StevenK

Is het dan niet verstandiger nu voor een WSNP te gaan en dan de onderneming tegen een op dit moment reële waarde te verkopen aan een derde, die u in dienst neemt?

En wat als het niet lukt? Bijvoorbeeld omdat één van de schuldeisers een kredietverzekering heeft die alleen bij faillissement uitkeert? Een regeling is verreweg de mooiste oplossing, maar als er maar één schuldeiser dwars ligt, dan heeft een regeling zo weinig zin.

Het is in mijn ogen niet verstandig om daar een trust voor op te zetten, omdat een rechter daar al snel doorheen zal prikken. Beter is het deze onderneming onder te brengen in een BV die eigendom is van een derde die je vertrouwt. Door als werknemer dan een minimaal salaris te genieten, voorkom je meteen dat een eventueel beslag doel treft.

Voor het voorschot zal toch nodig zijn dat het geld op is. Dus met eerst de voorraad te verkopen wordt alleen het tijdstip opgeschoven.

Wat let je om vanaf nu niets meer met je onderneming te doen? Je stopt nu, je stuurt al je schuldeisers een briefje waarin je zegt dat je niet meer kunt betalen en je gaat naar de gemeente om een uitkering + voorschot aan te vragen. Dan wacht je af of er een faillissementsaanvraag komt en in de tussentijd ga je naar de aangewezen kredietinstelling om een wsnp-aanvraag voor te bereiden.

De twee primaire wegen richting de WSNP zijn enerzijds wanneer er een faillissementsaanvraag is gedaan en u van de geboden mogelijkheid om WSNP toelating te vragen gebruik maakt en anderzijds wanneer u door de aangewezen gemeentelijke kredietinstelling wordt begeleid. Eigen faillissement aanvragen is erg onverstandig wanneer u juist de WSNP in wilt, omdat een eigen aanvraag faillissement die WSNP aanvraag kan blokkeren. Eigenlijk is zo'n eigen aanvraag alleen geïndiceerd wanneer op dit moment de informatie om een WSNP aanvraag in te dienen ontbreekt of wanneer u bij voorbaat al weet dat u niet voor de WSNP in aanmerking komt.

In horeca apparatuur is een enorme variatie te koop. Je kunt een complete gebruikte keuken - met garantie - kopen voor 20 of 30k, maar je kunt ook met dezelfde indeling zonder problemen meer dan 2 ton aan nieuwe apparatuur uitgeven. Mijn advies: ga eens met je ideeën bij een paar horeca/grootkeukenleveranciers langs. Zie bijvoorbeeld www.nvlg.nl voor een overzicht van leveranciers.

Ik zou zo'n opdracht alleen aannemen als de klant jou zekerheid verschaft. Een door de bank van de koper afgegeven bankgarantie lijkt me daarvoor uitstekend. Op basis van die bankgarantie zou u dan bij uw eigen bank de deal kunnen financieren.

Die kende ik nog niet ;). Het is echter geen overheid, wat bedoel je dus met officieel? Daarmee bedoel ik vooral dat de jurisprudentie van de aangesloten commissies als 'echte' jurisprudentie wordt gehanteerd in de literatuur, alsmede de manier waarop de stichting wordt bestuurd, o.a. vanuit de consumentenbond. Die uitspraak verbaasd mij, waarom is een advocaat per definitie partijdig? Advocaten doen vaker aan mediation. Omdat het het karakter van het beroep van advocaat is dat je het partijbelang verdedigt (zie o.a. gedragsregels 5 en 7). Op het moment dat een advocaat als mediator optreedt, treedt hij of zij niet als advocaat op. Ik verbaas me ook altijd weer over de tegenpartijen die denken dat ik een zorgvuldige afweging maak tussen het belang van cliënt en het belang van die tegenpartij ;) Nee hoor. Er staat alleen maar: Lang niet elke jurist is een advocaat.

Wat is er officieel aan de thuiswinkel.og geschillencommissie?? Bestaat deze eigenlijk wel een officiele geschillencommissie? Zie www.geschillencommissie.nl. En juist dat laatste verbaast mij nogal wat. Een advocaat is tenslotte per definitie partijdig. Overigens lees ik hierover niet veel op keurmerk.info. thuiswinkel.org staat bij mij ook niet erg hoog aangeschreven. De zekerheid van de gebondenheid aan de sgc vind ik er echter wel een belangrijk positief punt. Overigens vind ik de juridische inhoud van de code van keurmerk.info erg goed. Ik kom daar zo op het eerste gezicht geen aspecten tegen die juridisch niet houdbaar zijn, terwijl dat bij thuiswinkel.org wel het geval is. Ook kent de code van keurmerk.info een gebondenheid bij lidmaatschap van de sgc.

