ronaldinho

Wanneer een BV een belang van tenminste 5% in een andere BV houdt, heb je het niet over een aanmerkelijk belang, maar over een deelneming. Met inkomstenbelasting heeft die BV bovendien niet zoveel te maken. Misschien moet je de vragen (of de casus) wat aanpassen?

Hoewel het niet snel wordt aangenomen, kan het wel. Zeker als je alleen maar een ruimte huurt bij de werkgever en vervolgens zelf alle risico's draagt, zonder daarvoor een vergoeding van de werkgever te krijgen. De problemen ontstaan doorgaans als de werkgever de werknemer inhuurt, daarvan lijkt hier geen sprake.

Er zijn te weinig aanknopingspunten om een oordeel over te vellen. Het kan van alles zijn, van volstrekt legitiem tot belastingontwijking/-ontduiking of benadeling van schuldeisers. Om een voorbeeld te geven: ik ken iemand die vroeger bij zijn vader in dienst was, tegenwoordig is zijn vader bij hem in dienst. Vader wilde van de (rompslomp van de) onderneming af en rustig naar zijn pensionering toewerken, zoon wilde juist de zaak overnemen. Daar is niets raars aan. Maar uit je vraagstelling proef ik wat anders. Wellicht had het handiger geweest om de betreffende ondernemer direct naar zijn beweegredenen te vragen?

Als je een goede inschatting van de tijd (en dus de bijbehorende kosten) weet te maken, verwacht ik niet dat je met de huidige markt 'super veel' onder de prijs van je concurrenten uitkomt. Maar ik ben geen expert op dat gebied.

Als de BV en jij (naast je schuld aan de BV) verder geen schulden hebben, is faillissement of schuldsanering totaal niet aan de orde. Een dividendconstructie (of verrekenen met salaris) kan, maar je moet er wel rekening mee houden dat een deel naar de fiscus gaat - dat gebeurt toch al als je de BV opdoekt. Hoeveel is afhankelijk van hoeveel je zelf in de BV hebt gestoken (gestort als kapitaal danwel het bedrag dat je voor de aandelen hebt betaald als je de BV van iemand anders hebt overgekocht). Over dat deel hoef je namelijk geen belasting te betalen. Wat de beste handelwijze is, kan beter door iemand met inzicht in de feitelijke situatie worden bepaald.

Vanuit fiscaal oogpunt hoeft daar niet zoveel verschil tussen te zitten. Belangrijker is echter of de medeaandeelhouders wel bereid zijn akkoord te gaan met optie 2. Je hebt dan immers te maken met een schuldeiser/niet-aandeelhouder. Mocht het nodig zijn, dan zal die minder snel geneigd zijn om die schuld kwijt te schelden - hij heeft dan immers niets meer. Dat kan, mocht de werkmaatschappij in de problemen komen, een negatief effect hebben op eventuele reddingsplannen. Om maar eens een dwarsstraat te noemen.

DGA is in die zin wat misleidend: de gebruikelijkloonregeling (inclusief de mogelijkheid om de toepassing daarvan achterwege te laten als het gebruikelijk loon minder dan 5.000 euro zou bedragen) geldt voor iedereen die arbeid verricht voor een vennootschap waarin hij (of zijn partner) een aanmerkelijk belang heeft. Wat voor arbeid maakt niet uit, een keer per week de post wegbrengen is ook voldoende.

Beide leningen komen in box 1 terecht. Alternatief is kapitaal, of rechtstreeks door de familie aan de BV laten lenen (al dan niet met borgstelling door jou, maar ook dat valt in beginsel in box 1) . Bij dat laatste is wel van belang welke familierelatie het betreft, als het te dichtbij is, kan ook daar box 1 van toepassing zijn. Zonder nadere informatie is het onmogelijk om aan te geven wat een goede optie zou kunnen zijn.

Ik heb natuurlijk geen glazen bol, maar het klinkt niet bijzonder vriendelijk, eerder alsof ze eigenlijk gewoon gratis van je af willen. Een makkelijke manier om zo'n kleine aandeelhouder buiten spel te zetten is om, als de rest tevens bestuurder is, alle winst af te romen via managementvergoedingen. Dan blijft er niets over voor de aandeelhouders. En daar kun je met 7% vrij weinig tegen doen, behalve als je het ook kunt bewijzen. Dan kun je namelijk bij de ondernemingskamer terecht.

