It's Lonely at the Top

Je roept het, je lacht en loopt verder.

Maar dan komt het besef... Het besef dat het waar is.

En daar zit je dan.. Daar zit ik met het besef, het besef dat ik gaanderweg de weg naar succes toch vele 'vrienden' ben verloren.

Jaloezie, afgunst, misverstanden en just business.

 

Eigenlijk moet je niet terug kijken, wandt dan ga je een balans opmaken en je afvragen of het je wel allemaal waard is geweest en nee, familie en vrienden verliezen kan dat toch niet waard zijn?!

En toch is het gebeurt, langzaam, heel langzaam tijdens het groeien.

Vrienden die concurenten werden.

Vrienden die afgunstig zijn, doordat jij berijkt wat zij niet verwacht hadden.

Familie die je door misverstanden kwijt raakt.

Mensen die het ondernemen niet snappen waardoor je dingen niet meer met ze kunt delen.

 

Is het me achteraf waard geweest?

Nee!! Absoluut niet!

Als ik het over kon doen, zou ik het dan weer doen?

Nee!! Absoluut niet!

 

Waarom ik dan door ga?

Als het me zo veel gekost heeft, is de waarde van mijn bedrijven te hoog geworden waardoor stoppen een onmogelijk verlies wordt.

 

Ik heb heel veel liefde voor mijn bedrijven, soms zelfs te veel liefde, ik geniet van veel momenten en ben er zeer trots op, dus denk ik maar niet te veel aan de weg ernaar toe, maar ja, het is eenzaam aan de top!

...

Mensen die het ondernemen niet snappen waardoor je dingen niet meer met ze kunt delen.

...

Daar hebben we higherlevel voor. ;) Vrienden die voor 'n baas werken zijn toch altijd minder enthousiast over hun werk en er al helemaal niet mee bezig tijdens vrije weekend of vakantie, dat is bij ondernemers toch wel anders.

 

De rest herken ik gelukkig niet, weet wel nog dat 1 van de 1ste tips die ik kreeg als starter is niet teveel details aan iedereen vertellen want je weet nooit wie uiteindelijk je concurrent wordt.

Voor een groot deel herkenbaar! Bedankt voor je bijdrage.

 

Wat een drama. ::)

Voor mij is het verhaal helemaal niet herkenbaar. Maar ik zit misschien ook nog lang niet aan de top.

Het lijkt me uitermate verdrietig zo terug te moeten kijken...

 

Toch zijn er genoeg topondernemers met hechte familiebanden en kleine vriendenkring.

Wellicht word je eenzaam als je alleen de berg beklimt en geen energie overhoudt voor je omgeving.

 

 

wellicht moet je de aandacht meer verleggen naar andere ondernemers in je netwerk (of daarbuiten)

die zitten vaker op 1 lijn, meer gelijksoortige denkbeelden, uiteindelijk bepaal jij zelf hoe 'lonely' het aan de top is..... ;)

Wellicht word je eenzaam als je alleen de berg beklimt en geen energie overhoudt voor je omgeving.

 

Daar zit voor mij wel iets van herkenning in. Vaak toch met de zaak bezig geweest, met wat minder aandacht voor het sociale aspect. Daar waar ik 'vrienden' ben verloren zoek ik het dan ook als eerste bij mezelf.

It's Lonely at the Top

Je roept het, je lacht en loopt verder.

 

En niet alleen aan de top....

 

Maar dan is het meer 'je mompelt het, je huilt en strompelt verder....'

Ik denk dat je je ook moet afvragen of je een deel van deze vrienden/familie niet was kwijtgeraakt als je geen ondernemer was geweest. Het is vaak makkelijk om te zeggen dat het spaak loopt vanwege onbegrip/misverstanden/succes maar deze factoren kunnen ook spelen als je in loondienst bent.

 

Ik ben geen topondernemer, dus misschien praat ik wel voor mijn beurt. Maar ik heb prima contact met familie, vrienden en zelfs concurrenten.

