijn van ongerechtvaardigde verrijking. De merkhouders hebben veel geld gestoken in marketing en willen daar zoveel mogelijk zelf de vruchten van plukken. Ze hebben het recht aan hun zijde. Als je zeker van je zaak wil zijn en niet oplopen tegen een claim zou ik een merkenjurist raadplegen.

Hey Jeannine. Je gaat wat kort door de bocht nu. Concepten, mits voldoende origineel en uitgewerkt, vallen onder het auteursrecht en genieten dus bescherming. Laten we als voorbeeld "de Voice" nemen. Dat format/concept bevat unieke elementen die beschermd zijn. Denk bijvoorbeeld aan de gekeerde stoelen. Dit is ook de reden dat dit verkoopbaar is. Mijn voorbeeld over "The "Social Network" is niet bedoeld om 1:1 te vertalen, maar het laat perfect zien dat het praten met bepaalde partijen gevaarlijk is. Ook zie je dat "the execution" zelfs veel belangrijkers is dan het idee en het heel belangrijk is om de juiste partners te kiezen.

Het is duidelijk dat het hier om exclusieve merken gaat en daar hoort een (zeer) exclusieve distributie bij. Dus dan ga je als merk niet huplake op alle verzoeken in om dealer te mogen worden. Bovendien is het ook een beetje kip en ei. Als je een goed lopende kledingwinkel hebt met merkkleding komt de vertegenwoordiger / agent vanzelf langs om eens te praten. Even in de huid van de merkhouder zou ik niet snel in zee gaan met beginnende ondernemers. Ook niet als die een goed plan hebben. Waarom zou ik? Het is veel safer om je merk toe te vertrouwen aan mensen die al heel lang in de business zitten en het al hebben laten zien met subtoppers. Inderdaad is de beste tip: Ga praten met ondernemers die de merken al verkopen. Wellicht kan je zelfs samenwerken.

Hier heb je er een voor een idee. Weet overigens niet of dit er een is die juridisch state of the art is. Een idee deponeren voor 35 Euro kan geen kwaad zou je denken. Behalve als je daardoor wat nonchalanter met het idee om gaat. Je hebt het immers gedeponeerd. Het enige wat je bewijst is dat je de eerste was die en en ander op papier heeft gezet. Een flinterdun bewijs dat wel. Als ik namelijk in de kroeg iets oppik en ik stop het meteen in een i-Depot ben ik de eerste die het op papier heb gezet maar heb helemaal niets bedacht. Om maximale bescherming te genieten is het raadzaam om het idee helemaal uit te werken en er zo veel mogelijk een eigen draai aan te geven. Geef ook aan wat al bestaat en waarin het idee / concept uniek is. Dan is de investering van 35 Euro niet verkeerd. En blijf op je hoede! Maar zoals ik al eerder betoogde is het veel beter om niet in de positie te komen dat je jezelf juridisch moet gaan weren tegen iemand die jouw idee/concept pikt. Een andere strategie is om een en ander heel snel te ontwikkelen en op de markt te zetten. De concurrentie voor zijn. Er zullen zeker mensen zijn die gaan copieren maar er is maar één echte packman, angry bird en flight control.

Ga er maar vanuit dat mensen altijd wat doen met je idee als ze de kans krijgen. Dus moet je met je idee naar iemand toe die er weinig of niets mee kan of wil. In jou geval ga je dus niet naar een bedrijf die apps laat ontwikkelen maar naar een programmeur en een vormgever. Een NDA als aanvulling kan natuurlijk nooit kwaad. Verder helpt het om de teamleden een beloning in het verschiet te geven bij succes. Een aanrader om een en ander in actie te zien is de film "the social network" hier zie je hoe het kan en ook hoe het mis kan gaan.

Je mag heel veel. Tot je een ander schade berokkend of een ander (bijv. de merkhouder) vindt dat je hem schade bezorgd. Maar als je het niet op het etiket zet en het spul is door het vermengen onherkenbaar, is het mengen op zich geen probleem. Immers niemand heeft reden tot klagen. Lijkt erop dat je het op het etiket wil zetten. Waarom anders geen relatief goedkope moutwijn als basis zoals de pro's dat doen. In dat geval (met vermelding) heb je zeer waarschijnlijk een probleem als je geen toestemming hebt. Vergeet ook niet dat er allerlei regels zijn op het gebied van voedselveiligheid en accijnzen.

Mea culpa. Niet begrepen dat je het over bedrijfsgeheimen had en niet over hoe fijn je werk, je werkgever en je collega's zijn. Uiteraard moet je voorkomen dat zaken op straat komen te liggen. Al weet ik dat dat bij Apple letterlijk is gebeurd toen een prototype in een bar werd vergeten. Ook geheimhouding kan je inbakken in de cultuur. Het is veiliger om taskteams te formeren die allemaal een deelplaatje voor hun rekening en het totaalplaatje te beperken tot een "happy few".

