Hide Sidebar
-
-
Wie is er online?
4 leden, 73 Gasten -
Breng jouw businessplan naar een higher level!
Op dit forum worden alle onderwerpen m.b.t. ondernemerschap besproken.
- Stel jouw ondernemersvragen
- Antwoorden/oplossingen van collega ondernemers
- > 80.000 geregistreerde leden
- > 100.000 bezoekers per maand
- 24/7 bereikbaar / binnen < 6 uur antwoord
- Altijd gratis
-
Ook interessant:
r.i.p. Ruben van den Oord
r.i.p. Ruben van den Oord
Mijn 999-ste bericht moest maar iets bijzonders worden, dacht ik zo. Dus bij deze een voorpublicatie van één van de hoofdstukken van mijn nieuwe boek: Help! Mijn bedrijf gaat naar de Kloten! Het boek geeft een totaaloverzicht van je (on)mogelijkheden, de do's maar vooral don'ts in geval van een dreigend faillissement. Help! Mijn bedrijf naar de Kloten geeft je inzicht in de verschillende fases van insolventie en de rol van derden hierin. Het helpt je te begrijpen waarom dingen gebeuren zoals ze gebeuren, en geeft je inzicht in je eigen gedrag en het gedrag van anderen. Door het hele boek zijn tips verweven hoe je de juridische voetangels en klemmen kunt vermijden.
Het onderstaande hoofdstuk gaat over het beeld dat omstanders hebben van een ondernemer die in moeilijkheden verkeert. Veel plezier met lezen, en laat me vooral weten wat je er van vindt!
Hoofdstuk: Welkom bij de losers!
Wij Nederlanders zijn toch maar een raar volkje. Als het iemand voor de wind gaat hebben we wat te zeuren, maar als die persoon het niet redt, is het ook weer niet goed. Als je als ondernemer in Nederland het goed doet, en jezelf daarvoor trakteert op een hagelnieuwe Porsche, wordt je ervoor gestraft door je klanten. Want je zult wel te duur zijn, als je zo’n auto kunt betalen. In andere, minder calvanistische landen krijg je juist vanwege die auto nieuwe klanten. Iemand die zo’n auto kan betalen moet wel heel erg goed zijn in wat ‘ie doet. Het is maar je hoe je het bekijkt.
Maar we wonen nu eenmaal in Nederland, en daar moeten we het dan maar mee doen. Dus moet je er rekening mee houden dat je in tijden dat het eventjes minder met je bedrijf gaat, er evengoed commentaar op je geleverd wordt.
Mensen om je heen zullen er moeite mee hebben om een onderscheid te maken tussen de onderneming en de ondernemer als persoon van ‘vleesch en bloet’. Dus ben je, volgens de algemene opvatting van de Nederlandsche Burger, een loser. Een winnaar mocht je toch al niet zijn, maar men is er als de kippen bij om het niet slagen van de onderneming op jou als persoon te projecteren.
De losers onder de losers zullen hier onder gebukt gaan. Die laten hun oor hangen naar de mening van de grijze massa die nog nooit één euro zelfstandig hebben verdiend. Diezelfde grijze massa die zich hun hele werkende leven lang door anderen laten vertellen wat ze moeten doen. Die zich tientallen jaren al slijmend en stoelpootzagend de week door slepen naar dat ene lichtpuntje van de week: Het Weekend. Dat zijn degenen die zich het recht aanmeten om jou af te kammen. Jij, de ondernemer die voor eigen risico en rekening doet wat ‘ie het liefste doet, zijn eigen tijd indeelt, en hard werkt om zijn gezin te onderhouden. Vertel mij nu eens: Wie is hier nu de loser?
Dat je in de problemen bent gekomen, is al vervelend genoeg. Maar wie zich laat koeieneren door de mening van deze losers, is er wat mij betreft zelf één, en mag zich meteen aansluiten bij de kudde. Welkom bij de losers van de losers.