Wat verdrietig om te lezen maar niet zo zeer herkenbaar. Ik val niet in de categorie topondernemer maar volgens mij heb ik het tot nu toe niet slecht gedaan. Ik heb gelukkig altijd wel mensen om me heen gehad die me steunden of in ieder geval me niet tegenwerkten en ongetwijfeld zullen er ook wel eens mensen jaloers geweest zijn of zijn maar dat is iets wat ik niet persoonlijk opvat. Ik voel ook wel eens een groen spookje als ik zie dat iemand schijnbaar moeiteloos iets bereikt wat mij met hard werken niet lukt (slank, gespierd lichaam bijvoorbeeld ;D ). Dat betekent niet dat ik dat dan iemand niet gun, het is een gevoel in mezelf waar ik op dat moment mee moet dealen. Zo zie ik dat ook bij anderen.

 

Ik denk dat het veel gaat helpen als je er zelf iets anders in gaat staan. Nogmaals het is toch wel erg triest als je nu op 30 jarige leeftijd terug kijkt op je leven en bedenkt dat je het liever anders had gedaan. Als dat echt zo is overigens dan raad ik je aan om nu je leven heel drastisch om te gooien, wie weet wat voor spannends je allemaal te wachten staat. Veel sterkte en wijsheid.

Echte vrienden zijn gebleven, evenals familie. Dat ik ze de afgelopen jaren minder heb gezien is meer te wijten aan de afstand door mijn eigen verhuizingen. Wel spelen je eigen afwegingen een rol: een dierbare vriend wil je niet verliezen dus daar houd je hoe dan ook contact mee.

En er zijn nieuwe vrienden / netwerk voor in de plaats gekomen. Stuk voor stuk boeiende mensen, kijk alleen al eens rond hier op HL maar ook zakelijk zijn er leuke relaties ontstaan. Het zijn geen vriendschappen maar een aantal van hen voelt wel als een warm bad. Lonely? Nee! At the top? Ook niet. Happy? Zeker!

Wat mij opvalt, of zoals ik het interpreteer: Het succes dat door TS werd/wordt nagestreefd, wordt nu meer als verdienste ervaren met het besef dat het ten koste gaat van iets dat werkelijk als succesvol kan voelen: echte vriendschap.

 

Maar is het te laat om van dat voetstuk af te stappen en werkelijk top-succes na te streven?

 

Succès en groet,

 

Hans

 

Wat is de/je definitie van 'succesvol ondernemer'... ???

Maar is het te laat om van dat voetstuk af te stappen en werkelijk top-succes na te streven?

 

Michellodie neemt woorden als jaloezie, afgunst, misverstanden enzovoorts in de mond.

Als Michellodie ervaart dat 'vrienden' zich op deze manier gedragen dan moet je je afvragen in hoeverre de term vriendschap van toepassing is op deze mensen. Opgemerkt natuurlijk dat het er ook vanaf hangt hoe je vriendschap definieert.

Het is volgens mij niet zozeer dat de ondernemer zich verheven voelt boven zijn vrienden maar dat 'vrienden' zich verlagen tot het niveau van afgeven op de persoonlijke ontwikkelingen van in dit geval de ondernemer.

 

 

Feit blijft dat mensen die gaan ondernemen geinstresseed raken in hele andere zaken en zich daardoor als mens op andere vlakken ontwikkelen. Ik denk dat vrijwel iedereen hier de situaties op verjaardagsfeestjes wel herkent waar je op een gegeven moment concludeert dat je komt omdat je uitgenodigd bent maar qua interesses eigenlijk helemaal niets meer gemeen hebt met de andere gasten. Hoe groter de afstand van jouw (voormalige) netwerk tot ondernemerschap, hoe groter de kans op dit soort ervaringen.

