Hans v N

Persoonlijk zie ik geen subsidiemogelijkheden maar dat hoeft niet veel te zeggen. Er is namelijk een oerwoud aan subsidies en regelingen. Wellicht eens proberen bij een gespecialiseerd bureau. Bijvoorbeeld Hezelburcht. Er zal vast iemand zijn die gespecialiseerd is in niet-alledaagse subsidies.

Leuke en interessante discussie. Tummers (en John) vraagt zich af of een licentienemer op kan treden tegen inbreuk van het auteursrecht. StevenK stelt van wel en ik ben het als niet jurist na wat leeswerk met hem eens. Het is namelijk is namelijk vrijwel altijd zowel in het belang van de oorspronkelijk rechthebbende als in het belang van een licentienemer dat er geen onrechtmatige inbreuk wordt gepleegd. bron Uit dezelfde bron:

Je kan het ook als een kans zien. Jij hebt nu een zeker marktaandeel en een zeker naam en vooral een boel deskundigheid en praktische ervaring. Ik zou mijn focus verleggen van de productie naar distributie, installatie en onderhoud van Ozon apparatuur die als biocide wordt ingezet. Je kan dat voor meerdere merken doen of een exclusiviteitscontact afsluiten. If you can't beat them join them. Daarnaast of daarvoor in de plaats zou je voor andere toepassingen (bleken, geurreductie?) je eigen apparatuur kunnen inzetten, verder ontwikkelen en deze gaan exporteren als de thuismarkt onvoldoende groot is. Wat je zeker niet moet doen is in de slachtofferrol kruipen en toekijken hoe je de zaak verliest.

Als er geen sprake is van invoerrechten en de Chinees stuurt de lage rekening met de zending niet op verzoek maar voor onduidelijke redenen, om jou te helpen (waarmee?snelheid?) of voor hemzelf. waarom zou je dan bij de transporteur of koerier om een aanslag moeten vragen? Die zit daar niet op te wachten lijkt me. Die moet namelijk uitgaan van de documenten die bij de zending zitten. Zeker als de Chinees zelf het transport heeft geregeld. Als iemand (soms dus niet eens een klant van de koerier) later komt met andere documenten (betaalbewijs), wie zegt dan dat dat weer klopt? Het kost een hoop extra werk en waarvoor? Niet om de administratie op orde te krijgen want die klopt al niet en gaat na een eventuele aanslag ook niet kloppen. Er is bij bedrijfsmatige inkoop, uitgaand van een BTW plichtige ontvanger, ook feitelijk geen sprake van belasting ontduiking of vermijding. Het is natuurlijk netter en duidelijker om het helemaal volgens de regels te doen. Maar als er niemand benadeeld wordt en de fout wordt niet door jou gemaakt waarom zou je hem dan met tijdrovende en dus dure kunstgrepen willen herstellen? Wat zou bijv de belastingdienst doen als die de zaak toevallig zien? Een naheffing is niet aan de orde of wel en dan wordt hij weer verrekend met de voorbelasting en een boete zonder naheffing heb ik nog nooit van gehoord.

Bas, Ik ben slechts zijdelings betrokken via leveranciers van conserveermiddelen die moeten voldoen of gaan voldoen aan de BPR. Ik vond dit stukje proza en daarin (pagina 4 rechts onderaan) staat dat het allemaal eerlijk moet en dat je dat eventueel af kan dwingen. Persoonlijk zou ik aandringen op aansluiting bij de bovengenoemde groep dat kan niet anders dan het meest voordelig zijn omdat je alles maar 1x doet. Wellicht kan je dat zelfs afdwingen bij het ECHA. Veel succes.

Naar mijn weten moeten de kosten die gevraagd worden door in dit geval de ozone registration group redelijk en proportioneel zijn. Neem aan dat kleine producenten op basis o.a. van omzet/ marktaandeel hun deel van de gemaakte kosten voor hun rekening nemen. Doordat veel kosten slechts één keer gemaakt worden zou er juist sprake moeten zijn van kosten minimalisering. Bij een relatief simpele verbinding als O3 en veel publiek toegankelijke studies verwacht ik dat de dossierkosten niet extreem hoog zullen zijn. Hoe ben je aan deze getallen gekomen? Alternatief zou een soort van Private Label kunnen zijn die je bij een partij met toelating koopt. Neem aan dat het dan alleen om de generator zelf gaat. Koop je die nu in China oid?

