Norbert Bakker

Denk je er ook aan dat je voor dit soort activiteiten (websites die kredieten, hypotheken en/of verzekeringen aanbieden) een vergunning van de AFM moet hebben? Vrij recent is een website die alleen aan leadpassing deed (leadgegevens van een on line krediet- en verzekerings aanvraagsite verkopen aan aanbieders) door de AFM beboet met de minimale administratieve boete van € 96.000,-. Lees dit artikel maar eens.

Update: Karin is immiddels verzekerd voor productenaansprakelijkheid. Een van de benaderde verzekeraars zag inderdaad geen al te spannende leeuwen en beren op de weg en was bereid direct dekking te verlenen tegen een - IMHO - zeer acceptabele premie.

Ik bloos van zoveel hulde,Joost. Nu maar hopen dat ik de hooggespannen verwachtingen ook nog kan waarmaken. @Karinvb: ik snap niet dat partijen met offertes komen die uitdrukkelijk niet datgene dekken waar de klant uitdrukkelijk om vroeg. Breng dan gewoon geen offerte uit, dat is tenminste duidelijk. Concreet: ik schat het productenaansprakelijkheidsrisico van design kattenbakken inclusief assemblage in als goed verzekerbaar, dus ik vermoed dat ik je wel kan helpen aan een offerte die wel dekt wat je zoekt en tegen een acceptabele premie. ik stuur je per PM toe wat ik nodig heb om zo'n offerte te kunnen aanvragen, in casu het liefst zo veel mogelijk van het volgende rijtje: [*]productinfo (of verwijzing naar je site) [*]omzet- en afzetgegevens, al dan niet indicatief [*]overeenkomst met de fabrikant(en). [*]eigen leveringsvoorwaarden / verkoopovereenkomst [*]evt gebruikershandleiding [*]CE-markering, voor zover van toepassing [*]offerte aanvraagformulier (Nota bene: Als er voor de andere verzekeraars al een offerteformulier is ingevuld kun je mogelijk eerst volstaan met een kopie daarvan. Scheelt dubbel werk) @ShopJeRot: 2 vragen die je zelf moet stellen: [*]weet de risicodrager wel wat voor producten je NU van buiten de EU importeert en in welke mate? Het komt o.a. bij webwinkels nog wel eens voor dat er 3 jaar geleden een polis is afgegeven die nu letterlijk en figuurlijk de lading niet meer dekt. Je bent als klant zelf verantwoordelijk voor melding van wijzigingen e.d. ( Al dan niet geholpen door een beetje pro-actieve adviseur die je er minimaal jaarlijks aan helpt te herinneren en navraag doet naar eventuele wijzigingen in omzet, assortiment etc ) [*]kun je je dit risico permitteren? Productenaansprakelijkheid meestal niet! . Bij twijfel daarom direct navraag doen of het gedekt is zoals jij denkt danwel beoogt. In aanvulling op het bovenstaande (weet verzekeraar wel wat je nu doet): staat op de polis uitdrukkelijk vermeld productenaanspakelijkheid en dekkingsgebied wereld, dan lijkt er inderdaad niets aan de hand, tenzij e.e.a. in de clausules op de polis weer wordt uitgesloten. Bij twijfel navraag naar doen. De premie van 0,4 promille kan ik zonder omzet/afzet en productgegens niet beoordelen. Aansprakelijkheidsverzekeringen hoeven niet per sé ook duur te zijn om goed te zijn.

Klopt: zie deze regels omtrent alcoholverkoop, of ga je die naast je neerleggen (en eventuele verbalisanten paaien met een frisse prosecco ;)) ? Citaat:

ASR biedt klasse 1/E, en daarmee ben jij kennelijk spekkoper. En bij arbeidsongeschiktheid ook volledig gedekt als op de aanvraag maar uitdrukkelijk de 30% handenarbeid vermeld staat met toelichting wat dat precies inhoudt. Als de verzekeraar jou dan willens wetens accepteert in klasse 1/E, dan is er niets aan de hand. Gewoon doen dus, Ik kan mij vooral voorstellen dat Amersfoortse hier behoorlijk van baalt: ASR inkomen houdt per 01-01-2011 op te bestaan en wordt dan volledig geïntegreerd in de Amersfoortse (maar dat had jouw tussenpersoon je natuurlijk allang verteld...oud nieuws immers.) ASR maakt nu in de laatste paar maanden nog mooie sier met lage beroepsklassen voor beroepen met een redelijk deel handenarbeid en vanaf 2011 mag Amersfoortse daar de vruchten van plukken. Vruchten die voor Amersfoortse een wat zure smaak zullen hebben omdat de premies niet aansluiten bij het risico. Overigens niet jouw probleem, en dat wordt het ook niet, Is een kwestie van interne strijd tussen ASR en dochterbedrijf Amersfoortse.