 

Natuurlijk gebeurt dat ook niet ondernemers. Toch denk ik dat het ondernemerschap dit proces van veranderende interesses en nieuwe prioriteiten versnelt. Nieuwe ondernemers wiens sociale contacten geen feeling hebben met ondernemerschap merken dat ze opnieuw moeten beginnen.met het opbouwen van een sociaal netwerk.

 

Feit blijft dat mensen die gaan ondernemen geinteresseerd raken in hele andere zaken en zich daardoor als mens op andere vlakken ontwikkelen.

 

 

Gebeurt ook als je carriere maakt, een andere partner vindt, kinderen krijgt, drie maanden in het ziekenhuis ligt, verhuist naar een andere stad. Dat is gewoon het leven. Jij ontwikkelt je linksom, iemand anders gaat rechtsom. Soms blijf je in contact, soms verwatert het.

 

Je bent altijd de star act in je eigen film, maar dat hoeft je niet ervan te weerhouden om contact te houden met de rest van de cast.

Vervlakking ligt altijd op de loer. Of je nu "verdrinkt" in je ondernemerschap of in het hangen op de SBS-bank. Maar vereenzaming ook natuurlijk. En laat dat nu net wat vaker voorkomen bij ondernemers. Veel ondernemers organiseren vrijdagsmiddags een "happy hour" om even gewoon te kunnen kleppen en beppen onderling. De virtuele smeltkroes van HL is natuurlijk een mooie afleiding en sluit vooral goed aan op web-ondernemen. Maar er is hier niet veel ruimte dat als uitlaatklep kan dienen. Daar is het ook niet voor bedoeld. Of ben je al zover afgedwaald dat je een post van een pseudo-alias op hetzelfde niveau ervaart als een live-gesprek?

Advies aan TS. Zoek sociale contacten buiten je werkgebied, zodat je straks ook nog over andere dingen mee kunt praten.

Feit blijft dat mensen die gaan ondernemen geinstresseed raken in hele andere zaken en zich daardoor als mens op andere vlakken ontwikkelen. Ik denk dat vrijwel iedereen hier de situaties op verjaardagsfeestjes wel herkent waar je op een gegeven moment concludeert dat je komt omdat je uitgenodigd bent maar qua interesses eigenlijk helemaal niets meer gemeen hebt met de andere gasten. Hoe groter de afstand van jouw (voormalige) netwerk tot ondernemerschap, hoe groter de kans op dit soort ervaringen.

spijker op zijn kop als je het mij vraagt, maar zoals Twa ook terecht aangeeft je kunt ook contact houden met de cast,

jij bent idd de ster, maar je bent naar mijn mening ook de regisseur..

Wat is de top? Dit klinkt i.i.g. niet als de top, tenminste niet in mijn definitie van 'de top'. Gelukkig zijn is de top en ongelukkig zijn is de bodem. Maar jouw top is blijkbaar het zakelijk succes t.o.v. jouw eigen sociale omgeving wat erop neer komt dat je je in zekere zin iets verheven voelt boven de ander. Misschien zit daar wel het knelpunt dat er een bepaalde arrogantie van je uitstraalt en ervaar jij dat als afgunst. Ondernemen kan er nooit de reden voor zijn dat geen gespreksstof meer hebt want dan moet je jezelf eens gaan afvragen of je onbewust toch niet heel erg bekrompen geworden bent. Persoonlijke ontwikkeling en ontwikkeling (evolutie) van denkbeelden etc. etc kan er daarentegen wel voor zorgen dat je de sociale omgeving ontgroeit.

Tenminste dit soort gevallen kom ik vaak tegen, hoeft niet perse op de topicstarter van toepassing te zijn.

Mooi om te zien hoe iedereen 'It's Lonely at the Top' defineerd.

 

Het blijft een uitspraak waar alleen het gevoel spreekt.

Hoe iemand iets ervaart en daarmee voelt is voor iedereen anders waardoor deze zin voor vele heel anders geïnterperteerd worden.