Je weet pas of je een winnaar of een verliezer bent als het gevecht is afgelopen. Als de gong gaat, en de stofwolken langzaam neer dalen. Pas dan kan de balans opgemaakt worden. De verliezers zijn halverwege het gevecht er tussenuit geknepen, de winnaars overzien het slagveld, likken hun wonden, schudden het gehavende hoofd eens een paar keer flink heen en weer en maken zich op voor de volgende ronde. Zolang je nog staat en vecht hoor je niet bij de losers.
Je maakt nog steeds kans om tot de exclusieve club van winnaars toe te treden. Zodra je de komende zware tijd hebt overleefd, en je tegen alle verwachtingen in er weer bovenop bent geklommen hoor jij bij een club Grote Namen waar de verliezers alleen maar over kunnen dromen.
Leden van deze club hebben allemaal, stuk voor stuk, heel zware tijden beleefd met hun bedrijf. De redenen waarom deze ondernemers uiteindelijk (bijna) failliet gingen waren erg uiteenlopend. Maar ze hebben allemaal één ding gemeen: Ze lieten zich niet kisten. Het niet slagen van de onderneming was voor deze ondernemers geen reden om aan te nemen dat ze niet in staat waren om een ander bedrijf wèl tot een succes te maken. Ondernemers die één of meer bedrijven niet van de grond kregen waren onder andere:
Sir Richard Branson
Zijn Virgin Records is uitgegroeid tot één van de succesvolste privaat gehouden bedrijven van de wereld. En van daaruit is het succes van het Virgin label maar doorgegaan. Brandson is succesvol met een platenlabels, vliegtuigmaatschappijen, telecom, spoorwegen en zelfs een winkel in bruidsmode: The Virgin Bridestore. Alleen om de naam zou je die winkel al neerzetten. Maar zijn Virgin Cola avontuur werd een flop. Net als zijn tijdschriftenuitgeverij.
John de Mol
‘Onze’ John is begonnen als loopjongen bij André van Duin’s Dik voor Mekaar Show. Om maar van het gezeur af te zijn mocht John koffie zetten voor André en zijn sidekick Ferry de Goot. John had wel al enige ervaring al platenopruimer bij Radio Noordzee, het radiostation van zijn vader. John heeft zijn klapper kunnen maken door het televisieproductiebedrijf Endemol, wat hij samen met zijn compagnon Joop van den Ende te verkopen voor 5,5 miljard euro aan het Spaanse Teléfonica.
Het had weinig gescheeld of John de Mol Televisieproducties was failliet gegaan. De eerste zeven (!) jaren leed John zware verliezen met zijn bedrijf. Het was Willem van Kooten die hem door het overnemen van 50% van zijn bedrijf en het verstrekken van een lening voor een faillissement behoedde. Na de succesvolle verkoop van Endemol wilde de Mol zijn succesverhaal herhalen met Talpa. Talpa als tv producent is nog altijd succesvol, maar zijn TV station moest twee jaar na de oprichting en 400 miljoen euro later de deuren sluiten.
Hans Kàzan
Met vingervlugge handjes miljoenen verdienen, en toch niet strafbaar zijn. Hans Kàzan weet hoe je dat doet. Neerlands bekendste goochelaar (die andere Hans, Hans Klok is illusionist) heeft een prachtig familiebedrijf weten op te bouwen, samen metzijn twee zoons Oscar en Renzo en zijn schoondochter Mara. In 2005 had Kàzan het zo goed voor elkaar dat hij de Hollandse regen kon verruilen voor de Spaanse zon.
In 2006 ging het mis met het oprichten van het Magic Palace. Kàzan ging hartstikke failliet. Ook Hans Kazàn is een man die zich niet in een hoek laat zetten door een schuld van enkele miljoenen. Sindsdien is hij hard op weg om zijn schulden weg te toveren.
Marco Borsato
Marco kan een goed moppie zingen. Dat staat buiten kijf. Hij sleept de ene muziek- en personalityprijs na de andere in de wacht en is dan ook nog eens de ideale schoonzoon. Maar Marco is ook maar een mens dat in de volle overtuiging het goede te doen, links en rechts ingehaald wordt door de realiteit. Onvoldoende zicht op wat er nu eigenlijk binnen zijn bedrijf speelde zorgde er voor dat uiteindelijk niemand meer wist hoe het in elkaar stak. En dan ga je, zoals we dat in Noord-Holland zo mooi zeggen, De Bietenbrug op. Van Symphonica In Rosso naar een executieveiling van je gouden platen op internet. Het kan verkeren. Die weg is in ieder geval een stuk korter dan de route van De Soundmixshow naar 12 Edison Awards en een lintje van de Koningin.