Aanvulling op het bovenstaande: het belangrijkste instrument van een AO-verzekeraar om de gevolgen van antiselectie (in dit geval: meer schadelast bij de mensen die zich willen verzekeren dan bij mensen die zich niet willen verzekeren) bij AOV's te beperken is uiteraard de medische selectie/acceptatie.

Een verzekeraar kan het wel stimuleren, bijvoorbeeld door niet te korten op restinkomen. Verzekerd is max 80% van het inkomen, alles wat je werkt krijg je voor 100%, bij een goede verzekering (bijv sommenverzekering zonder inkomenscorrectie) mogelijk zelfs meer. Dat er een gat zit is plausibel op grond van de wetten van antiselectie, maar dat dat gat "enorm" groot is valt met dezelfde redenatie net zo min te bewijzen noch te ontkrachten. Verzekeraars hebben uiteraard ook nog andere cijfers dan alleen de verzekerde instroom: bijstandaanvragen van onverzekerde zieke ondernemers bijvoorbeeld, geanonimiseerde ziektekostendata of WAZ gegevens uit de niet al te lange tijd geleden dat iedere ondernemer nog deels verplicht verzekerd was. Aan de andere kant: de AOV markt is in een monopolistische concurrentie. Als er dus een gat zit, dan is daar al rekening mee gehouden in de prijsstelling: Veel ruimte voor prijsbeleid is er immers niet op de markt van monopolistische concurrentie want de klant kan relatief gemakkelijk overstappen naar een concurrent. We zien nu ook dat overstappen door kortere contractttermijnen en dekking voor in- en uitlooprisico, aanvangskortingen e.d. steeds eenvoudiger wordt, de markt wordt volatieler. De actuariële berekeningen voor arbeidsongeschiktheid- en herstelkansen zijn uitsluitend gebaseerd op ondernemers. Maar qua langdurige arbeidsongeschiktheid (het "echte" risico) zit er ook helemaal geen groot gat tussen ondernemers of werknemers of tussen verzekerde ondernemers en onverzekerde ondernemers: ernstig ziek is ernstig ziek, verzekerd of niet verzekerd. De verschillen tussen ziekteverzuim tussen ondernemers en werknemers zitten voornamelijk in de kortdurende arbeidsongeschiktheid. En noodgedwongen wellicht ook tussen onverzekerde ondernemers en verzekerde ondernemers In tegensteling tot wat we soms zouden willen zijn ondernemers geen supermensen en net zo kwetsbaar voor ongevallen en ziektes als werknemers - niet meer en niet minder. Het enige mogelijke verschil is de iets hogere "pijn" of tolerantiegrens bij kortdurende arbeidsongeschiktheid. Wie dat toch uit eigen zak moet betalen of anders inkomsten misloopt is wat meer genegen met ""het snot voor de ogen" door te werken dan een werknemer die het loon toch wel doorbetaald krijgt. Verder een leuke discussie om onder het genot van een borrel nog eens voort te zetten op een HL-meeting!