Zonder (uitgebreide) kennis van de situatie is daar weinig over te zeggen. Achteraf is het toch al lastig om nog iets te wijzigen, dan kun je alleen nog kijken of je toevallig in 2011 iets hebt gedaan wat op een fiscaal gunstiger manier kan worden verwerkt. Of je moet zorgen dat je in 2012 zoveel kosten maakt dat je op een verlies van 60k uitkomt. Dat kun je dan verrekenen met 2011...

Er zijn een aantal eisen die worden gesteld aan de feitelijke vestigingsplaats. Om voldoende grip te houden op de richting die de vennootschap op gaat, wil de aandeelhouder doorgaans ook bestuurder zijn (aandeelhouders kunnen alleen maar op hoofdlijnen bijsturen, voordat je er als aandeelhouder achterkomt dat het bestuur toch wat anders doet dan de AVA wil, ben je vaak al eigenlijk te laat). Het moet echter wel zo zijn dat de (mede)bestuurder(s) in Nederland ook wat te vertellen hebben en niet alleen maar stroman zijn. Daarnaast speelt in dit licht de Europese actie tegen brievenbusvennootschappen. Nederland is er veel aan gelegen om de positie als aantrekkelijk hoofdkantorenland niet (nog verder) te verliezen en voelt dus niets voor een verbod op brievenbusvennootschappen. De gedachte bij het Ministerie is om er dan maar nu al voor te zorgen dat 'we' binnen het aanvaardbare blijven en daarmee te voorkomen dat die grenzen van het aanvaardbare al te ver opschuiven (richting totaalverbod). Onderdeel van die politiek is bijvoorbeeld het afgeven van geclausuleerde woonplaatsverklaringen: Nederland geeft brievenbusvennootschappen nog wel een woonplaatsverklaring (vaak benodigd om voorkoming van dubbele belasting op bijvoorbeeld dividend te voorkomen), maar zet daarbij wel een mededeling dat de substance naar de mening van de Nederlandse authoriteiten wel erg mager is. In dat verband zou het bijvoorbeeld kunnen helpen als de freelancers daadwerkelijk vanuit Nederland worden ingeschakeld en aangestuurd. Jezelf inhuren alsfreelancer is wellicht wat lastig: als bestuurder ben je werknemer en het is wat lastig om jezelf dan ook als freelancer te verhuren aan de BV. Ik verwacht overigens dat dat een Argentijnse discussie zal worden, maar toch. Persoonlijk zou ik die freelancers niet vanuit een eventuele eenmanszaak inhuren, als uiteindelijk alles toch via de BV naar klanten gaat. Dat lijkt me wat gekunsteld. maar goed, het lijkt me toch al verstandig om dit niet zonder specialist te doen.

De vraag is wel wat er wordt geleverd: In Ben's voorbeeld levert de Makro als zodanig verschillende goederen met verschillende tarieven. Als ik echter een dienst afneem en die dienst valt onder het 19% tarief, dan gaat over het hele bedrag 19%. Ook als in de prijs voor die dienst allerlei andere kosten gespecificeerd staan - dat is alleen maar ter toelichting waarom je dat bedrag moet betalen, de individuele kosten gaan op in die ene dienst. Onder omstandigheden kan het zo zijn dat die kosten niet in de dienst zitten, maar in de doorsnee situatie is daarvan geen sprake. Zoek bijvoorbeeld ook eens op btw over verzendkosten.