 

Een aantal berichten interperteer ik dan ook als het uiten van het gevoel en ik dank jullie hartelijk dat jullie dit zo mooi weten te omschrijven.

 

Voor degene waarbij ik me persoonlijk geraakt voel zal ik mijn mening over geven en/of uitleg geven.

 

Sandra.

Vrienden die voor 'n baas werken zijn toch altijd minder enthousiast over hun werk en er al helemaal niet mee bezig tijdens vrije weekend of vakantie, dat is bij ondernemers toch wel anders.

 

De rest herken ik gelukkig niet, weet wel nog dat 1 van de 1ste tips die ik kreeg als starter is niet teveel details aan iedereen vertellen want je weet nooit wie uiteindelijk je concurrent wordt.

 

Ik merk idd ook bij vrienden dat het moeilijk te bevatten is wat ondernemen inhoud.

De opmerking, 'je moet het rustiger aan doen' wordt veelal gegeven, waarbij het voor je vrienden nauwelijks te bevatten is dat niks doen stilstand en teruggang betekend.

 

Ik spreek niet van concurenten, maar van collega's. Ik ben van mening dat ondernemers elkaar juist kunnen versterken, helaas deelt dus niet iedereen die mening ;).

 

Het lijkt me uitermate verdrietig zo terug te moeten kijken...

 

Toch zijn er genoeg topondernemers met hechte familiebanden en kleine vriendenkring.

Wellicht word je eenzaam als je alleen de berg beklimt en geen energie overhoudt voor je omgeving.

 

 

 

Ik heb gelukkig echt wel een hechte familie/gezins band en ook een vriendenkring, maar helaas verlies je vrienden en terugkijkend vind ik dat heel jammer.

Gelukkig kan ik volledig steunen op mijn broer en zussen!

 

Het blijft idd altijd een uitdaging om energie over te houden voor de mensen om je heen, hierin een goede combi te vinden is idd lastig.

 

Derk-Jan

 

En niet alleen aan de top....

 

Maar dan is het meer 'je mompelt het, je huilt en strompelt verder....'

 

Dat gebeurt er idd van binnen, helemaal waar!

 

Ik denk dat je je ook moet afvragen of je een deel van deze vrienden/familie niet was kwijtgeraakt als je geen ondernemer was geweest. Het is vaak makkelijk om te zeggen dat het spaak loopt vanwege onbegrip/misverstanden/succes maar deze factoren kunnen ook spelen als je in loondienst bent.

 

Ik ben geen topondernemer, dus misschien praat ik wel voor mijn beurt. Maar ik heb prima contact met familie, vrienden en zelfs concurrenten.

 

Daar heb je helemaal gelijk in!

Ik besef dat vriendschappen komen en gaan, ze zijn een aanvulling in een levensfase, waarvan sommige blijven doordat zij mee groeien.

Het is waarschijnlijk ook makkelijker om het daarop te gooien, echter die ik nu in mijn leven moet missen zijn werkelijk door het bedrijf.

 

Wat verdrietig om te lezen maar niet zo zeer herkenbaar. Ik val niet in de categorie topondernemer maar volgens mij heb ik het tot nu toe niet slecht gedaan. Ik heb gelukkig altijd wel mensen om me heen gehad die me steunden of in ieder geval me niet tegenwerkten en ongetwijfeld zullen er ook wel eens mensen jaloers geweest zijn of zijn maar dat is iets wat ik niet persoonlijk opvat. Ik voel ook wel eens een groen spookje als ik zie dat iemand schijnbaar moeiteloos iets bereikt wat mij met hard werken niet lukt (slank, gespierd lichaam bijvoorbeeld ;D ). Dat betekent niet dat ik dat dan iemand niet gun, het is een gevoel in mezelf waar ik op dat moment mee moet dealen. Zo zie ik dat ook bij anderen.

