Ron van der Kolk

Hebben de facturen van beide kanten betrekking op de periode van voor de faillietverklaring? Dan kun je een beroep doen op verrekening. Je moet dat wel aan de curator laten weten. Vervelende situatie, want je schiet er nog steeds 10K bij in.

Beste AJ, Welkom op Higherlevel. Enige zelfstandigheid mag wel verwacht worden als ondernemer. Heb je bijvoorbeeld al eens een paar leasebedrijven gebeld om te vragen wat er mogelijk is? Uit de forumregels, waarmee je bij het aanmaken van een account akkoord bent gegaan:

Waar, wanneer en waarom heeft de Belastingdienst dat gezegd? Welke argumenten werden gegeven ter onderbouwing en welke mogelijk consequenties werden geschetst? Zonder verdere informatie is het koffiedik kijken. Ik gok dat het niet gaat om de verhouding, maar dat een te groot deel van het totaal aantal uren niet voldoende onderbouwd is als zijnde besteed aan de onderneming. Je maakt een aanname dat je business (internet) daar iets mee te maken zou hebben, maar het is maar de vraag of dat zo is. Het lijkt me persoonlijk sterk dat dit de onderbouwing kan zijn, maar zonder verdere informatie is het wederom theeblaadjes lezen. Zoals gezegd gok ik niet dat het te maken heeft met de aard van je business, maar met de aard van de uren. Als de Belastingdienst van mening is dat je onvoldoende kunt aantonen dat je aan het urencriterium voldoet dan kun je een aantal regelingen inderdaad niet toepassen. Dat is ook waarom ik vermoed dat dat hetgeen is dat hier speelt. Maar zonder verdere informatie over wat de Belastingdienst nu precies heeft gezegd (en op basis waarvan), is dat niet meer dan een vermoeden. Kortom: even terug naar het begin, wat is nu precies het probleem volgens de Belastingdienst?

Is dat gebrek aan kennis bij de verkoper of gebrek aan kunde bij de techneut? (Dat is geen kritiek op jou persoonlijk hoor, Basto. Ik heb vroeger zelf in de ICT dienstverlening aan zowel de technische als de verkopende kant gewerkt, dus ik ken het dilemma maar al te goed.)

Beste Nicole, Welkom op Higherlevel. Wat heb je zelf al gevonden? Lees ook hier eens.

Als in Belgie wonende dga van een Nederlandse BV val je onder de Nederlandse inkomstenbelasting. Maar wonen in België en werken in Nederland kent zowel kansen als bedreigingen, dus het inschakelen van een adviseur voor maatwerk is aan te raden. In België moet je, net als in Nederland, jezelf inschrijven in de plaats die je hoofdverblijfplaats is. Dat zulks wellicht fiscale consequenties heeft, is daarbij geen argument.

Beste Anup, Welkom op Higherlevel. Leuk om te lezen dat je voor jezelf wilt beginnen en je passie op een positieve manier in wilt zetten om anderen te helpen. Maar hebben die anderen daar wel behoefte aan? Je hele verhaal draait zoals ik het lees om jou, wat jij vindt, wat jij wilt doen. Ik zie echter niet in waarom ik je zou betalen om je hobby uit te oefenen. Wat vriendelijker geformuleerd: je passie en enthousiasme komen wel naar voren (misschien iets te, ik word overrompeld), maar ik mis de aansluiting met mijn behoefte: wat heb ik hier nu aan cq. wat levert het me op? Ik snap heel goed waarom je het hier en op je site zo schrijft (heel herkenbaar, dat enthousiasme) maar dit lijkt me wel een aandachtspunt. Ik lees inmiddels ook waarom je dat zo hebt gedaan. Op je visiepagina hang je dat op aan een citaat van Simon Sinek. Wat hij aangeeft is maar een deel van het verhaal. Natuurlijk moet je een bestaansreden als passie hebben, maar dat alleen is (lang) niet genoeg om iets te verkopen. Daarvoor is het nodig een (potentiële) behoefte van een klant in te vullen. Wat ik ook nog mis is waarom jij gekwalificeerd zou zijn om deze diensten aan mij te verlenen. Dat je dat graag wilt is allemaal leuk en aardig, maar waarom kun jij dat beter dan ikzelf? In de "over mij" mis ik kwalificaties of referenties en zie ik dat je jezelf "bezig houdt" met strategische organisatievraagstukken. Nog een privacystokpaardje: ik zie dat je in de vragenlijst op je site vraagt naar persoonsgegevens en concurrentiegevoelige informatie, maar er is geen privacystatement en de website maakt geen gebruik van een beveiligde verbinding. Ook zie ik geen adres, KvK nummer of wat dan ook. Op basis daarvan zou ik mensen sterk afraden iets in te vullen.