Het is jammer dat de politiek verzaakt heeft de kleine ondernemer op punten vergelijkbaar te beschermen als de consument. Daar zijn goede argumenten voor. Ik heb de heer Buma van het CDA een mail gestuurd met de vraag of de politiek de wetgeving zodanig wil repareren dat de kleine ondernemer beter beschermd is. Heb voor het CDA gekozen omdat deze partij bij de behandeling van de wetgeving als enige oog had voor de positie van de kleine ondernemer.

Marktinformatie over een specifieke gemeente is alleen dan relevant als er sprake is van een a-typische bevolkingsopbouw / gemiddeld inkomensniveau. Als de gemiddelde Nederlander 100 Euro per maand aan kleding besteedt zal dat in een doorsnee gemeente niet veel anders zijn. Uiteraard zijn er wel verschillen te verwachten bij erg rijke of arme gemeenten. Maar bovenstaande post gebruiken is natuurlijk nog beter / specifieker.

Nu het business model hapert en negatie berichtgeving zonder twijfel zijn tol gaat eisen is overname m.i. begrijpelijk omdat de aandeelhouders eieren voor hun geld kiezen nu er nog een flink positieve cash flow is. Minder begrijpelijk is de aankoop gezien vanuit de koper. Hebben die geen research gedaan? Lijkt me sterk. Of gaan ze, door flink te snijden in de kosten, de cash cow zo lang mogelijk melken. In het jaarverslag van 2012 zie je al een daling van de EBIT en een behoorlijke stijging van de verkoopkosten. Door het 48 maanden concept kunnen ze wel even vooruit maar als de verkoop stokt en de verkoopkosten sterk oplopen ga je jezelf van binnen uithollen. Een reorganisatie is dan een kwestie van tijd. Mogelijk ziet de koper ook nog brood in het ombuigen van het business model. Persoonlijk lijkt me dat een moeilijke zaak. Wat het betekent voor de kleine ondernemer die graag van zijn contract af wil is afwachten.

Soms moet je gewoon het risico inschatten en als dat beperkt of afwezig is machines aanschaffen en er voor gaan. Je moet uiteraard wel een worst case scenario uitwerken. Als de afzet tegenvalt wat kan je dan doen? Kan je markt kopen door lagere prijzen? Kan je overtallige machines voor andere producten inzetten of verkopen? In sommige sectoren is het inderdaad heel normaal om eerst te laten zien dat je kan produceren en hoe (kwaliteit) voor je serieus genomen wordt. In mijn sector is dat zo bijvoorbeeld. Als je risico zo veel mogelijk wil of moet uitsluiten vanwege het grote financiële risico en je bent onzeker over de afzet mogelijkheden en de machines zijn zo specifiek dat ze incourant worden zou ik inderdaad eerst proberen orders te krijgen en dan pas overgaan tot aanschaf van machines. Het is dus een kwestie van risico's inschatten, deze zoveel mogelijk beperken en dan een go / nogo beslissing nemen. Het kan geen kwaad om voor je beslist de zaak eens goed door te praten met mensen uit je branche.

Je hoeft er niet achter te komen omdat het unieke patroon zeer waarschijnlijk onder het auteursrecht valt. Je mag je laten inspireren door het patroon maar het moet niet tot verwarring leiden. De vormgeving van de tas zelf zal niet zo spannend zijn omdat die grotendeels wordt gedicteerd door het gebruik en er inmiddels ontelbaar veel varianten op de markt zijn. Uiteraard moet je niet een 1:1 kopie laten maken van een bekende merktas als die een afwijkende kenmerkende vormgeving heeft. Weet niet waar je vandaan hebt dat je op 7 punten anders moet zijn om onder het auteursrecht uit te komen maar ik ken die regel niet. De grens op zoeken is altijd gevaarlijk maar met logisch verstand kom je vaak een heel eind.