Preek voor eigen parochie: maar de premie is gerelateerd aan het bizar hoge risico (kans x gevolg). Door geen AOV af te sluiten neem je dat risico niet weg. Daarnaast: wat is duur? Voor een werknemer wordt door werkgever en werknemer gemiddeld 8 tot 10% van het bruto jaarsalaris betaald aan voorzieningen bij ziekte en arbeidsongeschiktheid. Voor ondernemers onder de 50 is een AOV met zelfde uitgangspunten meestal een stuk goedkoper (net als de AOV goedkoper is dan vrijwillige verzekering bij het UWV). Dus in mijn optiek is "bizar hoge premies" meer een kwestie van perceptie. Voorbeeld: Ik ben 40, heb € 35.000,- verzekerd met een wachttijd van 3 maanden en uitkeringdrempel van 55%. Beoordeling beroep. Daar betaal ik per maand € 200,- bruto voor, (netto dus € 120 per maand), dat is nog geen 5% van mijn bruto c.q netto inkomen. Zou ik onverhoopt permanent arbeidsongeschikt worden dan ontvang ik 25 jaar lang een waardevaste uitkering van € 35.000,-. Contante waarde bijna € 900.000,- Dat is ook het bedrag wat de verzekeraar overmorgen moet reserveren als ik morgen - even afkloppen - tegen een boom aan rijdt. 9 ton, daar kan ik niet tegen op sparen en ik vind het - niet zozeer voor mijzelf maar met name voor mijn vrouw en 2 kinderen - een onverantwoord risico om me voor 120 euro netto per maand niet te verzekeren tegen die 9 ton. Maar dat is uiteraard slechts mijn mening, enigzins gekleurd doordat ik appelen vaar en dus ook appelen eet.

Tja, vrijwillige ziektewetverzekering via het UWV voor een DGA kan niet, dus heb je nu alleen vrijwillige WIA met wachttijd (en hopelijk nog een goede aanvullende WGA-gat verzekering, want de WGA keert bij niet benutten voldoende restcapaciteit niet meer dan bijv 50% van het minimumloon uit, krap € 800,- bruto per maand) Hamvraag is waarom er destijds gekozen is voor vrijwillige verzekering via het UWV. Als dat om ernstige medische redenen is geweest zijn er - helaas- weinig alternatieven (zie onder). Die moeten namelijk uit de private markt komen, waar medische selectie wordt toegepast. Vraag is dan of dat destijds wel is meegewogen in de keuze voor de BV: bij een VOF of eenmanszaak was immers vrijwillige ziektewetverzekering voor de eerste 2 jaar bij het UWV wel mogelijk. Mocht vrijwillige verzekering bij het UWV niet om medische redenen zijn geweest dan is uberhaupt de vraag waarom je er destijds voor gekozen hebt: vrijwillige verzekering is een stuk duurder dan verzekering via de private markt en je zit als DGA met die lange wachttijd van 2 jaar. In dat geval kun je nu wel eens beter en goedkoper uit met een AOV met een wachttijd van bijv. 2 of 3 maanden, dan nu de vrijwillige WIA verzekering met wachttijd 2 jaar. Hier verwar je wat begrippen: het A-risico is het eerste jaarsrisico van arbeidsongeschiktheid, dat loopt dus altijd max 1 jaar. 5 jaar is de contracttermijn en/of een genoemde minimale verzekerbare uitkeringsduur (max 5 jaar ipv tot 65). De contracttermijn is voor je vraag niet relevant (en jaarcontracten zijn ook mogelijk, soms zonder meerkosten); de uitkeringsduur van een AOV kan ook beperkt worden tot 2 jaar. Maar er zijn ook nog andere alternatieven, zoals een verzuimverzekering voor de DGA (doet overigens op dit moment maar 1 verzekeraar), of een AOV die in combinatie loopt met de WIA (een combinatie die wij nog wel eens toepassen voor klanten die een specifieke uitsluiting op een AOV hebben en voor dat risico ook nog een vrijwillige WIA dekking willen afsluiten: eerste 2 jaar is dan AOV, daarna een combi van WIA en AOV waarbij de premiestelling van de AOV aangepast is op de WIA dekking: je betaalt dus niet dubbelop) Dat is dus mogelijk, maar als er geen medische redenen voor de WIA zelf zijn is het ook verstandig om naar volledige AOV als alternatief te kijken: dekking is beter, meer keuze/flexibiliteit en prijs meestal scherper. Zijn er wel medische redenen voor de WIA dan ligt acceptatie private markt lastig, maar bij twijfel altijd eerst onderzoeken, nee zeggen en niet doen kan later altijd nog. Beide, althans dat hoop ik met het bovenstaande afdoende duidelijk gemaakt te hebben ;)

Misschien niet zonder een adviseur (ik ben een concullega van hem/haar, dus ik ben enigzins bevooroordeeld...) , maar wel zonder een specifieke waar je twijfels over hebt en houdt. Bespreek die twijfels met je adviseur - ook in het licht van zijn/haar beloning, mocht je daar niet uitkomen dan staat het je vrij om voor een van de 10.000 andere adviseurs te kiezen.