Tussen magazijn en afleveradres kan ook van alles gebeuren. Misschien even een belletje plegen naar de partijen die zorgen voor verpakken en verzenden?

Geen gek idee, al denk ik dat dit ook vooraf overeengekomen moet worden. Opnemen in de voorwaarden lijkt me onredelijk bezwarend. Online identificeren heeft daarnaast zo zijn uitdagingen mbt verwerking van persoonsgegevens; bij online alcoholverkoop is dat ook een dingetje.

Ik denk dat Highio hier niet doelt op weinig absolute winst, maar om grote risico's ten aanzien van de winst. Als 1% van je orders in de soep loopt, draai je al verlies. Dat is nogal wat. Op grond waarvan zou je aangifte willen doen? Omdat ze niet betalen of omdat je vermoedens hebt over de reden daarvoor? In beide gevallen zal er waarschijnlijk geen aangifte worden opgenomen of wordt de aangifte niet in behandeling genomen want er is (nog) geen sprake van een misdrijf.

Wil je weten wat anderen in de praktijk doen of wat er moet/mag? Arnoud Engelfriet schreef er jaren geleden al een column over en ook de reacties eronder zijn het lezen waard. Tussen de regels door zit de belangrijke vraag: wanneer ontstaat er nu een overeenkomst en hoe zorg je voor die tijd voor de wederzijdse afspraak om vooruit te betalen. Als er eerst een overeenkomst ontstaat zul je toch de optie tot achteraf (de helft) betalen moeten aanbieden.

Ken je de Wet Koop of Afstand? En lever je ook aan particulieren? Volledige vooruitbetaling mag ook bij online verkoop van goederen aan consumenten, als je vooruitbetaling maar expliciet met de klant afspreekt bij de verkoop. Als het uitsluitend wordt vermeld (in kleine letters, grote letters of in de algemene voorwaarden) is dat niet voldoende. Je mag een klant die al heeft gekocht niet dwingen tot volledige vooruitbetaling op grond van algemene voorwaarden, maar je mag wel de verkoop weigeren aan een klant die niet akkoord gaat met de voorgestelde afspraak tot vooruitbetaling. EDIT: Met bovenstaande theoretische excercitie raak ik aan de ene kant misschien teveel off-topic. Het is aan de andere kant wel verstandig te zorgen dat je manier van werken voldoet aan wet- en regelgeving m.b.t. vooruitbetaling en retourrecht, ook al heb je nog nooit klachten gehad en doen je concurrenten het ook zo. Daar ging de oorspronkelijke vraag weliswaar niet direct over, maar straks zit er een echte klant tussen die wel bestelt en niet betaalt om een reden die hier mee te maken heeft.

Beste Basto, Allereest mijn complimenten voor je kwetsbare en open opstelling. Zonder nadere informatie is natuurlijk niet te zeggen of het een kans is dat er op dit moment maar een Nederlandse speler lijkt over te blijven. Als je klanten bijvoorbeeld Europees aanbesteden is het Nederlands zijn niet perse een voordeel. Daarnaast is het hebben van een monopolie of oligopolie ook niet altijd voordelig. De vraag is ook of je wel mee moet gaan; dan denk je vanuit je huidige situatie. Kun je ook een andere kant op met je bedrijf waardoor de investeringen niet nodig zijn? Kun je bijvoorbeeld kennis en apparatuur gaan levereren aan bedrijven die wel gecertificeerd zijn en zo een andere positie in de keten innemen? (Ik vind het ontzettend leuk om verder strategisch te brainstormen maar laat ik niet op de zaken vooruit lopen) Het is een beetje een open deur, maar probeer toch zakelijk vanuit het heden naar de toekomst te kijken en het verleden achter je te laten. Dat het tot nu toe heel veel energie, tijd en geld heeft gekost is helaas minder belangrijk dan de daadwerkelijke waarde nu en in de toekomst. Je wilt liever geen bemoeienis, lees ik. Dat kan ik ook wel begrijpen. Maar wat is dan het belang dat iemand kan hebben om risicodragend geld in jouw onderneming te steken? What's in it for them?

