Norbert Bakker

Beste Jeroen, allereerst welkom op Higherlevel! Ja, mits je die schadevrije jaren vrij beschikbaar hebt in roydata. Als die schadevrije jaren op de bestelbus zitten, kun je die niet opeens "verdubbelen" en gebruiken voor de personenauto (commercieel valt dat nog wel op te lossen in pakketpolissen, maar formele schadevrije jaren staan dan op 0) Idem: mits de berijder de schadevrije jaren vrij beschikbaar heeft of krijgt in roydata (dus doordat hij zijn oude auto nu heeft verkocht of gaat verkopen) , dan kan het. En voor een vaste bestuurder is het ook meestal de meest wenselijke optie: anders verdwijnen zijn inactieve schadevrije jaren namelijk na 1 tot 3 jaar. Door de inbreng blijven ze actief. Enig nadeel: als de werknemer vertrekt, neemt hij ook zijn schadevrije jaren mee... en begint het bedrijf weer op 0. Lijkt me een vraag voor je verzekeringsadviseur. Die kan je dan meteen iets vertellen over werkgeversaansprakelijkheid voor bestuurders van motorrijtuigen en gelijk ook de sistercar-clausule checken.

Yep, en de vraag is vooral :waarom? Je kunt die oproep en bezoekfrequentie niet zomaar aanpassen zonder dat er een concreet reïntegratieplan aan ten grondslag ligt. Anders is een norm van 1 x per 6 weken contact met de bedrijfsarts (kan ook telefonisch) gebruikelijk In dit geval is niet alleen de bedrijfsarts te passief, de werkgever had veel eerder ook met een jurist aan tafel gemoeten: wie 2 x niet op komt dagen voor een afspraak en de derde keer een familielid stuurt moet wel een heel goed verhaal hebben - met onderbouwing. (is dat goede verhaal met onderbouwing er?) Hoe dan ook: doe dit soort zaken niet op eigen houtje. Een bedrijfsrecherchebureau schakel je niet alleen om genoeg bewijs te verzamelen voor fraude en ontslag; je kunt het ook gebruiken ter ontkrachting van die geruchten. Hoe dan ook krijg je duidelijkheid... en een einde aan de eigen twijfels

Omdat auto, telefoon en laptop niet alleen bedrijfsmiddelen zijn maar mogelijk ook secundaire arbeidsvoorwaarden, en daardoor onderdeel van de loondoorbetalingsplicht, tenzij je daar hele specifieke afspraken over hebt vastgelegd in de arbeids,- gebruikers- en/of berijdersovereenkomst. Los daarvan kan het reïntegratie en dossiervorming in de weg staan: als je wilt dat iemand reageert per telefoon of mail of op een afspraak komt, moet je die middelen niet te snel invorderen Klein bijkomstig voordeel nu is dat als je die bedrijfsmiddelen nu alsnog invordert, je daar ook nader onderzoek naar kunt laten doen.

In aanvulling op Steven: Ja, mits. Een onderzoek door een recherchebureau buiten medeweten van de medewerker is een zwaar middel en een inbreuk op de privacy. Dat is - blijkens een uitspraak van de rechter uit 2017 - alleen gerechtvaardigd als er sprake is van : zeer bijzondere omstandigheden waarin tegen de werknemer ernstige verdenkingen zijn gerezen ter zake van ernstige overtredingen die een onderzoek buiten de betrokkene om noodzakelijk maken. Ik raad Hoffman bedrijfsrecherche aan. Ik heb ze al diverse malen ingeschakeld voor mijn relaties en met zeer goede resultaten: professioneel en discreet. Mee eens, maar het gebeurt niet. De rol van de Arbodienst gaat niet verder dan detecteren en rapporteren dat er meer speelt dan medisch verzuim... en helaas gebeurt dat al veel te sporadisch . Advies als er iets niet medisch (maar situationeels of bijvoorbeeld fraude) speelt, geeft de arbodienst niet; dat is een taak van een jurist en/of riskmanager. (Dit is een makke dat niet zo snel zal worden opgelost. Zelfs in de nieuwe verzuimontzorgverzekering houdt de externe casemanager zich alleen bezig met medisch verzuim en niet met andere componenten.. een gemiste kans)