 

Ik denk dat het veel gaat helpen als je er zelf iets anders in gaat staan. Nogmaals het is toch wel erg triest als je nu op 30 jarige leeftijd terug kijkt op je leven en bedenkt dat je het liever anders had gedaan. Als dat echt zo is overigens dan raad ik je aan om nu je leven heel drastisch om te gooien, wie weet wat voor spannends je allemaal te wachten staat. Veel sterkte en wijsheid.

 

Wat fijn om te lezen dat je je zo gesteunt voelt vanuit je omgeving, koester dit wand dit is dus niet altijd het geval.

 

Momenteel ben ik aan het opkrabbelen van een zware tegenslag, hierdoor ben ik alles gaan overzien.

Begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn werk, ik vind het geweldig en ik zou het voor geen goud meer willen missen, dus ik ga het roer qwa bedrijven zeker niet omgooien, maar waar ik op doel is de weg ernaar toe, die heb ik nu al bewandeld en het is allemaal gebeurt, dus waarom strijden om iets om het daarna weg te gooien?!

Waarschijnlijk komt het omdat ik qwa gevoel in een dal zit en dan een topic openen met 'at the top', maar dat is het, je bedrijf kan top lopen, maar je kan qwa gevoel in een dal zitten.

 

Wat mij opvalt, of zoals ik het interpreteer: Het succes dat door TS werd/wordt nagestreefd, wordt nu meer als verdienste ervaren met het besef dat het ten koste gaat van iets dat werkelijk als succesvol kan voelen: echte vriendschap.

 

Maar is het te laat om van dat voetstuk af te stappen en werkelijk top-succes na te streven?

 

Succès en groet,

 

Hans

 

Het is zeker voor mij nu een mooi moment om te gaan kijken naar hoe de balans tussen werk en privé beter kan, maar dit is iets waar ik al jaren mee worstel.

 

Tot zover, moet nu werken ;)

Goeden dag,

Voordat ik verdere andwoorden ga geven denk ik dat ik wel uit moet leggen dat de quote 'It's Lonely at the Top' voor mij niet als letterlijk beschouwd wordt, denk aub niet dat ik mezelf aan de top beschouw.

De quote betekend voor mij dat je met het ondernemen tegenslagen krijgt en helaas mensen verliest.

Dit betekend niet dat ik naar mijn idee er niks voor terug heb gekregen zowel zakelijk als privé.

Beschouw mijn eerste bericht als een gevoel wat ik van me af wilde schrijven en wilde delen met mede ondernemers.

 

Maar om verder te gaan:

 

Wat is de/je definitie van 'succesvol ondernemer'... ???

 

Ik denk dat dé defenietie voor iedereen anders is.

Mijn defenitie is een bedrijf dat groeit en bloeit.

 

Maar is het te laat om van dat voetstuk af te stappen en werkelijk top-succes na te streven?

 

Michellodie neemt woorden als jaloezie, afgunst, misverstanden enzovoorts in de mond.

Als Michellodie ervaart dat 'vrienden' zich op deze manier gedragen dan moet je je afvragen in hoeverre de term vriendschap van toepassing is op deze mensen. Opgemerkt natuurlijk dat het er ook vanaf hangt hoe je vriendschap definieert.

Het is volgens mij niet zozeer dat de ondernemer zich verheven voelt boven zijn vrienden maar dat 'vrienden' zich verlagen tot het niveau van afgeven op de persoonlijke ontwikkelingen van in dit geval de ondernemer.

 

 

Feit blijft dat mensen die gaan ondernemen geinstresseed raken in hele andere zaken en zich daardoor als mens op andere vlakken ontwikkelen. Ik denk dat vrijwel iedereen hier de situaties op verjaardagsfeestjes wel herkent waar je op een gegeven moment concludeert dat je komt omdat je uitgenodigd bent maar qua interesses eigenlijk helemaal niets meer gemeen hebt met de andere gasten. Hoe groter de afstand van jouw (voormalige) netwerk tot ondernemerschap, hoe groter de kans op dit soort ervaringen.