70% administratief dus en 30% handenarbeid. Dat wijkt nogal af van de uitgangspunten die ASR (of je adviseur) in de offertes hanteren: Die 10% leidinggevend is op z'n mist "verrassend" ::) ??? te noemen in een eenmansbedrijf zonder personeel... Zoals toegezegd heb ik de beroepsklasse-indeling zelf nagevraagd. Amersfoortse en Delta Lloyd bevestigen de indeling in respectievelijke klasse 2 en 3. ASR heeft nog niet gereageerd, maar op basis van 30% handenarbeid komt hun offertesysteem uit op klasse 2/D in plaats van 1/E. Vraag blijft daarbij of een "commerciële" inschaling in een te lage beroepsklasse geen problemen op gaat leveren bij onverhoopte arbeidsongeschiktheid : het niet meer kunnen verrichten van de handenarbeid (c.q. de daarvoor te maken extra (personeels)kosten wordt dan feitelijk niet of sterk verminderd meegenomen in de beoordeling van de mate van arbeidsongeschiktheid. Slotconclusie mijnerzijds: wantrouw de beroepsklasse 1-indeling . Bij het beroep hoort minimaal klasse 2.

In België ligt de situatie totaal anders dan in Nederland. Daar kennen ze de z.g.n Risques locatifs: de huurdersaansprakelijheid voor brandschade aan het gehuurde pand en het recours des voisins, de aansprakelijkheid voor brandschade aan belendende panden In Nederland gelden deze bepalingen - feitelijk een omdraaiing van de bewijslast bij schade - niet . Wel kan uiteraard een huurder aansprakelijk gesteld worden voor schade, maar i.t.t. de risques locatifs ligt de bewijslast daarbij bij de verhuurder, en niet bij de huurder. De in Nederland gebruikelijke methodiek: de verhuurder c.q. eigenaar verzekert de opstallen, de huurder zijn/haar eigen inventaris en de voor eigen rekening aangebrachte verbouwingsverbeteringen (huurdersbelang). Behoudens opzet / grove schuld vind bij brandschade geen regres (verhaal) plaats van (brandverzekeraar van) verhuurder op (aansprakelijkheid(!)verzekeraar van) huurder, e.e.a. op grond van de bedrijfsregeling brandregres. Niet iedere verzekeraar doet daar overigens aan mee, maar ook dan is het een aansprakelijkheidskwestie waarbij de bewijslast bij de verhuurder ligt en niet bij huurder. Nota bene: over het glasbreukrisico kunnen wel afzonderlijke afspraken gemaakt worden in de huurovereenkomst. Dan dient de huurder op eigen kosten voor vervanging zorg te dragen - of dat te verzekeren. Staat hierover niets in het huurcontract vermeld dan is dat voor rekening van de verhuurder: zowel binnen -als buitenglas behoort tot de opstallen (uitgezonder het zelf als verbouwingsverbetering aangebrachte glas: dat is huurdersbelang)

Dat ze afwijken per verzekeraar kan op zich kloppen: maatschappijen schatten jouw beroep dan gewoon anders in dan een ander. Hamvragen zijn is en blijven: [*]heeft er überhaupt door de verzekeraar een voor jouw situatie/beroep specifieke inschatting plaatsgevonden, of heeft de adviseur (weer) standaard offertes opgevraagd [*]als de inschatting dit keer wel plaats heeft gevonden: klopt die inschatting dan wel? Op basis van 10% handenarbeid kan ik vooral Delta Lloyd klasse 3 niet verklaren, dat lijkt mij een te hoge inschaling, maar ASR klasse 1/E vertrouw ik ook niet. Om het voor eens en altijd te weten te komen: [*]waaruit bestaat jouw handenarbeid precies? Wat, hoe veel, hoe vaak, welk gewicht, tillen, bovenhoofds werk etc etc? [*]als je die handenarbeid niet meer zou kunnen verrichten, welke impact heeft dat dan op jouw bedrijfsvoering? (kun je dit bijvoorbeeld eenvoudig uitbesteden?) Aan de hand van antwoorden op die vragen zal ik zelf eens een belletje plegen. Wordt nu toch wel erg benieuwd naar de enige juiste beroepsklasse indeling (soort "wie van de de drie")

De meeste shortlease - en verhuur-vloten lopen juist bij grote verzekeraars, maar via daarin gespecialiseerde automotive adviseurs. Ik stuur je een PM met nadere informatie