Het bedrijf van Borsato, The Entertainment Group, zou voornamelijk ten onder gegaan zijn aan een administratieve puinhoop. De boekhouding was niet bijgewerkt, er werden beslissingen genomen zonder dat daar een financiële basis voor was. Fijn, zulke managers. En dan heeft Marco niet eens de minste ingehuurd om de tent voor hem te leiden! Unico Glorie zat ooit in de Raad van Bestuur van Endemol en Rik van den Boog was directeur bij Ajax. Dat zijn mooie namen op je CV! Maar zelfs dan, als je denkt het allemaal geregeld te hebben, kan het dus misgaan.
Zoals ik in het begin zei (vorige hoofdstuk, niet voorgepubliceerd, RvdO): Het gaat er niet om waarom je failliet gaat, het gaat er om met welke instelling je dat faillissement afwikkelt. Marco Borsato gaf een persconferentie om het einde van The Entertainment Group mee te delen. Maar hij stond er wel alleen. Rik van den Boog was in geen velden of wegen te zien, en Unico Glorie was eveneens met stille trom vertrokken. Dat je Marco de mededeling laat doen, kan ik me nog ergens wel voorstellen. Hij is tenslotte wel Het Gezicht van het bedrijf. Maar heb dan in ieder geval de ballen om naast, of desnoods achter Marco te staan. Unico Glorie en Rik van den Boog waren niet eens op de locatie van de persconferentie aanwezig!
En wat deed Marco? Hij mobiliseerde mensen, zorgde voor extra concerten om op die manier fans die kaartjes hadden gekocht voor andere festivals niet te duperen. Marco ging er alléén in, en zal er ook alléén weer uitkomen.
En wat vond het Nederlands Publiek er van? “Borsato blijft een Italiaan he, dus is er vast gefraudeerd”, “Hij kan dan wel mooi zingen, maar van zaken doen heeft hij geen kaas gegeten” en meer van dat fraais. Maar dat waren wel dezelfde mensen die hem na veertien jaar hard werken vonden dat het hem was komen aanwaaien. In ons land doe je het toch nooit goed.
Het zijn maar een paar voorbeelden. Maar het laat wel zien dat een faillissement niet het einde van de wereld hoeft te zijn. Ja, het is vervelend, en ja, jij had het ook gaag anders gezien. Maar twee of drie jaar is sneller voorbij dan je denkt. In twee of drie jaar kan een hoop gebeuren. Dus over twee of drie jaar kun je er wel eens heel anders bij zitten.
Als er één belangrijke les geleerd kan worden van deze voorbeelden, is dat het niet slagen van de onderneming zeker niet hoeft te betekenen dat je als mens, vader, vriend, handbaltrainer of postzegelverzamelaar hebt gefaald. Het hoeft zelfs niet te betekenen dat je als ondernemer bent mislukt. Je hebt misschien fouten gemaakt, maar die maken we allemaal.
Je bent geen loser als je bedrijf het niet redt. Je bent geen loser als je failliet gaat. Je bent hooguit een loser als je er niet alles aan doet om de schade zo veel mogelijk te beperken, en alle schuldeisers schadeloos probeert te stellen. Maar omdat de rest van Nederland er toch hardnekkig anders over denkt, vraag ik je om de betiteling “Loser” als een geuzennaam te dragen, en met een hoofdletter te schrijven. Wij weten tenslotte wel beter (daar zijn we ondernemer voor).
Welkom bij de club, Loser. Je bevindt je in goed gezelschap.
Note: Dit stuk is eerder gepubliceerd op mijn blog.
In Memoriam - Ruben van den Oord
Link naar reactie
https://www.higherlevel.nl/forums/topic/24871-help-mijn-bedrijf-gaat-naar-de-kloten-voorpublicatie-boek-boek-boek/Delen op andere sites
Aanbevolen berichten
19 antwoorden op deze vraag