Zie onderstaande quote: Die zijn keurmerken als "erkende verhuizers" "komo" "kiwa" etc. Ik vind dat thuiswinkel.org hier wel erg makkelijk opzij wordt gezet. Eén van de grote voordelen van een thuiswinkel.org is de aansluiting bij de officiële geschillencommissie. keurmerk.info kent enkel een eigen geschillencommissie die kennelijk bij een advocatenkantoor is ondergebracht.

De politie zal veel moeite hebben met het opnemen van de aangifte, met allerlei dooddoeners als 'het is civiel' en 'we gaan ons niet in een partnerruzie mengen', maar precies zoals je zegt: in een procedure wordt het je tegengeworpen wanneer je geen aangifte hebt gedaan.

Het kan u, afhankelijk van uw verdere verleden, een boete opleveren. Vandaar mijn adviezen.

Ik zou in dit geval een brief sturen aan de inspecteur met daarin alle relevante gegevens van de aangifte, met daarbij de opmerking dat de aangifte alsnog zal worden gedaan wanneer er weer toegang is. Alternatief is met je gegevens bij een willekeurige boekhouder binnenstappen, die de aangifte voor je kan verzenden via bapi. In beide gevallen geldt - uiteraard - dat je bij een betalingsverplichting deze betaling tijdig dient te doen, zodat het geld voor vrijdag door de belastingdienst is ontvangen.

Ik krijg het idee dat er ergens iemand is die zich helemaal suf lacht: hij verkoopt het 'recht' om deze 'brandstofbesparing' te verkopen en al die enthousiastelingen die net een paar mille (of meer) hebben overgemaakt komen hier op HL hun verhaal doen :)

Om verhaal te halen, zul je moeten beginnen een dossier aan te leggen, door bijvoorbeeld je aanvragen per fax of email vast te leggen en daarbij vooral ook de afgesproken tijdstippen vast te leggen.

Nee, dat kan niet. Het is namelijk niet de BV die het oprichtingkapitaal moet 'hebben', maar de oprichter, die het kapitaal dient te storten.

Mijn eerste indruk is dat ik niet kan zien welke advocaten er aan dit kantoor verbonden zijn. Nog afgezien van het feit dat dit behoorlijk wringt met de gedragsregels vind ik het altijd vreemd wanneer iemand een website heeft, maar zijn of haar identiteit niet - direct - prijs geeft. Overigens is het juist bij een beroepsgroep die toch wel een imago heeft van hoge rekeningen verstandig hierover duidelijke afspraken te maken. Ik doe dat zelf ook altijd. Als ik een uurtarief afspreek, dan spreek ik daarbij meestal ook af dat er een plafond bepaald wordt en dat wanneer dat bereikt is, eerst overlegd zal worden. Ook spreek ik regelmatig vaste prijzen af voor stappen in een procedure.

Juist. Maar de praktijk is dat wanneer er een derde is die de zaken voort wil zetten en daarbij de saniet een vast salaris biedt de bewindvoerder en r-c hier weinig problemen mee hebben, omdat dit de beste oplossing is om actief in de boedel te krijgen.

Nee, want essentieel voor de WSNP is dat er optimaal wordt afgedragen aan de boedel. Ondernemen staat hier - in de ogen van de wetgever en de recofa - haaks op, omdat daarmee het ondernemersrisico feitelijk een boedelrisico wordt. Ik heb wel vaker meegemaakt dat mensen in deze situatie samenwerking met een derde zoeken. Deze derde neemt de saniet in loondienst om voor hem of haar de betreffende onderneming te drijven.

En wat nu als de rechter in zijn overwegingen heeft aangegeven dat beide oprichters hoofdelijk aansprakelijk waren voor het oprichtingskapitaal? Of dat er sprake is van een lening aan de oprichters en dat de andere bestuurder door de rechter verplicht is deze lening te voldoen aan de curator, maar wel is overwogen dat de andere - niet gedaagde - ook aansprakelijk is? Kortom: er mist hier imho te veel informatie om resoluut te oordelen.

Op welke wijze is na de oprichting dat geld teruggegaan naar de oprichters? Daarnaast is ook van belang wat er nu precies door de rechter is bepaald. Het meest logische lijkt mij dat niet je ex-compagnon, maar de gefailleerde BV nog een vordering heeft.

Dat ligt eraan hoe je dat geld eruit hebt gehaald. Als het als een lening, tegen zakelijke voorwaarden, teruggestort wordt is er weinig mis mee, mits het vastgelegd is.

Naast het urencriterium is er toch ook het criterium dat je minimaal de helft van je werktijd aan je eigen onderneming moet besteden?

Dan is het meest logische een andere naam te kiezen!