Verschil 30 en 90 dagen is appels met peren vergelijken. De verschillen in beroepsklasse indeling per maatschappij/offerte (1, 2 en 3) zijn typerend voor standaard offertes. "Eigenaar winkel" en "winkel in elektrische artikelen" is bedoeld voor een fysieke winkel met magazijn, kassa, fysieke klanten, tillen, veel staan etc en hoeft totaal niet aan te sluiten bij het daadwerkelijke risico van een webwinkel. Dit is een kwestie van vooraf goede vragen stellen aan de klant, en laten beoordelen door de verzekeraar. Als dat niet vooraf gebeurt loop je het risico dat je bij definitieve acceptatie alsnog in een hogere beroepsklasse geplaatst wordt - en dus een fors duurdere premie zou moeten betalen - of andersom te veel betaalt voor een onnodig hoge beroepsklasse. Maar geaccepteerd worden in een te lage beroepsklasse (en dus te lage premie) is nog onverstandiger : bij eventuele arbeidsongeschiktheid wordt je dan niet beoordeeld op je eigen beroep met (deels) fysiek werk/handenarbeid, maar op een zuiver kantoorrisico. Je kunt op basis daarvan dan niet of nauwelijks arbeidsongeschikt zijn voor het klasse 1 beroep, maar desondanks je werkelijke (deels klasse 2) beroep niet meer kunnen uitoefenen. Kortom: omdat je kennelijk niet past in een standaard hokje moeten adviseur en maatschappij iets meer moeite doen om voor jou een passende - voor iederen acceptabele - inschaling te realiseren. Het ziet er nu naar uit dat dat nog niet gedaan is...

Op zich is dat vreemd. Het lijkt er op dat een Delta Lloyd offerte met beroepsklasse 2 vergeleken is met klasse 1 /D van ASR? Als ik uitga van de genoemde 80% administratief, 10% handenarbeid en 10% leidinggevend kom ik bij Delta Lloyd uit op klasse 1, met een aanzienlijk lager premie dan ASR: bij aanvang scheelt het meer dan 40% en over de gehele looptijd gemiddeld 20% per jaar (bij de geoffreerde no claim scheelt het minimaal 10% als je nooit claimt, maar tot wel 30% als je wel claimt) Het enige dat hier zou kunnen is dat de adviseur de beroepsklasse beoordeling voor jouw specifieke beroep heeft voorgelegd aan zowel ASR als Delta Lloyd, en ASR daarin een beduidend beter voorstel heeft gedaan. In dat geval ben je inderdaad beter af met de klasse 1D indeling van ASR. Tip: vraag na of Delta Lloyd inderdaad niet op klasse 1 wil(de) indelen. Zowel Amersfoortse als Delta Lloyd staan aanzienlijk hoger op de voorwaardenranking van Rolls (respectievelijk 6e en 10 plaats, ASR staat op plaats 14)Welke kennelijk voor jou specifiek voorwaarde(n) hebben hier dan de doorslag gegeven? Als ik de voorwaarden onderling vergelijk (alleen onderlinge verschil) kom ik eigenlijk geen enkele rubriek tegen waarin ASR wezenlijk betere voorwaarden heeft dan Amersfoortse of Delta Lloyd ( Ja eentje toch: Amersfoortse verlangt een keuring vanaf 45 jaar, ASR niet .. maar Delta Lloyd ook niet. ) Andersom kom ik wel een paar belangrijke voorwaarden tegen waar ASR minder is dan Delta Lloyd of Amersfoortse, zoals: - verplichting aanpassing eigen werkzaamheden eerste jaar - inkomenstoets bij arbeidsongeschiktheid - geen vergoeding hulpverlening buitenland E.e.a. neemt niet weg dat er zowel bij Delta Lloyd als ASR wel wat op of aan te merken valt qua performance. Delta Lloyd is (op dit moment) traag qua acceptatie, maar heeft wel de schade-afhandeling beter op orde dan voorheen ASR zorg & inkomen wordt in de nabije toekomst weer volledig geïntegreerd in de Amersfoortse. Hoezo? Je koopt toch geen duur stuk papier om het in te lijsten? Dat stuk papier geeft recht op bepaalde diensten van zowel verzekeraar (uitkering bij schade) als de adviseur, in casu: - het wettelijk verplichte onderhoud van klanten en contracten - periodiek onderhouden van de polis (aanpassing wachttijd, optierecht, herbeoordeling medische clausules, beoordelen alternatieven bij expiratie contracttermijn): - en het allerbelangrijkse en meest arbeidsintensieve: deskundige begeleiding bij schade . Denk daarbij aan: - begeleiding van de schademelding - bewaken voortgang beoordeling & uitkering - troubleshooting - advies/begeleiding te volgen interne en externe beroepsprocedures / second opinion indien nodig Een goedkope AOV die niet of slecht onderhouden wordt zal op termijn altijd fors duurder zijn dan een goed onderhouden AOV. Ik durf zelfs te beweren dat dat verschil kan oplopen tot 35%: het dubbele dus van de maximale provisie van een adviseur op dit product. Hetgeen maar weer aantoont dat een product met weinig of geen provisie alleen lonend blijft als het ook goed onderhouden wordt. Schades die goed begeleid worden leveren beduidend minder stress bij het slachtoffer op, en komen aanzienlijk eerder tot uitkering. Bij 1 verzekeraar is hier recent onderzoek naar gedaan: goed begeleide schades kwamen gemiddeld 6 dagen na eigen risicotermijn tot uitkering, niet of slecht begeleide schades pas na 42 dagen na eigen risicotermijn. Een verschil van 5 weken geen inkomen dus..