 

Natuurlijk gebeurt dat ook niet ondernemers. Toch denk ik dat het ondernemerschap dit proces van veranderende interesses en nieuwe prioriteiten versnelt. Nieuwe ondernemers wiens sociale contacten geen feeling hebben met ondernemerschap merken dat ze opnieuw moeten beginnen.met het opbouwen van een sociaal netwerk.

 

Bedankt voor je mooie woorden en amen!

 

Vervlakking ligt altijd op de loer. Of je nu "verdrinkt" in je ondernemerschap of in het hangen op de SBS-bank. Maar vereenzaming ook natuurlijk. En laat dat nu net wat vaker voorkomen bij ondernemers. Veel ondernemers organiseren vrijdagsmiddags een "happy hour" om even gewoon te kunnen kleppen en beppen onderling. De virtuele smeltkroes van HL is natuurlijk een mooie afleiding en sluit vooral goed aan op web-ondernemen. Maar er is hier niet veel ruimte dat als uitlaatklep kan dienen. Daar is het ook niet voor bedoeld. Of ben je al zover afgedwaald dat je een post van een pseudo-alias op hetzelfde niveau ervaart als een live-gesprek?

Advies aan TS. Zoek sociale contacten buiten je werkgebied, zodat je straks ook nog over andere dingen mee kunt praten.

 

Mooi omschreven.

Het advies is iets waar ik (en wellicht meerdere ondernemers) moeite mee heb.

Dit is dan ook het stuk wat ik echt aan moet pakken, maar hoe?

 

Wat is de top? Dit klinkt i.i.g. niet als de top, tenminste niet in mijn definitie van 'de top'. Gelukkig zijn is de top en ongelukkig zijn is de bodem. Maar jouw top is blijkbaar het zakelijk succes t.o.v. jouw eigen sociale omgeving wat erop neer komt dat je je in zekere zin iets verheven voelt boven de ander. Misschien zit daar wel het knelpunt dat er een bepaalde arrogantie van je uitstraalt en ervaar jij dat als afgunst. Ondernemen kan er nooit de reden voor zijn dat geen gespreksstof meer hebt want dan moet je jezelf eens gaan afvragen of je onbewust toch niet heel erg bekrompen geworden bent. Persoonlijke ontwikkeling en ontwikkeling (evolutie) van denkbeelden etc. etc kan er daarentegen wel voor zorgen dat je de sociale omgeving ontgroeit.

Tenminste dit soort gevallen kom ik vaak tegen, hoeft niet perse op de topicstarter van toepassing te zijn.

 

Ik beschouw jou post als erg aanvallend, maar wellicht is dit mijn interpertatie en niet als dusdanig bedoeld.

Zoals ik hierboven reeds beschreven heb: de quote 'It's Lonely at the Top' voor mij niet als letterlijk beschouwd wordt, denk aub niet dat ik mezelf aan de top beschouw. Mijzelf verheven voelen boven de ander is iets waar ik me totaal niet in kan vinden en ik zou dan ook graag willen weten waaruit jij dit opmaakt.

Als je van je hobby je werk maakt bevind je je meestal in kringen met dezelfde interesses en heb je het veelal snel over je gezamelijke passie, dus werk.

Ik heb het al eens eerder ergens geschreven:

1. Blijf je gemeend bekommeren om je naasten en de mensen die je nodig hebben, dan krijg je vanzelf wel wat terug als je dat nodig hebt.

2. Zoek mede-ondernemers om sociaal mee te sparren. Dat geeft je lucht.

3. Dring je niet op maar wees wel aanspreekbaar.

 

Ik ga morgenochtend voor de allereerste keer naar een maandelijkse ondernemersbijeenkomst hier in het dorp. Ik weet totaal niet wat ik me ervan moet voorstellen, maar ik zie wel.