Beste Jim, allereerst welkom op Higherlevel Dat is de zogenaamde "risicocategorie". Die is niet in zijn eentje bepalend of iets ook van de gemeente mag op een bepaalde plaats Nee. Als een activiteit niet in de staat van bedrijfsactiviteiten in het bestemmingsplan staat, is de activiteit niet toegestaan volgens het bestemmingsplan. Op een industrieterrein wordt vaak detailhandel en reparatie voor particulieren (SBI codering52XX) niet toegestaan, postorderbedrijven vallen daar ook onder (SBI 5261). Maar wellicht kun je - als je geen showroom hebt en particulieren ook niet bij je komen afhalen of retourneren - de gemeente vragen om een ontheffing van het bestemmingsplan. Overigens is dit een al langer bekend fenomeen en succes is helaas niet gegarandeerd, een gemeente mag weigeren: webwinkel pas niet in bestemmingsplan

Beste Oudere, Je kunt indien gewenst een topic met titel "Ervaringen met Vandaag online?" openen in de rubriek "contracten en aanverwante onderwerpen". Wel wijs ik je - wellicht ten overvloede - op onze forumregels. Higherlevel is géén klachtensite:

Nee, het zijn 2 aparte zusterbedrijven. Gevestigd op het zelfde adres, en ze hebben de zelfde eigenaar/enig aandeelhouder, 2 4 Tune BV, en dezelfde bestuurder

Beste ThinCair, Een erg korte vraag met een nog korter antwoord: wat heb je zelf al gedaan om dit op te zoeken? Zie onze forumregels:

Mod comment Verzameltopic gemaakt

Er zijn zo te zien meer klachten. De moderatoren zullen overleggen of we hier een ervaringen-topic van maken. In dat geval komt de bedrijfsnaam in de titel én nodigen we het bedrijf uit voor het geven van wederhoor (m.a.w. hun kant van het verhaal)

Beste Nick, Allereerst welkom op Higherlevel Hoe is dit contract tot stand gekomen; heb jij iets getekend? En zo ja, stond op dat contract ook duidelijk de looptijd?

Hierbij de link naar het board “wat vinden jullie van mijn” : https://www.higherlevel.nl/forums/forum/44-wat-vinden-jullie-van-mijn/

Kip en ei. Geen arbeid, geen loon. Zolang je arbeid (hebt) verricht, heb je recht op de overeengekomen vergoeding daarvoor. Stel in gebreke en vorder handelsrente maar doe niets dat het bedrijf zelf kan schaden en de waarde kan aantasten. Het is immers ook jouw bedrijf en je hebt er baat bij dat de werkzaamheden doorgaan en de prijs voor verkoop zo hoog mogelijk is.

Deze hele discussie draait vooral om flexibele arbeid in welke vorm dan ook : ZZP-ers, payrollers, freelancers, uitzendkrachten etc. Iedereen in Den Haag en bij de vakbonden beschouwt dat fenomeen als een groot maatschappelijk probleem dat vooral gedreven wordt door financiële prikkels van - afhankelijk per sector - de werkgever/opdrachtgever of de ZZP-er/opdrachtnemer/flexkracht. De oplossing lijkt dan simpel: wegnemen van al die perverse financiële prikkels en flexwerk op alle mogelijke manieren aan banden leggen ; dat is ook precies wat Borstlap in zowel zijn redelijke als botte bijl maatregen voorstel. Er is alleen één probleem: die aannames kloppen niet. De toename aan Flex en ZZP-ers en is niet alleen veroorzaakt door financiële prikkels ; die hebben alleen als versterker en versneller gewerkt (en vooruit: ook een paar cowboys aan een pervers verdienmodel geholpen) Flex en ZZP zijn een gevolg van een veel dieper fenomeen: een fundamentele behoefte aan meer vrijheid, verantwoordelijkheid en regelcapaciteit en het niet passen van die behoefte in grote delen van het krakende Nederlandse werknemersstelsel en arbeidsrecht. ZZP en Flex zijn niet de oorzaak , maar een symptoom , en de echte problemen en oplossingen daarvoor liggen vooral aan de kant van de werkgevers:hoge werkdruk, regeldruk, weinig regelcapaciteit, slecht en autoritair lijnmanagement in plaats van faciliterend leiderschap en achterhaald arbeidsrecht. (In de zorg stromen werknemers uit die anders letterlijk gek en ziek dreigen te worden van de regeldruk, de werkdruk en slecht management) Het zou zonde en een gemiste kans zijn om de problemen van een kwart miljoen schijnzelfstandigen in wellicht specifieke sectoren te proberen op te lossen door ze samen met 1,2 miljoen bewust zelfstandigen over één kam te scheren. Pak de cowboys aan, moderniseer het arbeidsrecht, reorganiseer het management (faciliterend in plaats van dwingend sturend), reken werkgevers vooral af op duurzame inzetbaarheid, verdere ontwikkeling van hun personeel en een gezond werkklimaat en zorg dat er in sectoren als onderwijs en zorg ook voldoende structurele financiële middelen beschikbaar zijn om personeel in vaste dienst te hebben en te houden. En last but not least: accepteer (en faciliteer!) dat er ook mensen zijn die niet in een dienstverband willen werken maar bewust kiezen voor zelfstandigheid en ondernemersrisico! In zo'n land wil ik werken! (Maar dan nog steeds als bewust zelfstandig ondernemer!)

