Norbert Bakker

Ben niet echt bewust mileubewust, maar vooral omdat efficiency en kostenbesparing verrassend goed samenvallen met minder mileubelasting: [*]Geen auto, maar OV + OV Fiets en heel af en toe Greenwheels abonnement [*]Kantoor dichtbij treinstation [*]Klant contact zoveel mogelijk online en per telefoon, scheelt een hoop onnodig reizen, brandstof, NoX, CO2 en vooral tijd [*]Aanvragen zoveel mogelijk digitaal via (fillable) PDF, scheelt een hoop bomen. [*]Volledig digitale administratie

Je kunt dat 'ongestraft' doen zolang je boekwaarde van de auto opneemt als privé onttrekking, en het eventuele positieve verschil tussen de reële verkoopwaarde (taxatie, inkoopofferte of dagwaardeberekening) en de boekwaarde opneemt als verkoopwinst. Maar omdat je IB ondernemer bent kun je vermoedelijk niet zomaar de vermogensetikettering van de auto aanpassen van zakelijk naar privé. Dat kan alleen bij verkoop aan een derde of bij vervanging van de zakelijke auto door een andere zakelijke auto. Wellicht dat een van de financiële specialisten op dit forum nog nader kan toelichten, idem voor het moeten toepassen van BTW over de verkoop aan jezelf (indien en voorzover dit vanwege het vermogensetiketteringsprobleem mogelijk is)

Zat ik er - als niet boekhouder - toch niet ver naast met mijn ruwe schatting :)

Als je de denkfout maakt om de belastbare winst (na aftrek van MKB winstvrijstelling en zelfstandigen aftrek) te verwarren met de feitelijke (opneembare) winst dan houdt je op papier weinig over. Als ik het ruw inschat zal TS circa € 20.000,- na belasting overhouden, mogelijk zelfs meer als nog geen rekening is gehouden met de verrekenbare btw over de bedrijfskosten

Voor Flessenpost niet nee. Maar voor een lopende discussie op een forum is 14 dagen niet reageren door de topicstarter zelf wel een teken aan de wand.

Het staat jou uiteraard vrij om de formele route te volgen. Maar mijn ervaring is dat je meer bereikt met een wortel én een stok, dan met een stok alleen. Ik zou bij relaties met terugkerende opdrachten aangeven dat je door het oplopen van betalingstermijnen en de inspanningen m.b.t. debiteurenbeheer genoodzaakt bent om jouw tarieven met 5% te verhogen, maar dat je - zoals al eerder geopperd - 5% korting verleend indien betalingen binnen 14 dagen op jouw rekening staan. Ik heb dit zelf gedaan in 2012, en het merendeel van mijn klanten betaalde vervolgens binnen 1 week ;)

Uiteraard. Het is een contractuele conditie. Kom je in overeenkomst en van toepassing verklaarde voorwaarden niets overeen, dan geldt de wettelijk termijn van 30 dagen. Vermeld je vervolgens iets afwijkends of de factuur, dan heeft dat geen enkele geldigheid.

Interessante vraag! In de toelichting derdenonderzoek staat onderaan op pagina 3 het volgende vermeld:

Dat zal wel het aantal huishoudens zijn inderdaad. Huis aan huis sluit abonnees uit :) Dat is een hele slimme inderdaad. Misschien is het nog op tijd om de opening zelf onder de aandacht te brengen

@Martien, allereerst welkom op Higherlevel! Op het eerste gezicht vind ik het geen slecht aanbod voor de totale opmaak en oplage. Geld is uiteraard geld, maar het kan geen kwaad om af en toe via trial and error te proberen je doelgroep te bereiken. Maar - eerlijkheidshalve - had je al vooraf nagedacht over hoe je winkel structureel onder de aandacht gaat en blijft brengen? En had je daar ook al een budget voor bepaald en gereserveerd? Ben je bijvoorbeeld al wel zichtbaar en vindbaar op internet; of beter nog: heb je inzicht in hoe (via welke media) jouw (potentiële) klanten op zoek gaan naar jouw type bedrijf?

IMHO haalt TS het niet door elkaar :), maar haalt hij de richtlijn aan in relatie tot zijn vraag over de fabrieksgarantie. Wellicht is er een bepaalde reflexwerking? En dat lijkt nu juist de kern van de vraag van TS: is het wellicht zo dat de in 2013 van kracht geworden Anti-kartel maatregelen van de EU met betrekking tot reparatie en onderhoud (deel wettelijke garantie) het ook mogelijk maken om fabrieksgarantie te claimen op een andere wijze dan de fabriekgarantie overeenkomst dicteert? De intentie van de EU wetgeving lijkt immers om de verticale kartelvorming tussen fabrikant en dealer met betrekking tot reparatie en onderhoud te doorbreken

