4711

Dus de holding krijgt een vordering van bijna 325.000,- op de onroerend-goed BV? Of moet het Agio worden? Of iets anders? Nog steeds ben je als bestuurder verantwoordelijk voor de inbrengbeschrijving volgens mij. Ik zou niet weten wat er mis kan gaan, maar als het niet 'blijkt te kloppen' kan je misschien aansprakelijk zijn, lijkt mij dan. Wat zeggen je adviseurs?

Je bent als bestuurder zelf verantwoordelijk voor de inbrengbeschrijving. Dus als het niet klopt, dan heb je het niet goed gedaan. Over de juridische aspecten hiervan durf ik niets te zeggen. Begrijp ik dat het aandelenkapitaal 1 ton wordt (niet 100 euro, neem ik aan…)? Dan zou ik denken dat je een probleem hebt (lees: aansprakelijk zou kunnen zijn) wanneer blijkt dat de waarde van het ingebrachte aanzienlijk lager is.

Als je personeel gaat detacheren, dan komen er wel de nodige zaken op je pad. Als je personeel internationaal gaat detacheren, dan komt er heel veel op je pad. Als je een LTD gaat oprichten, dan heb je het nodige te regelen. Als je een LTD gaat oprichten die vervolgens internationaal gaat ondernemen en internationaal personeel gaat detacheren, dan denk ik dat je iets meer hulp nodig zal hebben dan een paar reacties op een forum. Om simpelweg "Hoe zit dat fiscaal gezien?" te posten zal niet volstaan in mijn ogen.

De gratis lunches zijn dan loon voor de werknemers (moet verwerkt worden in de loonadministratie en daar moet loonheffingen over berekend worden). De kosten van jouw eigen lunch is niet aftrekbaar van de winst. Iedereen moet namelijk lunchen. Het is niet zo dat jij alleen hoeft te lunchen omdat je ondernemer bent. Het lunchen heeft totaal niets met je onderneming te maken en is dan ook een privéaangelegenheid.

Aha! Het lijkt mij dat dat allemaal onder de gerichte vrijstellingen valt. En dan zal de vaste vergoeding hiervoor (omdat jullie dit al "wetenschappelijk onderzocht" hebben in het verleden) ook daar onder vallen.

Hoe zou iemand op HL daar nou een mening over kunnen geven als je niet vertelt wat het precies is dat jullie vergoeden? "Bonnetjes van zijn uitgaven" kan werkelijk alles betekenen. Wat is het dan?

Als je de jaarstukken opmaakt, dan waardeer je natuurlijk de vordering af nu dat gebleken is dat deze incourant is. Dus op het bedrag van verschuldigde IB heeft deze geen effect (voorlopig).

Nee, bij het bepalen van het resultaat van een bepaald jaar (in dit geval 2013) mag je geen rekening houden met gebeurtenissen die zich pas ná de afsluitdatum voordoen. Dus je gegevens van 2013 kloppen gewoon (althans wat het ongeluk betreft!). In 2013 kon je namelijk niet weten dat je in 2014 een ongeluk zou krijgen, dat moet pas in 2014 meegenomen worden in het resultaat.

Zoals ik het lees, zou het volstaan met een factuur aan een afnemer buiten de EU en een betaling via de bank van buiten de EU. Lijkt mij ook vrij realistisch: Waarom zou iemand uit bijvoorbeeld de VS laten wij zeggen 20,- euro aan jou overmaken voor iets dat je factureert en op de post doet, als hij/zij daar niets voor ontvangt? Daar hoef je geen "rocket-scientist" voor te zijn om dan te concluderen dat je dit ook daadwerkelijk op de bus gedaan hebt. Dat heb je dan erg aannemelijk gemaakt en dat moet genoeg zijn, lijkt mij.

Wanneer je ondernemer bent voor de IB, dan heb je recht op o.a. zelfstandigenaftrek (als je voldoet aan de voorwaarden). VOF of eenmanszaak (of beide) maakt geen verschil. Je moet gewoon geld aan je ex-vennoot overmaken als hij/zij daar recht op heeft (of goederen geven of zoiets - de 'buit moet verdeeld worden'...). Uit de VOF. Daarna is de rest voor jou.

K is wanneer de werkgever de premie betaalt. M is wanneer de premie ingehouden wordt op het loon (en daarna uiteraard ook betaald wordt). Ik weet niet of je van plan bent om premie ZVW in te houden of niet.

Maar dan is de vraag of iets "rechtsgeldig" is niet zo relevant. Want het gaat er dan om: Neemt de bank hier genoegen mee (om het geld voor jou te incasseren)? En diegene die daar het antwoord op heeft is... De bank.

