StevenK

Ik snap je nog steeds niet. Wat bedoel je met kloppen? Sluiten op 0? In de oude wereld, voor iedereen allerlei software ging gebruiken die enerzijds nog steeds op dubbelboekhouden gebaseerd is maar anderzijds probeert het 'makkelijker' te maken hadden we een balans en een resultaatrekening. Het saldo van die laatste is je winst (of verlies) en als het goed is is dat saldo gelijk aan het saldo van je balans. Wil je ze allebei op 0 laten sluiten, dan maak je een boeking waarbij je die winst in de resultaat rekening tegen een balansrekening (eigen vermogen, algemene reserve, onverdeelde winst) boekt.

Via een notaris.

Je zegt dat je balans 'niet klopt', maar wat bedoel je daarmee?

Wel zo aardig om erbij te vertellen dat je de - identieke - vraag ook elders stelt. https://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/2185750/last Voor de rest: je software moet uitrekenen wat de gebruiker ervan wil. Dus moet je aan die gebruiker vragen hoe hij normaal die korting uitrekent. Of makkelijker nog: kijk eens hoe bestaande webshopsoftware het doet.

Er is niet zoiets als 'echte bedrijfsnaam' bij een eenmanszaak. Hoe je het ook wendt of keert, elke gehanteerde naam is slechts een handelsnaam. Bij een rechtspersoon is de statutaire de naam de formele naam in de oprichtingsdocumenten waarmee de ondernemer geïdentificeerd wordt. (en bestaat bij een handelsnaam de verplichting om te vermelden dat Pietje Puk een handelsnaam van P. Puk BV is). De enige mogelijke vergelijking naar de eenmanszaak is toch echt dat je voor 'statutaire naam' 'naam van de ondernemer' moet lezen. Nogmaals: deze regelgeving is erop gericht te zorgen dat de ondernemer geïdentificeerd kan worden, niet de onderneming. In dat licht is het helemaal niet vreemd dat je naam duidelijk moet zijn. Overigens: wel eens op een Duitse site gekeken? Zelfs bij rechtspersonen staat daar altijd wie de verantwoordelijke bestuurder is. Dus zo vreemd is het niet dat er een verplichting is om duidelijk te maken met wie je zaken doet.

Als een BV de statutaire naam moet vermelden, dan zal bij een eenmanszaak toch echt de naam van de ondernemer vermeld moeten worden. Het doel van deze regels is dat de identiteit van de ondernemer kenbaar is. En ja, mensen in een VOF komen er dan genadig vanaf, vanwege de (beperkte) rechtspersoonlijkheid van de VOF.

De ACM zegt het expliciet:

Vooral dat laatste wat Cosara zegt. Je bent *verplicht* te vermelden wat de identiteit van de onderneming is. Bij een handelsnaam (ongeacht rechtspersoon of natuurlijk persoon) *moet* dus vermelden wie die handelsnaam gebruikt.

Omdat procederen in het buitenland nog veel lastiger is dan in Nederland. En je staat al op achterstand omdat je er niet in geslaagd bent je zaak bij de creditcardmaatschappij goed te verwoorden.

Formeel hebben Joost en Ron een punt, maar zolang je niet een apart - tijdelijk - bouwwerk maakt om een bord te plaatsen. Als je zoekt op 'reclamebelasting' vind je ook dingen, zoals de uitleg van de gemeente Amsterdam: Dus in Amsterdam moet je bij een bouw die langer dan tien weken duurt, wanneer de reclame groot genoeg is, belasting betalen. De andere kant is dat bij alles wat ik aan bouw heb meegemaakt (n=1) ik niet heb meegemaakt dat de betreffende aannemer/schilder/steigerbouwer/architect überhaupt met een vergunning bezig is geweest. Ook in mijn praktijk heb ik nooit meegemaakt dat voor zoiets er sprake was van naheffing of handhaving.

Volgens mij loopt hier op HL een advocaat rond met een puur incasso kantoor? @Lucien Ridderbroek Voor die US vordering zou ik op zoek gaan naar een no cure, no pay incasso specialist aldaar of de vordering direct afboeken.

Waarom zou de factuur 'geweigerd' worden? Als jij een BTW factuur krijgt die aan de eisen voldoet, dan is dat toch voor jou voldoende.

Vastleggen dat die aansprakelijkheid door jouw opdrachtgever gedragen wordt.