@Ronaldinho: in tegenstelling tot hetgeen de naam doet vermoeden hoef je voor banksparen niet naar een bank: verzekeraars en goede verzekeringsadviseurs bieden dit ook aan. Bij netto (provisieloze) bankspaarrekeningen krijg je zelfs een bonusrente. Ook een leuk weetje: de meeste verzekerde lijfrente(woeker)polissen zijn verkocht door...banken, en niet alleen de DSB-bank. Zoveel verschil zit er immers ook niet tussen Interpolis en Rabo, Nationale Nederlanden en ING, Reaal en SNS etcetera: gewoon 2 verschillende koppen van een en hetzelfde bankverzekeraar monster. Een oude vos verliest wel z'n haren maar niet z'n streken, zou dat wellicht ook voor bankverzekeraars opgaan? Deskundig en vooral onafhankelijk advies blijft z'n meerwaarde bewijzen ;)

@Vincent, zowel voor financial als enterprise & operational risk management komt de meeste informatie uit de VS. Denk o.a aan de Best Loss control manual (operational RM, een tool die ik zelf gebruik), Paisley (Thomson Reuters) ,Gartner en IRMI Wellicht dat je het eens kunt vragen aan de Europese Federatie van risk management organisaties Ferma

Een paar tips en opmerkingen mee die je wellicht kunnen helpen in de verdere keuze: Waarom heb je de keuze uit deze 3 offertes gekregen? Heeft je adviseur dat gemotiveerd? Zijn de gemiddelde premies op langere termijn en de voorwaarden onderling vergeleken en is op basis daarvan geconcludeerd dat ASR de beste prijs/kwaliteitverhouding voor jou had? Heeft de adviseur dit niet toegelicht in het adviesgesprek? In de huidige vecht- en oversluitmarkt hanteren de meeste verzekeraars de starterskorting als aanvangskorting of overstapkorting. Iedere nieuwe klant krijgt dus korting. Ik ben er geen voorstander van. Sigaar uit eigen doos: je betaalt eerst aanzienlijk meer om op termijn minder te gaan betalen, als je niet ziek wordt en als je nooit meer overstapt. Terugverdientijd ligt meestal na 5 jaar (eerste contracttermijn) en als na 5 jaar - bij goede gezondheid - blijkt dat je elders - met nieuwe aanvangskorting - beter af bent, heb je de no claim toeslag voor niets betaald, Mijn advies: als je toch voor ASR kiest, doe dat dan zonder no claim 7,5% doorloop voor onderhoud is op basis van deze premies reëel. € 995,- bij aanvang + 7,5 % doorloop eerste jaar lijkt mij aan de hoge kant als er alleen maar 3 offertes neergelegd zijn en jij zelf het vergelijk en de keuze mag maken. Dat lijkt mij bij uitstekt iets wat de adviseur moet doen.