Volgens mij ligt dit toch iets anders (ben geen jurist overigens): Het is maar net wat je 'rechtsgeldig' noemt. Het zal vast genoeg zijn om iets te incasseren. Maar wat als de klant achteraf dit laat storneren? (want volgens mij kan je dit soort automatische incasso's altijd terugdraaien) De vraag is dus eigenlijk, volgens mij dan, of de rechter (in een extreem geval) vindt dat er een verplichting tot betalen bestaat.

Wanneer de VOF ophoudt te bestaan (op 1 augustus dus, als ik het goed begrijp) dan moet alles op een rij gezet worden, dus een balans en een resultaatrekening opgesteld worden. Vervolgens moet er tussen de vennoten afgerekend worden. Wanner je (vervolgens) een eenmanszaak start, dan kan je eventueel jouw gedeelte van de VOF inbrengen (en dat dan op de openingsbalans zetten). Overigens is de zelfstandigenaftrek voor de ondernemer en niet voor de VOF, dus ook voor de ondernemer met een eenmanszaak (mits aan de voorwaarden voldaan).

Wel.

Dus je maakt een winst met de webshop van 500,- euro per maand voor 3 uur werk (of misschien eigenlijk 4 uur incl. sociale media, als ik het goed begrijp?). Niet slecht! Maar om te verwachten dat iemand makkelijk hier 10.000,- euro (of wat je nou precies in je hoofd hebt) voor neertelt om dit genot over te mogen nemen, lijkt mij hoog gegrepen. Die persoon moet dan maar afwachten of dit werkelijk waar is, een blijvende zaak is, lijken in de kast zitten, op drijfzand gebouwd is enzovoort. En zoals gezegd: Waarom dit niet aanhouden en die paar uurtjes per maand hier voor vrijmaken?

En dan de antwoorden: 1a. ja 1b. ja 1c. geen idee wat je verder moet doen - alles dat nodig is, zou ik denken 2a. ja 2b. ja (omzet voor de BTW) en nee (je maakt hier geen winst op) 2c. je maakt hier geen winst op 2d. uiteraard geen toekomstige afschrijvingen, want de computer is weg 3a. ja 3b. privéopname 3000,- 3c. ja

Kan je niet beter op zoek gaan naar een andere leverancier? Zo te horen wordt dit nooit iets, ik zou de opdracht annuleren en opnieuw beginnen.

Nou, zo werkt het niet in Nederland. Als een vennoot uittreedt, houdt de VOF namelijk op te bestaan en moet er inderdaad afgerekend worden.

Ja, dat kan ook natuurlijk. Dan lever je ook volgens mij geen elektronische diensten meer. Maar ik bedoelde eigenlijk andersom: juist alleen maar wél elektronische diensten leveren en dus géén USB sticks meer aanbieden. In ieder geval zou ik proberen (om het niet erg ingewikkeld te maken) voor een soort levering te kiezen en niet allebei door elkaar aanbieden.

Misschien moet je de “USB stick optie” straks maar niet meer aanbieden, zodat je tenminste met maar één soort levering te maken krijgt (iedereen moet dan dus eerst de demo downloaden). Anders lijkt het mij nogal ingewikkeld worden allemaal.

"Kruisposten" bestaan niet in 'jaarstukkenland'. Het is gewoon een schuld (aan je creditcard/bank).

Ik vind het een vreemd verhaal dat je als carwash 100.000,- per week factureert voor opslagdiensten internationaal. Hoe zit dat? Je lijkt meer op iemand die in opdracht werkt, met die vreemde vragen. En nogmaals: of iets rechtsgeldig wel/niet is, is afhankelijk van wie/wat/hoe/waar enzovoort. Als je inderdaad een carwash zou zijn die diensten aan het buitenland factureert, dan moet je goede facturen maken en met de klant overeenkomen hoe deze aan te leveren. En er voor zorgen dat zij betaald worden.

Dat is jouw probleem helemaal niet. Als de klant in bijvoorbeeld Costa Rica maar bereid is om jouw factuur te betalen. Of nog beter: vooruitbetalen. Als de factuur niet betaald wordt, dan heb je er niets aan of deze door de rechter op Costa Rica wel/niet rechtsgeldig geacht wordt. Want daar kom je toch niet terecht. Wordt ie niet betaald, dan kan je naar je centen fluiten.

Het gebruik van de auto voor de dienstbetrekking is inderdaad privégebruik voor de onderneming. Nu zou je natuurlijk kunnen vinden dat de vergoeding hier voor het gevolg is van een prestatie (door de onderneming, de eigenaar van het bedrijfsmiddel). Dan zou het tot de bedrijfsopbrengst kunnen behoren (en belast worden met BTW!), een soort van “verhuur/beschikbaar stellen” van de auto of zoiets. Maar meestal houd je dit toch in de privésfeer, dus je ziet het als een vergoeding van de werkgever aan de werknemer. Helemaal buiten de onderneming om.