Een prototype laten zien en de werking ervan door iemand anders laten presenteren is in dit stadium zo'n beetje het slechtst wat je kan doen. Dat er interesse is laat zien dat het waarschijnlijk nieuw is en zeer mogelijk ook nog eens inventief. Dan ligt een octrooi voor het oprapen. Mogelijk ben je daar al te laat mee maar er is een goede kans dat het presenteren of delen met een beperkte groep, dus uitdrukkelijk niet publiekelijk een geldig octrooi nog niet in de weg staat. Ik zou vanaf nu de groep die er kennis van heeft bevriezen en degenen die het wel weten op het hart drukken het geheim te houden. Een octrooi is niet alleen voor jullie, of de school als die recht heeft op het IE, interessant maar ook voor een bedrijf dat de vinding (als het een vinding is tenminste) wil toepassen of vermarkten. Vreemd dat de betreffende docenten hier niet op gewezen hebben. Dat zou kunnen betekenen dat ze een eventueel octrooi niet zien zitten omdat het alleen op detail anders is of te voor de hand liggend. Maar het is evengoed mogelijk dat ze er gewoon niet aan hebben gedacht. Dus zeker niet door een derde laten presenteren. Bespreek de eventuele octrooi mogelijkheid met de betreffende docenten. Eventueel kan je mij details mailen en wil ik er wel even naar kijken. Uiteraard teken ik graag een geheimhoudingsverklaring.

Ik zou er gewoon voor gaan. Het lijkt me eerder een voordeel dat er een gemengde shop in de buurt is. Mensen komen eerder naar een plaats waar meer keuze is. Dus 2 bloemenwinkels hoeft niet perse minder omzet te betekenen. En dan hebben jullie met een speciaalzaak natuurlijk een keihard concurrentievoordeel. Ga zelf maar na. Je wil graag een speciaal bloemetje kopen voor iemand (of jezelf), waar ga je dan naar toe? Juist, naar een echte bloemenwinkel. Waarom? Omdat je wil laten zien dat je er wat voor over hebt. En dan mag het bosje best wat meer kosten dan een standaard bosje van de markt, de dierenwinkel of de Aldi. Een concurrent dwingt je ook om nog scherper te zijn op inkoop en presentatie. Grote kans dat de dierenwinkel er weer heel snel mee stopt en dan pak je ook die klantjes nog mee.

Hoop dat er ook nog een of meer juristen reageren maar ik zou via een advocaat (of zelf) de overeenkomst opzeggen met een beroep op eigenlijke dwaling. zie hier Pas daarna stoppen met betalen. Lees ook de volgende uitspraak en verwijs ernaar in de brief of in uw gesprek met een advocaat.

Bij het combineren van elektronische componenten zoals je beschrijft zou er een octrooirecht kunnen zitten op de hardware of de combinatie hard- en software. Daar is voor zo ver ik begrijp geen sprake van. Er zou er auteursrecht kunnen zitten op het uiterlijk van het apparaat als als dat duidelijk anders dan standaard is. Ook daar hoor ik je niet over. Blijft het auteursrecht op de software over. Dat gaat niet automatisch over naar de opdrachtgever. Dus als die 3 stuks bestelt dan mag hij niet zonder toestemming 10.000 stuks met de zelfde software na laten maken. Het komt er dus op neer, zoals je zelf ook al hebt geconcludeerd, dat je afspraken moet maken en die schriftelijk vast leggen. Als je iets ontwikkelt voor een ander en er zijn geen afspraken zou je in principe de opdrachtgever kunnen gaan beconcurreren met een soortgelijk of zelfde product. Maar als je door het project specifiek kennis hebt opgedaan zou je beticht kunnen worden van ongeoorloofde mededinging. Ook hier geldt dat afspraken maken en vastleggen veel ellende kan voorkomen.

Waar heeft TS het over pallets, vrachtauto's of scheepsladingen? TS schrijft dat hij deze goederen uitsluiten van particulieren koopt. Zie jij particulieren pallets van dezelfde goederen hebben en die dan te verkopen aan TS? Ik geloof dat de vergelijking van TwaBla wel degelijk opgaat. Of dat nu een enkele GSM, camera, jas, jeans of een auto betreft maakt geen enkel verschil. En waar schrijf ik dan dat TS het over pallets, vrachtauto's of scheepsladingen heeft? Daar had IK het over. Heb even een van Gaal momentje. 8) Het gaat ten eerste om de vaststelling op iets mag of niet. En daarna om de waarschijnlijkheid dat en hoe er tegen wordt opgetreden. Aan die informatie heeft TS iets. Dit is een ondernemersforum dus mag je er van uitgaan dat TS niet een enkel product opkoopt en doorverkoopt. Het wordt een steeds zinlozere discussie waar ik me bij deze uit terug trek.