Cijfers van de grote groep als geheel. Prima, maar die zijn er genoeg. Waar ik met name op zoek naar ben is de impact per sector en de onderbouwing van jouw stelling dat er met name in specifieke sectoren sprake is van gedwongen zelfstandigheid én dat dat komt omdat werkgevers/opdrachtgevers daar financieel voordeel bij hebben. Ik heb 2 specifieke groepen genoemd waar mogelijk wat anders aan de hand is (zorg en onderwijs) en dat nader gemotiveerd. Als reactie kreeg ik terug dat dat wellicht zo kon zijn maar dat ik de argumenten in kleine stukjes knopte. Daar kan ik weinig mee en bij nader inzien vind ik dat ook een onargument want dat generaliseren in zogenaamde grote groepen is nu juist het grote makke van Borstlap en Koolmees: alles en iedereen wordt over één kam geschoren. Geen enkele maatregel is branche- of sectorspecifiek want kennelijk zijn de problemen dat ook niet. Ik geloof daar (=dat de problemen evenredig verdeeld zijn over en gelijk zijn in iedere branche ) eerlijk gezegd niets van. Ik zou nu wel eens willen zien waar die 250.000 niet-vrijwillige zelfstandigen zitten en wat er per sector speelt. Pas dan kunnen we de plannen en de 47 maatregelen van Borstlap ook echt op zijn waarde beoordelen. Nu kan ik dat niet omdat ik weet dat in minstens 2 sectoren (zorg en onderwijs) de voorgestelde maatregelen een sterk averechts effect zullen hebben omdat Borstlap de verkeerde oplossingen voorstelt voor de verkeerde problemen. In deze sectoren krijg je mensen met een stok niet meer terug in het werknemershok: de oorzaak van alle problemen zit namelijk in dat werknemershok zelf.

Schadeclaim indienen, beslag leggen, civiel procederen, procedure voor de ondernemingskamer starten Genoeg middelen, maar alles vereist een ter zake kundige advocaat. En je overige vragen : die kun je alleen beantwoorden op basis van de inhoud van wat er overeengekomen is in oa statuten, aandeelhoudersovereenkomsten, managementovereenkomsten, aandeelhoudersvergaderingen, correspondentie etc Nee! niet doen! Niet je werkzaamheden opschorten! Blijf actief. In alle openheid: Waarom? Twijfel je aan je advocaat of heb je moeite om zijn/haar kosten te betalen? In het eerste geval: zoek een ander of vraag een second opinion op bij een andere advocaat. In het tweede geval: dat wordt een lastige. Die advocaat is echt belangrijk. Doe wat nodig is, verkoop desnoods je auto, maar ga aub niet beknibbelen op deskundige bijstand: die is echt noodzakelijk. (ik spreek uit ervaring en ja, ik heb er destijds - gelukkig al weer heel wat jaren geleden -mijn auto voor verkocht.) Het enige dat ik jou en je advocaat wel wil meegeven: kom in actie.Tot nu toe ligt al het initiatief bij de wederpartij. Zorg dat je het initiatief terugneemt, anders laat je over je heen lopen.

Zoals ik het lees is vraagsteller niet op voorhand op zoek naar compensatie voor schade, maar vooral naar de regels in hoeverre een gemeente inspanning moet verrichten om die schade te voorkomen en de winkel van vraagsteller zoveel mogelijk bereikbaar te houden: "mbt het garanderen van de bereikbaarheid van ons bedrijf." Strooien met (gemeenschaps!) geld om gedupeerden achteraf te compenseren, kan altijd nog maar dekt nimmer de volledige schade. Het zou zowel voor het bedrijf als ons als nettobetalers van dat gemeenschapsgeld fijn zijn als nadeelcompensatie vrijwel niet nodig is, omdat er door goede planning nauwelijks nadeel is. Ik vind daarom de oorspronkelijke vraag van vraagsteller interessant: hoever moet een gemeente gaan in het garanderen van die bereikbaarheid?