Voor de mensen die na het lezen van deze zeer lezenswaardige column verdieping zoeken kan ik het boek "Delivering happiness" aanbevelen. Tikkie over de top in mijn ogen maar juist daarom leest het lekker weg. De bedrijfscultuur moet met het merk mee groeien of beter; Het merk groeit vanzelf als de bedrijfscultuur groeit. En P.J., mensen moeten juist hun werk meenemen naar huis en hun vrienden. Je hebt wel gelijk dat als de cultuur bagger is je dat het beste kan verbieden. Maar of dat ook lukt?

Natuurlijk heeft Paypal ook nadelen. Duidelijk is dat de machtspositie ook wordt uitgebuit. Enig vermoeden van fraude zal daardoor in het algemeen veel te stevig worden aangepakt. Duidelijk voorbeeld is post van Renovatio. Stel daartegenover de grote hoeveelheid fraude op marktplaats van mensen die masaal een Iphone 4 denken te kunnen scoren tegen de helft van de winkelprijs bij iemand die 1 week actief is op marktplaats met een hotmail- of zonnetadres en je ziet dat het zowel aan de kant van de consument en de aanbieder fout gaat. Idealiter koop je met Ideal bij een bekende webshop met een prima service. Maar de wereld is verre van volmaakt.

Kijk Daniel, dat er ook zaken fout gaan en daar heel veel over te vinden is lijkt me volkomen logisch. Heeft alles te maken met de enorme hoeveelheid transacties. Op Ebay gaat vrijwel alles via Paypal. Ik vraag me af of Paypal de geleden reputatieschade op de redactie van Kassa of de Vara kan verhalen. Dit soort programma's komt met veel weg. Moet wel denken aan de knallende fles Exota destijds in scene gezet door de Vara waardoor het merk om zeep werd geholpen. Heeft ze uiteindelijk behoorlijk wat geld gekost. Nu spelen ze het spelletje dom, dommer, domst samen met de consument. In plaats van voorlichting te geven waar consumenten wat aan hebben nemen ze het op voor de mensen die het niet begrijpen en ook niet willen begrijpen. Maar ook Kassa loopt schade op.

Het is duidelijk dat Paypal vooral de kant van de consument kiest tenzij je als leverancier gewoon keiharde bewijzen hebt. Reputatie is uitermate belangrijk. Dus verkoop je iets dan moet je alles doen om de verkoop en verzending bewijsbaar te maken. Ze claimden in de uitzending dat ze door een carrousel van veiligheidsmaatregeldingen juist veel minder fraude schade hebbrn dan andere betaaldiensten. Dat moet haast wel kloppen. De fraudegevallen in de uitzending waren van mensen die met een beetje logisch verstand de fraude konden voorkomen. Ze lopen nu reputatieschade op die in mijn ogen geheel onterecht is. Geen enkel systeem is 100% veilig en veiligheid en klantvriendelijkheid zijn niet elkaars vrienden.

Met enige verbazing heb ik gekeken naar de (opgenomen) Kassa uitzending waarin PayPal het voor de kiezen kreeg. Het maakte niet uit wat de mijnheer van PayPal inbracht, hij moest gewoon aan de schandpaal. Felix Meurders wilde nog wel eens luisteren maar de nieuwe mevrouw, weet zo even niet hoe ze heet, kan zo bij de "deur aan deur gelovigen". Ze keek hem niet eens aan. Dat iemand uit Nigeria heel veel geld geeft voor een camera en ook best de hoge verzendkosten wil betalen is heel gebruikelijk, volgens Kassa dan. Ik gebruik al jaren PayPal tot mijn grote genoegen. Je bent als koper veel beter beschermd dan bij andere overschrijvingen. Ik heb eens een keer vanuit Kroatië een lampje gekocht bij Dealextreme voor 4 Euro. Ging niet door. Jammer voor toen maar natuurlijk perfect beveiligd. Iemand die PayPal nu in de ban gooit? Of andere negatieve of positieve ervaringen?

Je moet eerst even nagaan of de titel ook als merk beschremd is. Als dat niet zo is en de titel is niet onderscheidend zijn de beperkingen beperkt. :) Maar het zal juist gaan om een boek met een onderscheidende naam zoals "Good to be Great". Dit overnemen zal mi niet zijn toegestaan. Als je dan ook nog een deel van het design overneemt wordt de inbreuk nog significanter. Uitwijkmogelijkheid is dan de parodie.