Als gelegenheidsartiest van het Billy Smart Kerstcircus kan ik deze observatie door de oppperspreekstalmeester niet helemaal plaatsen. ;D Parallelimport heeft te maken met merken die in diverse marken met dezelfde producten een andere positionering nastreven. Producten die in Amerika bij wijze van spreken bij de Wallmart liggen worden hier in exclusieve herenkleding zaken verkocht. Uiteraard past daar een andere consumentenprijs en marge bij. De vergelijking komt bij mij het zelfde voor als een kindje van 2 die bij de Jamin een snoepje in de mond steekt en daar wordt geen politie voor gebeld. Maar als dat mag, waarom mag een tiener dan geen handje vol in zijn zak steken? Kom ik toch weer op de schaalgrootte. Er zal pas worden opgetreden als dat (op termijn) meer oplevert dan het kost. Over een enkele oude auto zal niemand moeilijk doen maar een pallet, vrachtauto of scheepslading met Ralph Lauren polo shirts uiteraard wel.

Hoewel ik het nog steeds een vreemde discussie vind en denk dat het niets met de oorsponkelijke vraag van doen heeft gaat het grootste deel van de parallel import uit (bijv) Amerika niet via Taxfree shops. De sales tax zet namelijk nauwelijks zoden aan de dijk. (7-9%) Het gaat om Outlet malls en Factory stores. De prijzen die toch al veel lager zijn dan in Nederland gaan daar nog eens flink onderuit. bron Het lijkt me duidelijk dat als je als bedrijf producten opkoopt van particulieren waarmee door de particulier merkinbreuk wordt gepleegd deze producten door de verkoop op zich opeens door of met toestemming van de merkhouder in het verkeer zijn gebracht. Dat geldt ook niet voor een partij die een aantal keer is doorverkocht waarvan de koper zegt de oorsprong niet te kunnen of willen prijsgeven. bron

Hier zit de angel wat mij betreft en daar zijn we het dan over oneens. En ik ben in goed gezelschap. Het argument dat de merkhouder in een ander continent verkoop (tax free of niet) aan particulieren toestaat en dat basis zou zijn waarom ze hier (door)verkoop moeten toestaan vind ik nogal vreemd en dan druk ik me bewust mild uit.

Ik zie dat toch iets anders. Uitputting geldt alleen als de merkartikelen met toestemming van de merkhouder in de EU zijn verkocht. Het is duidelijk dat mensen kleinschalig en voor eigen gebruik mogen invoeren maar dat wil niet zeggen dat dit ook bij gebundelde grootschalige verkoop getolereerd moet en zal worden. Dan zou TS in theorie kunnen adverteren en mensen hun ondergewicht laten aanvullen met merkkleding of schoeisel en die weer op een luchthaven hier tegen een vergoeding laten uitpakken. Dan heb je zo een paar vrachtauto's vol. Er liggen inderdaad allerlei andere gevaren op de loer. Iemand die in Amerika inkoopt heeft zeer waarschijnlijk echt spul te pakken maar iemand die uit een ander land komt waarvan hij vrijwel zeker weet dat het namaak is zal het niet als zijnde namaak aanbieden. Hier geldt ook weer dat kleine hoeveelheden namaak voor eigen gebruik worden getolereerd door de douane maar als je die namaak daarna gaat verhandelen ben je gewoon strafbaar. Ook kunnen er kwaliteit problemen ontstaan. Bijvoorbeeld shirts die na 2 x wassen 2 x zo groot zijn. Als er dan klachten op Internet worden gezet lokt dat zeker een reactie van de merkhouder uit. Alles heeft mijns inziens te maken met schaalgrootte. Op het moment dat je grotere hoeveelheden (nieuw of ongebruikte) merkkleding (schoeisel/parfum enz) verkoopt kan je wachten op een brief of bezoekje. Daar zijn we het dus over eens. Je ongedocumenteerd verschuilen achter inkoop van particulieren zal je niet helpen. Ik denk trouwens dat ook de betreffende particulieren hun op zich legale parallel import niet mogen verkopen. En als zij niet legaal kunnen verkopen dan mag je wellicht ook niet op die manier inkopen. Ben geen jurist maar dit lijkt me logisch.