Deze constructie is vrij zeldzaam. Alleen zinnig als er geen liquide middelen zijn om het eerste jaar zelf te overbruggen en er na 1 jaar wel genoeg vermogen is (bijv verkoop onderneming) om bij arbeidsongeschiktheid tot je 65e van te kunnen leven, alsmede daar je pensioen voor na je 65e te kunnen blijven aanvullen. Komt in (mijn) praktijk in minder dan 1 op de 100 ondernemers voor. Voor alle overige situaties/ondernemers geldt in mijn optiek: spaar voor de eerste 6 maanden of het eerste jaar (wat je hiervoor aan premie betaalt is op termijn altijd meer dan een eventuele uitkering), en verzeker het risico van langdurige/permanente arbeidsongeschikteid: daar valt namelijk niet tegenop te sparen. Beetje suggestief allemaal. Als jij een meerjarige overeenkomst aangaat zijn de spelregels duidelijk: je kunt opzeggen per contractvervaldatum. Er zijn wel mogelijkheden om tussentijds per hoofdpremieveraldatum de wachttijd en het bedrag aan te passen: daar is je adviseur voor.

Dit is het wettelijke regresrecht dat werkgever heeft op de veroorzaker, geen verzekering. Een eigen verzekering tegen loondoorbetaling keert het bruto salaris uit + meeverzekerde werkgeverslasten, ook als de schade veroorzaakt is door de berijder zelf.

Reactie van een ervaringsdeskundige: ik heb na de opstart van ons bedrijf anderhalf jaar lang lief en leed geblogd op het starterspanel van Sprout. Ik heb ook geschreven over een hoog oplopend conflict met een van mijn medevennoten, dat uiteindelijk geleid heeft tot een break-up. Nog steeds - inmiddels 3 jaar later - refereren mensen aan dat bloggen, zonder uitzondering positief, en het is/was zeker goed voor de naamsbekendheid

Een goede aansprakelijkheidsverzekering sluit - (naast de gebruikelijke uitsluitingen voor Molest, Asbest, atoomkernreacties en motorrijtuigen) - maar 3 omstandigheden hard uit: 1) Opzet 2) Het bewust handelen in strijd met een Arbo-voorschrift of besluit. 3) opzicht (schade aan het beheerde goed/goed in bewerking zelf : wel meeverzekerbaar) Minder goede aansprakelijkheidsverzekeringen sluiten ook "merkelijke schuld" , roekeloosheid of nog lichtere vormen van schuld uit: dan onstaat er in dit soort situaties al snel een discussie over de mate van schuld en of dat wel of niet onder de verzekeringsdekking valt. (vroeger was "merkelijke schuld"" standaard van iedere verzekering uitgesloten op grond van art. 294 Wvk. In artikel 7:952 BW is de lat hoger gelegd: de verzekeraar moet nu, als hij geen schade wil vergoeden, aantonen dat er sprake is van opzet of roekeloosheid van de verzekerde. Maar het artikel bevat geen dwingend recht. Dus als verzekeraars lichtere vormen van schuld willen uitsluiten kunnen ze dat in hun voorwaarden regelen) Kortom: een beetje een open deur, maar ook hier toont zich weer de meerwaarde van een goede verzekering in plaats van een goedkope... (wat overigens niet wil zeggen dat goede verzekeringen per definitie duurder zijn dan de minder goede...)

Fel? You aint seen nothing yet! Maar dat komt natuurlijk ook omdat mijn column "coaches, interim managers en ander gespuis" die ik in reactie op jouw column had geschreven niet door de HL mod-balottage kwam (met als motitvatie dat het "Tendentieus, ongefundeerd en nodeloos kwetsend was) ;D FF serieus: jouw prikkelende column ging over verzekeren in brede zin, ik zal mij trachten te beperken tot de rol van de adviseur (in casu diens bestaansrechts, dienstverlening en beloning )

Moah, lijkt mij meer iets voor een lekker felle column ;) (...tikt een nieuw toodledo-tje in op zijn Iphone: column HL schrijven) Laat ik er vooralsnog dit over zeggen: de hele discussie moet IMHO niet primair gaan over de beloning , maar over de de daarvoor verleende of nog te verlenen prestatie . Wie duidelijk genoeg kan maken wat zijn/haar toegevoegde waarde voor de klant is, heeft ook geen enkele moeite om de hoogte van de beloning en de wijze van betaling daarvan bespreekbaar te maken.