Tja. ik lees het toch echt anders, StevenK idem. TS haalt de richtlijn aan In relatie tot zijn vraag over fabrieksgarantie. Zijn vraag is of de richtlijn impliceert dat - net als reguliere reparatie en onderhoud (al dan niet vallend onder de wettelijke garantie~van de verkoper), ook voor de fabrieksgarantie geldt dat de consument deze elders mag laten herstellen en de kosten in rekening brengen aan de fabrikant? Klopt, TS haalt deze aan in relatie tot fabrieksgarantie

We gaan nu een discussie in een discussie voeren over wat fabrieksgarantie is. Dat zaait onnodig verwarring Voor zover mij bekend is fabrieksgarantie wel degelijk een contractuele garantie tussen fabrikant en koper. StevenK (advocaat, dus hij kan het echt wel weten) bevestigt dat ook, tot 2 x toe zelfs Wat bij de verkoper ligt is de wettelijke garantie, maar dáár gaat de vraag van topicstarter niet over! (Zoals StevenK ook al eerder aangaf) De vraag van topicstarter is en blijft of een fabrikant verplicht is de reparatie onder fabrieksgarantie te betalen als deze niet door de fabrikant of een door de fabrikant aangewezen partij is uitgevoerd.

Maar gelukkig is dat ook niet zo. De ICT sector is grotendeels vrij van CAO's. Alleen bedrijven die meer dan 50% van hun omzet behalen met detacheren vallen formeel onder de uitzend CAO, maar je begrijpt dat het nogal makkelijk is om met meerdere BV's met personeel te 'schuiven' om zo voor het gros onder deze norm uit te komen. Of er worden gewoon meer projecten op overeenkomst van opdracht aangenomen in plaats van detachering... Deze sector is redelijk slim en creatief, het personeel hoog opgeleid en - bijkomend voordeel - het is meestal zowel in belang van werkgever als werknemer om niet onder de uitzend-CAO en STIPP-pensioenregeling te vallen.

Yep, en de wrange grap is dat dit nu exact de bron van grote frustratie is en wordt van veel briljante hardwerkende werknemers in standaard CAO's. Hierdoor raken goede werknemers gedesillusioneerd, gefrusteerd en vallen daardoor zelfs ziek uit. Of ze verdwijnen tijdig naar andere sectoren. Vanuit mijn GMR functie bij een grote VO-onderwijsinstelling heb ik daar van dichtbij mee te maken. Die CAO is dusdanig dichtgetimmerd dat een slechtpresterende leerkracht zelfs dezelfde promotiekansen kan afdwingen als zijn/haar aantoonbaar beter presterende collegae. De CAO heeft iedere ruimte voor individuele (want subjectieve?) beoordeling verloren. Net als bij geld (Gresham's law) en managers geldt ook voor werknemers: bad drives out good

Ik wel hoor ;).

Leuk bedacht. Maar die verticale kartelvorming dient niet alleen de bescherming van de distributiekolom maar ook het imago en de kwaliteit van het merk. En slimme fabrikanten - zowel automotive als mobiele telefoons - hebben al lang een passende oplossing gevonden: richt je product zo in dat het alleen meer zeer specialistische bijzondere gereedschappen gerepareerd kan worden. Dient 2 doelen tegelijk: ten eerste maak je het voor een generieke reparateur erg moeilijk om zich op meerdere merken tegelijk te kunnen blijven richten qua kennis en ten tweede is de investering in al dat specifieke merkgebonden gereedschap en apparatuur erg duur.

Mod toelichting dit is de 2e post van vraagsteller. De eerste - verwijderde - post was een investeringsoproep, dat is zowel wettelijk als volgens de forumvoorwaarden niet toegestaan. Het is - uiteraard wel toegestaan - om op dit forum vragen te stellen hoe investeerders te benaderen en waar te vinden of hoe een CF campagne op te zetten. Dat is ook het doel van deze post.

Tuurlijk Christine. Maar, nogmaals, plaats de opmerking in de context. Deze dame had net jaren betaald aan een peperdure verplichte verzekering vanuit de overheid. Dat was geen vrijwillige keuze! En net toen dat gedrocht eindelijk werd afgeschaft werd ze zwanger en bleek ze privaat een wachttijd van 2 jaar te hebben voor haar bevallingsverlof. Iedere ondernemer die tussen april 2004 en april 2006 zwanger werd moet daar toch behoorlijk van hebben gebaald. Los daarvan is het natuurlijk een eigen keuze, en hadden de meeste vrouwelijke ondernemers er ook al zelf voor gespaard...maar de frustratie is daarom niet minder

Je noemt in je startpost dat dit ook voor andere productent relevant kan zijn. Doel je daarmee ook op andere productgroepen dan automotive? Bij, bijvoorbeeld, printerfabrikanten is de fabrieksgarantie gebonden aan reparatie via de dealer. Idem voor de mobiele telefoon: fabrieksgarantie alleen als je gebruik maakt van het stelsel van de fabrikant/authorized resellers. Ik kan me voorstellen dat dit ook komt omdat alleen die geautoriseerde resellers getraind zijn om de reparaties op de door fabrikant voorgeschreven wijze uit te voeren. Waarom zou dat in de automotive anders zijn? En in hoeverre is een autofabrikant eigenlijk verplicht om inzage te geven in de voorgestelde reparatiewijze aan niet aangestelde reparateurs? Waarom zou dit geen bedrijfsgeheim mogen zijn?