In de basis bepaalt jouw man hoe hij werkt en factureert. Als hij daarbij akkoord gaat met aanvullende voorwaarden van een opdrachtgever, heeft hij daaraan natuurlijk te voldoen. Het is niet zo dat er regels zijn waar je je op kunt beroepen dat dit te omslachtig is, dat ligt echt binnen de onderneming van je man en in de verhouding opdrachtgever-opdrachtnemer.

Van welke rekening betaald wordt zegt *niets*. Het gaat niet om de betaling, het gaat om de overeenkomst, de factuur op basis van de overeenkomst en de levering. Als die drie aan de eisen voldoen, kan er sprake zijn van IC levering.

Als jij de stelling in wil nemen dat je aan een BTW plichtige EU ondernemer hebt geleverd, zal dat uit jouw administratie moeten blijken. Dus overeenkomst, factuur en transportdocumenten op naam van die ondernemer. Dat heb je ermee te maken. Maar zoals je het verhaal begon: je hebt een koopovereenkomst met een particulier gesloten, dus EU ICL levering is niet van toepassing.

TS heeft al meer dan vier weken niet meer gereageerd... Die formele verantwoordelijkheid is tegenover de onder bewind gestelde, *niet* tegenover de schuldeisers. Dan nog kan het gedrag van de bewindvoerder onrechtmatig zijn tegenover TS, maar de toezichthoudende rechter gaat dat niet voor TS oplossen.

Dat heeft natuurlijk niet met 'digitaal' en 'online' te maken, maar vooral met 'een bank die niet bereikbaar is op het moment dat de klant dat wil'. Iets met pinda's en apen en TS geeft ook aan zich dat te beseffen. Die KYC verplichtingen van banken leiden helaas tot dit soort bizarre situaties en juist omdat banken heel veel van die KYC dossiers hebben, heb je als klant ook geen manier om dit te versnellen. Ik heb niet de indruk dat TS niet al aangeboden heeft aan N26 om aanvullende informatie desgevraagd te verstrekken en ik zou eigenlijk niet weten wat TS meer zou kunnen doen.

Je hebt een koopovereenkomst met een particulier, dus je kunt *niet* achteraf een IC levering construeren om de BTW te omzeilen. BTW-carrouselfraude is de term.

Als je naar het buitenland in de EU levert aan een BTW-plichtige ondernemer *en* je over alle vereiste informatie van je koper, zoals het BTW nummer, beschikt, hoef je geen BTW te rekenen. Als je aan een particulier levert (wat nu het geval is) dan reken je gewoon btw. Hou er rekening mee dat je over het BPM gedeelte (indien van toepassing, check https://www.vwe.nl/bpm-calculator-doorverkoop) geen BTW rekent. Dat het geld vanaf een zakelijke rekening komt, maakt overigens niks uit voor de vraag of je aan een particulier hebt geleverd. Daarvoor kijk je alleen naar met wie je de overeenkomst hebt.

Als je in China iets laat maken, heb dan niet de illusie dat het niet gekopiëerd wordt.

Als die advocaat denkt dat aangifte zinvol is, zou ik toch eens met een andere advocaat gaan praten. Zelfs al zou het handelen als verduisteren te kwalificeren zijn, dan nog zal het OM niet tot vervolging overgaan, omdat daar de tijd en ruimte voor ontbreekt en het doel van de aangifte puur civielrechtelijk is. Het strafrechtelijk systeem is er niet om civiele geschillen op te lossen. Als je denkt dat hij zich niet aan de gemaakte afspraken heeft gehouden, zou een voorlopig getuigenverhoor een veel logischer procedure zijn. Daar wordt hij gedwongen onder ede te verklaren. Voor de rest: als je wil ‘klankborden’, denk dan niet dat *jij* degene bent die kan bepalen welke informatie relevant is, maar vertrouw op de kennis en inzichten van de mensen met wie je spreekt.

No, the seller has no right deduct charges. Under the applicable law, the seller is obliged to refund the entire amount paid.

Dit soort acties zie je toch wel vaker, niet alleen op sportuitslagen (gratis frikandel bij een frites als Nederland wint) maar ook 'hittekorting, de temperatuur in % korting'. De consument wint er niks mee, tenzij er aanvullende voorwaarden zijn die maakt het geen korting meer is. Bijvoorbeeld daarbij een regeling dat je na de uitslag nog kunt annuleren, maar dan je betaalde prijs gecorrigeerd naar die onzekere verwachtingswaarde terug krijgt.

Ik zou argumenteren dat omdat het bedrijf de eigen boekhouding doet, deze kennis onderdeel is van de voor dit bedrijf vereiste vakkennis.