Dat lijkt mij niet een fiscale regeling waarop het belastingverdrag van toepassing is, maar een regeling waarop de Argentijnse regels omtrent woonplaatsbepaling van toepassing zijn. Dus of je je doel bereikt met deze oplossing is een vraag die hier vandaan niet beantwoord kan worden. Het belastingverdrag is voorzover ik heb gekeken vrij standaard. Let wel, dit regelt alleen welk land over welke inkomsten mag heffen, niet of er ook daadwerkelijk over die inkomsten zal worden geheven. Een korte samenvatting van vermoedelijk de meest relevante bepalingen: Jouw woonplaats (art. 4) zal Argentië zijn, die van de vennootschap wordt bepaald aan de hand van de feitelijke leiding - dat kan dus met een bestuurder in Nederland (met wat mitsen en maren, maar als je af en toe hierheen komt dan is het doorgaans geen enkel probleem). Je zult dan na moeten gaan of de vennootschap een vaste inrichting (art. 5) in Argentinië heeft - de inkomsten die eventueel daaraan zijn zijn toe te rekenen zijn in Argentinië belast (art 11). De overige winst is in Nederland (het woonland) belast (art. 7). Jouw inkomsten in privé zijn als volgt belast: - Dividend (art. 10) in jouw woonland, maar max 15% in het land waar de BV inwoner is; - Interest (art. 12): woonland, maar max 12% in bronland (Nederland kent geen bronheffing op rente, maar wellicht heb je een schuld aan de BV); - Royalties (art. 13): woonstaat, maar bronheffing van 3% tot 15% toegestaan - Vermogenswinst bij verkoop aandelen (art. 14): bronstaat max 10% bij belang >25% - vrij beroep/zelfstandige arbeid (art. 15) c.q. niet-zelfstandige arbeid (16): doorgaans woonstaat - Directeursbeloningen (art. 17): bronstaat

Voor de mensen die niet iedere dag de vergaderplanning van de Eerste Kamer volgen: 12 juni aanstaande worden de wetsvoorstellen Wet vereenvoudiging en flexibilisering bv-recht (31.058) en Invoeringswet vereenvoudiging en flexibilisering bv-recht (32.426) als hamerstuk afgedaan. Ik neem aan dat het concept-KB met de datum van inwerkingtreding al op het ministerie klaarligt, dus dat zou betekenen dat de flex-BV er daadwerkelijk zomaar eens per 1 juli 2012 zou kunnen zijn! Maar niet te vroeg juichen, natuurlijk.

Wat ik niet zo goed snapt, is dat je geld geeft aan een belastingadviseur die je zo goed vertrouwt dat je op een forum (oke, het is dan wel HL, maar toch) met een half verhaal een oplossing gaat zoeken. Maar goed, dat zal inderdaad wellicht een stukje onbekendheid met de materie zijn. Voorzover ik heb kunnen nagaan, is de kernvraag die van de rechtsvormkeuze: je wilt extra activiteiten, maar die wil je niet in je eenmanszaak onderbrengen. Daar kunnen diverse redenen voor zijn, maar kennelijk is de belangrijkste dat je ZZP-clienten mogelijk bezwaren hebben tegen deze extra activiteiten? Hoe groot schat je deze kans in? Zeker als je een aparte handelsnaam gebruikt voor de nieuwe activiteiten, is het alleen (makkelijk) te zien als iemand daadwerkelijk en diep genoeg het handelsregister raadpleegt. Kost dat meer dan de extra (fiscale en administratieve) lasten van ondernemen via een BV? Het gebruikelijk loon kan op zich fluctueren, maar je moet jezelf wel de volgende vraag stellen: Als jij gewoon een werknemer zou zijn, zonder aandelen, zou je dan ook akkoord gaan met dergelijke veranderingen in het salaris? - Als de omvang vanuit de werknemer bepaald wordt, omdat het de werknemer is die beslist hoeveel tijd hij beschikbaar heeft om te werken (en de werkgever daarmee akkoord gaat), dan vormt dat niet zo'n probleem. Andersom is lastiger, want welke reden heeft een werknemer om op eerste verzoek van de werkgever minder te gaan werken? Het grootste probleem hier zit in de bewijslastverdeling: bij een salaris lager dan 42.000 is het de belastingplichtige die aannemelijk moet maken dat het salaris gebruikelijk is. Toestemming van de belastingdienst is daarbij niet nodig, maar kan wel handig zijn.

Onverkoopbaar betekent nog niet meteen waardeloos. Naar 0 afwaarderen gaat dan wat ver. Wat ga je met de voorraad doen?