Draai het eens om: zit er ook een voordeel aan de schadesturing voor de klant? Naar mijn mening namelijk wel. Een automerk verleent x jaar fabrieksgarantie op bepaalde onderdelen. Nu heeft een klant een groot probleem en laat dit herstellen bij een eigen reparateur in plaats van bij de door de fabrikant aangewezen partij. Even los van de vraag wat de fabrikant in dat geval moet vergoeden: kun je van de fabrikant vervolgens nog verlangen dat hij/zij gedurerende de resterende termijn opnieuw fabrieksgarantie blijft verlenen? Wat gebeurt er als bij een volgende fabrieksgarantieclaim blijkt dat de reparateur de reparatie niet op de voorgeschreven werkwijze en niet met originele fabrieksonderdelen heeft uitgevoerd, of schade aan andere onderdelen heeft veroorzaakt door ondeugdelijke montage? De "verplichting" om fabrieksgarantie uit te laten voeren bij de dealer lijkt mij niet alleen schadesturing in het nadeel van de klant (mogelijk hogere kosten) maar ook voordeel te bieden omdat er bij een eerstvolgende garantieclaim geen discussie kan ontstaan over de kwaliteit van eerder uitgevoerde reparaties: de fabrieksgarantie blijft overeind. Het zelfde geldt uiteraard ook voor onderhoud.

Daarom vraag ik me sterk af wat de meerwaarde van standaard CAO's is. Wiens belang wordt daar nu mee gediend?

Het wordt nog zotter: diverse grote verzekeraars hebben hun voorwaarden voor bevallingsverlof versoepeld (wachtijd 1 jaar of zelfs 9 maanden: gewoon nog niet zwanger zijn op moment van aanvraag dus) en hun contracttermijnen verkort (naar 3 of zelfs 1 jaar) om vooral op het onderwerp bevallingsverlof goed te scoren onder vrouwelijke ondernemers. Ze kopen hiermee willens wetens verlies in: 1 x bevallingsverlof uitkeren is meestal meer dan 5 jaarpremies, in de hoop dat de ondernemer daarna ook klant blijft. Een hoop die vaak ijdel is, want als er niet wordt gestopt met de verzekering wordt er overgestapt om elders goedkoper uit te zijn. En door de wettelijk verplichte sekseneutrale tarieven betalen mannelijke ondernemers in hun AOV mee aan deze dekking die op zich niets met arbeidsongeschiktheid van doen heeft (voor de goede orde: voor echte arbeidsongeschiktheid als gevolg van zwangerschap geldt die wachttijd ook niet) Maar goed, het door jou aangehaalde citaat moet je wel in de juiste context plaatsen: de WAZ was een peperdure verplichte overheidsverzekering. De frustratie van de vrouwelijke ondernemers in die tijd kan ik me dus heel goed voorstellen. Wel jaren betaald voor WAZ, maar vervolgens geen uitkering bij bevalling na 01-01-2005, en geen aansluitende dekking bij private verzekeraars door hun wachttijd. Tegenwoordig is het een stuk beter geregeld: geen WAZ, maar wel een wettelijke uitkering voor bevallingsverlof voor vrouwelijke ondernemers, zonder individuele premieplicht

Uiteraard. En dat is - andersom - ook exact de reden waarom de ICT sector geen algemeen verbindend verklaarde CAO kent. Maar algemeen verbindend verklaarde CAO's - en dan met name de standaard CAO's kunnen ook verlammend en belemmerend werken voor kleinere organisaties omdat ze geen mogelijkheden hebben om op arbeidsvoorwaarden te concurreren met de grote jongens. En jongeren zijn binnen vakbonden zwaar ondervertegenwoordigd waardoor er van hun nog steeds een solidariteit wordt verwacht - met name in de pensioenopbouw - die naar de toekomst toe onhoudbaar is. Deze jongeren (of beter nog: hun vakbondsvertegennwoordigers) weten dus nu al dat die solidariteit nooit in hun voordeel gaat werken en steeds schever en perverser dreigt te worden. Maar goed, dat is een politiek issue. Waar ik nog steeds benieuwd naar ben is de motivatie van vraagsteller. Wat vreest hij en waarom?

Vraag is wat je laag wil houden: de kosten of de cash out? In dat laatste geval kun je er ook voor kiezen om - als verlaging gebruikelijk loon niet door de BD wordt toegestaan - wel de loonheffing over het DGA salaris af te dragen, maar het netto salaris niet of niet geheel uit te keren maar op te nemen als vordering aan de DGA.