Zeker niet gezien dat alle merken vaak door één distributiepunt worden beleverd. Er kan nog een minimale toevoeging in de tankauto volgen om er Exelium of Helix of wat dan ook van te maken. Het is veel te duur om voor elke benzine een eigen raffinaderij en distributiesysteem op te zetten. Er zullen echter wel degelijk verschillen zijn in detail. Bijvoorbeeld het zwavelgehalte maar omdat ze bij elkaar winkelen worden die verschillen geneutraliseerd. Als er wezelijke verschillen zouden zijn in performance was dat al lang duidelijk geworden in de statistieken van de leasemaatschappijen. Maar ik blijf wel met de vraag zitten hoe je er bij komt? En zo stellig ook? On topic: Ook heb ik ook wel een beroepstik. Al zijn er weinig feestjes waar mensen over toiletvloeistoffen beginnen. ;D Wel weet iedereen daar dat ik ook een medische achtergrond heb en de nieuwtje bijhoudt. Daar wil ik me nog wel eens laten gaan. 8)

Octrooien interpreteren is specialistenwerk. Laat daar geen misverstand over bestaan. Maar jnlsol heeft helemaal gelijk als je een octrooi leest kijk je naar de 1e (onafhankelijke) claim de samenvatting, de tekeningen en zeker ook het nieuwheidonderzoek als dat (al) beschikbaar is. Uiteraard kijk je ook naar de status en voor welke landen het geldig is. In de databanken vind je vaak equivalente octrooien. Vaak worden taksen niet of maar beperkt betaald en wordt het octrooi in bepaalde landen waardeloos. Eens dat er heel octrooien worden misbruikt om de markt te beschermen tegen toetreders. Grote bedrijven doen dat door af en toe te procederen en vervolgens te schikken door een (kruis)licentie. Er zijn wel regels. Kennis is, zeker hier, macht.

Als je een product koopt in Thailand en hier verkoopt ben je zowel importeur als verkoper. Of begrijp ik iets niet? Je bent dan ook aansprakelijk voor eventuele door het product veroorzaakte schade. In het voorbeeld boven waar benzeen en tolueen bij de verbranding vrij komen zou je ook tegen een boete oplopen en een recall moeten doen die erg kostbaar kan zijn. Je zit natuurlijk ook nog met andere risico's. Wordt er geleverd? Is de kwaliteit zoals de bemonstering? Bij wierook hoeft maar iets van vocht te komen.... En niet te vergeten een verkooprisico. Het is geenszins mijn bedoeling je te ontmoedigen maar je moet alle risco's op zijn minst kennen en afwegen.

Het gaat om non-conformiteit en dat geldt algemeen. Hier is dat goed uitgelegd en ook de nodige (zakelijke) nuancering.

Uiteraard even afwachten wat een jurist zijn / haar standpunt is. ;) Het gaat in mijn ogen om artikel 7:17 BW Er zit wel een addertje onder het gras. Als je als kenner kon weten dat deze camera wat ruis kan geven of als dit door de verkoper is gemeld zijn je rechten mogelijk beperkt. (17.5)

Vooropgesteld dat ik geen jurist ben lijkt het me, in dit specifieke geval, niet veel uit te maken of iets zakelijk dan wel prive is gekocht als het om deugdelijkheid gaat. Er is namelijk sprake van een standaard product en niet van een specifieke overeenkomst tussen zakelijke partijen waarbij de partners vrijwel alles af kunnen spreken. Je zal de winkelier m.i. wel de kans moeten geven om het apparaat te repareren. Dat je hem dan 4 weken kwijt bent is natuurlijk zuur en wellicht kan je daar nog afspraken maken door bemiddeling en snel versturen per koerier en daar de kosten voor dragen.

Geen idee of een CE markering aan de orde is. TS kan dat vrij eenvoudig nagaan door een goed ingevoerde inkoper (bv een gespecialiseerde winkel) te bezoeken, de verpakkingen te bekijken en wat vragen te stellen. Wellicht heeft hij dan meteen een klant te pakken. Je kan je tegen alles verzekeren. Of de kosten dan opwegen tegen het risico is de vraag. Persoonlijk zou ik eerst via een importeur werken en als de omzetten oplopen zelf aan de slag gaan. Als je ziet voor welke prijzen de verpakkingen op de markt komen lijkt me zelf importeren niet snel lucratief.

Het is vrij eenvoudig om na te gaan waar wierook van gemaakt wordt, Hier blijkt wel uit dat je geen eenduidig iets koopt. Je loopt altijd risico m.b.t . veiligheid. http://ec.europa.eu/consumers/dyna/rapex/create_rapex.cfm?rx_id=304 (zie onder ref.5) Het is goed om jezelf te realiseren dat je als importeur aansprakelijk kan worden gesteld voor letsel dat veroorzaakt wordt door jouw product. Zelfs als mensen het artikel niet helemaal volgens de gebruiksaanwijzing gebruiken. Ook een recall kan erg in de kosten lopen. Klinkt allemaal negatief maar toch kan je met een dosis gezond verstand en het aanvaarden van een minimaal risico best zelf importeren. Wel eerst weten wat je doet en alles lezen wat mogelijk is.