Ik zeg ook niet dat een geldschieter daar geen belang bij zou kunnen hebben. De situatie beperkt wel het aantal mogelijkheden, want hier speelt een groot risico. Iemand die zomaar even dat bedrag op de rekening komt storten lijkt me toch echt een illusie. Net als het idee dat daarmee het probleem zomaar is opgelost. Iemand die de organisatie geld gaat lenen wil voor dat risico waarschijnlijk een navenant hoge rente. Het is de vraag of het bedrijf goed genoeg loopt en zal blijven lopen om de lening uiteindelijk af te lossen en in ieder geval de rentelasten te dragen. Door het hoge risicoprofiel kun je mogelijk niet bij een gewone bank terecht. Mogelijk zijn er ook privé garantstellingen nodig en het is maar de vraag of zoonlief iets van waarde heeft en dat wil. Iemand die geld in de organisatie gaat investeren wil voor dat risico waarschijnlijk een deel van de organisatie bezitten. Het is maar de vraag of zoonlief het eigendom van de organisatie wil delen, laat staan of hij een meerderheidsaandeel zou willen afstaan. Gezien de situatie heeft de zoon een slechte onderhandelingspositie, want de boel staat op klappen en zonder snelle kapitaalinjectie is hij alles kwijt. Iemand die geld investeert zal zeer waarschijnlijk ook invloed willen op het bestuur van de organisatie om de investering veilig te stellen. Ik ken de zoon niet, maar afgaande op de gegeven informatie maakt hij op dit moment geen goede indruk als bestuurder. Ik zou er op basis van dit verhaal bijvoorbeeld zelf geen geld in durven steken zonder invloed te kunnen uitoefenen op de bedrijfsvoering. Het is de vraag of de zoon dit wil. Gezien het risico op de te lenen cq. investeren som lijkt een geldschieter van buitenaf me lastig om snel te vinden of al snel leiden tot voor de ondernemer niet wenselijke voorwaarden. Het is misschien mogelijk om daarom specifiek te kijken naar degenen die al een belang hebben in de organisatie dat groter is dan te lenen som. Denk hierbij aan klanten/opdrachtgevers, leveranciers en (verzamelde) medewerkers. Als deze organisatie omvalt is de schade voor hun groter dan de geleende/geïnvesteerde som, waardoor ze eerder geneigd kunnen zijn om tegen redelijke voorwaarden bij te dragen. Maar goed, dat is allemaal speculeren op basis van een verhaal van een vader die een zoon heeft die een bedrijf heeft gekocht waar nu een probleem mee lijkt te zijn. Ik denk niet dat dit iets is voor een forum, maar voor directe actie om een (financieel) expert in te schakelen die volgende week in de boeken duikt en komt met een duidelijke diagnose en prognose van de situatie. Die cijfers heb je waarschijnlijk toch nodig, want verstandige geldschieters willen ook graag weten hoe het er precies voorstaat. Zo'n expert kan ook gericht adviseren wat voor dit type organisatie in deze fase een goede oplossing zou kunnen zijn. Dat zou ook iets heel anders kunnen zijn dan ergens 50.000 euro ophalen. Stel dat het inderdaad een liquiditeitsprobleem is, dan passeert hierboven al een aantal opties de revue.

Stel jezelf alvast de vraag: welk belang zou een geldschieter kunnen hebben om een halve ton te steken in een onderneming die op klappen staat? Dat beperkt wellicht de zoektocht.

Studiefinanciering is een particuliere aangelegenheid en geen ondernemersvraag. Je kunt overigens alleen studiefinanciering krijgen voor een erkende opleiding; orthomoleculaire geneeskunde is een pseudowetenschap en komt daarom niet in aanmerking. Daarnaast is de studie met zo weinig studiebelasting (15 lesdagen verdeeld over een jaar) veel te kort om aan de voorwaarden voor studiefinanciering te voldoen.

Vorderingen? Kun je daar iets meer over vertellen? Is er een concreet maandbedrag afgesproken in de betalingsregeling? Heb je dat bedrag niet kunnen realiseren en is dat de gegeven motivatie voor het intrekken van de regeling?

Ik zou niet alleen arbeidsrechtelijk advies inwinnen, maar ook eens een personeelsadviseur of coach raadplegen hoe je op een positieve en persoonlijke manier kunt omgaan met (potentiële) medewerkers. Ik heb ook gewerkt met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt; dat jij zo te lezen vooral negatieve signalen oppikt, zegt mogelijk ook iets over hoe je er zelf in staat. Misschien zijn niet alle kandidaten gemotiveerd, maar (intrinsiek) motiveren is dan ook een van de belangrijkste taken van jou als leidinggevende.

De koerswinst bij verkoop van in privé gehouden aandelen is niet belast. Zolang je ze hebt tellen ze wel meer voor de vermogensrendementsheffing. Maar we lopen op de zaken vooruit. Ik ben geen fiscalist, en het lijkt me goed om nog even een reactie af te wachten op waar het allemaal mee begon: de valkuilen bij het laten betalen van je diensten in aandelen met daarmee overeenkomende waarde.

Beste Caper, Welkom op Higherlevel. De reële waarde van de aandelen telt als inkomsten, ook al krijg je geen geld in handen. NDO merkt ook al op dat je wel inkomstenbelasting over de waarde moet betalen. Je moet gewoon BTW afdragen over het factuurbedrag. Het is aan jouw om te zorgen dat het factuurbedrag overeenkomt met de te verkrijgen aandelen. Als je alleen aandelen krijgt, betekent het dat je wel BTW moet afdragen, maar dat je dat bedrag nooit in handen krijgt. Een eenmanszaak kan voor zover ik weet geen aandelen bezitten, dus komt het in privé.

