StevenK

Oh, sorry. #needmorecoffee Maar ik ben ook bang dat rvdb het goed leest dat dit dus ook geldt voor auto's aangeschaft voor 1/1/2019. Ik zie in ieder geval nergens reden om dat niet zo te begrijpen. In de Memorie van Toelichting staat glashard: Nergens staat dat het gaat om de datum tenaamstelling of aankoop.

Maar ik ben ook bang dat rvdb het goed leest dat dit dus ook geldt voor auto's aangeschaft voor 1/1/2019. Ik zie in ieder geval nergens reden om dat niet zo te begrijpen. In de Memorie van Toelichting staat glashard: Oh, sorry. #needmorecoffee

Jij verwijst naar een oud voorstel, in de officiële publicatie (https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stb-2016-275.html) staat: Het maximum van 9000 is daar geschrapt.

In beginsel verjaart je vordering na 5 jaar. Dus alles wat je voor oktober 2012 teveel hebt betaald, kun je - in rechte - niet meer terugvorderen.

Da's het mooie van mensen, of je ze nu in het echt of op een forum tegen komt: die reageren op het geheel en niet enkel op dat wat jij wil horen. Wil je dat, schakel dan een fiscalist in en vertel hem of haar ook duidelijk wat je wel en niet wil horen.

En dat zorgt er juist voor dat een BV ontzettend interessant is voor iedereen die niet zijn hele inkomen privé nodig heeft. Denk bijvoorbeeld aan een hypotheek bij je eigen BV. Rente aftrekbaar tegen 50%, belast tegen 16%. Voor elke euro rente die aan je eigen BV betaalt, bespaar je privé 50 cent en betaal je zakelijk 16 cent, zodat je totale liquiditeit met 34 cent toeneemt :)

En juist dit maakt een BV vaak interessant: een strikte scheiding tussen privé en zakelijk vermogen en veel meer liquiditeit wanneer niet je hele winst naar privé wordt gehaald.

En wat is daar mis mee? Geef hem dan 500, heeft hij 400 en betaal jij de belasting. Jij trekt de kosten af en jij draagt daardoor minder belasting af.

Ja, dat mag, tenzij er sprake is van excessief privégebruik. Dus wanneer je feitelijk voor je onderneming nauwelijks rijdt, maar wel heel veel privé, dan kan de fiscus ingrijpen en het privé voordeel waarderen op de werkelijke kosten van de privé gereden kilometers.

Ja en nee. Niet op basis van een registratie als handelsnaam, wel op basis van gebruik als handelsnaam of op basis van een merkregistratie.

Lucien zegt 'brief'. Doe dat alsnog. Een aangetekende brief. En wees daarbij zo handig dat u die niet rechtstreeks aan de advocaat richt, maar algemeen aan het kantoor.

Was het een zaak bij de afdeling civiel of bij kanton? In het eerste geval is er sprake van griffierecht bij de gedaagde, in het tweede geval niet. En in het eerste geval is dat griffierecht verschuldigd op het moment dat de advocaat zich - met een zogeheten B formulier - meldt bij de rechtbank.

Zo werkt dat niet. De vraag is niet wat een economisch acceptabel uurtarief is maar of datgene wat je hebt gedaan - in theorie - verzilverbaar is.

De normale gang van zaken is dat de privépersoon van de bestuurder/aandeelhouder er niets mee te maken heeft. Maar juist bij zakelijke financiering is elke overeenkomst maatwerk. Maar, tenzij de hoofdelijke aansprakelijkheid van de DGA toch al een voorwaarde is, zou ik er niet over beginnen. Want als je zelf een koppeling naar privé vraagt aan de bank, is de kans heel groot dat de bank dan ook een privé verantwoordelijkheid wil hebben.

'contractueel gezien' vereist toch wel dat wij het contract zien.

De enige manier waarop de verkoper dat had kunnen bereiken, is wanneer hij dat bij verkoop bedongen had.

Is dat zo? Het aandelenbezit is één van de onderdelen van het vermogen en het is het totale vermogen dat verdeeld wordt, niet elk van de onderdelen apart. Het huis en het bankstel worden toch ook niet in stukken gezaagd?

Hoi Steven, dankjewel voor je antwoord! Ik ben alleen vergeten te vermelden dat mijn financiele holding aandeelhouder is van de B.V., alhoewel je dat misschien wel had geraden, meld ik dit toch even. Excuus voor eventuele verwarring. Is jouw antwoord dan ook nog van toepassing? Daar was ik al van uit gegaan. De aandeelhouders zijn bij een BV niet aansprakelijk, behalve voor het volstorten, maar dat is bij jou gezien de omzetting, gebeurd. Hooguit zou er sprake kunnen zijn van bestuurdersaansprakelijkheid, maar dan moet je als bestuurder die verplichting zijn aangegaan terwijl je wist of behoorde te weten dat die verplichting niet nagekomen zou gaan worden. Dat lijkt me, gezien de wijze waarop de vordering is ontstaan, ook niet aan de orde.

Nee. Hij heeft een vordering op de bv, niet op jouw Holding.

Nee, dat blijft er niet buiten, maar telt gewoon mee bij de bepaling van je beslagvrije voet.

De voorzieningen zijn uitgaven die nog niet gedaan worden maar waar - fiscaal - rekening mee is gehouden. De meest logische uitleg is dat die uitgaven betaald worden uit het vermogen van de VOF.

Zoals P. al aangeeft: dat de BV factureert aan de werkgever van de DGA is al snel onzakelijk en dient maar 1 doel: namelijk het ontlopen van loonbelasting over de kilometervergoeding. Ben ik niet met je eens. Het in rekening brengen van een fixed fee voor het beschikbaar stellen van een auto is een beproefd business model en zal niet zo snel als 'onzakelijk' worden gezien. Lastiger is het met de bijtelling: er zijn twee werkgevers en in beginsel moeten beiden het privégebruik in de loonadministratie verwerken. En juist omdat vanuit elk van de werkgevers bezien de kilometers voor de andere werkgever als 'privé' aangemerkt moeten worden, zou het mij niet verbazen als dit leidt tot tweemaal forfaitaire bijtelling.

Ik ben bang van wel. Het gebruik voor de derde partij is voor de BV privé gebruik; een hogere bijtelling op basis van het percentage daadwerkelijke privé gebruik ligt dan op de loer. Gezien de absurde hoogte van de forfaitaire bijtelling is dat risico veelal wel te overzien. Die snap ik niet.

Maar dat heeft hoe dan ook niets te maken met door jou verzonden email die geblacklist wordt. Email verzenden en ontvangen staan echt los van elkaar. En de meest voorkomende reden voor onbezorgbare email is dat de bijlagen te groot zijn. Dus een failed to deliver is op zich niet interessant, maar de reden die erbij gegeven wordt.

De 'wettelijke garantie', die de wet 'conformiteit' noemt is bij consumenten dwingend recht. Je kunt daar niet van afwijken. En die garantie is voor de levensduur van het verkochte, maar voor *tenminste* twee jaar, omdat de EU richtlijn (99/44 zeg ik uit mijn hoofd) dat zegt en de NL wet richtlijn-conform uitgelegd moet worden. Wat je wel kunt doen is wat bijvoorbeeld telefoonverkopers ook structureel doen: bij alles wat stuk gaat na zes maanden zeggen: 'eigen schuld'. De bewijslast ligt immers bij de consument. Het is niet heel klantvriendelijk, maar het mag.