Het klinkt alsof je je onderneming gaat staken en iets anders gaat doen. Je zult er niet aan ontkomen om af te rekenen over de opbrengst van het verkopen van de onderning/het importeurschap. Draag je je VOF-aandeel over of stopt je medevennoot er ook mee? De netto-opbrengst kun je vervolgens alles mee doen wat je wilt. Een vakantiehuisje verhuren is doorgaans geen ondernemingsactiviteit, maar een box-3-aangelegenheid. Omdat het om een onroerende zaak in het buitenland (in dit geval Oostenrijk) gaat, ben je qua belastingheffing daarover overigens aangewezen op de regelgeving aldaar. Dan is het ook verstandig om na te gaan wat dáár de beste oplossing is.

Met die kanttekening dat de Staatssecretaris gewoon doorgaat met het opnemen van einde van de onbelaste km-vergoeding in het Belastingplan 2013, dat met Prinsjesdag naar de (nieuwe) Tweede Kamer gaat. Dat belooft dus nog wat vuurwerk in het najaar, met een volstrekt onzekere uitkomst.

Je zult moeten uitrekenen wat in beide situaties de kosten zijn, want dat verschilt van geval tot geval. Bijvoorbeeld afhankelijk van hoeveel je waar verkoopt, waar de spullen geproduceerd worden, wat de kostenverschillen tussen de verschillende landen zijn, etc. Vergeet ook niet de toekomstverwachtingen mee te nemen, want zodra je een fysieke vestiging hebt, kun je moeilijk nog veranderen (althans, zonder hoge kosten is dat lastig).

Je (althans, dat boekwerk waar je uit citeert) geeft het antwoord zelf al: Je keert 50 per lid uit, maar de uitkering aan 1 lid (de EMZ) is aftrekbaar bij de coop en de uitkering aan het andere lid (de BV) niet.

Ik ben wel benieuwd aan welke kant van het grijze gebied je met dit model uitkomt. Of eigenlijk geeft de belastingdienst al het antwoord op die vraag: Maar het blijft een nuttige tool om op eenvoudige wijze toch een beeld van de mogelijkheden te krijgen.

Wat dan dus wel betekent dat je aan de buitenkant niet meer kunt zien of je met een "ouderwets vormgegeven BV" of de moderne versie te maken hebt. Daarvoor zul je dan wat meer onderzoek moeten doen. Niet dat dat veel uitmaakt, want het is nu ook niet zo moeilijk om met een BV te maken te krijgen die elk moment kan omvallen.

Dat is per 1 januari 2011 gerepareerd (3.123a, lid 4, Wet IB 2001)

Op zich mee eens, maar wel met een praktische kanttekening. De bank moet wel meewerken en je moet wel op tijd zijn. Medewerking met vooruitbetaling zal niet zo moeilijk zijn, maar dat betekent wel dat je (ruim) voor 1 januari al moet weten wat je inkomsten zullen zijn (zowel in het lopende, als in het komende jaar) en je moet het geld wel even op de plank hebben liggen en kunnen missen. Achterafbetalen vereist inzicht in de inkomsten in de komende ruim 1,5 jaar en medewerking van een bank aan wie je net hebt verteld dat je verwacht dat het voorlopig even wat minder gaat. Bovendien heb je het geld van de fiscus in dat geval ook pas een jaar later, en dat terwijl je nu toch al niet zoveel geld binnenkreeg. Het vergt dus wel een zorgvuldige planning en het kan ook nadelig uitpakken als de resultaten onverwacht andersom schommelen.

Hoe wordt de fusie vormgegeven? Dat wil zeggen met welke rechtshandelingen wordt bereikt dat beide ondernemingen in de nieuwe, gezamenlijke werkmaatschappij terecht komen? Dat kan namelijk een rol spelen. Risico's die bij de holding achterblijven, hebben in beginsel geen gevolgen voor de werkmaatschappij of de andere holding. Wanneer sprake is van garantstellingen, etc. kan dit anders zijn. Vraag 2 kun je in een aandeelhoudersovereenkomst vastleggen.