Onwaarschijnlijk: KNAB is een handelsnaam van Aegon Bank NV, een gevestigde grote en beursgenoteerde bankverzekeraar sinds 1983 met rechtsvoorgangers sinds 1859

Beste Peter, Allereerst welkom op Higherlevel! Mod comment: Ik heb je abusievelijke dubbelpost op verzoek verwijderd en de titel verduidelijkt. Topictitel "Peter" zegt de meesten niet zo veel

En daar is ie dan, vers van de online pers : Presentatie eindrapport Commissie Regulering van Werk Eindrapport+CRW+-+In+wat+voor+land+willen+wij+werken.pdf

Er komt steeds meer naar buiten over de inhoud. Nog een leuke, voor de DGA: Tromgeroffel, Tadum... TSS : Een Tax lawyer van Holla advocaten fileert dit al even:

Ze komen niet te vervallen, maar je hebt ze al benut. Uitkomst is hetzelfde, maar het principe is anders

Yep. Als je het zo stelt ben ik het met je eens. Idem. Een goed en betaalbaar basisstelsel voor iedereen, en vrijheid blijheid voor wie meer wil en kan. 3 x op rij spijker op de kop. Wat mij betreft is die discussie zelfs de belangrijkste van allemaal. Arbeid (in loondienst en zelfstandig) is te duur want te zwaar belast. PS: welkom bij de 1K-karma club!

Grote delen van het advies (is nog geen plan, dat volgt nog) worden wordt vast en zeker ingevoerd, maar pas na de verkiezingen door een nieuw kabinet. Dan kunnen alle huidige politieke partijen mooi weer spelen en in de verkiezingen mooie beloftes doen ("we gaan er nog eens goed naar kijken!") en kan het nieuwe kabinet gelijk met een krachtig plan beginnen zonder politieke risico's op de korte termijn Ik verwacht dat alle plannen onder de radar worden doorontwikkeld, en invoering per 01-01-2022 een feit is.

Goed voorbeeld van een stellingname zonder voorkennis Ik kan niet oordelen over andere sectoren maar specifiek in onderwijs en gezondheidszorg is de opmerking dat "werkgevers en opdrachtgevers financieel voordeel hebben bij verzelfstandiging van de factor arbeid" onzin. Voor onderwijs geldt dat werkgevers geen enkel belang hebben bij verzelfstandiging, maar door de wijze van financiering (te weinig, ad hoc en politiek voorwaardelijk) gedwongen worden om een groot deel van hun personeel in een flexibele schil te houden. Dat wilden ze niet, maar ze konden niet anders. Mensen die je gedurende lange tijd geen enkel vooruitzicht biedt op een vaste baan, zetten uiteindelijk de tering naar de nering: dan maar zelfstandig, dan verdien ik er zelf ook nog een leukere boterham aan (de fiscale voordelen van de zelfstandigen werken daar zeker aan mee) Conclusie : werkgevers/opdrachtgevers in het onderwijs hebben geen voordeel bij verzelfstandiging van de factor arbeid, ze werden alleen gedwongen tot flexibilisering van die factor arbeid In de gezondheidszorg hebben werkgevers - behoudens in delen van de thuiszorg, het zorgcowboy en platformcircuit maar dat is geen "aanzienlijk deel"- ook geen enkele baat bij verzelfstandiging van de factor arbeid. Integendeel: instellingen houden ze het liefst in dienst, en op vast contract, en inhuur van zelfstandigen is schreeuwend duur. De reden dat veel werknemers in deze sector zelfstandig worden is geen financiële maar wordt vooral veroorzaakt door werkdruk, gebrek aan regelcapaciteit en slecht management. Mensen in de zorg raken door slecht beleid hun intrinsieke motivatie kwijt en vinden die weer terug als zelfstandige. Uiteraard, ook daar werkt een hogere beloning mede als prikkel, maar die is in het belang van de zelfstandige zelf, niet in belang van werkgevers en opdrachtgevers! Conclusie : werkgevers/opdrachtgevers in de zorg hebben geen voordeel bij verzelfstandiging van de factor arbeid, en eigenlijk ook niet bij flexibilisering.