De Belastingdienst kijk niet verder dan de fiscale regels (BTW, ANBI status, etc.). Er is verder praktisch geen toezicht op goede doelen, slechts zelfregulering. Goede doelen kunnen zich vrijwillig onderwerpen aan een keurmerk of zich laten erkennen door het CBF, maar verplicht is dat niet. Overigens ziet het CBF ook veel over het hoofd. Er zijn nog veel goede doelen die wel beloftes doen en geld aanpakken, maar niet transparant zijn wat er daadwerkelijk met dat geld gebeurt. Voor een individuele donateur is het niet mogelijk om te constateren dat hij benadeeld wordt, laat staan praktisch om daarover te gaan procederen. Op dit forum is de combinatie van onderneming en goed doel al vaker voorbij gekomen, zoals hier, hier en hier.

Ik denk dat het vooral de mogelijke belangenverstrengeling is die het hier gecompliceerd maakt. Ik denk dat je wellicht met andere ogen moet kijken naar de situatie (privébelang en stichtingsbelang), en dat zouden de andere bestuurders misschien ook moeten doen. Als jij privé een BV start om privé inkomsten te genereren en die BV wekt de indruk onder de vlag van de stichting te varen, zou het bestuur van de stichting daar misschien tegen op moeten treden vanuit het belang van de stichting. Het lijkt me ook niet kies als het stichtingsbestuur zichzelf in dienst neemt bij de BV, om maar wat te noemen. Dit is niet zo ongebruikelijk. Maar misschien kun je beter eerst even terug naar het doel van het verhaal, dat uiteenvalt in twee belangen: het belang van jezelf en het belang van de stichting. De doelen van de stichting zijn ongetwijfeld nobel, en ik snap dat je ondertussen ook een inkomen wilt verdienen, maar probeer de keuze te maken tussen ofwel bestuurder zijn voor de stichting ofwel medewerker zijn van de stichting of diens BV.

Als jij of jouw personal holding bij de KvK ingeschreven staat als bestuurder (directeur) van de werkmij Voor het antwoord op de vraag of iemand bestuurder is, is het niet zonder meer bepalend of iemand in het handelsregister staat ingeschreven als bestuurder. Er moet ook worden gekeken naar de feitelijke omstandigheden, bijvoorbeeld of de bestuurder als zodanig is benoemd of zich als zodanig gedraagt. In geval van faillissement van de vennootschap worden de feitelijke beleidsbepalers in bepaalde gevallen gelijk gesteld aan bestuurders, met mogelijke hoofdelijk aansprakelijk voor het bedrag van de schulden.

Welke gevolgen dat heeft kan hij aan de hypotheekverstrekker vragen of in de voorwaarden lezen. In de voorwaarden staat mogelijk ook dat hij wijzigingen in zijn inkomenssituatie of zijn risico's moet doorgeven. Ondernemen is een risico en als hij uiteindelijk de hypotheek niet meer kunt opbrengen is de hypotheekverstrekker niet blij. Als de verstrekker ontdekt dat hij bij het afsluiten van de hypotheek bewust onjuiste informatie hebt verstrekt of informatie hebt verzwegen kunnen ze mogelijk de hypotheek als niet verstrekt beschouwen en directe terugbetaling eisen. Het gaat vooral om het risico op lange termijn, niet om het maandbedrag. Dat risico voor de bank verandert hier aanzienlijk. Kortom, hij kan het beste eerlijk zijn tegen de hypotheekverstrekker, ook al kan dat betekenen dat hij niet kan gaan verhuizen of niet kan gaan ondernemen. Misschien valt het mee en accepteert de verstrekker een hypotheek op het salaris van zijn vrouw.

Heb je jezelf contractueel verplicht tot levering? Als er nog wordt betaald maar er slechts vermoedens en geruchten zijn, kun je niet zomaar je mensen terugtrekken. Als er niet meer wordt betaald, kun je de leveringsverplichting opschorten totdat de afnemer de betalingsverplichting (weer) heeft voldaan. Als je geen leveringsplicht bent overeengekomen kun je (opnieuw) onderhandelen over de voorwaarden, en open aangeven dat je risico's ziet. Als er garanties zijn te geven op betaling, of de betaalfrequentie kan van een maand naar een week of een dag, dan kun je misschien doorgaan met leveren van mensen. Je toont dan je goede wil om te (blijven) helpen, maar je verstand om het risico te verkleinen. Over vermoedens en bewindvoerders gesproken: als er een surseance van betaling is, dan zou het in het Centraal Insolventieregister kunnen staan. Heb je daar al gezocht?