Met babyproducten zou ik oppassen. Exporteren is niet zo zeer het probleem denk ik maar de ontvangende partij kan behoorlijk in de moeilijkheden komen. Als men daar wat met het poeder doet en er komen problemen dan staat er snel iemand ook bij jou op de stoep. Persoonlijk zou ik er niet aan beginnen.

Is het niet hetzelfde als een keppeltje dragen in een Synagoge, een hoofddoek in een Kerk of blote voeten in een Moskee? Je geeft er mee aan dat je respect hebt voor het geloof van anderen, voor zolang het duurt. Daarna ga je weer over tot de orde van de dag. Veel meer zou ik niet zoeken achter deze vorm van bekeren. Als ik een rondreis maak door India en om de cultuur te leren kennen ga slapen in kloosters en er wordt van mij verwacht dat ik mee bid, waarom zou ik dat niet doen? Kan me wel voorstellen dat de gelovigen onder ons ook bekeren op papier (het is natuurlijk niet echt) niet zien zitten omdat ze dan met hun geweten in de koop komen. Prima, dan doe je het niet.

Mensen zien graag andere mensen zoals zij zelf. Logisch dat Christine graag meer dames ziet met een academische achtergrond die in het programeervak willen. En inderdaad er zijn mensen met een MBO opleiding of lager die heel aardig of zelf heel goed kunnen programmeren. Maar dat is niet meer dan statistiek. Het overgrote merendeel van de programmeurs heeft een HBO of WO achtergrond. Het helpt namelijk nogal als je een bepaald denkniveau hebt. En omdat er voldoende HBO en WO ers zijn (en het MBO een slecht imago heeft) worden de eisen opgeschroefd en is het gemiddelde aan de hoge kant. Het kan zeker geen kwaad om te kijken waar banen in de toekomst liggen en zowel jongens als meisjes te interesseren voor die kant. Maar zijn vrouwen ook betere programmeurs? Vond een interessante discussie die alle kanten op gaat maar de volgende observatie vond ik erg raak. Als er meer komen gaat het gemiddelde niveau dus omlaag en maakt het niet uit. ;D

bron Horloge vind ik dan weer vreemd. Maar inderdaad veel verkopers hebben een horloge. Birds of a feather... Disipline hoort ook bij dit soort bijeenkomsten. Ik ben eens op een grote MLM bijeenkomst geweest en ook toen werd ons verzocht zo mogelijk een pak met stropdas en gepoetste schoenen te dragen. Maar wat schetst mijn verbazing. Annemarie van Gaal zit er inmiddels ook bij. Sterker, onze vermeende leraar Frans zie ik niet meer. De vogel lijkt gevlogen.

Het gaat volgens mij allemaal om evenwicht. Als er een goede reden is om meer meisjes in Beta vakken te krijgen moet dat door beleid worden gecorrigeerd. Volgens mij is er genoeg bewijs te vinden dat een juiste mix man/vrouw vaak betere resultaten geeft. Zet één of enkele dames in een groep mannen (bijvoorbeeld een raad van bestuur) en het collectief functioneert beter. Waar de verhoudingen echt verstoord zijn moet dus getracht worden te corrigeren. Zo zijn er volgens diverse mensen (bijv. vaders) te veel vrouwelijke rechters. Mijn zoon moest van de vele juffrouwen rustig spelen, als hij even stoeide (dat doen jongens graag), kreeg hij straf. Zou dat niet een van de redenen kunnen zijn dat in onze samenleving vaak rolbevestigend wordt doorgeleerd? Maar men wil niet de instroom van mannelijke onderwijzers stimuleren, dat mag namelijk wettelijk niet. Heb het ook altijd vreemd gevonden dat de meeste vrouwen thuis het vaakst koken maar dat de topkoks vrijwel allemaal mannen zijn. Niemand ziet dat laatste als een probleem volgens mij. En als er geen probleem is moet je er ook geen probleem van maken.